Rick de Leeuw Hou me stevig vast Ik zit op de trap En luister naar de radio Er klinkt een mooi en triestig lied Ik neurie zachtjes mee Ik wil muziek als het sneeuwt Ook al sneeuwt het nu even niet Ik neem een slok Koffie, koud en sterk Rook een laatste sigaret Ik stop vandaag Voor de laatste keer dit jaar En ik weet zeker nu is het echt en zeg me dat het goed komt En hou me stevig vast Ik schrijf een gedicht Weet nog altijd niet voor wie Maar het kado zit al in m'n hoofd Waar is de waarheid Als je ze nodig hebt En niet meer weet waarin je geloofd En zeg me dat het goed komt En neem me in je armen
En hou me stevig vast Want klokken moeten luiden Morgen breng ik juichend nieuws voor ons mee En lichten moeten branden in een wereld Die veilig is voor ons twee En zeg me dat het goed komt En neem me in je armen En hou me stevig vast ALS IK 'S OCHTENDS WAKKER WORD IN EEN ONBEKENDE WONING NAAST EEN ONBEKENDE VROUW ALS IK 'S MIDDAGS BUITEN ZIE HOE EEN MAN EEN VROUW ZIJN JAS GEEFT VOEL IK PLOTSELING DE KOU ALS IK DE KROEG BINNENLOOP WAAR WIJ VROEGER ALTIJD KWAMEN ALS IK GA ZITTEN IN DE HOEK WAAR WIJ SAMEN ALTIJD ZATEN ALS IK DE LEGE DAGEN TEL EEN BIER TEVEEL BESTEL KOMT DAT HEUS NIET DOOR JOU ALS JE DAT SOMS DENKT WANT NEE, ALS IK 'S NACHTS LANGS JOUW HUIS LOOP EN DE LICHTEN ZIE BRANDEN LANGS HET HUIS DAT IK BETER KEN DAN MIJN EIGEN HUIS WAAR IK LIEVER WIL ZIJN DAN WAAR DAN OOK
ALS IK ALLEEN IN BED LIG EN VERGEEFS JOUW HAND ZOEK Alpe d Huez De berg zoemt de berg gonst De berg is onze berg vandaag Op deze flanken, waar mensen helden Worden, historie schrijven, helden blijven Op deze flanken leven oude dromen lang Een berg in eeuwigheid Bedwongen voor één dag En wij, wij zijn voor even los En tellen slechts de bochten Die leiden naar verlossing Alpe d Huez, je laat ons winnen En vertelt ons wat verliezen is Alpe d Huez, jij oude wolf, Trouwe reus, je leert ons leven TAART Jeanine zit aan het raam en ziet de schemer vallen De post is laat vandaag of komt niet meer, steeds Vaker komt niet meer. Zoals ook de perentaart Op tafel, veel te groot voor haar alleen, nog Rekent op bezoek. Het recept heeft ze van Haar moeder, haar gastvrijheid eveneens Maar zonder gasten eet ze liever brood Dat had ze vroeger al. Feesten kon ze, Vroeger, ze deed het ook zo graag. Ze zet de taart weg en sloft naar Bed, haar verjaardag is voorbij En morgen weer als gisteren Het wordt een lange nacht Mijn vriend Trek de deur achter je dicht, mijn vriend Laat de wereld buiten Geen goed nieuws, ik zie het al Zwijg en drink, drink vriend Pak een glas en lach ze uit
Stil nu maar, ik weet genoeg Zwijg en drink, mijn vriend Morgen wacht een nieuwe dag De zon zal ons wel wekken Pak een glas en lach ze uit Morgen nog zo ver Ver weg van hier Dus zwijg en drink En slaap, mijn vriend ONZE WILDE WERELD kraakt in zijn voegen de regen slaat binnen door een gat in het dak voor vergeet wat geweest is en bij wie kan je schuilen als de duisternis valt een warme opwarming we troffen elkaar in het kloppende hart van en langzaam vergleed de tijd een tijd met ons mee één moment en het is weg je kijkt om je heen en er is niets dat je herkent één moment en het is weg en wie haalt mij hieruit als jij er niet meer bent moe en versleten als een oude jas meer vertrouwd dan echt warm we missen m nu al zeg nog één keer gedag want vroeger of later
gebeurt het ook met ons vroeger of later het gebeurt ons allemaal