Nota Prostitutiebeleid 2012
Nota vastgesteld op 9 oktober 2012. Bekendgemaakt op 24 oktober 2012. In werking getreden op 25 oktober 2012. 2
Inhoudsopgave Samenvatting... 5 Hoofdstuk 1. Voorgeschiedenis... 7 1.1 Inleiding... 7 1.2 Eerste nota voor Hoogezand-Sappemeer... 7 1.3 Praktijk in Hoogezand-Sappemeer... 7 1.4 Het beleid sinds 2001... 8 1.5 Wetsvoorstel... 10 1.6 Leeswijzer... 10 Hoofdstuk 2. Doelen... 12 2.1 Beleidswensen... 12 2.2 Categorieën van prostitutie... 14 2.3 Afbakening beleidsgebied... 15 Hoofdstuk 3. Vergunningensysteem... 16 3.1 Vergunningenstelsel... 16 3.2 Vestigingsbeleid... 17 3.2.1 Raamprostitutie... 17 3.2.2. Escort... 18 3.2.3. Prostitutiebedrijven... 19 3.2.4. Overige seksinrichtingen... 20 3.2.5. Thuisprostitutie... 22 3.2.6. Straatprostitutie... 24 3.3 Toetsing bestaande vergunde seksinrichtingen aan vestigingscriteria... 24 3.4 Aanpassing APV... 25 3
Bijlage 1. Begripsomschrijvingen... 27 Bijlage 2. Wetsteksten... 28 2A Artikel 151a Gemeentewet... 28 2B Artikel 273f Wetboek van Strafrecht 27 2C Hoofdstuk 3 APV en nadere regels... 29 2D Wetsvoorstel regulering prostitutie... 30 4
Samenvatting Sinds in 2000 het bordeelverbod in Nederland is opgeheven, wordt door verschillende overheden volop gewerkt aan het vormgeven van nieuw beleid. Ook de gemeente Hoogezand-Sappemeer heeft eigen beleid geformuleerd in een nota uit 2001. Inmiddels is dit beleid verouderd. Die nota laat onduidelijkheid over de positie van escortbedrijven, maakt onvoldoende onderscheid tussen verschillende vormen van prostitutie en legt een ongewenste planologische link tussen prostitutie en horeca. Kortom het beleid is aan herziening toe. Tegelijkertijd bereidt het kabinet een nieuwe wet voor: de Wet regulering prostitutie en bestrijding misstanden prostitutie (hierna: Wet regulering prostitutie). Hierdoor zal het wettelijke kader zo sterk veranderen, dat nieuw gemeentelijk beleid geformuleerd moet worden. Om deze twee redenen is de voorliggende nota opgesteld. Om een breed draagvlak te creëren zijn bij de voorbereiding van deze nota de controlerende ambtenaren, beleidsambtenaren, de portefeuillehouder, de gemeenteraad, politie en de branche zelf betrokken. Tijdens deze voorbereiding is gebleken, dat een brede consensus bestaat over een groot aantal punten. Het merendeel van de bij de voorbereiding betrokken partijen acht het redelijk dat binnen een gemeente met de omvang van Hoogezand-Sappemeer enkele prostitutiebedrijven (ook wel clubs of bordelen genoemd) gevestigd zijn. Maar de gemeente moet niet voorzien in een bovenlokale vraag naar prostitutie. Ook zijn vormen van prostitutie, die een behoorlijke inbreuk op de openbare orde maken, zoals raam- en straatprostitutie, niet passend binnen de gemeente. Verder moet het gemeentelijk beleid bijdragen aan de positie van de prostituee en de minimalisering van de gezondheidsrisico s. En ten slotte werd in brede kring benadrukt, dat gestelde regels ook terdege gehandhaafd moeten worden. Op basis van de wensen voor het beleid en de toekomstige wettelijke mogelijkheden, is vervolgens onderscheid gemaakt in een zestal vormen van prostitutie: raamprostitutie, clubprostitutie, escortbedrijven, straatprostitutie, thuisprostitutie en overige seksinrichtingen, zoals seksbioscopen. Voor elke vorm wordt vervolgens in paragraaf 3.2 gemeentelijk beleid bepaald. Straat- en raamprostitutie vormen een te grote aantasting van de openbare orde in deze gemeente, zodat deze niet toegestaan worden. Voor clubprostitutie en overige seksinrichtingen (zoals seksbioscopen) kan vergunning worden verleend, als aan een aantal voorwaarden voldaan wordt, zodat de kans op overlast klein wordt gehouden. Naast de wettelijke eisen, die gesteld worden aan bijvoorbeeld de eigenaar en/of exploitant van de inrichting, worden eisen gesteld ter voorkoming van clustering van seksinrichtingen, ten aanzien van de wijk, waarin de inrichting wordt gevestigd, en ten aanzien van de mate waarin reclame gemaakt wordt. Op de bedrijfs locatie van escortbedrijven vindt geen prostitutie plaats. Er worden slechts (telefonische) afspraken gemaakt voor prostitutie elders. Hierdoor is het bedrijf veel minder gebonden aan een locatie en is de impact van een escortbedrijf op de directe omgeving veel beperkter dan bij clubprostitutie. Een vergelijking met een aan huis verbonden beroep is hierbij te maken. De Wet regulering prostitutie introduceert een landelijk register voor escortbedrijven. Omdat een escortbedrijf een hele beperkte invloed heeft op de directe omgeving zijn de vestigingsmogelijkheden in het gemeentelijk beleid veel ruimer. 5
Binnen thuisprostitutie wordt een onderscheid gemaakt tussen hobbymatige en bedrijfsmatige prostitutie. Als een prostituee in enige week gedurende meer dan twee dagen tenminste twee klanten per dag ontvangt is er sprake van een bedrijfsmatige situatie. Alleen voor hobbymatige thuisprostitutie is geen vergunning verplicht. Bedrijfsmatige thuisprostitutie kan slechts door één prostituee in haar eigen woning, zonder expliciete reclame uitingen plaatsvinden als de woning een eigen ingang vanaf de openbare weg heeft en er voldoende parkeergelegenheid op eigen terrein is. Bij de handhaving is de eerste stap, dat de gemeente de naleving van de regels stimuleert door ze naleefbaar en kenbaar te maken. Aan het naleven van de regels mogen dus geen hoge financiële of administratieve lasten zijn verbonden, die het overtreden van de regels aantrekkelijk kunnen maken. Vervolgens moet in voldoende mate toezicht gehouden worden om voor een voldoende grote pakkans te zorgen. Daarbij zijn de taken verdeeld tussen de politie en Openbaar Ministerie en de gemeente. De politie en het Openbaar Ministerie hebben de eerste verantwoordelijkheid ten aanzien van prostitutie door minderjarigen of door personen die niet tot arbeid bevoegd zijn. Maar ook voor aanverwante strafbare zaken, zoals mensenhandel. De gemeente heeft de eerste verantwoordelijkheid voor alles wat met de vergunningverlening samenhangt. Politie, Openbaar Ministerie en gemeente vullen elkaar hierbij aan. 6
Hoofdstuk 1. Voorgeschiedenis 1.1 Inleiding Het Nederlandse prostitutiebeleid is de laatste jaren aan flinke veranderingen onderhevig. Per 1 oktober 2000 is in Nederland het algemene bordeelverbod opgeheven. In plaats daarvan is er een nieuw artikel 273f 1 in het Wetboek van Strafrecht (zie bijlage 2B) gekomen, waarin de exploitatie van onvrijwillige prostitutie strafbaar wordt gesteld. Met dit artikel worden ook mensenhandel en de prostitutie, waarbij minderjarigen betrokken zijn, strafbaar gesteld. Het uitbaten van vrijwillige, meerderjarige prostitutie is sindsdien een legale bedrijvigheid. De wetgever wilde met deze wijziging een scheiding maken tussen legale vormen en strafbare vormen van prostitutie. Hierbij is beoogd de legale vormen te beheersen, reguleren en saneren, en tegelijk de illegale vormen effectiever te bestrijden. Er moest een einde komen aan het gedogen en de daarbij behorende onduidelijke situaties. Ook moest er effectiever opgetreden kunnen worden tegen onvrijwillige prostitutie, prostitutie van minderjarigen en prostitutie door illegalen. Gemeenten kregen ruimte om op lokaal niveau invulling te geven aan het beheersen, reguleren en saneren van legale vormen van prostitutie. 1.2 Eerste nota voor Hoogezand-Sappemeer Direct na de legalisering van prostitutie in 2000 heeft Hoogezand-Sappemeer een beleidsnota opgesteld, die gericht was op legalisatie van de vier toen bestaande prostitutiebedrijven in de gemeente. Inmiddels is gebleken, dat er behoefte bestaat aan een meer omvattend beleid. Het gewenste beleid moet onderscheid maken tussen de verschillende verschijningsvormen binnen deze legale bedrijfstak. Ook moet aandacht worden besteed aan aspecten, zoals het vestigingsbeleid, het toezicht en de werkomstandigheden. Daartoe is deze nota opgesteld. De nota biedt een basis zowel voor de vergunningverlening als voor het weren van ongewenste activiteiten, door middel van de handhaving. 1.3 Praktijk in Hoogezand-Sappemeer Momenteel kent Hoogezand-Sappemeer prostitutie in een omvang, die voor Nederland normaal is voor een gemeente van dergelijke omvang. Binnen de gemeente bevinden zich drie prostitutiebedrijven. Hoewel de ondernemingen verschillende namen voeren, zoals parenclub of erotische massagesalon, vallen alle drie onder de categorie prostitutiebedrijven. Sinds 2000 hebben verschillende van deze drie zaken een andere naam en/of eigenaar gekregen, maar dit heeft het karakter van deze bedrijven niet wezenlijk veranderd. Binnen de gemeente is geen raamprostitutie gevestigd. Die is er ook nooit geweest. Ook is er geen zone aangewezen waarbinnen getippeld mag worden. Ook die is er in het verleden binnen deze gemeente niet geweest. Binnen de gemeente zijn geen vergunde escortbedrijven. Hiervoor zijn tot nu toe ook nauwelijks officiële verzoeken ingediend, al wordt er met enige regelmaat geïnformeerd naar de mogelijkheden hiertoe. Op basis van het beleid, zoals dat is bepaald in de nota van 2001, kan een escortbedrijf uitsluitend toegestaan worden op een perceel met de bestemming horeca. De gemeente kent geen seksbioscoop, sekstheater of seksautomatenhal. Dergelijke bedrijven vallen onder de categorie "overige seksinrichtingen. Er is niet gebleken van een lokale vraag naar een dergelijk bedrijf en er is ook nooit een vergunningaanvraag voor ingediend. 1 Was artikel 250a Wetboek van Strafrecht 7
Binnen de gemeente komt wel een zekere mate van thuisprostitutie voor. Thuisprostitutie kan sterk variëren in frequentie en professionaliteit. Gelet op de definities is elke seksuele handeling waar een financiële vergoeding tegenover staat prostitutie en wanneer dit thuis gebeurd is er dus sprake van thuisprostitutie. Daar is dus ook sprake van wanneer dit eenmalig gebeurt, bijvoorbeeld voortvloeiend uit contacten gelegd in het uitgaansleven. In een dergelijk geval zal de prostituee (volgens de definitie) zich normaliter geen echte prostituee voelen. Door deze variatie in verschijningsvorm kan geen enkele (overheid)organisatie een goede inschatting maken van de omvang van thuisprostitutie binnen de gemeente. In 2006 heeft het Wetenschappelijk Onderzoek en Documentatiecentrum van het Ministerie van Justitie een evaluatieonderzoek uitgevoerd onder alle gemeentes in Nederland. Uit het onderzoek kwam naar voren, dat gemeentes van een vergelijkbare omvang als de gemeente Hoogezand- Sappemeer in de regel over meerdere seksinrichtingen, maar niet meer dan vijf, beschikken. Ook bleek dat in gemeentes, die dicht bij de grens gelegen zijn, meestal iets meer seksinrichtingen zijn gevestigd. En ten slotte bleek, dat in gemeentes van vergelijkbare grootte in de regel geen straat- en/of raamprostitutie voor komt. Op basis van dit onderzoek kan geconcludeerd worden, dat de huidige omvang van de prostitutie in Hoogezand-Sappemeer, gelet op de grootte en de ligging van de gemeente, gemiddeld te noemen is. Er is sinds het jaar 2000 weinig geklaagd over overlast van de bestaande inrichtingen en praktijken. In één situatie hebben omwonenden wel geklaagd over overlast. Hierover zijn juridische procedures gevoerd, waarbij uiteindelijk de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft geconcludeerd, dat de gemeente de bestaande situatie terecht heeft gelegaliseerd. Bij het besluit tot legalisatie vormde de mogelijke overlast onderdeel van de belangenafweging. Los van deze zaak wordt opgemerkt, dat indien een omwonende een algemeen, maar ongedefinieerd gevoel van onbehagen heeft bij het idee, dat in de omgeving een prostitutiebedrijf is gevestigd, dit nog niet inhoudt dat er sprake is van overlast, die tot maatregelen tegen het betreffende bedrijf moet leiden. Naast de genoemde landelijke kenmerken is voor Hoogezand-Sappemeer de ligging op een relatief korte afstand van de stad Groningen van belang. Over het algemeen vervult de stad Groningen in deze branche, net als voor zoveel functies, een regiofunctie voor het noorden van het land. Vanwege de relatief grote omvang van de prostitutiebranche in die stad, is uitvoerig lokaal beleid gemaakt om de daar ongewenste situaties te kunnen weren. In het genoemde onderzoek van het Ministerie van Justitie wordt de stad Groningen hierom dan ook met name genoemd. Prostitutie is echter niet uitsluitend een lokaal verschijnsel. Als een ongewenste situatie geweerd wordt uit de ene gemeente, kan de ondernemer trachten deze situatie ergens anders alsnog te realiseren. Als er al te grote verschillen zijn in voorschriften en handhaving tussen gemeentes kunnen organisatoren van ongewenste situaties op zoek gaan naar de voor hen voordeligste gemeente. Zo zouden praktijken, die uit de stad Groningen geweerd worden, zich kunnen verplaatsen naar Hoogezand- Sappemeer. Daarom is het voor de gemeente van belang over een gedegen lokaal prostitutiebeleid te beschikken. Deze nota is daarvan het belangrijkste onderdeel. 1.4 Het beleid sinds 2001 Het geldende wettelijke kader voor prostitutie wordt sinds 2001 tot en met het moment van schrijven van deze nota, in 2012, gegeven door artikel 273f van het Wetboek van Strafrecht en artikel 151a van de gemeentewet. Deze artikelen laten veel ruimte voor gemeentelijk beleid (uitgewerkt in de Nota prostitutiebeleid 2001), dat vorm is gegeven in hoofdstuk 3 van de APV en de daarop gebaseerde nadere regels. Deze stellen een vergunning verplicht voor het exploiteren van een prostitutie- of een 8
escortbedrijf en omschrijven aan welke voorwaarden dan voldaan moet worden. De exploitant en beheerder moeten aan gedragseisen voldoen en aanwezig zijn tijdens openingsuren. De inrichting zelf kent beperkte openingstijden. Voor reclame-uitingen gelden strikte eisen. Een vergunning kan alleen verleend worden als de vestiging van het bedrijf in overeenstemming is met het bestemmingsplan. In artikel 3.1.3. van de APV (geldend in 2001) wordt aan het college van burgemeester en wethouders de bevoegdheid toegekend om nadere regels ten aanzien van dit onderwerp te stellen. Op deze basis heeft het college de nadere regels prostitutiebedrijven gemeente Hoogezand-Sappemeer vastgesteld. Deze regels bevatten eisen over de volgende onderwerpen: - de inrichting van seksinrichtingen; - veiligheidsvoorzieningen voor prostituees; - gebruik- en gezondheidsvoorschriften; - toezicht/voorlichting; - geneeskundig onderzoek; - verboden reclame (een uitwerking van artikel 3.2.8 APV, 2001). Hoofdstuk 3 van de APV en de daarop gebaseerde nadere regels vormen de juridische basis voor de controles, die door/namens de gemeente worden uitgevoerd bij de vergunde seksinrichtingen. Uitgangspunt is dat deze bedrijven elke maand een keer worden bezocht door de door de gemeente aangewezen inspecteurs. Mede vanwege deze regelmatige controles, worden er nauwelijks en geen ernstige overtredingen geconstateerd bij de vergunde bedrijven. Eventuele overtredingen worden steeds op korte termijn beëindigd. De regelgeving van de APV en de nadere regels wordt verder uitgewerkt in de nota Prostitutiebeleid Hoogezand-Sappemeer uit september 2001. In de praktijk is echter gebleken, dat het beleid een aantal tekortkomingen kent. De volgende tekortkomingen zijn gebleken: 1. Er bestaat in het huidige beleid een tegenstrijdigheid in de beschrijving van de mogelijkheden voor de escortbranche. 2. Het huidige beleid kent geen verschil in vestigingsbeleid tussen escortbedrijven en seksinrichtingen. Er worden geen criteria genoemd waar de vestiging van een seksinrichting aan moet voldoen; noch voor alle seksinrichtingen, noch voor de verschillende categorieën. 3. De momenteel voorgeschreven horecabestemming voor seksinrichtingen is onwenselijk. 4. De mogelijkheden om controle op de hygiëne in deze branche af te dwingen zijn momenteel te beperkt. 5. Het bestaande beleid is met name geschreven met het oog op het verlenen van exploitatievergunningen aan de in 2001 bestaande bedrijven. 6. Het bestaande beleid kent geen maximumstelsel, noch een onderbouwing waarom dit niet mogelijk of wenselijk zou zijn. 7. Het bestaande beleid kent geen handhavingsarrangement. Voorliggende nota biedt mede een oplossing voor deze punten. Daarbij wordt zo veel mogelijk rekening gehouden met de tussentijds gewijzigde en in de nabije toekomst te wijzigen wettelijke kaders, zoals die hierna worden beschreven. 9
1.5 Wetsvoorstel De ministers Ter Horst en Hirsch Ballin (Justitie) hebben in december 2008 namens het kabinet een ontwerp voor een nieuwe wet ter regulering van de prostitutiebranche, de Wet regulering prostitutie en bestrijding misstanden seksbranche, voor advies gestuurd naar gemeenten en de politie. De tekst van het voorstel van wet is in bijlage 4 opgenomen. Deze nieuwe wet is opgesteld, omdat er volgens het kabinet nog steeds te veel misstanden binnen de prostitutiebranche voorkomen. Deze mening wordt breed gedeeld. Het wetsvoorstel is in november 2009 aangeboden aan de Tweede Kamer. Op 29 maart 2012 is het wetsvoorstel door de Tweede Kamer aangenomen en zal door de Eerste Kamer worden behandelt op 30 oktober 2012. De Eerste Kamer kan het voorstel dan aannemen of verwerpen. In deze nota wordt vooruitgelopen op de inwerkingtreding van deze nieuwe wet. Het kabinet wil dat voor alle vormen van prostitutie een verplichte vorm van regulering gaat gelden en wil dit vastleggen in een kaderwet. Deze kaderwet moet vervolgens voor de gemeenten de basis vormen waarbinnen zij het gemeentelijk prostitutiebeleid kunnen vormgeven. De wet wijst dan ook een aantal zaken aan, die bij gemeentelijke verordening geregeld dienen te worden. De gemeente Hoogezand-Sappemeer zal daartoe het bestaande hoofdstuk 3 van de APV moeten aanpassen aan de nieuwe wet. In het ontwerp van de wet wordt voorgesteld, dat er voor alle soorten seksbedrijven (bordelen, clubs, escortbedrijven, seksbioscopen, massagesalons, etc.) een vergunningplicht komt. De vergunning wordt verleend onder een bepaald nummer. Seksbedrijven moeten voor een vergunning een vast adres met een vaste telefoonlijn hebben. Vervolgens dient bij iedere advertentie het vergunningnummer en het vaste telefoonnummer vermeld te worden. Voor escortbedrijven komen de vergunningen in een landelijk register, waardoor er beter zicht komt op dit deel van de branche. Escortbedrijven zijn immers nauwelijks gebonden aan een locatie en kunnen daarom gemakkelijk verplaatst worden tussen gemeentes. Voor zelfstandig werkende prostituees komt er een registratieplicht. Prostitutie is slechts toegestaan als geregistreerd zelfstandige prostituee of in een bedrijf met vergunning. Ook zij moeten vervolgens bij elke vorm van reclame hun inschrijvingsnummer vermelden. Dat is een hulpmiddel bij het opsporen van illegale prostitutie. Ten slotte wordt in deze wet het een en ander bepaald ten aanzien van handhaving. Nieuw is dat in deze wet het gebruik maken van illegale prostitutie strafbaar wordt. De klant van een illegale prostituee kan dus vervolgd worden. De klant wordt ook aangepakt omdat zij illegale vormen van prostitutie in stand houden waardoor misstanden en uitbuiting zich makkelijker kunnen voordoen. Na invoering van de Wet regulering prostitutie zijn gemeenten verplicht om mee te werken aan het in de wet omschreven vergunningensysteem. Maar gemeenten kunnen wel bepalen onder welke voorwaarden en hoeveel vergunningen voor prostitutiebedrijven of andere seksbedrijven worden afgegeven. Een gemeente kan er, op gezag van artikel 4, tweede lid van de wet, voor kiezen geen enkel prostitutiebedrijf toe te staan, de zogenoemde nuloptie. De gemeente moet daarvoor wel argumenten hebben die verband houden met de openbare orde, de woon- en leefomgeving, de veiligheid of de gezondheid. Op basis van deze bepaling moet de gemeente bevoegd geacht worden om ook slechts bepaalde vormen van prostitutiebedrijven uit de gemeente te weren. 10
1.6 Leeswijzer In de bovenstaande paragrafen is beschreven wat de aanleidingen waren tot een herziening van het gemeentelijke prostitutiebeleid in de gemeente Hoogezand-Sappemeer en welke stappen gezet zijn om tot die herziening te komen. In hoofdstuk 2 wordt eerst een beschrijving van de huidige situatie van prostitutie in de gemeente gegeven. Daarna wordt beschreven hoe de verschillende vormen van prostitutie in deze nota zijn verdeeld over zes categorieën. In de derde paragraaf wordt ingegaan op de wensen die betrokkenen hebben geformuleerd over het gemeentelijke beleid. Ten slotte wordt ingegaan op de afbakening van deze nota. In hoofdstuk 3 wordt ingegaan op de eisen die gesteld worden aan seksbedrijven in het kader van de vergunningverlening. Eerst op de algemene eisen, die voortvloeien uit de wetgeving, vervolgens op de gedifferentieerde vestigingseisen van de gemeente. Als een ondernemer wil weten of een bepaald initiatief binnen de gemeente toegestaan kan worden, kan dat met behulp van dit hoofdstuk snel uitgezocht worden. 11
Hoofdstuk 2. Doelen 2.1 Beleidswensen Voorliggende nota is tot stand gekomen na een voorbereiding waarbij velen betrokken waren. De gemeente heeft op deze wijze gestreefd naar het creëren van een breed draagvlak. Ten eerste zijn er gesprekken gevoerd met betrokken ambtenaren, zowel uitvoerende als beleidsambtenaren. Ook is er gesproken met de portefeuillehouder, burgemeester mevrouw Y.M. van Mastrigt en met een vertegenwoordigster van de politie. Vervolgens is een richtinggevende discussie gevoerd in de vergadering van de raadscommissie Bestuur en Middelen van 6 november 2008. Ook is input gevraagd aan de branche zelf. Het discussiedocument, dat door de raadscommissie is gebruikt is toegestuurd aan de eigenaren van de vier destijds vergunde prostitutiebedrijven binnen de gemeente. Geen van deze vier heeft hierop gereageerd. Ook is het document toegestuurd aan Stichting De Rode Draad, een overkoepelende belangenvereniging voor prostituees. Ook van hen is geen reactie ontvangen. Het beschreven proces heeft de volgende beleidskeuzes naar voren gebracht: 1. Het lokale beleid moet het landelijke beleid en de kennelijke behoefte binnen de gemeente volgen. Prostitutie binnen de gemeente moet dus toegestaan zijn. 2. Voor de gemeente Hoogezand-Sappemeer is geen bovenlokale rol weggelegd. Daarin voorziet de stad Groningen. Er moet dus slechts voorzien worden in de lokale behoefte. 3. Seksbedrijven moeten zodanig ingepast worden in de gemeenschap, dat er geen sprake is van onacceptabele overlast. 4. Het is zeer belangrijk voldoende aandacht te hebben voor de positie van de prostituee. 5. Bij het toezicht houden op de prostitutiebranche vormt de gemeente slechts een schakel in een groter geheel. Sommige verantwoordelijkheden worden overgelaten aan politie en OM. 1. toestaan prostitutie Gekozen is voor een beleid waarbij prostitutie, onder voorwaarden, toegestaan wordt. Hiermee volgt de gemeente het landelijke beleid. Een belangrijk argument daarvoor is dat de gemeente de legale prostitutie kan onderwerpen aan regelgeving en controle. Deze regelgeving en controle zijn belangrijke instrumenten bij het beschermen van de prostituees. Het toestaan van prostitutie betekent wel dat regels gesteld moeten worden om overlast en de kans op criminele randverschijnselen te beperken. Zo worden er eisen gesteld aan de achtergrond van eigenaar en exploitant van een seksbedrijf. Het is belangrijk dat regels niet zodanig veeleisend zijn, dat een ondernemer daar in de praktijk niet of nauwelijks aan kan voldoen. Dat zou de ondernemer juist stimuleren alsnog de illegaliteit op te zoeken. 2. alleen lokale behoefte Ondanks dat prostitutiebedrijven in de gemeente onder voorwaarden worden toegestaan, betekent dit niet dat alle mogelijke seksbedrijven en vormen van prostitutie toegestaan worden. Er is consensus, dat raam- en straatprostitutie een te grote aantasting van de openbare orde zouden inhouden. Er is lokaal ook geen vraag naar deze vormen van prostitutie. Deze vormen van prostitutie vallen daarom buiten het bereik van deze nota. Er is ook brede consensus, dat de gemeente Hoogezand-Sappemeer uitsluitend moet voorzien in de kennelijke plaatselijke behoefte. Toch is niet gekozen voor een maximumstelsel voor de andere dan de hierboven genoemde vormen van prostitutie. Er is onvoldoende inzicht in het maximumaantal dat dan redelijkerwijs gesteld zou moeten worden en er is momenteel geen aanleiding om te vrezen voor een wildgroei van de toegestane vormen van prostitutie. 12
3. inpassen in omgeving Bij het toestaan van prostitutiebedrijven moet voorkomen worden dat deze bedrijven overlast veroorzaken in welke vorm dan ook. De te verwachte overlast voor omwonenden is echter sterk afhankelijk van de feitelijke vorm van prostitutie, die op een bepaalde locatie plaatsvindt. Daarom is gekozen voor een gedifferentieerd beleid. Er gelden specifieke vestigingseisen voor de verschillende voorkomende vormen van seksbedrijven op basis van de specifieke dreiging voor overlast, die bij elke vorm hoort. Om een cumulatief effect te voorkomen, mogen seksinrichtingen niet dicht bij elkaar gesitueerd worden. Hiervoor hanteren we de norm van 200 meter tussen de gevels en hemelsbreed die er minimaal dient te zitten tussen vergelijkbare bedrijven zoals seksbedrijven, coffeeshops en kamerverhuurbedrijven. Mocht er toch bij de gemeente worden geklaagd over overlast van seksbedrijven, dan wordt ten eerste bepaald of de klachten gegrond zijn. Het is in het verleden voorgekomen dat om oneigenlijke redenen wordt geklaagd, zonder dat er sprake is van objectief vast te stellen overlast. Als er echter wel sprake is van overlast, wordt handhavend opgetreden. 4. positie prostituee Eén van de belangrijkste uitgangspunten voor het prostitutiebeleid van Hoogezand-Sappemeer is het tegengaan van misstanden, die verbonden zijn met prostitutie, zoals vrouwenhandel en uitbuiting. Een groot gedeelte van dit uitgangspunt vertaalt zich naar beleid (toezicht en handhaving), dat door de politie en het Openbaar Ministerie uitgevoerd moet worden. De gemeente kan hierin ondersteunend zijn, bijvoorbeeld door zoveel mogelijk gebruik te maken van de nieuwste juridische middelen en waar mogelijk zelfs vooruit te lopen op nieuwe wet- en regelgeving. Daarom is gekozen deze nota te schrijven naar de situatie zoals die ontstaat na invoering van de Wet regulering prostitutie. De gemeente moet ook bijdragen aan de verbetering van de positie van de prostituee, hoewel ook hier een belangrijke taak voor de politie en het Openbaar Ministerie is weggelegd. In het gemeentelijke vergunningbeleid worden zaken gewaarborgd met het oog op de positie van de prostituees. Zo worden in de vergunning voorschriften opgenomen met betrekking tot de veiligheid en hygiëne op de werkplek en is er extra aandacht voor de gezondheidszorg binnen de branche. 5. toezicht en handhaving Voor toezicht en handhaving verwijzen we naar het bestaande handhavingsbeleid van de gemeente. 13
2.2 Categorieën van prostitutie In voorliggende nota wordt onderscheid gemaakt tussen de volgende zes categorieën van prostitutie: Straatprostitutie (tippelen): de straatprostituee legt zelfstandig contact met klanten op straat of in publieke ruimtes. De feitelijke seksuele handelingen vinden ergens anders plaats. In Hoogezand-Sappemeer komt het tippelen niet in een bedrijfsmatige omvang voor. Raamprostitutie: de prostituee huurt van de raamexploitant een vitrine/kamer en legt vervolgens in de regel zelfstandig contact met de klanten. De feitelijke seksuele handelingen worden vervolgens ter plaatse verricht. Kenmerkend hierbij is dat de raamprostituee vanaf de openbare ruimte te zien is. Deze vorm van prostitutie komt in Hoogezand-Sappemeer niet voor. Clubprostitutie (ook wel bordeelprostitutie genoemd): veelal besloten gelegenheden, waar de exploitant de huisregels bepaalt. Veelal is sprake van een dienstverband tussen de clubexploitant en de prostituees. De seksuele handelingen worden veelal ter plaatse verricht. Deze vorm komt in Hoogezand-Sappemeer wel voor. Escortprostitutie: de prostituee komt in contact met de klant door bemiddeling van een bureau. Er is sprake van een dienstverband tussen exploitant en prostituee, waarbij veelal bij klanten thuis of bijvoorbeeld in een hotel wordt gewerkt, maar niet op de locatie van het bedrijf/bureau zelf. De prostituees zijn dan ook niet regulier aanwezig op de locatie van het bedrijf. Deze vorm van prostitutie is nog niet (legaal) in Hoogezand-Sappemeer gevestigd, al is daartoe in het verleden wel interesse getoond door ondernemingen. Seksbioscopen, waaronder ook peepshows, seksautomatenhallen en dergelijke vallen: Zoals uit de definitie uit de APV blijkt vallen ook bedrijven waar vertoningen van erotischpornografische aard plaatsvinden onder de seksinrichtingen. Soms (maar niet altijd) werken er ook prostituees in dit soort gelegenheden. Er zijn geen bedrijven van deze categorie in de gemeente Hoogezand-Sappemeer gevestigd. Thuiswerkprostitutie: de prostituee werft bijvoorbeeld via advertenties of mond- tot mondreclame klanten en ontvangt deze in haar eigen woning. De prostituee werkt daarbij zelfstandig en alleen. Een prostituee die wel in haar (of zijn) eigen huis werkt, maar niet zelfstandig werkt, valt sowieso niet binnen het in deze nota gehanteerde begrip thuiswerkprostitutie, maar binnen clubprostitutie. De thuisprostitutie kan variëren van sporadische werkzaamheden tot volledig bedrijfsmatige werkzaamheden. Het is niet exact bekend hoeveel thuisprostituees zich in Hoogezand-Sappemeer bevinden. Daarnaast worden de volgende termen in de praktijk gebruikt, zodat een duidelijke beschrijving van deze termen wenselijk is, net als een indeling in de bovengenoemde categorieën: Parenclubs: In parenclubs komen enerzijds stellen, die een erotisch getint avondje uit wensen. Anderzijds worden deze clubs ook veelvuldig bezocht door prostituanten, die of in de club zelf of kort voor het bezoek aan de club een prostituee ontmoeten, waarna zij samen in de club verblijven met het doel daar seksuele handelingen tegen betaling te verrichten. Aangezien het zeer complex kan zijn voor inspecteurs om te constateren of er sprake is van prostitutie in voorkomende gevallen en de uitstraling van een parenclub vergelijkbaar is met de uitstraling van een bordeel, valt een parenclub onder de categorie clubprostitutie. Massagesalons: Massagesalons waar men seksuele handelingen verricht zouden in principe verschillen van bordelen, omdat de seksuele handelingen van de prostituees in een massagesalon niet intiem zouden zijn. Dit verschil is echter in de praktijk niet altijd aanwezig en bijna nooit te controleren, zodat onvoldoende duidelijk is of er feitelijk sprake is van een massagesalon of van een bordeel. Aangezien de ruimtelijke uitstraling van massagesalons overeenkomt met die van bordelen, vallen ook massagesalons onder de categorie clubprostitutie. Momenteel zijn er twee massagesalons bekend in Hoogezand- Sappemeer. 14
Voor de duidelijkheid zij opgemerkt, dat het niet of niet volledig voldoen aan de hierboven gestelde definities tot gevolg heeft, dat bepaalde activiteiten onder een andere categorie kunnen vallen. Zo valt een thuiswerkende prostituee, die niet alleen werkt, maar meerdere prostituees in huis toelaat om bedrijfsmatig seksuele handelingen te verrichten, in de categorie clubprostitutie. Voor de andere prostituees geldt immers, dat zij niet in hun eigen woning aan het werk zijn. Ook een escortbedrijf waar bedrijfsmatig seksuele handelingen in het bedrijf zelf plaats vinden, valt buiten de hierboven genoemde definitie en dus onder de categorie clubprostitutie. In de APV (versie 2010) wordt in artikel 3:10 ook gesproken over sekswinkels. Burgemeester en wethouders kunnen in het belang van de openbare orde of de woon- en leefomgeving gebieden aanwijzen waarbinnen het verboden is een sekswinkel te exploiteren. Een dergelijk gebied is momenteel niet aangewezen. Omdat in een sekswinkel normaliter geen seksuele handelingen worden verricht, valt de sekswinkel buiten het onderwerp van deze nota. De in de definities genoemde vormen van prostitutie worden in het volgende hoofdstuk voor de werkbaarheid gerangschikt in zes categorieën, omdat de verschillende vormen binnen eenzelfde categorie een vergelijkbare ruimtelijke uitstraling zullen hebben. Per categorie worden vervolgens vestigingseisen gesteld. In de praktijk kan in één inrichting een combinatie van verschillende categorieën van prostitutie voorkomen. Als een dergelijke combinatie voorkomt in een inrichting binnen de gemeente Hoogezand-Sappemeer moet de inrichting, ten behoeve van de vergunningaanvraag of in het kader van handhaving, cumulatief aan alle eisen van de verschillende categorieën die vertegenwoordigd zijn, voldoen. 2.3 Afbakening beleidsgebied Het prostitutiebeleid heeft raakvlakken met verschillende andere beleidsvelden, zodat een duidelijke begrenzing van de reikwijdte van voorliggende nota wenselijk is. In deze nota wordt niet gesproken over sekswinkels. Sekswinkels zijn vormen van detailhandel en niet van seksbedrijven en vallen daarom buiten deze nota. Overigens vallen sekswinkels wat betreft de verschijningsvorm van de winkel wel onder de reikwijdte van artikel 3:11 van de APV (versie 2010), dat handelt over het tentoonstellen en aanbrengen van erotisch-pornografische afbeeldingen bij onroerend goed. Het aanzicht van een sekswinkel mag dan ook geen aantasting van de openbare orde vormen. Binnen de gemeente vormen homo-ontmoetingsplaatsen een onderwerp, waarover volgens sommigen beleid gewenst is. Het betreft hier ontmoetingsplaatsen waar wellicht seksuele handelingen plaatsvinden in de openbare ruimte. Dit zal in de regel een aantasting van de openbare orde en van de goede zeden inhouden, zodat dit strafbaar zal zijn. Het betreft in de regel echter geen seksuele handelingen die tegen betaling worden verricht en vallen daarom buiten het bereik van deze nota. Hoewel de gemeente graag bijdraagt aan het tegengaan van excessen zoals mensenhandel en gedwongen prostitutie, valt het merendeel van het daarvoor benodigde beleid onder de verantwoordelijkheden van de politie en het OM. 15
Hoofdstuk 3. Vergunningensysteem 3.1 Vergunningenstelsel Voor het exploiteren van een seksbedrijf is een vergunning vereist. Tot nu toe gold dat op basis van de APV en vanaf het moment van inwerkingtreding van de Wet regulering prostitutie, op grond van deze wet. Aan het bedrijf worden verschillende eisen gesteld voordat de vergunning kan worden verleend. In deze paragraaf wordt eerst ingegaan op de gedragseisen (in de ruimste zin van het woord) en vervolgens op de eisen, die specifiek samenhangen met de positie van de prostituee, de hygiëne en de gezondheidszorg. In de volgende paragraaf wordt apart ingegaan op de vestigingseisen. Gedragseisen Op basis van artikel 14 van de Wet regulering prostitutie wordt de vergunning in ieder geval geweigerd, wanneer, kort weergegeven: - de exploitant of de beheerder onder curatele staat, - de exploitant of de beheerder ontzet is uit het ouderlijk gezag, - de exploitant of de beheerder van slecht levensgedrag is, - de exploitant of de beheerder nog niet de leeftijd van 21 jaar heeft bereikt, - de feitelijke toestand niet in overeenstemming is met het aangevraagde, - aangenomen moet worden dat in strijd met de vergunning zal worden gehandeld, - er aanwijzingen zijn voor de tewerkstelling van personen die nog geen 18 jaar oud zijn of die niet bevoegd zijn in Nederland te werken of - het gemeentelijke maximum is bereikt. Voor de controle op het levensgedrag van exploitant en beheerder zal de gemeente Hoogezand- Sappemeer gebruik maken van de mogelijkheden die de Wet bevordering integriteitbeoordelingen door het openbaar bestuur (Wet Bibob) biedt. Indien uit door de ondernemer geleverde stukken het vermoeden bestaat dat de seksinrichting gebruikt zal worden om criminele activiteiten te faciliteren, kan er een Bibob advies worden gevraagd. Gedurende de termijn van advisering is er sprake van opschorting van de beslistermijn op de aanvraag om vergunning. Gezondheid en hygiëne Het vergunningenstelsel moet onder andere de positie van de prostituee, de gezondheid- en hygiënesituatie bevorderen. Om aan de vergunningvoorwaarden te blijven voldoen moet een seksbedrijf steeds beschikken over een rapport over een hygiënecontrole, dat niet ouder is dan één jaar. Het rapport moet opgesteld zijn door een onafhankelijke, door de gemeente daartoe erkende organisatie. Dat kan bijvoorbeeld de GGD zijn. Deze verplichte periodieke controle levert een belangrijke bijdrage aan het waarborgen van de positie van de prostituees. Tijdens een dergelijke controle wordt onder meer gelet op goede werkomstandigheden voor de in de seksinrichting of voor het escortbedrijf werkzame prostituees, evenals voor het voeren van een actief beleid om gezondheidsrisico s voor prostituees en bezoekers zoveel mogelijk te beperken (veilig seksbeleid). Zo moeten: - er voldoende condooms en voorlichtingsmateriaal over seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA S) beschikbaar zijn; - de aanwezige vertrekken en sanitaire voorzieningen te alle tijden in hygiënische staat verkeren; - in alle werkruimtes voldoende schone handdoeken en vloeibare zeep aanwezig zijn, het bedlinnen dagelijks worden verschoond en het bedlaken na iedere bezoeker worden vervangen. 16
3.2 Vestigingsbeleid Zoals in het vorige hoofdstuk beschreven is het wenselijk om de voorwaarden, die worden gesteld aan de vestiging van prostitutie uit te splitsen per categorie. Hieronder worden de vestigingseisen, die gesteld worden aan elk van de zes categorieën, waarin de gemeente Hoogezand-Sappemeer alle prostitutie indeelt, afzonderlijk behandeld. 3.2.1 Raamprostitutie i. Wat zegt het wetsvoorstel hierover en wat is de beleidsvrijheid voor gemeenten? De Wet regulering prostitutie stelt dat de exploitant van het prostitutiebedrijf waarin de raamprostitutie is gevestigd over een vergunning van de burgemeester moet beschikken. Als de ramen worden gebruikt door zelfstandig werkende prostituees moeten zij ingeschreven staan in het landelijk register van zelfstandig werkende prostituees. De gemeente heeft de beleidsvrijheid om te bepalen: - aan welke voorwaarde voldaan moet worden voordat de vergunning verleend wordt en - wanneer het prostitutiebedrijf een onaanvaardbare inbreuk op de openbare orde zou maken. Om redenen van de openbare orde kan de gemeente bepalen, dat er geen raamprostitutie in de gemeente gevestigd mag worden. ii. Openbare orde Raamprostitutie brengt een te grote kans op onevenredige aantasting van de openbare orde met zich en is daarom niet toegestaan in de gemeente Hoogezand-Sappemeer. toelichting Raamprostitutie is van grote invloed op de omgeving. De prostituees achter de ramen zijn direct zichtbaar vanuit de openbare ruimte, leggen veelal direct zelf contact met diegenen, die zich in de openbare ruimte bevinden en zijn daarbij duidelijk (in bijvoorbeeld woord, gebaar en kleding) over de seksuele verrichtingen, die zij tegen betaling aanbieden. Hierdoor kan het niet anders dan dat een willekeurige passant in beduidende mate geconfronteerd wordt met de prostitutie, die zich achter de ramen afspeelt. Dat brengt in principe een te grote kans op onevenredige aantasting van de openbare orde met zich en kan daarom alleen toegelaten worden binnen een rosse buurt. De gemeente Hoogezand-Sappemeer kent geen rosse buurt en er zijn geen aanwijzingen, dat daaraan behoefte zou bestaan binnen de lokale samenleving. In ieder geval niet in die mate, dat het redelijk zou zijn na te streven een dergelijke buurt op of in te richten. Er is bijvoorbeeld nooit een verzoek voor een vergunning voor raamprostitutie ingediend bij de gemeente noch is er op enige andere manier aan de gemeente kenbaar gemaakt, dat raamprostitutie binnen de gemeente gewenst zou zijn. Gelet op de grootte van de gemeente en de ligging nabij de stad Groningen zou raamprostitutie ook niet voor de hand liggend zijn. Daarnaast zijn er wel aanwijzingen dat het vormen van een rosse buurt juist onwenselijk is. De bijbehorende specifieke sfeer van een dergelijke buurt zou misstaan in de huidige lokale samenleving en de inrichting van de gemeente biedt geen ruimte voor een dergelijke buurt. Aangezien raamprostitutie alleen toelaatbaar zou kunnen zijn in een rosse buurt en de gemeente Hoogezand-Sappemeer een dergelijke buurt niet kent en ook niet nastreeft, vormt raamprostitutie in de gehele gemeente een onaanvaardbare aantasting van de openbare orde. Daarom wordt geen vergunning voor raamprostitutie binnen de gemeente verleend. Aangezien vestiging van raamprostitutie binnen de gehele gemeente daarmee uitgesloten is, worden in deze paragraaf geen nadere eisen op het gebied van woon- en leefklimaat of gezondheid meer genoemd. 17
3.2.2 Escort i. Wat zegt het wetsvoorstel hierover en wat is de beleidsvrijheid voor gemeenten? De Wet regulering prostitutie stelt het verplicht voor escort bedrijven om te beschikken over een vergunning van de burgemeester, die ingeschreven wordt in een landelijk register (artikel 26 Wet regulering prostitutie). De gemeente heeft de beleidsvrijheid te bepalen onder welke voorwaarden de benodigde vergunning voor een escortbedrijf wordt verleend. Opgemerkt wordt, dat als er sprake zou zijn van beroepsmatige seksuele handelingen op de bedrijfslocatie van een escortbedrijf, de inrichting automatisch onder de categorie clubprostitutie valt. De vergunning van de burgemeester moet dit vermelden. ii. Ruimtelijke (vestigings)criteria 1. geen bedrijfsmatige verkeersaantrekkende werking 2. passend binnen bestemmingsplan toelichting 1. geen bedrijfsmatige verkeersaantrekkende werking Een escortbedrijf is een bedrijf waar (vooral telefonisch, maar ook via bijvoorbeeld internet) het contact wordt gelegd tussen prostituee en prostituant ten behoeve van prostitutie, die op een andere plaats dan in de bedrijfsruimte wordt uitgeoefend. Een escortbedrijf zal in de regel een zeer beperkte ruimtelijke uitstraling hebben, omdat geen prostituees noch klanten op de bedrijfslocatie aanwezig zullen zijn. Daarom zal de kans op overlast voor de buurt klein zijn, zodat een escortbedrijf in principe in verschillende wijken gevestigd kan worden, mits daarmee het verkeer in de wijk niet onevenredig toeneemt. Daarom wordt als voorwaarde gesteld, dat het bedrijf geen bedrijfsmatige verkeersaantrekkende werking heeft. Het door het bedrijf aangetrokken verkeer wordt geacht van een bedrijfsmatige omvang te zijn, wanneer gemiddeld meer dan vijf vervoersbewegingen per uur, dat het bedrijf geopend is, van of naar het bedrijf plaats vinden. Als de straat en de buurt waarin het escortbedrijf voorzien wordt zijn ingericht op het verwerken van grotere verkeersstromen kan het bevoegd gezag ontheffing verlenen van deze eis. 2. passend binnen bestemmingsplan In voorkomende gevallen kan een escortbedrijf zodanig klein van omvang zijn, dat er in ruimtelijke zin sprake is van een ondergeschikte nevenactiviteit, zodat het bedrijf niet positief bestemd hoeft te zijn om als passend binnen het bestemmingsplan te kunnen beschouwen. In die gevallen kan het escortbedrijf als ondergeschikte nevenactiviteit bijvoorbeeld uitgeoefend worden aan huis, dus binnen een woonbestemming of vanuit een kantoor. Per vergunningaanvraag zal bekeken worden of het escortbedrijf zodanig klein is, dat het een ondergeschikte nevenactiviteit betreft. Er is in ieder geval geen sprake van een ondergeschikte nevenactiviteit als: - ten behoeve van het bedrijf op enig moment meer dan drie betrokkenen (exploitant, beheerder of prostituee) in het bedrijf aanwezig (zullen) zijn, - klanten in het bedrijf aanwezig (zullen) zijn of - een oppervlakte van meer dan 10 m 2 ingericht is ten behoeve van het bedrijf. Als de bedrijfsactiviteit niet aangemerkt kan worden als een ondergeschikte nevenactiviteit, kan het bedrijf positief bestemd worden in het bestemmingsplan of door een planologische procedure zoals die is geregeld in de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht. Vanaf 1 juli 2009 gelden de standaardbepalingen voor bestemmingsplannen. Binnen die systematiek zal een escortbedrijf toegestaan kunnen zijn binnen, onder andere, de hoofdbestemmingen bedrijf, centrum of kantoor. 18
iii. Openbare orde Er mag geen reclame worden gemaakt of andere erotische getinte uitingen worden gedaan. toelichting De eis, dat er in, op, aan of bij een escortbedrijf geen van buitenaf waarneembare reclame of uitingen zichtbaar mogen zijn, is er op gebaseerd, dat dergelijke reclame of uitingen de openbare orde op onaanvaardbare wijze aantasten. Onder dergelijke uitingen vallen ook (één of meerdere) personen, wanneer deze door middel van hun kleding, houding, of gebruikte woord en gebaar een erotisch getinte uiting vormen. Ook vallen hier goederen, opschriften, aankondigingen, gedrukte of geschreven stukken dan wel afbeeldingen van erotisch-pornografische aard onder, ook wanneer het primaire doel hiervan niet gelegen is in de reclame. iv. Woon- en leefklimaat De vestiging van een escortbedrijf mag geen verloedering van het woon- en leefklimaat veroorzaken. toelichting Seksbedrijven kunnen een bepaald risico met zich mee brengen op verloedering door de uitstraling die zij hebben. Daarmee wordt in voorliggend beleid steeds rekening gehouden. Dit risico geldt even goed bij coffeeshops of kamerverhuurpanden. Het risico op verloedering wordt op onaanvaardbare wijze versterkt wanneer verschillende van dergelijke panden binnen elkaars zichtveld zijn gelegen. Gemiddeld is daar sprake van wanneer de kortste afstand tussen de gevels minder dan 200 meter bedraagt. De vergunningaanvraag zal daarom in principe worden geweigerd wanneer binnen 200 meter van het seksbedrijf waarvoor vergunning wordt aangevraagd, een ander seksbedrijf, een coffeeshop of een kamerverhuurpand is gelegen. 3.2.3 Prostitutiebedrijven i. Wat zegt het wetsvoorstel hierover en wat is de beleidsvrijheid voor gemeenten? Het wetsvoorstel stelt dat prostitutiebedrijven, zoals clubs of bordelen, altijd moeten beschikken over een vergunning van de burgemeester. Als in de club zelfstandig werkende prostituees werkzaam zijn, moeten zij ingeschreven staan in het landelijke register. Wanneer in deze nota over clubs gesproken wordt, moet daar dan ook een bordeel, een massagesalon, een thuiswerksituatie waar meerdere prostituees werkzaam zijn en een parenclub, sekstheater, - automatenhal of bioscoop waar ook seksuele handelingen worden verricht, onder worden begrepen. ii. Ruimtelijke (vestigings)criteria 1. passend binnen bestemmingsplan 2. geen parkeerproblemen toelichting 1. passend binnen bestemmingsplan Vanaf 1 juli 2009 gelden de standaardbepalingen voor bestemmingsplannen. Binnen die systematiek zal een prostitutiebedrijf toegestaan zijn binnen de hoofdbestemmingen cultuur en ontspanning en de eventuele subbestemming seksinrichtingen of prostitutie. Vergunning voor een prostitutiebedrijf kan slechts verleend worden als het bedrijf past binnen het bestemmingsplan. Als het bestemmingsplan ter plaatse een andere bestemming kent, zal alleen in een uitzonderlijk geval door middel van een procedure alsnog medewerking aan het plan worden verleend. 2. geen parkeerproblemen Het is de bedoeling van een bordeel om klanten aan te trekken, zodat overwogen moet worden of dit tot parkeerproblemen in de directe omgeving zal leiden. Om die problemen te voorkomen moet het bedrijf over voldoende parkeerplaatsen op het eigen terrein beschikken. Het kennisplatform voor 19
infrastructuur, verkeer, vervoer en openbare ruimte (CROW) heeft voor een groot aantal bedrijfstakken normen over de te verwachten parkeerdruk opgesteld, echter niet voor prostitutiebedrijven. Om toch een objectieve norm te kunnen stellen heeft de gemeente Hoogezand- Sappemeer zoveel mogelijk aansluiting bij de normen van CROW gezocht (arts/maatschap/therapeut). Een prostitutiebedrijf wordt geacht geen parkeerproblemen te veroorzaken in de directe omgeving wanneer op eigen terrein tenminste 1,5 parkeerplaats per werkruimte is gerealiseerd. Als een prostitutiebedrijf bijvoorbeeld 4 werkruimten heeft, dan moeten minimaal 6 parkeerplaatsen op eigen terrein aanwezig zijn. iii. Openbare orde Er mag geen reclame worden gemaakt of andere erotische getinte uitingen worden gedaan. toelichting De eis, dat er in, op, aan of bij een prostitutiebedrijf geen van buitenaf waarneembare reclame of uitingen zichtbaar mogen zijn, is er op gebaseerd, dat dergelijke reclame of uitingen de openbare orde op onaanvaardbare wijze aantasten. Onder dergelijke uitingen vallen ook (één of meerdere) personen, wanneer deze door middel van hun kleding, houding, of gebruikte woord en gebaar een erotisch getinte uiting vormen. Ook vallen hier goederen, opschriften, aankondigingen, gedrukte of geschreven stukken dan wel afbeeldingen van erotisch-pornografische aard onder, ook wanneer het primaire doel hiervan niet gelegen is in de reclame. iv. Woon- en leefklimaat 1. kans op verloedering beperken 2. niet in een rustige woonwijk toelichting 1. kans op verloedering beperken Seksbedrijven kunnen een bepaald risico met zich mee brengen op verloedering door de uitstraling die zij hebben. Daarmee wordt in voorliggend beleid steeds rekening gehouden. Dit risico geldt even goed bij coffeeshops of kamerverhuurpanden. Het risico op verloedering wordt op onaanvaardbare wijze versterkt wanneer verschillende van dergelijke panden binnen elkaars zichtveld zijn gelegen. Gemiddeld is daar sprake van wanneer de kortste afstand tussen de gevels minder dan 200 meter bedraagt. De vergunningaanvraag zal daarom in principe worden geweigerd wanneer binnen 200 meter van het seksbedrijf waarvoor vergunning wordt aangevraagd, een ander seksbedrijf, een coffeeshop of een kamerverhuurpand is gelegen. Voor bestaande situaties zijn de afstandscriteria niet van toepassing. 2. niet in een woonwijk In wijken waar de belangrijkste functie het wonen is, heerst een zekere rust en is het van groot belang, dat de bewoners zich ook thuis en veilig voelen in de openbare ruimte. Dit in contrast met wijken waar ook veel winkels of kantoren zijn gevestigd, of bijvoorbeeld direct aan een ontsluitingsweg zijn gelegen. Binnen het rustige woonklimaat past een bordeel niet. Concreet betekent dit, dat de gemeente in ieder geval de vergunning zal weigeren voor een prostitutiebedrijf gelegen: aan een straat, die uitsluitend voor bestemmingsverkeer is ontworpen en binnen een blok waar 90% van de gebouwen uitsluitend een woonfunctie heeft. 3.2.4. Overige seksinrichtingen i. Wat zegt het wetsvoorstel hierover en wat is de beleidsvrijheid voor gemeenten? Onder overige seksinrichtingen worden in deze nota seksbioscopen, seksautomatenhallen, sekstheaters e.d. begrepen. Ook seksshops waar films o.i.d. worden vertoond vallen hieronder. De Wet regulering prostitutie stelt een vergunning verplicht voor alle seksbedrijven, dus ook voor deze overige seksinrichtingen. Voor het gemak wordt in deze nota verder gesproken over seksbioscoop 20