november 2013 jaargang 6 #04 clink flow met komt kwaliteit vanzelf verbinding, het sleutelwoord van cgmv vakorganisatie cgmv vakorganisatie voor christenen begin bij wat er in jezelf leeft reorganisatie, wat nu? 1
inhoud 32 5 6 cgmv vakorganisatie voor christenen 10 18 25 2 clink november 2013
voorwoord CGMV maakt een nieuwe start. Ook Clink ziet er anders uit dan u gewend bent. Volgend jaar hopen we u een volledig vernieuwd ledenmagazine te presenteren! De afgelopen maanden klonk veelvuldig het woord verbinding. We willen in verbinding staan met elkaar en met u als lid en lezer. In de eerste plaats zijn we met elkaar verbonden in Christus. Als CGMV houden we vast aan de waarden waarmee we in 1952 begonnen. Waarom de C bij CGMV met overtuiging voorop blijft staan, leest u op de pagina s 28-21. CGMV activteiten Van het bestuur Samen Werken Aan Werk Esmé Wiegman Reportage: De Haven Vraag en antwoord Juridische zaken Boekentip Leven met een beperking Zendelingen zonder opvolgers Ledenvoordeel 4 9 12 13 14 22 27 28 28 30 35 In 2011 heb ik mij verbonden aan CGMV. Ik verlang ernaar een bijdrage te leveren aan de maatschappelijke vernieuwing en ik geloof dat CGMV daar een rol in kan spelen. De verzorgingsstaat wordt afgebouwd en in dat kader mogen wij vanuit het christelijk geloof een andere Geest present laten worden. Vanuit die Geest willen we invulling geven aan de participatiesamenleving. Dat bepaalt hoe we omgaan met vragen over werk en inkomen, loopbaan en opleiding, cao-onderhandelingen en arbeidsconflicten. Zoeken we de tegenstelling of zoeken we naar wat de ander dient? Persoonlijk ben ik van mening dat aan dat laatste grote behoefte is. CGMV wil en kan een deel van deze nood invullen, weliswaar anders dan zestig jaar geleden, maar met eenzelfde drive: vanuit onze verbondenheid met Christus het goede doen. U weet nu wat mij drijft als voorzitter van het CGMV-bestuur. Ik weet me daarin verbonden met het voltallige bestuur. En gesteund door de hele organisatie in Zwolle! We kunnen onze opdracht alleen goed uitvoeren wanneer we met u als leden zijn verbonden. Daarom een toezegging en een vraag. De toezegging: u zult ons als bestuur regelmatig tegenkomen (netwerkbijeenkomsten, eindemiddagmeetings, bedrijfsbezoeken). Mijn vraag: laat van u horen! Dat kan op bijeenkomsten, per brief of e-mail. Ik ben benieuwd naar uw verhaal! Wim Sneep Voorzitter van het bestuur Beeld: Eljee 3
colofon cgmv activiteiten Clink is het magazine van cgmv. redactie Alied Boerma Christine Lemaire Marie Verheij redactieadres Postbus 547 8000 AM Zwolle t 038-42 54 379 f 038-42 18 629 e redactie@cgmv.nl 8 november 2013 Wat: thema-middag Reorganisatie & ontslag in Zwolle Waar: Ichthuskerk in Zwolle-Berkum vormgeving Bredewold grafisch bedrijf, Wezep druk Senefelder Misset, Doetinchem 12 november 2013 Wat: bedrijfsbezoek bij Johannus (CGMV 55+) Waar: Johannus in Ede advertentiewerving Media Result Anne Berghegen t 088-326 33 02 e berghegen@mediaresult.nl braille U kunt clink in braille aanvragen bij het CBB. t 0341-565499 14 november 2013 Wat: tac-netwerk met Pieter de Kruijf (CGMV zakelijk) Waar: de Schakel in Nijkerk verantwoording De redactie gaat zorgvuldig om met de kopij voor clink. De standpunten verwoord in artikelen en interviews door derden, hoeven niet overeen te stemmen met de standpunten van CGMV. Coverbeeld: Norbert Bosman 21 november 2013 Wat: najaarsvergadering (predikanten GKv) Waar: Ichthuskerk in Zwolle-Berkum uitgave jaargang 6 nummer 4 november 2013 issn: 1878-9374 cgmv vakorganisatie voor christenen www.cgmv.nl info@cgmv.nl samen werken, samen groeien 22 november 2013 Wat: landelijke netwerkdag (CGMV zakelijk) Waar: StayOkay Soest 4 clink november 2013
column koninklijk Ieder jaar doemt rond eind mei de deadline van de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst op. Deze schildersprijs is in 1871 door Koning Willem III ingesteld als Koninklijke Subsidie. Na twee voorrondes worden uiteindelijk zo n 25 kunstenaars genomineerd waarvan 4 de prijs winnen. Een bedrag van 6500 euro belastingvrij. In 2007 werd ik vlak na mijn afstuderen genomineerd en vond de tentoonstelling plaats in het Gemeentemuseum Den Haag. Fantastisch om te exposeren in een museum en gedurende de opening met Koningin Beatrix over je werk te praten. Na deze nominatie was ik er vast van overtuigd de prijs in 2008 in de wacht te slepen. Helaas strandde ik in de daaropvolgende jaren steeds in de eerste of tweede ronde. In 2012 werd ik eindelijk weer genomineerd. Op 12 oktober vertrokken Irna en ik naar Amsterdam om de opening van de tentoonstelling in het Paleis op de Dam bij te wonen. Bij de ingang van het paleis lag een rode loper uit en we konden na controle door de marechaussee langs de paleiswachten naar binnen. Toeristen stonden foto s te maken van de entree en we voelden ons echte VIP s. Eenmaal binnen werden we ontvangen in een prachtig groot vertrek met veel marmer en indrukwekkende muurschilderingen. Thee werd geserveerd in fijn porselein door een keurige lakei. Na de thee was het zover. In de Burgerzaal stond Koningin Beatrix klaar om haar gasten welkom te heten. We sloten aan in de rij en opeens sta je dan voor haar en krijg je een hand. Ik stamelde iets over: een hele eer en Irna bedankte de Koningin voor de uitnodiging waar Beatrix op antwoorde: Fijn dat u er bent! Nou, dat vonden wij ook. Nadat iedereen welkom we voelden ons echte VIP s was geheten werd het juryrapport voorgelezen en de winnaars bekend gemaakt. Ik was niet een van de winnaars al voelde dat anders. Na de uitreiking ging Beatrix een rondje langs alle schilderijen voor een kort gesprekje met de kunstenaars. We hebben vijf minuten over mijn werk gepraat. Ze was erg geïnteresseerd in het schilderij en vroeg van alles over de gebruikte technieken. Ontzettend leuk! Nu ik dit schrijf is mijn werk wederom genomineerd voor de 2013 editie van de prijs en gaan we dit keer op 4 oktober bij Koning Willem-Alexander op bezoek. Ik hoop natuurlijk op winst maar er bij zijn is al een fantastische ervaring op zich! Coen Coen Vunderink (34) is beeldend kunstenaar. Hij woont en werkt in Groningen samen met zijn vrouw Irna (34) en zoontje Huub (1). In 2007, 2012 en 2013 werd een schilderij van Coen Vunderink genomineerd voor de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst. Voor meer info: www.coenvunderink.com. Beeld: Francisco Reina 5
interview bouwprojectmanager walter binnendijk over het bewaken van de kwaliteit 6 clink november 2013
Met flow en plezier Tekst: Marie Verheij Beeld: Norbert Bosman Vanaf de zevende verdieping in een groot kantoor in het hartje van Zwolle kijkt Walter Binnendijk uit over de stad en ommelanden. Een magistraal vergezicht, met de weidse luchten van IJsselschilder Jan Voerman. Walter Binnendijk is projectmanager in de bouw en met hem hebben we een gesprek over kwaliteitsbewaking. Je kunt het werk van Walter Binnendijk (1976) vergelijken met die van een verbindingsofficier in het leger. Hij brengt de partijen bij elkaar, op een soepele manier. Walter Binnendijk staat alleen niet voor de troepen, maar stuurt een bouwproces aan vanaf het moment dat de vraag ontstaat tot aan de oplevering toe. Een van de laatste opdrachten was de realisering van een zorginstelling met 100 bedden, stichtingskosten 14 miljoen euro. Al heel jong wist Walter Binnendijk dat hij in de bouw wilde werken. Toch ging hij eerst weg- en waterbouw studeren (MTS). Hij maakte de opleiding af en trad in dienst bij het ingenieursbureau Grontmij. Daar werkte hij onder meer mee aan de Betuwelijn en kwam hij bij architecten, aannemers en gemeenten over de vloer. Ik heb alle kanten van de bouw gezien. Daarnaast volgde hij drie jaar de toptechnische opleiding HTIbouwkunde in Amsterdam. Dat was bikkelen: fulltime werken en studeren. Certificeren: een middel om kwaliteit te bewaken In 2003 vond Walter Binnendijk na zijn opleiding in Amsterdam een baan in Zwolle, waar hij tot 2008 werkte als projectleider. Daar kreeg hij steeds meer met grote klussen te maken. In 2011 begon hij voor zichzelf: Q plan. Snel daarna kwam hij zijn oud-collega Edwin Boerkamp tegen en ze besloten samen door te gaan in wat nu QuuB bouwmanagement en consultancy heet. De meerwaarde is dat we elkaar versterken en dat we kunnen sparren. Ook kunnen we de opdrachtgevers continuïteit bieden. Als projectmanager bewaak jij de kwaliteit van het bouwproject. Wat betekent dat? Als eerste heb ik te maken met de vraag van de opdrachtgever en diens Programma van Eisen. Dat moet ik zo goed mogelijk op papier krijgen. Waar loop je dan tegenaan? Het lastige is dat je de match moet maken tussen mensen die vanuit hun expertise niet elkaars taal spreken. De zorgmanager spreekt een andere taal dan de techneut. Ik probeer ervoor te zorgen dat ze elkaars taal verstaan. >> 7
Ik sta onafhankelijk tussen de partijen in Hoe houd je de relatie goed als een van je partijen niet tevreden is? Door alert te zijn en de dingen bespreekbaar te houden. Maar stel dat er klachten komen omdat de kleur van beglazing niet wenselijk is of dat deuren stroef lopen, dan loop ik het bestek na en kijk of alles klopt, waarna ik de betrokkenen op hun verantwoordelijkheid kan wijzen en zij alsnog in actie moeten komen Hoe hoog ligt jouw lat? De kwaliteit van je werk moet gewoon goed zijn. Meer dan goed zelfs! Ik probeer de risico s tijdig in te schatten en bespreek die allemaal met de opdrachtgever. Want je bent bepaald niet blij als een vloer achteraf niet bevalt omdat iedereen erover uitglijdt en jij die vloer alsnog moet verwijderen en veel geld moet stoppen in een nieuwe. Wat zijn middelen om kwaliteit te bewaken? Certificering kan zo n middel zijn: de omschrijving van een werkmethodiek binnen een bedrijf, waar de medewerkers zich aan confirmeren. Je moet ervoor zorgen dat je een werkmethodiek in stappen en procedures op schrift vastlegt en dat je niets overslaat. Ook moet je afspraken helder formuleren en met elkaar afspreken waar de opdrachtgever staat, waar ik als projectmanager sta en waar jij als adviseur staat. In welk overlegorgaan maken we afspraken met elkaar? En van die overlegorganen moeten er duidelijke notulen zijn waarop je later kunt teruggrijpen. Na elke fase dient alles wat er in die overleggen is besproken, verwerkt te zijn in een fasedocument (een document waarop je certificering zou kunnen toepassen). Gaat er dan nog wel eens wat mis? Zeker, bijvoorbeeld met het toezicht op de bouw. Komt de constructeur inderdaad nog een keer op de bouw kijken voor de allerlaatste check? Je moet scherp opletten en hem laten bevestigen dat hij dat inderdaad gedaan heeft. Op die manier kun je pijnpunten voorkomen. Maar het kan gebeuren dat er op enig moment geen toezicht is geweest en er bijvoorbeeld een fundering is gelegd zonder dat bewuste paaltje en dan zakt de boel in elkaar Het kan dus iets onbenulligs zijn. Daarom is het van belang bewustwording te kweken bij alle mensen die bij je project betrokken zijn. Kortom: waar ben je met elkaar mee bezig en wat is jouw verantwoordelijkheid? Als jij hier niet zou zitten, hoe zou het dan zijn? Ik voorkom dat de klant een gebouw krijgt dat hij niet wil, omdat hij waarschijnlijk te veel betaalt. En ik voorkom dat de klant in allerlei procedures of conflicten terechtkomt met een aannemer. Ik spreek de taal van de aannemer en probeer de taal van de opdrachtgever te begrijpen. Ik sta er blanco, neutraal, tussen, onafhankelijk en onpartijdig. Vind je dat lastig? Nee, als ik daarin zou falen, kan ik wel stoppen. Wordt er in crisistijd lichtvoetiger omgegaan met kwaliteit? Over het algemeen denk ik dat de crisis de kwaliteit ten goede komt. Als je met kwaliteit gaat sjoemelen, gooi je je naam te grabbel en lig je zo uit de markt. Er zijn genoeg anderen die het voor hetzelfde geld willen doen. Ook lijkt de crisis een stuk bewustwording te bevorderen. Vanuit wel referentiekader werk jij? Vanuit deskundigheid, bewustwording, eerlijkheid, betrouwbaarheid en integriteit, maar ook vanuit waardering voor iedereen die in het proces meedraait - dat onderschatten mensen vaak. We hebben iedereen nodig en we zijn allemaal radertjes in het grote geheel. Het is heel belangrijk dat je elkaar in je waarde laat. Ook is het goed de ander de ruimte te geven en verantwoordelijkheid bij hem neer te leggen. Dat zijn allemaal randvoorwaarden die ervoor zorgen dat je het project plezierig kunt maken en dan komt de kwaliteit automatisch wel. Als ieder de schouders eronder zet, komt er flow in, en dat moet je vast zien te houden. 8 clink november 2013
van het bestuur Servaas Baan Gezina Derks Berthie van Hoek Betty Poutsma draadloos verbonden Mijn schoonmoeder was in haar jonge jaren telefoniste op een telefooncentrale. Toen de verbindingen nog handmatig, maar al wel via een centrale, tot stand kwamen. Ze kon er prachtige verhalen over vertellen. Je vroeg een verbinding aan via de telefoniste en dan werd letterlijk met een draad het ene nummer met het andere te verbonden. Slechts de notabelen konden zich een telefoon veroorloven. Het waren er echter toch al zoveel dat verbindingen tussenkomst nodig hadden van een bemenste centrale. Daar ging wel eens wat fout: een draad die verkeerd werd verbonden. Zo bracht een draad, mits juist gebruikt, een contact tot stand. Een bindmiddel dus. Ik vond een mooie definitie van dat woord verbinding: iets wat cohesie bewerkstelligt of bevordert tussen los samengevoegde materialen. Daar kun je je van alles bij voorstellen. Van bindmiddelen in de letterlijke zin van het woord, zoals draad, touw, lijm, cement en hechtpleister tot figuurlijke bindmiddelen zoals afspraak, geschreven en ongeschreven regel, akkoord, wet, trouw, belofte. Bindmiddelen blijken niet everlasting te zijn. Ze slijten en verdienen onderhoud. Dat lukt meestal nog wel. Het wordt een uitdaging als het oude moet worden vervangen. Wie herinnert zich niet de revolutie die de mobiele telefonie en internet tot stand hebben gebracht? Draadloos en toch verbonden? Jazeker, en het leuke was dat nieuwe bindmiddelen hier ook nieuw-soortige cohesie tot stand bracht. Is nieuwe verbindingen maken altijd leuk? Het wordt spannend als het oude vertrouwde moet plaatsmaken omdat het niet meer het beoogde cohesie-effect heeft. Het bindmiddel kan dan zomaar belangrijker worden dan de verbinding die ermee tot stand gebracht moet worden. Zeker waar het verdwijnen van die middelen je diep raakt in je bestaan, zoals op de arbeidsmarkt. In een tijd dat bindmiddelen als akkoorden een beperkte houdbaarheidsdatum lijken te hebben, als contracten steeds tijdelijker worden, als regels gaan knellen; dan toch op zoek gaan naar nieuwe mogelijkheden om je te verbinden op die markt, als werknemer of werkgever? Is dat niet wat veel gevraagd? Ja, dat is veelgevraagd. CGMV wil bondgenoot zijn in dat proces. Draadloos maar toch verbonden. Betty Deze rubriek wordt beurtelings geschreven door de leden van het bestuur van CGMV. In dit nummer: Betty Poutsma 9
Einde contract en toch verbindi Door: Christine Lemaire Daar sta je dan. Je hebt net te horen gekregen dat je werkgever de samenwerking met jou niet langer wenst voort te zetten. Boosheid, verontwaardiging en teleurstelling strijden om voorrang. Natuurlijk, verbondenheid met andere mensen is een groot goed, maar in deze situatie Bij het verbreken van een arbeidscontract is verbinding waarschijnlijk niet het eerste waar je aan denkt. Er wordt juist een bepaalde relatie verbroken, en dat doet pijn. Het hoeft echter niet te betekenen dat de hele verbinding tussen jou en je werkgever verbroken wordt. Verbondenheid bestaat uit meer dan een contract. Het is een bepaalde houding. Jezus roept ons op tot die houding, wanneer Hij zegt: Houd vrede met alle mensen voor zover het van u afhangt. Hoe kun je nu op zo n manier uit elkaar gaan, dat de verbinding in stand blijft? Dat je elkaar nog vriendelijk kunt groeten, als je elkaar na de ontbinding van het arbeidscontract tegenkomt in de winkelstraat? je kunt kiezen Pieter de Kruijf is trainer en coach (www. inbeeldcoaching.nl ). Hij laat zich inspireren door de benedictijner spiritualiteit en is overtuigd van de onschatbare waarde van onderlinge verbinding. We denken vaak dat onze ellende wordt veroorzaakt door degene die het contract opzegt. Maar dat het ellende is, komt vooral door hoe je er zelf mee omgaat. Begrijp me goed, het einde van je dienstcontract is een traumatische en pijnlijke ervaring. Maar er gebeuren nu eenmaal dingen in het leven. Dat heb je niet in de hand. Wat je wel in de hand hebt, is je eigen reactie. Stel, je staat bij de bushalte en er rijdt een auto door de plas, zodat jij de volle laag water over je heen krijgt. Wat is je reactie? De een begint te lachen, een ander wordt boos en een derde barst in huilen uit. Het is niet de chauffeur die dat veroorzaakt. Hoe jij reageert, hangt helemaal van jezelf af. Daar heb je invloed op. begin bij jezelf Begin bij wat er in jezelf leeft. Daarvan zul je je nooit bewust zijn als je meteen naar de ander wijst. Gevoel is een geweldige tussenstap om te ontdekken wat er van binnen leeft, wat je behoeften zijn. We zijn allemaal een schepsel van God en daarom is het ook belangrijk wat er in ons leeft. Dat is er niet voor niets, aldus Pieter de Kruijf. Een bepaalde gebeurtenis, zoals bij de bushalte, roept iets bij mij op, omdat ik ergens behoefte aan heb. Boosheid uiten op de plek waar deze speelt, levert nooit wat op. Je kunt wel s avonds je vrienden eens hartgrondig vertellen wat er speelt en hoe boos je bent. Hoe heftiger de 10 clink november 2013
ng Praktische tips voor een goede verbinding Probeer je boosheid niet te uiten in de confrontatie maar later, bij je vrienden. Ga eens rustig op zoek naar wat er onder die boosheid leeft en geef daar woorden aan, Praten over wat deze gebeurtenis met je doet, levert veel eerder antwoorden op dan praten over wat je er van vindt. Neem verantwoordelijkheid voor je eigen reactie, jij bent de baas over jezelf en niemand anders. van de beschuldigende vinger een omarming maken emotie, hoe dieper het verlangen dat eronder ligt. En om die behoefte gaat het. Wanneer je echt weet wat er in jezelf leeft en welke behoefte je hebt, kun je oprecht in verbinding komen met de ander. Dat kan nog steeds tot alle mogelijke resultaten leiden, maar die komen dan wel met kwaliteit tot stand. Het wordt een levensverrijkende ervaring. in verbinding uit elkaar Je kunt ook in verbinding uit elkaar gaan, Als je allebei authentiek je gevoel en je behoefte uit, kan het resultaat toch zijn dat je uit elkaar gaat. Vaak zijn we al te vroeg bezig met een strategie. We praten niet met onze baas, maar met het beeld dat we van onze baas hebben. Het gesprek dat we dan hebben, zal dat beeld altijd bevestigen. Als we eerst met onszelf in verbinding zijn, kunnen we ook pas het beeld dat we hebben van onze baas loslaten. Dan ontstaat er ruimte om elkaar echt te ontmoeten. Na het erkennen van je behoefte kun je namelijk pas je strategie bepalen. En dan kun je tot de conclusie komen dat je misschien beter een einde aan de werkrelatie kan maken.. verbinding herstellen Het is niet te voorkomen dat de verbinding verbreekt, stelt Pieter de Kruif. Dat gebeurt de hele dag door. Om de andere zin hebben we namelijk wel een oordeel over de ander. Je kunt je er echter wel in oefenen om verbindingen te herstellen. Daar heb je de ander niet per se bij nodig. Het gaat om jouw houding. Als jij openstaat voor jezelf en voor de ander, is er in principe verbinding. Het gaat erom dat we van de beschuldigende vinger een omarming maken. Of die vinger nu naar jezelf wijst of naar je baas of de omgeving. Als je verbonden raakt met je verlangen, ligt daar hoop, energie en kwaliteit van leven. Dat heb ik keer op keer zien gebeuren. Het gaat om de erkenning van de schoonheid van het verlangen, niet zozeer om de vervulling ervan. Bijeenkomst tac-netwerk onder leiding van Pieter de Kruijf 14 november 2013, Nijkerk Ga voor aanmelden en meer info naar www. cgmv.nl/agenda 11
cgmv diensten Samen WerkenAanWerk Ervaringen uitwisselen, nieuwe ideeën opdoen, elkaar stimuleren in het omgaan met werkloosheid en het vinden van nieuw werk. Dat is het doel van de werkgroepen WerkenAanWerk. In een unieke samenwerking stimuleert CGMV kerken en diaconieën aan de slag te gaan met de werkzoekers in de kerk. CGMV ondersteunt bij het oprichten van werkgroepen WerkenAanWerk en stelt een WerkSchrift ter beschikking. voor wie? Samen sta je sterker en twee weten meer dan één. Zo zou je de werkgroep WerkenAanWerk kunnen samenvatten. Een werkgroep WerkenAanWerk kun je opzetten binnen je plaatselijke kerkelijke gemeente. Maar het is natuurlijk ook mogelijk de groep interkerkelijk te maken, of zelfs regionaal. Diversiteit binnen de groep (denk aan leeftijd, geslacht, beroepsgroep, interesses) vergroot de kansen op waardevolle gesprekken en creatieve oplossingen. fijn dat als christenen samen te doen, omdat je ook de levensbeschouwelijke vragen van elkaar begrijpt en herkent. wat? Elke deelnemer wil uiteindelijk natuurlijk een nieuwe baan vinden. Maar er zijn meer dingen belangrijk om aandacht aan te besteden, en dat kan gezamenlijk binnen de werkgroep. Vitaliteit verdient bijvoorbeeld aandacht: zorg dat je in beweging blijft! Maar neem ook tijd voor bezinning en reflecteer samen op je situatie en de invloed ervan op jezelf en je omgeving. Het WerkSchrift van CGMV biedt concrete opdrachten en gespreksvragen om hiermee aan de slag te gaan. Door met elkaar aan de slag te gaan, blijf je actief en houd je de moed erin. Bij werkloosheid en het zoeken naar werk komen ook vragen over identiteit, bestemming en ethiek (bijvoorbeeld werken op zondag) naar voren. Om deze vragen te bespreken, is een veilige omgeving noodzakelijk. Het is daarom Uit het WerkSchrift Ga eens koffiedrinken met iemand (die je nog niet goed kent) uit de branche waarin jij werk zoekt, om gewoon eens bij te praten over je vak. Maak met elkaar een wedstrijd van de sterkste openingszin voor een sollicitatiebrief. 12 clink november 2013
column Beeld: Eljee proefwerkers Toen ik op de laatste vrijdagavond van mijn vakantie voor mijn tent met een glas wijn zat, moest ik eerlijk bekennen weinig zin te hebben om s maandags weer aan het werk te gaan. Het goede leven in de Italiaanse Alpen beviel me wel. Als afsluiting van het bergsportkamp waar we als gezin aan deelnamen, hadden de kinderen de laatste avond een bonte avond georganiseerd. Op een of andere manier werd het lied Koos werkeloos uit de jaren tachtig een grote hit en meezinger, deze avond: Werkeloos, laat mij voorlopig lekker werkeloos. Al dat gezeur van ga toch werken Koos, Koos werkeloos. voor de betaalde functies die mijn man en ik mogen vervullen. Inmiddels zitten er een paar werkweken op en draait het gezin weer op volle toeren. Met alle veranderingen in de gezondheidszorg hoef ik me evenmin te vervelen. Veranderingen in de GGZ en de langdurige zorg betekenen extra werk voor de huisarts. De sombere CPB-cijfers over de werkloosheidpercentages zeggen niets over de vraag naar nieuwe huisartsen in sommige gebieden van het land. In Drenthe draait er een sterke marketingcampagne met het voorstel om te komen proefwerken in Drenthe. De komende jaren gaan enkele tientallen huisartsen met pensioen en is het de vraag of er voldoende opvolgers te vinden zijn. Bij GGZ Drenthe is een tekort aan psychiaters en gz-psychologen, bij Zorggroep Leveste Middenveld zoeken ze specialisten ouderengeneeskunde en bij thuiszorg Icare hboverpleegkundigen. De campagne levert leuke reacties op: huisartsen zijn graag bereid hun praktijk open te stellen voor deze proefwerkers en het beeld van Drenthe als suffe provincie ver weg wordt langzaam maar zeker bijgesteld. Terecht! Drenthe is mooi en goed bereikbaar. Je doet Drenthe geen recht om het slechts als vakantieoord te zien. Maar werken in Drenthe helpt me misschien wel om dat heerlijke vakantiegevoel vast te houden. Ik kijk uit naar mijn afspraken in Tynaarlo en Zeegse. Natuurlijk zong ik lekker mee met deze meezinger, maar tegelijk realiseerde ik me dat ik geweldig dankbaar moest zijn Esmé Esmé Wiegman-van Meppelen Scheppink werkt als regiomanager bij de Landelijke Huisartsen Vereniging. Zij is oud-tweede-kamerlid voor de ChristenUnie. 13
reportage Op een van de eerste herfstachtige dagen van dit jaar begeef ik mij tussen de regenbuien door op weg naar het vissersdorp Bunschoten-Spakenburg. Vandaag ga ik op werkbezoek bij CGMV-lid Paul Sneep. De mensen wonen hier en wij komen bij ze op bezoek om zorg te verlenen. Een kennismaking met Zorg- en wooncentrum De Haven. Door: Christine Lemaire Beeld: Jaco Klamer 14 clink november 2013 de haven
de haven is verweven met het dorp: moeders en dochters werken hier samen, terwijl hun moeder en oma hier woont. Midden in een rustige woonwijk vlakbij het centrum ligt het markante gebouw van De Haven. Het oogt ruim, open en levendig. Op de begane grond zitten verschillende instellingen en bedrijven. Vanaf de stoep kun je zo de grote keuken in kijken. Op dit moment is het daar erg rustig. De Haven ligt pal tegenover de Adventkerk. Het groene dak van de kerk licht op in de zon die doorbreekt. Bij de ingang stuit ik op een massa kledingrekken netjes gesorteerd op kleur. De mevrouw die erbij hoort, vertelt desgevraagd dat ze die ochtend een modeshow en kledingverkoop hebben gehouden. Nu wordt alles weer opgehaald. Het blijkt een onderdeel te zijn van de verwenmaand die eens per jaar gehouden wordt in het huis. Op het tafeltje in de ontvangstruimte ligt een 5 centstuk netjes te wachten op zijn eigenaar. Er staat een vitrine waarin allerlei creatieve handwerkjes van de handwerkclub staan voor de verkoop. Verderop staat een wensenboom. Het is aandoenlijk om de wensen te lezen, typisch voor een vissersdorp: gerookte paling eten is favoriet, evenals gebakken tong en mosselen eten. Aan mijn tafeltje schuift een oudere mevrouw aan. Ze heeft hier gegeten en wordt zo weer naar huis gebracht: Ze vragen regelmatig of ik hierheen wil verhuizen, maar daar heb ik nog geen zin in. Ik woon heel mooi, twee balkons. Maar het eten is hier heel goed! In verband met de ontwikkelingen in de zorg, is het zwaartepunt van De Haven de afgelopen jaren steeds meer komen te liggen op de zware intramurale zorg. De Haven is het enige woon- en zorgcentrum in Bunschoten. Naast intramurale zorg, richt het zich echter ook steeds meer op thuiszorg. Ook in de tussenliggende fasen, bijvoorbeeld aan mensen die op de wachtlijst staan, biedt de Haven zorg, bijvoorbeeld dagverzorging. Wij zijn er voor het dorp legt Paul Sneep uit. Sneep is sinds 2002 directeur van De Haven. ambitie Onze ambitie is heel duidelijk: het dorp en niet verder. Het is voor ons heel belangrijk om zelfstandig te blijven. We willen graag onze christelijke identiteit behouden en onze eigen keuzes maken om daar invulling aan te geven. Verder willen we ook niet de bureaucratie van een grote instelling. Wij doen het heel goed qua formatie want we hebben meer handen aan het bed en minder overhead. Binnenkort nemen we zelfs de hier gevestigde dependance over van Beweging 3.0 (grote zorgorganisatie in regio Eemland, red.). Voordat hij in de non-profitsector ging werken, was Sneep actief in het bedrijfsleven op het gebied van financiën en bedrijfsorganisatie. Hij miste daarbij echter de verbinding tussen zijn werk en de dingen die in zijn privé-leven belangrijk zijn: geloof en zending. Hij heeft heel bewust de switch naar de non-profitsector gemaakt. Inmiddels staat hij alweer elf jaar aan het hoofd van de instelling. De Haven is verweven met het dorp: moeders en dochters werken hier samen, terwijl hun moeder en oma hier woont. Ook de bedrijfscultuur is informeel, ons kent ons. Wanneer je als buitenstaander gesprekken van de verzorging met de bewoners hoort, zou je kunnen denken kan dat niet een beetje netter?, vertelt Sneep, die zelf in Amersfoort woont, Maar de mensen kennen elkaar en dat merk je. Het is mijn bedoeling om iedereen zoveel mogelijk persoonlijk te kennen, zowel klanten als personeel. Dat lukt aardig. Als directeur gaat mijn tijd vooral zitten in besprekingen. Met de OR of de technische afdeling over nieuwe computers, met de P&O manager, managers, MT, raad van toezicht. Maar ook met contacten van buiten: gemeente, wethouders en een keer in de zoveel tijd met het zorgkantoor onderhandelen over het budget. Eens per jaar overleggen we met de vijf grote kerkelijke gemeenten in het dorp over de samenwerking en de geestelijke zorg. respect blijkt ook uit klederdracht We maken een rondje door het gebouw. Elke bewoner heeft een eigen tweekamer appartement, met een voordeurbel. Voor elke deur staat een karretje met wieltjes. Sommigen hebben er een plantje op staan. Op de gang hangen gezellige prikborden met daarop de foto s van het zorgpersoneel dat dienst heeft vandaag. >> 15
cgmv kort wijziging afschrijving contributie wat gaat er gebeuren? Je hebt er ongetwijfeld al iets over gehoord: vanwege Europese wetgeving, gaan alle banken van Nederlandse incasso over naar een zogenaamde SEPA-incasso. CGMV gaat over op SEPA-incasso met ingang van 1 november 2013. moet ik iets doen? Nee, de automatische incasso die je hebt afgegeven voor het afschrijven van je contributie wordt automatisch omgezet naar een Europese incasso voor onbepaalde tijd, tot de machtiging wordt ingetrokken. wanneer wordt er geïncasseerd? Maandelijkse contributie-incasso wordt op of omstreeks de 20e van elke maand geïncasseerd. Kwartaalcontributies: op of omstreeks elke 1e dag van elk kwartaal. Jaarcontributies: op of omstreeks elke 1e dag van elk jaar. hoe herken ik de afschrijving? Elke SEPA-incasso krijgt een machtiging-id mee. De machtiging- ID bestaat uit je lidnummer in combinatie met crediteur-idnummer van CGMV. Dit nummer is: NL22ZZZ405061330000. hoe hoog is mijn contributie eigenlijk? De hoogte van de contributie is afhankelijk van het inkomen, de geldende tarieven zijn te vinden op de website. De contributietarieven van CGMV worden jaarlijks geïndexeerd. contributie 2014 Bij het verschijnen van Clink zijn de contributietarieven voor 2014 jammer genoeg nog niet bekend. Vanaf 1 januari 2014 zijn de nieuwe contributietarieven te vinden op www.cgmv.nl. In ons eerste verenigingsmagazine van 2014 zullen de tarieven voor 2014 ook worden vermeld. Wanneer u ons heeft gemachtigd voor het afschrijven van de contributie, wordt het bedrag automatisch aangepast. Wel zo makkelijk! Professional in HR en Payroll applicaties voor meer informatie info@cibod.nl www.cibod.nl 16 clink november 2013
De Haven in cijfers: 1973 geopend 150 plaatsen voor bewoners in intramurale verpleeghuiszorg 98 aanleunwoningen & 16 serviceflats 230 medewerkers, samen 130 fte 175 vrijwilligers Missie & identiteit Zorg- en Wooncentrum De Haven biedt vanuit de protestants-christelijke levensbeschouwing en passend bij de zorgvraag van de cliënt; ouderen uit Bunschoten e/o zorg, welzijn en aanvullende diensten in onderlinge samenhang en - indien nodig - een beschermde woon- en leefomgeving. Met de liefde van Christus als voorbeeld en vanuit de Bijbelse opdracht om Gods naam te eren en te belijden en de naaste lief te hebben verleent De Haven zijn diensten. In de grote recreatieruimte is de handwerkgroep bij elkaar. We worden vrolijk door de vrijwilligsters ontvangen. Verschillende dames, al dan niet in klederdracht zitten gezellig te breien of te haken. Vandaag is het rustig, omdat een groep uit wandelen is. Een medewerkster kijkt van een afstandje naar de gezelligheid, terwijl ze de theezakjes in een grote kan thee dompelt. Er staat een enorme schaal koekjes klaar op het wagentje. Klederdracht is een van dingen waaruit het respect voor de bewoners blijkt. Zolang zij het zelf willen dragen, kleedt het personeel ze netjes in klederdracht, verklaart Sneep: Elk mens is een beelddrager van God en verdient daarom ons respect. Daarom krijgen ze bij De Haven ook de ruimte om oud te worden, ook met gebreken. Mensen die dementeren blijven, zo lang als het gaat, gewoon in hun eigen appartement in het huis wonen. Pas als ze echt te veel overlast veroorzaken, gaan ze naar de gesloten afdeling. Daar hebben ze huiskamergroepen. Bewoners die niet zelfstandig naar buiten mogen, krijgen een armbandje om, zodat de deur op slot gaat als zij in de buurt komen. We gluren even naar binnen, maar om de rust van de groepen te respecteren krijg ik geen rondleiding. Er bestaan plannen om ook hier het woongevoel nog verder door te voeren. Dan worden er elke dag boodschappen gedaan en wordt er gekookt in de keuken van de huiskamergroep, zo vertelt Sneep enthousiast. De dames van de handwerkgroep zijn tevreden: Het is hier net een hotel! en Er is elke dag wel wat te doen: weekopening, bingo, soos, koor, zingen met de dominee. En dan is de week alweer om! Over de recente wisselingen in de teamsamenstelling van het personeel zijn ze niet allemaal even tevreden: Ze krijgen mijn beugel nog steeds niet goed. En het personeel vind het zelf ook niet leuk, hoor. Maar een andere bewoonster is juist blij Ik sta altijd graag vroeg op. En nu wordt ik al om 7 uur geholpen! Het is voor iedereen nog even wennen. Voor het uitwerken van het artikel strijk ik neer in de lokale CholateCompany. Ineens hoor ik mijn naam. Een receptioniste van De Haven zit hier met haar vriendinnen aan de high tea. Of ik even een foto wil maken. Mijn naam was blijven hangen, omdat ze die zo mooi vond. Mijn dorpsgevoel is compleet. 17
cgmv vakorganisatie voor christenen 18 clink november 2013
Op weg Tekst: Alied Boerma en Marie Verheij Beeld: Eljee als CGMV Christennetwerk gmv heet nu CGMV. Als vakorganisatie voor christenen blijven we vanuit een christelijke context praktische en eigentijdse dienstverlening aanbieden onder het motto: Samen werken, samen groeien. Huib Jongenburger, sinds dit voorjaar directeur van CGMV, raakte in 2011 op interim-basis betrokken bij christennetwerk gmv. Ook Wim Sneep is vanaf begin 2011 actief bij CGMV, eerst als gewoon bestuurslid en sinds januari 2013 als voorzitter van het bestuur. Na een paar onrustige jaren in de organisatie vonden we het verstandig een aantal zaken opnieuw te doordenken. Wie zijn we als CGMV en waar staan we voor? Wat is onze identiteit en hoe geven we die handen en voeten? Wat is onze plaats in deze maatschappij en met wie werken we samen? Dat waren allemaal vragen waar niet meteen een antwoord op was. Toch stond het Jongenburger en Sneep al snel voor ogen dat CGMV de oude waarden niet overboord hoefde te gooien, omdat die waardevol zijn. Ze komen nog beter tot wasdom als we ze laten aansluiten op het leven van vandaag, zegt Jongenburger. Als CGMV kiezen we er dus voor om de oorsprong en de grondgedachte die zestig jaar geleden leefden, zowel te respecteren als te omarmen. De gedachte die in 1952 speelde, komt in 2013 in CGMV opnieuw tot leven. De tijden zijn anders, de cultuur is niet meer dezelfde, maar de oorspronkelijke belijdenis staat als een huis. Want God en Zijn Woord zijn nog altijd dezelfde. We ervaren een sterke verbondenheid met de broeders en zusters van het eerste uur. bestemming Vanuit die oude christelijke basis wil CGMV de vakorganisatie zijn voor christenen waarin werkgevers, werknemers en zelfstandigen samen optrekken. We vormen een vereniging waarin alle christenen kunnen deelnemen om samen na te denken over de plaats van het werk in ons leven, aldus Sneep. De moderne maatschappij wil mensen tot hun recht laten komen. Huib Jongenburger praat liever over bestemming. Dat woord brengt er volgens mij een andere dimensie in. Bestemming betreft de mens als geheel. Als man of vrouw, als echtgenoot of echtgenote, als vader of moeder, in de kerkelijke gemeente of in de wijk. Het werk is maar één deel van je bestemming, wel een belangrijke, maar het is niet alles. Je werk kun je verliezen terwijl je je bestemming nooit kunt kwijtraken. Je werk beschouwen als een deel van je bestemming maakt verlies van werk niet minder moeilijk, maar het opent wel nieuwe perspectieven in het nadenken over het zo belangrijke thema zingeving. toegevoegde waarde CGMV wil een bijdrage leveren aan maatschappelijke vernieuwing en in vraagstukken van werk en inkomen, loopbaan en opleiding, cao-onderhandeling en arbeidsconflicten zoeken naar datgene wat de ander echt 19
doet open bloeien, vertelt Sneep. Het is mijn persoonlijke overtuiging dat daar grote behoefte aan is in de maatschappij. En CGMV wil en kan een deel van die behoefte invullen. Ook Jongenburger gelooft heilig in de toegevoegde waarde van CGMV in de samenleving. We hebben in onze directe werkomgeving te maken met christelijke vakorganisaties als het CNV en de RMU, waarbij de RMU het dichtst bij ons staat. Ook voor CGMV zie ik een plek weggelegd. We zien om ons heen dat de problematiek over werk en inkomen alleen maar toeneemt. Dat betekent dat er steeds meer behoefte zal zijn aan liefdevolle en betrokken ondersteuning. Om daar handen en voeten aan te geven, vinden beiden verbinding met andere organisaties noodzakelijk. Jongenburger: Het is belangrijk onze eigen grenzen te kennen, dat we doen waar we goed in zijn en dat zo nodig versterken in samenwerking met anderen. Het meest recente voorbeeld daarvan is het samenwerkingsproject tussen CGMV en de diaconale steunpunten van GKV, CGK en NGK om werklozen te ondersteunen en te helpen. Dit proces kenmerkt zich door grote daadkracht. Op deze wijze willen we graag als CGMV een rol spelen in de oproep aan de kerk om de maatschappelijke positie weer opnieuw vorm en inhoud te geven. De kerk hoort niet aan de rand van de maatschappij, zij hoort er midden in te staan. Wie is Wim Sneep? Wim Sneep maakt sinds januari 2011 onderdeel uit van het bestuur van cgmv, sinds januari 2013 als voorzitter. In het dagelijks leven werkt hij als manager Assetmanagement bij het internationaal opererende Advies en Ingenieursbureau Oranjewoud. Wim is getrouwd met Els en samen hebben ze vier kinderen. www. cgmv.nl Veelkleurig CGMV is een vakorganisatie voor elke christen die vragen heeft op het gebied van werk en inkomen. Daarom is onze huisstijl veelkleurig: we willen er zijn voor elke christen die verbinding zoekt met andere christenen om samen na te denken over de plaats van werk in ons leven en hoe daarmee om te gaan. CGMV is ook een vakorganisatie waarbinnen werknemers, werkgevers en zelfstandigen vertegenwoordigd zijn. De verschillende kleuren vertegenwoordigen verschillende doelgroepen. CGMV wil naast al deze verschillende mensen staan, mensen met elkaar verbinden en samen ergens de schouders onder zetten. Om dat goed te doen, hebben we een nieuwe jas aangetrokken waarin we herkenbaar en zichtbaar zijn, als CGMV. jongeren bereiken Jongenburger beseft terdege dat de vakorganisatie niet zonder jongeren kan en bezint zich op manieren hoe CGMV de aanstormende generatie kan bereiken. Daarom worden er in samenwerking met onder andere Van Dam Loopbaanbegeleiding en de ChristenUnie begin 2014 enkele middagen voor jongeren belegd die geen werk hebben. Wat hebben wij hen vanuit onze verschillende invalshoeken te bieden? Zo n vraag begint niet bij onszelf, maar bij de mens in nood. We voelen ons bewogen en worden gedreven door de vraag hoe we zo optimaal mogelijk naast hen kunnen staan, zegt Jongenburger. We leven in een maatschappij waarin individualisering, zelfverwerkelijking en vrijheid een belangrijk deel van ons leven bepalen. We teren in op naastenliefde en gemeenschapszin en de prijs daarvan is toenemende eenzaamheid. Gelukkig keert de wal het schip en hebben mensen steeds meer behoefte 20 clink november 2013