december 2016 KF Iever maakt Vooruitgang vzw P/A Kerkweg 15, 2830 Heindonk.

Transcriptie

1 e Jaargang, nummer 3 Verantwoordelijke uitgever: 12 december 2016 KF Iever maakt Vooruitgang vzw P/A Kerkweg 15, 2830 Heindonk

2

3 VOORWOORD EINDEJAARSFANFAREKRANT 2016 Beste lezeressen en lezers van onze Heindonkse FFK, December is sinds een paar dagen aangesneden. We bevinden ons nog een beetje in de nasleep van een wederom fantastische comedyavond (bedankt, Danny Jacobs en de werkgroep, voor het puike castwerk en de inbreng op het laatste moment van Bert Gabriëls) en een schitterend teerfeest maar we zijn ondertussen voor de volle 100% bezig met de voorbereiding van ons kerk- en kerstconcert. Ook dit jaar zal onze dorpsgenote en musicalster Fleur Brusselmans weer acte de présence geven en wie er vorig jaar bij was, weet hoe goed zij wel is. En het belooft dit jaar zeker zo goed te zijn of misschien zelfs beter te worden. Als je het niet gelooft, moet je maar eens komen luisteren op zaterdag 17 december De toegang is nog altijd GRATIS! Inderdaad, je leest het goed: GRATIS! Je hebt dus geen enkele reden om thuis achter de televisie te blijven zitten. Rep je die zaterdag dan ook stante pede naar onze mooie dorpskerk en kom daarna napraten in Pacis Valley, bij een natje en een droogje. Je doet er onze muzikanten en chef een heel groot plezier mee. Maar nu even naar de orde van de dag, onze Fanfarekrant. Wat kunnen jullie in deze Fanfarekrant zoal te lezen vinden? * Een voorwoord * De agenda voor 2017 * De quizoplossing en de nieuwe opgave en iets over de 90 s * Een Heindonks verhaal (8): De doop * Overlijdens * Een verhaal van Fons Verbeeck over een Bekende Antwerpse Heindonkenaar * Uit de oude doos: Vastenavond 1975 * Ledenlijst fanfare 1982 * Een recept: Maria s delicatessetaart * Een dialectbijdrage * Slotwoordje De FFK komt weer bij jullie langs in de (digitale) brievenbus ergens in het voorjaar. Wij zeggen graag tot dan en wensen jullie veel leesplezier! Maar wij sluiten niet af vooraleer wij jullie het allerbeste voor 2017 wensen.

4

5 Jaarprogramma 2017 Wanneer Wat Waar Uur Zondag 11 januari Nieuwjaarsreceptie Zaal Bosveld uur Zaterdag 11 maart De Vrolijke Vrienden Hombeek-Heike? Zaterdag 18 maart Oud ijzer voor nieuw koper Heindonk en omstreken 8.00 uur Zaterdag 29 april Fanfarefeesten Zaal Bosveld uur Zaterdag 6 mei KKH Verbroedering Rumst? Donderdag 25 mei OH Hemelvaart Geen repetitie Zondag 4 juni KF De Rupelgalm Rumst? Zaterdag 1 juli LedenBBQ Pacis Valley uur Donderdag 6 juli Laatste repetitie Pacis Valley uur Donderdag 17 augustus Eerste repetitie Pacis Valley uur Zaterdag 26 augustus Eetdagen Zaal Bosveld uur Zondag 27 augustus Eetdagen Zaal Bosveld uur Zaterdag 2 september? KF De Vrienden van t Recht Blaasveld? Zaterdag 9 september Heindonk kermis Heindonk uur Zaterdag 30 september Concert met Gunther Neefs Gem. Feestzaal W broek uur Zaterdag 14 oktober? Harmonie Mechelen Mechelen? Zaterdag 11 november Wapenstilstand Kerkhof 9.30 uur Zaterdag 11 november Fanfare goes Comedy Hazewinkel, Heindonk uur Met Denis Nowé en Johnny Trash Zaterdag 25 november Teerfeest Heindonk 7.45 uur Zaterdag 23 december Kerstconcert Kerk, Heindonk uur

6

7 DIALECTEN: TAALVERLOEDERING OF TAALVERRIJKING (1)? Is het spreken van een dialect een handicap of beschouwen wij dat als een enorm voordeel? Waarom worden streektalen en spreektalen de laatste jaren altijd maar populairder? Waarom horen wij op televisie meer en meer tussentaal, het zogenoemde Verkavelingsvlaams en lijkt het of de standaardtaal ver weg is? Plat taalgebruik is een uiting van grote onbeleefdheid, beweert schrijver Herman Brusselmans, die zelf niet om een woordje Oost-Vlaams (Hams) verlegen zit. Maar heeft hij gelijk of valt er over zoiets subjectiefs als taalgebruik geen gelijk te halen? De discussie over wat nu wel en wat geen AN (Algemeen Nederlands) is, is er een met een open einde. Taalpuristen durven al eens te beweren dat wat men spreekt in de buurt van Haarlem het dichtst in de buurt van het AN ligt. We spreken trouwens niet langer over ABN, maar over AN: het beschaafd laten we weg, want dat zou impliceren dat dialecten onbeschaafd zouden zijn. En dat zijn ze dus zeker niet. Niemand heeft het AN ooit officieel als standaardtaal benoemd. Er bestaat wel een zekere consensus over, maar die verschilt per groep van sprekers. In Nederland maken ze zich niet zoveel zorgen om de taalnorm, terwijl Vlamingen een sterk normgevoel hebben. Helaas is hun kennis van de standaardtaal dan weer vrij gering. Dat is niet zo verbazingwekkend als je bedenkt dat Vlaanderen pas vanaf de jaren 30 heeft kunnen inpikken op de standaardtaal en toen helaas geen inbreng meer had en het Noord-Nederlands als richtinggever moest ondergaan. Grof geschat bestaan er in Vlaanderen 3 dialectgroepen: het Vlaams, het Brabants en het Limburgs. Het Brabants heeft door het economische overwicht van die provincie het meeste prestige gekregen. Vandaar dat er in de meeste soaps die je op tv ziet zo n Brabants tussentaaltje wordt gesproken, hetzelfde als op de as Antwerpen Brussel. Voor het Limburgs heeft men gelobbyd om de taal officieel als streektaal te erkennen, maar dat is niet gelukt. Sommigen zouden liever zien dat het Nederlands, dat op zich al zo n klein gebied beslaat, meer aandacht in Europa zou krijgen. Een dialect werkt vaak verbroederend We kunnen niet ontkennen dat streektalen de laatste jaren meer belangstelling krijgen, zoals het Limburgs. De strip Asterix kreeg een Limburgse vertaling en er bestaat nu al een prachtig Maastrichts woordenboek. (Wordt vervolgd)

8

9 HEINDONKSE VERHALEN (8): DE DOOP Anno 1644 Jan Peleges was al enkele jaren soldaat in het kasteel op het Tongske, op de landtong waar de Nete en de Dijle samenkomen om de Rupel te vormen. Hij was gelukkig getrouwd met Maria Kerremans en zij woonden in een klein maar degelijk huisje naast de Vrouwenhoeve. Zij waren hier ingekwartierd bij een oude weduwe: die dame was jaren geleden verplicht geweest de familie Peleges onderdak, beddengoed en bedden, azijn, hout, olie, zout, kaarsen, borden en vuur om te koken te geven. Gelukkig kon zij de kosten aftrekken van de belastingen die ze moest betalen en was de verstandhouding tussen haar en de familie Peleges heel goed. Jan en Maria hadden drie kinderen: in 1640 kregen ze een zoon Philippus en twee jaar later een dochter Elisabeth, gevolgd door een tweede zoon Jan Baptist in De kinderen waren gezond en groeiden goed op, tot die vermaledijde voorjaarsdag in 1644 de vier maanden oude Jan Baptist ziek werd. Jan Peleges had zijn wachtdienst op het Tongske beëindigd om 18 uur. Hij verfriste zich in het wachtlokaal van het kasteeltje, dronk een slokje bier dat klaarstond voor de soldaten die van de wacht af kwamen, graaide zijn spullen bij elkaar, stopte ze in zijn knapzak en liep langs de wallen met zijn collega s naar het houten bootje dat hen over de Dijle naar Heindonk zou brengen. De houten brug tussen het Tongske en Heindonk was immers beschadigd bij de laatste storm die vorige week zo lelijk had huisgehouden en moest nog hersteld worden. De bevelvoerende kapitein van het kasteel had dan ook besloten om tijdelijk een van de soldaten als schipper-overzetter in te zetten. Hermanus De Monder, Cornelius Perremans en de Hollander Adrianus van Swaervelt stapten mee in de boot en lieten zich door de overzetter op de Heindonkse oever afzetten. Ze liepen rustig langs de Kleine Bergen richting dorp en keuvelden wat over koetjes en kalfjes. Toen ze bijna aan de Vrouwenhoeve waren, hoorden ze in het beginnende duister iemand op hen afkomen. Jan, ben jij dat?, riep iemand in de richting van de mannen. Het was Maria, de vrouw van Jan. Zodra ze haar man herkende, begon ze al huilend te roepen. Jan, kleine Jan is plots heel erg ziek geworden en de chirurgijn weet er geen raad mee. Hij zegt dat we dagelijks goed moeten bidden tot de maagd Maria in de kapel en dat we dan maar moeten hopen dat kleine Jan blijft leven. Jan, wat moeten wij nu doen? Vrouw, blijf rustig. Ik loop direct naar de kapel van Vallis Pacis en ga aan de assistent van de pastoor van Heffen vragen wat we kunnen doen. Maar eerst ga ik even bij kleine Jan kijken. Jan stapte naar het kleine huisje en begaf zich naar de alkoof waar zijn zoontje lag te woelen. Hij zweette en toen Jan aan het voorhoofd van zijn zoontje voelde, schrok hij van de warmte die het lichaam uitstraalde. Kleine Jan glimlachte even toen hij de hand van zijn vader voelde en sloot zijn ogen weer. Jan wist dadelijk dat zijn zoontje heel ernstig ziek was, daar moest je geen chirurgijn voor zijn. De brandende gloed van het jongetje was geen goed teken. Jan rende langs de lange vijver van de Vrouwenhoeve, passeerde het kerkhof en kwam hijgend aan de poort van het klooster. Hij bonsde op de kapeldeur en riep om ze open te maken. Enkele tellen later ging de deur open en de assistent van de pastoor van Heffen stak zijn hoofd naar buiten. Jan begon de situatie uit te leggen, maar de assistent snoerde hem dadelijk de mond.

10 Apotheek De Kock Sint-Lambertusstraat Berchem

11 Soldaat Peleges, ik heb van de chirurgijn al vernomen dat uw zoontje heel erg ziek is, maar dat hij verder niets kan doen. Hij heeft mij gezegd dat hij morgen opnieuw bij jullie langs komt, voorlopig kunnen wij niets doen. Ik zal bidden voor de genezing en het zielenheil van uw zoontje. Maar, als ik het goed begrepen heb, is uw zoontje trouwens nog niet gedoopt. Ik zou ervoor zorgen dat dat zo snel mogelijk in orde komt, zodat het kind als het sterft recht naar de hemel kan gaan. Kleine Jan mag niet sterven. Trouwens, de pastoor komt mijn zoontje volgende week dopen. Dat is vorige maand zo afgesproken. Laten we hopen dat hij dat nog kan doen dan. Ga nu naar huis man en zorg voor je andere kinderen en je vrouw. Ik zal voor een paar duiten een kaars branden voor moeder Maria. Jan werd door de assistent vakkundig naar buiten geleid en stond ineens weer op het dorpsplein. Hij keek even rond, stond wat na te denken, haalde zijn pijp uit zijn zak en begon er wat aan te lurken. Na enkele minuten begon hij snel richting huis te stappen. Daar was de toestand niet verbeterd, integendeel. De kleine Jan Baptist leek wel in brand te staan, zo gloeide zijn lichaam. Vrouw Peleges stopte niet met wenen en de twee andere kinderen, die niet goed begrepen wat er aan de hand was met hun broertje, huilden luid met haar mee. Jan wist met zichzelf geen raad en stapte van hot naar her in het kleine huisje, en geregeld ging hij voelen aan het voorhoofd van zijn zoontje: die bleef onrustig slapen en gloeien en zijn gezicht was nog witter dan het beddenlaken. Maria jammerde zachtjes tegen de andere kinderen dat ze naar hun bed moesten terwijl Jan geen ogenblik ging zitten en maar van het bed naar de tafel liep en terug. Tot hij plots een beslissing leek te nemen: hij opende de kast, haalde er een pot olie uit, een zak munten, zijn tondeldoos en nam ineens zijn haakbus ter hand. Hij hing ze over zijn schouder, haalde de kleine Jan uit de alkoof, wikkelde hem in een deken en begaf zich naar buiten zonder een woord te zeggen. Maria volgde hem met haar betraande ogen en vroeg waar hij naar toe ging. Jan riep buiten Vallis Pacis en verdween in de nacht. Jan was een grote man, mager en sterk en had een vervaarlijke snor. In zijn hoge laarzen marcheerde hij onvervaard naar het klooster, met een blik op zijn gelaat die geen tegenspraak duldde. Hij roffelde op de buitendeur tot hij de grendel aan de binnenkant hoorde wegschuiven. In het kaarslicht keek de verbaasde assistent van de pastoor hem aan. Wijdbeens stond Jan voor hem en zei op kalme maar dreigende toon: Eerwaarde, ik wil dat u mijn zoontje nu direct doopt. Soldaat Peleges, je weet heel goed dat ik dat niet mag doen. Dat is voorbehouden aan de pastoor van Heffen, assistenten mogen niet dopen. De pastoor van Heffen komt pas volgende week naar Heindonk. Die kan nu niet dopen, dus moet jij dat doen. Er bestaat zoiets als een nooddoop en die ga jij uitvoeren. Maar eerst gaan we bidden, jij en ik. Alleen de goede God kan kleine Jan redden. Op de knieën. We moeten de goede God bidden en smeken dat hij kleine Jan redt. Om de maagd Maria niet te vergeten. De assistent keek argwanend maar knielde toch voor het altaar. Jan legde zijn zoontje heel voorzichtig op het altaar en knielde zelf achter de assistent neer. Die begon hardop in het Latijn te bidden. Gedurende een halfuur klonken er enkel Latijnse woorden in de kapel en al die tijd zat Jan Peleges met de armen over elkaar gekruist op zijn knieën, woordeloos, de blik gericht op oneindig. Uiteindelijk stond hij recht en haalde zijn tondeldoos en de olie uit zijn knapzak, legde ze naast het altaar en begon rustig zijn haakbus klaar te maken voor gebruik. Daarna voelde hij aan het voorhoofd van kleine Jan. Het wordt erger, zo haalt hij de ochtend niet. Je gaat mijn zoontje nu dopen en dan zien we later wel. De assistent wou iets zeggen, maar zweeg wijselijk toen hij de woeste blik van Jan Peleges zag. Hij stond recht, stapte naar de doopvont, goot er wat water in en vroeg Jan om zijn zoontje tot daar te brengen. Hij voerde de nooddoop uit en terwijl Jan kleine Jan weer op het altaar legde, ruimde hij alles op.

12

13 Eerwaarde, niet vergeten hem in de registers in te schrijven. Ik wil dat het genoteerd staat. De assistent nam het doopregister en noteerde de doop van Jan Baptist Peleges, zoon van Jan en Maria Kerremans, in de meimaand van Op dat moment werd er op de deur geklopt. De assistent en Jan begaven zich beiden naar de deur, openden ze en tot hun beider verwondering stond de pastoor van Heffen met zijn bediende voor de deur. Eerwaarde, sprak Jan, u komt als geroepen. Ik weet niet vanwaar u komt en waar u naar toe gaat en wie u naar hier heeft geleid, maar u alleen kunt met de goede God praten en Hem doen inzien hoe de zaken ervoor staan. Geef Hem te verstaan dat ik, als kleine Jan niet beter wordt, de hele boel hier in brand zal schieten. Daar staat brandbare olie en mijn haakbus is geladen. Er zal geen steen van de kapel overblijven. Laat ons bidden, kom. Uw assistent mag u assisteren, maar uw bediende blijft buiten. De priester zei niets, ging de kapel binnen tot bij kleine Jan, gaf hem een kruisje op het voorhoofd, knielde voor het altaar, vouwde de handen en boog zich in gebed. De assistent plaatste zich iets achter hem en deed hetzelfde als zijn leidsman. Jan Peleges stond stokstijf als een stenen beeld midden in de kapel, wijdbeens, zijn haakbus onder de arm, gericht op de pot olie. Op het altaar brandde een enkele kaars, naast de slapende Jan Baptist, en de kapel bleef in diepe schemering gehuld. Na een uur bewoog Jan Peleges zich naar zijn zoontje op het altaar, voelde aan het hoofdje en draaide zich om naar de twee biddende priesters. Eerwaarde heren, ik heb de indruk dat het iets beter gaat met kleine Jan. Als jullie willen, mogen jullie stoppen met bidden. De twee priesters stonden recht, een beetje bezweet en met verwrongen gezicht. Jan stapte naar de pastoor en gaf hem een buidel munten. Eerwaarde, hier heeft u al onze spaarcenten. Als u bij mijn kapitein klacht wilt neerleggen voor wat ik hier gedaan heb, dan heb ik daar alle begrip voor. Voor mij telt alleen de genezing van mijn zoontje. Ik bied jullie mijn verontschuldigingen aan voor al het ongemak dat ik heb veroorzaakt. Goede nacht. Jan Peleges pakte heel voorzichtig zijn zoontje van het altaar, boog voor het kruisbeeld en wandelde naar buiten. De priesters keken elkaar aan en kwamen overeen om het vervolg van de hele zaak over te laten aan de goede God. Jan Baptist Peleges genas op wonderbaarlijke wijze en groeide op tot een vrolijke snaak, zijn vader maakte nooit enige ophef van deze geschiedenis, evenmin als de pastoor van Heffen en zijn assistent, maar in Heindonk zijn er nu, bijna vierhonderd jaar later, nog altijd mensen die beweren dat God die keer in 1644 bang was. JVD NVDR: Soldaat Jan Peleges en Maria Kerremans hebben echt bestaan en ze hadden drie kinderen, dat kun je nalezen in de doopregisters. Ook de collega-soldaten die in het verhaal vermeld worden, waren echte mensen van vlees en bloed. Soldaat Hermanus De Monder was getrouwd met Margaretha Van Cauwenbergh; samen hadden ze een zoon Engelbertus. Soldaat Cornelius Perremans en zijn vrouw Anna Lissens hadden vier zonen: Jan, Judocus, Nicolaes en Petrus. Hollands soldaat Adrianus van Swaervelt was getrouwd met Elisabeth de Hont: zij hadden een dochter Anna en vier zoons, Cornelius, Egidius, Henricus en Judocus. En de rest van het verhaal, is dat waar? Wie zal het zeggen, het is en blijft tenslotte een verhaal, nietwaar? Volgend Heindonks verhaal (9) : De pollepel van de meier

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23 OVERLIJDENS Op 23 november 2016 overleed in Bonheiden de heer NORBERT VAN DAM, gewezen jeugdmuzikant van Iever maakt Vooruitgang. Bert werd geboren in Willebroek op 20 juni 1944, was getrouwd met Renilde De Cock en de zoon van Oscar Van Dam, oud-kassier en oud-vaandeldrager van onze fanfare. Wij wensen de familie onze innigste deelneming toe. Op 7 december 2016 overleed in Aartselaar mevrouw LOUISA VAN AKEN op de gezegende leeftijd van 95 jaar. Zij werd geboren in Heindonk op 10 december Juffrouw Louisa, zoals iedereen haar in Heindonk kende, was jarenlang de dorpsonderwijzeres voor de jongens in Heindonk. Veel van onze muzikanten leerden bij haar lezen en schrijven en rekenen en nog veel meer. Zij presteerde het om in één leslokaal tegelijkertijd les te geven aan de zes verschillende leerjaren. En al die krawaten die bij haar les hebben gevolgd, hebben ieder op hun eigen manier hun weg gemaakt in het leven. Enkele jaren geleden nog vierden dertien oud-leerlingen samen met Louisa haar verjaardag in het Bosveld, een bijeenkomst die zij ten zeerste kon appreciëren. Wij bieden de familie onze condoleances aan bij het overlijden van juffrouw Louisa. BEROEPEN IN HEINDONK Uit de volkstelling van 1755 in het Willebroekse bleken volgende zeven bezigheden in Heindonk te bestaan: * TAPPER of HERBERGIER * TIMMERMAN * KLEERMAKER * (LINNEN)WEVER Deze eerste vier werden beschouwd als fundamentele ambachten. * MOLENAAR * WINKELIER * METSELAAR

24

25 Lijst van muzikanten ergens begin 1982 Even een kleine vergelijking tussen deze lijst en de lijst die u op de volgende pagina vindt: Van de 12 jonge muzikanten die werden toegevoegd op de tweede lijst, zijn er momenteel nog 3 actief als muzikant in onze fanfare, 1 is nog gelegenheidsmuzikant. Bij de eerste notenleerles van Roger Boeykens in 1981 waren 29 kinderen aanwezig Er waren er dus al 17 afgehaakt vooraleer zij aan een instrument zouden beginnen. Cru gesteld blijft er dus na al die jaren 1 op 10 over Sterker nog: van de 36 namen uit de lijst hieronder zijn er ondertussen 17 gestopt en 7 overleden, twee derde dus. Mochten die gestopten allemaal terugkomen, dan hebben wij een gigantisch logistiek probleem wan dan is ons lokaal gewoonweg veel te klein!

26

27 Lijst van muzikanten ergens in de tweede helft van 1982

28 DE QUIZOPLOSSING Voor de vakantieperiode mocht het eens wat anders zijn. We schotelden jullie een kleine woordpuzzel voor en een miniraadsel. We kregen heel veel juiste oplossingen van beide raadsels, die we hier nog even meegeven. 1. Als een Porsche CIZHDWA, een Daimler MYETXAZ en een Renault ZAVYOXK : wat zijn dan WIVMY, DEKZIAV en een XIKOH? Oplossing: WIVMY is HONDA, DEKZIAV CITROËN en XIKOH LOTUS. 2. John, Julie en Jerry eten samen. Ieder van hen neemt een ander broodje en iets anders te drinken. Jullie mogen uitzoeken wie wat heeft genomen. Dit staat op het menu: Sinaasappelsap/ Citroensap/Limoensap Broodje kip/ham/kaas. Jullie krijgen twee tips: a) Jerry neemt een broodje kaas, maar geen citroensap. b) Julie is niet diegene die sinaasappelsap en een broodje ham neemt. Oplossing: John = broodje ham, sinaasappelsap; Julie = broodje kip, citroensap; Jerry = broodje kaas, limoensap. Uit de juiste inzendingen trok een onschuldige hand de volgende winnaar: CHRIS FOQUÉ Kerkweg Heindonk Proficiat! Je prijs komt er eerstdaags aan.

29 DE NIEUWE QUIZVRAAG Carla en Karel zijn gezellig aan het knikkeren. Ze hebben de hele dag de score bijgehouden en nu is het tijd om een stand van zaken op te maken. Carla gaf Karel net zoveel knikkers als waarmee Karel was begonnen. Toen gaf Karel Carla net zoveel knikkers weer als Carla nog overhad. Dan gaf Carla Karel zoveel knikkers als hij overhad, en daardoor had zij helemaal geen knikkers meer. Karel had er nu tachtig. Met hoeveel knikkers was ieder begonnen? Insturen kan en mag tot 15 februari Heel veel succes gewenst bij het denkwerk! TEKENS DAT JE TE VEEL VAN DE 90 S HEBT GEHAD 1. Je probeert je wachtwoord uit op de microgolfoven. 2. Je hebt al jaren geen patience met echte kaarten meer gespeeld. 3. Je hebt een lijst van 35 telefoonnummers om je familie, die uit 3 mensen bestaat, te bellen. 4. Je koopt een computer en een week later is die gedateerd. 5. Je mailt je collega s naast jou op het werk om te vragen of ze het zien zitten om iets te gaan drinken en ze antwoorden allen Ja, geef me 10 minuten. 6. Je chat meermaals per dag met een vreemde uit Australië, maar je hebt dit jaar nog geen woord gewisseld met je buurman thuis. 7. Je kunt geen contact houden met je vrienden omdat zij geen adressen hebben. 8. Je beschouwt de post als ongelofelijk traag en je noemt het slakkenpost. 9. Jouw idee van georganiseerd zijn bestaat uit gekleurde post-it briefjes. 10. De meeste moppen hoor je via en niet persoonlijk. 11. Je cv staat op een diskette in je broekzak. 12. Het is donker als je naar en van je werk rijdt, zelfs in de zomer. 13. Je weet exact hoeveel dagen je nog moet werken voor je met pensioen kunt gaan. 14. Je supervisor weet niet hoe hij jouw job moet doen. 15. Als je na een lange dag werken naar huis gaat, dan beantwoord je de telefoon nog steeds op een zakelijke manier. SLOTWOORD Zo, we zijn weer aanbeland bij het einde van deze Fanfarekrant. We hopen dat jullie er iets aan gehad hebben. Wij (muzikanten, chef, bestuur en mambers van de Heindonkse fanfare) wensen jullie prettige eindejaarsfeesten en het allerbeste voor het nieuwe jaar: een goede gezondheid, veel liefde en vriendschap, plezier en kameraadschap. Moge 2017 een fantastisch jaar voor ieder van jullie worden. Tot volgend jaar! (Maar eerst nog tot op ons kerk- en kerstconcert.)

30