COMMISSIE VAN TOEZICHT FEDERATIE VAN FINANCIËLE PLANNERS BINDEND ADVIES. inzake de klacht van mevrouw [ ], wonende te[ ], hierna te noemen Klaagster,

Transcriptie

1 COMMISSIE VAN TOEZICHT FEDERATIE VAN FINANCIËLE PLANNERS BINDEND ADVIES inzake de klacht van mevrouw [ ], wonende te[ ], hierna te noemen Klaagster, tegen kantoorhoudende te [ de heer [ ] FFP, ], hierna te noemen Verweerder. HET VERLOOP VAN DE PROCEDURE De Commissie van Toezicht FFP heeft kennis genomen van de klacht van Klaagster zoals vervat in de van 3 mei 2015 met bijlagen, zoals aangevuld bij van 21 mei 2015 met 6 producties. De Commissie heeft voorts kennisgenomen van het verweerschrift met 4 producties van Verweerder dd. 3 juni De Commissie heeft bij brief van 8 juni 2015 Klaagster en Verweerster opgeroepen voor een mondelinge behandeling op de zitting van 17 juli. Verweerder en Klaagster zijn in persoon verschenen. Ook is verschenen de heer [ ], ex-levenspartner van Klaagster, blijkens toelichting van Klaagster omdat deze direct bij de opdracht was betrokken. De Commissie heeft vastgesteld dat aan de voorwaarden voor het in behandeling nemen van de klacht als omschreven in het Reglement Commissie van Toezicht, is voldaan. 1

2 DE KLACHT Klaagster is van mening dat Verweerder de Gedragscode heeft overtreden en dat aan hem een disciplinaire maatregel moet worden opgelegd. Zij verwijt hem slordigheid, onvolledigheid, en het in rekening brengen van tijd die samenhing met fouten van Verweerder. Klaagster had een samenlevingsverband met de heer [ ] (hierna te noemen: de ex-man). De relatie eindigde en partijen schakelden Verweerder in bij de financiële afwikkeling van de scheiding. Hij hoefde slechts naar 4 posten te kijken, en professionele goedkeuring te verlenen aan de afrekening. Klaagster legt stukken over waaruit blijkt dat Verweerder enkele malen opnieuw zijn advies heeft ingestuurd, omdat daar twee maal iets in moest worden gecorrigeerd. Verweerder heeft tegenover haar toegegeven dat hij een fout had gemaakt in de renteberekening over de schuld van de ex-man aan Klaagster. Die fout bedroeg ongeveer EUR Klaagster moest erover bellen en mailen. De rekening van Verweerder dd. 26 februari 2015 bedroeg EUR 350 excl. BTW (423 incl.). Zij heeft meteen daartegen bezwaar gemaakt en gezegd dat zij en de ex-man niet tevreden waren over de dienstverlening en zij heeft verzocht dat 2 x 10 minuten niet in rekening zouden worden gebracht. Verweerder ging daarmee niet akkoord. Klaagster heeft de rekening toen betaald en gezegd dat zij de klacht elders neer zou leggen. HET VERWEER Verweerder betwist de klacht. Hij stelt dat partijen (Klaagster en de ex-man) in eerste instantie in goede harmonie uit elkaar wilden maar dat al ras bleek dat partijen niet op een lijn zaten. En de dag na het intakegesprek mailde Klaagster al dat zij EUR 150 wel genoeg vond voor de opdracht, waarop Verweerder meteen zei dat hij de extra tijd (boven de vaststaande 150 euro) inschatte op 1,5 uur. 2

3 Hij heeft de tijd zorgvuldig bijgehouden. Hij heeft inderdaad een fout gemaakt, deze hersteld, en geen tijd in rekening gebracht welke daarmee samenhing, hetgeen hij ook niet meer dan normaal vindt. Er bleken diverse meningsverschillen tussen de twee partijen te zijn die nog niet waren opgelost, en daardoor waren er wijzigingen in de berekeningen. Ook daarvoor heeft hij geen tijd in rekening gebracht. Verweerder vindt dat Klaagster haar eigen belang en mening steeds voorop stelde. Voor haar dreigement van een klacht is hij niet gezwicht. Naast de vastgestelde tijd voor het vermogensplan (60 minuten) heeft hij slechts 80 minuten in rekening gebracht, waarmee hij keurig is gebleven binnen de begrote 150 minuten. Hij heeft geen telefoongesprek in rekening gebracht waarin mevrouw klaagde. Op 17 februari is er wel telefonisch gesproken over de gevolgen voor ABP pensioen en nabestaandenregeling. Daarvoor is 10 minuten geschreven, en dat was daags voor de ondertekening van de afrekening. BEHANDELING TER ZITTING De Commissie vraagt aan partijen over welke rekenfout het nu eigenlijk gaat. Daarop geven Klaagster en de ex-man geen duidelijk antwoord. Klaagster: Het gaat om één telefoongesprek over de fout, op 17 februari. De intakebespreking was destijds met Verweerder en diens compagnon. Verweerder: Ik reken de tijd niet die is veroorzaakt door een fout. Wij schrijven heel voorzichtig. Het telefoongesprek wat ik van Klaagster niet in rekening mocht brengen, ging over het ABP. De eerste 30 minuten van een intakegesprek rekenen wij sowieso niet. Klaagster: Ik kreeg veel discussie met Jort over die rekenfout. Dat was op 17 februari. Op de vraag vanuit de Commissie, wát er dan fout was, antwoordt de heer [ moest betalen. Mevrouw [ zijn. ]: Ik zag een lage rente staan die ik ] zei dat het veel hoger moest 3

4 Verweerder: U vraagt mij of het stuk van 28 januari waarin staat dat het een enkelvoudige rente moest zijn naar beide partijen is gegaan. Het antwoord is ja. Ex-man: Het ging meer om het totaalbedrag wat ik moest betalen. Ik dacht dat er een verschil van bijna EUR zat tussen het eerste concept van Verweerder en de definitieve versie. Verweerder: Dus de opdracht werd gewijzigd. Van enkelvoudige rente naar samengesteld. En toen weer enkelvoudig, maar wel 4% en 8,75 jaar, in plaats van 9. Klaagster: Dat was de enige fout. Die renteberekening. Ex-man: Er is nog een andere , van 16 februari. Die zit niet bij de stukken. Dat was de conceptberekening. Toen kwam er ongeveer EUR uit. Wij dachten toen beiden: dat scheelt euro. Toen hebben we veel gediscussieerd. En mevrouw [ ] mailde: het moet zijn, met samengestelde rente. Maar we hebben daarna afgesproken dat we toch maar enkelvoudige rente zouden doen. Dat was op 17 februari. Klaagster: Het zat me enorm dwars. We hadden maar 4 kostenposten en daar moest een deskundige even naar kijken voor EUR 150 per uur, en daar goedkeuring op geven Verweerder: In zo n soort mediation is er altijd ruis. Ik heb een fout gemaakt, maar daar heb ik geen tijd voor gerekend. Ik ben niet gezwicht voor het dreigement: als je niet 2 X 10 minuten aftrekt, leg ik een klacht neer. Klaagster: dat klopt. De kwaliteit van zijn werk was beneden peil. Het had ons zorgen moeten besparen, maar in plaats daarvan heeft het veel zorgen opgeleverd. Die 10 minuten op 17 februari gingen over de fout, en die heeft hij wel in rekening gebracht. De voorzitter constateert dat alle partijen gebruik hebben gemaakt van de mogelijkheid om alles naar voren te brengen wat zij wensen. De voorzitter sluit de behandeling en stelt partijen een schriftelijke beslissing in het vooruitzicht. 4

5 BEOORDELING 1 Uit de stukken, de verklaringen ter zitting en uit de wederzijds ingenomen stellingen voor zover deze door de andere partij zijn erkend of niet of onvoldoende zijn betwist, is het volgende komen vast te staan. 2 Op 16 februari 2015 mailt Klaagster aan Verweerder dat haar eigen berekening voor de door de ex-man te betalen schuld via haar renteberekening over 9 jaar uitkwam op EUR , hetgeen circa EUR meer is dan er kennelijk in het concept van Verweerder stond. Dat concept is overigens door partijen niet overgelegd. Klaagster rekende met samengestelde rente. In de samenvatting van de intake en de opdracht dd. 28 januari 2015 stond evenwel: enkelvoudige rente. Verweerder heeft dit kennelijk als een wijziging van de uitgangspunten opgevat. In het tweede concept nam hij het bedrag van over. Op 17 februari 21:55 uur mailt Klaagster dat zij het met de ex-man heeft besproken en dat het toch enkelvoudige rente moet zijn; moet worden En 9 jaar moet worden 8,75 jaar. Verweerder heeft de opstelling hierop aangepast, maar daarin een fout cijfer laten staan, waardoor de opstelling nogmaals moest worden aangepast. Daarvoor was een mailtje van de ex-man nodig op 18 februari. Op 23 februari stuurt Klaagster de door beide partijen ondertekende afrekening aan Verweerder toe. De ondertekening is gedateerd 20 en 22 februari. 3 Uit de urenverantwoording bij de factuur van Verweerder blijkt dat van al deze gebeurtenissen geen tijd is geschreven noch in rekening gebracht. Er staat alleen op 17 februari 10 minuten voor een telefoongesprek. Partijen spreken elkaar tegen over de inhoud van dat gesprek. De verantwoordelijkheid voor een 5

6 correcte tijdschrijfadministratie rust op de financiële planner. In beginsel gaat de Commissie uit van de juistheid van diens uitleg en diens zakelijke administratie. Dat is anders indien er aanwijzingen bestaan voor onjuistheid. Die zijn hier niet aanwezig. Niet valt in te zien waarom Klaagster naast de mails van 16, 17 en 18 februari ook nog met Verweerder zou hebben getelefoneerd over de fout, omdat alles daarover al was geschreven. Aangezien partijen pas op 20 en 22 februari hebben getekend, is niet onaannemelijk dat het telefoongesprek inderdaad betrekking had op datgene wat Verweerder stelt: een van de (niet eenvoudige) onderdelen van de opdracht: de beide pensioensituaties, derhalve op een materieel onderdeel van het plan en niet op de verantwoordelijkheid voor een rekenfout. Blijkens de inventarisatie van 28 januari, die beide betrokken partners in bezit hadden, diende Verweerder ook de respectievelijke pensioengegevens te beoordelen, en op 28 januari hadden partijen daarover nog geen stukken aan hem verschaft. 4 Verweerder heeft de opdracht correct op papier gesteld en aan beide betrokkenen toegestuurd. Daarin stonden ook de kosten van de dienstverlening correct omschreven, zoals artikel 9 van de Gedragscode FFP verlangt. Verweerder is wel verantwoordelijk voor een rekenfout bij het opstellen van de (gecorrigeerde) cijferopstelling. De verantwoordelijkheid voor de enigszins rommelige gang van zaken ligt niet alleen bij hem maar ook bij de cliënten, zoals boven al aangegeven. Daarbij komt dat niet elke fout of slordigheid van een financiële planner grond vormt voor oplegging van een disciplinaire maatregel. In het onderhavig geval, waar vast staat dat geen schade uit de fout is voortgevloeid, Klaagster zelf ook aan het ontstaan heeft bijgedragen, en waar de financieel planner zeer bescheiden heeft tijdgeschreven en gedeclareerd, en binnen de afgegeven begroting is gebleven, ziet de Commissie geen grond voor het 6

7 opleggen van enige disciplinaire maatregel. Van overtreding van de Gedragscode is niet gebleken. De klacht moet worden afgewezen. DE BESLISSING De Commissie van Toezicht wijst de klacht af. Deze uitspraak is op 15 september 2015 tot stand gekomen met inachtneming van het Reglement Commissie van Toezicht FFP en is gewezen door Mr H.A.M. Röell-Mulder (voorzitter), Mr P. Janus FFP MFP, en de heer Z.W. Kooi FFP (leden van de Commissie) waarbij Mr M.L. Laumen als secretaris optrad. H.A.M. Röell-Mulder M.L. Laumen In artikel 13 van het Reglement Commissie van Toezicht en Raad van Beroep FFP is bepaald in welke gevallen beroep openstaat van beslissingen van de Commissie van Toezicht bij de Raad van Beroep FFP. Daarbij geldt een termijn van dertig dagen na verzending van deze beslissing. 7