Toelichting Legger Buitendijkse regionale waterkeringen

Transcriptie

1 Toelichting Legger Buitendijkse regionale waterkeringen 29 november 2013

2 Inhoud 1. Inleiding Aanleiding Doelstelling Leeswijzer Wettelijk kader Algemeen Inspraakprocedure Opbouw Legger Afbakening Wat zie ik op een legger? Zonering Onderhoudsplichtigen en -verplichtingen Onderhoudsplichtigen Onderhoudsverplichtingen Versterkingen Actueel houden van de legger Verbeteringen en actualisering Juridische procedure Bijlage 1 Toelichting begripsbepaling 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen

3 1. Inleiding Het beheersgebied van Waterschap Zuiderzeeland valt vrijwel geheel binnen de grens van de provincie Flevoland. In het beheersgebied bevinden zich twee dijkringen. Dit zijn dijkring 7 (Noordoostpolder) en dijkring 8 (Oostelijk en Zuidelijk Flevoland). Deze dijkringen worden omsloten door primaire waterkeringen. De maatgevende belasting die deze waterkeringen rondom deze dijkringen minimaal moeten kunnen keren is in de Waterwet vastgesteld op een kans van voorkomen van 1 / per jaar. Buiten deze primaire waterkeringen bevinden zich binnen het beheersgebied van Waterschap Zuiderzeeland ook buitendijkse gebieden, welke omsloten worden door buitendijkse regionale waterkeringen Aanleiding Waterschap Zuiderzeeland heeft in 2005 de zorgtaak (het beheer en onderhoud) voor een aantal buitendijkse gebieden en buitendijkse regionale waterkeringen (behorend bij deze buitendijkse gebieden) van de Provincie Flevoland toegewezen gekregen. Voor een goed beheer en vanuit de Provinciale Verordening voor de fysieke leefomgeving 2012 is het nodig een legger voor de buitendijkse regionale waterkeringen vast te stellen. In de legger worden de zones vastgelegd waarop de Keur (de verordening van het waterschap) van toepassing is. Behalve de legger wordt ook de Keur (de verordening van het waterschap) uitgebreid met een hoofdstuk dat betrekking heeft op de buitendijkse regionale waterkeringen. Uitgangspunt bij de aanwijzing van de buitendijkse gebieden is alleen de objecten te beschermen waarbij door overstroming een substantiële schade zal ontstaan. Alleen die waterkeringen in buitendijkse gebieden met een woonfunctie of gebouwen bestemd voor verblijfsrecreatie worden onder de zorg van het waterschap gebracht, dus geen onbebouwde buitendijkse gebieden. Per waterkering is een aparte veiligheidsnorm vastgesteld. Als ondergrens geldt een veiligheidsnorm van 1/10 en een bovengrens van 1/ Vaststelling van veiligheidsnorm is een provinciale taak en maakt deel uit van de aanwijzing. Wat is een legger? De legger bestaat uit een (overzichts-)kaart, met de ligging van waterstaatswerken (buitendijkse gebieden, waterkeringen of ondersteunende kunstwerken) en daaraan grenzende beschermingszones. Deze kaarten zijn digitaal via het internet of (analoog) op een papieren kaart te raadplegen. De basis voor beide vormen is de GIS (Geografisch Informatie Systeem) database van het waterschap. Verder staat in de legger aan welke eisen het waterstaatswerk naar ligging, vorm, afmeting en constructie (gezien zijn functie) moet voldoen, welke persoon of instantie verantwoordelijk is voor het onderhoud en aan welke onderhoudsverplichtingen moet worden voldaan. Waarom is er een legger? De functie van de legger is om inzage te geven in de taken voor beheer en onderhoud van de in de legger opgenomen waterstaatswerken. Het gaat om de beheertaken en onderhoudsplichten van het waterschap en de onderhoudsplichten van derden waarop het waterschap toezicht uitoefent. Daarbij geeft de legger ook aan tot waar het regime van de Keur van toepassing is. Bij deze legger buitendijkse regionale waterkeringen is de landelijke Unierichtlijn Legger Waterkeringen (2013) gevolgd Doelstelling Met deze toelichting op de Legger buitendijkse regionale waterkeringen wordt: De functie en positie van de legger in relatie tot het beheer en onderhoud van de buitendijkse gebieden en regionale keringen uitgelegd; De uitgangspunten en de wijze waarop deze gebieden en waterkeringen in de legger zijn opgenomen vastgelegd; De procedure om wijzigingen aan deze gebieden en waterkeringen in de legger te kunnen opnemen vastgelegd. 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen

4 1.3. Leeswijzer In hoofdstuk twee is het wettelijk kader aangegeven dat van toepassing is op het opstellen van een legger. Het derde hoofdstuk beschrijft de inhoud van het onderhoud en de onderhoudsplichtigen. In het vierde hoofdstuk wordt de opbouw van de legger toegelicht en daarna in hoofdstuk vijf de aspecten die voor toekomstige herzieningen relevant zijn. 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen 2

5 2. Wettelijk kader 2.1. Algemeen Waterschap Zuiderzeeland is op grond van de volgende wet- en regelgeving verplicht tot het opstellen van een legger: 1. Waterschapswet, artikel 78, tweede lid: Het algemeen bestuur stelt de legger vast waarin onderhoudsplichtigen of onderhoudsverplichtingen worden aangewezen. 2. Waterwet, artikel 5.1, eerste lid: De beheerder draagt zorg voor de vaststelling van een legger, waarin is omschreven waaraan waterstaatswerken naar ligging, vorm, afmeting en constructieve eisen moeten voldoen. 3. Waterwet, artikel 5.1, derde lid: Bij of krachtens provinciale verordening kunnen nadere voorschriften worden gegeven ten aanzien van de inhoud, vorm en periodieke herziening van de legger voor daarbij te onderscheiden categorieën van waterstaatswerken (artikel 5.20 Verordening voor de fysieke leefomgeving provincie Flevoland 2012). Tevens kan de provincie het waterschap vrijstelling geven van de leggerplicht voor met name vermelde waterstaatswerken. Het gaat dan om beheerobjecten die zich naar hun aard of functie niet lenen voor de bedoelde omschrijving, dan wel van geringe afmeting zijn. Voor Flevoland is deze tekst opgenomen in onderstaand kader. Kader uit: Verordening voor de fysieke leefomgeving, Flevoland, Titel 5.5 Legger: Artikel 5.20 Legger waterstaatswerken 1. De legger bedoeld in artikel 5.1 van de Waterwet bevat onverminderd het bepaalde in het tweede lid van dat artikel in ieder geval: a. het lengteprofiel en dwarsprofielen van de primaire- en regionale waterkeringen, oppervlaktewaterlichamen en bergingsgebieden; b. een omschrijving van de ondersteunende kunstwerken en de bijzondere constructies die deel uitmaken van de primaire- en regionale waterkering, oppervlaktewaterlichamen en bergingsgebieden. Artikel 5.21 Uitzondering leggerplicht Gedeputeerde staten kunnen voor waterstaatswerken vrijstelling verlenen van de leggerplicht bedoeld in artikel 5.1 van de Waterwet indien deze waterstaatswerken zich naar hun aard of functie niet lenen voor omschrijving van die elementen dan wel van geringe afmetingen zijn. Opmerking: in artikel 5.1, lid 2 van de Waterwet wordt het opstellen van een technisch beheerregister genoemd. In het beheerregister wordt de werkelijke situatie van waterstaatswerken vastgelegd. In artikel 5.1, lid 2, wordt de verplichting tot het opstellen van een beheerregister beperkt tot primaire waterkeringen, dan wel de uitzondering van artikel 2.4 van de Waterwet. Voor de overige waterkeringen mag de beheerder een beheerregister vaststellen. 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen 3

6 In figuur 1 is de relatie tussen de Keur, de legger en het beheerregister toegelicht. Beheer & Onderhoud Eisen en randvoorwaarden Keur Geboden & verboden Legger Vereiste situatie (= ontwerpeis + onderhoudsplicht) Beheerregister Werkelijke situatie Vergunningen Figuur 1 Relatie Keur, legger en beheerregister De Keur en de legger vormen samen de instrumenten waarmee het waterschap zijn taakuitoefening kan waarborgen wat betreft veiligheid, berging en aan- en afvoer van water. De Keur bevat regels en de legger bepaalt waar welke regels van toepassing zijn. Op basis van verbodsbepalingen uit de Keur en daarbij behorende beleidsregels wordt getoetst of geplande ingrepen op in de legger vastgelegde waterstaatswerken kunnen worden toegestaan. De ingrepen die met goedkeuring van het waterschap zijn aangelegd (bijv. door vergunningverlening), worden als vast te stellen leggerwijziging in de legger vastgelegd, waarmee de nieuwe situatie door de Keur wordt beschermd. Daarnaast worden verleende vergunningen verwerkt in het beheerregister (taak Waterschap) Inspraakprocedure In de legger worden de zones vastgelegd waarop de Keur van toepassing is. Dit betekent dat de Keur en de legger beperkingen op eigendom van derden kunnen leggen. Daarnaast worden in de legger de onderhoudsplichtigen vastgelegd. Dit voorkomt dat meningsverschillen ontstaan. Mocht dat toch gebeuren, dan is de legger de juridische titel waarop wordt teruggevallen. In verband met de mogelijke gevolgen voor eigenaren wegens het vaststellen of wijzigen van een legger, schrijft artikel 5.22 van de Verordening voor de fysieke leefomgeving Flevoland 2012 voor dat afdeling 3.4 van de Awb van toepassing is op de voorbereiding van de legger als bedoeld in artikel 5.1 van de Waterwet. Dit is de zogenaamde zienswijzenprocedure. Belanghebbenden krijgen de gelegenheid te controleren of alle gegevens goed zijn opgenomen in de legger. Zo nodig kunnen zienswijzen worden ingediend. Deze zienswijzen worden beoordeeld en de Algemene Vergadering van het waterschap neemt daarover een besluit. Tegen dit besluit kan geen bezwaar worden gemaakt. Dit is niet mogelijk in een zienswijzenprocedure. Wel kan tegen dit besluit beroep worden ingesteld bij de rechtbank, en eventueel hoger beroep bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen 4

7 3. Opbouw Legger 3.1. Afbakening Op basis van de volgende uitgangspunten zijn waterstaatswerken opgenomen in de legger buitendijkse regionale waterkeringen: Gebieden die niet binnen de primaire waterkeringen van Dijkring 7 en/of Dijkring 8 (conform Legger primaire waterkeringen) zijn gelegen en als beschermd buitendijks gebied zijn aangewezen door de Provincie Flevoland. Uitgangspunt bij de aanwijzing van de buitendijkse gebieden is alleen de objecten te beschermen waarbij door overstroming een substantiële schade zal ontstaan. Alleen die waterkeringen in buitendijkse gebieden met een woonfunctie of gebouwen bestemd voor verblijfsrecreatie worden onder de zorg van het waterschap gebracht. De buitendijkse gebieden worden begrensd door een regionale waterkering. Een regionale waterkering heeft een lagere normering (maatgevende belasting die deze waterkeringen minimaal moeten kunnen keren) dan een primaire waterkering. De normering van de regionale waterkeringen varieert op een kans van voorkomen van 1/10 tot 1/1000 per jaar (gemiddelde overschrijdingskans per jaar bij gebruik van een overslagcriterium van 1 l/s/m). De normering per gebied is vastgelegd in de Verordening voor de fysieke leefomgeving 2012 van de provincie Flevoland; Het betreft de volgende buitendijkse gebieden (tussen haakjes is het nummer opgenomen zoals opgenomen in de Verordening voor de fysieke leefomgeving 2012): 1. Urk (1/2) 2. Schokkerhaven (3) 3. Maximacentrale (Flevocentrale) (5) 4. Parkhaven (8) 5. Muiderzand (13) 6. Almere Haven (15) 7. De Eemhof (16) 8. Haven Zeewolde (19) 9. Harderhaven (20) 10. Zuiderzee op Zuid (21) Onderdelen van waterkeringen die reeds in de Legger Primaire Waterkeringen zijn vastgelegd en grenzen aan de gebieden en regionale waterkeringen die worden vastgelegd in deze legger zijn ter oriëntatie wel opgenomen, maar worden niet opnieuw vastgesteld. Wanneer op een locatie zowel het beleid voor de primaire waterkeringen als het beleid voor buitendijkse gebieden en/of de regionale waterkeringen geldt, is het zwaarste regime maatgevend. Regionale waterkeringen komen grofweg in 2 vormen voor: 1. Traditionele waterkering: een waterkering met een traditioneel profiel bestaande uit een buitentalud met stortsteen/zetsteen in de golfklapzone en daarboven een talud bestaande uit erosiebestendige bekleding. De waterkering is goed toegankelijk en vrij van bebouwing. 2. Ruimtelijk ingerichte waterkering: Een waterkering met een belangrijke functie voor de ruimtelijke ordening en de beeldkwaliteit, welke minder duidelijk zichtbaar fysiek aanwezig is en waar in het merendeel van de gevallen bebouwing in de nabijheid aanwezig is. Dit is de eerste versie van de legger voor buitendijkse regionale waterkeringen. Door het gebruik van gedetailleerde kaarten voor de ondergrond evenals aanvullende inventarisaties en controles in het veld is een zo nauwkeurig mogelijk resultaat verkregen. Er is tot op heden geen gebruik gemaakt van de vrijstelling op de leggerplicht die art van de Verordening voor de fysieke leefomgeving Flevoland 2012 mogelijk maakt voor waterstaatswerken met geringe afmetingen. 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen 5

8 3.2. Wat zie ik op een legger? De volgende onderdelen zijn opgenomen in de legger: 1. Regionale waterkeringen a. Onderhoudsplichtige kernzone; b. Onderhoudsplichtige oeverconstructies; c. Onderhoudsplichtige beschermd buitendijks gebied. De leggerinformatie wordt geografisch ontsloten waarbij gebruik wordt gemaakt van IRIS als database. Elk waterstaatswerk (kunstwerken, wateren, enz.) heeft een eigen unieke code in het register (IRIS) van het waterschap. Voor de presentatie van de legger wordt gebruik gemaakt van de Grootschalige Basis Kaart Nederland (GBKN). De GBKN bevat gedetailleerde informatie, zoals de ligging van een insteek of een oeverconstructie. Daarnaast zijn ook de kadastrale percelen (incl. nummering) opgenomen. Tenslotte zijn ook de grenzen van de zonering van de primaire waterkeringen opgenomen. In een tabel wordt per kadastraal perceel de onderhoudsplichtige getoond. Hierbij is gebruik gemaakt van het kadaster, informatie uit luchtfoto s, het raadplegen van gemeenten, informatie van de opzichters van het waterschap en het bezoeken en in kaart brengen van situaties in de praktijk. In figuur 2 is een voorbeeld opgenomen van een kaartbeeld van de legger en de daarbij behorende legenda (verklaring) en een dwarsprofiel. Figuur 2 Voorbeeld kaart, legenda en dwarsprofiel Legger 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen 6

9 3.3. Zonering In figuur 3 worden verschillende begrippen toegelicht. In de bijlage worden een aantal begrippen toegelicht. Meerzijde Beschermd buitendijks gebied Buitenkruinlijn Binnenkruinlijn Buitenkruinlijn Binnenkruinlijn Polderzijde Kruin Kruin Kernprofiel Kernprofiel 10 m Kernzone Regionale buitendijkse waterkering Figuur 3 Begripsbepalingen (schematisch weergegeven) Primaire waterkering De regionale waterkeringen hebben 3 zones: de kernzone, het kernprofiel en het beschermd buitendijks gebied. De kernzone bestaat uit het buitentalud, de kruin en het binnentalud, inclusief een zone van 10 m aan de meerzijde van de regionale waterkering (buitendijks). Het kernprofiel bestaat uit het buitentalud (begrensd door de zone van 10 m buitendijks), de kruin en het binnentalud van de regionale waterkering. De kernzones van de regionale waterkeringen is/zijn opgenomen in de legger. De kernzone van de regionale waterkering is door middel van een gekleurde zone op de kaart aangegeven. Van de regionale waterkeringen zijn op de kaart tevens de buitenkruinlijn, de binnenkruinlijn en de locaties van dwarsprofielen aangegeven. Het beschermd buitendijks gebied is door middel van een gekleurde zone op de kaart aangegeven. Het betreft de gebieden die buiten de primaire waterkeringen van dijkring 7 en/of 8 gelegen zijn, tot en met de buitenkruinlijn van het kernprofiel van de buitendijkse regionale waterkering. Voor een strekdam geldt dezelfde zonering en hetzelfde regime als voor de regionale waterkeringen, met dien verstande dat aan beide zijden van de strekdam een zone van 10 m (t.b.v. bescherming tegen ingrepen) aanwezig is, zie ook figuur 4. Buitenkruinlijn Buitenkruinlijn 10 m Kruin Kernprofiel Strekdam 10 m Kernzone Figuur 4 Kernzone strekdam 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen 7

10 Er is voor gekozen om niet alle aanwezige strekdammen op te nemen in deze legger. Afhankelijk van de beoordeling of een strekdam wel/niet relevant is voor de bescherming (golfbelasting) van het achterliggende gebied/waterkering en invloed heeft op de goedkeuring van een waterkering/gebied is een strekdam wel/niet opgenomen in de legger. 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen 8

11 4. Onderhoudsplichtigen en -verplichtingen 4.1. Onderhoudsplichtigen In de legger wordt vastgelegd wie (gedeeltelijk) onderhoudsplichtige is van een waterstaatswerk. Uitgangspunt is dat de eigenaar het gewoon en buitengewoon onderhoud verzorgd. Onderhoudsplichtigen zijn natuurlijke personen of rechtspersonen die verantwoordelijk zijn voor het onderhoud van waterstaatswerken. Waterschap Zuiderzeeland heeft ervoor gekozen dat de eigendomssituatie bepalend is voor de verantwoordelijkheid voor het onderhoud (besluit AV 27 november 2012). Dit sluit aan bij de wettelijke verplichting van een eigenaar om zijn/haar eigendom goed te onderhouden. Een eigenaar is zelf verantwoordelijk voor de goede staat van zijn eigendom en is daarmee onderhoudsplichtige. Het waterschap bepaalt de onderhoudsnorm en kan, indien gewenst, adviseren en ondersteunen bij het uitvoeren van het benodigde onderhoud. Als een eigenaar onderhoudsplichtige is, wordt deze op de legger aangeduid als aangeland. Onder de term aangeland vallen in onderhavig geval bijvoorbeeld huishoudens, bedrijven en overige overheden. Onder aangeland wordt verstaan de zakelijk gerechtigde van het perceel grond waarop de onderhoudsplicht rust. Door de zakelijk gerechtigde aan te wijzen als aangeland beschikt het waterschap in principe altijd over de actuele gegevens van de zakelijk gerechtigde en kan deze worden aangesproken op zijn onderhoudsverplichtingen. Soms is de eigendomssituatie en/of onderhoudsplicht ter plaatse nog niet duidelijk, zoals bij een beschoeiing op de kadastrale grens. In veel van die gevallen zal de onderhoudsplicht expliciet zijn vastgelegd in het register (koopaktes). Indien een situatie niet duidelijk is, wordt door middel van inmeting bepaald wat de eigendomssituatie is Onderhoudsverplichtingen Degene die als onderhoudsplichtige is aangewezen, is verantwoordelijk voor het in stand houden van het waterstaatswerk conform de leggerafmetingen. De onderhoudsverplichtingen betreffen: 1. gewoon onderhoud 2. buitengewoon onderhoud. Gewoon onderhoud heeft betrekking op het dagelijks schoon en/of in goede staat houden van het waterstaatswerk door: het verwijderen van voorwerpen, materialen en stoffen die de functie van het waterstaatswerk hinderen; bestrijding van aanwezige dieren (bijv. mollen) die mogelijk schade toebrengen aan het buitendijks gebied of de regionale waterkering, met uitzondering van de muskusrattenbestrijding. het voor de aangekondigde schouwdata schonen door het maaien en verwijderen van de begroeiing anders dan die dient tot verdediging van de taluds. het egaliseren van molshopen en het herstellen van andere beschadigingen als gevolg van gebruik, verkeer, dieren en dergelijke, inclusief melding van beschadigingen aan het Waterschap Zuiderzeeland; het in stand houden van aanwezige begroeiingen (bijv. grasmat en oeverbegroeiing) dienende tot de verdediging van de waterkering; het maaien van gras en ruigte; het vrijwaren van wortels van opgaande begroeiing (bomen en struiken); het onderhouden en in stand houden van afrasteringen, bebordingen, hekken; het vervangen/herzetten van enkele zetstenen/bijstorten enkele stortstenen; het inwassen met grind van een glooiing bestaande uit zetstenen; het herstel van kleinschalige vernielingen / schade; het onderhouden van niet waterkerende onderdelen van een waterkerende constructie (wrijfhout, gordingen, bolders, deksloof e.d.); het vervangen van een enkele houten damwandplank; het onderhoud aan andere constructie (o.a. huizen) die (een onderdeel van) de waterkering vormen. 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen 9

12 De bestrijding van muskusratten wordt in alle gevallen door het waterschap Zuiderzeeland verzorgd. Buitengewoon onderhoud heeft betrekking op het in stand houden van het buitendijkse gebied, de regionale waterkeringen of de kunstwerken overeenkomstig met het in de legger bepaalde omtrent richting, vorm, afmeting en constructie. Het leggerprofiel betreft het minimumprofiel dat in stand moet worden gehouden voor de toegekende functie van het waterstaatswerk. Onder buitengewoon onderhoud is o.a. te verstaan: het herstel van grootschalige vernielingen / schade; het vervangen van damwanden; het (her)zetten van zetsteen; het aanvullen van stortsteen; het aanbrengen van nieuwe bestorting; het onderhouden en vervangen van (ondersteunende) kunstwerken en werken (zoals keersluizen, keerwanden, strekdammen etc.), waarbij inbegrepen het bouwkundig onderhoud; het op hoogte brengen van een buitendijks gebied, incl. de benodigde inrichting van het maaiveld Versterkingen Het waterschap verzorgt versterkingen. Onder versterken wordt verstaan: het zodanig sterker maken van de dijk dat deze aan gewijzigde veiligheidsnorm of gewijzigde minimaal vereiste kruinhoogte voldoet. Een toetsing bepaalt of een versterking noodzakelijk is. Bij versterkingen geldt het waterstaatkundig belang als uitgangspunt. Dit betekent dat de waterkerende functie voorop staat. Het waterschap houdt daarbij zo veel mogelijk rekening met de bestaande functionaliteit. 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen 10

13 5. Actueel houden van de legger 5.1. Verbeteringen en actualisering De legger heeft een bepaalde geldigheidsduur. Een vastgestelde legger verandert inhoudelijk niet tot het moment dat de legger opnieuw wordt vastgesteld. Een legger wijzigt als de ontwerpeisen dan wel onderhoudsplichtigen wijzigen. Als er aanleiding voor is (bijvoorbeeld na een bepaalde tijd, of vanwege het aantal wijzigingen) wordt er een nieuwe legger vastgesteld. Wanneer hiertoe de wens bestaat, omdat bijvoorbeeld de aard van de werken of bepaalde onderhoudsbelangen hiertoe aanleiding geven, kan ook met de besluitvorming over een bepaald project besloten worden direct na afronding van de werkzaamheden de legger aan te passen. Voor de wijziging van de legger moet op dat moment de geëigende procedure gevolgd worden Juridische procedure Nadat de ontwerp-legger voor de regionale waterkeringen rond buitendijkse gebieden is opgesteld zal de openbare vaststellingsperiode doorlopen worden. Een openbare procedure is vereist omdat de legger een openbaar register is met een publiekrechtelijke functie. Het veiligheidsbelang van de waterkering legt beperkingen op aan het gebruik en de direct aangrenzende gronden. De Waterwet verwacht een voortdurend bijgehouden legger waarin ligging, vorm, afmeting en constructie van kunstwerken en waterlichamen zijn aangegeven. Met een actuele legger en het zo nodig direct in kunnen zetten van de Keurinstrumenten is een enorme winst te behalen. Een actuele legger is cruciaal voor de uitvoering van de waterschapstaken: Toezicht en handhaving op de naleving van de onderhoudsplicht; Geeft aan op welke zones ge- en verbodsbepalingen van de Keur van toepassing zijn; Communicatiemiddel naar de inwoners; Beheer en onderhoud. 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen 11

14 Bijlage 1 Toelichting begripsbepalingen 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen

15 Toelichting begripsbepalingen Aangeland: Onder aangeland wordt verstaan de zakelijk gerechtigde van het perceel grond waarop de onderhoudsplicht rust. Door de zakelijk gerechtigde aan te wijzen als aangeland beschikt het waterschap in principe altijd over de actuele gegevens van de zakelijk gerechtigde en kan deze worden aangesproken op zijn onderhoudsverplichtingen. Binnenkruinlijn: Lijn die de overgang markeert tussen de kruin en het binnentalud, behorende bij de minimaal vereiste kruinhoogte. Binnentalud: Hellend vlak van het dijklichaam aan de binnendijkse zijde van de dijk (hoeft fysiek niet zichtbaar te zijn). Bodem buitenwater: De diepte van de onderzijde van het buitentalud en het aangrenzende deel ten opzichte van NAP. Buitendijks gebied: Het, door de Provincie Flevoland, aangewezen gebied dat beschermd wordt door een buitendijkse regionale waterkering. Een buitendijksgebied ligt niet binnen de primaire keringen van Dijkring 7 en/of Dijkring 8 (conform Legger primaire waterkeringen). Buitentalud: De schuine zijde tussen waterbodem en bovenkant talud. Buitenkruinlijn: Lijn die de overgang markeert tussen de kruin en het buitentalud, behorende bij de minimaal vereiste kruinhoogte. Dijk: Waterkerend grondlichaam. Dubbel regime: Er is sprake van een dubbel regime ter plaatse van de overlap tussen de kernzone van de regionale waterkering vanaf de buitenkruinlijn richting buitendijks gebied en het buitendijkse gebied. In dergelijke situaties geldt dat het zwaarste regime maatgevend is. De keuze voor wel regime maatgevend is kan tevens afhankelijk zijn van de diepte van de ingreep onder maaiveld. Kernprofiel: Het minimaal benodigde profiel (3-dimensionaal) op basis van de ontwerpuitgangspunten en de maatgevende belastingen. Kernzone: Waterkering plus het gebied dat zich uitstrekt tot waar bezwijkmechanismen van de waterkering reiken. Denk hierbij aan het uittreepunt in het maaiveld van een glijcirkel. Kruin: Horizontale gedeelte van de waterkering tussen buitenkruinlijn en binnenkruinlijn. Legger: Document, waarin de beschrijving is opgenomen van de minimale eisen waaraan de (primaire) waterkering moet voldoen naar richting, vorm, afmeting en constructie en waarin de keurbegrenzingen worden aangegeven. Maaiveld: Bovenkant of oppervlak van het natuurlijk of aangelegd terrein. Minimaal vereiste kruinhoogte: De minimale hoogte van de regionale waterkering waar aan voldaan dient te worden om te voldoen aan de veiligheidsnorm. 29 november 2013 Toelichting Legger buitendijkse regionale waterkeringen

16 NAP: Normaal Amsterdams Peil. Het in 1891 ingevoerde Nederlandse vergelijkingsvlak voor de hoogteligging. Strekdam: Een strekdam is een dam die aan beide zijden wordt begrensd door water. Een strekdam heeft als doel om afslag door golven tegen te gaan. Strekdammen worden ook aangelegd nabij havens om de daar voor anker liggende schepen tegen golven te beschermen. Talud: Gedeelte van een dijkprofiel met een helling tussen 1:1 en 1:10. Veiligheidsnorm: Eis waaraan een buitendijkse regionale waterkering moet voldoen, aangegeven als de gemiddelde overschrijdingskans per jaar bij gebruik van een overslagcriterium van 1 l/s/m 1. Versterking: Het zodanig sterker maken van de buitendijkse regionale waterkering dat deze aan de gewijzigde veiligheidsnorm of gewijzigde minimaal vereiste kruinhoogte voldoet. Waterkering: Kunstmatige hoogten en die (gedeelten van) natuurlijke hoogten of hooggelegen gronden, met inbegrip van daarin of daaraan aangebrachte werken, die een waterkerende of mede een waterkerende functie hebben, en die als zodanig in de legger zijn aangegeven.