Bijlage 1 Het screeningsformulier

Transcriptie

1 Bijlage 1 Het screeningsformulier Formulier ter bepaling Simm s classificatie Naam patiënt Geboortedatum (dd-mm-jjjj) Datum screening (dd-mm-jjjj) ANAMNESE Algemene vragen: 1. Zijn er op dit moment voetproblemen? - Zo ja, welke: 2. Bent u op dit moment onder behandeling van een podotherapeut, medisch pedicure of pedicure DV? 3. Bent u al eerder gescreend/onderzocht op risicofactoren? - Zo ja, door wie en wanneer: Nee Nee Nee Ja Ja Ja Vragen naar risicofactoren: 4. Heeft u last van een doof of verminderd gevoel in voeten of benen? Nee Ja 5. Heeft u last van pijnlijke voeten of een brandend gevoel in de voeten? Nee Ja 6. Heeft u tijdens het lopen wel eens last van een krampende pijn in de benen? Nee Ja 7. Heeft u ( s nachts) last van krampende pijn in 1 of beide benen? Nee Ja Zo ja, wat helpt u dan deze pijn te verminderen? bewegen, afkoelen op de koude badkamervloer benen uit bed laten afhangen 8. Heeft u wel eens een wond gehad aan de voeten? Nee Ja 9. Zijn uw ogen de laatste tijd achteruitgegaan? Nee Ja - Gaat het lezen van de ondertiteling van de tv moeilijker? Nee Ja - Kunt u de krant moeilijker lezen? Nee Ja 10. Rookt u? Nee Ja 11. Gebruikt u alcohol? Nee Ja 12. Heeft u last van een hoge bloeddruk? Nee Ja 13. Gaat u voor de voetverzorging naar een medisch pedicure of een pedicure met Nee Ja aantekening diabetische voet? 14. Woont of leeft u alleen? Nee Ja Extra: 15. Maak een inschatting van de SES ( sociaaleconomische status). Is deze laag? Nee Ja 16. Weet u wat de risicofactoren zijn van voetproblemen bij diabetes mellitus? Nee Ja M. van Putten, De diabetische voet en de Simm s classificatie, DOI / , 2012 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media

2 Bijlage 1 Het screeningsformulier 117 INSPECTIE Geef in bovenstaand voetenschema aan welke van onderstaande punten zichtbaar zijn: - Eeltvorming (E) - Verkleuringen van de huid (R) - Wondjes (W) - Amputaties (X door het geamputeerde lichaamsdeel) Aanvullende informatie: LINKS RECHTS Voettype Normaal Hol Plat Anders: Normaal Hol Plat Anders: Afwijkende voetvorm N.v.t. Hallux valgus Charcot Anders: N.v.t. Hallux valgus Charcot Anders: Klauwtenen Nee Ja Nee Ja Enkeloedeem Nee Ja Nee Ja Zijn er tekenen van schimmelinfectie? (Kijk ook tussen de tenen) Nee Ja Zijn er nagelproblemen? Nee Ja - Zo ja, welke: Zijn de nagels naar behoren geknipt? Nee Ja - Zo nee, toelichting:

3 118 De diabetische voet en de Simm s classificatie TEST VOOR PROTECTIEVE SENSIBILITEIT LINKS RECHTS Plantaire zijde van de hallux Normaal Afwijkend Normaal Afwijkend Plantaire zijde van CM1 Normaal Afwijkend Normaal Afwijkend Plantaire zijde van CM5 Normaal Afwijkend Normaal Afwijkend TEST TER INDICATIE VAN LIMITED JOINT MOBILITY Prayer s sign normaal Nee Ja TEST TER INDICATIE VAN PERIFEER ARTERIEEL VAATLIJDEN (PAV) LINKS RECHTS Is de a. dorsalis pedis palpabel? Nee Ja Nee Ja Is de a. tibialis posterior palpabel? Nee Ja Nee Ja Indien op 1 voet beide arteriën niet palpabel zijn Beluister de vaattonen met een handdoppler: LINKS zijn de vaattonen: RECHTS zijn de vaattonen: Tri- of bifasisch Monofasisch Niet hoorbaar Tri- of bifasisch Monofasisch Niet hoorbaar TEMPERATUURMETING Is er een temperatuurverschil 2 Celsius? Nee Ja Zo ja, welke voet is warmer? Links Rechts SCHOENBEOORDELING De patiënt draagt adequate schoenen Nee Ja De patiënt draagt adequate sokken of panty s Nee Ja Conclusie De Simm s classificatie passend bij de patiënt is: Het aangewezen beleid n.a.v. bovenstaande Simm s classificatie is: Simm s 0 = Geen behandeling, alleen voorlichting geven Simm s 1 = Behandeling door medisch pedicure of pedicure met aantekening diabetische voet Simm s 2 = Behandeling door podotherapeut Simm s 3 = Behandeling door podotherapeut In geval van actief ulcus Verwijzing naar 2 e lijn / multidisciplinair voetenteam

4 Bijlage 2 Protocollen ter bepaling van de Simm s classificatie Inleiding In deze bijlage is de exacte uitvoering opgenomen van alle tests die behoren bij het vaststellen van de Simm s classificatie. Voor nadere uitleg wordt verwezen naar de betreffende hoofdstukken. Voor alle onderzoeken geldt dat de patiënt in een comfortabele houding moet zitten, liefst op een onderzoeksbank of behandelstoel, met de benen in langzit recht vooruit. Uitzondering zijn de anamnese, die zittend tegenover de onderzoeker kan worden uitgevoerd, en het schoenonderzoek, waarvoor de patiënt moet staan. Bij elke test krijgt de patiënt uitleg over het doel en de uitvoering van de test. 1 Anamnese Tijdens de anamnese wordt een breed scala aan vragen gesteld, waarbij een indeling is gemaakt in algemene vragen en vragen die gericht zijn op de risicofactoren. De vragen worden veelal gesloten gesteld, maar bij bijzonderheden is het van belang dat een toelichting genoteerd wordt. In het kader van de Simm s classificatie zal de meeste aandacht uitgaan naar het uitvragen van de risicofactoren. In hoofdstuk 6 is dit uitgebreid aan bod gekomen. algemene vragen 1 Zijn er momenteel voetproblemen? Ja/nee 2 Bent u op dit moment onder behandeling van een podotherapeut, medisch pedicure of pedicure DV? Ja/nee 3 Bent u eerder gescreend/onderzocht op voetproblemen? Ja/nee Zo ja, wanneer en door wie? M. van Putten, De diabetische voet en de Simm s classificatie, DOI / , 2012 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media

5 120 De diabetische voet en de Simm s classificatie vragen naar risicofactoren 1 Hebt u last van een doof of verminderd gevoel in de voeten of benen? 2 Hebt u last van pijnlijke voeten of een brandend gevoel in de voeten? 3 Hebt u tijdens het lopen weleens last van een krampende pijn in de benen? 4 Hebt u ( s nachts) last van krampende pijn in één of beide benen? Zo ja, wat helpt u dan deze pijn te verminderen? bewegen, afkoelen op de koude badkamervloer benen uit bed laten afhangen 5 Hebt u wel eens een wond(je) gehad aan uw voeten? 6 Zijn uw ogen de laatste tijd achteruitgegaan? Zo ja: gaat het lezen van de ondertiteling van de tv moeilijker? kunt u de krant moeilijker lezen? 7 Rookt u? 8 Gebruikt u alcohol? 9 Hebt u last van hoge bloeddruk? 10 Gaat u voor uw voetverzorging naar een medisch pedicure of een pedicure met aantekening diabetische voet? 11 Woont of leeft u alleen? extra vragen 1 Wat is uw SES (sociaaleconomische status): is deze laag? 2 Weet u wat de risicofactoren zijn van voetproblemen bij diabetes mellitus? 2 Inspectie uitgangshouding De test moet uitgevoerd worden in een rustige en qua temperatuur aangename omgeving. De patiënt zit in langzit, in een ontspannen houding. technische uitvoering Kijk naar eeltvorming (E), roodheid (R) en wondjes (W). Amputatie(s) wordt genoteerd in het voetenschema met een X door het geamputeerde lichaamsdeel. Alle andere opvallende zaken, zoals kleurverschillen, huidafwijkingen en dergelijke worden ook opgemerkt en genoteerd. Inspecteer zowel de voetzool als de voetrug van beide voeten. Noteer de afwijkende plaatsen in het voetenschema.

6 Bijlage 2 Protocollen ter bepaling van de Simm s classificatie 121 Beoordeel de voeten op: holle voetvorm; klauwtenen; andere voetvormafwijkingen (bijv. Charcotvoet); enkeloedeem; tekenen van schimmelinfectie (kijk ook tussen de tenen). Beoordeel de nagels op: afwijkende groei (ingroeien, te bol groeien); schimmelinfectie (dikke, brokkelige, wit/geelachtige nagel); juist geknipt of niet. interpretatie Noteer alle afwijkende bevindingen op het formulier. Ga bij voetvormafwijkingen na of deze aangeboren zijn, en dus niet het gevolg zijn van diabetische neuropathie, of later verworven zijn. Let wel: een holle voet en klauwtenen geven wel degelijk een verhoogd risico op kapot gaan van de huid bij het dragen van te krappe schoenen en verlies van de PS. Dan maakt het niet uit of het aangeboren of verworven deformiteiten zijn. 3 Test voor protectieve sensibiliteit De test wordt uitgevoerd met een 10-grams Semmes-Weinstein-monofilament (SWM): uitgangshouding De test moet uitgevoerd worden in een rustige en qua temperatuur aangename omgeving. De patiënt zit in langzit, in een ontspannen houding. technische uitvoering Het monofilament moet loodrecht op de huid geplaatst worden en in C-vorm buigen. Nadat de C-vorm bereikt is, kan het monofilament van de huid afgenomen worden (de aanraking duurt ongeveer 1,5 sec) (zie afbeelding 1). Instructie voorafgaand aan de test: Voordat met het monofilament op de voet getest wordt, moet eerst een herkenningskader voor de patiënt gecreëerd worden. Dit gebeurt ter hoogte van de elleboog, en niet op de hand in verband met een mogelijke neuropathie in de handschoenregio.

7 122 De diabetische voet en de Simm s classificatie Afbeelding 1 SWM in C-vorm. Tijdens het uitvoeren van de test, wordt de patiënt gevraagd de ogen te sluiten. Mocht de patiënt dit als erg onaangenaam ervaren, dan dient het zicht op de test te worden geblokkeerd door een scherm of de niet-uitvoerende hand van de onderzoeker. Op de voet wordt niet getest op plaatsen waar eelt zit. Dit dient eerst verwijderd te worden als er zo veel eelt aanwezig is dat er niet naast het eelt getest kan worden. Ook op plaatsen waar littekenweefsel of necrotisch weefsel zit, wordt niet getest. Het moge voor zich spreken dat er ook niet in wondgebieden getest wordt. Vraag de patiënt ja te zeggen bij iedere aanraking ( prikje ) die hij voelt. Indien de onderzoeker twijfelt of de patiënt het wel echt voelt, wordt gevraagd op welke voet het prikje gevoeld wordt. Zorg bij de uitvoering dat het tempo van de aanrakingen wisselt. Indien het monofilament wegspringt, telt deze meting niet mee. De meting wordt dan opnieuw uitgevoerd Alle drie de testplaatsen plantaire zijde hallux, plantaire zijde van CM1 en CM5 worden driemaal getest (zie afbeelding 2).

8 Bijlage 2 Protocollen ter bepaling van de Simm s classificatie 123 Afbeelding 2 De drie locaties van de SWM. interpretatie Op de testplaats wordt het monofilament twee of drie keer gevoeld goed = negatieve test. Op de testplaats wordt het monofilament nul of één keer gevoeld afwijkend = positieve test. Zodra er op één plaats positief getest wordt, is er sprake van verlies van protectieve sensibiliteit (PS). 4 Test ter indicatie van limited joint mobility (LJM) De aanwezigheid van LJM wordt getest door middel van het prayer s sign (= bidstand van de handen). Contra-indicaties voor de test zijn: van de patiënt is bekend dat hij een reumatische aandoening of de ziekte van Dupuytren (peesschrompeling van de buigspieren van pink

9 124 De diabetische voet en de Simm s classificatie Afbeelding 3 Prayer s sign normaal. en/of ringvinger) heeft, of dat er sprake is van een in het verleden doorgemaakt trauma aan een van betrokken gewrichten. uitgangshouding De test moet uitgevoerd worden in een rustige omgeving. De patiënt zit in een ontspannen houding. technische uitvoering De patiënt wordt gevraagd om de bidstand aan te nemen, waarbij de polsen in een hoek van negentig graden gebogen dienen te worden. De bidstand van de handen moet ontspannen tot stand kunnen komen: de handen dienen niet met veel kracht tegen elkaar aan geduwd te worden (zie afbeelding 3). interpretatie Indien de hoek van negentig graden tussen de handen en onderarm niet gehaald wordt, of er is een opening tussen beide pinken, dan bestaat de verdenking op LJM. 5 Tests ter indicatie voor de aanwezigheid van vaatlijden De patiënt wordt onderzocht op de aanwezigheid van vaatlijden middels palpatie van de bloedvaten, eventueel uitgebreid met het beluisteren van de vaattonen met een handdoppler.

10 Bijlage 2 Protocollen ter bepaling van de Simm s classificatie 125 test 1: palpatie van de bloedvaten Uitgangshouding De test moet uitgevoerd worden in een rustige omgeving. De patiënt zit in langzit, in een ontspannen houding. Technische uitvoering Palpatie van de a. dorsalis pedis (zie afbeelding 4): De onderzoeker staat naast de benen van de patiënt, aan de kant van de te testen voet. De a. dorsalis pedis wordt met de binnenzijde van de wijsvinger van de gelijknamige hand gepalpeerd (dus: de rechter a. dorsalis pedis wordt gepalpeerd met de wijsvinger van de rechterhand) (zie afbeelding 5). Ter oriëntatie laat de onderzoeker de patiënt de grote teen aanspannen door tegendruk te geven met de duim van de hand van de onderzoeker waarmee de palpatie niet wordt uitgevoerd (dus: voor de rechter grote teen wordt de linkerhand gebruikt). Hierdoor wordt de pees van de grote-teenstrekker zichtbaar. De a. dorsalis pedis bevindt zich in het algemeen aan de buitenzijde van de pees van de grote-teenstrekker. De onderzoeker legt de wijsvinger ongeveer op het midden van de voetrug naast (lateraal van) de aangespannen pees. Nu mag de patiënt de grote teen weer ontspannen. Mochten de pulsaties niet gevonden worden, dan kan er tussen de eerste en tweede teen gepalpeerd worden. Dit is de plaats waar de a. dorsalis pedis vaak goed palpabel is. Ter controle kan met de andere hand de hartslag aan de pols van de patiënt worden gevoeld. Palpatie van de a. tibialis posterior (zie afbeelding 6): De onderzoeker staat naast de benen van de patiënt, aan de kant van de te testen voet. De a. tibialis posterior wordt met de toppen van de wijsvinger en middelvinger van de gelijknamige hand gepalpeerd (dus: de rechter a. tibialis posterior wordt gepalpeerd met de wijs- en middelvinger van de rechterhand). De onderzoeker glijdt met beide vingers loodrecht over de binnenenkel (malleolus medialis) en beweegt beide vingers over de enkelknobbel naar achteren en onderen. De pulsaties zijn palpabel onder/achter de binnenenkel. Ter controle kan met de andere hand de hartslag aan de pols van de patiënt worden gevoeld.

11 126 De diabetische voet en de Simm s classificatie Afbeelding 4 Weerstand op de hallux. Afbeelding 5 Palpatie van de a. dorsalis pedis.

12 Bijlage 2 Protocollen ter bepaling van de Simm s classificatie 127 Afbeelding 6 Palpatie a. tibialis posterior. Interpretatie Zodra een van beide bloedvaten op één voet, ofwel de a. dorsalis pedis, ofwel de a. tibialis posterior, goed palpabel is, is er geen sprake van PAV aan die zijde. De test is dan negatief voor PAV. Beide voeten moeten getest worden en een negatieve uitslag (= goed voelbare pulsaties van één van beide voetslagaders) geven om te kunnen concluderen dat er geen tekenen van PAV zijn. Zijn geen van beide vaten goed palpabel op één of op beide voeten, dan is er sprake van verdenking op PAV en dient nader onderzoek plaats te vinden. test 2: beluisteren van de vaattonen met een handdoppler Uitgangshouding De test moet uitgevoerd worden in een rustige omgeving. De patiënt zit in langzit, in een ontspannen houding.

13 128 De diabetische voet en de Simm s classificatie Technische uitvoering Voor dit onderzoek zijn nodig: een handdoppler met een probe van 5 of 8 MHz; een tube geleidingsgel; tissues. De onderzoeker zet alles klaar op de onderzoekstafel naast de patiënt. Het onderzoek van de a. dorsalis pedis en a. tibialis posterior is identiek (zie afbeelding 7 en 8). De geleidingsgel wordt dik op de huid aangebracht, daar waar normaal gesproken het vat palpabel zou moeten zijn. Plaats de probe in de gel, onder een hoek van ongeveer zestig graden tegen de stroomrichting van het vat in. Pas nu wordt de doppler ingeschakeld! (Dit ter bescherming van de kwetsbare en dure probe). Door met de probe lichte, cirkelvormige bewegingen te maken, worden de pulsaties opgezocht. Zodra pulsaties hoorbaar zijn, dienen deze te worden beoordeeld op: trifasische tonen; bifasische tonen; monofasische toon. Afbeelding 7 Doppleronderzoek a. dorsalis pedis.

14 Bijlage 2 Protocollen ter bepaling van de Simm s classificatie 129 Afbeelding 8 Doppleronderzoek a. tibialis posterior. Interpretatie Zijn er tri- of bifasische harttonen te beluisteren, dan is er sprake van normale doorbloeding en geen tekenen van PAV er is een negatieve test op PAV. Ook nu gaat het weer om één van de twee bloedvaten op één voet. Is er slechts een monofasisch geluid te horen, dan is dit een teken van PAV er is een positieve test op PAV. Volgens de huidige richtlijnen zal er een enkel-armindex of een nader vaatonderzoek in een laboratorium moeten volgen. Zijn er geen harttonen hoorbaar te maken met de handdoppler, dan is er een zeer grote verdenking op PAV en dient de patiënt per direct verwezen te worden naar de huisarts of vaatchirurg. Let wel: het beluisteren van dopplergeluiden vraagt oefening! Bij verdenking op PAV zijn de kleur van de huid, aanwezigheid van huidatrofie, afwezigheid van beharing tot op de helft van het onderbeen en eventueel een ijskoude temperatuur bijkomende aanwijzingen voor PAV. 6 Temperatuurmeting De test wordt uitgevoerd middels palpatie van de huid en/of het meten van de huidtemperatuur met een infrarood huidthermometer.

15 130 De diabetische voet en de Simm s classificatie test 1: palpatie van de temperatuur van de huid Uitgangshouding De test moet uitgevoerd worden in een aangenaam warme omgeving van ongeveer 20 ºC. De patiënt moet ten minste tien minuten in de omgeving gewennen aan de omgevingstemperatuur. De patiënt zit in langzit, in een ontspannen houding. Technische uitvoering De onderzoeker staat aan het voeteneinde van de onderzoeksbank of behandelstoel. Palpeer met de achterzijde van beide vingers/handen vanaf de knie naar de tenen, in ongeveer zes stappen. Vergelijk de temperatuur onder beide handen tijdens de test. Zie afbeelding 9, 10 en 11. Afbeelding 9 Palpatie temperatuur: start net onder de knieschijf.

16 Bijlage 2 Protocollen ter bepaling van de Simm s classificatie 131 Afbeelding 10 Palpatie temperatuur: vervolg de palpatie richting de voeten. Interpretatie Bij de test gaat het om het verschil in temperatuur tussen linker en rechter onderbeen en voet. De werkelijke temperatuur doet niet ter zake! De recente richtlijnen geven aan dat een temperatuurverschil van 2,2 ºC of meer een positieve = afwijkende waarde inhoudt. Dit betekent een verhoogd risico op een ulcus. Uiteraard is door middel van palpatie moeilijk te bepalen of het gaat om 2,2 of minder graden verschil. Echter, een duidelijk linksrechtsverschil kan zeker handmatig worden waargenomen. Een te warme voet kan betekenen: infectie; acute fase van een Charcotvoet.

17 132 De diabetische voet en de Simm s classificatie Afbeelding 11 Palpatie temperatuur: eindig op de tenen. Een te koude voet kan betekenen: PAV. De huisarts kan met nader onderzoek de exacte oorzaak van het temperatuurverschil vaststellen. test 2: meten van de huidtemperatuur met een infrarood huidtemperatuurmeter Uitgangshouding De test moet uitgevoerd worden in een aangenaam warme omgeving van ongeveer 20 ºC. De patiënt dient ten minste tien minuten in de omgeving te gewennen aan de omgevingstemperatuur. De patiënt zit in langzit, in een ontspannen houding.

18 Bijlage 2 Protocollen ter bepaling van de Simm s classificatie 133 Technische uitvoering Houd de IR-huidtemperatuurmeter (zie afbeelding 12) ongeveer een halve centmeter boven de huid en druk op het meetknopje. Sommige IR-huidtemperatuurmeters kunnen rechtstreeks op de huid geplaatst worden; lees dit eerst na in de gebruiksaanwijzing van het apparaat. Afbeelding 12 worden. De huidtemperatuurmeter moet loodrecht op de huid geplaatst

19 134 De diabetische voet en de Simm s classificatie Afbeelding 13 meting. Huidtemperatuurmeting: druk op de aan -knop voor een Lees de digitale meting af (zie afbeelding 13). Voer deze zelfde meting uit op exact dezelfde plaats op de andere voet. Vergelijk beide metingen. Interpretatie Bij de test gaat het om het verschil in temperatuur tussen linker en rechter onderbeen en voet. De werkelijke temperatuur doet niet ter zake! De recente richtlijnen geven aan dat een temperatuurverschil van 2,2 ºC of meer een positieve = afwijkende waarde inhoudt. Dit betekent een verhoogd risico op een ulcus. Uiteraard is door middel van palpatie moeilijk te bepalen of het gaat om 2,2 of minder graden verschil. Echter, een duidelijk linksrechtsverschil kan zeker handmatig worden waargenomen. Een te warme voet kan betekenen: infectie; acute fase van een Charcotvoet. Een te koude voet kan betekenen: PAV. De huisarts kan met nader onderzoek de exacte oorzaak van het temperatuurverschil vaststellen.

20 Bijlage 2 Protocollen ter bepaling van de Simm s classificatie Schoenbeoordeling uitgangshouding De patiënt zit op een stoel en trekt beide schoenen uit. De onderzoeker neemt een van beide schoenen in de hand. technische uitvoering Voetlengtemeting Meet de voetlengte met een voetlengtemeter in stand; of laat de patiënt op een A4 staan en teken de omtrek van de voet. Beoordeel de schoen op de volgende elementen Lengte: Meet de binnenlengte van de schoen met een binnenmaatstok of -meter, of gebruik de omtrekmeting op papier van de voet, en zet de losse binnenzool of eventueel de schoen hierop. Beoordeel nu of de schoen lang genoeg is (zie afbeelding 14). Breedte: Laat de patiënt op een A4 staan, teken de omtrek van de voet en zet de schoen hierop. Beoordeel nu of de schoen breed genoeg is (zie afbeelding 14). Of: laat de patiënt op de losse binnenzool staan en beoordeel de breedte. Hoogte teenbox: Dit is een inschatting van de onderzoeker. Contrefort: Ga na of de achterzijde van de schoen, het contrefort, voldoende stevig is (niet of alleen onder druk enigszins indrukbaar) (zie afbeelding 15). Hakhoogte: Schat in of de hakhoogte niet hoger is dan 2 3 cm. Bekijk tevens of de hak voldoende stevigheid biedt door een breed draagvlak. Overgang hiel naar voorvoet in de schoen: Pak de schoen vast bij achter- en voorzijde en maak een torsiebeweging. Dit moet nauwelijks uitvoerbaar zijn: de overgang moet stijf zijn. Stevigheid van de voorzijde van de schoen: Plaats de schoen met de neus loodrecht op de tafel. Duw de schoen loodrecht richting tafel. De doorbuiging van de schoen moet stevig zijn, de schoen mag niet volledig inzakken (zie afbeelding 16 en 17). Oneffenheden in de schoen: Voel met de hand in de schoen naar losse delen in de schoen, een uitstekend spijkertje e.d. Ga tegelijk na of naden en stiksels voelbaar zijn aan de binnenzijde van de schoen Beoordeel de sokken of panty s die worden gedragen op naden of stiksels.

21 136 De diabetische voet en de Simm s classificatie Afbeelding 14 Juiste breedte en lengte. Afbeelding 15 Fout! Het contrefort geeft geen stevigheid aan de voet.

22 Bijlage 2 Protocollen ter bepaling van de Simm s classificatie 137 Afbeelding 16 Te slap: de schoen buigt te ver door en begeleidt de voet onvoldoende bij de afwikkeling. Afbeelding 17 Goed! De schoen zal de voet goed ondersteunen tijdens de afwikkeling.

23 138 De diabetische voet en de Simm s classificatie interpretatie Beoordeel in hoeverre de schoen en eventueel de sokken of panty s de oorzaak kunnen zijn van een teveel aan mechanische stress op de huid. 8 Conclusie Bepaal nu de Simm s classificatie van beide voeten door te interpreteren of er sprake is van: mechanische stress; verlies van protectieve sensibiliteit; tekenen van PAV. Op het formulier wordt dit als volgt genoteerd: Conclusie De Simm s classificatie passend bij de patiënt is: Het aangewezen beleid n.a.v. bovenstaande Simm s classificatie is: Simm s 0 = Geen behandeling, alleen voorlichting geven Simm s 1 = Behandeling door medisch pedicure of pedicure met aantekening diabetische voet Simm s 2 = Behandeling door podotherapeut Simm s 3 = Behandeling door podotherapeut In geval van actief ulcus Verwijzing naar 2 e lijn / multidisciplinair voetenteam

24 Bronvermelding De auteur van dit boek heeft de kennis die verwerkt is in dit boek verkregen dankzij een stroom van informatie die zij zich in de loop der jaren eigen gemaakt heeft. Tevens is gebruik gemaakt van: Apelquist J, Bakker K, Houtum WH van, Schaper NC. Practical guidelines on the management and prevention of the diabetic foot. Based upon the International Consensus on the Diabetic Foot (2007), Prepared by the International Working Group on the Diabetic Foot. Diabetes Metab Res Rev 24, 2008 (Suppl 1): S Armstrong DG, Lavery LA, Harkless LB. Validation of a diabetic wound classification system. The contribution of depth, infection, and ischemia to risk of amputation. Diabetes Care, 21, 1998 May (5): Bus SA, et al. The effectiveness of footwear and offloading interventions to prevent and heal foot ulcers and reduce plantar pressure in diabetes: a systematic review. Diabetes Metab Res Rev 4, 2008 (Suppl 1): S Cocq d Armandville le AMJ, Haan MA den, Eijndhoven MJA van. Voetzorg voor mensen met diabetes mellitus ( ). Dorresteijn JA, Kriegsman DM, Assendelft WJ, Valk GD. Patient education for preventing diabetic foot ulceration. Cochrane Database Syst Rev 12, 2010 May (5): CD IWGDF. International Consensus on the Diabetic Foot & Practical Guidelines on the Management and Prevention of the Diabetic Foot (2007- update 2011) IWGDF ISBN x. Mullenders P, Vliet C van der, Appers KR. (2008) Pakketscan Diabetes. Gevraagde, aangeboden en verzekerde zorg vergeleken. Diemen: College voor zorgverzekeringen. www. cvz.nl Nederlandse Diabetes Federatie. NDF Zorgstandaard Diabetes, Nederlands Huisartsen Genootschap. NHG-standaard Diabetes Mellitus type 2, Nederlandse Internisten Vereniging. Richtlijn Diabetische voet (2007). Alphen a/d Rijn: Van Zuiden Communications ISBN-10: uploads/n7/tm/n7tmtsmedddjcqzkuwys4q/richtlijn_2007_diabetes-voet.pdf Prompers L. et al. Resource utilisation and costs associated with the treatment of diabetic foot ulcers. Prospective data from the Eurodiale study. Diabetologica 51, 2008: M. van Putten, De diabetische voet en de Simm s classificatie, DOI / , 2012 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media

25 140 De diabetische voet en de Simm s classificatie Provoet. Richtlijnen behandeling van voeten Van personen met diabetes mellitus, van personen met een reumatische aandoening. Houten: Bohn Stafleu van Loghum, Putten MA van, Schaper NC. Eindrapport Podoproof. Onderzoek naar de preventieve waarde van podotherapie voor de diabetische voet. Ziekenfondsraad (nu CVZ), Sims DS, Cavanagh PR, Ulbrecht JS. Riskfactors in the diabetic foot. Recognition and management: Physical Therapy 68, 1988 December (12): Singh N, Armstrong DG, Lipsky BA. Preventing foot ulcers in patients with diabetes. JAMA 293, 2005 (2): Wagner, FW. The dysvascular foot: A system for diagnosis and treatment. Foot Ankle 2, 1981: Zorgmodule Preventie Diabetische Voetulcera of

26 Over de auteur De auteur van dit boek is aanvankelijk opgeleid tot gymnastieklerares (HALO Den Haag) en heeft fysiotherapie gestudeerd, alvorens in 1979 geneeskunde te gaan studeren aan de RU Maastricht. Zij is daar in juli 1984 afgestudeerd als arts. Sinds mei 1984 is Margreet van Putten werkzaam bij Fontys Hogescholen, Paramedische Hogeschool, Opleiding Podotherapie. Aanvankelijk parttime, in combinatie met een baan in de cardiologie en hartrevalidatie, vanaf 1986 fulltime in diverse functies. Vanaf 2009 is zij minder gaan werken voor Fontys Hogescholen om zo te kunnen voldoen aan de grote vraag naar lezingen en cursussen over diabetische voetproblemen. Onderwijs is haar op het lijf geschreven, evenals het publiceren van artikelen in allerlei (para- en peri)medische tijdschriften en het houden van lezingen in binnen- en buitenland. Het merendeel van deze activiteiten betreft de diabetische voet. Haar belangstelling voor de diabetische voet is aanvankelijk gegroeid vanuit nieuwsgierigheid naar nieuwe lesstof voor de Opleiding Podotherapie. Inmiddels is zij nationaal en internationaal bekend om haar gedrevenheid voor met name de preventie van voetproblemen bij mensen met diabetes. Naast het grootbrengen van haar twee zoons Coen en Daan is haar vrije tijd gevuld met vrijwilligerswerk. Enerzijds het trainen en coachen van meisjesbasketbalteams, anderzijds de voetkliniek van Vjolca Murakola in Gjakova, Kosovo, middels de Stichting Podiatria Kosovo (zie: Andere vrijwilligersprojecten waar zij aan meewerkt zijn projecten op IJsland, in Suriname en op Aruba. Als bestuurslid van zowel de NVvP (Nederlandse Vereniging van Podotherapeuten) en ProVoet (Brancheorganisatie voor de pedicure) als lid van talrijke commissies en werkgroepen op nationaal niveau probeert Margreet van Putten haar kennis zo veel mogelijk te delen met anderen. Internationaal maakt Margreet van Putten deel uit van de Step by M. van Putten, De diabetische voet en de Simm s classificatie, DOI / , 2012 Bohn Stafleu van Loghum, onderdeel van Springer Media

27 142 De diabetische voet en de Simm s classificatie Step Development and Research Group (SSDRG), die onder leiding van de Nederlandse internist/diabetoloog dr. Karel Bakker het probleem van de diabetische voet in ontwikkelingslanden aanpakt.