inkomen en stemgedrag in de USA de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016

Transcriptie

1 inkomen en stemgedrag in de USA de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 The New York Times publiceerde op 16 november 2016 (een week na de verkiezingen) een artikel van Tim Wallace over "The Two Americas of 2016", waarin hij de tweedeling van het land, al bekend sinds Bishop & ushing's "The Big Sort" uit 2008, extra in de verf zette : een (groot)stedelijke rand, op de wereld gericht, die linton stemt, en een besloten binnenland, voor. Hillary linton haalde 54% van de stemmen op 15% van het grondgebied, en Donald 46% met 85% van de grond. Omwille van het kiesmannensysteem, en het "winner-takes-all"-principe, dat met uitzondering van Nebraska en Maine in alle staten geldt, werd ondanks zijn kleiner stemmenaantal toch president. [Wallace's procenten zijn niet helemaal juist : Volgens latere berichten in The New York Times (februari 2017) haalde linton 48% en 45,9%. Een goeie 6% gaat naar andere kandidaten.] Die analyse zetten me aan het rekenen, en ik vergeleek de cijfers per staat, met diverse inkomens- en welzijnsgegevens. Met, alhoewel enigszins verwachte, toch verrassende resultaten.

2 s Amerika lintons Amerika The Two Americas of 2016 By TIM WALLAE NOV. 16, 2016

3 grafiek De 50 Amerikaanse staten gerangschikt naar het gemiddeld inkomen per inwoner, van laag (Mississippi) naar hoog (onnecticut). Voor elke staat zijn aangegeven : het stemmenpercentages van (rood), linton (bleekblauw) en andere kandidaten (geel). De stemmen voor linton heb ik in bleekblauw gezet om de tendens beter weer te geven. Er bestaat een sterke trend in rijkere staten veel vaker voor linton te stemmen, en in armere voor. Om de resultaten nog beter te zien : hier enkel de cijfers voor, én aanduiding van de winnaar. Van de 25 armste staten zijn er slechts twee die voor linton gekozen hebben : New Mexico, met veel Mexicaanse immigratie, en Maine, in New England. De dertien rijkste staten hebben zonder uitzondering voor linton gekozen. Een andere voorstelling van hetzelfde fenomeen, met puntendiagrammen. Om praktische redenen heb ik hiervoor een andere cijferreeks gebruikt dan voor grafieken 1 en 2. De resultaten vertonen enkele verschillen, met name voor de staten Wyoming en North-Dakota, maar de tendens is dezelfde : staten met lage gemiddelde inkomens stemmen voor, hoge voor linton. 4 5 Grafiek 4 met de inkomenskloof (laag in Alaska, hoog in New York) geeft geen eenduidig beeld. Deze laatste grafiek behandelt een geagregeerd beeld van enkele welzijnsgegevens ("The Spirit Level, Why Equality is Better for Everyone", Wilkinson en Pickett, 2009) : veel (of goed) : onderling vertrouwen, levensverwachting, schoolprestaties, weinig : geestesziekten, kindersterfte, overgewicht, tienerzwangerschappen, moorden, gevangenen. Voor de staten met een lager welzijnsniveau bestaat er een beeld : van de achttien staten zijn er zestien die voor gekozen hebben, en slechts twee voor linton (New Mexico en Nevada). Voor een gemiddeld of hoger welzijnsniveau bestaat er geen duidelijk beeld. Er zijn immers een aantal staten die, ondanks relatief lage inkomens, heel goede welzijnscijfers halen, wat Wilkinson en Pickett in verband brengen met de beperkte inkomenskloof. Jef Van Staeyen, mei 2017 (copyleft)

4 1 de 50 staten gerangschikt naar inkomensniveau per persoon (cijferreeks 1 : naar Wilkinson en Pickett, 2009) stemmenpercentage linton andere 100 lage gemiddelde inkomens hoge gemiddelde inkomens Mississippi West Virginia Arkansas Louisiana Montana New Mexico South Dakota Oklahoma Idaho North Dakota Kentucky Alabama Utah South arolina Wyoming Tennessee Maine Nebraska Texas Iowa Missouri Arizona North arolina Indiana Kansas Vermont Pennsylvania Oregon Ohio Georgia Wisconsin Hawaii Florida Rhode Island Nevada Michigan Alaska alifornia Washington Illinois Minnesota Delaware New York New Hampshire Virginia olorado Maryland Massachusetts New Jersey onnecticut

5 75 2 door behaalde percentages de 50 staten gerangschikt naar inkomensniveau per persoon (cijferreeks 1 : naar Wilkinson en Pickett, 2009) door linton gewonnen staat de 25 armste staten : 2 keer linton, 23 keer de 13 rijkste staten : linton Mississippi West Virginia Arkansas Louisiana Montana New Mexico South Dakota Oklahoma Idaho North Dakota Kentucky Alabama Utah South arolina Wyoming Tennessee Maine Nebraska Texas Iowa Missouri Arizona North arolina Indiana Kansas Vermont Pennsylvania Oregon Ohio Georgia Wisconsin Hawaii Florida Rhode Island Nevada Michigan Alaska alifornia Washington Illinois Minnesota Delaware New York New Hampshire Virginia olorado Maryland Massachusetts New Jersey onnecticut

6 3 puntendiagram : inkomensniveau per persoon / stemmenpercentage (cijferreeks 2 : U.S. ensus Bureau in Wikipedia) stemmenpercentages linton 80 % 80 % 65 % 65 % 50 % 50 % 35 % 35 % 20 % 20 % $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ linton Elke staat wordt aangeduid met één punt op een dubbele schaal : van links naar rechts het gemiddeld inkomen per persoon, van $ tot $, op de vertikale schaal het stemmenpercentage voor (rood) en voor linton (blauw). Het stemmenpercentage van vertoont een dalende trend in functie van het inkomensniveau, het percentage van linton een stijgende trend.

7 4 de staten gerangschikt naar inkomenskloof (Gini-coëfficiënt, Wilkinson en Pickett, 2009) stemmenpercentage linton andere 100 kleine inkomenskloof grote inkomenskloof Alaska Utah Wisconsin New Hampshire Iowa Vermont Nebraska Indiana Minnesota Idaho Wyoming North Dakota Delaware Maine South Dakota Maryland Hawaii Montana Kansas Nevada Washington Oregon olorado Michigan Ohio Virginia Missouri Arizona Pennsylvania North arolina South arolina Oklahoma Illinois Rhode Island Arkansas New Jersey New Mexico Georgia Massachusetts Tennessee West Virginia Kentucky Florida Texas alifornia Alabama onnecticut Mississippi Louisiana New York

8 5 de 50 staten gerangschikt naar welzijnsniveau (index of health and social problems, Wilkinson en Pickett, 2009) stemmenpercentage linton andere 100 laag welzijnsniveau << 16 T versus 2 14 T versus 18 >> hoog welzijnsniveau Mississippi Louisiana Alabama Arkansas Texas South arolina Georgia Kentucky Nevada Tennessee New Mexico Oklahoma North arolina West Virginia Missouri Indiana Florida Michigan alifornia Illinois Arizona Maryland Alaska Delaware Ohio Pennsylvania Virginia New York Oregon Rhode Island Hawaii New Jersey Idaho Kansas Wisconsin olorado Washington Wyoming Nebraska onnecticut Utah South Dakota Maine Iowa Montana Massachusetts North Dakota Vermont Minnesota New Hampshire

9 verantwoording Voor het opstellen van de grafieken had ik de keuze tussen meerdere cijferreeksen, maar geen enkele gaf volledig voldoening. Uiteindelijk gebruikte ik : de cijfers die de Britse onderzoekers Richard Wilkinson en Kate Pickett gebruikten voor hun ophefmakende boek "The Spirit Level Why Equality is Better for Everyone" uit 2009 (cijferreeks 1). cijfers van het U.S. ensus Bureau in Wikipedia (cijferreeks 2). De "cijfers" (reeks 1) van Wilkinson en Pickett zijn al een tiental jaren oud, en zijn in feite geen cijfers, maar grafieken. Met deze rangorde was het me mogelijk de rangorde van de 50 staten te gebruiken (van laag inkomen naar hoog), wat voor een staafdiagram (grafieken 1, 2, 4 en 5) volstaat, maar voor een puntendiagram onvoldoende is (grafiek 3). De "afstanden" tussen de staten, die soms zeer klein, en dan weer groot zijn, komen in de gemaakte staafdiagrammen niet aan bod. [Maryland, Massachusetts, New Jersey en vooral onnecticut hebben véél hogere inkomens dan de andere staten, en de inkomenskloof in de staat New York is véél breder dan elders.] Anderzijds heb ik vragen bij de weliswaar recentere en "preciezere" cijfers op Wikipedia (cijferreeks 2). Hun inhoud is niet helemaal duidelijk (inkomen? binnenlands product? mediaan? gemiddeld?), ze zijn het voorwerp van discussie onder de wiki-internauten (op de "talk-page"), en vooral : de linken die moeten leiden naar de federale data-banken van het U.S. ensus Bureau zijn dood. De orde van de staten is hier enigszins anders dan bij Wilkinson en Pickett. De met een aangeduide staten (Wyoming en North Dakota) zijn hier veel rijker aangeduid. Toch blijft het globale beeld hetzelfde. Twee beperkingen gelden voor alle gebruikte gegevens : alle staten zijn evenwaardig aangeduid, hoewel ze sterk in bevolkingsaantallen verschillen (alifornië telt zestig maal meer inwoners dan Vermont), de geografische of sociale verschillen binnen een staat komen niet aan bod, Daarvoor zou een exploitatie van cijfers op county-niveau nodig zijn, bijvoorbeeld ter grootte van één staat, De cijfers geven evenmin uitsluitsel over individueel stemgedrag. De analyse zegt niet dat mensen met een lager inkomen overwegend voor hebben gestemd ze spreekt zich daarover niet uit, maar wel dat mensen in staten met lagere inkomens overwegend zo hebben gestemd.