Graag zou ik met u willen spreken over de relatie tussen man en vrouw. Het is een onderwerp dat de mens behoorlijk bezighoudt. Zeker toen ik u laatst hoorde spreken over het feit dat mannen beïnvloed worden door de planeet Mars en vrouwen door de planeet Venus, dacht ik: ik zal het onderwerp nog eens aansnijden. Graag spreken we over de seksualiteit tussen man en vrouw. Heel veel mensen zijn zich bewust dat ze seksueel bezig zijn. Als je seksueel bezig met je partner, is dat nu liefde of is dat een drift? Of wil je iemand behouden als je je fysiek aan iemand geeft? Wij hebben er niets op tegen als je zegt: ik heb nu een seksuele drift en ik wil mezelf met een partner, vrouw of man, daarin vereenzelvigen en ik wil daar seks mee hebben. Puur voor het genot, hetzelfde als de mens eet of drinkt, hij bevredigt het lichaam. Maar op het moment dat er liefde bij komt kijken, dat je seksueel bezig bent en je hebt de persoon lief en die andere persoon heeft jou niet lief, dan kom je eigenlijk tot verkrachting, emotionele verkrachting. Jij zegt dan: ik geef mijn lichaam aan jou en ik hoop dat jij mij daardoor lief gaat hebben en dat jij ziet dat ik jou liefheb hierin. Vele vrouwen komen tot teleurstellingen, omdat de man of de andere partner - het mag ook de vrouw zijn - denkt er niet hetzelfde over en ziet niet zoals jij het ziet. Daarom is communicatie zo belangrijk. Spreek eerst en maak een afspraak. Vertel even in alle duidelijkheid hoe jij erover denkt. Als je zegt: ik geef jou alleen maar seks en de ander zegt: ik wil niet alleen maar seks, ik wil ook je hart, dan kun je op dat moment je conclusie trekken. Wat doe ik hiermee, ga ik hiermee in en ik hoop dat het echt wel zo zal zijn of ik geef me over en ik zeg: daar doe ik niet aan mee, ik keer mijn aangezicht weer een andere kant op en ik ga weer door naar de volgende partner. Er zijn vele vrouwen die hebben tolerantiegrenzen, ze tolereren dat de man buiten de deur ook nog genot gaat halen. Vrouwen weten op dat moment dat het genot is en hij heeft ze niet lief, maar toch is ook dat weer verkrachting voor de vrouw. Als de vrouw het tolereert en het zelf niet doet, dan betekent het dat de vrouw een gever is. Ze geeft om hem weer te behouden: Ik kan beter toegeven, de persoon heeft seks buiten de deur, maar ik behoud hem daardoor en ik hoop iedere keer met mijn handen gevouwen naar God toe dat hij naar mij toekeert en misschien houdt hij daarmee op. Wat wij hiermee willen zeggen, kinderen; spreek altijd in eerlijkheid. Als jij dat doet voor de partner, maar jij voelt dat niet zo in je hart en je doet het alleen maar om hem te behouden, dan in het niet de goede insteek. Ook dat is verkrachting, want verkrachting is niet alleen dat de man jou beklimt en jou neemt tegen jouw wil in, verkrachting is ook wat jij jezelf aandoet. Wat doe je jezelf in de geest aan? Kijk naar de situaties in realiteit, bestudeer elke situatie van dien en wees eerlijk in elk woord dat je spreekt. Zeg niet iets en je meent wat anders. Zeg niet ik houd van je, terwijl je bedoelt dat je alleen maar wilt beminnen in het fysieke. Dat hoor je niet te doen. Je kunt niet zeggen tegen een kind: ik houd van je als je alleen dit of dat voor mij doet. Je houdt van het kind, omdat je van het kind houdt. Simpelweg; het woord houden van moet eigenlijk goed bestudeerd worden en zeker in relaties. De man komt blijkbaar van een andere planeet, dat wordt heel vaak gezegd en ook geschreven. Dat komt omdat de man mannelijk ingesteld is. Heel simpel, je hebt yin en yang en de man wordt beïnvloed door een planeet die mannelijk is. Laten we daar even vanuit gaan. De man is dus heel vaak een denker - er zijn overigens ook heel veel gevoelige mannen - die worden opgevoed met het idee; gebruik je gedachten of desnoods heeft hij het gezien om zich heen dat hij zijn emoties bij zich moet houden. Hij mag geen overlopend emotioneel wrak zijn; je moet je inhouden.
Automatisch, omdat het in de genen eigenlijk al zo is en doordat het door de beïnvloeding van de planeten al zo is, raakt de man heel vaak confuus, omdat hij verstandelijk gaat worden. Een vrouw is - laten we het zo zeggen van Venus. Een vrouw heeft dus de passie in zich, dat is gevoel. Die twee ontmoeten elkaar en de man wil met oplossingen komen en de vrouw wil alleen maar gehoord worden, omdat een vrouw weet heel goed zelf wat ze wil. Een vrouw is een sterk wezen, Moeder Aarde draagt haar. Zij is goed afgestemd met haar intuïtie, met haar gevoel en zolang ze haar verstand niet voedt en bij zichzelf blijft wat voel ik, blijft zij een sterk wezen, omdat de vrouw heeft het in zich. Zij heeft eigenlijk met de geboorte dat stukje vrouwelijke energie die jullie Venus noemen meegekregen. De man zou eigenlijk moeten accepteren dat hij gevoel is en zijn gevoel moeten voeden. Dat betekent dat hij afscheid gaat nemen van het verstandelijke. Alles gaat hij opbouwen vanaf de intuïtie, vanaf de gevoelswereld. En de vrouw zou het ook moeten doen: ik ga blijven zoals ik ben en ik ga mijn verstand alleen maar gebruiken als ik bij wijze van spreken aankopen moet doen, is het verstandig om dat te kopen of niet. Dan groei je naar elkaar toe, dan heb je geen verschil meer tussen man en vrouw. Dan ben je allemaal gewoon open en eerlijk, hart op hart. Maar ben jij anders opgevoed en heb je de verstandelijke energie gebruikt, dan heeft de vrouw een probleem. De man is dus eigenlijk niet op dezelfde golflengte. De vrouw wil hem naar zich toetrekken, maar de man ketst iedere keer weer terug, omdat de man op dat moment teveel beïnvloedt is door zijn mannelijkheid. De vrouw moet dan zeggen: dan kom ik naar jouw level, ik kom je tegemoet, ik ga doen wat jij wilt van mij, dus ik ga mezelf verliezen in jou. De man vindt dat goed, hij knijpt de vrouw vast en ze leven nog lang en gelukkig, zoals de mannelijke energie dat wilt. Maar dat is verderf op de vrouw, de vrouw wordt in de loop van de jaren ongelukkiger, omdat haar instelling is niet zo. De verandering komt alleen maar voort uit het feit dat je liefde hebt voor elkaar en de vrouw gewend is om te geven. De vrouw geeft haar lichaam weg aan het ongeboren kind. Zij geeft heel vaak zichzelf weg, terwijl de man is heel vaak gewend om te nemen. De vrouw moet op dat moment stellig zijn: nee, ik blijf bij mezelf. De man moet zeggen: oké, ik blijf bij mezelf in de zin van ik ga open. Op het moment dat de man open is en de vrouw ook, dan stromen die twee energieën zo naar elkaar toe, dan is er een begripvolle relatie, een passionele relatie en is het eigenlijk een relatie zoals het hoort te zijn, met twee verschillen, grote verschillen. Wat wij hiermee willen zeggen; het maakt niets uit van welke planeet iemand komt, je kunt alleen maar bewust worden door het feit dat je zegt: het voelt niet goed voor mij. Als een man zegt: het voelt niet goed om zo ver verwijderd te zijn van een vrouw, dan kun je bewust worden hierin hoe moet ik de vrouw dan naar mij toehalen?. De man moet worden hoe de vrouw is. Hij moet de lessen nemen van de vrouw, omdat de vrouw is de voedende bron, ze is Moeder Aarde, zij voedt kinderen en zij kan jou ook weer voeden. Maar de man heeft heel vaak het ego die speelt, dus de man zegt: ik laat mij niet voeden door mijn geliefde, ik heb het heft in eigen handen, ik wil de controle houden, ik wil mijn mannelijkheid niet kwijtraken. Dan krijgen ze strijd, dus je ziet in heel veel relaties dat de vrouw degene is die altijd inlevert en de man degene is die altijd neemt, behalve de mannen die niet opgevoed zijn in een bron van liefde, in de zin dat ze dus eigenlijk graag bevestigd willen worden, dan gaan ze het onderdanige doen. Ze gaan zich eigenlijk laten leven door de vrouw, dan zijn ze niet bij zichzelf, dan zijn ze zichzelf kwijt geraakt en dat willen we natuurlijk ook weer niet. We willen dat een man een man blijft, zoals een hond een hond moet blijven en een kat een kat moet blijven en dat die twee verschillen daar zijn, maar dat er openheid en eerlijkheid is naar elkaar toe. En dat je als man zijnde niet de problemen van een vrouw wil oplossen, zoals een moeder niet de problemen van een kind moet oplossen. En dat de man gewoon gaat luisteren en luisteren en luisteren en intuïtief gaat voelen of hij moet praten of moet zwijgen. Dat hij dus eigenlijk durft zwak te zijn en durft te tranen en dat hij niet de regelaar gaat worden,
omdat de man wil heel graag regelen. Dan zeg je: ja, maar de vrouw regelt zo vaak. Ja, de vrouw regelt heel vaak wat met het hart te maken heeft, maar de man regelt heel graag wat met het verstand te maken heeft. Jij hebt er geen verstand van, laat mij het maar doen, zegt de man. Ik ben de kostwinner, wees jij maar de tweede verdiener, bij wijze van spreken of blijf jij maar thuis, hoe vaak zegt de man dat niet. Een man kan ook zeggen: vrouw, ga jij de kostwinner zijn, ik blijf thuis en neem de rol van de vrouw aan. Dat zou ook kunnen, maar heel veel mannen kiezen daar niet voor, want het past niet bij hun mannelijke energie, het is vreemd. Het voelt vreemd om achter de kinderwagen te staan en de ramen te lappen, mensen kijken me aan ik ben geen man meer. Natuurlijk ben je wel een man, omdat je bent nog steeds het lichaam van een man. Je bent alleen maar bewust geworden dat je niet het lichaam hoeft te zijn en dat je niet door de natuurwetten beïnvloed hoeft te worden, dat je nog steeds je eigen leven mag leiden, als je daar jezelf krachtig durft neer te zetten: nee, ik houd van kinderen, ik blijf thuis of vrouw jij verdient evenveel als ik, ga maar, ik blijf thuis. Ja, dat is wel krachtig als mannen dat kunnen. Zeker. Nu maak je een keuze of je man of vrouw wordt in een volgend leven. Vrouwen zijn meestal dichter bij hun gevoel, wat socialer, wat verfijnder en gevoeliger, vaak ook spiritueler. Vandaar mijn vraag: Zijn vrouwen dan ook niet wat verder in het evolutieproces? Of wordt een bepaalde keuze gemaakt bijvoorbeeld alleen omdat het goed combineert bij hetgeen je wilt meemaken en ervaren. De vrouw heeft het op Aarde in het algemeen makkelijker. Waarom? Als de vrouw heel dicht bij haar instinct blijft, bij haar oerkracht en bij de persoonlijkheid die ze heeft, dan heeft ze het makkelijker. De vrouw creëert eigenlijk werelden eromheen, ze vermaakt graag anderen, desnoods familie, ze neemt verantwoordelijkheid voor de familie, ze neemt verantwoordelijkheid voor de kinderen, voor de man. Ze neemt eigenlijk te veel op zich, wat eigenlijk buiten het systeem kan blijven, omdat het niet je verplichting is om iedereen te vermaken, je hoeft alleen maar jezelf te zijn. Als jij als vrouw zijnde die bewustwording hebt, dan heb je eigenlijk heel veel wegen om te bewandelen vanuit je eigen intuïtie, je eigen spiritualiteit en je eigen groeimogelijkheden. Dus als jij een vrouw bent zoals we net hebben beschreven, dan heb je zoveel in jouw leven te bereiken, maar dan moet je wel een stukje egoïsme tonen en ook het woord nee durven zeggen. Dan zou je eigenlijk moeten zeggen: nee, nee, nee, ik blijf bij mijn kern. Dan heb je het heel gemakkelijk, want je hoeft alleen maar te doen wat jouw hart je ingeeft, omdat je bent een heerlijk intuïtief wezen vanaf het begin al, vanaf het bestaan. Intuïtief voel je dit of dat aan en je volgt je gevoel. Als je al die verplichtingen die je jezelf aanpraat laat vallen en je doet alleen maar wat nodig is, dan loop je een goede weg af. Dan krijg je weer het geweten. De vrouw heeft heel gauw dat het geweten gaat spreken: dan mag ik niet doen, ik hoor voor mijn zussen te zorgen, ik hoor een kaartje te sturen, een kerstkaart of wat ook, ik hoor mijn verplichtingen na te komen, dus je gaat jezelf manipuleren en je neemt lasten tot je en daarom krijg je het zo moeilijk op je levensweg, want je staat dan niet meer op de eerste graad, maar je gaat jezelf misschien zetten op de vijfde of op de tiende graad. Heel vaak vindt men je dan egoïstisch als je aan jezelf
denkt. Juist mag je dan een stukje egoïsme neerzetten, omdat als je goed bij je hart en je gevoel zit, dan doe je alleen maar goed. En dan is er helemaal geen sprake van egoïsme. Precies. Maar zo wordt het wel vaak gezien door de buitenwereld. Dat is ook weer heel dubbel, want we trekken ons dat weer zo aan, voor egoïst aangezien worden willen we niet. Inderdaad. Egoïsme komt voort uit het ego, je wilt eigenlijk alleen maar je eigen leven leiden, dus je bent egoïstisch, je hebt een groot ego. Hèb een groot ego, lieve vrouw, want op het moment dat jouw hart goed zit, dan doe je alleen maar goed. Dat is hetzelfde dat je gewoon weet dat je een kind zo op moet pakken of zo moet behandelen of er zo mee om moet gaan, want je weet het intuïtief. Dat is iets wat in je zit en de man moet dat misschien nog gaan leren, omdat het bij hem niet zo is ingegeven. Hij zit niet zo in elkaar. Hij kan leren door afkijken, maar jij hoeft niet af te kijken, jij weet het eigenlijk al. Vele vrouwen denken over de man: jij hebt het maar gemakkelijk. Dat is zo, omdat je het hem gemakkelijk maakt! Nou, doe het dan andersom. Laat hem dus letterlijk veel in het huis doen, dat je zegt: samen hebben we dit huis, samen hebben we hier verplichtingen in, dus we delen de verplichtingen echt. De verplichting van het opvoeden van de kinderen gelijk verdelen. De verplichtingen van het huishouden gelijk verdelen. Behalve als de man de gehele dag buitenhuis werkt en de vrouw doet niets buitenshuis, dan kun je weer gaan afwegen: oké, ik doe alle huishoudelijke verplichtingen, maar we delen nog steeds de verplichting over de kinderen. Op het moment dat de man thuis is, moet hij er letterlijk zijn voor de vrouw en kinderen en niet voor de tv of achter de krant en zwijgen naar zijn vrouw toe van ik heb de hele dag hard gewerkt. Nee, dan moet de vrouw zeggen: ik heb ook de hele dag hard gewerkt. Eerlijkheid, je moet altijd gaan afwegen in je hart; hoe eerlijk is dit spel, is dit spel nog eerlijk? De man moet ook thuis zijn met het gezin en niet op de verstandelijke manier van hoe was het op school en zijn blik gaat weer ergens anders heen. Nee, in alle eerlijkheid, laten we samen nu even zijn, ik heb gewerkt en ik ben blij dat ik thuis ben en nu tellen jullie alleen maar. De vrouw verlicht in de materiële zin dat alles even fysiek gemaakt wordt, alles wat gedaan moet worden in het huishouden, maar samen heb je dan nog dat stukje samen. Ja, toch is het wel zo dat je de laatste decennia wel veel meer scheidingen ziet. Heeft dat een reden? Komt het gewoon door deze tijd of zo? Hoort het erbij? Het is een revolutie, een revolutie in het echtpaar zijn. In het echt zijn we een paar. Ze willen graag een paar zijn, we zijn nu samen. Maar nu kunnen ze heel gemakkelijk zeggen: we breken dat stukje en gaan ieder onze eigen weg op, wat eigenlijk niet zo verkeerd is, want je moet niet blijven hangen in iets. Dus op het moment dat de relatie uitgeblust is, is dat hetzelfde als wanneer je een bord eten hebt, maar er ligt niets meer op, waar moet je dan nog van eten? Leeg is leeg. En dan ga je weer door. Vroeger hadden mensen deze gevoelens ook,
maar omdat je vroeger moeilijk maatschappelijk op jezelf kon zijn zeker als vrouw zijnde die dan voor de kinderen zorgde was het moeilijker om die stap te nemen. Dan kozen ze maar voor dat leven, puur voor het gemak. En ook het zwijgen en de cultuur en de kerken en de buren en de families, noem maar op, waren van invloed. Er werd eigenlijk teveel rekening gehouden met alles buiten dat feit, maar niet met wat ze van binnen voelden. Dus gelukkig is er een ander tijdperk gekomen, we zien een revolutie, er is een revolutionaire ommezwaai; oké, ik hou niet meer van jou, jij houdt niet meer van mij, we hebben niets meer met elkaar, laten onze wegen dan hierbij scheiden. En dat is goed, dat is goed, niets mis mee. Afscheid is en blijft altijd vooruitgang. Er komen altijd weer nieuwe mensen op je weg. Je kunt beter iemand de deur uit wijzen waarmee je ontevreden bent en desnoods alleen blijven, dan samenblijven met iemand waarbij jij je ongelukkig gaat voelen of waar je jezelf niet prettig bij voelt. Heeft u verder nog toevoegingen op dit verhaal over de relatie tussen man en vrouw? Nou, het laatste wat we nog willen toevoegen aan het ontbinden van een relatie; geef het de tijd, omdat op het moment dat je bij elkaar bent en er gebeurt iets onzichtbaars zonder dat je het weet, de energieën mengen zich, je raakt gewend aan iemand, maakt niet uit of hij nou slecht voor je is of goed voor je is, je mengt. Als je uit elkaar groeit, dan is die mengeling minder sterk aanwezig, dan kun je nog wel een poosje door zo zonder elkaar, maar op het moment dat het echt gebroken is, dan val je terug in bepaalde gevoelens van gemis. Het maakt niet uit of het goed of slecht is, er komt een gat voor terug en het moet eigenlijk helen. Heel vaak is het zo dat het healingsproces onderbroken wordt, dat men weer teruggaat bij elkaar en zegt: ik wil je toch niet kwijt of eentje moet sterk zijn en zeggen: ik wil het niet. Of ze gaan weer door tot de volgende breuk. Geef het de tijd, want er komt een gat voor terug, omdat de energie breuk er is. Je bent eraan gewend geraakt, omdat je raakt ook gewend aan kwade zaken, niet alleen aan goede zaken. Dus ook al is een relatie niet goed, heeft men toch op het moment dat ze uit elkaar gaan heel veel twijfels; is dit wel goed? Heb ik het wel goed gedaan? Ik mis hem, ik wil hem weer terug. Dan ga je allemaal gedachten creëren zoals het wel zou kunnen zijn, dan willen ze het nog één keer proberen met elkaar, wat heel vaak tijdverspilling is. Geef het de tijd. Op het moment dat je oog ziet wat je ziet en je hart voelt wat er is, geef het dan ook de tijd om te genezen. Het kan zijn dat het één week duurt, het kan zijn dat het een half jaar duurt of misschien nog langer, maar je moet het wel de tijd geven. We kunnen je garanderen dat op het moment dat je voelt dat het niet goed was het eerste stukje, dan is het ook zo en meestal is dat de laatste conclusie. Het is niet goed en het komt niet goed. Wij danken je. Voor meer informatie of het bestellen van de boeken en/of cd: www.boek-isaak.nl of tel: 0167-502522