Ritme van de eclipsen - deel II

Transcriptie

1 Dit is het tweede deel van een vijfdelige artikelenreeks over het ritme van de eclipsen, waarbij wordt ingegaan op de astrologie van eclipsen en de ritmische verschijnselen hierin. Eclipshoroscopen, met daarin de zwartelichten- assen en het knopenkruis, zijn van grote waarde voor mundane astrologie, waarbij beschouwing plaatsvindt van gebeurtenissen en ontwikkelingen in de wereld. Eclipshoroscopen staan niet op zichzelf. Zij zijn onderdeel van een wijder geheel. In deze reeks wordt dit nader uitgelegd en toegelicht. Uit mijn vorige artikel, deel I van Ritme van de eclipsen, kunnen sowieso drie conclusies worden getrokken: 1. Elke Sarosserie heeft door ritmische verschijnselen een duidelijk eigen karakter. 2. Het mondiale reilen en zeilen is duidelijk niet te vatten en te weerspiegelen door middel van alleen de planetaire cycli. 3. Het soort web van invloeden waaraan de wereld haar ontwikkeling dankt, correspon- deert prima met de ingewikkeldheid binnen het eclipsgebeuren. Dit zowel via de struc- turele onderlinge verbindingen die ritme vertonen, zoals in de Sarosseries, als via de min of meer toevallige verbindingen die verschijnen in de chronologische reeks van de elkaar opvolgende verduisteringen. Voortbouwend op het voorbeeld, in deel I, van de slag om Moskou tijdens de Tweede Wereld- oorlog in zekere zin een bijzondere eclips omdat hij conjunct Neptunus valt is het interes- sant om eens naar de vorige en de volgende zoneclips te kijken. Dan blijkt dat de voorgaande van 27 maart 1941 (20.14 GMT) geen contact heeft met deze planeet doch de volgende van 16 maart 1942 (23.50 GMT) wel. Die eclips valt oppositie Neptunus en ook de aspectering met Saturnus en Uranus herhaalt zich, dit keer een sextiel in plaats van een driehoek. Zelfs over het geheel van de drie mogelijkheden 0 /180, 90 /90 en 60 /120 zijn derge- lijke verdubbelingen vrij zeldzaam, in de aanloop naar WO- II in totaal vijf. Neptunus vertoont het nog twee keer met een exacte conjunctie bij de eclips van en een oppositie met een orb van circa 4 bij die van , waartussen in januari 1933 Hitler definitief aan de macht komt, en met een dubbel vierkant bij de eclipsen van (eclips uitgaand en orb krap 3 ) en van (eclips ingaand en orb krap 1 30 ), de opmaat naar de inlijving VZLA januari /9

2 van Oostenrijk, de Anschluss, in maart Maar voor nog zo n Neptuniaanse verdubbeling moeten we terug naar 1882/1883. Beide andere betreffen Pluto en Uranus: de eclips van valt driehoek Pluto (orb krap 1 30 ), die van , de gevaarlijkste van de twintigste eeuw, vierkant Pluto (orb 0 30 en extra bekrachtigd omdat het om een eclips in één van zijn tekens gaat!). In de peri- ode ertussen wordt het al onvermijdelijk geworden uitbreken van de oorlog nog uitgesteld door, overigens gebrekkige, diplomatie. De Uranische verdubbeling heeft een harmonisch karakter: de eclips van valt uitgaand driehoek op de planeet (orb 0 02 ), die van ingaand driehoek (orb 0 25 ) en tevens uitgaand driehoek op Neptunus (orb 0 24 ). Opnieuw wordt dus het aspect gefaciliteerd dat vrijwel precies WO- II dekt, Uranus Neptunus, met een eerste driehoek binnen orb op 25 mei 1940 en de laatste op Op het niveau van de eclipsen springt exact dezelfde periode eruit en wel aldus. De eclips van (Z- 14) heeft een sterrentijd van 9h voor Greenwich en is sowieso al sterk verbonden met de maaneclips van (N- 14) met een sterrentijd van 9h.4 31 voor Greenwich. Even ter herinnering, die gelijkheid in sterrentijd levert voor alle plekken op aarde ongeveer dezelfde midhemel in de eclipshoroscopen op. Welnu, de eclips van scoort voor Greenwich een sterrentijd van 9h Dat levert voor de genoemde plek midhemels op van respectievelijk 18 11, en Leeuw. En dan is er nog een verbluffende connectie: de niet- gecorrigeerde Zwarte Maan in Twee- lingen staat vrij nauw vierkant de Noorderknoop in Maagd, c.q. Zwarte Maan (nc)- 0 - Beest. Dat was trouwens te verwachten, want in de krap zes maanden tussentijd is de knoop zo n 9 teruggelopen en de Zwarte Maan zo n 20 vooruit: verschil ±30, waardoor de driehoek van 21/9/1941 rond 16/3/1942 is gekrompen tot een vierkant, wat opnieuw het belang van de wonderlijke verhouding tussen de snelheden van beide punten illustreert. Ritmische verschijnselen Uit een vergelijking van de zoneclips en de maaneclips uit september 1941, in het vorige artikel uitgebreid besproken in verband met de slag om Moskou, springt een ander weinig voorkomend verschijnsel in het oog. Misschien dat het de lezer al opgevallen was, maar ik haal het toch maar even naar voren. De midhemel van de maaneclips staat vrijwel exact oppositie de midhemel van de zoneclips, met voor Moskou respectievelijk de posities Steenbok en Kreeft. In de periode tussen (Z- 13) en (N- 13), met in 27 van de 38 series begeleiding door een maaneclips, is het de enige keer dat dit verschijnsel optreedt. Wat vaker, drie keer, komt het in de betreffende periode voor dat de midhemels van beide eclipsen bin- nen orb in conjunctie staan. Beide bijzonderheden zijn direct af te lezen aan het verschil VZLA januari /9

3 tussen de sterrentijden van de horoscopen. Elk verschil binnen de veertig minuten produ- ceert een conjunctie van de midhemels en elk verschil groter dan elf uur en twintig minuten hun oppositie. Hieronder in chronologische volgorde een overzicht van de zeven series met de geringste verschillen. Een verschil met een plus geeft aan dat de sterrentijd van de zoneclips later is dan die van de maaneclips, bij een min is er het omgekeerde. Tabel 2.1: Overzicht Sarosseries met de geringste tijdsverschillen tussen de zon- en de maaneclips. Serie Zoneclips GMT Sterrentijd Maaneclips GMT Sterrentijd Verschiltijd datum datum Z :35 06:22: :16 05:58:29 + 0h N :39 04:37: :36 16:33:43-11h Z :50 11:25: :20 11:00:37 + 0h N :36 08:44: :08 09:21:34-0h Z :24 21:32: :52 22:59:32-1h Z :29 02:51: :22 04:39:38-1h N :22 09:18: :37 10:28:49-1h Opvallend dat de vier kortste afstanden dus de scherpste samenkomsten precies de periode van WO- II dekken. Maar hoe interpreteren we dit verschijnsel? Waarschijnlijk is er sprake van een soort fusie tussen de twee constellaties met als gevolg een kwadratering van het effect van de eerste van de twee, onder meer doordat langzame plane- ten hun aspecten op ascendant en midhemel in beide eclipshoroscopen gemakkelijk kunnen herhalen. Dat verschijnsel van herhaling kan men met evenveel scherpte over de hele linie hanteren, zoals zichtbaar werd bij de reeds besproken slag om Moskou. Daar betrof het her- haling tussen de maaneclips en de op de zoneclips volgende Nieuwe Maan (zie deel I), die uiterst gunstig uitpakte voor de Russen. En nu het ritmische bij dit verschijnsel: het blijkt gedurende kortere of langere tijd een serie- kenmerk te zijn. In tabel 2.2 op pagina 4 als voorbeelden een overzicht ervan bij de series N- 1, Z- 13 en Z- 16. En dan is er nog iets opvallends. De kleinste verschillen in sterrentijd tussen zon- en maan- eclipsen blijken voornamelijk op te treden wanneer de gecorrigeerde Zwarte Maan retro- grade loopt. De series N- 1 en Z- 16 vertonen dit verschijnsel bij alle hierboven vermelde eclipsen. Bij Z- 13 speelt zich op het einde een overgang af: de eclips uit 1993 vertoont het nog, bij de eclips uit 2011 is de gecorrigeerde Zwarte Maan stationair en bij die uit 2029 en 2047 loopt zij direct. Het omgekeerde gaat niet op. De gecorrigeerde Zwarte Maan kan ook retrograde zijn zonder dat er een uiterst gering verschil in sterrentijd is tussen de zon- en maaneclips. Wel is dat verschil steeds ver onder het gemiddelde van plus of min zes uur en staat zij tijdens haar retrogradegang vrijwel steeds in de buurt van een vierkant op de eclips. Interessant, want bij de maaneclipsen Zon oppositie Maan kan dit een groot kruis opleveren. Die maaneclipsen hebben vermoedelijk een intensievere uitwerking. VZLA januari /9

4 Tabel 2.2: Overzicht Sarosseries N- 1, Z- 16 en Z- 13 met de tijdsverschillen tussen de zon- en de maaneclips. Serie Zoneclips GMT Sterrentijd Maaneclips GMT Sterrentijd Verschiltijd datum datum N :32 00:57: :19 01:49:10-0h :36 08:44: :08 09:21:34-0h :43 16:34: :56 16:52:19-0h :53 00:27: :40 00:19:22 + 0h :10 08:27: :26 07:48:26 + 0h :31 16:31: :12 15:17:30 + 1h :56 00:45: :11 22:49:54 + 1h55 22 Z :58 02:50: :15 02:03:59 + 0h :50 11:25: :20 11:00:37 + 0h :38 19:56: :26 19:49:33 + 0h :16 04:17: :21 04:27:49-0h :50 12:35: :08 12:58:03-0h :15 20:43: :43 21:16:14-0h :37 04:48: :11 05:27:25-0h39 03 Z :14 02:42: :04 03:27:11-0h :30 11:41: :04 12:10:27-0h :37 20:31: :55 20:44:41-0h :38 05:14: :34 05:12:35 + 0h :26 13:46: :18 13:33:47 + 0h :05 22:08: :49 21:47:50 + 0h :35 06:22: :16 05:58:29 + 0h :54 14:24: :35 14:00:18 + 0h :06 22:19: :51 21:59:23 + 0h :07 06:03: :03 05:54:35 + 0h :04 13:43: :15 13:49:43-0h :52 21:14: :24 21:41:51-0h :37 04:43: :35 05:36:19-0h53 11 En dan tenslotte nog het volgende, wat de lezer misschien al was opgevallen. Bij de maan- eclipsen vertoont de sprong in sterrentijd eenzelfde ritmische regelmaat als die van de zon- eclipsen. Geringe toename of afname ervan, hetgeen de verschuiving qua verschil in sterren- tijd tussen beide soorten eclipsen vertraagd. Repeterende sterrentijden Dit is een gegeven dat niet een ritme betreft in een bepaalde Sarosserie, maar altijd te maken heeft met twee series. Ik heb het repeterende sterrentijden genoemd en tussen 1850 en 2012 komt het slechts negen keer voor. Omkaderd daarvan een overzicht met de sterrentijden voor Londen; de codenummers hebben betrekking op de Sarosseries waartoe de eclipsen behoren en vet gedrukt zijn de regels van N- 6 en Z- 6, het enige tweetal waarbij er opeenvolgende jaren 1914, 1932, 1950 en 1968 uit de bus komen. Een korte blik op de jaartallen is vol- doende om de uitwerking van dit type herhaling te zien. VZLA januari /9

5 Tabel 2.3: Voorbeelden van repeterende sterrentijden bij (chronologisch) op elkaar volgende series Datum Sterrentijd Serie Datum Sterrentijd Serie :32:20 N :32:11 Z :18:43 N :21:35 Z :43:45 N :33:46 Z :02:07 N :51:58 Z :10:22 Z :59:16 N :13:18 N :13:10 Z :49:35 N :53:30 Z :54:55 Z :53:52 N :10:41 Z :15:37 N :50:12 N :00:06 Z- 12 In november 1898, gedurende de periode van de tweede eclips (Z- 8), is er het bijna vergeten Fasjoda- incident, brandpunt van de frictie tussen de koloniale grootmachten Frankrijk en Engeland. Met wat minder inbinden van Frankrijk was de volgende Europese oorlog van start gegaan. Deze soepele houding berustte vooral op het willen vermijden dat Duitsland de lachende derde zou worden. En wie was ter plekke aanwezig als verslaggever? Juist ja, Winston Churchill, die later als minister- president Engeland door WO- II zou loodsen! Dan 1914: vlak voor de tweede eclips (Z6) breekt in augustus de Eerste Wereldoorlog uit. Na de Duitse inval in België op 4 augustus regent het de hele maand oorlogsverklaringen, tot en met Japan aan toe, dat op 23 augustus Duitsland de oorlog verklaart. Direct na de daarop- volgende eclips van is de dynamiek verdwenen: Rusland is vernietigend verslagen en aan het westelijk front begint een loopgravenoorlog zonder enige echte terreinwinst voor beide partijen, die tot 1918 zal duren. De beide eclipsen uit 1932 markeren, evenals de hiervoor genoemde contacten tussen Nep- tunus en de eclipsen, de opkomst van Hitler. Al in augustus 1932 komt zijn partij, de NSDAP, met 37,3% van de stemmen als grootste tevoorschijn uit de verkiezingen. Zijn eis nu ook rijkskanselier te worden, wordt diezelfde maand door president Hindenburg afgewezen, die een maand later de Rijksdag ontbindt. Bij de nieuwe verkiezingen van november verliest de NSDAP weliswaar zo n twee miljoen stemmen maar eind januari 1933, enkele weken voor de volgende eclips op , benoemt Hindenburg hem alsnog tot rijkskanselier met de opdracht een nieuw kabinet te formeren. Bij de eclipsen uit 1950 gaat het meest spectaculaire feit er net aan vooraf. In oktober 1949 roept Mao Zedong de Chinese Volksrepubliek uit en in februari 1950 volgt het vriendschaps- verdrag tussen China en Rusland, wat de Koude Oorlog nog meer op scherp stelt. Bovendien vertakt het communisme zich in twee elkaar geleidelijk aan meer bestrijdende stromingen. In de Verenigde Staten opent senator McCarthy de communistenjacht. In juni breekt de Koreaanse oorlog uit en in augustus dringt Churchill aan op de vorming van een Europees VZLA januari /9

6 leger. In de periode van beide eclipsen liggen overigens, hoewel kleinschaliger van aard, nog meer opvallende veranderingen. Nederland doet afstand van Nederlands- Indië, dat Indonesië wordt. België is in rep en roep over de koningskwestie en de koning doet na een referendum afstand van de troon, iets wat nog nooit in België en, behalve de abdicatie van Edward VIII in Engeland, ook elders was voorgekomen is het jaar van de Praagse lente. In Tsjechoslowakije trachten hervormingsgezinde com- munisten, onder aanvoering van premier Dubček, het hun sinds 1948 opgedrongen Russische model van het communisme geleidelijk te vervangen door een socialisme met een mense- lijker gezicht. In augustus komt er abrupt een einde aan dit experiment als de legers van de andere landen van het Warschaupact het land binnenvallen en de oude orde herstellen. Verder waren er natuurlijk de wereldwijde studentenopstanden die, zij het met enige ver- traging, wel effect hadden maar juist niet op studie en onderwijs. Er volgt een duidelijke verjonging op topposities, ook in de politiek; er treden bijvoorbeeld in Nederland enkele nieuwe partijen aan. En in wezen ligt hier de geboorte van het linkse intellectualisme en het correcte politieke denken; het is ook een soort verlovingsfeest naar het onfortuinlijke huwe- lijk tussen wetenschap en atheïsme. In de Verenigde Staten breekt de miserabele periode van Nixon aan. Uit dit alles blijkt dat het seriegegeven van de Saroscycli van belang is. Zonder de Eerste Wereldoorlog zou Hitler nooit zijn kans hebben gekregen. Zonder Hitler en de door hem ont- ketende Tweede Wereldoorlog geen of althans een minder agressieve tegenstelling tussen communisme en kapitalisme, en dus misschien geen Koude Oorlog. Zonder deze naar abso- lute scherpte opgevoerde tegenstelling geen Chinese Volksrepubliek. En zonder dit laatste geen studentenrevolte, waarin Mao s Rode Boekje verplichte literatuur was. Dit is slechts één verband, er zijn er vele genoeg voor een afzonderlijk boek. Ook de niet vetgedrukte jaren vertonen opvallende gebeurtenissen. In de herfst van 1962 is de Cuba- crisis zodanig geëscaleerd dat er voor het eerst in de geschiedenis een kernoorlog dreigde, in 1982 wordt in Polen de staat van beleg afgekondigd, worden de grenzen gesloten en krijgen Lech Walȩsa en andere leden van de vakbond Solidarność huisarrest een situatie vergelijkbaar met de Praagse lente en beginnen de politieke en economische gevolgen van de draai door de in 1981 aangetreden president Reagan scherp voelbaar te worden. In 1992 ontstaat er door het eind 1991 uiteenvallen van de Sovjet- Unie een nieuwe politieke situatie, die rechtstreeks te verbinden is met de recente annexatie van de Krim. En 2010 ligt nog vers in het geheugen: de Arabische lente waarzonder de instabliteit in het Midden- Oosten niet de actuele omvang had aangenomen en de huidige vluchtelingencrisis er niet zou zijn. Voorts blijkt dat repeterende sterrentijden die één of twee eclipsen overslaan eveneens een duidelijke intensivering vertonen van de eclips waarmee zo n reeks start. De zoneclipsen van series Z- 12 en Z- 13 vertonen het gedurende de hele periode , alsook die van de series N- 12 en N- 13. Met betrekking tot WO- II betekent dit dat de zon- eclipsen van , GMT (Z- 12) en van , GMT (Z- 13) voor alle plekken op de wereld midhemels en ascendanten opleveren die minder dan 1 van elkaar VZLA januari /9

7 verschillen. Voor de zoneclipsen uit de series N- 12 en N- 13 is het verschil iets groter, tussen 1 en 2. Daarmee is de kans maximaal dat de langzame planeten, die het meest van invloed zijn op de collectiviteit, in dezelfde huizen staan. Dat is inderdaad het geval met Uranus, Nep- tunus en Pluto, en voor sommige steden ook met Saturnus. Een iets vaker optredend fenomeen is dat er twee series worden overgeslagen. En ook dat speelt tijdens de hele Tweede Wereldoorlog mee. De zoneclipsen van , GMT (Z- 15), , GMT (Z- 17) en , GMT (N- 1) vertonen de hierboven genoemde herhaling. Voor Londen zijn de ascen- danten respectievelijk 27, 26 en 29 Weegschaal, de midhemels respectievelijk 6, 4 en 9 Leeuw, telkens conjunct Pluto. Men bedenke daarbij dat Europa geheel in Duitse handen was en Engeland langere tijd het gevaar van een Duitse invasie duchtte. Voorts omvatten de werkingsperioden van de drie eclipsen de meest cruciale ontwikkelingen in de oorlog. In juni 1941 vallen de Duitsers Rusland binnen: einde van het non- agressiepact. Februari 1943 markeert het keerpunt in de oorlog: de Duitsers bereiken niet de oliebronnen ten oosten van Stalingrad en beginnen na de verloren slag om Stalingrad in snel tempo het op de Russen veroverde terrein te verliezen, in Noord- Afrika moeten zij wijken voor het Britse leger, en in de Stille Oceaan wordt Japan voor het eerst door een reeks Amerikaanse offen- sieven teruggedrongen. Saillant detail: de horoscoop van Churchill vertoont op dat moment een progressieve Nieuwe Maan, die van Hitler een progressieve Volle Maan. In Europa was de oorlog weliswaar in mei 1945 voorbij, maar de atoombommen op Hiro- shima en Nagasaki moesten nog vallen; in juli 1945 wordt de beslissing genomen om dit wa- pen in te zetten teneinde het aantal militaire oorlogsslachtoffers te beperken. De horoscoop van Tokio spreekt boekdelen met Neptunus 180 Asc en 90 MC, maar tevens met Mars, heer I en VIII, driehoek Jupiter. Dit is zo n extreme gebeurtenis dat niet alleen de hoofdstad in het spel kan zijn. De twee getroffen steden liggen dicht bij elkaar, ongeveer de afstand Amsterdam- Keulen, en hun eclipshoroscopen zijn dan ook zeer overeen- komstig. Hiroshima heeft Jupiter (heer I en X) vierkant midhemel en oppositie ascendant en Uranus wijd vierkant erop, een groot kruis dus. Nagasaki heeft alleen het vierkant van Jupiter, maar wel exact, en daarnaast Uranus scherp vierkant de ascendant. En in de veertien dagen eer- dere maaneclips stond voor beide steden Neptunus vierkant midhemel en oppositie ascen- dant, en prijkten Maan en Zon op respectievelijk het MC en het IC. Vanwege het zeer extreme karakter van deze gebeurtenissen neem ik eerst de eclipshoroscopen van beide getroffen steden. Doch die van Tokio liegt er ook niet om: ascendant in 1 24 Ram, midhemel in 0 40 Steenbok, respectievelijk oppositie en vierkant Neptunus, maar wel Mars (heer I in VIII) driehoek Jupiter. Het is bekend dat er in Washington uitvoerig is gedelibereerd over de te bombarderen plek. Misschien heeft die driehoek Tokio gered zoals het pleidooi van een hoge Amerikaanse diplomaat heeft verijdeld dat Kyoto, de oude keizerstad en nu cultureel erfgoed, doelwit zou worden. VZLA januari /9

8 De man die de wereld redde Net als het Fasjoda- incident is het ternauwernood ontsnappen van de wereld aan een kernoorlog op 25 september 1983 een bijna vergeten gebeurtenis. Die nacht toonde het gecomputeriseerde afweersysteem van de Sovjet- Unie dat er vijf kernraketten, afkomstig van wie anders dan de Verenigde Staten, het Russische luchtruim naderden. De op dat moment dienstdoende leider van het systeem, kolonel Stanislav Petrov, verkeerde tussen middernacht en uur in alle staten, het was zijn taak met één druk op de knop de tegenaanval te lanceren. Na twintig minuten was er enige opluchting bij hem, want de radar gaf de raketten in het geheel niet aan. Het werd dus een keuze tussen de betrouwbaarheid van beide systemen. Hij hield het hoofd koel om af te wegen welk van de twee het meest zijn vertrouwen genoot en kwam tot de conclusie dat het computersysteem onbetrouwbaar was tegenover de radar, een waarnemingssysteem dat al veel langer in ge- bruik was. Dus ging hij tegen alle voorschriften in en drukte niet op de rode knop. Zo n tien jaar later werd hij uitgenodigd naar Amerika te komen waar hij als een held werd ingehaald en onderscheiden met een van de hoogste eretekens. Jammer genoeg heb ik zelfs zijn geboor- tedag niet, maar misschien dat de eclipshoroscoop een goed substituut is voor de afspiegeling van deze danse macabre. Dan gaat het om de eclips van , GMT voor Moskou. Deze levert een zeer positief beeld op met een ascendant in 4 25 Leeuw, vrijwel exact conjunct Venus, en een midhemel in 6 30 Ram, beide driehoek de Jupiter/Uranus- conjunctie rond 5 Boogschutter. De dreiging zelf wordt perfect aangegeven door de conjunctie van Mars met de eclips, de miscommunicatie door Neptunus (28 05 Boogschutter), heer IX, inconjunct Mercurius (26 13 Stier), heer III. De daaropvolgende maaneclips van , GMT ligt, ondanks het nauwe sextiel tussen Mercurius en Venus, duidelijk wat minder gunstig: ascendant Maagd met Mer- curius, heer I/IX/X vierkant ascendant en conjunct de midhemel (19 41 Tweelingen) die met een orb van ruim 5 conjunct de Noorderknoop staat. Verbazingwekkend dat deze knoop op 25 september de conjunctie exact maakt en verder dat hij conjunct Mars staat die zich, op zijn beurt, weer wijd conjunct de Zon, en dus oppositie de Maan, bevindt een soort herhaling van Mars 0 eclips bij de zonsverduistering. Net als bij de slag om Moskou een intiem verband. Overigens komt die wederkeer bij Mars veel vaker voor dan bij de andere planeten, wat veroorzaakt wordt door de verhouding tussen de snelheid van de planeet en het aantal dagen dat gemiddeld tussen een zon- en maaneclips ligt. Ook valt op dat Mars zijn anderhalfvierkant met Saturnus bij de zoneclips, vanuit XI naar IV, heeft omgezet in een driehoek bij de maaneclips, vanuit X naar II, van lucht/water naar aarde! En last but not least, de Draak prijkt op de ascendant, een voort- zetting van de conjunctie Noorderknoop/MC bij de zoneclips. Tot slot moet ook de Nieuwe Maan van , GMT, in ogenschouw worden genomen. Moskou heeft de eclips op de ascendant (11 32 Maagd) met Mercurius retrograde in Maagd, als heer I en X, driehoek de midhemel (4 12 Tweelingen). Opvallend, op VZLA januari /9

9 24 september om 20h.54 verandert hij van richting en wordt weer direct. Ook geeft hij keurig het misverstand aan via zijn vrij nauwe vierkant op Neptunus, een vierkant waarin alle vier de hoekhuizen betrokken zijn, want laatstgenoemde heerst over de huizen IV en VII, en dat voortbouwt op het inconjunct tussen beide planeten in de eclipshoroscoop. Het brengt de inhoud van het altijd wat zeurderige en half sluimerende inconjunct tot manifestatie. Voorts springt de Jupiter/Uranus- conjunctie rond 4 Boogschutter, die in de zoneclips van 11 juni een hoofdrol had, in het oog door zijn exacte oppositie met de midhemel. En, wil men nog verder nuanceren, dan blijkt ook de Volle Maan van 22 september, GMT, zich bij de al gesignaleerde trend te voegen. Ascendant Moskou in 1 25 Schorpioen, opnieuw een aanduiding van gevaar en defensie, maar beide heren ervan staan keurig sextiel. Het wijde anderhalfvierkant tussen de twee uit de zoneclips is omgezet in een harmonisch aspect, net zoals dat tussen Mars en Saturnus uit de Maaneclips gebeurde. De transitaire loop van Mars, en dat heb ik al vele malen nu geconstateerd, is steeds van groot belang. Een bevestiging van wat we al wisten: zonder Mars, principe van de directe actie, zou alles stilstaan en zou er geen leven zijn. Van de redactie Zonder toestemming van de auteur en de VZLA- redactie mag er niets van dit artikel overgenomen of gebruikt worden. De redactie is niet verantwoordelijk voor de juistheid van de inhoud van dit artikel. VZLA januari /9