Cover Page. The handle holds various files of this Leiden University dissertation

Transcriptie

1 Cover Page The handle holds various files of this Leiden University dissertation Author: Miller, Sharon Title: Optimization of UV exposure schedules for tanning Issue Date:

2 109 Nederlandse samenvatting

3

4 Achtergrond De zon is de belangrijkste bron van ultraviolette straling (UV) waaraan de mens wordt blootgesteld. Maar in de VS zijn er ook elke dag rond één miljoen mensen die UV opdoen in zonnestudio s. Meer dan twee derde van de ongeveer 28 miljoen Amerikanen (zo n 10% van de huidige bevolking) die vaak een zonnestudio bezoeken is vrouw. Bovendien zijn er veel mensen die thuis op de zonnebank gaan, maar het is niet precies bekend hoeveel en hoe vaak. Ervan uitgaande dat mensen die binnen bruinen dat ook graag buiten doen, lopen de zonnebankgebruikers hoge doses UV op, zowel uit kunstmatige bronnen als de zon. Karakteristiek is dat mensen ervoor kiezen om te bruinen (binnen of buiten) om zich aantrekkelijker te voelen. Er zijn ook aanwijzingen dat mensen zich er prettig bij kunnen voelen vanwege een toename in endorfines (pijnverzachtende opium-achtige stoffen die het lichaam zelf produceert). Andere gunstige effecten van blootstelling aan UV, die door onderzoek ontdekt zijn en door de bruiningsbranche geadverteerd worden, zijn onder meer de bescherming door pigmentatie van de huid tegen de zon, productie van vitamine D, en het verlagen van de bloeddruk. Het is bekend dat UV van de zon of een kunstmatige bron op korte termijn de huid kan verbranden 5 en DNA in huidcellen kan beschadigen, en dat herhaalde blootstelling op lange termijn kan leiden tot huidkanker en een vroegtijdige veroudering van de huid. Meer dan 3,5 miljoen nieuwe gevallen van huidkanker (vnl. basaalcelcarcinoom, plaveiselcelcarcinoom en melanoom) worden ieder jaar in de VS gediagnostiseerd, en in 2015 zijn er naar verwachting ruim 15 duizend sterfgevallen ten gevolge van huidkanker. De laatst genoemde gevolgen worden voornamelijk pas duidelijk op latere leeftijd, maar in de VS doet zich een toename voor van melanomen bij vrouwen van 20 tot en met 49 jaar, mogelijk verergerd door het toegenomen gebruik van zonnebanken. Regelgeving voor het bruinen met zonnebanken In de VS heeft de FDA ( Food and Drug Administration ) in 1979 voor fabrikanten van zonne- of bruiningslampen regels vastgesteld, die in 1985 voor het laatst zijn geactualiseerd. De fabrikant is verplicht om de gebruiker van een zonnebank instructies mee te geven over hoe lang en hoe vaak hij of zij de zonnebank mag gebruiken, d.w.z. er moet een aanbevolen blootstellingsschema bijgesloten worden. In1986 publiceerde de FDA richtlijnen voor hoe een blootstellingsschema opgebouwd moet worden. De leidraad voor het aanbevolen blootstellingsschema is dat verbranding moet worden voorkomen en langetermijneffecten van UV op de huid moeten worden geminimaliseerd. Blootstelling mag tot maximaal 3 keer per week en de dosis per keer moet beperkt blijven tot 4 maal de drempeldosis voor een milde verbranding (roodheid of erytheem) van de gevoeligste blanke huid 5 UV verbrandt de huid niet echt maar veroorzaakt uren na de blootstelling een zichtbare ontsteking. 111

5 (d.w.z. 4 maal 1,15 standaard-erytheem-doses, SED, volgens de FDA in 1986) 6. Voor de eerste 3 doses moet ¾ van de drempeldosis (d.w.z. 0,9 SED) worden aangehouden. Het is bekend dat deze nog geldende aanbevelingen voor UV-blootstelling om te bruinen niet goed worden nageleefd, mogelijk omdat er binnen 2 weken met deze lage begindoseringen geen pigmentatie wordt gezien. Op 18 december 2015 publiceerde de FDA een voorstel ( Proposed Rule ) om de verouderde regels uit 1985 voor fabrikanten van zonne- of bruiningslampen ( Performance Standard for Sunlamp Products ) te wijzigen en te verbeteren. Veel van deze voorgestelde wijzigingen berusten op het werk van ondergetekende zoals gepresenteerd in dit proefschrift, met name: 1. dat het aanbevolen belichtingsschema voor de verschillende huidtypen hetzelfde is 2. dat het aantal belichtingen per week beperkt moet blijven tot 2 ( m.u.v. 3 in de eerste week ) 3. dat de maximale geaccumuleerde dosis per bruiningskuur 30 SED niet mag overschrijden 4. dat de effectieve bruiningsdosis (gebaseerd op Parrish, 1982) 7 niet langer gebruikt zal worden om de maximaal toelaatbare blootstellingstijd te berekenen, omdat wij hebben vastgesteld dat deze dosis de bruiningseffectiviteit van verschillende bruiningslampen niet goed voorspelt; toelaatbare blootstellingstijden moeten uitsluitend berekend worden op grond van een erytheemdosis (een UV-dosis gewogen volgens het CIE erytheem actiespectrum, uitgedrukt in SED). De Studie: Doel en Plan Vanwege de risico s beveelt de FDA niet aan om te bruinen door de huid opzettelijk bloot te stellen aan UV-lampen, maar de FDA erkent dat ongeveer 10% van de bevolking in de VS dit wel doet. Daarom wilde de FDA nagaan of het mogelijk was om de veiligheid voor deze bruiningspraktijk te verbeteren. Wij hebben de afgelopen 15 jaar studies met vrijwilligers uitgevoerd over de effecten van UV op de huid van de mens. Eén van deze studies richtte zich op het verbeteren van het aanbevolen blootstellingsschema voor het bruinen op een zonnebank. Het doel van deze studie was om de voordelen van het behandelingsschema te maximaliseren en de risico s te minimaliseren. Bij vrijwilligers behandelden wij 3 huidvelden op de rug met verschillende blootstellingsschema s. Eerst voerden wij een verkennende studie uit met 6 vrijwilligers om de behandelingsschema s te optimaliseren voordat ze toegepast werden in de uiteindelijke studie met 40 vrijwilligers. De criteria die wij hanteerden waren (1) het produceren van een bruining die visueel gelijk was aan de bruining die het huidig aanbevolen schema zou opleveren, (2) sneller bruinen dan nu het geval was met het 6 Zie Dowdy et al. Health Phys. 2011;101: ; CIE stelt de drempeldosis voor huidtype I op 1,5 SED 7 Zie Parrish et al. Photochem. Photobiol. 1982; 36: l Erythema and melanoma action spectra of normal human skin 112

6 aanbevolen schema en (3) de totale UV-dosis verminderen door na te gaan of de bruining bij een bepaalde totale dosis niet meer verder toeneemt, d.w.z. of de bruining verzadigd raakt. In de verkennende studie volgden wij de vrijwilligers ook over een periode van 2 tot 13 weken na de laatste UV-blootstelling om na te gaan hoe lang de bruining er over deed om te vervagen. In de uiteindelijke studie werden de 40 proefpersonen in twee groepen verdeeld: elke groep werd belicht met een andere zonnebank. Deze zonnebanken verschilden onderling in de hoeveelheden UVB en UVA 8 die zij uitstraalden. Met de proefpersonen werden 15 bezoeken in een periode van 7 weken gepland. In de uiteindelijke studie werden na de laatste blootstelling uit de huidvelden biopten genomen voor het bepalen van de mate van pigmentatie en DNA-schade (4 tot 5 weken na de eerste belichting op de zonnebank). In zowel de verkennende als de uiteindelijke studie registreerden getrainde waarnemers de veranderingen in bruining en zij keken naar tekenen van verbranding van de huid door UV, waarbij ook gebruik werd gemaakt van digitale fotografie en apparatuur voor het meten van de huidskleur. Conclusies In onze studie met 3 verschillende blootstellingsschema s, vonden we dat het schema met de laagste totale dosis (19 SED) slechts een lichte tot matige bruining opleverde na beëindiging van de UVblootstelling (na 4 weken). Deze bruining was minder dan die met het huidig aanbevolen blootstellingsschema. De twee andere geteste schema s, met totale doses van 29 en 42 SED, produceerden een matige tot donkere bruining, vergelijkbaar met het huidig aanbevolen schema, maar met een drie maal lagere totale dosis. Het uiteindelijk in gelijke mate bruinen wees er op dat de bruining verzadigd was. Verder vervaagde de bruining niet zichtbaar in 2 tot 3 weken nadat de UVblootstelling was gestopt. Bij de vergelijking van de twee verschillende zonnebanken (één met 5% UVB en 95% UVA, de andere met 2% UVB en 98% UVA) bleek dat de gewenste bruining eerder werd bereikt met de zonnebank met het meeste UVA, d.w.z. dat de totale UV-dosis (in SED) met zo n zonnebank nog verminderd kan worden. De 3 blootstellingsschema s veroorzaakten allemaal DNA-schade in de huid. Verrassend genoeg lieten de huidbiopten, afgenomen 24 uur na de laatste blootstelling, en behandeld met de laagste totale dosis de meeste DNA-schade zien en die met de hoogste totale dosis de minste DNA-schade. Dit verschil valt toe te schrijven aan de gewenning van de huid aan UV-blootstelling. Het is bekend dat de 3 meest voorkomende typen huidkanker verschillen in risicoprofiel. Van plaveiselcelcarcinomen is aangetoond 8 UVA grenst aan het violet in het zonnespectrum en het UVB grenst weer aan UVA; UVB verbrandt de huid veel effectiever dan UVA (per eenheid van energie) 113

7 dat zij sterk samenhangen met de totaal geaccumuleerde UV-dosis uit zonlicht, terwijl melanomen geassocieerd zijn met het aantal ernstige zonverbrandingen en zonblootstelling in de jeugd. Geen van de 3 schema s in onze studie veroorzaakte significante verbranding van de huid waardoor het risico op melanomen beperkt zou blijven. Met het oog op het plaveiselcelcarcinoomrisico is het aan te raden om de laagst mogelijke UV-dosis (in SED) te gebruiken voor de gewenste bruining. Zie de onderstaande Aanbevelingen voor verdere bijzonderheden over bruinen op een zonnebank, Aanbevelingen Opzettelijk bruinen wordt niet aanbevolen omdat UV-blootstelling huidschade veroorzaakt. Bovendien zouden personen met een lichte huid, die alleen maar verbrandt en nooit bruin wordt, nooit een zonnebank moeten gebruiken. Als u toch wilt bruinen: Start met een korte blootstelling (1 SED; iets minder dan ¼ van de maximaal toegestane tijd) om er zeker van te zijn dat u niet onverwacht nadelig reageert De blootstellingstijd kan geleidelijk worden opgevoerd met 40 tot 50% per bezoek, bijv. als uw eerste blootstellingstijd 3 minuten was, mogen de tweede en derde maximaal respectievelijk 4 ½ en 6 ¾ minuten duren Wacht ten minste 48 uur tussen de blootstellingen in de eerste week en ten minste 72 uur tussen de blootstellingen daarna U zou een matige tot donkere bruining moeten hebben ontwikkeld na 8 blootstellingen of 4 weken en u kunt dan stoppen met de zonnebank Om een bruining te onderhouden zou één blootstelling in de maximaal toegestane tijd (of een beetje minder om verbranding te voorkomen) om de 2 of 3 weken genoeg moeten zijn Gebruik een lamp waarbij 98% of meer van het UV uit UVA bestaat voor een zo snel en efficiënt mogelijke cosmetische bruining. 114