Piet de Jong - Labradoodle Geheimen

Transcriptie

1 1

2 Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, door middel van druk, fotokopieën, geautomatiseerde gegevensbestanden of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. 2

3 Voorwoord Bedankt voor de aanschaf van Labdoodle Geheimen. Het boek bevat alles wat je moet weten over de training, opvoeding en verzorging van de Labradoodle. Je bent de trotse bezitter van een Labradoodle en je wilt het allerbeste voor hem. Je wilt echter ook het allerbeste voor jezelf, namelijk een Labradoodle die goed is opgevoed. Wat is er fijner dan het hebben van een hond die bij iedereen geliefd is, die goed naar je luistert, die het goed met andere honden kan vinden en die niet de dingen doet waar jij bij andere honden altijd zo n hekel aan had? Toen ik acht jaar oud was had ik mijn eerste echte kennismaking met een Labradoodle. Het is lang geleden maar toch herinner ik mij de naam van de hond : Bella. Mijn oom had een boerderij en ook een Labradoodle. Ik vond het een prachtige, lieve hond die graag rondstoeide, en ben die nooit meer vergeten. Na de aanschaf van mijn eerste Labradoodle heb ik van alles fout gedaan. Ik kreeg hem als kleine pup en was stapelgek op hem. Ik bracht hem met veel liefde groot en behandelde hem als een kind. Uiteindelijk leidde de manier waarop ik met hem omging ertoe dat hij na een paar jaar vervelende gedragsproblemen begon te vertonen. 3

4 Zo had hij last van verlatingsangst, sprong continu tegen mij en het bezoek op. Hij vernielde mijn spullen en trok continu aan de lijn. Ik ging te rade bij een aantal hondentrainers en volgde hun adviezen op. Maar mijn Labradoodle nam een loopje met me als hij daar zin in had. Op een of andere manier lukte het mij niet hem in het gareel te krijgen. Ik raakte er bijna gefrustreerd van. Aangezien het niet in mijn aard ligt om gauw op te geven, ben ik me gaan verdiepen in alles wat met de Labradoodle en zijn opvoeding te maken heeft. Ik besteedde een groot deel van mijn vrije tijd aan het lezen van allerlei boeken en het afstruinen van het internet. Ook las ik veel hondenboeken van hondenexperts, maar op een of andere manier werkten hun technieken niet voldoende bij mijn Labradoodle. Dit kwam omdat deze boeken te algemeen waren. Het waren geen boeken die speciaal waren geschreven over de Labradoodle. Ik kwam erachter dat ik niet de enige was die met dezelfde vragen en problemen zat over de opvoeding van de Labradoodle. Daarom besloot ik een boek over de Labradoodle te schrijven om zo mijn kennis en ervaringen met anderen te kunnen delen. 4

5 In dit complete Labradoodleboek heb ik al mijn aantekeningen verwerkt die ik de afgelopen jaren heb verzameld. Ik kan jou dus precies vertellen wat je moet doen om de gehoorzame en lieve Labradoodle te krijgen waar je altijd al van hebt gedroomd. Nu weet je hoe het idee voor dit boek is geboren! Het is een boek geworden waarvan ik met trots kan zeggen dat het je stap voor stap zal helpen bij het opvoeden van je Labradoodle tot een gezonde, gelukkige en welopgevoede hond. Met vriendelijke groet, Piet de Jong 5

6 Inhoudsopgave Voorwoord 3 Inhoudsopgave 6 I II III IV De Labradoodle 1 Geschiedenis 8 2 Het uiterlijk van de Labradoodle 18 3 Het karakter van de Labradoodle 29 4 De Labradoodle - een speciale hond 36 5 De Labradoodle - een hond voor jou? 45 Aanschaffen 6 Voorbereidingen treffen 53 7 Het aanschaffen van een pup 66 Opvoeding en training 8 De eerste week thuis 78 9 Zindelijkheidstraining Discipline en de leider van de roedel Gehoorzaamheidstraining 12 Ongewenst gedrag Speciale training 129 Leven met een Labradoodle 14 Een dagelijkse routine Voeding 146 6

7 16 Gezondheid Verzorging Vakanties en reizen 179 V De oudere Labradoodle 19 De gouden jaren Veel gestelde vragen 195 Nawoord 197 Nuttige informatie en links 199 7

8 I De Labradoodle De geschiedenis van de Labradoodle De Labradoodle heeft een heel korte maar interessante geschiedenis. Het fokken van de Labradoodle begon als een goed doel. Al vlug werd er misbruik van gemaakt, en men is nog steeds op zoek naar een rasstandaard voor deze lieve honden. Oorspronkelijk een Australische hond, het ras wordt nu gefokt over de hele wereld. Alhoewel de Labradoodle razend populair is, wordt het jammer genoeg nog niet als rasechte hond beschouwd. Het begin : een brief van Hawaiï naar Australië De Labradoodle is een relatief nieuw ras van honden die voor het eerst door Mr. Wally Cochran eind jaren 1970 gefokt werden. Het Labradoodle ras is dus nog geen 40 jaar oud. Omdat het een kruising is (tussen de Labrador Retriever en de Poedel) bestonden er waarschijnlijk al Labradoodles voordien ongelukjes gebeuren soms maar het werd pas eind jaren 80 opzettelijk gefokt. 8

9 Wally Cochran, een lid van de Royal Guide Dogs in Victoria, Australia, zat immers met een probleem. Op een dag kreeg hij een verzoek van een blinde vrouw in Hawaii zij was blind en had dus een blindengeleidehond nodig, maar haar man was allegisch. Meestal worden Labrador Retrievers gekozen om als geleidehonden op te treden, vanwege hun zacht karakter, maar de vrouw kon geen Labrador Retriever gebruiken. Ook wist Wally dat poedels (en enkele andere rassen, zoals de Yorkshire Terrier en de Shih Tzu) hypoallergeen zijn; dat ze beter geschikt zijn voor families die allergisch zijn. Na de toestemming te verkrijgen van de voorzitter van de Royal Guide Dogs, ging Wally dus te werk. Hij wist dat poedels geen ideale blindengeleide honden waren. Poedels zijn heel intelligente honden maar zitten vol energie en zijn te speels. Oplossing : fok een hond die de eigenschappen van de Labrador Retriever heeft qua karakter, maar die de vacht van de poedel vertoont. Het duurde een tijdje alvorens de eerste Labradoodles geboren waren. Eerst verzamelde Wally maar liefst 33 speeksel- en haarstaaltjes die hij voor allergische reacties kon testen; nadien koos hij de beste blindengeleidehond van de Royal Guide Dogs en een poedel met de meest geschikte vacht en huid. Hij koos de standaard poedel omdat dit het paren met de Labrador Retriever makkelijker maakte de andere Poedels waren te klein. 9

10 Het was een succes, en dus waren de eerste drie officiële Labradoodles geboren. Alle drie de pups werden getest en één van de drie veroorzaakte geen allergische reacties en was dus in feite hypo-allergeen. Ook merkte Wally op dat de jonge Labradoodles makkelijker te trainen waren om als blindengeleidehond op te trainen een beetje meer speels dan de Labrador Retriever, maar toch kalm en vriendelijk genoeg om rustig een blinde man of vrouw te helpen. De hypoallergene pup begon de dienst als blindengeleide hond voor de vrouw de andere twee konden dit jammer genoeg niet doen, alhoewel ze ook zinvolle levens leidden : de tweede pup werd als steungevende hond voor zieke mensen gebruikt, de derde als gids (voor blinden zonder allergische neigingen). Het succes kwam al snel in de kranten te staan : een nieuwe doorbraak! Het Australisch volk kon nu niet alleen pochen over de kangeroe en het lieve koala beertje, maar ook over de Labradoodle, een nieuw ozzy ras. Hypoallergeen? Moeilijker dan verwacht. De positieve en optimistische gemoedstoestand van Wally, de Royal Guide Dogs, een aantal fokkers en blinden, duurde jammer genoeg niet lang. Veel fokkers wisten dat ze een gat in de markt hadden ontdekt, en begonnen dus ook al te dromen van roem en rijkdom. Al vlug bleek dat, alhoewel de eerste drie pups een goede poging waren, er enorm veel voorspoed bij kwam. 10

11 Fokkers merkten al spoedig op dat niet alle puppies met als ouders een Labrador Retriever en een Poedel dezelfde eigenschappen hadden de ene had wat meer weg van de Labrador, de andere van de Poedel. Dat de eerste drie pups een succes waren was eigenlijk alleen maar te wijten aan puur geluk. Het fokken van de Labradoodle was blijkbaar niet zo makkelijk. Als slechts één op tien pups de geschikte eigenschappen hadden (met andere woorden, het gedrag van de Labrador maar de vacht en huid van de Poedel), dan wordt het al snel heel moeilijk om een winstgevende houderij draaiende te houden. Een kruising tussen een Labrador Retriever en een Poedel was alleen maar waardevol als hij als de pup het voortgreffelijk evenwicht kon vertonen. Omdat het dus duidelijk was dat er grondig onderzoek gedaan moest worden, werden in de jaren 80 twee onderzoeksfaciliteiten opgericht, met bijbehorende laboratoria. Fokkers en laboranten onderzochten niet alleen de haarstaaltjes, maar ook het speeksel, de huid en de schilfertjes van de honden. Men besloot nog steeds de Labrador Retriever als ouder te behouden, maar probeerde ook de Poedel te vervangen met andere rassen onder andere de Wheaton Terrier en de Ierse Terrier. Wally en zijn team gingen heel voorzichtig te werk. Hij kruiste de Labrador retriever met een Poedel, en noemde dit de Labradoodle. Na wat tijd kruiste hij een Labradoodle met een andere Labradoodle, en noemde dit de Double Doodle. 11

12 Toen kruiste hij de Double Doodle met een andere Double Doodle en verklaarde dat het een Tri Doodle was. Hij probeerde verschillende combinaties : de Labradoodle met een Poedel, de Double Doodle met een Poedel, de Tri Doodle met een Poedel noem maar op. In totaal werden in de Royal Guide Dogs houderij 31 Labradoodles gefokt. De meeste waren geschikt voor blindengeleidehonden (29, dus ongeveer 94 % ), maar slechts een klein aantal waren hypoallergeen en geschikt voor mensen die aan allergieën lijden. Niettemin was de Labradoodle intussen al de rage Australië was fier op de uitvinding, zelfsal was er slechts een klein percentage effectief hypoallergeen. Het feit was dat de meeste Labradoodles goede blindegeleidehonden waren, of ze nu echt hypoallergeen waren of niet. De hond zag er prachtig uit, was lief, intelligent en betrouwbaar. Bovendien was het origineel, en daar hield het Australisch volk wel van. Kritiek : en toen kwamen de amateurs Omdat de Labradoodle zo populair werd, was er al gauw een groot verschil tussen vraag en aanbod. Iedereen wist dat de Labradoodle een lieve en betrouwbare hond was die uitstekend kon werken als blindengeleide hond, en de geruchten gingen de ronde dat het ras hypoallergeen was en dus geen allergische reactie veroorzaakte. 12

13 Maar weinig mensen vergaten dat slechts een klein percentage van alle kruisingen tussen Labradors en Poedels echte Labradoodles waren. Slechts een minderheid was er zich van bewust dat men niet zomaar een Labrador en Poedel kan kruisen om een Labradoodle te fokken. Door de enorme vraag en klein aanbod schoot de prijs van de Labradoodle de hoogte in, en door de enorme populariteit en door veel onwetendheid begonnen veel fokkers hun eigen houderij te bouwen. Veel fokkers die geen enkele ervaring hadden, noch met Labrador Retrievers, noch met Poedels, begonnen zelf hun eigen experimenten te doen. Amateurs, verspreid over heel Australië, kruisten Labradors en Poedels zonder aandacht te besteden aan genetica, erfelijkheidsfactoren, bloedbanden, stambomen of temperament. Resultaat : een enorme bloei van onvoorspelbare variëteit van pups met verschillende lichamelijke en geestelijke eigenschappen die niets met de echte, originele Labradoodle te maken hadden. Sommige amateurs konden dus inderdaad een goede slag slaan. Dankzij de onwetendheid van de meeste mensen begonnen mensen die zichzelf een fokker noemden veel geld verdienen ze verkondigden aan iedereen dat hun pups hypoallergeen waren en profiteerden van de hoge prijzen. 13

14 Ze kruisten de Labradors en de Poedels en maakten misbruik van het feit dat er geen echte rasstandaard is. Ze verkochten hun dure pups als perfecte blindengeleidehonden maar vergaten te vermelden dat een specifieke opleiding en training nodig is. In kort de amateurs gaven de Labradoodle een slechte naam. Wally Cochran : Het spijt me De man die in 1988 de eerste opzettelijke kruising tussen een Labrador Retriever en Poedel fokte, verklaarde in 2010, toen hij 81 jaar oud was, dat hij er spijt van had. Het is een groot spijt in mijn leven, vertelde Wally gedurende een interview met Fox News. Het is een kruising, geen echte rashond, en ze verkopen de kruisingen nu voor duizenden dollars, terwijl echte rashonden en de fokkers van echte rashonden het moeten bekopen. Maar ja, het is gebeurt en ik kan er nu niets meer aan doen. Ook vond hij het jammer dat er zoveel amateurs gebruik maakten van de situatie, en het zo moeilijk maakten om tot een rasstandaard te komen. Onzin, beweren de andere fokkers en Labradoodle liefhebbers natuurlijk. Het is inderdaad zo dat niet alle Labradoodles hypoallergeen zijn, maar doch heeft de Labradoodle een waaier van prachtige eigenschappen. 14

15 De Labradoodle leeft voor de familie en is gaat goed om met kinderen; het heeft een speels en liefhebbend karakter; het is intelligent, kan goed optreden als blindengeleidehond en verliest geen haren. Een edel doel : rasstandaard en officiële erkenning Inmiddels bestaat er in Australië een organisatie speciaal opgericht voor Labradoodles : de Australian Labradoodle Association, een club die zich voor de belangen van de Labradoodle en hun baasjes inzet. Ook wordt er nog steeds aan het ras gewerkt. In 1989 werd in Victoria, Australië, het Ruthland Manor Labradoodle Breeding and Research Center gesticht, en het doet nu verder met het fokken van de perfecte Labradoodle. Enkel de gezondste honden worden gekozen om de Labradoodle te fokken, en het volledige proces, alsook de werkwijze van de fokkers, wordt volgens de strengste normen volbracht. In 1998 stelde Tegan Park de mini-labradoodle voor aan het publiek. Het was een kruising tussen een Labrador en een Mini-poedel. Nu wordt er al onderscheid gemaakt tussen drie verschillende soorten : de mini s (tussen 35 en 43 cm. schouderhoogte), de middelmatige (tussen 46 en 53 cm) en standaard (tussen 58 en 66 cm). 15

16 Ook omtrent de vacht is er al veel vooruitgang gemaakt. Vroegere Labradoodles konnen verschillende soorten vacht vertonen soms was de vacht meer zoals die van de Labrador, soms meer zoals de Poedel. Vaak hadden puppies de hypoallergeense vacht terwijl ze nog jong waren en verloren ze die vacht rond acht maanden oud, gedurende hondenpubertijd. Maar dankzij de voorzichtige en nauwkeurige programma s van leidinggevende fokkers en clubs moet de vacht van de Labradoodle nu aan bepaalde voorwaarden voldoen. De vacht van de Labradoodle moet wollachtig zijn en de hond mag niet ruien. Het voelt heel zacht aan en de haren krullen op een bepaalde manier dat in geen enkel ander ras te vinden is. Het is vergelijkbaar met de vacht van de Angora geit, met haren die los hangen en zoals lussen bewegen. De vacht kan wel nog steeds in meerdere kleuren voorkomen : zwart, zilver, roomwit, abrikoos, goudgeel, rost, chocolade-bruin en café-au-lait. Labradoodles zijn heel vriendelijke en intelligente honden, uiterst geschikt voor werk met blinden, als therapie-honden of voor patiënten. De échte Labradoodles hebben inderdaad een hypoallergene vacht. De Australian Labradoodle Association heeft zelf een rasstandaard gemaakt, en hoopt dat de Australian National Kennel Council vlug de Labradoodle zal erkennen als een apart ras, met z n eigen rasstandaard maar de vereniging geeft wel toe dat dit nog een twintigtal jaren kan duren om dit te bereiken. 16

17 Vanaf het moment dat de Australian National Kennel Council de Labradoodle als zelfstandig ras en niet als een kruising erkent, kunnen baasjes van dit ras hun Labradoodle laten inschrijven voor competities en shows. 17

18 Het uiterlijk van de Labradoodle De labradoodle is een kruising tussen een Labrador Retriever en een Poedel, dus heeft het kenmerken van beide. Bovendien bestaan er verschillende kruisingen, namelijk F1, F1-B, F2, F3 en de multi-generatie kruising. Dit klinkt misschien ingewikkeld, maar er zijn goede redenen waarom men die classificaties hanteert. Laten we dus beginnen bij het begin; het uiterlijk van de Labrador Retriever en van de Poedel. Het uiterlijk van de Labrador Retriever Ter hoogte van de schouders is de Labrador Retriever tussen de 57 en 62 cm. groot. In vergelijking met de grootte hebben ze een tamelijke korte lengte, alhoewel dit niet het makkelijk wandelen of lopen verhindert. Labradors hebben een dubbele, vacht met korte, harde haren die ze in alle weeromstandigheden beschermt. De vacht komt in drie kleuren : zwart, blond (geelachtig-bruin) en bruin (van licht tot donker bruin). Foto: 18

19 Schedel : een tamelijk wijde schedel die evenwicht vertoont Muil : ongeveer dezelfde lengte als de schedel Ogen : zijn alert en intelligent, bruin of hazelnoot-bruin Oren : hangen naast het hoofd, tamelijk naar achteren en laag. Als ze naar voor getrokken worden komen ze tot de binnenhoeken van de ogen Poten : sterk en gespierd, met compacte tenen en goed-ontwikkelde voeten Staart : tamelijk dik tegen het lichaam, die dan snel dunner wordt naar de tip toe. Volgt de ruglijn in een vloeiende curve. Het uiterlijk van de Poedel 19

20 Er bestaan verschillende soorten poedels; hier spreken we over de Standaard Poedel. Het is een middelmatig tot grote hond, met een grootte ter schouderhoogte van 38 cm. of meer. De vacht heeft ofwel gekruld, ofwel ribbelig haar die in verschillende kleuren voorkomen : zwart, donker blauw-zwart, zilver, grijs, apricot, rost, Foto: Wikimedia Commons wit, melk-wit, bruin of café-au-lait. Als de Poedel voor shows or competities verzorgd wordt, heeft het lichaam een vierkantig uitzicht omdat het ongeveer dezelfde grootte aan de schouders en lengte heeft. Schedel : tamelijk rond met een lichte maar goed zichtbare top Muil : lang en recht Ogen : donkere, ovale ogen die een beetje verder dan normaal van elkaar staan Oren : dicht bij het hoofd, lang en plat Poten : in goede verhouding tot het lichaam Staart : wordt hoog gedragen, wordt soms verkort. 20

21 De kruising Het kruisen van verschillende rassen zal nooit een volmaakte kruising zijn met andere woorden, men kan nooit precies 50 % van de eigenschappen van elk ras krijgen. Meestal is er een dominant ras, of heeft ofwel de vader of moeder dominante eigenschappen. Zo kan men ook duidelijk verschillen zien bij de Labradoodle; de ene heeft meer weg van de Poedel, terwijl de andere meer weg heeft van de Labrador Retriever. Omdat de Labradoodle gefokt wordt voor speciale redenen namelijk om het temperament van de Labrador en de vacht van de Poedel te verkrijgen heeft men dan ook meerdere pogingen nodig om die perfecte ballans te verkrijgen. Het fokken van eerste kruisingen is echter een kansspel; men heeft wat geluk nodig. Daarom worden Labradoodles voor meerdere generaties gefokt vooraleer men een Labradoodle kan verkrijgen die de gepaste eigenschappen heeft. De kruisingen : verschillende soorten Generatie F1 Het is een generatie waarbij de één van de ouders een Labrador is, de andere een Poedel. Men kan spreken over een 50%-50% mix, alhoewel het meestal niet de vereiste eigenschappen van een echte Labradoodle heeft; meestal heeft de hond niet de gewenste vacht en is het niet geschikt voor mensen die allergische reacties krijgen. 21

22 Generatie F1-B Een F1 generatie (dus 50% Labrador en 50% Poedel) wordt met een Poedel gekruist. Theoretisch gezien verkrijgt men dan een 25% Labrador 75% Poedel kruising. Laten we het zo uitdrukken : de hond heeft vier grootouders, en slechts één daarvan is een Labrador, de andere zijn Poedels. Deze generatie heeft de grootste kans om een hypo-allergene vacht te verkrijgen en meestal best geschikt voor mensen die aan allergieën lijden. Generatie F2 Twee F1 generaties worden gepaard. Het is dus een pup waarvan beide ouders kruisingen tussen Labrador en Poedel zijn. Deze generatie verschilt niet zo veel van de F1 generatie, alhoewel er een grotere kans is dat de eigenschappen van de Poedel en de Labrador even sterk aanwezig zijn. Generatie F3 De kruising tussen twee F2 generaties. Nogmaals is de kans groter dat de eigenschappen van de Poedel en Labrador even sterk aanwezig zijn. Multi-generatie Men kan zo verder gaan : Twee F3 s verkrijgen een F4, dan een F5, enzovoort. Vanaf de derde generatie worden ze multi-generatie genoemd. Dit zijn echter nog steeds geen Australian Labradoodles. 22

23 Australian Labradoodle De genetische samenstelling van de Australian Labradoodle is anders dan dat van de multi-gen omdat er diverse andere rassen doorheen zijn gekruist. Een Australian Labradoodle heeft dus een behoorlijk percentage genen van deze toegevoegde rassen erbij. Hoe moet de Labradoodle er dan in feite uitzien? De Labradoodle wordt nog steeds als een kruising aangezien. Het wordt dus nog niet erkend als een apart ras en wordt nog niet door hondenverenigingen omschreven. Amerika en Europa erkennen het bestaan van de Labradoodle, maar weigeren het als een ras aan te zien. Het heeft, oficieël, nog geen rasstandaard die het temperament en het uiterlijk omschrijft. Wel heeft men onderling tussen Australische fokkers een gids uitgebracht die min of meer het uiterlijk omschrijft. Het is niet echt een definitie van de Labradoodle; wel is het een stafmaat om de puppies en oudere Labradoodles te vergelijken en zo ongewenste eigenschappen te vermijden. 23

24 ALGEMENE RICHTLIJNEN VOLGENS DE AUSTRALIAN LABRADOODLE ASSOCIATION Het algemeen uiterlijk Moet atletisch en sierlijk overkomen, met een compact lichaam dat naar beenderen van middelmatige dikte wijst. De hond mag noch zwaar noch te dun lijken. Een typische eigenschap van dit ras is de vacht de hond ruit niet en de vacht is makkelijk te beheren. Karakter Heel slim, sociaal, grappig, vrolijk, vol energie als hij niet aan de leiband is maar zacht en stil als hij behandeld wordt. Ze benaderen mensen op een blije, vriendelijke manier en zijn enthousiast en makkelijk te trainen. Ze vertonen een intuitie over de emotionele behoeften van hun familie of trainer. Door dit vermogen om te weten of te voelen is de Australische Labradoodle een perfecte hond voor mensen met speciale behoeften. Grootte De hoogte (aan de schouders) en lengte (van het borstbeen naar de bil) moet er vierkantig en compact uit zien. Een diepe borst, welgevormd, met een grote buig naar boven voor de buik. De schaamstreek ziet er gespierd en sterk uit. 24

25 Hoofd Een beetje wijd met goed omschreven wenkbrauwen. Het hoofd mag slechts middelmatig wijd zijn; ontwikkeld maar zonder overdrijving. Het aangezicht ziet er korter uit dan de schedel. Het hoofd moet proper en glad zijn, zonder dikke kaken. Het hoofd moet in goede verhouding tot het lichaam zijn. Ogen Groot, uitdrukkend en rond. Oren Beginnen een beetje hoger dan de ogen en moeten plat op het hoofd liggen, in goede verhouding met de schedel. De oorlel heeft een middelmatige dikte, en mag niet tot lager dan de lip hangen. Veel haar in de gehoorgang is ongewenst. Mond Moet een schaargebit zijn; de boventanden moeten de ondertanden net overlappen. Neus Een grote, vlezige vierkante neus. 25

26 Nek en hals In goede verhouding en sterk, tamelijk lang die sierlijk overkomt, licht gebogen en vloeit samen met de schouders zonder bruuske bochten of krommen. Voorpoten Shouderblaren en bovenpoten hebben dezelfde lengte, schouders leunen naar achter. Ellebogen dicht tegen het lichaam, onderpoten recht als men de hond van voren bekijkt. Tenen die naar binnen of buiten gericht zijn niet gewenst. Achterpoten Vanuit het profiel is de kroep bijna plat, een lichtjes gebogen kroep is aanvaardbaar. Knieën zijn matig gedraaid voor de voortstuwing tijdens voorwaartse beweging, en achterpoten zijn sterk gespierd voor kracht tijdens beweging. De afstand van heup tot hiel is kort maar krachtig, loodrecht met de grond. Vanuit het zicht van achteren zijn de poten parallel, niet gebogen. Poten (voeten) Middelmatige grootte, rond met goed gebogen tenen die veerkrachtig zijn. Dikke kussens. De voeten zijn niet naar binnen of buiten gedraaid. 26

27 Staart De staart volgt de lijn tijdens rust maar ook tijdens beweging. Het kan vrolijk gedragen worden, maar mag niet volledig over de rug krullen. De tip van de staart mag de rug niet aanraken, noch mag het krullen. Beweging De draf gaat moeiteloos, met vloeiende beweging, krachtig en goed gecoӧrdineerd bij volwassen honden. Heeft een goede reikwijdte vooraan met sterke aandrijving achteraan voor beweging. Stille, vrije dynamiek en een lichte gang zijn noodzakelijk. Nota over de vacht De vacht is nog steeds een knelpunt het zijn de eigenschappen van de vacht en de huid die grotendeels bepalen of de Labradoodle hypoallergeen is of niet. Mensen die allergische reacties krijgen in de nabijheid van honden hebben een zwak verweer tegen de haren en schilfertjes van de hond. Poedels zijn hypoallergeen; ze ruien niet, en de meeste Poedels zijn dan ook geschikt voor mensen die aan allergieën lijden. Sommige fokkers beweren dan ook dat de beste Labradoodles een mix zijn van 75% Poedel en 25% Labrador. In ieder geval is de vacht heel belangrijk. 27

28 Omtrent het haar onderscheidt men drie soorten : Plat of glad Wolvlies Wol Deze vacht heeft meer weg van de Labrador Retriever, en is niet geschikt voor mensen met allergieën Deze vacht is op het randje, met golvend haar het is meer geschikt voor mensen met allergieën. Deze vacht trekt het meest op de vacht van de Poedel, krult, en is heel geschikt voor mensen met allergieën. TIP : Niet alle fokkers zijn echte fokkers één goede manier om een eerwaardige fokker van een amateur te onderscheiden, is om vragen te stellen over de vacht. Kan een fokker je meer informatie geven over de vacht, de haren (vorm, dikte en lengte) en het regelmatig onderhoud daarvan, en je hebt waarschijnlijk met een goede fokker te maken. 28

29 Het karakter van de Labradoodle Iedere hond heeft zijn eigen karakter, de algemene beschrijvingen hoeven dus niet voor jouw hond te gelden. Omdat de Labradoodle uit de Labrador en de Poedel voorkomt, heeft hij wel karaktertrekken van deze hondensoorten. De Labradoodle is geen officieel erkend hondenras, vandaar dat het ook lastig is om speciale kenmerken aan deze soort toe te wijzen. Er is geen enkele garantie dat jouw hond datzelfde karakter heeft. Daarom is het ook belangrijk dat fokkers zelf de puppy s bij een gezin plaatsen. Zij leren de puppy s kennen en meestal komt er ook een gedragsdeskundige langs die over iedere pup een verslag schrijft van zijn gedrag en wat je daardoor van de pup verwachten kan. Dit verslag krijg je ook mee, als je tenminste bij en goede fokker een pup koopt. Om te beginnen eerste maar eens kijken naar de directe voorouders van de Labradoodle; de Labrador en de Poedel. De Australische Labradoodle is een uitgebreidere mix, daarin zit ook nog wat van de Spaniel en/of van de Waterhond. Overigens zou President Obama een Labradoodle aanschaffen, dat is uiteindelijk een Waterhond geworden. De Waterhond en de Spaniel heb je ook in verschillende varianten, maar daar gaat dit boek niet over. 29

30 Labrador De Labrador is van nature een trouwe en opgewekte hond. Hij kan goed met kinderen opschieten en heeft een zachtaardige natuur. De Labrador heet eigenlijk Labrador Retriever, wat zijn vroegere baan verraad: Hij hielp zijn baas bij de jacht door neergeschoten wild op te halen. Net als een Pointer, wil de Labrador ook weleens met één opgeheven poot en met zijn neus in een bepaalde richting wijzen, daar ligt dan de prooi. De Labrador heeft veel beweging nodig, vooral wanneer hij nog jong is. Als hij te weinig beweegt, kan hij tegendraads worden en ongehoorzaam. De Labrador moet net als iedere andere hond opgevoed worden, alleen wil de Labrador graag zijn baasje plezieren. Hij kan ook niet goed alleen zijn, het is daarom geen geschikt hond voor een gezin dat de hele dag weg is naar werk of school. Poedel De Poedel is bijna een tegenpool van de Labrador. De Poedel is atletisch, wendbaar en sierlijk, tegenover de vrij logge Labrador. De Poedel is slim, maar wel eigenwijs. Hij is erg toegewijd aan mensen en ik denk ook aan dieren. Onze buren van vroeger hadden een Poedel, een heel lief beest en ik kon prima met hem opschieten. Nog jaren later hield hij zijn kopje helemaal schuin als zijn baasje de namen van onze honden uit die tijd noemde. Het leek alsof hij de namen herkende! 30

31 Poedels zijn erg gevoelig voor de stemming van hun baasje, maar weer gereserveerd tegenover vreemden. Een Poedel blaft veel en schel, wat de Labrador juist amper doet (en zeker niet schel). De Poedel is erg toegewijd aan zijn roedel (zijn familie) en hij houdt erg veel van mensen om zich heen. Daarom kan hij niet te veel alleen thuis zijn. Spaniel In de Australische Labradoodle zit ook wat van de Cocker Spaniel en de Ierse Waterspaniel. De Cocker Spaniel is altijd vrolijk, zacht van aard en hij past overal. Hij wil graag werken en wil ook graag onder de mensen zijn. Deze bijzonder trouwe hond is lief en speels, maar ook koppig en eigenwijs. Waterhond Dit is een rustige hond met een zacht karakter en heel geschikt voor kinderen. Hij is geduldig en betrouwbaar, ook geschikt als waakhond, maar hij is zeker niet agressief. De Waterhond is ook een jachthond van oorsprong, maar hij kan ook prima op een erf leven. In de mixer: de Labradoodle Als je deze beschrijvingen leest en je mixt dat, dan kom je uit bij de Labradoodle, een trouwe vriend die mensen graag van dienst wil zijn. De Labradoodle heeft wel opvoeding en training nodig, want anders wil hij nog weleens baldadig worden en juist doen wat hij niet mag. Ook duurt het puppygedrag bij de Labradoodle wat langer dan bij de meeste honden, het kan tot een leeftijd van anderhalf jaar duren voordat hij minder wild en onstuimig wordt. 31

32 Dankzij de invloeden van de Poedel, is de Labradoodle intelligent en kan het een goede waakhond zijn. Of je dat wilt, hangt af van je eigen situatie. In ieder geval kun je erop rekenen dat de Labradoodle je waarschuwt als er iets aan de hand is. Hij is niet agressief, een indringer zal niet meteen door je Labradoodle gevloerd worden. Een Labradoodle heeft een goede training nodig, van kleins af aan. Hij wil graag naar je luisteren en doen wat jij van hem wilt, maar dan moet hij wel weten hoe dat moet. De Labradoodle wordt namelijk niet geboren met die kennis, die moet jij hem aanleren. Trauma De Labradoodle is een erg gevoelige hond, dat maakt hem zo geschikt als hulphond, maar dat maakt ook dat een heftig gebeurtenis heel snel traumatische gevolgen voor een Labradoodle kan hebben. Zeker in de eerste weken dat de pup bij jou thuis is, kunnen er beter geen ingrijpende gebeurtenissen plaatsvinden. Als je bijvoorbeeld al weet dat je gaat verhuizen als je de pup pas een paar weken hebt, laat hem dan liever nog wat langer bij de fokker blijven. Dan kan hij in één keer wennen in je nieuwe huis. Dat is voor jullie beide beter. Laat je pup langzaam en rustig wennen aan een nieuwe omgeving, nieuwe mensen en nieuwe dieren. Laat hem zien dat jij als de roedelleider een vaste factor in zijn leven bent en dat jij voor hem zorgt. Als de pup eenmaal zo n drie maanden is, zal hij je gaan uittesten. Hij wil weten waar zijn plek in deze roedel is. 32

33 Hij heeft de roedel nu een tijdje geobserveerd en hij weet wat en wie de zwakke schakels zijn. Die kan hij misschien wel domineren om zo hoger in de roedel te komen. Het klinkt misschien vreemd, maar de Labradoodle wordt er juist gelukkig van als jij hem zijn plek wijst. Een Labradoodle doet niets liever dan mensen plezieren en hij wil graag leren hoe dat moet. Het kan leuk lijken om hoger in de roedel te komen, maar wat levert dat op? Helemaal niets. Daar wordt niemand gelukkig van, je hond niet en jij al helemaal niet. Overgevoelig De Labradoodle heeft verschillende periodes dat hij weer even heel angstig wordt en niets meer durft, vooral in zijn eerste levensjaar. Het is aan jou om daar goed mee om te gaan en je Labradoodle te helpen om in te zien dat zijn angst niet gerechtvaardigd is. Hij kan zomaar van superzelfverzekerd naar superonzeker overgaan. Het ene moment doet hij nog van alles zonder er ook maar over na te denken lijkt het, maar vlak daarna durft hij de dingen niet meer die hij daarvoor al deed. Het is aan jou om hem daarbij te helpen. Als hij in deze periode niet bij zijn angsten geholpen wordt, kan dit gevolgen hebben voor de rest van zijn leven. De gevoeligheid van een Labradoodle is zijn kracht en zwakheid tegelijk. Help je Labradoodle door zijn angsten heen, maar doe dat zonder overbezorgd te zijn of juist zijn angsten te negeren of er boos om te worden. Je wilt niet dat je Labradoodle een blijvende trauma of een blijvende angst oploopt. 33

34 Bewaker van het huis Als je Labradoodle tussen de één en de drie is, heeft hij wel het lichaam van een volwassen hond, maar nog niet de geest. Hij is nog steeds bezig met het zoeken naar zijn plek en wat zijn doel is. Jij bent degene die hem daarbij kan en moet helpen. Jij moet duidelijk maken wat zijn plek en zijn taak is. Hij kan zichzelf als bewaker van het huis zien, waarbij hij voortdurend blaft tegen vreemden. Dit ziet hij als indringers. Als jij niet wilt dat je Labradoodle zo tekeer gaat, zul jij hem dit af moeten leren. Dat kan het beste door hem te leren wat voor gedrag je wel wilt. Belonen voor goed gedrag is bij de Labradoodle altijd de betere oplossing dan bestraffen voor slecht gedrag. Bestraffen kan hem angstig maken en hem een trauma opleveren. Positieve bekrachtiging is de oplossing. Leer hem dat hij niet de bewaker van het huis is, maar dat hij onderdeel van het huis is. De Labradoodle is geen echte waakhond, verwacht dat ook niet van hem. Socialisatie is totdat hij drie jaar oud is, belangrijk. Breng hem onder de mensen en laat hem met veel verschillende situaties kennismaken. Beloon je Labradoodle als hij iets goed doet en negeer fout gedrag. Je wilt zelfvertrouwen opbouwen en dat doe je door goed gedrag te belonen. Als het de spuigaten uitloopt, mag je hem best corrigeren, maar kijk eerst naar wat jou inbreng is in zijn gedrag. Heb jij iets laten versloffen? Heb jij je hond de kans gegeven om een hogere rang in de roedel te bemachtigen? Zo ja, doe daar dan eerst iets aan. 34

35 Vriend Met een klein beetje moeite, heb je een vriend voor het leven. De Labradoodle kan je beste vriend zijn, als jij hem goed opvoed. Om hem een hulphond te laten zijn, heeft hij nog wat meer training en opvoeding nodig. Dat kan hij ook, want het is een intelligente hond die graag wil leren. Je doet hem een groot plezier met meerdere cursussen. Je Labradoodle is geen waakhond. Hij is een mensenvriend en zal inbrekers eerder vriendelijk begroeten en helpen, dan dat hij ze verjaagt. De Labradoodle is geen hond die je zomaar in huis neemt, je moet weten waar je aan begint. Maar hij kan jouw grootste hulp worden, zeker als je een hulphond nodig hebt en je hem de juiste opleiding(en) daarvoor laat volgen. Hij wil jou graag een plezier doen, maar hij weet niet uit zichzelf hoe dat moet. Dat moet jij hem (laten) leren. 35

36 De Labradoodle een speciale hond De Labradoodle is speciaal De Labradoodle is anders dan alle andere honden, daar is hij ook speciaal voor gefokt. Veel mensen hebben baat bij een hulp- of therapiehond, maar ze zijn allergisch voor hondenharen. Dan komt de Labradoodle in beeld. Door de kruising tussen een Poedel en een Labrador is er een grote hond ontstaan, die de wilskracht en felheid van een Poedel bezit en tegelijk de zachtaardigheid van een Labrador. Een ideale combinatie. De Labradoodle is er in verschillende groottes, soms is een medium hoogte meer gewenst. Vaak is een grote hond beter, zoals voor het begeleiden van blinden. Het uiterlijk van de Labradoodle maakt dat veel mensen zich niet bedreigt voelen. Hij ziet er wel koddig uit met wat krulletjes, maar hij is wel sterk genoeg om te kunnen helpen. De Labradoodle past zijn gedrag aan aan hoe zijn baasje zich voelt. Geleidehond Als blindengeleidehond is de Labradoodle heel geschikt. Geleidehonden moeten zowel slim zijn en zelf oplossingen kunnen bedenken als opdrachten uitvoeren. Als zijn baasje naar de supermarkt wil, is het niet de bedoeling dat hij bij het postkantoor uitkomt. 36

37 Aan de andere kant kan er plotseling een wegopbreking zijn, er kan een ongeluk gebeurd zijn of er kan een andere reden zijn waarom het normale pad naar de supermarkt niet gevolgd kan worden. Dan moet de geleidehond in staat zijn om zelf een oplossing te bedenken. Hij moet een andere weg kunnen nemen die toch uitkomt bij de gewenste plek. Daarop wordt een geleidehond getraind. Hij kan veel dingen leren, zijn baasje veilig door het verkeer, over trappen en over pleinen leiden, is geen probleem. Speciale trainingsscholen voor blindengeleidehonden, trainen de honden om te gaan helpen. Vooral honden die graag willen leren, zijn geschikt als hulphond. Daarin is de combinatie van kenmerken van een Poedel en een Labrador (en soms een Cocker Spaniël) een uitkomt. De Labradoodle is uitermate geschikt als hulphond. Hij past zich aan zijn baasje aan en wil graag helpen. De Labradoodle kan ook als PTSS-hulphond ingezet worden. PTSS loop je op door traumatisch (oorlogs)ervaringen. Mensen die hierdoor in een isolement raken, depressief zijn of nachtmerries hebben, kunnen veel baat hebben bij de hulp van een Labradoodle. Iedereen heeft de reclame van een ex-soldaat die in zijn dromen terugkeert naar het slagveld waar hij is geweest. Een hond komt hem dan helpen, hij maakt de man wakker door over zijn gezicht te likken en het licht aan te doen. 37

38 Ook bij mensen met een handicap is de Labradoodle een goede hulp. Hij kan klusjes in huis doen, zoals de wasmachine of droger leeghalen, lichten aan en uit doen, de post pakken, de voordeur openen met een lang touw. Door zijn hypoallergene vacht, is de Labradoodle voor veel meer mensen geschikt dan veel andere hondenrassen. Hypoallergeen? De Labradoodle is gefokt voor mensen die een hulphond nodig hebben, maar die allergisch zijn voor hondenharen. In 90 procent van de gevallen treden er geen klachten op bij de Labradoodle. Niet alle mensen die allergisch zijn voor honden, zijn dat alleen voor de haren. Sommigen (een minderheid, dat wel) is allergisch voor het speeksel van honden en daar is nog geen remedie op gevonden. De Labradoodle is een oplossing voor veel mensen met een allergie, maar niet voor iedereen. Daarom moet er bij iedere pup uitgeprobeerd worden of de toekomstige eigenaar er wel of niet allergisch voor is. Zelfs bij pups uit hetzelfde nest kan dit verschillen. Dat de Labradoodle hypoallergeen is, komt doordat zij haren erg dicht op elkaar zitten, waardoor er bijna geen plaats is voor huidschilfers. Huidschilfers die er niet zijn, kan een hond ook niet verliezen. Ook verliest de Labradoodle bijna geen haar door de afstamming van de poedel, die ook geen haren verliest. 38

39 Deze eigenschappen maakt dat deze hond geen astma-opwekker is. De vacht van de Labradoodle ruik je bijna niet en ook van vlooien heeft hij weinig last. Dat laatste is een handig pluspunt! Een foute opvatting Ruim twintig jaar geleden kreeg de Australische Koninklijke Geleidehonden Organisatie een telefoontje van een blinde mevrouw die graag een hond wilde, maar haar man was allergisch voor de haren. Iets te snel werd er Maar natuurlijk mevrouw, wij zorgen voor een niet-verharende hulphond gezegd. Drie jaar en drieëndertig poedels later was er nog geen hulphond gevonden. Poedels zijn niet geschikt als hulphond, ze hebben daar niet het juiste karakter voor en ze zijn vaak nogal klein. Een labrador is dat juist wel en er werd besloten de twee met elkaar te kruisen, om een volgzame, niet verharende hond van een redelijk formaat te krijgen. Van de drie pups die hieruit werden geboren, bleek maar één antiallergisch te zijn en dat werd de hulphond voor mevrouw. Het is dus niet zo dat iedere Labradoodle dezelfde eigenschappen heeft en dat iedere Labradoodle een antiallergische vacht heeft. Dat is een foute opvatting die wereldwijd wordt aangenomen en hardnekkig blijft hangen. Test altijd uit of de pup inderdaad een antiallergische vacht heeft, dat voorkomt latere problemen en verdriet voor zowel het baasje als problemen voor de hond. 39

40 Naar de bewuste mevrouw werden haren van de drie puppy s opgestuurd. Daardoor ze kon uitproberen op welke haar man wel en niet allergisch reageerde om zo een geschikte hond aan te schaffen. Het fokken van de Labradoodle leidde er ook toe dat er veel meer met de Poedel werd gekruist, want er werd over het algemeen aangenomen dat ook deze hondensoorten hypoallergeen zouden zijn, wat bij de Labradoodle dus al niet altijd het geval is. Ook werd er met de Labradoodles doorgefokt, wat tot onverantwoorde problemen leidde. Deze puppy s zagen er dan wel snoezig uit, maar alleen op uiterlijkheden fokken, leidt tot problemen met de gezondheid. Deze honden hebben problemen met hun heupen, ellebogen en ogen. Ook epilepsie is een groot probleem. Het ergste is dat deze hondjes ook nog als rasecht verkocht worden, wat sowieso al niet mogelijk is, want het is geen ras. Hier speelt geld uiteraard een grote rol. Een Labradoodle mag dan geen rashond zijn, hij is wel duur in de aanschaf, duurder dan menige rashond met stamboom. Vraag daarom altijd naar de (voor)ouders. De Labradoodle is voor sommigen meer een designerhond, dus voor de show. President Obama wilde ook een Labradoodle, waarop de belangstelling voor deze soort omhoog schoot. Uiteindelijk kocht Obama een Ierse Waterhond 40

41 Voordelen van een labradoodle Een labradoodle is een geweldige aanwinst voor je gezin en je hele familie. Een hond zorgt voor gezelligheid in je gezin en is een goede kameraad. De Labradoodle is blij als jij blij bent en komt bij je liggen als je verdrietig bent. Deze hond past zich gemakkelijk aan aan de rest van het gezin en gaat mee in de flow. Ze zijn erg goed met kinderen en ze zijn prima te trainen, door hun Labradorafkomst. Dit is gecombineerd met de allergievriendelijke vacht van de poedel en zijn schranderheid, wat jou de perfecte huisgenoot geeft. Veel Labradoodles hebben een allergievriendelijke vacht, maar dat moet je toch even uittesten voordat je je hart verloren hebt aan een speciale Labradoodle. Veel mensen zijn allergisch voor de huidschilfers van honden, die huidschilfers hebben Labradoodles (bijna) niet. Ook verharen sommige Labradoodles helemaal niet, terwijl anderen licht verharen. Bij pups uit hetzelfde nest kan dit al verschillen. Dit is wel altijd minder dan de meeste hondensoorten. Het is belangrijk dat je weet wie de (voor)ouders zijn van de Labradoodle waar jij je oog op hebt laten vallen. Dat zegt namelijk veel over de eigenschappen van deze Labradoodle, ook over zijn antiallergische vacht. De Labradoodle heeft over het algemeen het temperament van de Labrador. Als je een geschikt exemplaar gevonden hebt, dan kun je jouw gezin verrijken met een nieuw lid, die ook voor de kinderen een geweldige vriend zal zijn. Je kinderen zullen dol op hem zijn! 41

42 De Labradoodle is heel trouw en hij let erg goed op hoe jij je voelt. De meeste honden zijn gevoelig voor stemmingen en stemmingswisselingen bij mensen, maar de Labradoodle is daar extra alert op. Ook met andere (huis)dieren kan deze hond prima opschieten. Vaak is er weinig gewenning nodig, vooral van de kant van de hond. Maar de Labradoodle is juist erg gemakkelijk in de omgang over het algemeen. Zoals bij alle hondenrassen (en ook bij mensen) het geval is, zullen er ook Labradoodles bestaan die minder vriendelijk zijn. Iedere hond heeft zijn eigen karakter. De aanleg voor chagrijnigheid heeft de Labradoodle echter niet, maar ieder heeft zijn eigen persoonlijkheid. Ook honden. Waar bij de komst van een nieuwe hond, mensen en dieren zich moeten aanpassen en wennen, draait de Labradoodle gewoon mee in het gezin. Hij draait gewoon mee in de roedel, alsof het nooit anders is geweest en hij al jaren bij jullie woont. Als je eerder een hond als pup in huis hebt gekregen, zul je het verschil beslist merken. De Labradoodle is een echte speelkameraad voor je kinderen. Welk kind droomt er nou niet van om een hond in huis te hebben? Voor veel gezinnen wordt dit mogelijk doordat de Labradoodle is ontstaan. Een ander voordeel is dat je bij de Labradoodle amper last van hondenharen hebt. Waar je andere mensen hoort klagen over hondenharen die echt overal zitten, hoef jij je hond alleen te borstelen. Af en toe eens naar de kapper voor een knipbeurt en je hond is weer op en top klaar! 42

43 Net als dat niet iedere pup een allergievriendelijke vacht heeft, hebben ze ook niet allemaal dezelfde soort vacht. Het is belangrijk dat je bij het uitzoeken van een pup kijkt naar hoe het met de allergiefactor zit en dat je met de fokker bespreekt wel type verzorging zijn vacht nodig heeft. Een hond die wekelijks geborsteld moet worden, is wellicht niet handig voor een eigenaar met een allergie voor hondenharen. Dan kun je beter kiezen voor een broertje of zusje dat alleen knipbeurten nodig heeft. Met een Labradoodle hoef je niet twee maal per dag te stofzuigen. Je vindt ook niet overal hondenharen. Ook heb je altijd veel bekijks met de Labradoodle. Met zijn krulletjes ziet hij eruit als een uit de kluiten gewassen pup. Je zult al snel merken dat mensen zich afvragen wat voor hond jij hebt, want de Labradoodle is nog vrij onbekend. De soort hond bestaat al langer, maar hij is niet algemeen bekend, zoals zijn voorouders de Labrador en de Poedel. Labradoodles kom je niet iedere dag op straat tegen, dus kun je er op rekenen dat je regelmatig staande wordt gehouden door mensen die iets over je hond willen weten en hem vooral willen aaien. Het knuffelgehalte van de Labradoodle is hoog, ook dat zul je merken. Kinderen vinden hem meteen leuk en dat is echt wederzijds. Ook hun unieke persoonlijkheid zorgt ervoor dat veel mensen over deze hond praten. Hij is anders dan elke andere hond die ze ooit gezien hebben. Omdat het nog een relatief onbekende soort is (hij is (nog) niet erkend als ras), krijg je automatisch veel reacties. 43

44 Het is een unieke hond, zowel wat uiterlijk als innerlijk betreft. Een schot in de roos voor mensen die een zachtaardige hond zoeken die amper tot helemaal niet verhaard. 44

45 De Labradoodle een hond voor jou? De behoeften van je familie Met een Labradoodle haal je een vrolijke noot in huis, misschien precies datgene waar jouw familie behoefte aan heeft! De Labradoodle is een echte familiehond. Hij is lief, gezellig, vrolijk, trouw en zeer aaibaar. Daarnaast ziet hij er ook nog eens grappig uit. Wat wil je nog meer voor je gezin? Een speelkameraad voor je kinderen en een rustpunt voor hyperactieve mensen. Je kinderen hebben aan de Labradoodle een knuffeldier dat het altijd doet! De Labradoodle heeft behoefte aan veel beweging op een dag, het is dus geen groot formaat schoothond die je in huis haalt, ook al lijkt dat misschien wel zo. De Labradoodle is erg gericht op de behoefte van anderen en hij zal ook zijn uiterste best doen om daaraan tegemoet te komen. Dat maakt hem uitermate geschikt om hulphond te zijn, zowel voor blinden als slechtzienden, maar ook hyperactieven en volwassenen en kinderen die in een proces van rouwverwerking zitten. Ook kinderen met autisme of het Syndroom van Down kan hij goed helpen. Uiteraard is hij ook bij mensen met andere psychische problemen op zijn plaats. De Labradoodle wil graag mensen om zich heen, daarom is het zo n goede familiehond. 45

46 Geleidehonden De Labrador is al bekend als zeer geschikte blindengeleidehond, maar nu is er de Labradoodle, die zo mogelijk nog geschikter is. Zijn afstamming van de Poedel maakt hem leergierig en intelligent, wat voor iedere geleidehond een groot pluspunt is. Zijn allergievriendelijke vacht zorgt ervoor dat er voor veel mensen met de behoefte aan een hulphond, deuren open gaan. Een geleidehond wordt als pup bij een pleeggezin geplaatst, waar hij de beginselen leert, zoals dat hij niet op de bank mag liggen. Er zijn speciale trainingsscholen voor honden waar ze de opleiding tot geleidehond volgen. Dit kan zijn voor het begeleiden van blinden, maar de Labradoodle kan ook voor mensen met een andere handicap een hulphond zijn. Een hulphond leert dagelijkse klusjes doen. Voor een blindengeleidehond betekent dat ervoor zorgen dat zijn baasje veilig op de plaats van bestemming aankomt. Tijdens de opleiding, die anderhalf tot twee jaar duurt, leert hij lopen met een tuig om, zodat de blinde iedere beweging van zijn geleidehond precies voelt. De hond leert stoppen voor op- en afstapjes. Hulphonden voor mensen zonder visuele beperking, hebben vaak behoefte aan een hond die hun stemming aanvoelt en die ze door moeilijk periodes heen helpt. Dat is precies wat de Labradoodle doet en waar hij goed in is. Ook bij kinderen met autisme kan er een enorme verandering in hun gedrag komen als zij een hulphond krijgen. 46

47 Bij iedere hulphond wordt eerst gekeken of er een match is met het gezin of de persoon waar hij terecht kan komen. Honden hebben een eigen karakter en soms past dat niet bij een gezin of een persoon. Ook leert degene voor wie de geleidhond is om met hem om te gaan. Dit is maatwerk, want niet iedere persoon is gelijk. Een geleidhond komt dus niet kant-en-klaar van de opleiding af, maar daar gaat eerst een periode van training met zijn nieuwe baasje aan vooraf. Allergieën en astma De allergie voor honden betreft niet het hondenhaar, zoals vaak wordt gedacht, maar het speeksel van de hond. De Labradoodle verliest over het algemeen niet teveel haar, maar speeksel heeft hij wel. Dat is onvermijdelijk. Het is daarom ook niet zo dat iedereen een Labradoodle als hond kan hebben. Dat hangt helemaal af van de soort allergie. Vaak zijn mensen met astma ook allergisch voor het hondenspeeksel. Dan is een hond in huis halen geen goed idee. Hondenallergeen dat uit het speeksel komt, zit overal om ons heen. Het komt niet alleen van honden af, maar mensen die met honden omgaan, dragen het ook bij zich waardoor het allergeen zich steeds verder verspreidt. Niet iedereen met een allergie reageert even heftig op een hond. De reactie kan zo licht zijn, dat het hebben van een hond wel mogelijk is. Mensen die echt heftig reageren met niesbuien, loopneus en hoofdpijn, kunnen beter uit de buurt van honden en plekken waar honden regelmatig komen, blijven. Een allergie voor honden kun je niet voorkomen. 47