Gemeente van onze Here Jezus Christus, De laatste tijd wordt er nogal eens gesproken en geschreven over de generatie Y of ook wel de generatie-ik genoemd. Dat is de huidige generatie 20-ers en 30-ers, die is opgegroeid in welvaart en ongekend veel mogelijkheden heeft. Jonge mensen die zijn opgegroeid in een tijd waarin de nadruk op het individu, het vinden en ontwikkelen van je eigen ik heel erg groot is. Je kunt maar kiezen wat jij leuk vindt of wat het best bij jou past. Het individuele geluk is heel erg belangrijk. Maar tegelijkertijd wordt deze generatie Y of Ik ook een zoekende en grenzeloze generatie genoemd. Juist door al die mogelijkheden die er zijn is het ook zo vreselijk moeilijk om te kiezen. Want als je één ding kiest, blijven zoveel andere mogelijkheden liggen! Het overzicht is weg. Eigenlijk is deze generatie ook één die zoekt naar perspectief en duidelijkheid. In de Bijbel zien we ook mensen die bezig zijn met hun persoonlijke geluk. In het leven van Zacharias en Elisabeth is een enorm wonder gebeurd. Wie weet hadden zij als jong stel ook wel dromen: dromen van een goede baan voor Zacharias, een fijn huis om in te wonen, goede contacten met familie en vrienden én allicht ook van kinderen. Veel van de dromen waren uitgekomen, maar alleen dat laatste het krijgen van kinderen- die droom lag na jaren in duigen. Maar het wonder gebeurt dat God juist deze mensen uitkiest om alsnog een kind te krijgen. Elisabeth verwoordt dat ongelooflijke zo: De Heer heeft zich mijn lot aangetrokken. Hij heeft dit voor mij gedaan opdat de mensen me niet langer verachten (Lucas 1:25). Wat een verdriet spreekt er uit deze woorden. Hieruit blijkt dat zij waarschijnlijk heel veel te verduren heeft gehad...zeker in die tijd was kinderloosheid een zware last om te dragen, omdat je er vaak op aan werd gekeken. De taak van de vrouw was toch om kinderen te krijgen.staat er ook niet ergens in de Bijbel Kinderen zijn een geschenk van de Heer, de vrucht van de schoot is een beloning van God? (Psalm 127:3) En dan wordt de beloofde zoon geboren. En wat de engel al tegen Zacharias had gezegd komt uit. Iedereen is blij met de geboorte van dit kind. Zacharias en Elisabeth vertellen iedereen hoe wonderlijk alles is gegaan. Dat het Gods barmhartigheid is
dat zij alsnog een kind mochten ontvangen. Want dat is voor beide duidelijk: dit kind is een geschenk van God. Elisabeth had natuurlijk drie maanden lang genoten van het gezelschap van een andere zwangere vrouw, Maria. Beide mochten het wonder ervaren van een ongekende zwangerschap: Elisabeth omdat ze al op leeftijd was, Maria omdat ze nog een maagd was. Beide waren zich diep bewust van Gods hand in dit alles. En daar zullen ze het veel over gehad hebben samen. En Zacharias was stilgezet door de engel. Hij kon niet meedoen in al die gesprekken, maar hij had des te meer tijd om na te denken. En ook hij is overtuigd geraakt van Gods ingrijpen. Wij mensen worden niet graag stilgezet, op wat voor manier ook. Maar soms zijn dat juist de tijden dat wij het dichtst bij het geheim van het geloof komen en het dichtst bij God. Omdat andere dingen waaraan wij ons vaak vasthouden of die ons in beslag nemen, dan wegvallen en er meer ruimte komt voor de wezenlijke dingen. Zelfs de naam van het pasgeboren kind wijst naar God. Als het acht dagen oud is, moet het naar Joods gebruik besneden worden en dan krijgt het kind ook pas officieel zijn naam. Iedereen is ervan overtuigd dat het naar de vader genoemd zal worden. Maar daar gaat het al anders: Elisabeth wil het Johannes laten noemen. Dat wordt niet zomaar geaccepteerd, dus gaat men naar de vader. Die moet het laatste woord hebben in dezen. En Zacharias schrijft op Johannes is zijn naam. En op dat moment krijgt Zacharias zijn spraak terug. Beide ouders zijn gehoorzaam aan wat de engel had gezegd. En ze twijfelen er ook niet aan dat dit de naam van hun kind zal zijn. Johannes: God is genadig. Wat een geweldige naam! Dit kind is het levende bewijs van een God die kan ingrijpen in voor ons mensen onmogelijke situaties. Zacharias zei ook al tegen de engel toen die met zijn boodschap bij hem kwam Hoe kan ik weten of dat waar is? Ik ben immers een oude man en ook mijn vrouw is al op leeftijd. Je verwacht geen zwangerschap meer op die leeftijd! Onmogelijk! Maar voor God is niets onmogelijk! Dat vertelde de engel ook aan Maria toen hij met zijn boodschap bij haar kwam: Ook je familielid Elisabeth is zwanger van een zoon, ondanks haar hoge leeftijd. Ze is nu, ook al hield men haar voor onvruchtbaar, in de zesde maand van haar zwangerschap, want voor God is niets onmogelijk (Lucas 1:37). God is genadig, want hij heeft omgezien naar deze beide mensen en hen alsnog een kind geschonken. Een naam kan zoveel zeggen! Een tijdje geleden mocht ik in een gemeente bidden voor een jonge baby die geboren was met een hartafwijking en binnen de eerste
week na de geboorte ook al een zware operatie had ondergaan. Tijdens de zwangerschap was al ontdekt dat dit kindje deze afwijking had, en de jonge ouders was aangeraden om het maar weg te laten halen Maar zij hadden besloten, ook vanuit hun christen-zijn, dat dit kindje niet voor niets verwekt was en dat het geboren mocht worden. En ze hadden haar de naam Nika gegeven. Nika betekent overwinning Ik ken de motivatie niet achter deze naam, maar het trof mij. Wat een krachtige naam voor juist dit kwetsbare nieuwe mensenleven. Misschien spreekt hieruit ook de wens van de ouders dat het kindje uiteindelijk, door medische ingrepen of hoe dan ook, tóch het leven zal kunnen omarmen. Misschien was het feit dat ze sowieso al geboren was, de reden voor deze naam. Een naam kan zoveel zeggen! Het persoonlijk geluk van Zacharias en Elisabeth kan in elk geval niet meer stuk! Maar het gaat niet alleen maar om hun persoonlijke geluk. En die naam wijst niet alleen maar op de genade die Zacharias en Elisabeth met hun beidjes hebben ervaren. Het reikt veel verder. En ook dat heeft Zacharias begrepen. Dit kind is niet zomaar een kind geboren in een uitzonderlijke situatie. God heeft met dit kind ook een bijzondere bedoeling! De Heilige Geest geeft Zacharias een ongekend vergezicht en doet hem deze gebeurtenis in een heel groot kader plaatsen. Dit ene kleine mensenkind is het teken dat God heeft omgezien naar zijn volk. Zacharias spreekt grootse woorden en koppelt de geboorte aan de beloften van God aan zijn hele volk! God was een verbond met zijn volk aangegaan, al heel lang geleden, met Abraham! En dit kind is het bewijs dat Hij dat verbond met ons niet is vergeten! En Zacharias profeteert over het leven van zijn zoon, dat hij de voorloper van Jezus zal worden. Het Licht, waarover de profeet Jesaja al sprak, komt dichtbij! Dankzij de liefdevolle barmhartigheid van onze God zal het stralende licht uit de hemel over ons opgaan (Lucas 1:78) God zelf laat, door de Heilige Geest, Zacharias zien dat persoonlijk geluk een rol kan spelen in een veel groter geheel. En dat het ook gáát om dat grotere geheel! Dat grote geheel van God die een plan heeft met deze wereld en ons mensen. En dat Hij ons daarin wil betrekken. En de vraag is of wij dat nog wel zien. En dan praat ik niet alleen over de generatie Y of generatie ik, die vreselijk veel mogelijkheden heeft gekregen om dat persoonlijke geluk gestalte te geven. Veel meer dan de generaties ervoor en misschien ook wel veel meer dan de generaties die zullen komen, omdat zij opgroeiden in de jaren dat het niet opkon in onze maatschappij. Maar die misschien juist ook wel door al die mogelijkheden
verzandt is geraakt in die veelheid. En daarmee het perspectief op het leven is kwijtgeraakt. God is genadig, zo mochten Zacharias en Elisabeth hun zoon noemen. Maar wat is nu genade? Dat is de vergevingsgezinde goedertierenheid door God aan de zondaren bewezen; in het bijzonder de (niet verdiende) gunst van God met betrekking tot de voorrechten die de mens in Christus bewezen worden. (Om het maar even gemakkelijk te zeggen ) Genade is dat God ons geeft wat wij niet verdiend hebben. Genade is dat God ons gratis, voor niets, zijn liefde geeft en zegt Ik wil je God zijn en je hoeft er niets voor te doen. En al het verkeerde dat je hebt gedaan, dat vergeef ik je. Genade is dat God zelfs ons, niet-perfecte mensen, daarmee opneemt in zijn plan. Wij mogen zelfs een rol spelen in die enorme grote wereldgeschiedenis waarvan je soms het gevoel krijgt dat het allemaal gebeurt zonder dat je er ook maar de geringste invloed op uit kunt oefenen. Er wonen 16,5 miljoen mensen in Nederland ;er leven 7 miljard mensen op de hele wereld; wie ben ik in dat grote geheel? Maar God is genadig. Hij kan ongedachte dingen in en door ons leven doen en dat hééft invloed op de wereld waarin wij leven. Het gaat uiteindelijk niet alleen om ons eigen persoonlijke geluk hoe dankbaar je ook mag zijn wanneer je een gelukkig leven mag leiden, een leven waarin je tot je bestemming komt- Maar hebben we nog zicht op dat grote geheel? En durven we te geloven dat God ons kleine leven, met al zijn mooie en minder mooie kanten, wil opnemen in dat grote geheel? Dat het er toe doet of je gelooft of niet?! Dat de dingen die je doet in Jezus Naam een verschil maken? Ook op religieus gebied hebben we het maar voor het kiezen: het aanbod is ongekend groot. Titus schrijft in zijn tweede hoofdstuk Gods genade is openbaar geworden tot redding van alle mensen (2:11) De genade van God is Jezus, wiens komst wij ook volgende week weer vieren. God biedt ons zijn Zoon aan. Het mooiste dat Hij heeft. Als je dat cadeau aanneemt, als je durft te kiezen voor Hem, dan krijg je het juiste perspectief op het leven. Want je gaat ontdekken waar je vandaan komt, waarvoor je nu leeft op aarde en waar het naar toe gaat, naar het ultieme geluk. En dan ga je verbanden zien, tussen jouw geluk en het geluk dat God voor ogen heeft met deze hele wereld. Doodzonde toch als we dat geluk aan onze neus laten voorbijgaan!??
Amen