Foto s O.C. Paaseieren

Indien onbestelbaar, dan graag retour zenden naar: Redactie Heraut, Postbus 4089, 9701 EB Groningen. Foto s O.C. Paaseieren zoeken en Noten schieten (zie blz. 24) Interview kunstenares Joukje Pees Succesvol Rondje Méér Nieuwe bestuursleden Leni s Tuinspiegel - Streekje Berkenlaan wordt Kruidenlaan! Meer open tuinen Programma O.C. zomer 2009

Piccardthof, bestuur en commissies Bestuur Bouwcommissie Tuincommissie Ingangen Piccardthof Groentetuinen Tuinlieden Voor schade aan huisjes Redactie Heraut Kopijsluiting Kopij voor de Heraut van november graag vòòr 1 oktober 2009 mailen naar: heraut@piccardthof.nl Of per post: Redactie Heraut, Postbus 4089, 9701 EB Groningen Zie voor actuele informatie: www.piccardthof.nl

Ver enigingsblad van Amateur Tuinder s Ver eniging Piccar dthof Inhoud Interview Joukje Pees 4 Verslag Rondje Méér 9 Uit de media 12 Nieuwe bestuursleden 13 Auto op het complex 14 Leni s Tuinspiegel - Streekje 15 Zo is het leven - J.J.van Linschoten 18 Tuincommissie - reactie rapport gemeente 20 Berkenlaan wordt Kruidenlaan! 21 Cursus Natuurlijk tuinieren / Excursies 22 Open tuinen Piccardthof 23 Kantine / Noorder-rondritten 25 Programma O.C. zomer 2009 26 Nieuwe leden bouwcommissie 28 Pieter s Kijk op de hof 30 FOTO - LYDA KRIJGSMAN Lars Hoedemaker Piccardthof, tuinieren en genieten van buiten zijn. Een unieke plaats waar iedereen naar hartelust zijn liefhebberijen kan uitoefenen. In de weekeinden, in vakanties en zomaar door de week. Jong en oud. En vooral betaalbaar. Zo is het al ruim 65 jaar. En zo moet het blijven. Berend van Petersen Ik zet me met veel plezier in voor de O.C. Ik wil graag in het bestuur om het bestuur meer oog te laten krijgen voor de mensen die gebruik maken van de O.C. en kantine. Zie bladzijde 13 vormgeving en dtp: www.henkmans.nl 3 3

INTERVIEW JOUKJE PEES KUNSTENARES EN TUINIERSTER JOUKJE PEES Kunst en groen, een levensweg JOUKJE PEES IN ATELIER Misschien heeft u het wel gezien op een van de borden: een oproep aan kunstenaars op de Piccardthof om mee te doen aan de open atelierroute Rondje Méér, want er zit hier talent verborgen! Het interview nemen we af met één van de organisatoren, kunstenares en tuinierster op de Piccardthof Joukje Pees. We nemen het interview af bij haar thuis in de Hoornse Meer. 4 Het huis is modern, met een weelderige tuin erachter. Aan de ene kant doet hij denken aan een heemtuin, ook geïnspireerd door haar vrijwilligerswerk in het verleden op de heemtuin in Muntendam: er bloeien veel wilde bloemen. Maar ook gewone bloemen en mooie bladvormen ontbreken niet. Joukje verklaart dit laatste uit haar ervaring als vrijwilligster bij voormalig kwekerij De Egelantier, waar zij opnieuw gecharmeerd raakte van de schoonheid van gekweekte variëteiten. In haar tuin broeden een houtduif, koolmeeskoppeltje en merels, een konijn hupt rond in zijn hok. Het is duidelijk dat hier iemand woont die van planten en dieren houdt.

INTERVIEW JOUKJE PEES Natuurfilosofie van Louis Le Roy Zoals zo vaak is de liefde voor tuin en natuur overgeërfd. In Meppel, waar Joukje opgroeide, hadden haar ouders een spoortuintje, een grote moestuin bij het spoor die overdadige oogsten opleverde, waar het hele jaar van werd gegeten. Vader ging soms vóór zijn werk, om vijf uur s ochtends, al naar die tuin om een kinderbadje vol spinazie te halen, dat dan op het aanrecht stond als Joukje beneden kwam. Vakantie was er spaarzaam bij, want de bonen moesten worden geplukt en geweckt. Tot zijn tweeëntachtigste jaar heeft haar vader zijn volkstuin behouden! Daarnaast was er natuurlijk ook de gewone voortuin waar vaders eigen doorgekweekte afrikaantjes in alle kleurvarianten bloeiden. Toen Joukje als puber in de ban raakte van de tuinfilosofie van Louis Le Roy, stond haar vader de helft van zijn siertuintje (een oppervlakte van twee bij anderhalve meter) aan haar af. Dit was een groots gebaar van een traditionele tuinder die waarschijnlijk niet wist wat hem boven het hoofd hing, maar hij kon Joukjes enthousiasme wel waarderen. Le Roy: wieden? Geen sprake van, onkruid is ook natuur en die natuur houdt er haar eigen wetten op na. De natuur streeft naar variatie en kent geen monocultuur! Lerarenopleiding Dit was het begin van Joukjes tuincarrière, die een voorlopig einde kreeg toen zij naar Groningen verhuisde om daar aan de lerarenopleiding Ubbo Emmius haar lesbevoegdheid tekenen en textiele werkvormen te behalen. Daarna bekwaamde zij zich aan de avondacademie Minerva in schilderen, fotograferen en het maken van glas-objecten en zij studeerde in 1986 af als vrij beeldend kunstenaar....ondertussen, in Meppel heeft vader haar woeste deel van de siertuin onmiddellijk omgespit en weer ingericht naar eigen smaak... De richting waarin zijn dochter was afgebogen kon hij niet helemaal volgen, slechts één maal was hij op de moestuinen Noord op de Piccardthof, die hij bestempelde als een grote bende! Bovenste beste tuinbuurman Uit het bovenstaande blijkt al dat Joukje in Groningen haar weg naar de Piccardthof had gevonden, waar zij nu al veertien jaar een moestuin heeft op Noord. Ze weet niet meer precies wie haar op het bestaan van de Piccardthof had gewezen, maar Tinie Stavenuiter als beheerster van Noord staat haar nog goed voor de geest; het natuurlijk tuinieren waar Tinie voor staat sprak Joukje erg aan. En met Mans Julsing trof zij het als een bovenste beste tuinbuurman. De ambitie van haar ouders voor een productieve moestuin heeft zij nooit gehad; 5 JOUKJE PEES

INTERVIEW JOUKJE PEES JOUKJE PEES - GROENTETUIN NOORD IN DE WINTER het ging haar om het leuke het lekkere, de bloemen, de ruimte en het schilderen. Van dat laatste kwam niet zoveel terecht, want op de tuin is het altied drok. Je ziet er teveel dat gedaan moet worden om relaxed te kunnen schilderen. Aanvankelijk nam Joukje vaak haar schildersspullen mee, maar forget it! Wel maakt ze veel foto s en schetsjes op en rond haar tuin. Geinspireerd door Vincent van Gogh Hiermee komen we terecht bij Joukjes tweede grote liefde: de kunst. Aan het begin van haar kunstcarrière stond Vincent van Gogh met zijn zonnebloemen. Toen ik 13 jaar was zag ik zijn werk en dat van andere impressionisten in het Kröller Müller Museum op de Hoge Veluwe. Alles begon toen te kriebelen en ik wist: dit is mijn weg. 6 Piccardthof in Siberië Al meteen in Joukje s hal zien we een prachtig door haar geschilderd deel van haar moestuin met Rudbeckia s (zie de achterkant van deze Heraut), die mooie gele bloemen met terugwijkende bloemblaadjes rond het bruine hart. In de woonkamer hangt een schilderij waar Joukje geen afstand van wil doen, omdat het haar te dierbaar is: Wintermoestuinen op Noord getiteld, gezien vanaf Joukjes tuin vlakbij de bijenstal, in zwarte, blauwe en okerbruine tinten. Hierop herkennen we ook de kas van de vorig jaar overleden tuinbuurman Heys, een Piccardthoftuinder in hart en nieren. Het schilderij oogt fris, zoals het kan zijn op een besneeuwde winterdag. Dit schilderij is in 2008 op reis geweest, naar een ver oord waar de winters echt nog winter zijn: Siberië.

INTERVIEW JOUKJE PEES Het heeft, met het werk van 14 andere Nederlandse landschapschilders, gehangen in het Museum van Kemerovo. Doel van deze uitwisseling - expositie was om de Russen een beeld te geven van het Nederlandse landschap. Het is een grappig idee dat de Piccardthof daar blijkbaar deel van uitmaakt. Andere schilderijen heeft Joukje wel verkocht of uitgeleend; we bekijken afbeeldingen daarvan in een fotomap. Een schilderij van Domies Toen in Pieterburen hangt bijvoorbeeld in de Coendershof, waar Joukjes moeder nu woont. Voor de bewoners en het verplegend personeel is het inspirerend. Een aantal van hen heeft hun weg naar Joukje s atelier dan ook gevonden en kocht werk dat in hun huis mooi bleek te passen, of meldde zich als cursist. Schetsen met notenbolster Haar ervaring en enthousiasme geeft Joukje graag door in haar workshops en cursussen. De volgende map die we bekijken is dan ook een zogenaamd cursistenboek, met kopieën van werk van Joukjes leerlingen. Tot haar verbazing ziet Jeanine daar ineens kopieën van haar werk op zo n cursus terug. Ik heb erg genoten van de cursussen die bijna altijd buiten worden gegeven en ik heb er in de eerste plaats goed leren kijken naar de natuur. Dat moest bijvoorbeeld door een diaraampje, waardoor een kader ontstaat JOUKJE PEES - BEZONKEN WERELD - NOORDELIJKE KUNSTHOF APPINGEDAM 7

INTERVIEW JOUKJE PEES waarbinnen je gaat werken - dat is goed voor de concentratie, en om je tot iets te bepalen dat je kunt overzien. Er zit mooi werk in de map, met verschillende technieken vervaardigd: een mooie waterverf van gifgroene wolfsmelk bijvoorbeeld, tegen een zacht paarse achtergrond van salie, of een notenbruine Judaspenning met oplichtende witte vlekken, ontstaan door het aanbrengen en weer deppen van notenbolster: dit is een bruine inkt gemaakt van walnotendoppen. Jeuken uw handen om ook creatief aan de slag te gaan onder deskundige leiding? Aan het eind van dit artikel vindt u Joukjes emailadres. Bloemsierkunst Joukje is niet alleen schilderes en docente. Zij verzorgt bijvoorbeeld ook de boeketten voor Musica Antiqua Nova, hèt podium voor concerten oude muziek in de Lutherse kerk. Dit talent heb ik van mijn moeder, zij was altijd bezig met boeketten, herfst- en kerststukjes en ook haar kamerplanten waren tot hoge leeftijd haar liefde. Voor de podiumboeketten maakt Joukje gebruik van de prachtige bloemen en takken uit haar Piccardthof tuin, vaak geschikt in zelfgemaakte schalen. Na afloop van een concert neemt Joukje de schaal met bloemen mee naar huis. Soms laat zij de bloemen rotten en maakt ze foto s van de kleurige, wazige vormen; juist het thema van aantasting, verval en kringloop spreekt haar aan en is een bron van inspiratie. Bezonken wereld Niet voor niets scharrelt Joukje dan ook graag rond bij het Blik ; een vuilstort 8 van rond 1900 in het natuurgebied Het Friescheveen. Her en der uit het veen stekende potten en pannen fotografeert zij in symbiose met de natuur. In haar expositie Bezonken wereld in de Noordelijke Kunsthof in Appingedam, heeft Joukje deze prachtig aangetaste objecten in de schijnwerpers gezet, zodat je ook hier weer met nieuwe ogen naar kijkt; dat zullen de oorspronkelijke eigenaars van het keukengerei honderd jaar geleden wel nooit hebben gedaan en gedacht! Deze grote solo-expositie was tot en met 21 juni te zien. Kruisbestuiving Tot slot laten we Joukje nog even aan het woord over de Piccardthof, Joukje zegt: de Piccardthof is een paradijsje, dat de laatste jaren door o.a. de werkgroep natuurlijk tuinieren en de open tuindagen een grote inspiratiebron is! Ik denk, gezien het grote aantal kunstenaars met groene vingers, dat er sprake is van een kruisbestuiving binnen deze passies. Joukje, bedankt voor het interview! Fenny en Jeanine Rondje Méér: http://www.everyoneweb. com/rondjemeer/ Op deze site kunt u de deelnemende kunstenaars alsnog bezoeken! Voor cursus info of atelierbezoek: joukje.pees@tiscali.nl Meer werk van Joukje is te zien: http://www.kunstenaars.nu/ zoeken onder kunstenaarsdocumentatie

RONDJE MÉÉR RONDJE MÉÉR - ZONDAG 7 JUNI 2009 Drie kunstenaars op Piccardthof deden mee! PIETER H. PROPSTRA - DER ABSCHIED Op zondag 7 juni hebben drie kunstenaars hun huisje op de Piccardthof opengesteld voor bezoekers die geïnteresseerd waren in hun werk. Zij deden mee aan de actie Rondje Méér, waarbij een route is uitgezet langs de oevers van het Paterswoldse Meer; overal kunnen belangstellenden een atelier binnenlopen om werk van kunstenaars op locatie te bekijken. De Piccardthof was dit jaar in de route meegenomen. Het eerste adres waar we binnenliepen was het huisje van Peter H. Propstra aan de Spirealaan 22. Het huis zelf is al een kunstwerk. Het is een oude kermis- of circuswagen, die ooit vanuit Apeldoorn of Amersfoort op een boot naar de oevers van het Paterswoldse Meer is vervoerd, waar hij diende als keet voor bouwvakkers. Vandaar is hij naar de Piccardthof vervoerd, waar zijn wielen zijn ingegraven; het bovenstuk met de Gothische glas in lood-ramen verraadt het oorspronkelijke karakter van dit huisje. Buiten hangt, als lokkertje, al wat werk te wuiven aan een waslijn; binnen branden kandelaars in de kamertjes waar het werk is uitgestald. Dat bestaat onder andere uit vrij kleine tekeningen met tekst, vaak in het Duits (de tweede taal van de kunstenaar, die werkt als vertaler). Deze tekeningen vormen soms series, zoals de serie Der Abschied, waarvan u een tekening ziet afgebeeld. Het oorspronkelijke gezicht van het kind is weggewist door tranen; een mooie hand, oorspronkelijk uit een andere tekening afkomstig, raakt dit tranenhoofd aan. Het rechter figuurtje is erbij geplakt, waardoor er iets van relief ontstaat, en er variatie komt in kleur. De tekening en de tekst wekken associaties op, die voor iedereen anders zijn. Als rondleider in het Groninger Museum leert Peter H. Propstra mensen om naar kunst te kijken; ook in zijn eigen werk nodigt hij mensen daartoe uit. Je raakt er niet op uitgekeken. Het volgende adres is aan de Spirealaan 3, het vrij nieuwe houten bouwpakkethuis van Gea Geertsma. Hier zien we heel verschillende dingen. De eerste 9

RONDJE MÉÉR Peter H. Propstra, Spirealaan 22 uitstalling, op een tafel in de tuin, bevat geëmailleerde voorwerpen; hangertjes en zelfs kleine schilderijtjes. Op de schilderijtjes, die een piepklein drieluik vormen, staat een zwanenfamilie uit Helpman afgebeeld. De contouren zijn aangebracht met koperdraad; de invulling is tot stand gekomen na vijf brandingen. Door de verschillende lagen ontstaan lieflijke kleurnuances. Misschien heeft u vroeger ook wel eens stuivers geëmailleerd? Gea Gea Geertsma, Spirealaan 3 geeft workshops voor de liefhebber. In de tuin staan, verscholen tussen de planten, beeldhouwwerken met intrigerende vormen. En op schragen pronken schilderijen van appetijtelijke groentes, zoals boerenkool, waar je zo in zou willen bijten. Deze schilderijen hebben overigens ook prachtige houten lijsten, gemaakt door mede Piccardthof-bewoner Peter Bullinga. En binnen staat een nog onaf schilderij van een inmiddels GEA GEERTSEMA 10

RONDJE MÉÉR Drewes de Wit, Ribeslaan 40 al afgebroken huisje, dat juist in zijn vervallen staat een geheimzinnige sfeer oproept. De Piccardthof is dus voor Gea s werk een echte inspiratiebron Na deze figuratieve kunst zien we weer heel iets anders in het huisje van Drewes de Wit aan de Ribeslaan 40. Zijn werk hangt binnen aan de wand, en door de kleuren en de vormen worden de bezoekers als het ware het blauwige huisje DREWES DE WIT binnengezogen. Er zijn meer dan zestig mensen wezen kijken, en Drewes vermoedt dan ook dat hij na deze zevende juni wereldberoemd zal worden met zijn werk. Zijn kunst is zuiver abstract en heeft niets met de buitenwereld te maken; zelfs de eigen stemmingen van de kunstenaar zijn er niet in terug te zien. Drewes vertelt nog over de jaren zeventig, toen hij zijn opleiding deed aan de Academie Minervan, en gipsmodellen moest natekenen inclusief alle schaduwen en lijntjes. Toen er ruimte kwam voor eigen inbreng begon hij de opleiding ineens een stuk interessanter te vinden en in zijn eigen werk zijn lijntjes en schaduwen ver te zoeken. Drewes de Wit heeft zelf ook nog tien jaar les gegeven aan de Academie, maar nu is hij gewoon kunstenaar en kijkt hij uit naar zijn vijfenzestigste verjaardag, want dan krijgt hij AOW. Peter H. Propstra, Gea Geertsma en Drewes de Wit: dank jullie wel voor het meedoen aan Rondje Méér! Fenny en Jeanine 11

UIT DE MEDIA UIT DE MEDIA - APRIL 2009 INGEZONDEN DOOR EEN VOLKSTUINVROUW 12

BESTUURSMEDEDELINGEN 6 JUNI 2009 - ALGEMENE LEDENVERGADERING Nieuwe bestuursleden gekozen Lars Hoedemaker - gekozen tot voorzitter van a.t.v. Piccardthof Op de Algemene ledenvergadering van zaterdag 6 juni zijn drie nieuwe bestuursleden gekozen. Lars Hoedemaker is gekozen tot voorzitter van Piccardthof. Namens de tuincommissie is Kees Borrius toegetreden tot het bestuur. Ook Berend van Petersen is toegetreden tot het bestuur. Hij vertegenwoordigt de Ontspanningscommissie. De nieuwe bestuursleden werden door de aanwezige leden met applaus begroet. Jan van Linschoten heeft het bestuur verlaten. Jan heeft ruim tien jaar in het bestuur gezeten en vertegenwoordigde de bouwcommissie. Vanwege zijn leeftijd, en zoals hij zelf aangeeft om ruimte te geven aan een jongere generatie heeft Jan besloten een punt te zetten achter zijn bestuursloopbaan. Tijdens de vergadering ontving Jan als dank een bos bloemen en een cadeaubon voor gereedschap. Lars Hoedemaker Met de verkiezing van Lars Hoedemaker komt een eind aan een periode dat Piccardthof geen voorzitter had. Het voorzitterschap werd in de afgelopen jaren waargenomen door Bram de Jong. Bram blijft overigens wel lid van het bestuur. Hij zal zich met name blijven 13

bezighouden met personeelszaken en de dagelijkse contacten met de tuinlieden. Belangrijke uitdagingen De nieuwe bestuursleden kunnen hun borst nat maken. Piccardthof staat de komende periode een aantal belangrijke uitdagingen te wachten. Zo zei de nieuwe voorzitter dat het bestuur de ambitie heeft om leden intensiever te betrekken bij de vereniging. Niet alleen maar bij de uitvoering van de projecten in het kader van bijvoorbeeld natuurlijk tuinieren. Maar ook bij de organisatie van speciale evenementen. Bij het voorbereiden van nieuw beleid wil het bestuur meer in discussie met de leden. Het bestuur hoopt daarbij gebruik te maken van bestaande en nieuwe communicatiemiddelen. Verlengen erfpachtovereenkomst Een tweede belangrijk speerpunt voor de komende tijd is de relatie met de gemeente. Omstreeks 2011 zal de erfpachtovereenkomst van Piccardthof opnieuw onder de loep genomen worden. Het is van belang dat Piccardthof tegen die tijd zijn meerwaarde kan aantonen. Meerwaarde -uiteraard- voor de leden, maar ook voor de Groninger gemeenschap en voor de groene structuur van Groningen. Met bovenstaande korte beleidsschets sloot Lars Hoedemaker de vergadering die een klein uur daarvoor door Bram de Jong geopend was. Uiteraard is Lars altijd voor iedereen aanspreekbaar. Mocht u nu al suggesties hebben dan kunt u hem mailen op voorzitter@piccardthof.nl BESTUURSMEDEDELINGEN BESTUUR Wanneer mag ik met mijn auto op het complex? Zaterdag 4 juli Zaterdag 15 augustus Zaterdag 2 oktober De openingstijden van de hekken alleen grote parkeerplaats Schweitzerlaan 10 uur-15 uur De toegang is alleen voor personenwagens zonder aanhanger om gebruiksgoederen naar en van het huisje te transporteren. Bouwmaterialen kunt u altijd door onze tuinlieden laten vervoeren tegen een kleine vergoeding. Mocht er hevige regenval plaatsvinden tijdens de aangegeven dagen, dan zal er voor een andere dag gekozen worden. Er zal dezer dagen wel controle zijn,wij verzoeken u dan ook direct na het in of uitladen de auto weer van het complex te verwijderen i.v.m de veiligheid voor u en anderen. Bestuur 14

LENI S TUINSPIEGEL Streekje Begin april kom ik, fietsend naar onze stek, een buurvrouw van een paar tuinen verderop tegen. Ze stráált helemaal. Ze verblijft alweer in haar tuinhuis, vertelt ze enthousiast: Gisteravond heb ik tot half negen buiten gezeten. Ik zie het groen iedere dag verder omhoog schieten. Wat wil je nog meer? Haar blijdschap werkt aanstekelijk. Even later zit ik helemaal vrolijk op de fiets. Aangekomen bij onze tuin dringt een laatste opmerking van de buurvrouw tot mij door. Ze zei iets over het streekje waarvan haar tuin en tuinhuis onderdeel uitmaakt. Ik denk dat ze daarmee het buurtje bedoelde: de omliggende tuinen en bijbehorende tuinders. De buurvrouw sprak over een plezierig evenwicht dat er was tussen het elkaar opzoeken en het elkaar vrij laten, elkaars privacy respecteren. Met zo nu en dan een praatje op het schelpenpad of in een tuin. En er verder voor waken dat je elkaars deur - tuin - plat loopt. Ik heb het hier getroffen, aan dit streekje!, zo ongeveer eindigde ons gesprek. Anders Ik zet m n fiets neer en besef ineens dat ook ík bij het streekje van de buurvrouw hoor. En dat doet me wat, dat ik erbij hoor. Ergens, al vroeg in het leven, ben ik dat gevoel behoorlijk kwijtgeraakt. Hoe dat zo is gekomen, blijft gissen. Misschien heb ik de overtuiging ik hoor er niet bij ontwikkeld tijdens de lagere schooljaren. Mijn vader was hoofd van een zogenaamde tweemansschool in een klein dorp, met een juf voor klas 1, 2 en 3 in het ene lokaal en m n vader met 4, 5 en 6 in het andere. Ik heb drie jaar bij m n vader in de klas gezeten. Dat was een aparte situatie die me het gevoel gaf anders te zijn dan de overige kinderen in de klas. Ook al deed mijn vader nog zo z n best om zijn kinderen niet voor te trekken. Op mijn veertiende kreeg ik enorme hooikoorts. Met rode, betraande jeukogen en een voortdurende niesneus wist ik me regelmatig geen raad. Voelde ik me er niet bepaald bij horen. En dan blonk ik niet echt uit in gymnastiek. Ik zal nooit vergeten hoe ik bij het kiezen van de teams voor volleybal of basketbal altijd als laatste op het bankje bleef zitten Het gevoel van anders zijn, gaf me geen gevoel van beter zijn dan de andere kinderen. Nee, ik voelde me minder normaal, minder mooi en niet gezien. Divers Het streekje. Het is een diverse club mensen van verschillende leeftijden. Singles, stellen, gezinnen waarvan de kinderen na een winter weer een aantal 15

LENI S TUINSPIEGEL FOTO - HIELKE HYLKEMA 16

LENI S TUINSPIEGEL centimeters zijn gegroeid of zomaar volwassen lijken geworden. Mensen die al jaren een tuin hebben en ieder seizoen een aantal maanden in hun huisje wonen. Of mensen die er voornamelijk in de weekenden vertoeven. Een ieder met een eigen tuinhuis en een unieke tuinstijl, allemaal verschillend. Zo op het eerste oog. Het doet me denken aan een uitspraak van een zekere Bernie Glassman op de Happinez kalender van 2 juni: Als we aanvaarden dat alles verschillend is, beginnen we de eenheid van het leven te zien. In de toelichting bij dit citaat wordt de lezer uitgenodigd om zich een strand voor te stellen, met oostenwind en aangespoelde, slijmerige kwallen. Er lijkt een wereld van verschil te bestaan tussen de mens en de kwal. Tot je bedenkt dat water het grootste bestanddeel is van én mens én kwal. Dat ze allebei voedsel nodig hebben en hiervoor een spijsverteringskanaal hebben. Dat ze zich allebei voortplanten, ziek kunnen worden, en sterven. Eenzelfde hobby Zo redenerend, is het interessant om de overeenkomsten te zoeken tussen de tuinders aan het streekje. En die zijn er. We hebben allemaal gekozen voor een tuin op Piccardthof. We vertoeven graag in het groen. We delen eenzelfde hobby: bezig zijn in de tuin, met allerlei voorkomende werk zaamheden. We tuinieren op eenzelfde grondsoort waarin een aantal planten goed gedijt. Die zie je dus in de meeste tuinen. We ontmoeten elkaar op het pad of in een tuin en wisselen allerlei tuinwetenswaardigheden uit. Ons streekje organiseert een jaarlijkse barbecue. Er worden enkele partytenten opgezet. De benodigde tafels en stoelen komen uit de verschillende tuinen. Iedereen koopt z n eigen barbecue pakket en vaak nog iets van salade of ander lekkers waarvan ook de andere aanwezigen kunnen genieten. Ommekeer Een groep mensen, of het nu familie is, collega s op het werk, de buurt, de sportclub. Ieder mens maakt deel uit van een aantal groepen. Dat geldt ook voor mij, ook al heb ik dat niet zo kunnen voelen. Jarenlang kwam de overtuiging ik hoor er niet bij, vergezeld door verdriet, als eerste gedachte in me op. En nu, een ommekeer in mezelf. Als onverwacht bezoek stond ie voor de deur. Na de opmerking van de buurvrouw gebeurde er iets verrassends. De oude reactie bleef uit, er was een nieuwe gedachte: ik hoor er ook bij! Leni van Noord 17

ALLEMAAL, IEMAND, IEDEREEN, NIEMAND 18

ALLEMAAL, IEMAND, IEDEREEN, NIEMAND 19

TUINCOMMISSIE REACTIE TUINCOMMISSIE OP ONDERZOEK GEMEENTE GRONINGEN Vleermuisflats in aantocht! De Tuincommissie heeft de aanbevelingen van het inventarisatie-rapport van de gemeente groningen doorgenomen en vindt daar het volgende van: - de beschoeiing langs de sloten wordt niet verwijderd, evenmin als er bomen langs de sloten verwijderd worden; wel is het nuttig om af en toe het kroos op de grote sloten bij het kronkelpaadje en bij de paddenpoel-noord weg te halen. - uitbreiding van de poel van de Bloementuin (van Pia) is niet haalbaar. Ook zou je dan aardig wat bomen weg moeten halen, wil je de condities verbeteren voor libellen. - het vergroten van de hoeveelheid krabbescheer in de grote vijver is een goed idee: Marc Ronda (gemeente Groningen) heeft aangeboden dat wij een lading krabbescheer in het najaar kunnen krijgen. - de aanplant van hop en het laten staan van brandnetels rond de vijver lijkt niet zinvol: het is niet redelijk om te verwachten dat de buidelmees daar gaat broeden. De aanbeveling om het riet te laten verjaren is beleid dat al heel wat jaartjes zo loopt. - De Tuincommissie heeft vergevorderde plannen om in het najaar zgn. vleermuisflats op een tweetal plaatsen op Piccardthof te plaatsen. Deze zijn ca. drie meter hoog en zien er leuk uit. Er worden geen huisjes toegankelijk gemaakt voor vleermuizen door ruimtes in de wanden van de huisjes te maken. - Ook kan op een beperkt aantal plaatsen een bijzondere takkenril gelegd worden evenals een aantal bladhopen. Tuincommissie 20

TUINCOMMISSIE Berkenlaan wordt Kruidenlaan! Het zal velen van jullie al opgevallen zijn: het succesvolle kruidentuintje aan de Maluslaan is uitgegroeid tot Kruidenlaan. In de vroegere Berkenlaan zijn nu negen bedjes te vinden, met daarin diverse soorten kruiden. De samenstelling ervan is ontstaan door overleg tussen Anne en Siska van de tuincommissie, kruidenkenner Gerrit en Marijke van de Natuurtuin in Glimmen. Aangezien de Natuurtuin een grote collectie kruiden heeft, konden zij ons alles op tijd leveren. Dankzij de hulp van Gerrit en Tjeerd, stonden de plantjes al snel in de grond, waarna Ingrid Vroom de bordjes erbij kon maken, zodat duidelijk werd wat hier eigenlijk gebeurde. En nu maar wachten tot de planten groot genoeg zijn om er blaadjes of takjes van te plukken voor in de thee, soep, sla of zelfs zalf. Want dat is uiteindelijk de bedoeling: dat iedereen aangemoedigd wordt om meer gebruik te maken van kruiden. Keukenkruiden als dille, rozemarijn en thijm verrijken de smaak van allerlei gerechten, terwijl je heerlijke frisse thee kunt zetten van de diverse muntsoorten, citroenverbena en citroenmelisse. Ook kun je veel kruiden gebruiken als medicijn, maar dat vergt meestal wat meer kennis van zaken. Een te grote dosis kan voor vervelende gevolgen zorgen! Gelukkig zijn er veel boeken (bijvoorbeeld in de openbare bibliotheek) waarin dat soort informatie staat. We zijn zelf ook van plan, om uitgebreidere informatie te geven. Zo gaat Marijke van de Natuurtuin verderop in de zomer een kruidenexcursie geven (let op de aankondigingen in de infozuilen en op de krijtborden bij de ingangen). Ook willen we in het nieuwe winkeltje documentatie leggen, in de vorm van boeken, recepten of folders. Zo kan iedereen zelf de benodigde informatie bijelkaar sprokkelen. We hopen, dat tegen de tijd dat u dit leest de kruiden goed gegroeid zullen zijn. Dus: kom ook es kijken in de Kruidenlaan en geniet van de diverse geuren (even een blaadje kneuzen en de vrijkomende geur opsnuiven), kleuren (ze bloeien vaak ook mooi) en smaken van de diverse kruiden. Ingrid Vroom 21

CURSUS Natuurlijk tuinieren Alweer meer dan tien jaar geleden werd er door de gemeente, in samenwerking met het Piccardthof, een cursus natuurlijk tuinieren georganiseerd. Wij van de tuincommissie vinden dat het hoog tijd is, om weer eens zo n cursus te geven. Zeker gezien de grote hoeveelheid nieuwe leden, waarvan er vast wel een aantal zijn die hier wat meer over willen leren. Want wat is natuurlijk tuinieren nou eigenlijk precies? Dat je geen gif mag gebruiken, is bekend, maar er is veel meer over te vertellen. Wat? Dat kun je tijdens de cursus horen. We zouden graag willen weten op hoeveel leden we ongeveer kunnen rekenen. We denken nu aan een wintercursus, van ongeveer vijf avonden, met misschien nog een excursie. Eigenlijk is alles nog mogelijk, dus je kunt je voorkeuren of suggesties nog doorgeven, dan kunnen we proberen daar rekening mee te houden. De kosten van de cursus zullen ongeveer 45,00 bedragen, mede afhankelijk van het aantal deelnemers dat minimaal tien moet zijn, om het te laten doorgaan. Wil je meedoen, mail ons dan: tuincommissie@piccardthof.nl of schrijf een briefje naar: Tuincommissie Piccardthof, Piccardtlaan 4, 9728 NE Groningen. TUINCOMMISSIE Excursies 12 juli van 13.30-16.00 uur TUINCOMMISSIE Alles wat wiebelt, kruipt, zoemt of fladdert Op 12 juli, van 13.30 tot plm. 16.00 uur geeft Chris van Hout een excursie over libelles, zweefvliegen en andere kleine beestjes. Zij weet heel veel van alles wat wiebelt, kruipt, zoemt of fladdert. Samen met haar gaan we ze opzoeken en bekijken, dus als je een loep hebt, neem hem dan mee! Bij heel slecht weer stellen we het een week uit, dus let op de aankondigingsborden bij de ingangen. Natuurlijk ook leuk voor (klein)kinderen! We starten bij het clubgebouw. 15 augustus vanaf 14.00 uur Spinnen Op 15 augustus, vanaf 14.00 uur geeft Jan-Jaap Boehlé een excursie over spinnen! Vind je ze ook zo eng? Dan moet je vooral komen (liefst met loep...), want Jan-Jaap gaat ons allerlei bizondere dingen laten zien, die je vast nog niet wist. Ook kinderen zijn natuurlijk van harte welkom. We starten bij het clubgebouw en bij slecht weer stellen we het even uit. Tuincommissie 22

TUINCOMMISSIE Open tuinen Vorig jaar heeft de tuincommissie maandelijkse open tuin middagen georganiseerd. Dit werd door veel leden als erg leuk ervaren. Wat houden deze open tuinen nu eigenlijk in? Iedereen tuiniert op een zijn eigen manier en daar kunnen we van elkaar weer van leren. De middagen zijn eigenlijk bedoeld om even te komen buurten, ervaringen uit te wisselen, te horen hoeveel tijd en energie er eigenlijk in de tuin is gaan zitten en wellicht tips om je eigen tuin te veranderen. De open tuin middagen zijn elke eerste zaterdagmiddag van de maand van 13.30 tot 16.00 uur. Kosten van de Bomenroute: 5,- voor leden en 7,- voor niet-leden. Het boekwerkje komt natuurlijk in het nieuwe winkeltje te liggen, maar is voorlopig verkrijgbaar bij de auteur (Hielke Hylkema). Tuinadres Jasmijnlaan 19. Bel even (050) 5716269 als je het wilt afhalen. 4 juli - Prunuslaan 26 (Claudia Vrieling) 2 augustus- Ingang Schweitzerlaan (Fam. Venema) 5 september - Jasmijnlaan 10 (Tim Galvin) Tuincommissie 23