EUROPEES PARLEMENT 2004 2009 Commissie ontwikkelingssamenwerking 2008/2050(INI) 14.5.2008 ONTWERPVERSLAG over het vervolg op de Internationale Conferentie inzake ontwikkelingsfinanciering, gehouden in Monterrey in 2002 (2008/2050(INI)) Commissie ontwikkelingssamenwerking Rapporteur: Thijs Berman PR\722858.doc PE406.024v01-00 Externe Vertaling
PR_INI INHOUD ONTWERPRESOLUTIE VAN HET EUROPEES PARLEMENT...3 TOELICHTING...8 Blz. PE406.024v01-00 2/11 PR\722858.doc
ONTWERPRESOLUTIE VAN HET EUROPEES PARLEMENT over het vervolg op de Internationale Conferentie inzake ontwikkelingsfinanciering, gehouden in Monterrey in 2002 (2008/2050(INI)) Het Europees Parlement, gezien de consensus van Monterrey, die op 18-22 maart 2002 is aangenomen door de Internationale Conferentie inzake ontwikkelingsfinanciering in Monterrey (Mexico), gezien de toezeggingen die door de lidstaten zijn gedaan tijdens de Europese Raad in Barcelona op 14 maart 2002 (toezeggingen van Barcelona), onder verwijzing naar zijn resolutie van 25 april 2002 over de financiering van ontwikkelingshulp 1, onder verwijzing naar zijn resolutie van 7 februari 2002 over de financiering van ontwikkelingshulp 2, gezien de gemeenschappelijke verklaring van de Raad en de vertegenwoordigers van de regeringen der lidstaten, in het kader van de Raad, het Europees Parlement en de Commissie betreffende het ontwikkelingsbeleid van de Europese Unie: De Europese consensus 3, ondertekend op 20 december 2005, gezien de mededeling van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement - Ontwikkelingsfinanciering en effectiviteit van de hulp - Uitbreiding van de EU-hulp 2006-2010 (COM(2006)0085), gezien de mededeling van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement - Sneller vorderingen boeken om de ontwikkelingsdoelstellingen van het Millennium te bereiken - Financiering met het oog op de doeltreffendheid van ontwikkelingshulp (COM(2005)0133), gezien de mededeling van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement - Omzetting van de Consensus van Monterrey in de praktijk: bijdrage van de Europese Unie (COM(2004)0150), gezien de conclusies van de Raad van 14 maart 2002 over de Conferentie van de Verenigde Naties in Monterrey inzake ontwikkelingsfinanciering, gezien de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling, aangenomen tijdens de Millenniumtop van de Verenigde Naties in New York op 6-8 september 2000 en herbevestigd tijdens daaropvolgende VN-conferenties, met naam de Conferentie inzake ontwikkelingsfinanciering in Monterrey, gezien de toezeggingen die zijn gedaan tijdens de Europese Raad van 15-16 juni 2001 in Göteborg, dat lidstaten de doelstelling van de VN zouden realiseren om 0,7% van hun bruto nationaal inkomen (BNI) te besteden aan officiële ontwikkelingshulp, 1 PB C 131 E van 5.6.2003, blz. 164. 2 PB C 284 E van 21.11.2002, blz. 315. 3 PB C 46 van 24.2.2006, blz. 1. PR\722858.doc 3/11 PE406.024v01-00
gelezien de mededeling van de Commissie - EU-bijstand: meer, beter en sneller helpen (COM(2006)0087), onder verwijzing naar zijn resolutie van 22 mei 2008 over het vervolg op de Verklaring van Parijs van 2005 over de doeltreffendheid van de hulp 1, gelet op artikel 45 van zijn Reglement, gezien het verslag van de Commissie ontwikkelingssamenwerking en de adviezen van de Begrotingscommissie en de Commissie economische en monetaire zaken (A6-0000/2008), A. overwegende dat de Verenigde Naties voor de tweede keer in de geschiedenis een Wereldtop inzake ontwikkelingsfinanciering organiseren, die gericht is op het samenbrengen van ministers van ontwikkelingssamenwerking en financiën met vertegenwoordigers van internationale financiële organisaties, het particuliere bankwezen, het bedrijfsleven en maatschappelijke groeperingen, om na te gaan welke vooruitgang is geboekt sinds de eerste Wereldtop inzake ontwikkelingsfinanciering, in 2002 gehouden in Monterrey, B. in overweging van de noodzaak tot aanzienlijke verruiming van de financiering om de millenniumdoelstellingen te kunnen realiseren, C. overwegende dat ontwikkelingsfinanciering moet worden gedefinieerd als de meest kostenbesparende wijze van reageren op mondiale onzekerheden, D. overwegende dat de behoefte aan toereikende, voorspelbare en duurzame financiële middelen urgenter is dan ooit, vooral wanneer rekening wordt gehouden met de uitdaging van de klimaatverandering en de consequenties daarvan, met inbegrip van natuurrampen, en de bijzondere kwetsbaarheid van ontwikkelingslanden, E. overwegende dat de Europese Unie de grootste donor van hulpgelden op wereldschaal, belangrijk aandeelhouder in internationale financiële instellingen en de belangrijkste handelspartner voor ontwikkelingslanden is, F. overwegende dat de Europese Unie zich heeft gecommitteerd aan een helder en verplichtend tijdschema voor het bereiken van de doelstelling van 0,56% van het BNI in 2010 en van 0,7% van het BNI in 2015, G. overwegende dat, indien de huidige trend ten aanzien van de officiële ontwikkelingshulp van de lidstaten zich voortzet, de lidstaten de doelstelling waaraan zij zich gecommitteerd hebben, van respectievelijk 0,51% (voor de vijftien lidstaten die al deel uitmaakten van de Europese Unie voor de uitbreiding van 2004) en 0,17% (voor de twaalf lidstaten die tot de Europese Unie zijn toegetreden op 1 mei 2004 en 1 januari 2007) van het BNI in 2010, niet zullen bereiken, H. overwegende dat de hulp aan Afrika toeneemt ondanks de algehele daling van de officiële ontwikkelingshulp in 2007, I. overwegende dat er aanzienlijke nieuwe problemen zijn ontstaan sinds 2002, waaronder de klimaatverandering en belangrijke nieuwe trends in de Zuid-Zuid-samenwerking, zoals de Chinese steun voor infrastructuur in Afrika en de leningen die door de Braziliaanse 1 TA_PROV(2008)0000. PE406.024v01-00 4/11 PR\722858.doc
ontwikkelingsbank BNDES 1 worden verstrekt in Latijns-Amerika, 1. herbevestigt zijn verbondenheid met het streven naar armoedebestrijding, duurzame ontwikkeling en het bereiken van de millenniumdoelstellingen als enige manier om sociale rechtvaardigheid en een betere levenskwaliteit te bewerkstelligen voor de ongeveer één miljard mensen op de wereld die in extreme armoede leven, dat wil zeggen van een inkomen van minder dan 1 USD per dag, 2. roept de lidstaten op een heldere scheiding aan te brengen tussen ontwikkelingsuitgaven en uitgaven ten behoeve van belangen in het buitenlands beleid, Hoeveelheden officiële ontwikkelingshulp 3. verwelkomt het feit dat de Europese Unie haar bindende doelstelling voor de officiële ontwikkelingshulp, een Gemeenschapsgemiddelde van 0,39% van het BNI in 2006, heeft gehaald, maar neemt notitie van de alarmerende daling van de ontwikkelingshulp van 47,7 miljard EUR in 2006 (0,41% van het collectieve BNI van de EU) naar EUR 46,6 miljard in 2007 (0,38% van het collectieve BNI van de EU) en roept de lidstaten op de hoeveelheid officiële ontwikkelingshulp te verhogen om de toegezegde doelstelling van 0,56% van het BNI in 2010 te halen, 4. stelt met klem dat verlagingen van de door lidstaten gerapporteerde officiële ontwikkelingshulp niet meer mogen plaatsvinden, 5. spreekt zijn ernstige bezorgdheid uit over het feit dat sommige lidstaten (in het bijzonder Letland en Tsjechië) achterblijven bij de planning om de verplichtingen ten aanzien van officiële ontwikkelingshulp in 2010 te halen; roept de lidstaten op hun beloften ten aanzien van de hoeveelheid officiële ontwikkelingshulp na te komen; bemerkt tot zijn tevredenheid dat sommige lidstaten (Denemarken, Ierland, Luxemburg en Nederland) zeker de doelstellingen voor de officiële ontwikkelingshulp in 2010 gaan halen en vertrouwt erop dat deze lidstaten hun officiële ontwikkelingshulp op een hoog niveau zullen handhaven, 6. is uiterst bezorgd over het feit dat sommige lidstaten verhogingen van hun officiële ontwikkelingshulp uitstellen, hetgeen tot een nettoverlies voor ontwikkelingslanden van meer dan EUR 17 miljard leidt, 7. verwelkomt het beleid van sommige lidstaten om meerjarenschema s op te stellen voor de verhoging van hun officiële ontwikkelingshulp tot de VN-doelstelling van 0,7% in 2015; benadrukt dat de lidstaten deze schema s moeten opstellen voor de komende Internationale Conferentie over ontwikkelingsfinanciering en aan hun verplichtingen moeten voldoen, 8. merkt op dat de verlaging van de gerapporteerde hulpniveaus in 2007 in sommige gevallen het gevolg is van de kunstmatige verhoging van de cijfers in 2006 door schuldenverlichting; roept de lidstaten op de officiële ontwikkelingshulp op duurzame wijze te verhogen door zich te concentreren op cijfers waaruit de schuldenverlichtingscomponent is weggelaten, 9. beschouwt de discrepantie tussen de regelmatige toezeggingen van hogere financiële steun en de aanzienlijk lagere sommen die feitelijk worden uitgekeerd als volslagen onaanvaardbaar, 1 Banco Nacional de Desenvolvimento Econômico e Social (BNDES) PR\722858.doc 5/11 PE406.024v01-00
Snelheid, flexibiliteit, voorspelbaarheid en duurzaamheid van geldstromen 10. benadrukt dat hulp tijdig moet worden verleend en spreekt zijn ontevredenheid uit omdat de hulpverleningsprocessen vaak te lijden hebben onder buitensporige vertragingen, 11. benadrukt de noodzaak om flexibiliteit bij de betaling van samenwerkingsgelden om te kunnen inspelen op veranderende omstandigheden, zoals stijgende voedselprijzen af te stemmen op de eis dat de financiering voorspelbaar is, zodat partnerlanden plannen kunnen maken voor duurzame ontwikkeling en aanpassing en de gevolgen van de klimaatverandering kunnen matigen, 12. onderstreept het belang van de beginselen van verantwoord lenen en financieren bij traditionele donoren en nieuwe Zuid-Zuid-donoren om leen- en financieringsoperaties duurzaam te maken in termen van economische en ecologische ontwikkeling naast en in overeenstemming met de equatorbeginselen; roept de Commissie op deel te nemen aan de vastlegging van zulke beginselen en in internationale fora aan te dringen op bindende maatregelen om hen op zodanige wijze in praktijk te brengen dat hun werkingssfeer zich uitstrekt tot nieuwe ontwikkelingsspelers uit de publieke en de private sector, Schuld en kapitaalvlucht 13. onderschrijft volledig de inspanningen van ontwikkelingslanden om de houdbaarheid van hun schuldpositie op lange termijn veilig te stellen en het HIPC-schuldeninitiatief (voor zeer zwaar verschuldigde landen) uit te voeren, dat van essentieel belang is voor het bereiken van de millenniumdoelstellingen, 14. betreurt het dat in het jaarlijkse voortgangsverslag van de Commissie over het Monterreyproces in 2008 1 nauwelijks wordt verwezen naar lopende discussies over verfoeilijke en onrechtmatige schulden en de beginselen van verantwoord financieren; verwelkomt de oproep van de Commissie om op te treden tegen agressief procederen door commerciële schuldeisers en noodlijdende beleggingsfondsen in schuldenvorderingen, 15. roept alle lidstaten op tot naleving van de gedragscode voor schuldhoudbaarheid, 16. betreurt het dat in het mededelingenpakket van de Commissie over de doeltreffendheid van ontwikkelingshulp 2 geen melding wordt gemaakt van kapitaalvlucht als risicofactor voor de economieën van ontwikkelingslanden; wijst erop dat kapitaalvlucht de ontwikkeling van duurzame economische stelsels in ontwikkelingslanden ernstig schaadt; roept de Commissie op in haar beleid maatregelen ter voorkoming van kapitaalvlucht op te nemen, zoals de Consensus van Monterrey voorschrijft, Innovatieve financieringsmechanismen 17. verwelkomt de door de lidstaten gepresenteerde voorstellen voor innovatieve financieringsmechanismen en roept de Commissie op deze te beoordelen op de criteria praktische uitvoerbaarheid, duurzaamheid, additionaliteit, transactiekosten en 1 Werkdocument van de Commissie, The Monterrey process on Financing for Development - the European Union's contribution to Doha and beyond (SEC(2008) 432/2). 2 Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's - De EU als wereldpartner in het ontwikkelingsproces - Versnelde verwezenlijking van de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling (COM(2008)0177) van 9.4.2008. PE406.024v01-00 6/11 PR\722858.doc
doeltreffendheid; pleit voor financieringsmechanismen en -instrumenten die nieuwe fondsen opleveren en toekomstige geldstromen niet in gevaar brengen, 18. pleit voor financieringsmechanismen en -instrumenten die manieren opleveren om particulier geld te mobiliseren en als hefboom te gebruiken, zoals beschreven in de Consensus van Monterrey, en gebruik te maken van kredietgaranties, 19. roept de Commissie op een additioneel hulpfonds klimaatverandering voor ontwikkelingslanden in te stellen, dat gescheiden van de fondsen voor officiële ontwikkelingshulp moet worden gefinancierd, alsook andere maatregelen voor te stellen voor aanpassing en voor matiging van de klimaatverandering door invoering van een kerosinebelasting en/of CO 2 -sancties, 20. roept de Commissie op de toegang tot financiering voor kleine ondernemers en boeren te vergroten als middel om de voedselproductie te verhogen en een duurzame oplossing van de voedselcrisis te bewerkstelligen, Hervorming van internationale stelsels 21. roept de Raad en de Commissie op het Europees Ontwikkelingsfonds op te nemen in de tussentijdse beoordeling van de EU-begroting in 2008/2009 om zo de democratische legitimering van een belangrijk onderdeel van het EU-ontwikkelingsbeleid en haar begroting te versterken, 22. roept de Commissie en de lidstaten op de Internationale Vervolgconferentie inzake ontwikkelingsfinanciering, die van 29 november tot 2 december 2008 wordt gehouden in Doha, als mogelijkheid te benutten om een gemeenschappelijk Europees ontwikkelingsstandpunt te presenteren dat is gericht op het behalen van de millenniumdoelstellingen door een duurzame benadering, 23. verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad en de Commissie, alsmede aan de Secretaris-generaal van de VN en de hoofden van de Wereldhandelsorganisatie, het Internationaal Monetair Fonds, de Wereldbankgroep en de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties. PR\722858.doc 7/11 PE406.024v01-00
TOELICHTING Onopgelost punt op de internationale ontwikkelingsagenda: ontwikkelingfinanciering Op de Internationale Conferentie inzake ontwikkelingsfinanciering, gehouden in Monterrey in maart 2002, kwam de internationale gemeenschap de Consensus van Monterrey overeen, die zich concentreerde op de volgende hoofdpunten: Mobilisering van binnenlandse financiële ontwikkelingsmiddelen, Mobilisering van internationale ontwikkelingsmiddelen (directe buitenlandse investeringen en andere private geldstromen), Internationale handel als motor voor ontwikkeling, Bevordering van internationale financiële en technische ontwikkelingssamenwerking, Externe schulden, Systeemkwesties: stimulering van de samenhang en consistentie van de internationale monetaire, financiële en handelssystemen ter ondersteuning van ontwikkeling. De eerste Vervolgconferentie inzake ontwikkelingsfinanciering zal van 29 november tot 2 december 2008 worden gehouden in Doha (Qatar). Op deze top kan worden geïnventariseerd welke vooruitgang is geboekt sinds de Consensus van Monterrey werd aangenomen. De Europese Unie is nog altijd toonaangevend in de internationale ontwikkelingsfinanciering als grootste internationale donor, verantwoordelijk voor meer dan 50% van de officiële ontwikkelingshulp ter wereld. Het verslag van de Commissie over de vooruitgang van de Europese Unie in het kader van de Consensus van Monterrey is verschenen in maart 2008. 1 De conclusies van de Raad over ontwikkelingsfinanciering zijn verschenen op 25 mei 2008. Tijdgebonden doelstellingen voor officiële ontwikkelingshulp in 2010 en 2015 In 2006 bereikte de Europese Unie haar overeengekomen eigen doelstelling om (in de EU15) 0,39% van haar collectieve BNI te besteden aan officiële ontwikkelingshulp. De volgende grote doelstelling voor de officiële ontwikkelingshulp is 0,56% van het collectieve BNI van de EU in 2010. 2 Een ernstig probleem is echter dat in 2007 de hoeveelheid officiële ontwikkelingshulp van verschillende lidstaten drastisch is verlaagd in lijn met de huidige mondiale trend in de ontwikkelingsfinanciering, ook gevolgd door Japan en de Verenigde Staten. Bovendien hebben sommige lidstaten gekort op hun financiële inspanningen om de doelstellingen voor 2010 en 2015 te halen en het tempo verlaagd waarin zij hun officiële ontwikkelingshulp verhogen. Hoewel de algehele daling van de officiële ontwikkelingshulp hopelijk eenmalig is en uw rapporteur vindt dat de lidstaten ervoor moeten zorgen dat dit inderdaad zo is zal de vertraagde verhoging tot een vermindering leiden van de totale hoeveelheid officiële ontwikkelingshulp die de komende jaren aan ontwikkelingslanden ter beschikking wordt gesteld. Finland en Frankrijk hadden voorheen bijvoorbeeld een nationaal beleid en bijbehorende toezeggingen die ambitieuzer waren dan die van de Europese Unie, maar in 2007 hebben zij hun doelstellingen 1 COM(2008)177/3 en SEC (2008)432/2. 2 Doelstelling EU15 in 2010: 0,51% van het BNI aan officiële ontwikkelingshulp (2015: 0,7%); doelstelling EU12 in 2010: 0,17% van het BNI aan officiële ontwikkelingshulp (2015: 0,33%). PE406.024v01-00 8/11 PR\722858.doc
verlaagd om ze op één lijn te brengen met de agenda van de Europese Unie. Dit zal onvermijdelijk ten koste gaan van de collectieve doelstelling van de Europese Unie. Geschat wordt dat in de periode 2006-2010 meer dan 17 miljard EUR aan officiële ontwikkelingshulp volledig verloren zal gaan. De collectieve doelstellingen van de Europese Unie zullen alleen worden gehaald als enkele van de grotere lidstaten hun officiële ontwikkelingshulp op een niveau brengen dat boven de doelstelling ligt. Uw rapporteur is ernstig bezorgd dat de recente ontwikkelingen het moeilijk zullen maken om de toegezegde verplichtingen na te komen. Er zal een significante en oprechte koersverandering moeten plaatsvinden om te bewijzen dat alle lidstaten zich committeren aan de realisering van de toegezegde doelstellingen voor officiële ontwikkelingshulp en daarmee aan de verbetering van de kansen om de millenniumdoelstellingen te bereiken. Uw rapporteur doet een beroep op de lidstaten die dat nog niet gedaan hebben om een strak tijdschema voor hun financiële doelstellingen vast te stellen voordat de conferentie van Doha plaatsvindt. Externe schulden en kapitaalvlucht Opname van schuldenverlichting in de cijfers van de officiële ontwikkelingshulp was een van de belangrijkste oorzaken van de verlaging van de officiële ontwikkelingshulp in de Europese Unie in 2007. Daarom doet uw rapporteur een beroep op de lidstaten om zich te concentreren op de cijfers van officiële ontwikkelingshulp zonder de schuldenverlichtingscomponent. Even belangrijk zijn echter de kwesties van schuldhoudbaarheid op lange termijn en verantwoorde leenbeginselen. Onverantwoordelijk lenen en financieren is een groot gevaar voor de economische stabiliteit van ontwikkelingslanden en zeer contraproductief voor de totstandbrenging van schuldhoudbaarheid op lange termijn. Voorbeelden van zulke praktijken zijn agressief procederen door commerciële schuldeisers en noodlijdende beleggingsfondsen in schuldenvorderingen die een zware wissel trekken op de begrotingen van de betrokken ontwikkelingslanden. Verantwoord lenen en financieren kan een manier zijn om schuldhoudbaarheid te waarborgen en kan ook gebruikt worden om duurzame, milieuvriendelijke ontwikkeling en goede werkgelegenheid in ontwikkelingslanden te bevorderen. Kapitaalvlucht en belastingparadijzen zijn andere belangrijke punten op de agenda van de ontwikkelingsfinanciering, die vaak ernstige gevolgen hebben voor de externe schuld. Tot de middelen waarmee kapitaalvlucht kan worden voorkomen behoren de installatie van doeltreffender controlesystemen (vooral in de belastingstelsels) in ontwikkelingslanden, het bewustmaken van de rijke inwoners van ontwikkelingslanden van hun plichten en het aanmoedigen van eigendom en waarborgen dat geld niet wordt weggesluisd naar belastingparadijzen (waaronder begrepen die in de Europese Unie). Intussen is de meest doeltreffende methode om kapitaalvlucht uit ontwikkelingslanden te voorkomen het kweken van een stabiele, vredige en democratische omgeving waar de rechtsstaat eerbiediging van handelsovereenkomsten, bankrekeningen en eigendomsrechten voor alle burgers waarborgt. Nieuwe uitdagingen Klimaatverandering is een van de meer recente uitdagingen waarmee de ontwikkelingshulp wordt geconfronteerd. Het hoofddoel van ontwikkelingsbeleid is de uitroeiing van armoede. De klimaatverandering is, te midden van andere mondiale onzekerheden, een probleem dat belangrijke consequenties heeft voor minder ontwikkelde landen die bijzonder kwetsbaar zijn PR\722858.doc 9/11 PE406.024v01-00
voor externe calamiteiten (zoals natuurrampen en pandemieën) 1. Het ter beschikking stellen van gelden om de gevolgen van de klimaatverandering te verminderen kan echter nog het beste worden beschouwd als een manier waarop industrielanden schade helpen repareren die zij zelf in ontwikkelingslanden hebben aangericht. Die gelden moeten daarom niet in mindering worden gebracht op de bestaande toezeggingen voor officiële ontwikkelingshulp maar dienen additioneel te zijn. In dit opzicht deelt uw rapporteur de visie van Eurocommissaris Louis Michel voor Ontwikkeling en humanitaire hulp, dat bestaande ontwikkelingsfondsen niet mogen worden gebruikt om de strijd tegen de klimaatverandering in de minst ontwikkelde landen te financieren. Er vindt momenteel overleg plaats tussen de Europese Unie en de Wereldbank over de mogelijkheid om een grote langlopende lening te financieren om de armste landen te helpen essentiële maatregelen tegen de klimaatverandering te treffen. 2 Uw rapporteur verwacht van de Europese Unie dat zij het voortouw neemt in deze discussie. De huidige explosieve stijging van de voedselprijzen op de internationale markt is een extra probleem dat om een oplossing vraagt. Plattelandsontwikkeling, vooral agrarische ontwikkeling, wordt al steeds belangrijker en zal de komende jaren onvermijdelijk een nog hogere prioriteit op de internationale ontwikkelingsagenda krijgen. Belemmeringen voor de agrarische ontwikkeling in ontwikkelingslanden moeten worden aangepakt. Met name de lokale landbouw moet worden ondersteund. Kleine boeren moeten snel toegang krijgen tot leningen waarmee zij hun bedrijfsvoering kunnen verbeteren en hun productie kunnen verhogen. Een andere nieuwe uitdaging vormt de komst van nieuwe spelers op het toneel van de internationale ontwikkelingsfinanciering, met name China, Brazilië en Saoedi-Arabië, alsmede een aantal private donoren. 3 Er bestaan zorgen over het beleid dat sommige nieuwe donoren hanteren in de samenwerkingspraktijk. Mobilisering van private ontwikkelingsfinanciering De private kapitaalstromen naar ontwikkelingslanden nemen toe. Zij worden geschat op ongeveer zes maal de totale hoeveelheid gerapporteerde officiële ontwikkelingshulp (zelfs zonder correctie voor schuldenverlichting) en zouden daarmee neerkomen op circa 600 miljard USD. Private geldstromen vertegenwoordigen ongeveer 80% van de totale geldstroom naar Afrika: in 2007 waren de directe buitenlandse investering in Afrika met ongeveer 200% gestegen ten opzichte van 2004. Het zou duidelijk gunstig zijn als een deel van de private financiering zou kunnen worden ingezet voor ontwikkelingsdoeleinden; uw rapporteur oppert dat dit zou kunnen worden bereikt door middel van innovatieve publiek-private partnerschappen. De Europese Unie zal actieve steun moeten geven aan de equatorbeginselen, waarmee een groot aantal banken op de hele 1 Er doet zich een trend voor waarbij samenwerking niet meer wordt gedefinieerd in termen van solidariteit maar als de goedkoopste manier om wereldproblemen zoals pandemieën (bijvoorbeeld SARS), migratie en veiligheidskwesties op te lossen. 2 Er wordt onder meer gesproken over het idee om industrielanden geld te laten lenen op de internationale kapitaalmarkt en te laten voorschieten aan ontwikkelingslanden die daarmee de reductie van broeikasgasemissies in eigen land kunnen ondersteunen en zich kunnen beschermen tegen milieuschade. 3 De steun van China voor infrastructuurprojecten in Afrika is nu groter dan die van de Wereldbank, de Afrikaanse Ontwikkelingsbank en alle westerse bilaterale steun bij elkaar" en "in Latijns-Amerika heeft de Braziliaanse ontwikkelingsbank BNDES nu meer leningen uitstaan dan de Wereldbank en de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank samen". Verslag van de rondetafelconferentie Banking on Development van de OESO, februari 2008. PE406.024v01-00 10/11 PR\722858.doc
wereld pleit voor eerbiediging van duurzaamheidscriteria in het investeringsbeleid. Doeltreffendheid van de hulp Het ontrafelen van hulp, lagere transactiekosten, meer flexibiliteit en snelheid in bureaucratische procedures blijven de belangrijkste problemen waar het gaat om de doeltreffendheid van de hulpverlening. Uw rapporteur heeft er echter voor gekozen deze zaken slechts minimaal in zijn verslag aan bod te laten komen om overlapping met het verslag over doeltreffendheid van de hulp van collega Johan van Hecke te vermijden. Systeemkwesties De stem van de ontwikkelingslanden in de besluitvormingsprocessen van internationale financiële en economische instellingen moet worden versterkt. De functies van president van de Wereldbank en directeur van het IMF staan nog niet open voor alle landen. Veertien lidstaten van de Europese Unie hebben zich uitgesproken voor hervormingen die deze functies bereikbaar maken voor alle nationaliteiten. Een bijzonder probleem in het bestuur van de Wereldbank is dat de 46 Afrikaanse landen bezuiden de Sahara zeer gebrekkig zijn vertegenwoordigd. Terwijl andere regio s met minder landen over ten minste drie zetels beschikken, zijn de ontwikkelingslanden van deze regio slechts met twee zetels vertegenwoordigd. Uw rapporteur meent dat deze situatie onaanvaardbaar is en stelt voor haar te wijzigen. PR\722858.doc 11/11 PE406.024v01-00