t Lopertje Nieuw loopshirt en nieuwe polosweater Voorinschrijving Ronde van Waalre geopend! In dit nummer:

Transcriptie

1 t Lopertje Jaargang 18, nr. 3 - april/mei 2016 Informatie: zie blz. 2 In dit nummer: Blz. blz. blz. 1. Nieuwe shirt en nieuwe sweater 5. Firenze Hardloopvierdaagse 1. Inschrijving Ronde van Waalre 7. Halve marathon Berlijn 19. I hit the wall 2. Weer een nieuwe sponsor 8. DOL-lers dragen grote 21. Lekker weekendje lopen 3. Jubileumfeest! steen bij 25. t Lopend vuurtje (50) 3. Trainingsprogramma 9. Spannende cyclopaton 26. Wedstrijdkalender 4. Sponsorbedragen Rabobank 17. Activiteitenkalender 26. Shirts Burkina Faso 5. Airport Run 17. Opening zomerseizoen 27. t Vurend loopje (1) Nieuw loopshirt en nieuwe polosweater Loopgroep Waalre heeft een nieuw loopshirt en een nieuwe polosweater. Op de voorzijde van de kleding staat het logo van de loopgroep en op de achterzijde het logo van onze hoofdsponsor Knegt & Bungelaar (fysiotherapie en manuele therapie). De kleding is te gebruiken bij wedstrijden, trainingen en andere activiteiten van de loopgroep. Het is de bedoeling om na levering van de shirts en sweaters de oude kleding niet meer te gebruiken bij wedstrijden en bij activiteiten van de club. Het shirt en de sweater bieden we aan als een set. Voor de kleding vragen we een eigen bijdrage van 10,- per set. Het is belangrijk dat je de juiste maat bestelt. Als het goed is, heb je al besteld. Zo niet, doe dat dan alsnog zo snel mogelijk. Mail naar Mientje (paulspijkerman@hetnet.nl) wat je maat is (S, M, L, XL, XXL), dan schrijven we daarna de 10,- automatisch van je rekening af. Voorinschrijving Ronde van Waalre geopend! In het volgende Lopertje gaan we uitgebreid in op onze Ronde van Waalre op zaterdag 10 september. Maar de voorinschrijving is inmiddels geopend en de informatie staat op onze website. Net als vorig jaar maken we gebruik van chiptiming, zodat we van iedereen op de 5, 10 en 15 km de netto tijd registreren. Bijkomend voordeel van de chip is dat we diezelfde avond de uitslagen al online hebben op Het inschrijfgeld is exact gelijk aan vorig jaar: voorinschrijving via komt op 6,50 en na-inschrijving ter plekke op 8,-. Onze leden betalen bij voor- en na-inschrijving het gereduceerde tarief van 4,-. Voor de organisatie is het gemakkelijker als ook iedereen van Loopgroep Waalre vooraf inschrijft. Zie hiervoor op of klik op de link op onze site Vergeet niet om bij het voorinschrijven het hokje Ik ben lid van Loopgroep Waalre aan te vinken. Let op: scholieren van de vijf basisscholen in Waalre hoeven niet online in te schrijven voor de Jeugdloop. Dat wordt allemaal centraal op de Waalrese basisscholen geregeld. Mocht je niet meelopen, help dan de organisatie mee als vrijwilliger. De meeste vrijwilligers bewaken het parcours, maar ook voor het uitzetten van het parcours en het opbouwen en afbreken van het start/finishgebied op de Markt zijn extra handen altijd welkom! Niet alleen onze eigen leden (hardlopers en wandelaars) kunnen vrijwilliger zijn, maar bijvoorbeeld ook hun familieleden of vrienden. Aanmelden graag bij Henk de Vrind: bel of mail naar henkdevrind@gmail.com. 1

2 Weer een nieuwe sponsor In maart hadden we al een overeenkomst gesloten met fysio- en manuele therapiepraktijk Knegt en Bungelaar, onze nieuwe hoofdsponsor. Vervolgens is in april ook een sponsorovereenkomst gesloten met (sport)podotherapie Couteaux uit Waalre. Nicole Couteaux en Loopgroep Waalre denken dat de samenwerking voor beiden voordelen zal opleveren: blessurepreventie en -behandeling voor ons en naamsbekendheid voor Nicole. Graag verwelkomen we haar bedrijf onder ons groeiende aantal sponsors, dat ons welwillend ondersteunt. Meer informatie is te vinden op Nicole Couteaux tekent het contract onder toeziend oog van onze voorzitter Henk de Vrind. t Lopertje is het clubblad van Loopgroep Waalre. Redactie: Hans Harlé lopertje@loopgroepwaalre.nl Verschijnt 7x per jaar Bezorging: Martijn Kranen, Huub Verhees, Ad Tilborghs, Mientje Spijkerman, Ton Schaffer Het volgende nummer (nr. 4) verschijnt midden juli en besteedt onder meer aandacht aan de feestavond en de Ronde van Waalre. Bijdragen ontvangen we graag uiterlijk op woensdag 6 juli. Op onze website zijn dit Lopertje en eerdere nummers in kleur te vinden. Wie liever digitaal leest, kan zich bij de redactie afmelden voor de papieren versie. Loopgroep Waalre Bankrekening (IBAN): Opgericht op 1 oktober 1996 KvK-nr: NL30 RABO Bestuur Henk de Vrind henkdevrind@gmail.com Mientje Spijkerman paulspijkerman@hetnet.nl Ton Schaffer famschaffer@mijnplinq.nl Bartelijne Feenstra bartelijne@hetnet.nl Jacques Jansen jp.jansen@onsbrabantnet.nl Hans Harlé lopertje@loopgroepwaalre.nl Trainers André Engelen afp.engelen@gmail.com Paul Spijkerman paulspijkerman@hetnet.nl Rien Slokkers rien.slokkers@hotmail.com Werner Dijkgraaf w.dijkgraaf@gmail.com Peter van de Wiel petervandewiel@live.nl Karien van Bommel karienvanbommel@hotmail.com Henk Couwenberg h.couw@hotmail.com Arjen Verhiel arjen.verhiel@gmail.com Begeleiders wandelen Marjanne en Wil van Gerwen w.v.gerwen@kpnplanet.nl Irmgard en Ton Schaffer famschaffer@mijnplinq.nl André Dijkgraaf adijkgr@gmail.com Joke van Hooft Website Wim Kremers info@loopgroepwaalre.nl Opslag materialen André Dijkgraaf adijkgr@gmail.com 2

3 Jubileumfeest! Beste loopvrienden, Op 25 juni willen we samen met jullie en eventueel je partner het 20-jarig jubileum van Loopgroep Waalre vieren. Vanaf 17:30 u zijn jullie van harte welkom voor een barbecue met aansluitend een feestavond. En loop alvast warm voor een spannende maar vooral gezellige pubquiz! De barbecue en feestavond zullen plaatsvinden bij t Brabants Genot te Waalre. Bij de barbecue zijn ook jullie kinderen welkom. Voor leden en kinderen t/m 12 jaar zijn de barbecue en feestavond gratis, inclusief een paar consumpties. Voor de partners en de kinderen ouder dan 12 jaar vragen we een bijdrage van 15 euro per persoon. Wil je meedoen, meld je dan aan. Stuur voor 8 juni een mail naar Anneke: ressiva@gmail.com Laat dan weten of je komt met of zonder partner. Als je kinderen komen, dan graag de naam en leeftijd vermelden. Mochten er dieetwensen zijn, dan horen we het ook graag. Tot ziens op 25 juni! Anneke, Bartelijne, Esther en Erik Trainingsprogramma Hieronder de komende trainingen. Zoals altijd is bij de duurlopen ook een kortere afstand mogelijk. Dinsdag Datum Type Lengte (ongeveer) 31-mei Lange interval m 7-jun Korte interval m 14-jun Duurloop 10 / 12 km 21-jun Lange interval m 28-jun Korte interval m 5-jul Duurloop 10 km 12-jul Lange interval m Donderdag Datum Type Lengte (ongeveer) 2-jun Duurloop 10 / 14 km 9-jun Lange interval m 3

4 16-jun Korte interval m 23-jun Training en coopertest 30-jun Lange interval m 7-jul Korte interval m 14-jul Duurloop 12 km Zondag Datum Type Lengte (ongeveer) 5-jun Korte interval 150 / 400 m 12-jun Duurloop 12 / 16 km 19-jun Lange interval m 26-jun Korte interval m 3-jul Duurloop met lange interval 16 km / 2000 m 10-jul Duurloop 18 km 17-jul Korte interval m Mooie sponsorbedragen van Rabobank Maandag 23 mei hield Rabobank De Kempen een bijeenkomst in De Hofnar in Valkenswaard om de uitslagen van de Clubkascampagne en Kempenkanjer bekend te maken. Een dag later vond zo n zelfde avond plaats in Hapert, maar wij vielen onder deze in Valkenswaard. Voor de clubkascampagne was beschikbaar, te verdelen onder de ruim 700 deelnemende verenigingen naar rato van de ontvangen stemmen. Wij hadden 107 stemmen gekregen, goed voor een keurige 308,78 aan sponsorgeld. Met dank aan iedereen die op Loopgroep Waalre gestemd heeft. De Kempenkanjer had een prijzenpot van 9.000, onderverdeeld in zes prijzen van 250 en drie hoofdprijzen van Elk van de 26 inzendingen omschreef een verenigingsactiviteit die sociale samenhang bevorderde, veel samenwerking inhield en minstens 1000 mensen op de been bracht. Ton Schaffer en Wim Kremers hadden onze Ronde van Waalre ingezonden. En met succes, want we hoorden tot de negen prijswinnaars. Vijf van die negen prijzen (waaronder twee hoofdprijzen) vielen in Valkenswaard, de andere vier in Hapert. Tijdens de spannende onthulling in de Hofnar bleek dat we een van de prijzen van 250 gewonnen hadden. Okee, het is dan geen 2.500, maar in tegenstelling tot de 17 nietprijswinnaars ontvangen we toch weer een mooi bedrag voor de clubkas. Al met al kijken we met plezier terug op deze gezellige en leuke avond, waarop we maar liefst 558,78 rijker naar huis gingen dan we kwamen! Hans Harlé met de Kempenkanjerprijs die hij namens Loopgroep Waalre in ontvangst nam. 4

5 Airport Run Ook bij de derde editie van de Airport Run op afgelopen 3 april was Loopgroep Waalre vertegenwoordigd. Onze clubgenoten legden de 13,4 km lange ronde om het vliegveld van Eindhoven af in de volgende tijden: Werner Dijkgraaf 1:00:08 Ellen van Beek 1:05:37 Kirsten Verdonschot 1:13:27 Nico Broers 1:20:19 Petra van de Spijker 1:30:41 Firenze 2016 Joke Tolsma Zonder blessures waren we deze keer niet bepaald. Van tevoren hebben we elkaar aan zitten kijken en ons afgevraagd: Wie van ons mankeert nu helemaal niets? Alle ledematen kwamen langs: voeten, ruggen, benen, darmen. Eigenlijk alleen Karien kwam er goed van af. Toch vol goede moed naar Florence afgereisd, vertrouwend op onze ervaring en de vorm van de dag. Gelukkig scheen de zon volop, en nadat we de stad op de fiets met een gids verkend hebben eerst maar eens een terrasje opgezocht. Andere jaren huurden we altijd fietsen om de benen te ontzien voor HET evenement, maar dit jaar was dat niet nodig: ons appartement was echt op loopafstand van alles! Ideaal. Het adres is op te vragen. Het kerkplein waar de start en finish is, was zelfs op 10 minuten lopen afstand. We konden de kerk Sante Croce vanuit ons appartement zien. Dit is een van de mooiste gotische basilieken van Italië, in ieder geval de grootste franciscaner kerk van de wereld. Hierin zijn graftombes van beroemde Italiaanse kunstenaars zoals bijvoorbeeld Michelangelo te vinden. Dat deze halve marathon niet te vergelijken zou zijn met een mega-evenement als Berlijn, bleek bij het ophalen van de startnummers. Aan de halve deden 2100 mensen mee. Voor het deelnemen aan de halve en de 10 km moest je vooraf een gezondheidsverklaring van je huisarts digitaal indienen. Ik was dit 'vergeten', maar bij de start bleek men niet zo nauw te kijken naar dit officiële document. Karien vervalste ter plaatse haar papieren exemplaar, en ik werd alsnog toegelaten. Wel was de route goed uitgezet, we liepen tenslotte 2x om de beroemde kathedraal en 2x over de Ponte Vecchio, dé toeristische trekpleisters van de stad. Het was voor het eerst dat we 2x dezelfde ronde liepen bij een halve marathon. Eerst dacht ik dat dat demotiverend zou zijn, maar uiteindelijk was het misschien wel mijn redding. 5

6 Op zondagmorgen 3 april was de lucht strakblauw, de spieren gemasseerd en Trudy's rug getapet. Niets kon een succes in de weg staan... behalve de voet van Trees... Ze had toch al besloten om niet meer dan de 10 te doen, maar zelfs dat bleek niet haalbaar tijdens de wandeling naar de start, jammer genoeg. Daarom hadden wij toch een fan langs de kant in een stad waar je verder niemand kent. Dat stimuleert! Nu spreek ik even voor mezelf: het was best zwaar, want de 2 e ronde kreeg ik pijn in mijn rug. Ik heb het volgehouden omdat de route bekend was. Op de stukken vals plat en de bolle bruggen mocht ik van mezelf wandelen om me te sparen. Uiteindelijk kwam ik binnen op 2:16. Ben ik best tevreden mee. Op de starttijd was het 11 C; tegen de tijd dat we finishten was het wel tegen de 20. Karien had behoorlijk last van de warmte. Trudy had last van haar rug maar heeft uiteindelijk goed gelopen, en Bartelijne was na een scheenbeenblessure gewoon heel blij dat ze de 21 km goed kon lopen. Dat moest gevierd worden met een wijntje op de trappen van de heuvel van de Piazzale Michelangelo met het mooiste uitzicht op de stad en dé place to be. Ook de tuinen op weg naar dit mooie plein werden regelmatig door ons bezocht voor een drankje en hapje, een spelletje of een rustmomentje. Een must-see: de koepel van de dom (Duomo). Een waar doolhof van trappen door de muren en de koepelboog naar een balustrade met een magnifiek uitzicht. Met hetzelfde kaartje had je ook toegang tot de toren, maar die was lager dan de dom en een beetje overdreven als je een halve marathon gelopen hebt de dag er voor... Al met al weer een geslaagd weekend met gezelligheid, plezier, cultuur, lekker eten en drinken, spelletjes, zon en sportiviteit. Vind voor volgend jaar maar weer zoiets moois... Namens de Firenze-meisjes, Joke Onze tijden: Trudy Bartelijne Karien Joke

7 Halve marathon van Berlijn Tine Slokkers Ruim 3 jaar geleden kwam Rien thuis van een halve marathon (geloof Amsterdam) met wat folders over halve marathons in grote (hoofd)steden in Europa. Zo is het begonnen!! Na Madrid (2014) en Rome (2015) was dit keer Berlijn aan de beurt. Met inwoners is Berlijn de grootste stad van Duitsland en de op één na grootste stad in de Europese Unie. Dan snap je wel dat er heel veel mensen aan dit evenement deelnemen mensen aan verschillende onderdelen, zoals skeeleren, een kinderloop en de halve marathon. We vertrekken 31 maart laat in de middag en we vliegen terug op dinsdag 5 april in de avond. Dus hebben we naast het lopen van de halve marathon ook nog voldoende tijd om Berlijn te bekijken. Na één dag geslenterd en één dagje gefietst te hebben is het zover: zondag 3 april, na een goed ontbijt, lopen we iets voor half 10 naar de start. (loopafstand van ons hotel, daar hebben we het hotel op geselecteerd). Het zonnetje schijnt, heerlijk temperatuurtje, dus geen kledingstukken om af te geven, we betreden het parcours. Waar goed gecheckt wordt of je in bezit bent van een startnummer en een polsbandje (polsbandje gekregen bij het ophalen van je startnummer). Na een toiletbezoek sluiten we ons aan bij de ruim andere lopers. Wij mogen in het derde startvak. Waar om uur het startschot klinkt;7 minuten later gaat voor ons de race pas echt beginnen, dan komen we echt over de start. Omdat wij in een "snel" startvak zitten, kunnen we heerlijk met de meute mee, af en toe een langzamere die we in moeten halen maar dat zijn er niet veel; we worden vooral ingehaald ;-). We starten bij Alexander Platz, lopen langs het Museumeiland, over Unter den Linden, onder de Brandenburg toren, door naar de Engel, Charlotteburg, Checkpoint Charley, kortom langs de vele highlights die Berlijn telt. Een heel mooie indrukwekkende route, tenminste als je daar tijdens het lopen van kan genieten. Voor Rien is dit helaas niet het geval; hij heeft last van zijn voet en is vooral daarmee bezig. Heel jammer en vooral vervelend, maar toch zet hij door!! En dan komen we samen na 1.51 uur en 17 seconden over de finish, waar we een medaille, water, sportdrank en een heerlijk alcoholvrij biertje krijgen. Met een heel goed gevoel lopen we terug naar het hotel om daar heerlijk te douchen en verder te genieten van het mooie zonnige Berlijn!! Een stad die zeker de moeite waard is om te bezoeken! Groetjes, Tine 7

8 DOL-lers dragen Grote Steen bij aan benefietavond Hans de Winther Op de avond van 9 april barstte de Agnus-kerk uit haar voegen. Het interieur van het kerkje had een metamorfose ondergaan. Het licht was gedempt. Steeds wisselende kleuren klommen tegen de muren. Het overvolle programma vermeldde zang, toneel, instrumentale intermezzo s, interviews, gedichten, informatie, een veiling van schilderwerken, verkoop van aangeboden artikelen. Een keur aan bekende en minder bekende artiesten verzorgde een indrukwekkende performance. Het gevarieerde programma werd door het publiek in hoge mate gewaardeerd. In het bestek van dit artikeltje kan ik slechts een paar hoogtepunten noemen. De humor van Wim Daniëls veroorzaakte een golf van lachsalvo s. Peter Lusse ontroerde met zijn aria s en presenteerde zijn luchtige liederen met originele vondsten. Herman Verweij droeg een ontroerend gedicht voor en begeleidde zichzelf daarna op gitaar bij het lied van Jacques Brel Mijn vlakke land. Amanda Mulders vertolkte een schitterende uitvoering van het lied Mag ik dan bij jou op de piano begeleid door Frans van Tuijl. Een aantal DOL-lers heeft een belangrijk steentje bijgedragen aan het welslagen van de benefietavond. Noem het gerust een Grote Steen. De organisatie was in handen van Johan Hiel, Jacques Mulders, Ad van Hooft en ondergetekende. Maar ook andere DOL-lers zijn actief geweest. Huub en Frans boden hun krachten aan om het decor op te bouwen. Ook de gift van Piet Velter mag genoemd worden: hij schonk prachtige vogelkastjes. Gulle gaven van DOL-lers geven blijk van hun sympathie voor het doel van de avond: het bijeenbrengen van een bedrag voor de stichting De Vrolijkheid. Die stichting helpt kinderen in asielzoekerscentra hun veelal traumatische ervaringen te verwerken met creatieve activiteiten. Een bijzondere rol op die gedenkwaardige avond was weggelegd voor de voorzitter van Loopgroep Waalre, Henk de Vrind. In de pauze was hij de veilingmeester die een aantal schilderwerken met succes aan belangstellenden heeft gesleten. Ook wil ik uitdrukkelijk de fotograaf van de avond in de schijnwerper zetten: Martijn Kranen. Vanuit soms acrobatische standjes heeft hij honderden prachtige plaatjes geschoten. En wie we ook niet mogen vergeten: dames van DOL-lers die als vrijwilliger de hele avond in touw zijn geweest. Kunnen we die dames voortaan HDMD s (Hulpvaardige DOLle-Mannen-Dames) noemen? Ook werden diverse leden van de DOL-groep en Loopgroep Waalre in het publiek waargenomen. Het was een mooie, indrukwekkende avond. Mede door de inzet van vele vrijwilligers en lokale sponsoren, waaronder de gemeente Waalre. In totaal werd 2.350,- opgehaald. Een cheque met dat bedrag is op vrijdag 22 april jl. door de organisatie overhandigd aan Mereshteh Moradi, vertegenwoordigster van De Vrolijkheid in het AZC te Budel. 8

9 Spannende cyclopaton op gunstige ondergrond Meestal gaat het er bij onze Teun Velter Cyclopaton behoorlijk stoffig aan toe. Vooral tijdens het wisselen tussen fietsers en lopers waaien de wolken zand vaak hoog op in het vuur van de strijd. En zowel fietsers als lopers hebben heel wat te stellen met de mulle ondergrond van hun parcours. Op 21 mei van dit jaar lagen de bospaden er wat gunstiger bij. Door de regen van de week daarvoor bleef het zand ook bij verwoede strijd keurig liggen en had iedereen dus beter zicht. Daardoor ging het misschien nog wel harder dan anders, hoewel het natuurlijk nog steeds geen makkie was! Alles bij elkaar was het weer een prachtig evenement. Hieronder staan de uitslagen en diverse verslagen en impressies. Hartelijke dank aan de organisatoren, juryleden, fotografen, speaker, EHBO-ers en anderen die dit allemaal mogelijk maakten. De foto s zijn gemaakt door Martijn Kranen en Rien Slokkers. Teun Velter Cyclopaton 2016 Werner Dijkgraaf Op zaterdag 21 mei werd moeder natuur weer bruut verstoord door het spectaculaire evenement, te weten de Teun Velter Cyclopaton. Voor iedereen die niet weet wat dit inhoudt: De Cyclopaton is een estafettewedstrijd waarbij koppels (hardloper & mountainbiker) een parcours in het bos afleggen nabij het Vlasrootven van Waalre. De loopronde telt circa 1000 meter en de fietsronde zo n 2000 meter, zodat bij gemiddelde hardloop- en fietssnelheden de loper en de fietser ongeveer evenveel tijd nodig hebben om beurtelings een ronde af te leggen. De lopers openen de race en worden na elke ronde afgewisseld door hun teammaten op de fiets; dit 5 rondes lang. De fietsers sluiten de race dus met hun laatste (5 e ) fietsronde en bepalen het eindresultaat van hun koppel in het klassement. Sinds vijf jaar is deze estafetterace opgedragen aan onze begenadigd fietser, lid van de loopgroep en helaas veel te vroeg overleden Teun Velter. Om hem niet te vergeten lopen en fietsen wij dan ook jaarlijks graag de longen uit ons lijf tijdens dit zeer competitieve, maar ook meest sociale evenement van het jaar. Fijn om te zien dat er de 21 e ook weer een hoop sportieve vrienden en familieleden bij elkaar kwamen. De loting was spannend dit jaar, omdat de niveauverschillen tussen de lopers en fietsers groot waren. Een sterke loper aan een minder sterke fietser koppelen en een minder sterke loper aan een sterkere fietser, een heel gepuzzel. Dit om de competitie zo hoog mogelijk en het strijdveld zo dicht mogelijk bij elkaar te houden. 9

10 Aan het weer lag het gelukkig niet: een prachtige ochtend met 20 graden, haast aan de warme kant na deze koude start van het voorjaar. s Middags bij 24 graden waren de trappisten en weizeners ook prima te verteren (even iets anders dan blauwe sportdrank). Een grote verandering deze editie was de richting van het parcours; dit uit veiligheidsoverwegingen in verband met het feit dat de fietsronde deels over het vast uitgezette MTB-parcours loopt. Ook nieuw was dat er behalve een 1e, 2e en 3e prijs ook nog de beruchte P-prijs werd verdiend, zodat ook de verliezers eens in het zonnetje gezet worden! Uiteraard was dit niet vooraf bekend gemaakt, anders wordt het volgend jaar vechten om de laatste plaats te bemachtigen. En maak je geen illusies nu je dit leest; de volgende editie bedenken we weer een andere reden Na de nodige mailingen, aankondigingen via de website, social media en ronselen van vrienden en familieleden was het toch weer mooi gelukt om 20 koppels aan de start te verwelkomen. Onze Huub Verhees - die nog heeft leren spreken in de tijd dat er geen megafoons bestonden - legde duidelijk en nagenoeg zonder discussie de spelregels uit. Ondanks de evenwichtige loting was er toch een aanzienlijk gat ontstaan tussen de finishtijd van het eerste team en de finishtijd van het laatste team. Dit leert ons als organisatie dat we de volgende keer de loting van de koppels toch iets creatiever aan moeten kleden Desondanks was de race een groot succes en bleef het ook na de prijsuitreiking nog tot in de late middaguurtjes gezellig op het terras van Brabants Genot. Heerlijk om al die sterke verhalen van die sportgekken aan te horen onder het genot van de apres-cyclopaton-borrel. Aangezien er vorig jaar al een hoop complimenten zijn uitgedeeld (zie verslag editie 2015) zal ik het dit jaar kort houden, zodat niemand naast z n (hardloop)schoenen gaat lopen: Lopers & fietsers EHBO Fotograaf Jury Toeschouwers! SUPER! IDEM! IDEM! IDEM! IDEM En tot slot onze welgemeende excuses aan alle bewoners in het grote dierenbos, wiens rust we verstoord hebben. Maar ja, die winterslaap heeft onderhand ook wel lang genoeg geduurd! Tot volgend jaar! Team Cyclopaton 10

11 Uitslagenlijst Loper Mountainbiker Eindtijd Startnr. (minuten) 1 e Ruud Moeskops Jules Antonis 39: e Annemarie Broers Rick van de Hurk 40: e Ellen van Beek Niek van Beek 40: e Pieter Alders Lennard 40: e Arjen Verhiel Ruud Smeding 43: e Britt Beusen Bert Vermeulen 43: e Willem Sleddens Jos van Kemenade 43: e Nico Broers Rick Baats 44: e Kees Vink Jack Felten 44: e Marjo Blom Paul Feenstra 44: e Trudy Ketting Henk de Vrind 46: e Monica Sondervan Paul Bekers 46: e Jack Verberne Dennis Das 48: e Kitty Mandos Jan Roos 48: e Bartelijne Feenstra Henk Couwenberg 48: e Nico van den Boogaard Han Pijpers 49: e Eva Blaauw Oscar Hol 49: e Marianne v/d Boogaard Dirk van Gameren 49: e Hans Harlé Rudy van Gulik 50: e An Velter Ties Velter 52:

12 Teun Velter cyclopaton Jules Antonis Na een relaxte ontvangst bij t Brabants Genot en nadat iedereen zijn/haar partner gevonden had, waren er in totaal 22 koppels gevormd dit jaar. Hierbij geen onderscheid in 3 of 5 rondes; allemaal 5 rondes en als je achteraf het podium bekijkt kunnen de dames van de loopgroep een lange neus trekken naar de heren. Daarnaast was er de verandering van loop- en fietsrichting, wat gelukkig niet tot problemen heeft geleid. Nadat iedereen zijn of haar opwarm ronde(s) gedaan had was iedereen er klaar voor. De start werd ingeleid door spreekstalmeester Huub, die een goede uitleg gaf hoe het er aan toe zou gaan. Er was wel even onduidelijkheid over waar te wisselen in het vak en wie aan welke zijde, wat weer goed was voor de lachspieren. Dit jaar werd ik gekoppeld aan Ruud Moeskops. Een gewaardeerde loper van de loopgroep en erg gedreven om een keer op het podium te staan bij de Teun Velter cyclopaton. Over het weer mochten we niet klagen, dus gaan met die banaan en weg zijn ze. In razend tempo vertrokken de lopers voor hun 1 e ronde. Ruud kwam als 7 e de 1 e ronde binnen, dus voor een podiumplek moest ik aan de bak, en na mijn 1 e ronde lagen we op een 2 e plaats. Vervolgens was het leuk en spannend zoals het hoort. Stuivertje wisselen na een ronde lopen of fietsen en dan de fietsers en lopers weer hun best doen om een plekje op te schuiven. Want nee we zijn niet fanatiek, maar willen wel graag winnen want bij de loopgroep mogen ze toch een jaar lang de eer dragen dat je de Teun Velter cyclopaton wint. Laatste ronde is bezig en ik lig op plek 2 maar heb nummer 1 in het vizier en denk: het is mogelijk, dus zet nog een keer aan. Maar 300 meter verder moet ik de nummer 1 aanmoedigen, als ik hem passeer met een kapotte ketting. Dat is pas pech, zo wil je niet winnen. Met nog zo n 500 meter te gaan moedig ik hem aan, dat het nog maar een stukje is en hij nog altijd kans heeft op het podium. Zelf kan ik rustig aan doen naar de finish, waar ik de reactie van Ruud zie en hoor, op circa 200 meter afstand van de finish, als er fietser nummer 1 wordt omgeroepen. Zo sluiten we als team de cyclopaton 2016 winnend af; geweldig en onbetaalbaar die reactie van Ruud. Het mooie van dit evenement vind ik de samenhorigheid, zowel voor de start als ook na de finish. Heb je je maatje gevonden, maak je bij wijze van spreken nieuwe vrienden en deel je de passie van het sporten, met wederzijds respect voor elkaar. Na de prijsuitreiking en de borrel op het terras van t Brabants Genot kan ik wel zeggen dat het wederom een zeer geslaagde cyclopaton was van Loopgroep Waalre. Dus een bedankje is wel op zijn plaats aan iedereen die zorg heeft gedragen voor het slagen van dit evenement. Graag tot volgend jaar. Groeten, Jules 12

13 Verslag Teun Velter Cyclopaton Ruud Moeskops Dit jaar was Jules Antonis mijn fietsmaatje bij de cyclopaton; Jules is een zeer sympathieke en sportieve oud-collega van me. Ik wist dat hij goed kan fietsen (Jules is ook het broertje van Fijn Fietsen Maartie Antonis op Den Hof). Maar hij overtrof mijn verwachtingen. Pieter is altijd een supersnelle loper en lag na de het eerste rondje (ver) op kop. Dankzij de snelheid van Jules konden we onze achterstand inhalen en ontstond er een spannende race. Uiteindelijk wonnen wij door materiaalpech van team Pieter (de gebroken fietsketting) in het laatste rondje. Het was lekker weer en het was erg gezellig. Het cyclopatoncomité had goed werk gedaan en enkele slimme verbeteringen ingevoerd. De familie Velter was dit jaar sterk vertegenwoordigd tijdens deze speciale vijfde Teun Velter cyclopaton: er waren maar liefst drie deelnemende Velter-teams en veel Velter-toeschouwers waaronder Piet met zijn kleinzoons en schoondochter, Hein, drie zussen, een nichtje en zwager van Piet en Piets vrouw. Aangezien de familie Velter erfelijk belast is met snelle loopgenen (Piet liep de halve in 1:32 (!) in zijn jonge jaren, en Hein en Teun waren ook altijd erg snel) was het eigenlijk niet meer dan logisch dat een van de Velterteams in de prijzen viel. Na afloop was er een heuse ceremonie protocollaire inclusief toespraken van Huub (altijd leuk), felicitaties en kussen van de rondemiss (Monica), cadeaubonnen (van trailrunshop Scarabee), eeuwige roem, sterke verhalen en een glas trappist. We hebben genoten. 13

14 14

15 Ode aan Teun An Velter Een stukje schrijven voor het Lopertje? Ach waarom ook niet. Als poedelprijswinnares van de Teun Velter cyclopaton en gast van Loopgroep Waalre heb je nou eenmaal verantwoordelijkheden. Toch? Omdat het 28 juni precies 5 jaar geleden is dat Teun gestorven is, vonden wij het als ooms en tantes, neefjes en nichtjes van Teun een mooie gelegenheid om hem te herdenken. Teun, de fanatieke loper en nog fanatiekere fietser, zou van dit familiegebeuren zeker hebben genoten. En wat misschien voor hem nog belangrijker was, ook zeker in de prijzen zijn gevallen. En dan bedoel ik niet de poedelprijs. Als tante van Teun vormde ik samen met Ties, broer van Teun, een team. Ties op de fiets en ik te voet. Meedoen is belangrijker dan winnen was onze lijfspreuk van deze dag. De dag begon goed met een lekker zonnetje en een heerlijke temperatuur. Hier zou het dus niet aan liggen. Maar dat ik zulke fanatieke, snelle lopers en fietsers zou aantreffen bij de start, had ik van tevoren niet kunnen vermoeden. Helaas ik kon niet meer terug! Gelukkig had ik Ties al voorbereid door te zeggen dat hij gerust een biertje kon gaan drinken bij het Brabants Genot, terwijl ik met mijn rondje rond het ven bezig was. Waarop Ties nog een keer zei: "Tante An, meedoen is belangrijker dan winnen." Het eerste rondje concentreerde ik me vooral op de mooie Waalrese bossen rond het Lavrijssenven, om te voorkomen dat ik meteen het bijltje erbij neer zou gooien. Jezus, wat is een kilometer lang! Ik heb alle 5 rondjes uitgelopen en ondanks of misschien dankzij mijn slakkentempo ontzettend genoten. Wat is Waalre mooi! Wel jammer voor Ties; ik had hem een snellere teamgenoot gegund. Maar ondanks dit alles weet ik dat ook al was "meedoen is belangrijker dan winnen" niet bepaald Teun zijn motto, hij zeker trots op zijn familie zou zijn geweest. En daar deden we het tenslotte voor. Bedankt, Loopgroep Waalre, voor deze mooie dag. Ook namens de andere Velterkes. 15

16 16

17 Activiteitenkalender We hebben dit jaar nog de volgende activiteiten op het programma staan: Donderdag 23 juni Zaterdag 25 juni Zaterdag 10 september Zondag 9 oktober Zondag 23 oktober Woensdag 16 november Dinsdag 13 december Coopertest (tijdens de training) Feestavond voor 20-jarig bestaan Ronde van Waalre Marathon Eindhoven Najaarsloop en -wandeling Thema-avond Kerst-fakkelloop Opening zomerseizoen in nieuwe stijl De opening van het zomerseizoen had wat frisser weer dan anders, maar dat maakte niets uit. Zowel wandelaars als hardlopers waren goed vertegenwoordigd. De opening hield deze keer in dat we in de bossen een soort levend Stratego speelden. Trainer Peter legde de spelregels uit. We speelden in twee teams, met in elk team wandelaars en hardlopers gecombineerd. Iedereen kreeg een rang en kon tegenstanders slaan. Wie dan de laagste rang bleek te hebben, moest terug naar het neutrale terrein om een nieuwe rang op te halen. Intussen moesten beide teams wel hardlopend en wandelend op zoek naar de vlag van de tegenstanders, en de tegenstanders beletten om de eigen vlag te vinden. De eerste ronde werd gewonnen door team Met hesjes onder aanvoering van teamleider Monica. Maar team Zonder hesjes met teamleider Marianne kwam sterk terug en won de tweede ronde. In de derde en beslissende ronde gingen we niet op zoek naar de vijandelijke vlag, maar naar hun maarschalk. Dat lukte team Met hesjes het eerste, waarmee dat dus de winnaar van het avondje Stratego werd. In sporthal Hoeveland werd de zege op gepaste wijze gevierd, samen met het verliezende team. De foto s zijn gemaakt door Dieny de Zeeuw. 17

18 Hardloopvierdaagse Apeldoorn Werner Dijkgraaf Tijdens afgelopen Pinksterweekend (13-16 mei) werd de 15 e editie van de hardloopvierdaagse van Apeldoorn georganiseerd. Hierbij hadden lopers de keuze uit 100k verdeeld over 6 etappes of 60k verdeeld over 4 etappes. In beide gevallen blijft het natuurlijk lelijk veel om hard te lopen in een weekendje. Des te leuker dat ik dit jaar niet de enige was van Loopgroep Waalre. Eén wel zeer sportief stel dat lid is van Loopgroep Waalre, genaamd Annemarie Broers en Willem Sleddens, heeft tijdens dit weekend even 60 km weggetrapt over de zeer taaie onverharde en heuvelachtige parcoursen die waren uitgezet op en rond natuurgebied de Hoge Veluwe. Familieleden die een losse etappe meeliepen of kwamen aanmoedigen / borrelen, maakten het allemaal een erg leuke en bijzondere happening. Omdat ik vorig jaar vrijblijvend heb meegedaan op de 100k variant, had ik de lat voor dit jaar ietsje hoger gelegd door mezelf onder een eindtijd van 8 uur te dwingen. Ondanks wat blessureleed en minder trainingskilometers was dit toch gelukt (waarschijnlijk omdat ik in tegenstelling tot veel lopers niet op die gezellige camping / evenemententerrein had overnacht met nachtvorst, maar in een comfortabel uitgerust huisje te Beekbergen). De eerste helft (30 of 50k) gaat nog wel, maar hierna ga je de verzuring echt voelen, ondanks de verademende sportmassages. Gelukkig hebben alle lopers hier last van, dus valt het niet zo op in het totaalklassement. Echter blijven sommige mensen me verbazen: Winnaar op de 100k: Zac Freudenburg met 05:41:57 (Google die naam eens, en lees over zijn record op de marathon Route 66 in de USA achter een kinderbuggy. Heeft dit jaar het parcoursrecord weer verbeterd.) Gevolgd door de renstal van Eindhoven Atletiek, Filip Lijnen in 06:34:28 en Eric Crombaghs in 06:40:35. Dan nog een zooitje toplopers van andere verenigingen, gevolgd door ondergetekende in 07:58:39. Winnaar op de 60k: Erik Sanders met 03:31:49 (ook nog steeds dik 17 km/u). Maar de ECHTE lopers in deze categorie komen natuurlijk ietsje later over de streep, zodat het publiek wat langer de gelegenheid had om van dit stel te genieten. Willem Sleddens: Annemarie Broers: in 04:25:12 (Knap gedaan jongen, een racemonster met ambities op de middellange afstand; dat belooft wat de eerstvolgende ½ marathon!) in 06:10:45 (Zo kanjer, die heb je in de pocket, over doorzettingsvermogen 18

19 gesproken! 60k waarvan de laatste etappe een ½ marathon, maar dan 10x zo zwaar door de heuvels en zware ondergrond, en ik heb jou ALLEEN maar zien lachen. Afzien staat bij jou niet in je woordenboek geloof ik, gewoon genieten en GAAN.) Behalve een hoop verzuring, spierpijn en verlies aan kilo s lichaamsvet hebben we er gelukkig ook nog een mooie gegraveerde medaille aan overgehouden. En dit is er eentje om WEL te bewaren, al is het maar omdat het misschien wel eens de laatste editie geweest kan zijn En als we echt oud en versleten zijn van al dat sporten, kijken we gewoon nog eens in t Lopertje, want gelukkig hebben we de foto s nog!! Op zaterdag 14 mei deed Nico Broers mee aan de etappe van 14,6 km van de Hardloopvierdaagse in Apeldoorn. Zijn tijd was , waarmee hij 17 seconden na dochter Annemarie finishte. I hit the wall (at last) Wiek Tilleman Toen Paul 10 jaar geleden zich had ingeschreven voor de Connemara halve marathon in Ierland, weerhield een voetblessure hem om mee te kunnen doen. Ierland, het land waar men nog turf steekt en stookt. Idyllisch!! Nu is dan eindelijk zijn wens in vervulling gegaan. Ondanks een zware verkoudheid in de aanloop tot de grote dag zijn we vol goede moed donderdags vanaf Eindhoven naar Dublin gevlogen. Vanaf Dublin naar Clifden met de auto was nog een aardig eindje rijden. Na ongeveer 3½ uur rijden aangekomen op een park met meerdere vakantiewoningen. Bescheiden, maar voldoende om de dagen door te brengen. Op zondag 10 april werden we op tijd naar de start gebracht met een bus naar het startpunt Leenaun. Een dorpje met uiteraard enkele pubs die helaas de grote groep lopers niet konden herbergen. Het weer was echt Iers. Ongeveer drie kwartier voor de start begon het te regenen waardoor je al behoorlijk gezegend aan de start verscheen. Het weer met een temperatuur van amper 3 en meerdere regen- en hagelbuien bleef tot het einde van de wedstrijd. Door de harde wind ook regelmatig droog geblazen. 19

20 Het parcours is steeds over asfalt doch nergens vlak. Het hoogteverschil over de halve marathon bedraagt minder dan 300 hoogtemeters. Een ware uitdaging, zeker onder deze weersomstandigheden. Geen uitzondering overigens, omdat een jaar eerder eveneens het woord hondenweer kon worden gebruikt. De Connemara heeft ook een hele marathon en een ultramarathon van 63 km. Als na enkele kilometers kwam de eerste ultraloper voorbij. Hij had een eindtijd over 63 km van ruim binnen de vijf uur. Niet aan ons besteed. Een halve is ook goed en over de eindtijd waren we met z n allen dik tevreden. Mientje en Toos hadden de halve marathon gewandeld. Doorweekt kwamen ze over de finish bij Maam Cross. Na de terugreis naar Clifden een warme douche en we keken met z n allen tevreden terug op een geslaagde tocht door het ruige gebied Connemara. Nog enkele dagen vakantie en op donderdag weer terug naar Nederland. Uitslagen: Wiek: 2:16:53 Toos: 3:58:17 Paul: 2:43:14 Mientje: 3:58:17 20

21 Lekker weekendje lopen op de Veluwe Willem Sleddens en Annemarie Broers Al vijftien jaar wordt er in Apeldoorn een hardloopvierdaagse georganiseerd. Een mooi evenement waar lopers vaak meerdere jaren komen en naar toe leven. Lopen combineren met gezelligheid, het lijkt Loopgroep Waalre wel. Wij deden de 60 km; Werner Dijkgraaf vond dat niet genoeg en heeft er 100 gelopen. Hieronder lees je hoe het ons verging. Op vrijdagmiddag 13 mei bleek dat wij niet de enige waren met een weekendje Veluwe op de planning. Met veel file reden we richting Apeldoorn. Aangekomen bij CSV Apeldoorn werden we door familie van Annemarie verwelkomd met koffie en boterkoek. Haar tante en neef deden ook mee met de 60 km. Na het opzetten van de tent en snel wat pastasalade naar binnen werken, was het al snel uur en was de vierdaagse begonnen! De eerste etappe bestond uit 17,1 km natuurschoon en schiep verwachtingen voor de rest van het weekend. Willem: Na Werner bij de start gevonden te hebben, keek ik om mij heen: Wat een fanatieke mensen zeg. Ik besloot maar meteen om bij Werner in de buurt te blijven, zodat ik niet te snel zou starten. Meedoen is belangrijker dan winnen. Een aantal kilometers en klimmetjes verder voelde ik dat ik meer kon en dacht ik daar heel anders over. Ik hoorde Werner nog schreeuwen ''Tot aan de finish!'' en liep op mijn eigen tempo verder. Met 1:16:06 op de klok kwam ik binnen, een gemiddelde snelheid van 13,49 km/u. Prima begin dacht ik zo. Annemarie: Na een week rust had ik veel zin en energie om weer te gaan lopen. Toch lukte het mij om rustig te starten; ik wist tenslotte nog niet wat mij te wachten stond. Al snel merkte ik opgelucht dat ik niet de laatste was en kon ik lekker gaan lopen en genieten van het mooie parcours. De tweede helft van de etappe had ik nog genoeg energie over om wat te versnellen en zo kwam ik binnen na 1:48:02. Dat betekent dat ik gemiddeld 9,5 km/u had gelopen en dus niet in de valkuil van te snel starten was gevallen. Meteen na de finish was de koude poolwind goed te voelen en koelde het snel af. Op naar de kantine, douchen en voor iedereen een (gesponsorde) pannenkoek. Terug bij de tenten werd het klassement na de eerste etappe uitgedeeld en konden we met behulp van onze zaklampjes de uitslag zien en de competitie bestuderen. Tussenstand: Willem: 7 e in categorie, 30 e in totaalklassement Annemarie: 8 e in categorie, 121 e in totaalklassement Totaal aantal deelnemers: 134 In de nacht van vrijdag op zaterdag daalde het kwik richting het vriespunt en baalden we dat we de extra slaapzak waren vergeten. We kropen wat dichter naar elkaar, dachten aan een warm tropisch eiland en vielen snel in slaap. Rond de klok van half 6 waren we al weer wakker; de zon was op en de vogeltjes floten. Fijn joh, natuur. Gelukkig boden oordopjes uitkomst. Zaterdag leek het mooie weer van de vrijdag verder weg dan ooit; het was koud en regenachtig en we hebben zelfs hagel gezien. Omdat de etappe pas 's avonds zou zijn, hadden we de dag vrij en daarom hebben we de binnenstad van Apeldoorn bezocht. We konden niet te laat terug zijn, want 's middags had Annemarie een massage. Aan het einde van de middag kwamen ook de ouders van Annemarie langs en heeft Nico zich voor de 2 e etappe ingeschreven. De start en finish van deze etappe van 14,6 km was in Loenen met na afloop een pastaparty in een koeienstal. Willem: Werner was weer ter plaatse en had die dag al 20 km in de benen. Ik moest er niet aan denken. Mijn beentjes deden al pijn en ik had vandaag nog wel uit kunnen rusten. Gelukkig startte ik achteraan en kon ik rustig beginnen. De etappe was een soort beklimming van een tourcol met twee toppen en een prettige afdaling, op een met kiezels bezaaid zandpad na, wat mij een vervelende blaar 21

22 opleverde. Ik zag dezelfde mensen als gisteren om mij heen lopen en er ontstond toch iets van competitie. Alleen maar uitlopen veranderde in denken aan mijn concurrent op de zesde plaats. Het gaat helemaal nergens over, maar toch, het zou mooi zijn als ik hem in de komende etappes kon pakken. Met een fikse eindspurt rende ik naar de koeienstal voor een bord pasta. Met 1:04:03 op de klok en gemiddeld 13,64 km/u had ik wel honger! Annemarie: Met ontspannen beentjes na de massage en mijn vader als loopmaatje was ik helemaal klaar voor de tweede etappe. Iedereen waarschuwde ons: tussen 2 en 6 km moet je flink klimmen. Wij startten dus rustig, want dit was geen woord gelogen. We hoopten daarna op een wat vlakker parcours, maar merkten dat we toch veel bleven klimmen en helaas weinig dalen. Alsof dat nog niet zwaar genoeg was, kwam er toen een open stuk door de weilanden waar de wind vrij spel had. Van kwaad tot erger begon het ook nog te regenen. Op dat moment vroeg ik mij wel even af waarom ik hardlopen ook alweer zo leuk vond. Gelukkig kwam aan het weiland een einde en liepen we het laatste stuk meer beschut. Ik zag nog wat mensen voor mij waarvan ik vond dat ik die nog wel in kon halen en begon te versnellen. Mijn vader haalde ook nog wat mensen in, maar kon mijn versnelling uiteindelijk niet bijhouden. Ook vandaag liep ik gemiddeld 9,5 km/u. Moe maar voldaan eindigde ik dus met een tijd van 1:31:59. Tussenstand: Willem: 7 e in categorie, 30 e in totaalklassement Annemarie: 8 e in categorie, 119 e in totaalklassement Na de pastaparty en gezelligheid tussen de koeien, gingen we weer terug naar de camping. Met een extra deken en extra kleren aan hadden we het de tweede nacht niet koud. 's Ochtends vroeg uit de veren, want op zondag was de tijdloop van 8,4 km. Via een smsje hadden wij onze starttijden doorgekregen. Deze waren gebaseerd op de tussenstand. De laatste in het klassement mocht beginnen en elke 30 seconden startte de volgende. Willem: Mij was duidelijk geworden dat voor het klassement de brutotijd gold. Ik had mij de eerste twee etappes niet druk gemaakt over voorin starten en was lekker achteraan begonnen. Ik had dus nogal wat bruto-netto tijd verloren. Daar baalde ik wel van omdat mijn concurrent in mijn categorie nu meer dan twee minuten voorsprong op mij had. Gelukkig had ik nog 28 km om die twee minuten in te halen. Dat werd vanaf toen mijn doel. Ik werd in een paardentrailer gedirigeerd en werd als een echte Tour de France renner afgeschoten. Als een gek was ik gaan rennen en had degene die 30 seconden voor mij was gestart, die ik net nog had gesproken in de trailer, binnen een paar kilometer ingehaald. Iin mijn achterhoofd hoorde ik een stemmetje zeggen dat dit niet echt een goede loop voor mij is; het drijft de competitie op en ik kan mezelf alleen maar over de kop lopen. Ik liep naast de man die zichzelf (en blijkbaar iedereen die hem kende) Pino noemde en zei ik iets van "Volg maar!" Hij zei dat dat niet ging lukken en toen wist ik niet zo goed wat ik ging doen. Ik kon nu moeilijk rustiger aan gaan doen en hoopte maar dat hij mij niet alsnog in de laatste kilometer in ging halen. Ondertussen viel er een soort rust over mij heen. "Wat een heerlijk evenement, lekker lopen door mooie natuur, gezellige mensen om me heen en even alleen met dit weekend bezig zijn." Ik werd er even melancholisch van. Hierdoor heb ik de laatste kilometers rustig uitgelopen met in mijn achterhoofd de wetenschap dat we morgen nog bijna een halve marathon moesten. Pino eindigde net achter mij. Iedereen begon de competitie te voelen. Ook ik was met de competitie 22

23 bezig; op een minuutje na was ik mijn concurrent genaderd. Mooi! Tijd: 35:57, 14,02 km/u en een plaatsje gestegen. Annemarie: Doordat er bij de start veel publiek stond en met de gedachte dat het vandaag een korte afstand was, begon ik redelijk op tempo aan de derde etappe. Al binnen 1 km had ik 2 lopers voor mij ingehaald. Ik besefte mij dat het nog maar de vraag was of ik dat ging volhouden, dus ik nam wat gas terug. Dat was ook wel nodig, want het parcours ging over bospaden en er zaten pittige klimmetjes tussen. Al snel voelde ik mijn benen zwaarder worden en merkte ik dat ze toch wel vermoeid waren van de eerste twee etappes. Bij de eerste waterpost werd ik zelf ingehaald, dus ik gooide snel mijn bekertje aan de kant en rende verder. Het middenstuk was een kwestie van verstand op nul en proberen het tempo enigszins vast te houden. Mijn 'directe concurrente' was tot dan toe 5 minuten sneller dan ik en rende in mijn kielzog. Uiteindelijk haalde zij mij een kilometer voor de finish in. Het laatste stuk heb ik alles gegeven met de gedachte dat ik de rest van de dag niets meer hoefde te doen, wat er voor zorgde dat ik met een gemiddelde snelheid van 10,26 km/u na 49:08 minuten bij de finish was. Tussenstand: Willem: 7 e in categorie, 29 e in totaalklassement Annemarie: 8 e in categorie, 118 e in totaalklassement 's Middags gingen we uitgeput naar de sauna. Het was erg druk en wij waren eigenlijk te moe om te bedenken in welke van de duizend sauna's we wilden. Uiteindelijk kozen we dan ook maar voor een warm bad, waar we in bleven zitten tot we waren verschrompeld. Op de infraroodbedden kwamen onze spieren tot rust. Dat was ook wel nodig, want de zware loopjes hakten erin en onze lichamen begonnen moe te worden. Vanwege het slechte weer besloten we in de sauna te blijven en daar een hapje te eten. Met sudoku's en een oefenboek Spaans kwamen wij de avond zo heerlijk door. Daarna terug naar de camping en op tijd onder de wol, want de volgende dag zou het moment van de waarheid zijn. De bus die ons naar de laatste etappe zou brengen, was een half uur te laat, waardoor er weinig tijd was om ons voor te bereiden op de laatste etappe. Aangekomen bij de start hebben wij ons afgetekend en snel omgekleed. Niet veel later klonk het startschot voor de laatste etappe van 20,3 km waarbij we van Vaassen naar Apeldoorn liepen. Willem: Na al 40 km in de benen te hebben, komen er vreemde krachten in je los. Mijn schenen deden opeens geen pijn meer, terwijl ik net nog moeite had om uit de bus te stappen. Ik had het gevoel dat ik alles aankon en dat ik zesde ging worden in mijn categorie. Dat minuutje ging ik wel redden. Mijn concurrent voelde nattigheid, want hij was veel sneller weg dan ik en het duurde dan ook even voordat ik in de buurt was. Na 4 km was het moment daar. Ik kwam bij het groepje waar hij bij liep en liet even weten dat ik er was. Ik had mij voorgenomen om even rustig bij hem te blijven en te kijken wat hij ging doen. Dat mislukte natuurlijk volkomen. Bij het eerste klimmetje zat de groep al achter mij en had ik tien meter voorsprong te pakken. Ja, wat doe je dan, lopen natuurlijk! Als een gek heb ik met krachten gesmeten en voordat ik het wist, zat ik bij Johan, de neef van Annemarie, een ervaren loper met tijden waar ik alleen maar van kan dromen. Hij keek even achterom en ging stoïcijns door. Hij dacht waarschijnlijk hetzelfde als ik: dat houdt ie toch nooit vol. 23

24 Twee, drie, vier kilometer verder zat ik nog steeds in zijn nek te hijgen en ging even naast hem lopen. Eigenlijk wilde ik even kopwerk doen. Toen zei hij "Ben je nou helemaal gek geworden? Volg mij nou maar, dan word je zesde." En zo geschiedde. Ik werd door hem op sleeptouw genomen en aangemoedigd op momenten dat mijn lijf schreeuwde van de pijn en mijn voeten brandden van de blaren. En daar was hij, de finish! Ik viel de eerste persoon die ik tegen kwam in de armen, kapot en euforisch. Gelukkig had diegene een mooie medaille voor mij en gaf me nog een extra omhelzing. Ik heb Johan duizend keer bedankt voor de laatste kilometers. In 1:28:14 had ik de laatste etappe afgelegd. Echt belachelijk hard, 13,8 km/u. Werner kwam niet ver achter mij en kon niets anders doen dan een welverdiende omhelzing van mij ontvangen. Annemarie: Door de vertraagde bus was er geen tijd om in te lopen, maar al tijdens de eerste kilometer voelde ik dat het goed zat en dat ik lekker liep. De gedachte dat ik de finish zou gaan halen, maakte mij zo blij dat ik de eerste 10 km wel leek te zweven. Vooral vrijdag en zaterdag had ik me in moeten houden zodat ik mijn doel, uitlopen, zou gaan halen. Door het besef dat dat nu ging lukken, liep ik voor mijn gevoel de hele route met een grijns op mijn gezicht. Noem het de runner's high of wijt het aan de vrijgekomen endorfine, maar ik vond de laatste etappe fantastisch. Na een tijdje kwam ik erachter dat mijn 'concurrente' achter mij liep en hoewel ik niet de illusie had het gat van 6 minuten dicht te gaan lopen, wilde ik haar op zijn minst laten werken voor haar plekje boven mij in het klassement. Het laatste gedeelte lukte het mij nog om aardig wat mensen in te halen en ook de laatste drinkpost sloeg ik over, ik wilde zo snel mogelijk naar de finish! In 2 uur en 42 seconden was ik er en mocht ik mijn medaille in ontvangst nemen. Deze laatste etappe had ik 10,09 km/uur gelopen. Over de 60 km heb ik mijn krachten goed weten te verdelen, waardoor het lopen erg leuk was en er ook voor heeft gezorgd dat ik van 121 e op vrijdag elke dag één of twee plaatsjes steeg en uiteindelijk als 116 e ben geëindigd. Eindstand: Willem: 6 e in categorie, 24 e in totaalklassement, totaaltijd 4:25:12 Annemarie: 8 e in categorie, 116 e in totaalklassement, totaaltijd 6:10:45 De hardloopvierdaagse had niet plaats kunnen vinden zonder de organisatie en de vele vrijwilligers. Langs de routes stond bij vrijwel iedere bocht een enthousiaste vrijwilliger die je ervan probeerde te overtuigen dat het er goed uitzag (volgens ons ziet niemand er goed uit aan het einde van een etappe) en bij iedere finish stonden mensen klaar met drinken en fruit. Al met al een heel goed verzorgd evenement. De regen en kou zijn we inmiddels vergeten en we kijken met veel plezier terug op een enorm gezellig evenement op een prachtige locatie. De organisatie gaf aan dat dit de 15 e en laatste editie was, maar mocht het toch ooit nog eens georganiseerd worden, dan zijn wij er zeker bij en hopen we dat wij met ons enthousiaste verhaal meer mensen van de loopgroep over kunnen halen om mee te doen. Als laatste willen wij nog Werner feliciteren met het behalen van zijn medaille voor de 100 km. Wij zijn trots op onszelf omdat wij de 60 km hebben gehaald. Dit was al behoorlijk zwaar en wij hadden er niet aan moeten denken om nog eens 2x 20 km daar bovenop te lopen. Die 27 e plek heeft hij meer dan verdiend!! 24