Gezelligheid op Vriezenhuis In het natuurrijke Winterswijk Woold wonen Ineke Esselink-Prakke (70) en haar man Jan Esselink (84) op Landgoed Vriezenhuis. De voorname villa is ingericht voor logies en in het koetshuis liet Ineke acht appartementen bouwen. Als het aan haar ligt, moet iedereen van het landgoed kunnen genieten. Ik vind het heerlijk om families over de vloer te hebben. DOOR LOES VAN VUGT FOTOGRAFIE JAN SLUIJTER 108 BUITENLEVEN
110 BUITENLEVEN
Vlak voor aankomst op Landgoed Vriezenhuis wordt het verstilde asfalt omringd door wuivend geel en rood. Verscholen tussen de herfstkleurige bomen ligt een jugendstilvilla met boerderij en koetshuis. De buitendeur van het 110 jaar oude woonhuis gaat open en twee sint-bernardshonden kijken kwispelend naar buiten. Hier moet je zijn, zegt Ineke Esselink glimlachend. De aangename warmte van een houtkachel vult de hoge eetkamer, terwijl Ineke vertelt hoe ze hier is komen wonen. Ik heb een hotel gehad in Amsterdam. Dat heb ik na tien jaar verkocht, omdat ik terug wilde naar de Achterhoek, waar ik vandaan kom. Tijdens een familievisite op het landgoed ontmoette ze haar achterachterneefje en drie maanden later trouwden ze. We stammen af van dezelfde voorouders, tevens eigenaars van dit landgoed. Dat zit al vanaf 1648 in de familie en nu heeft mijn man het geërfd. Prinsesje spelen Toen ze 45 was, kwam Ineke op Vriezenhuis wonen, dat toen bestond uit een hoofdwoning, vijf boerderijen, een werkplaats en zeventig hectare grond. Landgoedeigenaren hebben veel land, maar dat brengt weinig op. Dat was ons verhaal ook een beetje. Na een paar jaar op Vriezenhuis te wonen, ontstond het idee om kamers te verhuren. Ze besloot de opbrengst van haar verkochte hotel in verbouwingen en een opknapbeurt te steken. Ik heb de originele kleuren in huis weer een lik verf gegeven en in de villa zijn authentieke kamers ingericht en badkamers gebouwd voor logies. De acht ruime vertrekken zijn voorzien van originele lichte dessins en ingericht met antieke meubels en zware gordijnen, die Ineke zelf heeft gemaakt. Een aantal kamers kijkt uit op het uitgestrekte landgoed en terras, dat bij het huis hoort. Ik vind het heerlijk om families over de vloer te hebben, die het huis een paar dagen huren. Kinderen denken vaak dat ze in een kasteel komen. Pas was er een oma die voor haar kleinkinderen jurkjes met tule had gemaakt. Die meisjes speelden prinsesje op de trap. Zó schattig! Ook het koetshuis, tegenover de villa, is onder handen genomen. Gasten en werknemers kunnen daar overnachten in een van de nieuwe appartementen en gebruik maken van een ruime vergaderzaal. Aan de andere kant van de straat is de bewoonster elf jaar geleden ook een patch- en quiltwerkerij begonnen, waar nu zo n 3.500 rollen stof liggen. Een heerlijk uit de hand gelopen hobby. Uit het buitenland haal ik verschillende kleurrijke stoffen van modern tot folklore. Het patchwork ligt ook in de hotelkamers. De werkplaats is op dinsdag en woensdag open en wordt gerund door vrijwilligers. Rondje Vriezenhuis Particuliere landgoederen hebben het niet makkelijk, weet Ineke. Je moet als eigenaar een commercieel bedrijf hebben of een goed betaalde baan, anders kun je je landgoed niet in stand houden en dat in stand houden is ons doel. Als vrouw uit een fabrikantenfamilie is ze commercieel ingesteld. Je moet iets doen wat niet alleen maar leuk is. Om je landgoed te handhaven, moet het ook iets opbrengen. Gelukkig heeft ze veel gehad aan de Europese subsidie van de provincie en geld van het Restauratiefonds en de Monumentenvereniging. Daarvan hebben we kort geleden onder andere een pad rondom het landgoed laten aanleggen, met prachtige banken gemaakt van eikenhout van ons eigen landgoed. Ik noem het: een rondje Vriezenhuis. Gezelligheid Steeds meer particuliere landgoederen gaan op in een stichting en worden niet meer bewoond, wat Ineke ontzettend jammer vindt. De sfeer is dan anders. Het is niet meer: ik kom lekker bij moeders of WAT Landgoed Vriezenhuis WAAR Winterswijk, buurtschap t Woold WIE Ineke Esselink-Prakke en Jan Esselink SINDS 1648 2015JANUARI/FEBRUARI 111
We proberen iets neer te zetten waar iedereen van kan genieten en wat familiebezit blijft 112 BUITENLEVEN
Geschiedenis van Landgoed Vriezenhuis Landgoed Vriezenhuis is sinds 1648 eigendom van de familie Hijink. De familienaam verandert in de negentiende eeuw in Esselink. Ruim honderd jaar geleden stond er op het landgoed alleen nog de Scholtenboerderij. Scholtenboeren waren rijke boeren die veel grond bezaten. De grootvader van Jan Esselink liet in 1904 de jugendstilvilla bouwen, die tot op heden in originele staat is gebleven en zo onderhouden wordt. Na het overlijden van Jans moeder, in 1986, wordt het landgoed verdeeld onder haar drie zoons. Jan erft onder andere het woonhuis en heeft zijn eigen boeren- en bosbouwbedrijf. In 1990 trouwt hij met Ineke en inmiddels zijn de villa en het koetshuis beschikbaar voor logies. 2015JANUARI/FEBRUARI 113
oma op bezoek. Het woord gezellig is weg. Dat woord koestert ze. We proberen iets neer te zetten waar iedereen van kan genieten en wat familiebezit blijft. Ik heb veel lieve mensen om me heen die me helpen. Ik wil het voor hen zo plezierig mogelijk maken. Zo hebben Jan en Ineke een inwonend echtpaar, dat hen ondersteunt op het landgoed en met de logies. Met hen is ze naar Oostenrijk gegaan om twee sint-bernardspups op te halen, die nu als waakhonden fungeren. Dat was genieten. Het bleek dat die man nog nooit op vakantie was geweest, dus hij keek zijn ogen uit. Dat is toch mooi! Ook neemt ze de dames van de patchwerkerij jaarlijks mee naar het buitenland om mooie stoffen uit te zoeken. Tenslotte verzorgen Jan en Ineke elk jaar een etentje voor alle vrijwilligers en mensen die hen dat jaar hebben geholpen. Daar beleeft Ineke zelf ook veel plezier aan. Met iedereen eten, heerlijk. Een beetje mijn Thanksgiving. Het is fijn om mensen blij te maken met zo n huis. 2015JANUARI/FEBRUARI 115