Zondag 16 mei 2017 Naar de Zeeuwse en Belgische kust 14 mei - 19 mei 2017 met Vrouwen van Nu Gelderland
Weer een mooie reis gepland door: Vrouwen van Nu! Tijdig melden we ons in Tonden bij Havezate Boesveld. Diverse medereisgenoten zijn inmiddels gearriveerd. De reisonderneming Betuwe Express met reisleider/chauffeur Hennie zorgt ervoor dat de koffers-rollators-stokken worden ingeladen. Zo kunnen we op tijd starten (6.30 uur). Willy en Nelly zijn de leiding. Onze groep van 28 personen heeft er zin in. De eerste stop zal in Zaltbommel zijn. We rijden aanvankelijk een mooie landelijke route. Hier en daar nog wat nevelig, maar prettig reisweer. Om 8.30 uur komen we aan bij de opstapplaats in Zaltbommel. Daarna via de A1 naar Terheijden. Ook hier sluiten nog enkele dames aan en is de groep compleet. De leiding bespreekt het dagprogramma en zo rijden we via de N59 naar Goeree-Overflakkee. In Ouwerkerk worden we om 10.00 uur verwacht in het Watersnoodmuseum. De koffie met Zeeuwse bolus staat klaar. We zien een film over de Ramp van 1953. Vervolgens kunnen we op eigen gelegenheid het museum bezoeken. De meeste grijze koppies herinneren de actualiteit van toen.
Om 12.30 uur rijden we verder over de Grevelingendam naar Schouwen-Duiveland. Rijdend via de N256 over de Zeelandbrug komen we Zuid-Beveland binnen, richting Goes. Hennie geeft prima uitleg over de te volgen route. Een rijrondje van Hennie door Goes in zondagsrust. Door de diverse tunnels rijden we Zeeuws-Vlaanderen binnen. Nog een koffiestop op de parkeerplaats Rak. Een gratis bakkie uit de busautomaat. Alles prima geregeld. Hulde aan het team begeleiders! Nu verder naar het Verdronken land van Saeftinghe.
Bij het dorp Sint Niklaas passeren we rond 16.00 uur de grens met België. (N290). Hennie rijdt via landweggetjes slingerend over Nederlands dan weer Belgisch grondgebied naar het natuurpark Het verdronken land van Saeftinghe (36 ha groot). De film die wordt vertoond geeft alles goed weer. Daarna een mooie rit richting ons einddoel van deze dag. We rijden nog door het havengebied van Antwerpen Doel. Grote containerzeeschepen. Wat ben je dan klein tussen die zeeschepen en hijskranen.
Na dit alles rijden we door richting de Belgische kust naar Blankenberge. Het snoeptrommeltje passeert weer voor een traktatie. We hebben een fantastische reisdag gehad. Prima reisweer. En zo komen we bij het hotel Sabot d Or. We krijgen de kamers toegewezen en hebben afsluitend een prima diner. Het hotel is een familiehotel. Eerste indruk: vriendelijk, keurig, prettige medewerkers, goede kok. Op naar de dag van morgen. Welterusten! Jet Buitenhuis en Mies Mooren
Maandag 17 mei 2017 Corrie is vandaag jarig! Hoera! Er hangen slingers, ze krijgt cadeautjes en we zingen voor haar. We gaan deze dag een mooie rit maken langs de kust. Met een kleine vertraging vertrekken we richting Oostende waar we worden opgewacht door een gids die ons tijdens de rit door de stad en het havengebied van alles vertelt. Onder andere over de Belgische kustlijn die 67 kilometer lang is. Nadat we de gids weer hebben afgezet in Oostende gaan we met de kusttram naar De Haan waar we wat rondkijken en op de boulevard terecht komen. Er wacht ons een verrassing, want in een restaurantje aan de boulevard krijgen we lekkere Vlaamse frieten met mayonaise. We kijken lekker rond op de boulevard of gaan op een bankje zitten.
Daarna weer terug naar de tram naar Blankenberge. Daar krijgen we een heerlijk diner in het hotel. s Avonds zitten we nog een poosje gezellig bij elkaar om te kletsen en tenslotte zoeken we allemaal ons bed op. Jarige Jetje: Corrie Vos
Als verrassing heeft Nel ook de haaknaalden en garen meegenomen om mee te haken aan de grootste deken ter wereld. De oogst van de reis
Dinsdag 16 mei 2017 Brugge Om 08.00 uur gaan we ontbijten. Maar tsjonge jonge wat een file bij het buffet. Gisteravond is een gezelschap van Bolderman aangekomen en ook die willen wat eten. Als Hennie Uijen, onze chauffeur en gids, al zijn Vrouwen van Nu in de bus heeft vertrekken we om 09.00 uur naar Brugge. Advies: paraplu meenemen De bus blijft staan aan de rand van deze historische binnenstad die sinds 2000 op de Unesco Werelderfgoedlijst is opgenomen. Al wandelend komen we bij de stadsbrouwerij De Halve Maan waar de koffie klaar is. Aan Brugse Zot en Straffe Hendrik beginnen we nog maar niet.
Daarna komen we langs Onze-Lieve-Vrouwekerk waar enkele dames het prachtige beeld Madonna met Kind van Michelangelo gaan bekijken, anderen genieten op een bankje in de schaduw of onder de paraplu.
Als iedereen weer bij elkaar is gaan we een rondvaart maken over de Brugse reien. De bootsman vertelt veel over de prachtige gebouwen waar we langs komen. Het is inmiddels lunchtijd. We wandelen door de Lakenhal met het Belfort naar de Markt met zijn kleurrijke huizen en zoeken een gezellig terras voor een hapje en een drankje. Wel in de schaduw want het is inmiddels 26 graden.
Na wat vrije tijd bezoeken we het Chocolade Museum en komen van alles te weten over chocola. Na afloop van de demonstratie krijgt iedereen wat te proeven. We gaan de mooie stad Brugge verlaten. Sommige dames gaan per taxi terug naar de bus, de anderen lopen. Nel en Willy trakteren ons in de bus op een lekkere plak chocola. Een prachtige dag met veel zon en s middags drukkend warm. Riet Kalteren s Avonds nemen we een lekker glaasje in het hotel Woensdag 17 mei 2017
Om half negen zitten we in de bus. Willy heet ons goedemorgen en vertelt dat de Koningin jarig is. Dus wordt er gezongen. Tijdens de rit vertelt Hennie ons over de Eerste Wereldoorlog in België. We staan even stil bij het Koning Albertmemorial in Nieuwpoort en stappen uit voor de foto s. Al wandelend bekijken we het sluizencomplex de Ganzepoot. Deze betekende veel tijdens de Eerste Wereldoorlog. Van daaruit werden landerijen onder water gezet. Dit alles wordt ons ook verteld in het IJzermuseum. Het opschrift op de Paxpoort: A V.V.K. V = allen = voor Kristus = Vlaanderen Daaronder het opschrift: Hier liggen hun lijken Als zaden in het zand Hoop op de oogst O Vlaanderland
In het museum wordt alles goed weergegeven hoe het in de oorlog was. Tijdens de busrit zien we verschillende begraafplaatsen. Het is 29 graden! Echt warm. Bij een Duitse begraafplaats is het koel onder de bomen. Daar aten we een heerlijk broodje.
Nel leest nog een mooi gedicht voor van de arts John McCrae die in de Eerste Wereldoorlog in Vlaanderen in een veldhospitaal werkte. Daar is hij ook overleden.
Weer op weg naar Zonnebeke, Tyne Cot, een heel grote begraafplaats met soldaten overal vandaan die gesneuveld zijn in de slag om Passendale. Het ziet er heel mooi onderhouden uit. Veel scholieren bezoeken de begraafplaats waar veel kransen met poppies worden neergelegd.
Op weg naar Ieper en daar is tijd genoeg om nog op een gezellig terrasje te zitten. Daarna het diner in het Novotel.
Om 19.00 uur gaan we op weg naar de Menenpoort waar de Last Post wordt geblazen. Dat gebeurt, sinds 1928, iedere dag om precies 20.00 uur. Er worden kransen gelegd door mensen die op bezoek zijn in de stad. Er is altijd heel veel belangstelling voor deze gebeurtenis. De bus staat op ons te wachten en rond 22.00 uur komen we terug in ons hotel na een indrukwekkende dag. Liza Kieft Donderdag 18 mei 2017
Vandaag brengen we een bezoek aan Gent, de stad van de Stroppendragers. In 1540 liet keizer Karel 25 mensen ombrengen en anderen bij wijze van bestraffing met een strop om de hals door Gent lopen. De strop is blijven leven als een symbool van weerstand tegen elke vorm van tirannie. Het is bewolkt vandaag. Om 9.15 uur zijn we met de bus vertrokken. Na een voorspoedige reis kwamen we aan bij het Museum voor Schone Kunsten. (MSK) Hier werden we ontvangen met koffie. Het is één van de oudste musea van België. De collectie bestaat uit schilderijen, beelden, tekeningen, etsen en wandtapijten van de middeleeuwen tot de eerste helft van de 20 e eeuw. Ook vindt hier de restauratie plaats van het 15 e eeuws Vlaams veelluik Het Lam Gods, geschilderd door de gebroeders van Eyck. Het origineel hangt in de Sint-Baafskathedraal, waar we na de lunch heengaan. Na de koffie kregen we tot 12 uur de tijd om het museum op eigen gelegenheid te bekijken. Vervolgens bracht de bus ons naar de parkeerplaats bij de St. Jakobskerk. Via de Belfortstraat en de Hoogpoort zijn we naar restaurant De Witte Leeuw gelopen aan de Graslei, waar we geluncht hebben. Hierna hebben we een bezoek gebracht aan de ST.Baafskathedraal, waar we zoals eerder gezegd het originele veelluik van Het Lam Gods konden bewonderen. Ons bezoek aan Gent werd afgesloten met een rondrit van een uur met de paardentram, die ons bij de parkeerplaats van de bus bracht. Om 17.30 uur waren we weer terug in het hotel. Ja en toen onze afscheidsavond in de salon van het hotel. Tijdens het diner werden we opgedeeld in 4 tafels van 7 personen. Nadat we allen hadden plaatsgenomen kwamen onze special guests : 3 dames van onze groep, verkleed als K3. Hierna werd uitleg gegeven over het te spelen spel. Nel en Willy stelden ons om de beurt cryptische vragen: Nel over bloemen en planten en Willy algemene vragen. Als we het antwoord dachten te weten moesten we dit roepen. Was het goed dan werd er een streepje op een onderzetter gezet. Aan het eind van de avond werden per tafel de punten opgeteld. Onze tafel (nr. 2) werd tweede. We kregen een pakje servetten om te verdelen. Tijdens de vragen waren er optredens van enkele dames met verhalen of gedichten. Het was een leuke afscheidsavond van een geweldige reis. Maar gelukkig is het nog niet afgelopen en hebben we morgen nog. Gent is ook bekend door het lied Klokke Roeland geschreven door Albrecht Rodenbach. De volledige tekst met muziek is bijgevoegd. Tekst en bladmuziek staat ook in het album: Kun je nog zingen, zing dan mee. Het gezongen lied is te beluisteren via You Tube. Walter Capiau-klokke roeland Gents volkslied. Gerda van Vliet
De droom van Naatje Vannacht lag ik te dromen, hoe we met z n allen in Blankenberge zouden komen. Het moest op een originele wijze gebeuren gaan, maar hoe, daar kwam het juist op aan. De een wilde op de fiets, de ander lopen, sommigen hadden het er over om een autobus te kopen. Opeens riep Frieda laten wij eens zien, we gaan met z n allen in een vliegmachien. Dat was een geweldig idee, bijna iedereen wilde direct mee. Alleen Annie die liep zuchtend rond, en zei,, ik blijf liever aan de grond. Och kom, zei Alie toen spontaan, als je er eenmaal in zit, zal het best wel gaan. Ja, riep Inge, alles goed en wel, maar hoe kom je aan een vliegtoestel? O, zei Arjo, zo n ding is te huur, maar reken maar, wel verschrikkelijk duur. Nel en Willy zeiden: dames niet dralen, en boden spontaan aan de helft te betalen. Jet en Mies zeiden, dat is best, jullie de ene helft en wij betalen de rest. Het betalen was nu voor elkaar, maar nu was er nog een bezwaar. Wij konden wel een vliegtuig huren, maar wie moest dat ding dan besturen? Janna die riep bepaald niet zacht, daar heb ik al jaren op gewacht. Ik ga achter het stuur, dan zijn we er binnen een uur. Zij had daarin geweldig veel zin, en iedereen stemde er mee in. Marie kon het niet langer verdragen, En zei: Is het je in je bol geslagen? Zou jij wat van een vliegmachien afweten, je hebt er van je leven nog nooit in gezeten. Maar Janna was het echt van plan, en trok zich van Marie niks aan. Ze zei: ik heb altijd al in de lucht willen zweven, dit is nu de kans van mijn leven. Corrie, Gerda, Wil en de Elly s wilden ook graag mee, en bestelden alvast 5 koppen thee. Mij best, zei Irma, als jullie maar niet vergeten, dat ik onderweg ook nog wat wil eten. Grada en Johanna gingen als een haas zo snel aan het werk, en bakten 100 pannekoeken, dat is sterk. De stemming steeg al meer en meer, en iedereen liep ongeduldig heen en weer. Totdat in de verte tussen de bomen, wij het vliegtuig aan zagen komen.
Norma stapte als eerste in en zei: ik zit fijn, vliegen jullie maar hoog, mij krijg je niet klein. Iedereen zocht een plaatsje op, wat hadden we een lol, maar helaas, het vliegtuig werd te vol. Geen bezwaar zei Ien bedaard, ik kruip met Jo wel op de staart. Intussen zat Janna in de cockpit alles uit te zoeken, en keek nog even in de instructieboeken. Wat er ook gebeurde, het ding bleef aan de grond, het was Sien die daar wat op vond. Ze zei: met een beetje Benzol krijg je hem vast wel op hol, en vlug deed ze de tank helemaal vol. Allemaal klaar, riep Janna, we gaan omhoog, en daar gingen we met een sierlijke boog. Sommigen zaten te rillen en te beven, en dachten, was ik maar bij moeder thuis gebleven. Anderen keken rustig naar buiten, en zaten genoeglijk de KLM-mars te fluiten. We vinden het vliegen reuzefijn, ja het was veel gemakkelijker dan met de boot of de trein. Liza moest zo nodig haar hoofd uit het raampje steken, en floep deed de wind, o goede tijd, ze was meteen haar hoedje kwijt. Intussen leek het vliegtuig steeds sneller te gaan, of Janna van haar leven nooit iets anders had gedaan. En Marie zat maar te prakkizeren, hoe ze Janna dat vliegen af kon leren. We gingen hoog, we gingen laag, namen bochten, heel niet traag. Op z n tijd eens lekker schommelen, Nellie begon zelfs wat in te dommelen. Kiek werd wat stil, zij zat te proberen, om nog een versje uit haar hoofd te leren. Iedereen dacht, hoe lang zal de rit nog duren? Maar net toen we het wilden vragen, zagen wij Blankenberge komen opdagen. Alle mensen kwamen naar buiten stuiven, Corna, Jannie en Riet stonden op het dak te wuiven. En Janna die het nu welletjes vond, zette het toestel met een dreun op de grond. Hierdoor kreeg het toestel een geweldige schok, zodat ik plotseling wakker schrok. Het was meteen gebeurd met de gein, zodat dit het eind van mijn droom moest zijn. *** Vrijdag 19 mei 2017
We vertrekken uit Blankenberge om ongeveer 12.00 uur. Dit na een modeshow van onze reisgenoten met gekochte spullen op de markt. Dit oogstte veel oh s en ah s. En dan de bus in en op naar Sluis. Het is prima weer voor de busreis, zwaar bewolkt en een stuk koeler dan gisteren. We passeren Zeebrugge en kunnen mooi even in de haven kijken. We rijden om de zeesluis heen en staan in de file. We komen door Heist-Knokke: wat een luxe villa s staan hier. Het is erg druk in het verkeer. Na even een wegomleiding zitten we weer op de goede weg. We passeren het Zwin een natuurgebied tussen Nederland en België We rijden door het mooie Vlaanderenland, zo mooi bezongen door Jacques Brell. Hennie vertelt: In de 16 e eeuw raakte Brugge in verval. Sluis wordt ondertussen belangrijker en in 1380 krijgt Sluis stadsrechten.
Na het bezoek aan het mooie stadje Sluis waar we konden lunchen en er diverse impuls aankopen zijn gedaan, rijden we verder. Hier nestelen ooievaars op de schoorstenen waar foto s van worden gemaakt. We gaan richting Terneuzen en door de Scheldetunnel (16 kilometer lang) naar Nederland. We passeren de tolpoort waar betaald moet worden voor de tunnel.
Dan is het tijd voor de evaluatie. Nel nam het woord en gaf toen het woord aan Willy. Die vond dat het zien van de ooievaars levensgevaarlijk was voor ons. Daarna droeg Nel een verhaaltje voor van een van de leden van Vrouwen van Nu. Daarna een rondje aardbeien. Prachtige Hollandse wolkenluchten zien we voor ons vanuit de bus. Tussendoor treedt Willy op als cabaretier. Ik lach me slap om haar. Zo zoetjes aan komen we weer op vertrouwd terrein. De volgende stop is in Terheijden waar we het diner gebruiken. Het eten is voortreffelijk, niets dan lof van iedereen. En nog een lekker ijsje toe. In Terheijden nemen we afscheid van de eerste reisgenoten. Het is weer tijd voor de bus om richting Zaltbommel te gaan. Ook daar nemen een aantal dames afscheid. En we rijden het laatste stuk naar Tonden waar we om 21.45 uur aankomen. Kiek van Horn