* 147
Van revalidatie wordt gezegd dat het een multidisciplinaire samenwerking betreft van verschillende paramedische disciplines onder leiding van een revalidatiearts. Het verrichten van wetenschappelijk onderzoek en het tot stand komen van deze dissertatie kent daarmee enige overeenkomsten. Het betrof een uniek samenwerkingsverband tussen Regionaal Ambulance Voorziening provincie Utrecht, Universitair Medisch Centrum Utrecht en Revalidatiecentrum De Hoogstraat. De vele personen binnen, maar ook buiten deze organisaties die een belangrijke bijdrage geleverd hebben aan de totstandkoming van dit proefschrift, wil ik bij deze bedanken. In het bijzonder betreft dit: In de eerste plaats natuurlijk alle 335 meervoudige ongevalslachtoffers die zo bereidwillig waren om geheel belangeloos en openhartig hun medewerking te verlenen. Dank voor het invullen van al die vragenlijsten, tevens dank ik het overgrote deel voor uw komst naar het ziekenhuis en de anderen voor het gastvrije ontvangst thuis of in een instelling. Prof. dr. Chr. van der Werken, hoogleraar chirurgie/traumatologie. Beste Chris, geachte promotor, ik hoop dat ik je een beetje heb mogen verbazen. Ik ben je zeer dankbaar voor het in mij gestelde vertrouwen in dat het goed zou komen. Ik bewonder je kleurrijke stijl, je directe benadering en vooral je tomeloze energie gepaard gaande met een snelle wijze van werken, en corrigeren van de manuscripten. Ik zal daar nooit aan kunnen tippen. Ik hoop wel in de toekomst de samenwerking op het vlak van onderzoek, onderwijs en patiëntenzorg met de afdeling chirurgie/traumatologie te mogen voortzetten. Prof. dr. E. Lindeman, hoogleraar revalidatiegeneeskunde. Beste Eline, geachte promotor, ik heb je eerst leren kennen als directe collega en we hebben elkaar zien groeien. Ik wil je hartelijk danken voor je souplesse, de ruimte en de steun die je mij hebt geboden in al die jaren. Van het concert des levens krijgt niemand een program, was bij ons thuis een veel gebruikt spreekwoord. Dr. M.W.M. Post, senior-onderzoeker Kenniscentrum van De Hoogstraat. Beste Marcel, geachte co-promotor, zeer dankbaar ben ik je voor je hulp bij het maken van het onderzoeksopzet en later voor je hulp bij het analyseren van de data en het schrijven van manuscripten. Groot respect heb ik voor de wijze waarop jij je door moeilijke tijden heen hebt geslagen, verder heb ik waardering voor je snelheid van reageren en contentieuze stijl van werken. Ik hoop nog vaak met je van gedachten te mogen wisselen. 148
Dr. E.F. van Beeck, senior wetenschappelijk docent Maatschappelijke Gezondheidszorg aan de ErasmusMC te Rotterdam. Beste Ed, geachte co-promotor, jij hebt mij op afstand fantastische begeleiding geboden, op onnavolgbare wijze en met nimmer aflatend enthousiasme heb je mij keer op keer weten uit te lokken tot het verrichten van monnikenwerk. Ik hoop in de nabije maar ook verre toekomst nog met je te mogen samenwerken in verschillende gremia waar jij zal optreden als de public health deskundige op het gebied van de traumatologie en ik als clinicus in de traumaketen. Prof. dr. A.J.H. Prevo, bijzonder hoogleraar revalidatiegeneeskunde. Beste Arie, jij hebt mij de eerste stappen laten zetten in de revalidatie in revalidatiecentrum Heliomare. De rust en het vertrouwen die je toen al uitstraalde vormden voor mij de aanleiding om na het afronden van mijn opleiding met jou in gesprek te gaan over een stafplek met mogelijkheden voor wetenschappelijk onderzoek. Ik ben je veel dank verschuldigd voor het bieden van die mogelijkheden, je bent de initiator in het tot stand komen van dit werk. Prof. dr. L.P.H. Leenen, bijzonder hoogleraar traumatologie. Beste Loek, ik heb het bijzonder gewaardeerd dat je met ons mee hebt willen schrijven. Je toekomstplannen met de patiëntenzorg en het onderzoek vind ik allemaal erg spannend en ik hoop daarvan een vitaal onderdeel te mogen zijn in de toekomst. Dr. E. Buskens, klinisch epidemioloog van het Julius Centrum. Beste Erik, veel dank ben ik je verschuldigd in de eerste fase van het opzetten van dit onderzoek en het maken van een databestand. Samen met Arie Prevo heb je mij begeleid bij het zetten van de eerste stappen op het gebied van analyseren, schrijven en uitwerken van de traumagegevens tot een manuscript. Dr. G.M. Rommers, revalidatiearts, eerst in het UMC Utrecht, later in UMC Groningen. Beste Clemens, hartelijk dank voor je nimmer aflatende attente opbeurende woorden en je vertrouwen dat het wel goed zou komen. Je sprak als ervaringsdeskundige en dat wekte bij mij vertrouwen. Dr. C.K. van der Sluis, revalidatiearts UMC Groningen. Beste Corry, jij bent mijn grote voorbeeld. Jij was de eerste revalidatiearts die samenwerking zocht met de enige multidisciplinair werkende medisch specialist, de traumatoloog, om jouw dissertatie te schrijven. Ik heb altijd steun van je ervaren, zowel bij het oprichten en sturing geven aan de werkgroep TraumaRevalidatie als bij het verrichten van mijn onderzoek. Ik dank je hartelijk voor de vriendschap. 149
Dr. M. Ketelaar, Marjolijn, fijn dat je wilde waarnemen voor Marcel toen hij - naar achteraf bleek - tijdelijk zijn agenda vol geboekt had met andere werkzaamheden. Ik hoop samen met jou en Jan Willem Gorter de kindertraumatologie meer gestalte te geven in de nabije toekomst. Dr. A.J.M. Visser-Meily, revalidatiearts UMC Utrecht. Beste Anne, wij verschillen van karakter, maar zijn toch uit hetzelfde hout gesneden. Ik heb bijzondere waardering voor je tomeloze energie, je doorzettingsvermogen om dingen te veranderen en je loyale opstelling. Samen gaan we er wat bijzonders van maken. Drs. J.G. Broeks, revalidatiearts Emmen, voorheen UMC Utrecht. Beste Jose, harde werker en vooral collega met een prachtig karakter, ik heb geweldig veel steun van je ervaren. Tijdens onze opleiding (SGO-VRA) heb ik je scherpe opmerkingen bewonderd. Ik had het jou ook zo gegund. Je hebt talent en je kunt het ook. Directie, assistenten en stafleden van revalidatiecentrum De Hoogstraat. Wetenschappelijk onderzoek verrichten naast een voltijd aanstelling is geen sinecure. Mede dankzij jullie loyaliteit en steun heb ik minder intensieve uurtjes kunnen gebruiken voor mijn onderzoek. Drs. R.A. Lichtveld, medisch directeur RAVU. Beste Rob, groot respect heb ik voor je doorzettingsvermogen, het is een hele klus geweest om al die data te verzamelen. Dankzij jou ben ik op de rijdende trein gestapt en heb ik dit vervolgonderzoek kunnen uitvoeren. We trekken al heel wat jaren samen op en ik hoop dat we samen deze heugelijke promotiedag nog lang mogen blijven herinneren. Luc van Zutphen en Marco Janssens, databeheerders van de SEH en chirurgie UMC, dankzij jullie adequate en nauwgezette werk hebben we de patiënten kunnen traceren. Jullie doen dus belangrijk werk. Drs. N. Boekema, datamanager Julius Centrum. Beste Nicole, ik heb genoten van je enthousiastme en opbeurende woorden. Wat jij wist, wist ik toen nog niet; namelijk dat ik nog ver van de eindstreep af was, wellicht maar goed ook. Mevrouw Eefje Spitshoven-van Leeuwen en Ronald Loman, data-invoerders van het Julius Centrum. Hartelijk dank voor jullie geduldige en bijna foutloze werk. Dames van de Medische Registratie, steeds kwam ik maar weer langs omdat ik het fijne ervan wilde weten door nog eens de status of fotofilm te bekijken. 150
Dames van het patiëntensecretariaat, afdeling Revalidatie UMC, dank voor jullie geduldige hulp bij het opzoeken van statussen uit medische dossier beheer, het uitleggen van de mogelijkheden van ZIS, het maken van de stickers, etc., etc. Werkgroep TraumaRevalidatie (WTR), zeer geachte collegae revalidatieartsen met belangstelling voor traumarevalidatie, dankzij jullie enthousiasme en betrokkenheid hebben we een droom (WTR) kunnen verwezenlijken. Ik hoop nog vele plannen met jullie samen te mogen uitwerken ter verbetering van de zorg voor onze patiënten. Paranimfen, Ir. N.G.M. van Os en Mr. G.E.H.L. Nooteboom. Beste Nico en Gerhard, jullie hebben me altijd, door dik en dun, gesteund en een goed hart toegedragen. Voor jullie bijzondere vriendschap ben ik jullie dankbaar, ik weet eigenlijk niet waar ik die aan te danken heb. Vrienden en kennissen, vrienden van de Dutch Whiskey Club, collegae revalidatieartsen, collegae specialisten, afdeling A2 en alle anderen die ik niet bij naam en toenaam genoemd heb, hartelijk dank voor de getoonde belangstelling. Familie, lieve Mams, dank voor hetgeen je aan mij hebt overgedragen, je ziet wat er van kan komen; Pa, wat fijn dat je dit nog mag meemaken; Richard en Erik, uniek om een oudere én een jongere broer te mogen hebben, we zien elkaar alleen te weinig; Monique, je blijft mijn kleine zusje, maar jij hebt de vierdaagse van Nijmegen gelopen en wat mij betreft heb jij ook een elfstedenkruisje verdient. Ons gezin, lieve Anneke, geduld en blijven geloven, het is tijd om weer samen op te trekken en plannen te maken; laatst en derhalve het belangrijkst zijn Jeroen en Caroline, samen met jullie sporten, samen met jullie dingen leren en vooral jullie zien opgroeien zal ik nooit willen missen. Knuffel! 151