Reisverslag Italy (Campo Emilia) tot

Transcriptie

1 En toen was het opeens 1 juli. De eerste dag van mijn schoolvakantie en ik ging meteen naar Italië. Ik had nog nooit in een vliegtuig gezeten en was heel nerveus. Toch kwam het goed en kwam ik aan in Bologna waar mijn hostmoeder, vertaler Laura en Birgith, een andere camper, op mij stonden te wachten. Mijn hostmoeder leeft alleen en is al op leeftijd, maar was heel begaan met Lions exchange. Jammer genoeg sprak ze geen Engels en was er Laura die mij en Birgith hielp met de communicatie. Met Laura heb ik nog steeds contact. Vanaf het vliegtuig was het nog eens 3 uur rijden, maar toen we eenmaal aankwamen was het prachtig. Mijn hostmoeder woonde aan de kust van Lerici en ze had ook nog eens een gemeenschappelijk zwembad met de andere bewoners van het appartementencomplex. De eerste dagen hebben we dus de omgeving verkend en bij het zwembad gelegen en natuurlijk aan het strand. Verder zijn we ook naar Pisa geweest en hebben we een 5 stedentrip gedaan. Ook heb ik de marmergrotten gezien met het gastgezin van een Canadese jongen, met wie wij regelmatig dingen gingen doen. Toen waren de 7 dagen zo om en was het tijd om naar mijn andere gastgezin te gaan. Met de familie Zironi in Reggio Emilia had ik voordat ik naar Italië ging al heel wat contact via en facebook. Het gezin bestond uit de moeder, de vader en twee dochters. De oudste dochter zou tijdens mijn verblijf met Lions naar India gaan, wat helaas niet meer doorging wegens omstandigheden, maar ze ging alsnog een week weg naar Schotland met vrienden. Het gezin had een bed & breakfast, waardoor ik een prachtige kamer had met badkamer en airco. Wat ik wel jammer vond, was dat de familie me van alles beloofde te gaan doen, wat ze niet waar konden maken. De moeder moest elke dag werken en de vader werkte thuis. Elke ochtend moest de jongste dochter naar school en sommige ochtenden was ik dus

2 alleen, wat ik maar voor lief nam. In de 5 dagen dat ik daar was heb ik alleen een museum bezocht en bij de vrienden van de jongste dochter gezeten, die geen Engels spraken. Alsnog deed de familie zijn best om het mij zo comfortabel te maken als mogelijk was, maar het eerste gastgezin vond ik wel leuker. En na 5 dagen was het dus zover. Ik ging naar kamp op 12 juli. Wat mij ten eerste heel zenuwachtig maakte was dat mijn hostvader tegen mij zei dat ik met de trein moest. Ik wist natuurlijk niet hoe dat werkte en waar ik heen moest. Maar toen ik eenmaal in de trein zat en de kampbegeleiders me kwamen halen, zag ik dat iedere kamper in de trein zat. Wat een opluchting! We gingen richting Parma en daar aangekomen zijnde werden we naar onze kamers begeleid. We sliepen in een voormalig school, wat nu meer een herberg is geworden. Ik sliep met Birgith in een kamer, omdat ik die al kende en goede vrienden mee geworden was. Er was een meisjes gang en een jongensgang en door bij elkaar in de kamer te stappen leerden we elkaar een beetje kennen. Die avond kregen we de kampregels uitgelegd en gingen we een rondje Parma doen. De volgende dag, 13 juli, was meteen een hele drukke dag. Naja, elke dag was een veel te drukke dag, maar op deze dag gingen we een berg op klimmen in een natuurreservaat. Daar zijn natuurlijk een heleboel mooie foto s uit gekomen. Daarna gingen we lunchen bij een aantal Lions mensen, waar we ook een aantal leuke spelletjes hebben gedaan en op de auto van een Lionslid gingen crossen, die daarna jammer genoeg niet meer wilde starten. S avonds kregen we diner bij de school en hebben we kaartspelletjes en op het schoolplein voetbal en basketbal gespeeld. 14 juli was een hele speciale dag. We gingen met de bus naar roverto om daar als eerste een kasteel te bezichtigen, maar het speciale was, was dat er 2 andere kampen waren. In het zwarte kamp was er Rolf en in het rode kamp Myrthe uit Nederland. We hebben samen in 3 gemengde groepen het kasteel bezocht met een gids en daarna met de kampen geluncht. Vervolgens gingen we

3 naar de verblijfplaats van het zwarte kamp wat echt heel erg mooi was, omdat het zwarte kamp, campo Italia, ook uit zo n 40 man bestond, hadden zij een heel groot huis. We hebben daar in een plaatselijke pizzeria pizza gegeten en s avonds kwam het echte werk. De ceremonie van Campo Italia. We gingen naar een super toffe plek met een hele grote bel en een tribune. Camp Italia moesten met de hun eigen vlag naar het podium toe en als er nog iemand was uit de andere kampen dan mochten zij ook naar voren komen. Ik en het meisje uit het andere kamp gingen dus achter Rolf staan en nadat iedereen geweest was, luidde de klok 100 keer voor ons. Dit was echt een hele leuke ervaring! Op 15 juli gingen we naar cerwood adventurepark, waar we hebben gesurvivald en hebben gepaintballd. Dit was echt een hele leuke dag, waar je steeds beter de kampers leerde kennen en vrienden ging maken met iedereen. En s avonds hadden we diner in een chique restaurant met een aantal Lions mensen. Daar kregen we de stem van het meisje uit Denemarken te horen. Zij heeft heel veel voor ons gezongen en we leerden allemaal de cupsong (van de film Pitch Perfect), zodat we met z n allen een keer konden optreden. Op 16 juli zijn we naar het gemeentehuis van Parma gegaan waar we de burgemeester hebben ontmoet en ik mijn eerste hostmoeder weer! We kregen een hele goede uitleg en een mooie rondleiding. S middags zijn we naar de hamfabriek gegaan van Parma om te zien hoe ze Parmaham maken en daarna mochten we natuurlijk ook proeven! Was erg lekker! En s avonds hadden we de landenpresentaties. Ik had mijn presentatie best wel uitgebreid gemaakt, terwijl er veel kampers last-minute nog iets in elkaar hadden gezet of helemaal niks hadden. Wat wel jammer was, want het was best leuk om te doen. Iedereen leert je zo ook een beetje kennen aangezien ik mijn presentatie ook persoonlijk had gemaakt. 17 juli was ook een bijzonder zware dag ;) We gingen naar het Gardameer en Sirmione. Daar mochten we even freetime hebben en hebben we dus foto s

4 gemaakt en geshopt. Daarna in een restaurant geluncht en toen doorgereisd naar Verona, waar we eerst gingen raften, wat heel erg leuk was. En daarna gingen we naar het centrum van Verona waar we het balkon en het standbeeld van Julliet hebben gezien en natuurlijk foto s van gemaakt hebben. Daarna hadden we weer freetime in Verona en dus weer lekker geshopt. De avond was een avondje Opera, wat echt te lang duurde! We zaten helemaal achterin op stenen banken van half 8 tot half 12. We konden amper iets zien en het geluid was niet optimaal. Het was wel bijzonder, maar de duur was te lang en iedereen was erg moe. We kwamen toen heel laat s nachts terug bij de school aan. Ongeveer 3 uur. En de volgende dag, 18 juli, was het kwart over 6 je bedje uit, want we gingen naar Venetië! Iedereen was moe, maar toch had iedereen er wel zin in. We gingen dus eerst met de bus er heen en daarna met de boot naar een glasmaker, waar we een demonstratie te zien kregen en daarna ook zelf mochten proberen. De rest van de dag was eerst een wandeltochtje naar de welbekende brug en daarna freetime!!! Ik heb geloof ik heel de stad wel gezien. De gondels natuurlijk ook en nog wat leuke dingen gekocht! Daarna hadden we diner bij een restaurant met Lionsleden, waar we met onze cupsong hebben opgetreden en het meisje uit Denemarken een aantal liedjes heeft gezongen. 19 juli was gelukkig wat minder zwaar, aangezien iedereen wel aan slaapgebrek leed, hadden we dat wel nodig. S ochtends zijn we naar de Barilla fabriek geweest. Dit is een fabriek, waar ze pasta en pastasauzen maken. We hebben gezien hoe ze dat doen en ook hoe vers hun producten zijn! We hebben daar geluncht en gingen daarna verder naar een zwembad en golfpark. Iedereen heeft gezwommen en een aantal van ons hebben geleerd te golven. De avond hadden we training voor onze eigen ceremonie de volgende dag. 20 juli was dus de ceremonie en ik heb de Nederlandse vlag naar voren mogen dragen met ons volkslied op de achtergrond. Alles werd gefilmd en de meeste belangrijke lionsmensen waren aanwezig. Ook dit vond ik erg bijzonder. De rest van de dag was het kaartspelletjes spelen en inpakken want het zat er alweer op. De avond hebben we ons eigen afscheidsfeestje gevierd op het schoolplein met een leuke dj. Het meisje uit Denemarken heeft ook weer gezongen en ook de Canadese jongen heeft gezongen. Iedereen had het waanzinnig naar zijn zin en we hebben veel gedanst. We hebben deze nacht doorgehaald, omdat er een aantal mensen om

5 3 uur s nachts naar het vliegveld moesten gaan, vervolgens mensen om kwart voor 6 en ik was in de laatste groep die om 2 uur s middags naar het vliegveld ging. Al met al was dit echt een onvergetelijke ervaring en ik heb veel geleerd van de cultuur van Italië en van andere landen. Ik heb nog steeds contact met iedereen van camp op facebook en op whatsapp, waar we een groepsgesprek op hebben! Ik wil lions heel erg bedanken, omdat ik gesponsord was voor deze reis. En zonder hen was ik nog nooit in een ander land geweest en had ik nooit deze bijzondere mensen leren kennen. DANKJEWEL!!!