Dankwoord 149
Dankwoord Gekomen bij de laatste bladzijdes van mijn proefschrift bekruipt mij toch wel een gevoel van opluchting, bijna af. De afgelopen jaren zijn gekenmerkt door hoogtepunten (bij mooie resultaten) maar ook door dieptepunten (bij tegenvallende resultaten). Mijn leven heeft de afgelopen jaren toch echt om die experimenten en de daarbij behorende ratten gedraaid. Maar zoals ontelbare mensen voor mij al geschreven hebben, je kan dit allemaal niet alleen, daarom dit dankwoord om een aantal mensen nog eens even extra in het voetlicht te plaatsen. Geert Jan, jij moet hier zeker als eerste genoemd worden. Want na 3,5 jaar experimenteren kwam ik bij jou met de vragen:,,ik weet het allemaal niet meer?,,,kan ik nog wel promoveren?,,,heb ik wel genoeg data?. Maar jij nam die twijfel al snel bij mij weg en we begonnen enthousiast een overzicht te maken van de gedane experimenten en deze in hoofdstukken in te delen. Vijf experimentele hoofdstukken is toch niet niks. Tegelijkertijd begon het schrijfproces en daarmee begonnen de verschillende hoofdstukken vorm te krijgen. Dat hoofdstuk 6 zo snel gepubliceerd werd is toch wel een kroon op ons werk. Jouw enthousiasme en positieve energie gaven mij weer moed, dank daarvoor. William, de onbetwiste hydronefrotische nier man zal jij altijd blijven. Jouw kennis op het gebied van die kleine niervaten en hun reactiviteit op vasoactieve stoffen, daar heb ik ontzettend veel van geleerd. Het isoleren van de nier vond ik in het begin zeer complex maar al snel heb ik dat van jou als echte vakman geleerd. Ik hoop dat als ik straks gepromoveerd ben, ik in jouw ogen een goede tweede hydronefrotische nier vrouw zal zijn. Piet ter Wee, jij hebt het mogelijk gemaakt dat dit project er kwam door een subsidieaanvraag bij de nierstichting in te dienen. Het onderwerp diabetes mellitus en nierfalen heeft mij de afgelopen jaren gegrepen en ik hoop met dit proefschrift een bijdrage aan de voortschrijdende kennis op dit gebied te hebben kunnen leveren. Ed, ondanks dat je zelf toch altijd druk was met je experimenten, projecten schrijven, proefschrift afronden etc. vond je toch altijd tijd om even op mijn kleine lab binnen te lopen om te vragen hoe het nu ging. Je nuchtere (Friese?) kijk op zaken heeft mij geholpen om dingen weer in perspectief te 150
plaatsen. Daarnaast was je suggestie om stukjes hydronefrotische nier eens te gaan blotten van wezenlijk belang voor het hoofdstuk over COX-2. Het heeft in dat hoofdstuk bijgedragen aan het uitdiepen van de gevonden resultaten. Succes met jouw verdere toekomst in de wetenschap, jij komt er wel! Ronald, toen ik bij de fysiologie kwam was jij ook net begonnen. Het was toen net een moment dat er niet zoveel nieuwe aio s begonnen waren. Zo in het begin vonden we om die reden wel steun bij elkaar. Ik heb je oprechte interesse in zowel privé als wetenschappelijke zaken altijd erg gewaardeerd. In de trein, waar onze wegen zich altijd in Weesp splitsten, hadden we altijd genoeg stof om de reis door te komen. Jij ook succes met je verdere wetenschappelijke carriere bij de fysiologie. Marco, ruim 3 jaar mijn kamergenoot. Je bent met ruime afstand de meest praatgrage collega maar het was altijd weer gezellig om even het weekend of resultaten van experimenten door te nemen. Toen je weg was vond ik het opeens maar stil. Amanda, naast kamergenoot gingen we samen naar de experimentele biologie en vele PLAN bijeenkomsten. Ik wens je veel succes met het afronden van je proefschrift. Lynda, wat was je in het begin rustig en stil, dat maakte het contrast met Marco dan ook wel erg groot. Maar later kwam je wat losser, het was gezellig om je kamergenoot te zijn. Michiel, nadat William weg was gegaan naar Canada heb je me geholpen met het isoleren van de nier. Iemand die al zoveel isolaties had gezien en daardoor veel kennis hierover had, kon ik toen zeker gebruiken. Later zijn we nog blotexperimenten gaan doen, ook deze hadden een succesvolle uitkomst. Dank daarvoor. Tevens heb je mij regelmatig geholpen bij handelingen met de proefdieren. Dan heb je nog de andere mensen die zich samen met mij bekommerde om de proefdieren. Wim, onder jouw regime liep alles goed en ik kon echt alles aan je overlaten. Als we samen iets voor de proefdieren moesten doen kon ik er zeker wel een half uur bij op tellen want zo lang stonden we dan nog na te praten. Chris, ook jij was altijd ontzettend nauwgezet. Als ik vroeg of je een keer iets over wilde nemen, en het paste enigszins in je schema, dan vond je dat nooit een probleem, dank daarvoor. Marian, toen jij de zaken van Wim overnam deed je dat zonder aarzeling en onze samenwerking verliep altijd goed. 151
Piet Sipkema, de werk- en literatuurbesprekingen elke maandagochtend waren zeer nuttig om mijn kennis op het gebied van vaatjes en vaatreactiviteit te vergroten. Jouw blik voor details zorgde vaak voor nuttige aanvullingen. De 3 e Piet, en dan wel Borgdorff, dat wij allebei met COX-2 blokkers werkten zorgde ervoor dat we menige discussie over onze resultaten hadden. De autoreis naar de microcirculatie bijeenkomst in Breda liet ook weer zien dat je enthousiasme voor onderzoek zeker niet tanende is. De mensen op het secretariaat, Aimée, als ik weer voor je bureau stond om te vragen of Geert Jan nog tijd voor me had, wist je me altijd ergens in te passen. Hans, je was nooit beroerd om mijn vragen over bestellingen, de fax of andere zaken te beantwoorden. Nicky en Iolente bedankt voor alle gezellige uurtje op het lab en de filmavonden, dat waren toch altijd weer leuke tripjes. Daarnaast wil ik nog de medewerkers van de instrumentmakerij bedanken en dan met name Peter voor het maken van alle miniscule canules, een tikkend waterbad en wat allemaal nog meer en Henk voor het schoonmaken van de pipetten. Ook de medewerkers van de electronica waren onmisbaar voor geslaagde experimenten. Last-minute reparaties hebben zo nu en dan mijn experiment gered. Alle andere collega s: waaronder de aio s, analisten en post-docs wil ik hier ook bedanken voor de gezelligheid op de afdeling. Zonder jullie zou het maar een saaie bedoeling zijn geweest. Naast al deze mensen van het laboratorium voor de fysiologie zijn er natuurlijk ook nog talrijke mensen in de persoonlijke leefsfeer die een bijdrage aan de totstandkoming van dit proefschrift hebben gehad. Ten eerste mijn ouders, mama en papa, jullie vertrouwen in mijn kunnen heeft mij toch ècht hier gebracht. Aleike, Peter, Sabine en Maarten jullie niet aflatende belangstelling voor mijn onderzoek heeft mij altijd goed gedaan. Er moest veel opzij worden gezet voor mijn onderzoek zelfs onze jaarlijkse 3-zussendag moest zich vorig jaar, in plaats van in het Sanadome toch opeens plaats vinden in Amsterdam omdat ik naar de ratten moest. Jullie vonden dat nooit een probleem, dat heb ik erg gewaardeerd. Ook Kerst sr, Annelies, Kerst jr en Marije hebben altijd veel aandacht voor mijn onderzoek gehad. Dat ik nu de eerste Troost ben die gaat promoveren is natuurlijk wel een grote eer. 152
Vincent en Ilse, dat ik 5 jaar geleden paranimf bij jouw promotie mocht zijn was toendertijd een ontzettende eer. Ik hoop dat je het ook zo bijzonder vindt dat je mijn paranimf mag zijn. Ward, Rogier, Susan, Roel, Linda en Aafke we kennen elkaar nog van de middelbare school, ik vind het bijzonder dat we de afgelopen jaren elkaar nog steeds regelmatig zien. Dan heb je nog de AMORianen Garrelt, Janine, Yongja en Anton, jullie belangstelling voor mijn onderzoek heb ik altijd op prijs gesteld. Doug en Els, jullie wonen nu wat verder weg maar nu mijn proefschrift af is komen we zeker naar België! The Parmateam : Stuart, Verena and Birgit, I would like to thank you for all the fun moments we had in the past 4 years. Last but not least wil ik Roelof bedanken. Het klinkt zo afgezaagd maar zonder jouw steun en vertrouwen had ik dit promotietraject nooit succesvol kunnen afronden. Al die weekenden naar de VU, er is niet èèn keer geweest dat jij je daar negatief over hebt uitgelaten, terwijl we regelmatig toch kilometers om moesten rijden (van Hilversum naar Groningen via Amsterdam). Je was ook altijd een goede hulp in de stal en noteerde met veel ijver de hoeveelheden en tijdstippen waarop we insuline aan het inspuiten waren. Ik weet het zeker: wij samen dat klopt. Dat we straks met z n drieën zijn maakt het alleen nog maar specialer. "Niets kan onze gezondheid en het voortbestaan van het leven op aarde zoveel helpen als de evolutie naar een vegetarische levenswijze." - Albert Einstein 153
154