BERGWANDELEN & KLIMMEN IN VUUR EN VLAM Tekst Gijs Loning Fotografie Jonathan Andrew 106
OUTDOOR IN OMAN: WADI S, WATER EN KALE ROTSEN In Oman kun je uitstekend een zonvakantie houden aan een zwembad bij zee. Maar het sultanaat heeft ook bergen tot 3000 meter waar je kunt wandelen, klimmen en vrij mag kamperen. 107
108 Het is even slikken als je over een dun staaldraadje de diepte onder je ziet.
Onder mijn billen dempt het zachte pluche van de op hoge poten staande Toyota Landcruiser de klappen. Said gidst zonder moeite de gemotoriseerde kameel over de karrensporen door het Al Akhdar gebergte. Na drie uur onderweg kan het verschil met de pracht en praal van Muscat niet groter zijn: het blauwe goud van de As Sultan Qaboos Grand Mosque is ingewisseld voor stof, stenen en Wadi s, drooggevallen rivierbeddingen, waar soms nog helder blauw water in ligt. KOELE KERKERS Natuurlijk komen we om te wandelen, maar zoals het een gids betaamt wil Said meer van zijn land laten zien. We bekijken het fort van Nakhal, een van de oudste forten van de Oman, en genieten van de koelte in zijn kerkers. Op een kwartiertje rijden van het fort brengt Said ons naar een zacht stromend riviertje met vers bronwater. Het is vrijdag en op de oever zit een groepje jongemannen een in stukken gesneden schaap te roosteren. Iedereen is nieuwsgierig: ik hoe ze koken, zij waar ik vandaan kom. Zij koken op gloeiend hete stenen, ik kom nog steeds uit het land van Rijkaard, Gullit, Van Basten en Sneijder. Twee seconden later zijn we vrienden en heb ik de eerste geroosterde spies in mijn buik. Waar zijn de bijbehorende dames? Iets verderop, onder de schaduw van de bomen. In Oman wordt gescheiden gegeten. Later op de dag maken we nog een wandeling door de Wadi Al Abyad, tussen kale rotsen, gebleekte keien en in de brandende zon. NIJDIG WATER De nacht brengen we door in tenten in een Wadi. Said weet zeker dat het niet opeens zal gaan regenen, waardoor de Wadi zal veranderen in een kolkende stroom nijdig water. Het is er niet het seizoen voor. Said ontpopt zich als voortreffelijke kok, nooit eerder at ik een malsere biefstuk van de haas. Gemarineerd in rozemarijn en gebakken in alufolie in de gloeiende kolen van het kampvuur. Erbij: sla, paprika s, komkommer, tomaten. En natuurlijk hummus, we zijn tenslotte in het Midden-Oosten. s Nachts zie ik door het dak van mijn tent de sterrenhemel draaien. Mijn eigen slaapzak is warm, de neus is fris: het is lekker koud. SNAKE GORGE De volgende morgen gaan we op weg naar Snake Gorge. Daar ontmoeten we Ron, een MONKEY BRIDGE: SLECHTS ÉÉN STAAL- KABEL VOOR JE VOETEN EN ÉÉN VOOR JE HANDEN Engelse klimgids die jaren gelden naar Oman vertrok om avontuurlijke reizen te organiseren. Vooraf wilde ik het niet geloven: een echte via ferrata in Oman. Snake Gorge is een kloof van dik honderdveertig meter diep en een meter of dertig breed. Het rotspuntje voor me ligt vol steengruis dat weinig solide aanvoelt. Ik ben de eerste die deze winter weer op dit plekje staat. Ron: Normaal vegen we voor het seizoen even de rotsen schoon van al dit gruis. Ik haak me aan de kabel en met een zacht gezoem van snel ronddraaiende wieltjes glijd ik naar de overkant. In de diepte weerspiegelt het water de rotswanden. In de schaduw is het een stukje koeler en zijn de rotsen goed beet te pakken. Samen met de gids traverseer ik langs richels, deels hangend aan de staalkabels omdat de rotsen te glad zijn. Na een uurtje komen we bij de Monkey Bridge dat bestaat uit slechts één staalkabel voor je voeten en één boven je hoofd voor de handen. Aan de overkant heeft de zon de rotsen in vuur en vlam gezet. Elke keer als mijn vingertoppen de rotsen raken, sist het. Eenmaal boven kan ik maar één ding denken: gaaf, maar de volgende keer graag s nachts. GRAND CANYON Eén van de mooiste wandeltochten van het gebied start op een van de passen bij de Jabal Shams, met 2997 meter de hoogste berg van Oman. We lopen over een oud ezelpad nu omgedoopt tot W6 en gemarkeerd met geelwit-rode vlaggetjes. Het eindpunt is As Sab, een verlaten dorpje onder een overhangende rots. Vanaf de pas dalen we af in de An Nakhur Gorge, oftewel de Grand Canyon van Oman. Het uitzicht is op z n zachts gezegd spectaculair. Een zinderende wind waait door de kloof en al snel is mijn tropenhoed doorweekt van het zweet. Na een paar uur bieden de eerste overhangende rotsen wat verkoelende schaduw. Niet veel later staan we in het uitgestorven As Sab: wat minihuizen van klei. Onvoorstelbaar dat tot twintig jaar geleden hier nog Omani woonden; ver weg van alles en zonder gemakken. Op één na: een prachtig natuurlijk zwembad dat gevuld wordt door een honderden meters hoge waterval. Said en ik nemen een duik in het groene, verkoelende water met zicht in de diepte van de Grand Canyon. Volgens Said is het nog geen uitgemaakte zaak welke Canyon groter is: deze of die bekende in de VS. Ik hoop die laatste. Dan blijft het hier tenminste lekker rustig. 109
HET AL AKHDAR GEBERGTE IS LETTERLIJK ONHERBERGZAAM 110
De weg naar het Nakhal fort voert door een drooggevallen Wadi. In de regentijd is de weg in luttele seconden verdwenen. Overal waar je dorpjes in gaat, zie je dit soort irrigatiekanalen. 111
Via ferrata in Oman. De As Sultan Qaboos Grand Mosque. Wadi s waarin water is blijven staan, zitten vol kleine visjes en bieden heerlijke verkoeling. 112
OMAN Oman ligt in het noordoosten van het Arabische schiereiland. Het land is grofweg verdeeld in twee gebieden: de woestijn in het zuiden en het Al Akhdar gebergte in het noorden. De woestijn is de plek voor kamelentochten, het rijden door de zandduinen met een 4 x 4 en overnachtingen in bedoeïenententen. De bergen zijn er voor echt avontuurlijke tochten. De hoogste top is de Jabal Shams, met 2997 meter. Dit moet je weten Het Al Akhdar gebergte is onherbergzaam. Rotsen zijn scherp en veel gesteente zit los. Er zijn geen berghutten. Winkels vind je alleen in de dorpen rondom het gebergte. Tijdens de zomer en de overgang naar de winter is het belangrijk voldoende water bij je te hebben. Regen verandert alles. Drooggevallen rivierbeddingen (Wadi s) worden woeste stromen. Er zijn meerdere Via Ferrata s. Over het algemeen adviseren we een gids. TERRORISTISCHE DREIGING Van terroristische dreigingen heeft Oman geen last. Alleen het grensgebeid met Jemen kun je beter niet zonder goede gids bezoeken. ER NAAR TOE Vliegen vanaf Amsterdam. Er zijn rechtstreekse vluchten, maar meestal maak je een tussenlanding in Dubai of Abu Dhabi. Vliegtijd rechtstreeks: dik 7 uur. Zie www.klm.nl. BESTE TIJD Tussen oktober en mei. Temperaturen liggen dan tussen de 25 en 30 graden. Zeker in de bergen is het doorgaans wat koeler door de hoogte. s Nachts kan het sterk afkoelen. TRANSPORT Er bestaat nauwelijks openbaar vervoer. Alleen tussen de grootste steden rijden bussen. Taxi s zijn er wel, maar je bent beter af met een huurauto.in de woestijn of bergen is een 4x4 een must. De onverharde karrensporen zeker die naar Jabal Shams - vragen veel offroad rijervaring. Wij raden wederom een gids aan. Te vinden via: www.nttoman.com. ZWAARTE De meeste wandelingen zijn niet gek lang, maar toch zwaar door de warmte. Plan je activiteiten vroeg in de morgen of laat in de middag. De langste trekking duurt zo n tien uur. ETEN EN DRINKEN De Omaanse keuken is een mengelmoes van alles wat er in het Midden-Oosten te krijgen is. Vis is er in overvloed en vooral langs de kust een aanrader. De meeste restaurants hebben een Indiase keuken. Een toptip is bij één van de kleine cafeetjes in de steden een plat broodje met reepjes lams- of kippenvlees en scherpe saus te nemen. De smaakbeleving is 100x lekkerder dan een broodje shoarma. Doorgaans is de hygiëne prima. OVERNACHTEN In de grote steden zijn hotels in overvloed, de prijzen lopen uiteen. In het Al Akhdar gebergte zijn een paar resorts, maar stel je geen grootschalig toerisme erbij voor. Kamperen mag overal en de sterrenhemel is fantastisch. Ga bij (kans op) regen nooit in een Wadi staan, omdat deze dan verandert in een kolkende stroom. oppad.nl Download de pdf met uitgebreide praktische informatie 113