Wolkenwoorden september 2015

Transcriptie

1 Wolkenwoorden september september 2015 Samen met een grote groep fietsers stond ik te wachten voor een rood licht. Normaal gesproken heb je de neiging om naar dat licht te kijken, hunkerend naar het moment waarop het op groen springt zodat je weer verder kunt. Verder, waarheen? Eenmaal verder gekomen is er weer een nieuw lokkend verder. In plaats van rechtuit te kijken naar het stoplicht keek ik opzij. En zag dat ik vlak naast een tuin stond met bomen vol prachtig bloeiende bloesems. Die staan hier. Niet verderop. Tijd wordt geboren uit verlangen. Door het verlangen gaat men voorbij aan de vervulling die uitgaat van het momentele. In het ogenblik ligt echter alles besloten wat is en daardoor ook de enige gelegenheid tot vervulling. Verlangen naar een toekomst die nog niet is en heimwee naar een verleden dat niet meer is maakt onbewust van het heden, het enige dat is. Elk tijdsmoment verlangt naar een volgend tijdsmoment. Het heeft een onstilbare honger naar sensatie. Zodra het tijdsmoment echter in zichzelf vervulling vindt, zonder enig verlangen naar een volgend moment, zal de illusie van de tijdsstroom stoppen en is er de rust van het verzonken zijn in de werkelijkheid. In het heden stopt de tijd. Lineair verlopende tijd is het gevolg van een heden dat geen bewustzijn van zichzelf heeft. Wanneer geboorte en dood niet samenvallen in het heden zal er veroudering, verval, sterven en wedergeboorte zijn. Elk systeem dat geleidelijke oplossingen zoekt voor in het heden gesitueerde problemen zal falen. Er is geen toekomst die de oplossing biedt voor problemen in het heden. Er is geen toekomst die verlossing biedt uit het lijden van het heden. Als de idee van toekomst en voortgang totaal uitgewist wordt, als het toekomstgerichte denken ophoudt, zijn er geen problemen en is er geen lijden. In het heden, het kantelpunt van schepping en vernietiging, is spontane wijsheid en spontane orde. Toekomstgerichtheid is wanorde. pag 1

2 15 september 2015 De Leegte is Ordening, Wijsheid en Liefde. Liefde is zijn houding, zijn stralende activiteit. Liefde is zijn scheppende dynamiek. De liefdesdynamiek van de Leegte is een tijdloos samenvallen van ontstaan en vergaan. Wijsheid is zijn substantie, zijn innerlijk. Binnen deze Wijsheid is Liefde scheppend. De schepping van de Liefde is Orde. Er is geen andere Ordening dan deze. 18 september 2015 De geest heeft geen enkele overeenkomst met het brein; hij kan met het brein communiceren, maar het brein niet met hem. Het brein is de bewaarder van heel ons bewustzijn, van onze gedachten, enz. enz. Alle goden, alle theorieën over goden en ongelovigheid, je vindt ze allemaal daar. Dit brein, dat geconditioneerd is door kennis, ervaring en traditie, heeft geen enkele mogelijkheid tot communicatie met de geest, die volledig buiten de werkingssfeer van het brein ligt. De geest kan wel communiceren met het brein, maar het brein kan niet met de geest communiceren. Het brein kan zich voorstellingen maken, zelfs van het naamloze. Het kan zich onbeperkt dingen voorstellen. Maar de geest is te immens [om voorgesteld te worden]. De geest is niet van jou; het is niet jouw geest. Wat is dit, dat naamloos is, dat opperste intelligentie is, dat niets heeft uit te staan met al onze gebeden, goden, tempels, kerken en moskeeën? Want dat is allemaal mensenwerk. Ieder intelligent mens moet dat terzijde schuiven, zonder daarbij cynisch te worden, zonder alleen maar een scepticus te worden. (Uit de één na laatste toespraak van Jiddu Krishnamurti, Madras, 4 januari 1986 [DTN ]) 18 september :30 In het heden bestaat geen angst wanneer het geen enkele verbinding met het verleden heeft noch door toedoen van het gevolgtrekkende denken, noch door het opspelen van herinneringen. Angst is altijd gebaseerd op ervaringen uit het verleden die via het heden met een toekomst verbonden worden. Deze verbinding is een werking van het voorstellingsdenken. Heden heeft geen verleden en toekomst. Het heeft oorsprong nog doel, het kent oorzaak nog gevolg. Het is pure vernieuwing, een samenspel van schepping en vernietiging. Schepping die pag 2

3 een einde is en vernietiging die een begin is. Het is louter vrijheid, leegte van alle binding maar vol van wijsheid en ordening. 19 september :16 Hoe kan ik nu ontdekken daadwerkelijk, niet in theorie wat het wil zeggen om te sterven? Stel jezelf die vraag. Die vraag is altijd aan de orde, of we nu jong zijn of heel oud. Het betekent volkomen vrij zijn, volledig onthecht zijn van alles wat de mens heeft voortgebracht of wat je zelf tot stand gebracht hebt volkomen vrij. Geen gehechtheden, geen goden, geen toekomst, geen verleden. Jullie beseffen niet hoe mooi, hoe prachtig dat is sterven terwijl je leeft. Begrijp je wat dat zeggen wil? Terwijl je leeft sterf je elk ogenblik, zodat je je leven lang aan niets gehecht bent. Dat is nu wat dood betekent. Dus leven is sterven. Begrijpen jullie? Leven wil zeggen dat je iedere dag alles opgeeft waaraan je gehecht bent. Kunnen jullie dat? (Uit de eén na laatste toespraak van Jiddu Krishnamurti, Madras, 1 januari 1986). Wat Krishnamurti hier beschrijft is veel méér dan een geestelijke of psychologische oefening. Het is realiteit. Het is de vrijheid die wij zijn en die ons leven is. Het is de Ik Ben. Ik ben het heden. Ik heb geen verleden en geen toekomst. Ik heb geen angst voor wat komen gaat, want hierna zal ik er niet zijn. Ik heb geen bezit, geen schulden en ben nergens aan gehecht, want hiervoor was ik er niet. Ik Ben er alleen nu, op dit ene, enige moment van alle Zijn. In dit moment is alles. Dit moment ben ik. 20 september :45 Ja zo is het, Om, Ik zeg u: Wie niet door de deur binnengaat in de hof waar de schapen zijn, maar elders inklimt is een dief en rover. Wie door de deur binnengaat, is een herder der schapen. Allen die mijn plaats innemen, zijn dieven en rovers, laat de schapen niet naar hen luisteren. Ik Ben de Deur. Ik ben gekomen opdat zij leven en overvloed hebben. Ik Ben de Goede Herder De zich-afgezonderd-denkende persoonlijkheden, de individualiteiten, zijn als de schapen van een kudde. De herder die ze, in weerwil van hun denkbeeldige afgezonderd-zijn in éénheid pag 3

4 houdt, is het universele zijnswezen. Deze enigzijnde Ik-Ben leidt de schapen uit hun zelfopgelegde gevankelijkheid, de gefingeerde, illusoire identiteit, naar buiten. De Enige is de deur vanuit het afgezonderde bestaan naar de universaliteit. Al het gevormde, georganiseerde, geritualiseerde en gesymboliseerde is niet de toegang tot de Leegte van het ware zelf-zijn. Want dat alles werkt, ondanks de mogelijk goede intenties daarvan, vanuit het afgezonderd-zijn, vanuit het denken in tegenstellingen zoals goed en kwaad, mens en god, oorzaak en doel, hemel en hel, beloning en straf. Daardoor bindt het, leidt het tot gewoontevorming, afhankelijkheid, institutionalisering en dwang. De loonknecht, die geen herder is, aan wie de schapen niet toebehoren, laat de schapen in de steek en slaat op de vlucht, zodra hij de wolf ziet komen; en de wolf grijpt en verscheurt hen. De persoonlijkheid, de ego-gecentreerde afzonderlijkheid is als een loonknecht, dat wil zeggen iemand die een dienst verricht in de wereld teneinde er zelf aan te verdienen. De loonknecht is daardoor degene die natuur en medemens exploiteert en uitbuit voor eigen gewin. Hij is ook degene die zijn bezittingen, het loon dat hij verdiend heeft, moet verdedigen tegen de anderen die voor hem dieven en rovers zijn, evenals hij het in hun ogen is. Zo ontstaat de driehoek van succes, afgunst en verlangen, de as waaromheen het wiel van Samsara wentelt dat mens en aarde uitput en verwoest. Het 'zien aankomen van de wolf' is een beeld voor de projectie van het herinnerde verleden op de toekomst, waardoor de werkelijkheid van het heden over het hoofd wordt gezien en de angst ontstaat die doet vluchten, alsmaar verder. De Ik Ben, die inherent is aan de totale vernietiging van het afgezonderd-willen-bestaan, die zich onvoorwaardelijk distantieert van elke zelf-identificatie, is de Deur. Als iemand door Mij binnengaat, zal hij gered worden; hij zal ingaan en hij zal uitgaan en weide vinden. De weide is de Leegte, het ingaan en uitgaan is het simultane ontstaan en vergaan in relatie tot deze Leegte, het ware leven dat een voortdurend sterven impliceert. Dit leven en dit sterven echter overkomt de Ik-Ben niet als een extern effect, want het gaat van de Ik-Ben zelf uit, die immers één met de scheppende Leegte ( Vader ) is: Daarom heeft mij de Vader lief, omdat ik mijn leven als inzet geef om het opnieuw te ontvangen. Niemand ontrukt het mij, maar ik geef het uit mijzelf. Ik heb de volmacht het te geven en ook de volmacht het opnieuw te ontvangen. De Ik Ben is levend door te sterven en stervend door te leven. (N.a.v. Joh. 10) pag 4

5 21 september 2015 Elk moment moet telkens weer nieuw zijn, een volledige schepping uit het Niets. Er is geen continuïteit, maar uitsluitend een voortdurende vernieuwing die slechts mogelijk is door een voortdurend sterven. Alles is nieuw, alles wordt nieuw. 21 september 2015 Liefde is geen zaak van het individu. Zij kan slechts bloeien in de Leegte die individualiteit overstijgt. Liefde kan niet gegeven worden, ze kan er alleen zijn. 23 september :08 Wat wij gaan onderzoeken samen, bedenk dat goed, altijd samen is niet alleen wat religie eigenlijk is, maar ook wat een computer is. Jullie weten wat een computer is? Het is een machine die zichzelf kan programmeren. Hij kan zelf zijn eigen computer voortbrengen; de vader-computer heeft een eigen zoon-computer, die een verbeterde versie van de vader is. Je hoeft dit niet op gezag aan te nemen; het is algemeen bekend; het is niet iets geheims, houd het dus goed in de gaten. Zo n computer kan bijna alles waar de mens toe in staat is. Hij kan al jullie goden bedenken, al jullie rituelen, al je theorieën; hij doet dat beter dan je het zelf ooit zou kunnen. De computer is dus in opmars in deze wereld; hij zal jullie brein een heel ander karakter geven. Je hebt vast wel eens gehoord over genetische manipulatie; ze proberen ons hele gedragspatroon te veranderen, of we dat nu prettig vinden of niet. Dat is genetische manipulatie. Ze proberen onze manier van denken te veranderen. Als die genetische manipulatie zich gaat bedienen van de computer, waar blijf je dan? Waar blijf je dan, als mens? Ze zullen je hersenen veranderen. Ze zullen je hele gedragspatroon veranderen. Misschien nemen ze de angst wel helemaal weg, of het verdriet, of al onze goden. Dat zal gebeuren, maak je maar niets wijs. En het loopt allemaal of op oorlog uit, of op de dood. Dat zijn de dingen die in deze wereld daadwerkelijk gebeuren. Genetische manipulatie aan de ene kant en de computer aan de andere, en als die twee hun krachten bundelen, wat ze onvermijdelijk zullen doen, waar blijf je dan nog als mens? In feite is je brein nu al een machine. [ ] Je brein is een machine. [ ] Je bent een machine, die zich herhaalt, net als een computer. (Uit de laatste toespraak van Jiddu Krishnamurti, Madras, 4 januari 1986). Krishnamurti wijst er in het bovenstaande op dat de computer en de genetische manipulatie (het programmeren van de DNA-structuur) behoren tot het domein van de persoonlijkheid, die ook gestructureerd en dus programmeerbaar is. Net als de computer is ook de persoonlijkheid een programmatische herhaling van overgeërfde en daaraan toegevoegde pag 5

6 ervaringen en voorstellingen. De computer vormt daardoor een bedreiging voor de persoonlijkheid en zou deze zelf kunnen vervangen. Deze woorden van K., veelbetekenend opgenomen in zijn allerlaatste toespraak, getuigen van een vooruitziende blik. De personal computer bestond in 1986 in het geheel nog niet; thans is deze een volkomen op de menselijke persoonlijkheid geënte realiteit. In cyberspace zijn wij onze smartphone, het is onze persoon op het internet. Maar ook in de natuurlijke wereld is hij hard op weg om onze fotograferende en opnemende zintuiglijkheid te worden. Steeds meer ervaren en observeren wij de wereld via onze smartphone. Het internet is ons superbrein geworden, het verschaft ons alle wetenswaardigheden die we maar willen. De big data is ons supergeheugen geworden. Waar zijn wij als mens gebleven? Toch zijn de woorden van Krishnamurti niet zozeer een waarschuwing voor wat onze persoonlijkheid onvermijdelijk gaat overkomen. K. bekommert zich in het geheel niet om deze persoonlijkheid, die volgens hem helemaal niet de mens is die wij zijn. Zijn woorden zijn juist bedoeld als een waarschuwing tegen die persoonlijkheid, tegen het zich daaraan vastklampen en zich ermee identificeren. Als we dat doe zullen we opgaan in de supercomputer die onvermijdelijk komen zal. De boodschap die Krishnamurti met deze woorden, uitgesproken in zijn laatste openbare toespraak, ons wil meegeven is dat de ware mens, dat wat wij in waarheid zijn, zichtbaar wordt als wij in onze geest deze gehele persoonlijkheidsstructuur doen verdwijnen, laten oplossen in de Leegte die wij in bij het mediteren op het niet-zelf betreden. Wanneer wij volkomen en onvoorwaardelijk afstand nemen van de persoon, van de totale structuur ervan, zijn wij vrij. Programmering en manipulatie kunnen het gebied dat we dan betreden, de scheppende en vernietigende Leegte die liefde is, niet bereiken. Zij zijn gebonden aan de tijd en hebben daardoor geen toegang tot het tijdloze. 25 september :55 Is vrij gelaten worden vrijheid in werkelijke zin? Vrijheid die niet volledig autonoom is, die afhankelijk is van voorwaarden of omstandigheden, is geen vrijheid. Kan ik waarlijk vrij zijn als ik boven mij een Godswezen ken dat mij vrijheid schenkt, dat mij vrij laat, hoe goed en barmhartig het ook is? Kan vrijheid een doel, een opdracht, een bestemming zijn? Vrijheid is liefde die leeft in het Nu, zonder verleden en zonder toekomst. 25 september :24 De waarheid is niet iets anders, is niet ergens anders. De waarheid is niet iets of ergens. Wie hem vanuit die gedachte zoekt zal hem niet vinden. Er is geen methode, leer of weg die van hier naar de waarheid daar voert. De weg naar de waarheid heeft geen lengte en kent geen tijd. pag 6

7 25 september 07:24 Alles wat in wording treedt impliceert daardoor zijn eigen opheffing. Zo impliceert het leven de dood, de dood het leven. Zo impliceert verlossing gebondenheid en gebondenheid verlossing. Alles heeft zijn complement in vereniging waarmee het Leegte is. En deze Leegte is schepping. pag 7