S TICHTING RADIOGEMEENTE

Transcriptie

1 S TICHTING RADIOGEMEENTE PREKENSERIE JAARGANG 55 NR 19 Schriftlezing: MATTHÉÜS 20 : 1-16 JEZUS ROEPT DOOR BERT VAN KEULEN Je ziet al dat die gelijkenis niet op zichzelf staat. Hij staat in verband met het voorgaande en ook in verband met heel de Schrift natuurlijk. Als wij in Matthéüs 13 kijken, dan zien wij in vers 34 dat daar staat waarom de Here Jezus in gelijkenissen sprak. Dat is ook goed om te weten. In Matthéüs 13 vers 34 staat: "Dit alles zei Jezus in gelijkenissen tot de schare en zonder gelijkenis zei Hij niets tegen hen, tegen de schare." En in vers 10 van hetzelfde hoofdstuk staat: "En de discipelen kwamen en zeiden tot Hem: Waarom spreekt u tot hen in gelijkenissen?" En dan komt het antwoord van de Here Jezus: "Omdat het u, gelovigen - discipelen, leerlingen van Mij, jullie die Mij volgen - is gegeven de geheimenissen - niet zomaar een verhaaltje, dat is iets waar je goed op moet letten; dat staat er niet voor niets - de geheimenissen van het Koninkrijk der hemelen te kennen, maar hun, de ongelovigen, is dat niet gegeven." Daarom sprak de Here Jezus in gelijkenissen. Het gaat dus om het verklaren, het uitleggen van de geheimenissen van het Koninkrijk der hemelen. Het is dus meer dan een goede boodschap, het gaat verder. Het gaat echt over geheimenissen, dingen die onder de oppervlakte liggen en niet bekend zijn. Het Koninkrijk der hemelen, waar is dat? Nou, allereerst zal iedereen zeggen: "Dat is in de hemel." Dat klopt, dat is het Koninkrijk van de Heer, het Koninkrijk van God. Daar regeert Hij. Daar gaat alles perfect naar Zijn wil. En niemand in de hemel heeft er moeite mee om de regels van God daar op te volgen. Want daar leven vernieuwde mensen, met een vernieuwd lichaam, helemaal afgestemd op de hemel. Wat een geweldige tijd zal dat zijn als je daar mag komen. Geweldig. Denk eens aan de gesprekken die je misschien zal hebben met Abraham, een gelovige, een rechtvaardige. En met nog meer mensen daar natuurlijk. Het is een geweldige tijd daar in de hemel. Dat is het Koninkrijk der hemelen. Maar het is ook op deze aarde. Waar de gelovige is, daar is ook het Koninkrijk van God. Het is een stukje van hem. En elke stap die de gelovige zet op deze aarde, die stap is op dat moment het Koninkrijk der hemelen. Daar regeert God. En als hij een stap naar rechts doet een meter verder, dan is dat op dat moment het Koninkrijk der hemelen. Maar het wordt wel direct weer in beslag genomen door de wereld als je een stap opzij doet. Snap je dus dat de wereld ook nog heerst op deze aarde? Volop! En dat zien we ook om ons heen. Maar de gelovige mag stukken van deze aarde in bezit nemen in Naam van de Heer. Dat is het fysieke. Het Koninkrijk der hemelen is ook in onze gedachten. Wij kennen van onszelf, denk ik, heel goed onze eigen gedachten. Die zijn niet altijd even best. En daar kun je het wel moeilijk mee hebben. Dat komt omdat wij nog steeds in dat oude lichaam leven dat graag zonde wil doen. Maar nu is het de taak van de gelovige om niet die verkeerde gedachten toegang te geven, maar de gedachten van het Koninkrijk der hemelen toegang te geven in je. Een voorbeeldje. Als iemand iets doet, dan kun je daar verkeerde gedachten over gaan krijgen, van: "Ik zal hem of haar wel..!" En dan komt er een werkwoord. Maar als gelovige mag je dat in Naam van de Here Jezus meteen wegduwen en zeggen: "Ik wil een andere gedachte, een gedachte van het Koninkrijk Preek gehouden op zondag 5 september 2010 in de Petruskerk te Amsterdam-Sloterdijk

2 der hemelen." Dat is een taak die wij allemaal hebben. En dat blijft een strijd. Want je strijdt tegen jezelf. Dat is een strijd die tot het eind van je leven doorgaat. De vraag is: bent u bereid om het Koninkrijk der hemelen ook in uw hele wezen en in uw hele handelen en in heel uw denken naar voren te laten komen, te laten overheersen? Het Koninkrijk der hemelen, dat is waar God regeert. En dat kan ook in jouw gedachten. In het voorgaande hoofdstuk vraagt Petrus iets aan het eind van dat hoofdstuk aan de Here Jezus. En daarom komt deze gelijkenis. Petrus vraagt in dat hoofdstuk: "Heer, wij hebben alles voor U overgehad." En dat klopt, want de Here Jezus riep Petrus en hij liet zijn netten vallen, hij liet zijn schip achter; heel zijn onderneming - hij zat in de handel, de vishandel - liet hij achter en hij volgde de Here Jezus. Heel opmerkelijk. Zomaar. Wat zou u doen? Zou u ook uw baan achterlaten als de Here Jezus zegt: "Volg Mij."? Dat is een ding om over na te denken. Petrus deed dat. En dat zegt hij tegen de Heer: "Heer, ik heb dat gedaan, wat is nu mijn beloning?" Mag je dat wel vragen? Nu, de Heer zegt niet: "Dat mag je niet vragen, Petrus." Hij zegt tegen Petrus in vers 28 van het vorige hoofdstuk: "Voorwaar, Ik zeg u, u die Mij gevolgd bent, zult in de wedergeboorte, wanneer de Zoon des mensen op de troon van Zijn heerlijkheid zal zitten, ook op twaalf tronen zitten om de twaalf stammen van Israël te richten." Dat is de beloning. Eigenlijk kun je spreken over twee beloningen. De eerste is de algemene: in de hemel komen, bij de Here God komen, het eeuwige leven ontvangen. En de tweede is, dat je daar nog een aparte functie krijgt, Petrus, in de hemel. Nu komt de vraag naar ons toe natuurlijk: zijn we er met alleen maar te denken aan de hemel? Straks kom ik in de hemel en dan is het voor elkaar. Of is er in de hemel ook nog een onderscheid in taken, in dingen die gedaan moeten worden. Moet u ook maar eens over nadenken. De Bijbel geeft daar wel ruimte voor. "Over veel zal Ik u zetten," zegt de Here Jezus ook. Nu, naar aanleiding van de vraag van Petrus en daarbij dan ook even gevat de manier waarop de Here Jezus dingen vertelt, dus door gelijkenissen, dat is ons hoofdstuk: Matthéüs 20. Daarin gaat de Here Jezus dat uitleggen. Hij zegt: "Het Koninkrijk der hemelen is als..." Hij gaat een vergelijking maken. Het gaat dus om het Koninkrijk der hemelen. Het gaat dus om Christus, het gaat om de Drie-enige God: de Zoon, de Vader en de Heilige Geest. Daar gaat het om. En de Here Jezus laat ons ietsje zien van die geheimenissen. Want wij weten heel veel van de hemel niet. Ik zeg wel eens tegen de kinderen in de klas: "In de hemel val je nooit meer, heb je nooit meer pijn aan je knie. Je hoeft nooit meer naar de tandarts - zien ze ook zo tegenop. Daar is het geweldig in de hemel." Maar er is nog veel meer: wat geen oog heeft gezien en wat niemand heeft kunnen bedenken - dat kunnen wij ook niet met ons verstand, die hemelse dingen - maar het zal geweldig zijn. Maar de Here Jezus gaat toch iets daarvan uitleggen aan de hand van de gelijkenis. Hij zegt: "Het Koninkrijk der hemelen is als een heer des huizes, die 's morgens vroeg arbeiders voor zijn wijngaard ging huren." Nu, de Here Jezus zegt niet: voor zijn fabriek of voor zijn vee om... enzovoort. Nee, het gaat over de wijngaard. En dat is ook niet voor niets. Want als we even nadenken wat een wijngaard is - je ziet ze in Zuid Limburg al en ik geloof dat ik in Ede ook al tegen de hellingen ranken zag staan - dan weet je dat de druiven groeien op een schuine helling, zodat de zon met een hoek van negentig graden daarop schijnt. Dus de druiven ontvangen alle warmte van de zon. Dat betekent als je daar dus werkt, dat jij als werknemer ook in de hitte werkt. Dat is niet makkelijk. Dat is zweten. En werken voor de Heer is zweten. Het kan je soms heel warm onder de voeten worden. Bovendien is het werken in de wijngaard heel arbeidsintensief, want je moet kleine dingetjes wegknippen, willen die kleine druifjes groot worden. Je moet dus goed kijken. En er staan wat van die struiken... Je bent met een dag niet klaar.

3 Bovendien moet je ontzettend goed opletten in de wijngaard, dat je geen dingen voorbijgaat en over het hoofd ziet. Hooglied zegt: "Het zijn de kleine vossen die de wijngaard bederven." Kleine vossen die sluipen overal tussendoor. Als je daar een of ander groot beest, een giraffe of zo, hebt, dan zie je hem wel. Die valt op. Maar die kleine vossen... Er kunnen zich in de wijngaard van de Heer, waar jij werkt, op het werk voor de Heer, dingen voordoen die je niet in de gaten hebt. Je moet alert blijven. Je kunt het niet alleen, je hebt de Heer hard nodig, want je moet op details letten. Dat is absoluut noodzakelijk. Werken in de wijngaard kost een heleboel moeite en is arbeidsintensief. Het kan soms demotiverend zijn. Er zijn mensen die voor de Heer gewerkt hebben en die zeggen: "Ik stop ermee. Ik kan zo niet verder. Mijn gezin gaat eraan. Mijn financiële positie is helemaal ondersteboven. Tegenwerking." En het komt helaas maar al te vaak voor dat de tegenwerking nog niet eens van de wereld komt, maar dat de tegenwerking gewoon uit je directe omgeving komt van mensen waarvan je toch iets anders mag verwachten. Nu, deze man heeft zo'n wijngaard waarin hard gewerkt moet worden. En wat doet hij? Hij gaat om nul uur, want in Israël kennen ze het nulde uur, dat is zes uur 's ochtends, naar de markt en daar staan de mensen die weer een dagloon willen verdienen. Met een dagloon kon je in die tijd ook een dag leven. Daar kon je je brood en je drinken voor kopen voor een dag, enzovoort. Dus dat was een mooi loon. Daar kon je goed een dag van leven. Hij gaat daar naar die markt toe en die mensen zijn het met hem eens. Je krijgt één dagloon voor het werk. Dat was ook een heel normaal iets. Je werkte - even in onze termen - van zes uur 's ochtends tot zes uur 's avonds. Twaalf uur. Nu, in Israël wordt dan dat eerste uur het nulde uur genoemd. Dan komt de tweede groep mensen, want die wijngaard is arbeidsintensief en er zijn veel mensen nodig om in de wijngaard te werken. En dan roept de Here Jezus opnieuw mensen. Daar gaat het om deze ochtend, hè: Jezus roept om in de wijngaard te werken. En Hij roept mensen op het nulde uur, aan het begin van hun leven, maar Hij roept ook mensen later, op het derde uur. Dat is dan negen uur 's ochtends. Dan zegt Hij niet: "Ik geef jullie een dagloon." Hij zegt: "Ik geef jullie wat billijk is." En daar gaan ze mee akkoord. Ze vertrouwen erop dat dat goed komt. Dan gaat die man op het zesde uur, dat is twaalf uur als de zon op het hoogst staat in Israël en het het warmst is in de wijngaard, weer naar de markt toe en weer mensen roepen: "Wil je komen werken in mijn wijngaard?" En die mensen gaan ook en vinden het goed dat ze een loon krijgen dat billijk is. Dan gaat hij ook nog het negende uur, dat is drie uur 's middags. Nu, die mensen hoeven nog maar drie uur te werken tot zes uur 's avond en die komen ook en die krijgen ook dat loon dat billijk is. Tenslotte heeft de man van de wijngaard door: ik red het met deze mensen niet, ik moet er nog meer bij hebben en dan gaat hij op het elfde uur. Dat is vijf uur 's middags. En om zes uur houden ze op. Heb je nog één uur te gaan. Dus op het elfde uur - en daar komt die uitdrukking van die u waarschijnlijk wel kent: ter elfder ure, nog maar net op tijd - worden er weer mensen geroepen om te werken in de wijngaard. En deze mensen zeggen: "Ja, ik wil." En ze komen, ook al is het maar voor een korte poos, en ze werken in de wijngaard. Dan op het twaalfde uur, zes uur 's avonds, volgt de uitbetaling. Dan komen eerst degenen die ter elfder ure geroepen zijn. En dan vraag ik me af, Here Jezus, waarom vertelt u die gelijkenis zo? U had hem best anders kunnen vertellen met dezelfde boodschap. U had kunnen zeggen: "Degenen die al twaalf uur gewerkt hebben, laten die eerst maar komen. Dan kunnen ze gauw naar huis, krijgen ze een vol dagloon en zien ze ook niet dat Ik de anderen een vol dagloon geef en is er ook geen onrust onder hen en gaan ze tevreden naar huis." U snapt dat, hè? Maar dat doet de Here Jezus niet. Hij vertelt het in Zijn verhaal precies andersom. Eerst mogen degenen die het elfde uur kwamen hun salaris ontvangen, en die krijgen een vol dagloon voor één uur werken.

4 Met andere woorden: ja, ik ga geen leeftijd noemen, maar je bent al flink op leeftijd en de Heer roept je en dan zeg je: "Ja, ik ben te oud." "Nee," zegt de Heer, "jij bent degenen die ter elfder ure geroepen wordt, kom en je krijgt een vol dagloon." Nu, dan komen die andere mensen en die denken dan: nou, dan krijgen wij meer. Maar dat is niet zo. En als je denkt aan de moordenaar aan het kruis, die eerst samen met die andere moordenaar de Here Jezus nog belachelijk gemaakt heeft, maar vlak voor zijn sterven tot inkeer komt, daar zegt de Here Jezus tegen: "Jij krijgt het volle loon. Jij krijgt die hele denarie, want straks mag jij met Mij in het paradijs zijn. Die algemene beloning, die hemelse beloning krijg jij. Die heb je verdiend, ook al heb je nog maar vijf minuten in de wijngaard gewerkt. Ook al ben je nog maar vijf minuten voor je dood tot geloof gekomen." Nu, wij snappen dat wel, denk ik. Maar nu even heel praktisch weer naar onszelf toe. Er zijn mensen waarvan je zegt: "Ah, die komen in de hemel, fijn dat ze in de hemel komen." Maar er zijn ook mensen die je misschien iets aangedaan hebben op financieel gebied en daar heb je nog steeds last van. Of heel anders: de ergste dingen kunnen in je gezin gebeurd zijn door anderen. Iemand die volledig in de wereld leefde, zich aan God noch gebod stoorde, die heeft je iets aangedaan, waar je nog steeds niet overheen bent en wat altijd zal blijven, tot je dood toe. En deze man of vrouw die jou dat aangedaan heeft, die zoveel verschrikkelijke dingen gedaan heeft, komt vijf minuten voor het sterven tot geloof. Wat zegt u dan? Dat u het er moeilijk mee hebt, kan ik mij voorstellen, maar gunt u het die ander niet? Deze mensen gunden het de anderen niet die ter elfder ure gekomen waren en het volledige salaris kregen. Daar zit een boodschap in voor ons. Hoe staan wij tegenover de ander? Ons grote voorbeeld is de Here Jezus. Van degenen die Hem vermoordden aan het kruis heeft Hij gezegd: "Vader, vergeef het hun." Dat kost ons als mensen ontzettend veel moeite. Maar de Here Jezus is daar een groot voorbeeld in en deze gelijkenis is daar ook een voorbeeld van. De Here God geeft niet alleen de hemelse beloningen, maar Hij geeft ook de aardse beloningen. Dan zijn er mensen die zeggen: "Here, ik heb veertig jaar voor U in de binnenlanden van dat en dat land gewerkt, ik ben gebeten door schorpioenen, enzovoort, ik heb hooguit een hutje gehad. Ik had dagelijks te eten, maar daar is ook alles mee gezegd en nu kom ik terug in Nederland, ik mag met een soort pensioen en nu moet ik een huisje zoeken. Ik heb helemaal niets en moet U eens kijken naar al die christenen, die gelovigen, die hier in Nederland zitten. Wat een prachtige huizen staan er met zwembad erbij, een garage met zoveel auto's erin, stallen met paarden... En wat hebben zij gedaan? Zij hebben gewoon een mooie baan gehad met een goed salaris." Even als voorbeeld weer. Hoe staan wij daar tegenover? Hard voor de Heer bezig geweest, altijd voor de Heer gewerkt en tenslotte hou je niets over dan elke dag een boterham en een kamer bij iemand die je misschien zo lang mag gebruiken totdat je een huis gevonden hebt of gekregen hebt van de gemeente. "Heer, ik wil ook zo graag een keer paardrijden, maar ik heb geen paard. Hij of zij wel. Heer, ik wil ook graag een auto. Hij heeft er zes en ik niks." Nu, Spurgeon zegt over deze gelijkenis iets heel simpels. Deze gelijkenis heeft deze boodschap. "Het doel van deze gelijkenis is," zegt hij, "dat wij niet zeggen tegen de Heer: Heer, ik heb recht op dit of dat. Maar dat wij ten volle beseffen, dat alles wat de Heer geeft - van onze kleding tot onze, ja, ik zeg maar wat: tot onze oorbellen, tot onze boterham, tot ons pak hagelslag toe - puur genade is." Als u het zo gaat zien, wordt het heel anders. Dan zeg je niet meer: "Heer, hij heeft zes paarden en zes auto's." Dan ben je blij met je biefstukje op je bord en ben je blij dat je niet een heel paard hebt. De Heer geeft uit genade. Alles wat je krijgt is genade, of je nu ter elfder ure bij de Heer gekomen bent, of dat je vanaf het begin van je leven bij de Heer gekomen bent.

5 Ik wil eindigen met twee dingen. Ten eerste een waarschuwing en dat is: wij zien hier mensen die op verschillende periodes in de wijngaard gaan werken. Hoe lang wacht u al? Want Jezus roept, ook deze ochtend. En wat houdt dat werk in de wijngaard in? Dat kan ook alleen maar gebed zijn voor Gods gemeente. Specifieke gebeden voor specifieke mensen. U wordt geroepen. U kunt nooit zeggen: "Ja, maar ik kan moeilijk spreken, hoor. Ik kan ook niet zingen, hoor. Ik kan niet op een koor, want met mijn stem valt het koor in één keer. Dat wordt niks." Er zijn zoveel talenten die de Heer u gegeven heeft op elk gebied. Wat is uw gave? Gaat u werken voor de Heer? Misschien bent u wel tachtig jaar en zegt u: "Ja, dan ben ik degene die nu ter elfder ure geroepen wordt?" Ja, dat wordt u ook. En wat is uw antwoord dan? "Heer, ik ben te oud, ik kan niet meer?" Of zegt u: "Heer, ik kom graag in Uw wijngaard werken."? Misschien zegt u wel: "Ik ben ziek, ik kan niet van mijn bed af komen." Misschien wel een van de luisteraars. "Ik kan niet van mijn bed af komen." Maar u kunt altijd nog bidden. En gebed heeft een grote kracht. Wacht niet tot het derde uur. Wacht niet tot het zesde uur. Wacht niet tot het negende uur en wacht al helemaal niet tot het elfde uur. De Heer roept u deze ochtend. Geeft u gehoor? Dat is belangrijk. Het tweede wat ik nog wil zeggen is dit. Toen de Here Jezus kwam op deze aarde, toen hebben de Farizeeërs gezegd: "Er klopt helemaal niets van. Hij is niet de Verlosser. Als Hij de Verlosser was, had God dat wel tegen ons gezegd, want wij zijn Abrahams kinderen, wij zijn de mensen die de wet goed houden, wij zijn de kerk, wij zijn het volk van de Heer. Die Jezus die hier nu op aarde is, dat is een oplichter, dat is niet de echte Messias." En ze hebben Hem niet aangenomen. Zij waren de eersten als volk Israël die het evangelie hoorden en wat hebben zij met het evangelie gedaan? Niets. Als volk. Later... U weet Bonifatius is in Nederland gekomen en Willibrord, zendelingen, en wij heidenen hebben het evangelie gehoord. Niet als eersten. Dat was Israël. En ik geloof - dat is vanuit de Maranathavisie, ik weet niet of u die kent, maar ik geloof dat de heidenen, wij - dat noemt de Here God Zijn gemeente, de gemeente van Christus, de gelovigen; daar horen natuurlijk ook mensen van Israël bij die tot geloof zijn gekomen in de Messias, die horen allemaal bij die gemeente - maar dat de hele gemeente wereldwijd als eerste de uitbetaling zal krijgen. Dat geloof ik. Dat staat niet alleen in dit Schriftgedeelte, maar er zijn meer Schriftgedeelten die dat zeggen. En ik geloof dat Israël niet afgeschreven is, niet apart ergens, nee, volop meedoet vandaag de dag. Maar de Heer heeft wel Zijn plan daarmee. Met Israël gebeuren nog fantastische dingen en de eersten zullen straks de laatsten zijn. Als Christus terugkomt, dan zullen zij de laatsten zijn en Hem volledig aanvaarden en met Hem het Rijk ingaan dat Hij hier op aarde gaat stichten: het Duizendjarige Rijk. De Here Jezus roept nu. Hij bouwt nog steeds aan Zijn gemeente. U mag erbij horen. Zit u erbij? Kom werken in de wijngaard, ieder op zijn eigen gebied, naar zijn eigen talenten. Amen.