Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn: een eerste verkenning. R.J. Kenens H. Hofhuis L.

Transcriptie

1 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn: een eerste verkenning R.J. Kenens H. Hofhuis L. Hingstman

2 ISBN Telefoon Fax NIVEL, Postbus 1568, 3500 BN UTRECHT Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van het NIVEL te Utrecht. Het gebruik van cijfers en/of tekst als toelichting of ondersteuning in artikelen, boeken en scripties is toegestaan, mits de bron duidelijk wordt vermeld.

3 Voorwoord Dit onderzoek is met subsidie van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) uitgevoerd door het NIVEL. Voor de begeleiding van het onderzoek is een begeleidingscommissie in het leven geroepen, waarin de volgende personen zitting hadden: - de heer N. Bernts Landelijke Vereniging voor Georganiseerde eerste lijn - de heer M. Bouwman Zorgverzekeraars Nederland - mevrouw H. van der Hoeven Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie - de heer J. Hutten Ministerie van VWS - de heer K. van Rosmalen Landelijke Huisartsen vereniging - de heer D. de Bakker NIVEL Utrecht, september 2006 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

4 4 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

5 Inhoud Voorwoord 3 1 Inleiding 7 2 Methode 9 DEEL A 11 3 Huisartsen Aantal huisartsen Aantal huisartspraktijken Locatiecoëfficiënt 17 4 Verloskundigen Aantal verloskundigen Aantal verloskundepraktijken Locatiecoëfficiënt 23 5 Fysiotherapeuten Aantal fysiotherapeuten Aantal fysiotherapiepraktijken Locatiecoëfficiënt 29 6 Oefentherapeuten Aantal oefentherapeuten Aantal oefentherapiepraktijken Locatiecoëfficiënt 35 7 Conclusie 37 DEEL B 41 8 Gezondheidscentra 43 9 Meerdere disciplines onder één dak (MOED) Huisartspraktijken en MOED en Aantal, kenmerken en spreiding van MOED en Conclusie 57 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

6 6 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

7 1 Inleiding Het versterken van de eerstelijnsgezondheidszorg is één van de speerpunten van het overheidsbeleid. Er zijn vrijwel geen structurele gegevens beschikbaar die inzicht bieden in hoeverre de gewenste samenwerking tot stand komt. Daarom is door het NIVEL een registratie van samenwerkingsverbanden in de eerste lijn ontwikkeld, zodat ontwikkelingen in het aantal en type ervan gemonitord kunnen worden. Voor het in gang zetten van samenwerkingsverbanden spelen op regionale schaal de pas opgerichte Regionale Ondersteuningsstructuren (ROS) voor de eerste lijn een belangrijke stimulerende rol. Het project is opgebouwd uit een drietal deelprojecten. Om op korte termijn inzicht te krijgen in regionale verschillen in het aantal samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, wordt in het eerste deelproject op basis van onder andere de NIVEL-registraties van beroepen in de gezondheidszorg een globale inventarisatie uitgevoerd van het aantal monoen multidisciplinaire samenwerkingsverbanden. 1 Aangezien er geen eenduidige regels zijn om multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn te definiëren, worden in het tweede deelproject indicatoren opgesteld op basis waarvan verschillende typen samenwerkingsverbanden onderscheiden kunnen worden. Het opstellen van die indicatoren geschiedt aan de hand van een literatuurstudie, interviews met direct betrokken organisaties en via een focusgroep-gesprek. Als die indicatoren zijn vastgesteld, wordt in het derde deelproject via een pilot in één van de ROS-regio s onderzocht, op welke wijze de gegevens verzameld en opgeslagen moeten worden. In het onderhavige rapport wordt een verslag gegeven van het eerste deelproject, dat wil zeggen een globale inventarisatie van mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden op basis van bestaande gegevens. 1 Onder monodisciplinaire samenwerkingsverbanden verstaan we samenwerkingsverbanden waarbij één discipline betrokken is, bijvoorbeeld alleen huisartsen (in een groepspraktijk). Multidisciplinaire samenwerkingsverbanden zijn samenwerkingsverbanden waarbij meerdere disciplines betrokken zijn, bijvoorbeeld een huisarts met een apotheker en een fysiotherapeut. Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

8 8 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

9 2 Methode Monodisciplinaire samenwerkingsverbanden Voor het in kaart brengen van monodisciplinaire samenwerkingsverbanden beperken wij ons in deze inventarisatie tot een viertal eerstelijnsberoepen, te weten: huisartsen, verloskundigen, fysiotherapeuten en oefentherapeuten (Cesar en Mensendieck). Deze beperking is grotendeels ingegeven doordat voor deze beroepen door het NIVEL een registratie wordt bijgehouden. De gegevens voor deze registraties worden jaarlijks (huisartsen en verloskundigen), dan wel tweejaarlijks (fysiotherapeuten en oefentherapeuten) via schriftelijke enquêtes bij de betrokken beroepsbeoefenaren verzameld. De registraties zijn landelijk dekkend en bieden inzicht in het aantal beroepsbeoefenaren en hun kenmerken. Daarnaast wordt inzicht verkregen in de geografische spreiding van de beroepsbeoefenaren in Nederland evenals het aantal praktijken waarin zij werkzaam zijn. Aan de hand van de gegevens kan worden bepaald hoeveel monodisciplinaire samenwerkingsverbanden er zijn en hoeveel beroepsbeoefenaren daar werken. Er worden drie typen monodisciplinaire samenwerkingsverbanden onderscheiden, te weten: solopraktijk (praktijk met één beroepsbeoefenaar), duopraktijk (praktijk met twee beroepsbeoefenaren) en groepspraktijk (praktijk met drie of meer beroepsbeoefenaren). Hierbij wordt geen onderscheid gemaakt naar type functie. Voorbeeld: voor het bepalen van de praktijkvorm tellen bij de huisartsen zowel zelfstandig gevestigde huisartsen als HIDHA s (huisarts in loondienst van andere huisarts) mee. Het zou logisch zijn geweest om voor het in kaart brengen van regionale verschillen in monodisciplinaire samenwerkingsverbanden de ROS-regio s te gebruiken. Op dit moment is deze regio-indeling echter nog niet volledig. Daarom is gekozen voor een regio indeling die grote overeenkomsten heeft met de ROS-regio s, namelijk de DHVregio s (Districts Huisartsen Vereniging). Hierbij geldt als kanttekening dat de DHV s als regionale huisartsenverenigingen sinds 2005 niet meer bestaan. Voor het in kaart brengen van regionale verschillen in praktijkvorm wordt naast de relatieve verdeling ook gebruik gemaakt van zogenaamde locatiecoëfficiënten (LC). Een locatiecoëfficiënt geeft de verhouding weer tussen de mate waarin een bepaald verschijnsel in een gebied aanwezig is, ten opzichte van de aanwezigheid van dat verschijnsel in een referentiegebied. In dit rapport bijvoorbeeld het aandeel solopraktijken in de verschillende DHV-regio s ten opzichte van het landelijke aandeel solopraktijken. Multidisciplinaire samenwerkingsverbanden Voor het in kaart brengen van multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn zijn nauwelijks structurele gegevensbestanden beschikbaar. Alleen de Landelijke Vereniging Georganiseerde eerste lijn (LVG) beschikt over een gegevensbestand van gezondheidscentra. Onder een gezondheidscentrum wordt verstaan: een multidisciplinair samenwerkingsverband tussen huisartsen en andere zorgverleners binnen één organisatie, vanuit een gemeenschappelijke doelstelling en (meestal) in een gemeenschappelijk gebouw. In totaal zijn er 162 gezondheidscentra bij de LVG aangesloten. Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

10 De gezondheidscentra die bij de LVG zijn aangesloten, vormen waarschijnlijk maar een klein deel van allerlei vormen van samenwerkingsverbanden in de eerste lijn. Door het ontbreken van gegevens hierover is in deze studie een alternatieve methode gehanteerd die op bescheiden schaal hier iets over zou kunnen zeggen. Daartoe is wederom gebruik gemaakt van gegevens uit de beroepenregistraties van het NIVEL (huisartsen, verloskundigen, fysiotherapeuten en oefentherapeuten). Hieruit zijn de praktijkadressen (op basis van zes positie postcode, zonder huisnummer) geselecteerd. Vervolgens is gekeken of er praktijkadressen zijn waar twee of meer verschillende disciplines gevestigd zijn. De huisartspraktijk diende daarbij als uitgangspunt. Binnen de eerstelijnssamenwerking is de huisarts immers een belangrijke spil. Met andere woorden: we hebben gekeken of er op de praktijkadressen van huisartsen ook verloskundigen, fysiotherapeuten, oefentherapeuten en/of apothekers zijn gevestigd. Dat er op één adres meerdere disciplines gevestigd zijn, zegt overigens niets over het feit of men ook samenwerkt. Echter, de kans op samenwerking zou in dat geval wel eens groter kunnen zijn. Wellicht is een vestiging op één adres een aanzet om op termijn een samenwerkingsverband op te zetten. Voor deze vorm van voorzieningen op één adres wordt in dit rapport het begrip MOED (Meerdere Disciplines Onder Eén Dak) gehanteerd. Als extra aanvulling op de gegevens uit de NIVEL-beroepenregistraties kon voor het in kaart brengen van multidisciplinaire samenwerkingsverbanden ook beschikt worden over een bestand met adressen van apotheken. Dit bestand is door de Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering der Pharmacie (KNMP) beschikbaar gesteld. 10 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

11 DEEL A MONODISCIPLINAIRE SAMENWERKINGSVERBANDEN Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

12 12 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

13 3 Huisartsen 3.1 Aantal huisartsen Op 1 januari 2004 zijn er in Nederland huisartsen werkzaam. Van hen zijn er zelfstandig gevestigd en 809 zijn als HIDHA werkzaam. Circa 28% van de huisartsen werkt in een solopraktijk. Het aandeel huisartsen in een solopraktijk is in de afgelopen tien jaar vrijwel ieder jaar afgenomen. In 1994 bedroeg het percentage solowerkende huisartsen nog 44%. Het percentage huisartsen dat in een groepspraktijk werkt, neemt daarentegen juist toe. Werkte 10 jaar geleden nog 22% van de huisartsen in een groepspraktijk, inmiddels is dat percentage opgelopen tot 39%. Het aandeel huisartsen in een duopraktijk is vrijwel gelijk gebleven en bedroeg op 1 januari % (1994: 34%). Als onderscheid wordt gemaakt naar verstedelijkingsgraad, dan blijkt dat in de (zeer) sterk stedelijke gebieden van Nederland relatief meer huisartsen in een groepspraktijk werken dan in de minder verstedelijkte gebieden. Wat solowerkende huisartsen betreft, geldt dat er tussen de onderscheiden typen gemeenten geen grote verschillen zijn. Voor de huisartsen in een duopraktijk geldt dat in de weinig en niet verstedelijkte gebieden het percentage verreweg het hoogst is. In niet-stedelijke gebieden werkt 40 % in een duopraktijk, tegenover 30% in de zeer stedelijke gebieden (zie tabel 3.1). Tabel 3.1: Absolute en relatieve verdeling van het aantal huisartsen naar praktijkvorm en verstedelijkingsgraad, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Zeer sterk stedelijk , , , ,0 Sterk stedelijk , , , ,0 Matig stedelijk , , , ,0 Weinig stedelijk , , , ,0 Niet-stedelijk , , , ,0 Totaal , , , ,0 Tabel 3.2 toont de regionale verschillen in de verdeling van huisartspraktijken naar praktijkvorm. In Twente blijken relatief de meeste huisartsen (43%) in een solopraktijk te werken. In de regio Zwolle/Flevoland wordt relatief het laagste aantal solowerkende huisartsen (19%) waargenomen. Deze regio scoort echter het hoogst voor wat betreft het aandeel huisartsen in een groepspraktijk (61%). Dit heeft waarschijnlijk te maken met het grote aantal gezondheidscentra in Flevoland. In Kennemerland/Haarlemmer is het aandeel huisartsen dat in een groepspraktijk werkt het laagst (25%). Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

14 Tabel 3.2: Absolute en relatieve verdeling van het aantal huisartsen naar praktijkvorm en DHV-regio, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Amsterdam 99 21, , , ,0 Kennemerland/Haarlemmermeer , , , ,0 Holland Noord , , , ,0 Den Haag e.o , , , ,0 Rijnland & Midden Holland 92 22, , , ,0 Rotterdam e.o , , , ,0 Zuid-Holland Zuid , , , ,0 Zeeland 63 36, , , ,0 West Brabant , , , ,0 Noord-Brabant Noordoost 69 24, , , ,0 Limburg , , , ,0 Midden Nederland , , , ,0 Groot Gelre , , , ,0 Stedendriehoek 89 30, , , ,0 Zwolle/Flevoland 77 18, , , ,0 Twente , , , ,0 Drenthe 55 21, , , ,0 Friesland , , , ,0 Groningen , , , ,0 Westland/Schieland/Delfland 61 31, , , ,0 Midden Brabant 57 34, , , ,0 Zuidoost Brabant , , , ,0 Totaal , , , ,0 3.2 Aantal huisartspraktijken De huisartsen zijn in praktijken werkzaam. De helft (51%) van de praktijken bestaat uit solopraktijken. Van de overige praktijken is 31% een duopraktijk en 18% een groepspraktijk (tabel 3.3). Uit de tabel blijkt verder dat wat de solopraktijken betreft, er geen grote verschillen zijn tussen de onderscheiden typen gemeenten. In de zeer stedelijke gebieden is circa 52% van de praktijken een solopraktijk. In de niet-stedelijke gebieden bedraagt dit eveneens 52%. De duopraktijken komen we relatief het meest tegen in de weinig en niet-stedelijke gebieden en de groepspraktijken in de (zeer) sterk stedelijke gebieden. 14 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

15 Tabel 3.3: Absolute en relatieve verdeling van het aantal huisartspraktijken naar praktijkvorm en verstedelijkingsgraad, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Zeer sterk stedelijk , , , ,0 Sterk stedelijk , , , ,0 Matig stedelijk , , , ,0 Weinig stedelijk , , , ,0 Niet-stedelijk , , , ,0 Totaal , , , ,0 Regionaal zijn er aanzienlijke verschillen. Zo bedraagt het aandeel solopraktijken in Kennermerland/Haarlemmermeer, Twente en Groningen meer dan 60% (tabel 3.4 en figuur 3.1). Het aandeel groepspraktijken is het hoogst in Zwolle/Flevoland (30%) en het laagst in Kennermerland/Haarlemmermeer (10%) en Twente (11%). Tabel 3.4: Absolute en relatieve verdeling van het aantal huisartspraktijken naar praktijkvorm en DHV-regio, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Amsterdam 99 43, , , ,0 Kennemerland/Haarlemmermeer , ,7 20 9, ,0 Holland Noord , , , ,0 Den Haag e.o , , , ,0 Rijnland & Midden Holland 94 43, , , ,0 Rotterdam e.o , , , ,0 Zuid-Holland Zuid , , , ,0 Zeeland 63 58, , , ,0 West Brabant , , , ,0 Noord-Brabant Noordoost 69 46, , , ,0 Limburg , , , ,0 Midden Nederland , , , ,0 Groot Gelre , , , ,0 Stedendriehoek 89 51, , , ,0 Zwolle/Flevoland 78 44, , , ,0 Twente , , , ,0 Drenthe 55 41, , , ,0 Friesland , , , ,0 Groningen , , , ,0 Westland/Schieland/Delfland 61 56, , , ,0 Midden Brabant 57 56, , , ,0 Zuidoost Brabant , , , ,0 Totaal , , , ,0 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

16 Figuur 3.1: Aandeel huisartspraktijken naar praktijkvorm en DHV-regio, op 1 januari 2004 Aandeel huisartspraktijken met één huisarts naar DHV-regio Aandeel huisartspraktijken met twee huisartsen naar DHV-regio Aandeel huisartspraktijken met één huisarts naar DHV-regio, op 1 januari 2004 >= 60% 55% - 60% 50% - 55% 45% - 50% < 45% Aandeel huisartspraktijken met twee huisartsen naar DHV-regio, op 1 januari 2004 >= 40% 35% - 40% 30% - 35% 25% - 30% < 25% Aandeel huisartspraktijken met drie of meer huisartsen naar DHV-regio Aandeel huisartspraktijken met drie of meer huisartsen naar DHV-regio, op 1 januari 2004 >= 30% 25% - 30% 20% - 25% 15% - 20% < 15% 16 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

17 3.3 Locatiecoëfficiënt Een andere methode om de spreiding van praktijkvormen van huisartsen weer te geven, is gebruik te maken van zogenaamde locatiecoëfficiënten (zie ook pagina 9). Onderstaande locatiecoëfficiënten geven voor de drie onderscheiden praktijkvormen aan in hoeverre het regionale gemiddelde van het landelijk gemiddelde afwijkt. Een LC groter dan één betekent een oververtegenwoordiging. Andersom geldt dat de betreffende praktijkvorm bij een LC kleiner dan één in de betreffende DHV-regio ondervertegenwoordigt is. Uit tabel 3.5 blijkt dat solopraktijken meer dan gemiddeld voor te komen in Twente, Kennermerland/Haarlemmermeer, Den Haag e.o. en Groningen (zie ook figuur 3.2). Zo worden duopraktijken vooral waargenomen in Rijnland & Midden Holland, Amsterdam en Holland Noord. Tabel 3.5: Locatiecoëfficiënt van huisartspraktijken naar praktijkvorm en DHV-regio, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs LC abs LC abs LC abs LC Amsterdam 99 0,9 83 1,2 47 1, ,0 Kennemerland/Haarlemmermeer 124 1,2 58 0,9 20 0, ,0 Holland Noord 120 0,9 95 1,2 51 1, ,0 Den Haag e.o ,2 56 0,8 34 0, ,0 Rijnland & Midden Holland 94 0,9 90 1,4 33 0, ,0 Rotterdam e.o ,1 65 0,9 40 0, ,0 Zuid-Holland Zuid 105 1,1 61 1,0 27 0, ,0 Zeeland 63 1,1 29 0,9 16 0, ,0 West Brabant 104 1,1 55 0,9 32 0, ,0 Noord-Brabant Noordoost 69 0,9 50 1,1 31 1, ,0 Limburg 149 1, ,1 56 1, ,0 Midden Nederland 178 0, , , ,0 Groot Gelre 172 0, ,1 86 1, ,0 Stedendriehoek 89 1,0 52 1,0 31 1, ,0 Zwolle/Flevoland 78 0,9 44 0,8 53 1, ,0 Twente 116 1,3 45 0,8 20 0, ,0 Drenthe 55 0,8 43 1,1 34 1, ,0 Friesland 115 1,1 65 1,0 25 0, ,0 Groningen 114 1,2 48 0,8 25 0, ,0 Westland/Schieland/Delfland 61 1,1 24 0,7 23 1, ,0 Midden Brabant 57 1,1 27 0,9 17 0, ,0 Zuidoost Brabant 102 1,1 51 0,9 34 1, ,0 Totaal , , , ,0 Toelichting locatiecoëfficiënt (LC): LC < 1 het aandeel van de betreffende praktijkvorm in de DHV is kleiner dan het landelijke aandeel. LC = 1 het aandeel van de betreffende praktijkvorm in de DHV is gelijk aan het landelijke aandeel. LC > 1 het aandeel van de betreffende praktijkvorm in de DHV is groter dan het landelijke aandeel. Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

18 Figuur 3.2: Mate waarin huisartspraktijken met één, twee of drie of meer huisartsen in de verschillende DHV-regio s voorkomen ten opzichte van het landelijk gemiddelde, op 1 januari 2004 Locatiecoëfficiënt huisartspraktijk met één huisarts naar DHV-regio Locatiecoëfficiënt huisartspraktijk met twee huisartsen naar DHV-regio Locatiecoëfficiënt van huisartsenpraktijken met één huisarts naar DHV-regio, op 1 januari 2004 meer dan gemiddeld Locatiecoëfficiënt van huisartsenpraktijken met twee huisartsen naar DHV-regio, op 1 januari 2004 meer dan gemiddeld gemiddeld gemiddeld minder dan gemiddeld minder dan gemiddeld Locatiecoëfficiënt huisartspraktijk met drie of meer huisartsen naar DHV-regio Locatiecoëfficiënt van huisartsenpraktijken met drie of meer huisartsen naar DHV-regio, op 1 januari 2004 meer dan gemiddeld gemiddeld minder dan gemiddeld 18 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

19 4 Verloskundigen 4.1 Aantal verloskundigen Op 1 januari 2004 zijn in Nederland praktiserende verloskundigen werkzaam. Het grootste deel (74%) is werkzaam in de eerste lijn. Van deze eerstelijnsverloskundigen werkt 5% in een solopraktijk. Circa 12% werkt in een duopraktijk en 83% in een groepspraktijk. Tien jaar geleden bedroeg het aandeel verloskundigen in een groepspraktijk 56%. Als vervolgens de praktijkvorm naar verstedelijkingsgraad wordt uitgesplitst dan zien we dat in de niet-stedelijke gemeenten het percentage solowerkende verloskundigen het hoogst is (20%). In de zeer sterk stedelijke gebieden werkt 3% van de verloskundigen in een solopraktijk. In die gebieden is het aandeel verloskundigen in een groepspraktijk het hoogst: 91% (tabel 4.1). Tabel 4.1: Absolute en relatieve verdeling van het aantal eerstelijnsverloskundigen¹ naar praktijkvorm en verstedelijkingsgraad, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Zeer sterk stedelijk 9 3,3 16 5, , ,0 Sterk stedelijk 17 3,9 42 9, , ,0 Matig stedelijk 9 2, , , ,0 Weinig stedelijk 19 6, , , ,0 Niet-stedelijk 19 20, , , ,0 Totaal 73 5, , , ,0 ¹ Exclusief waarnemers. Regionaal gezien zijn er aanzienlijke verschillen. In Groningen en Limburg is het aandeel solowerkende verloskundigen het hoogst (respectievelijk 16% en 11%). Limburg, Drenthe en Zuidoost Brabant scoren hoog ten aanzien van het aandeel duopraktijken; circa 25% van de verloskundigen werkt er in een duopraktijk (tabel 4.2). Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

20 Tabel 4.2: Absolute en relatieve verdeling van het aantal verloskundigen¹ naar praktijkvorm en DHV-regio, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Amsterdam 3 3,7 2 2, , ,0 Kennemerland/Haarlemmermeer 2 3,2 2 3, , ,0 Holland Noord 6 7,3 7 8, , ,0 Den Haag e.o. 3 5,5 6 10, , ,0 Rijnland & Midden Holland 6 7, , , ,0 Rotterdam e.o. 7 8, , , ,0 Zuid-Holland Zuid 5 8, , , ,0 Zeeland , ,0 West Brabant , , ,0 Noord-Brabant Noordoost 3 5,9 8 15, , ,0 Limburg 9 10, , , ,0 Midden Nederland 3 1, , , ,0 Groot Gelre 2 1,4 14 9, , ,0 Stedendriehoek 3 5,9 8 15, , ,0 Zwolle/Flevoland 4 4,9 6 7, , ,0 Twente , , ,0 Drenthe 3 9,1 8 24, , ,0 Friesland 4 9,1 8 18, , ,0 Groningen 6 15,8 4 10, , ,0 Westland/Schieland/Delfland 1 2,4 2 4, , ,0 Midden Brabant , , ,0 Zuidoost Brabant 3 4, , , ,0 Totaal 73 5, , , ,0 ¹ Exclusief waarnemers. 4.2 Aantal verloskundepraktijken De verloskundigen die werkzaam zijn in de eerste lijn, werken in 452 verloskundepraktijken. Het grootste deel (64%) van deze praktijken bestaat uit groepspraktijken (drie of meer verloskundigen). Circa 16% van de praktijken betreft een solopraktijk en 20% een duopraktijk. Het aandeel solopraktijken neemt ieder jaar af; in 1990 bedroeg het aandeel solopraktijken nog 58%. Uit tabel 4.3 blijkt dat het aandeel solopraktijken het hoogst is in de niet-stedelijke gemeenten (42%). In de zeer sterk stedelijke gemeenten is het aandeel groepspraktijken het hoogst, meer dan driekwart van de praktijken in die gemeenten is een groepspraktijk. 20 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

21 Tabel 4.3: Absolute en relatieve verdeling van het aantal verloskundepraktijken naar praktijkvorm en verstedelijkingsgraad, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Zeer sterk stedelijk 9 12,7 8 11, , ,0 Sterk stedelijk 17 14, , , ,0 Matig stedelijk 9 8, , , ,0 Weinig stedelijk 19 17, , , ,0 Niet-stedelijk 19 42, , , ,0 Totaal 73 16, , , ,0 Uit tabel 4.4 en figuur 4.1 blijkt dat er grote regionale verschillen zijn naar type praktijk. In Groningen is 43% van de praktijken een solopraktijk, terwijl er in een aantal gebieden (West en Midden Brabant, Zeeland en Twente) helemaal geen solopraktijken meer zijn. Het aandeel groepspraktijken is het hoogst in Zeeland en Twente (respectievelijk 100% en 92%) en het laagst in Drenthe (42%). Tabel 4.4: Absolute en relatieve verdeling van het aantal verloskundepraktijken naar praktijkvorm en DHV-regio, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Amsterdam 3 15,0 1 5, , ,0 Kennemerland/Haarlemmermeer 2 11,8 1 5, , ,0 Holland Noord 6 24,0 4 16, , ,0 Den Haag e.o. 3 17,6 3 17, , ,0 Rijnland & Midden Holland 6 22,2 6 22, , ,0 Rotterdam e.o. 7 25,9 5 18, , ,0 Zuid-Holland Zuid 5 22,7 6 27, , ,0 Zeeland , ,0 West Brabant , , ,0 Noord-Brabant Noordoost 3 16,7 4 22, , ,0 Limburg 9 25, , , ,0 Midden Nederland 3 6, , , ,0 Groot Gelre 2 5,3 7 18, , ,0 Stedendriehoek 3 18,8 4 25,0 9 56, ,0 Zwolle/Flevoland 4 19,0 3 14, , ,0 Twente , , ,0 Drenthe 3 25,0 4 33,3 5 41, ,0 Friesland 4 28,6 4 28,6 6 42, ,0 Groningen 6 42,9 2 14,3 6 42, ,0 Westland/Schieland/Delfland 1 9,1 1 9,1 9 81, ,0 Midden Brabant ,0 9 75, ,0 Zuidoost Brabant 3 10,7 9 32, , ,0 Totaal 73 16, , , ,0 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

22 Figuur 4.1: Aandeel verloskundepraktijken naar praktijkvorm en DHV-regio, op 1 januari 2004 Aandeel verloskundepraktijken met één verloskundige naar DHV-regio Aandeel verloskundepraktijken met twee verloskundigen naar DHV-regio Aandeel verloskundepraktijken met één verloskundige naar DHV-regio, op 1 januari 2004 >= 30% 25% - 30% 20% - 25% 15% - 20% < 15% n.v.t. Aandeel verloskundepraktijken met twee verloskundigen naar DHV-regio, op 1 januari 2004 >= 30% 25% - 30% 20% - 25% 15% - 20% < 15% n.v.t. Aandeel verloskundepraktijken met drie of meer verloskundigen naar DHV-regio Aandeel verloskundepraktijken met drie of meer verloskundigen naar DHV-regio, op 1 januari 2004 >= 80% 70% - 80% 60% - 70% 50% - 60% < 50% 22 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

23 4.3 Locatiecoëfficiënt Om inzicht te krijgen in regionale verschillen in monodiciplinaire samenwerkingsverbanden van verloskundigen is ook gekeken naar de locatiecoëfficiënten. Een locatiecoëfficiënt geeft aan of een bepaald verschijnsel in een regio (bijvoorbeeld het aandeel solopraktijken) onder- of oververtegenwoordigd is, of relatief even vaak voorkomt als in het referentiegebied (hier: Nederland). Uit tabel 4.5 en figuur 4.2 blijkt onder andere dat solopraktijken met name in Friesland en Groningen meer dan gemiddeld voorkomen. Tabel 4.5: Locatiecoëfficiënt van verloskundepraktijken naar praktijkvorm en DHVregio, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs LC abs LC abs LC abs LC Amsterdam 3 0,9 1 0,3 16 1,3 20 1,0 Kennemerland/Haarlemmermeer 2 0,7 1 0,3 14 1,3 17 1,0 Holland Noord 6 1,5 4 0,8 15 0,9 25 1,0 Den Haag e.o. 3 1,1 3 0,9 11 1,0 17 1,0 Rijnland & Midden Holland 6 1,4 6 1,1 15 0,9 27 1,0 Rotterdam e.o. 7 1,6 5 0,9 15 0,9 27 1,0 Zuid-Holland Zuid 5 1,4 6 1,4 11 0,8 22 1,0 Zeeland ,6 3 1,0 West Brabant ,7 13 1,4 15 1,0 Noord-Brabant Noordoost 3 1,0 4 1,1 11 1,0 18 1,0 Limburg 9 1,6 11 1,5 16 0,7 36 1,0 Midden Nederland 3 0,4 10 1,1 34 1,1 47 1,0 Groot Gelre 2 0,3 7 0,9 29 1,2 38 1,0 Stedendriehoek 3 1,2 4 1,2 9 0,9 16 1,0 Zwolle/Flevoland 4 1,2 3 0,7 14 1,1 21 1,0 Twente ,4 11 1,4 12 1,0 Drenthe 3 1,6 4 1,7 5 0,7 12 1,0 Friesland 4 1,8 4 1,4 6 0,7 14 1,0 Groningen 6 2,7 2 0,7 6 0,7 14 1,0 Westland/Schieland/Delfland 1 0,6 1 0,5 9 1,3 11 1,0 Midden Brabant ,2 9 1,2 12 1,0 Zuidoost Brabant 3 0,7 9 1,6 16 0,9 28 1,0 Totaal 73 1,0 91 1, , ,0 Toelichting locatiecoëfficiënt (LC): LC < 1 het aandeel van de betreffende praktijkvorm in de DHV is kleiner dan het landelijke aandeel. LC = 1 het aandeel van de betreffende praktijkvorm in de DHV is gelijk aan het landelijke aandeel. LC > 1 het aandeel van de betreffende praktijkvorm in de DHV is groter dan het landelijke aandeel. Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

24 Figuur 4.2: Mate waarin verloskundepraktijken met één, twee of drie of meer verloskundigen in de verschillende DHV-regio s voorkomen ten opzichte van het landelijk gemiddelde, op 1 januari 2004 Locatiecoëfficiënt verloskundepraktijk met één verloskundige naar DHV-regio Locatiecoëfficiënt verloskundepraktijk met twee verloskundigen naar DHV-regio Locatiecoëfficiënt van verloskundepraktijken met één verloskundige naar DHV-regio, op 1 januari 2004 meer dan gemiddeld Locatiecoëfficiënt van verloskundepraktijken met twee verloskundigen naar DHV-regio, op 1 januari 2004 meer dan gemiddeld gemiddeld gemiddeld minder dan gemiddeld n.v.t. minder dan gemiddeld n.v.t. Locatiecoëfficiënt verloskundepraktijk met drie of meer verloskundigen naar DHV-regio Locatiecoëfficiënt van verloskundepraktijken met drie of meer verloskundigen naar DHV-regio, op 1 januari 2004 meer dan gemiddeld gemiddeld minder dan gemiddeld 24 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

25 5 Fysiotherapeuten 5.1 Aantal fysiotherapeuten Op 1 januari 2004 zijn er in Nederland fysiotherapeuten werkzaam in de eerstelijnsgezondheidszorg (tabel 5.1). Het grootste deel ( 62%) hiervan heeft een eigen praktijk en de rest is werkzaam in loondienst van de praktijk. Driekwart van de fysiotherapeuten in de eerste lijn is werkzaam in een groepspraktijk (praktijk met drie of meer fysiotherapeuten). Circa 12% werkt in een solopraktijk en 14% in een duopraktijk. Als we vervolgens kijken in welke type gemeenten men werkzaam is dan blijkt dat er geen grote verschillen zijn naar praktijkvorm. Alleen de fysiotherapeuten in niet-stedelijke gemeenten wijken iets af. Van hen is 67% werkzaam in een groepspraktijk terwijl voor de meeste andere type gemeenten het percentage boven de 73% ligt. Een groot deel van de fysiotherapeuten in de niet-stedelijke gebieden (20%) werkt in een duopraktijk. Tabel 5.1: Absolute en relatieve verdeling van het aantal fysiotherapeuten naar praktijkvorm en verstedelijkingsgraad, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Zeer sterk stedelijk , , , ,0 Sterk stedelijk , , , ,0 Matig stedelijk , , , ,0 Weinig stedelijk , , , ,0 Niet-stedelijk , , , ,0 Totaal , , , ,0 Er zijn geen grote regionale verschillen in de verdeling van het aandeel fysiotherapeuten naar praktijkvorm (tabel 5.2). In Limburg en Groningen is het aandeel fysiotherapeuten dat in een solopraktijk werkt het laagst (7%) en in Westland/Schieland/Delfland het hoogst (17%). Groningen scoort het hoogst wat betreft het aantal fysiotherapeuten dat in een groepspraktijk werkt (84%). Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

26 Tabel 5.2: Absolute en relatieve verdeling van het aantal fysiotherapeuten naar praktijkvorm en DHV-regio, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Amsterdam 96 12,4 71 9, , ,0 Kennemerland/Haarlemmermeer 88 12, , , ,0 Holland Noord , , , ,0 Den Haag e.o , , , ,0 Rijnland & Midden Holland 68 10, , , ,0 Rotterdam e.o , , , ,0 Zuid-Holland Zuid 54 10, , , ,0 Zeeland 34 11, , , ,0 West Brabant 72 14, , , ,0 Noord-Brabant Noordoost 52 10, , , ,0 Limburg 62 6, , , ,0 Midden Nederland , , , ,0 Groot Gelre , , , ,0 Stedendriehoek 53 11,6 42 9, , ,0 Zwolle/Flevoland 51 9,4 48 8, , ,0 Twente 75 13, , , ,0 Drenthe 44 13, , , ,0 Friesland 48 10, , , ,0 Groningen 31 6,6 46 9, , ,0 Westland/Schieland/Delfland 53 17, , , ,0 Midden Brabant 37 14, , , ,0 Zuidoost Brabant 55 9, , , ,0 Totaal , , , ,0 5.2 Aantal fysiotherapiepraktijken De fysiotherapeuten in de eerste lijn zijn werkzaam in praktijken (tabel 5.3). In het grootste deel van deze praktijken (43%) werken meer dan 3 fysiotherapeuten. Iets meer dan een derde deel van de praktijken (36%) bestaat uit solopraktijken en 21% betreft duopraktijken. Wat de verdeling naar type gemeenten betreft, blijkt dat er geen grote verschillen zijn. In de niet-stedelijke gemeenten ligt het aandeel groepspraktijken het laagst (39%). Daarentegen is het aandeel duopraktijken in deze gemeenten het hoogst. 26 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

27 Tabel 5.3: Absolute en relatieve verdeling van het aantal fysiotherapiepraktijken naar praktijkvorm en verstedelijkingsgraad, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Zeer sterk stedelijk , , , ,0 Sterk stedelijk , , , ,0 Matig stedelijk , , , ,0 Weinig stedelijk , , , ,0 Niet-stedelijk , , , ,0 Totaal , , , ,0 De regionale verschillen in praktijkomvang van fysiotherapiepraktijken zijn minder groot dan bij de huisartsen en verloskundigen. De solopraktijken komen relatief wat vaker voor in Holland Noord en wat minder in Limburg en Groningen. De groepspraktijken scoren het hoogst in Limburg, Zwolle/Flevoland en Groningen (tabel 5.4 en figuur 5.1). Tabel 5.4: Absolute en relatieve verdeling van het aantal fysiotherapiepraktijken naar praktijkvorm naar DHV-regio, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Amsterdam , , , ,0 Kennemerland/Haarlemmermeer 93 38, , , ,0 Holland Noord , , , ,0 Den Haag e.o , , , ,0 Rijnland & Midden Holland 79 33, , , ,0 Rotterdam e.o , , , ,0 Zuid-Holland Zuid 72 40, , , ,0 Zeeland 40 36, , , ,0 West Brabant 77 38, , , ,0 Noord-Brabant Noordoost 64 35, , , ,0 Limburg 80 25, , , ,0 Midden Nederland , , , ,0 Groot Gelre , , , ,0 Stedendriehoek 54 36, , , ,0 Zwolle/Flevoland 59 34, , , ,0 Twente 80 37, , , ,0 Drenthe 43 33, , , ,0 Friesland 52 32, , , ,0 Groningen 32 25, , , ,0 Westland/Schieland/Delfland 62 46, , , ,0 Midden Brabant 37 35, , , ,0 Zuidoost Brabant 59 29, , , ,0 Totaal , , , ,0 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

28 Figuur 5.1: Aandeel fysiotherapiepraktijken naar praktijkvorm en DHV-regio, op 1 januari 2004 Aandeel fysiotherapiepraktijken met één fysiotherapeut naar DHV-regio Aandeel fysiotherapiepraktijken met twee fysiotherapeuten naar DHV-regio Aandeel fysiotherapiepraktijken met één fysiotherapeut naar DHV-regio, op 1 januari 2004 >= 40% 35% - 40% 30% - 35% 25% - 30% < 25% Aandeel fysiotherapiepraktijken met twee fysiotherapeuten naar DHV-regio, op 1 januari 2004 >= 24% 22% - 24% 20% - 22% 18% - 20% < 18% Aandeel fysiotherapiepraktijken met drie of meer fysiotherapeuten naar DHV-regio Aandeel fysiotherapiepraktijken met drie of meer fysiotherapeuten naar DHV-regio, op 1 januari 2004 >= 50% 45% - 50% 40% - 45% 35% - 40% < 35% 28 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

29 5.3 Locatiecoëfficiënt Als de geografische spreiding aan de hand van de locatiecoëfficiënten onder de loep wordt genomen, blijkt dat van alle fysiotherapiepraktijken de solopraktijken in Holland Noord en in Westland/Schieland/Delfland iets meer dan gemiddeld voorkomen. Duopraktijken komen relatief veel voor in Friesland, Drenthe en een deel van de zuidelijke provincies. In Groningen, Limburg en Zwolle/Flevoland zien we een lichte oververtegenwoordiging van het aandeel groepspraktijken (tabel 5.5). Tabel 5.5: Locatiecoëfficiënt van fysiotherapiepraktijken naar praktijkvorm en DHVregio, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs LC abs LC abs LC abs LC Amsterdam 103 1,1 44 0, , ,0 Kennemerland/Haarlemmermeer 93 1,1 48 0, , ,0 Holland Noord 121 1,2 49 0, , ,0 Den Haag e.o ,1 43 0, , ,0 Rijnland & Midden Holland 79 0,9 43 0, , ,0 Rotterdam e.o. 93 1,1 42 0, , ,0 Zuid-Holland Zuid 72 1,1 31 0,8 76 1, ,0 Zeeland 40 1,0 28 1,2 41 0, ,0 West Brabant 77 1,1 44 1,1 80 0, ,0 Noord-Brabant Noordoost 64 1,0 32 0,8 86 1, ,0 Limburg 80 0,7 75 1, , ,0 Midden Nederland 208 1, , , ,0 Groot Gelre 126 0,9 95 1, , ,0 Stedendriehoek 54 1,0 26 0,8 70 1, ,0 Zwolle/Flevoland 59 1,0 28 0,8 85 1, ,0 Twente 80 1,0 47 1,1 86 0, ,0 Drenthe 43 0,9 34 1,3 50 0, ,0 Friesland 52 0,9 39 1,2 71 1, ,0 Groningen 32 0,7 26 1,0 67 1, ,0 Westland/Schieland/Delfland 62 1,3 33 1,2 38 0, ,0 Midden Brabant 37 1,0 27 1,2 40 0, ,0 Zuidoost Brabant 59 0,8 48 1,1 94 1, ,0 Totaal , , , ,0 Toelichting locatiecoëfficiënt (LC): LC < 1 het aandeel van de betreffende praktijkvorm in de DHV is kleiner dan het landelijke aandeel. LC = 1 het aandeel van de betreffende praktijkvorm in de DHV is gelijk aan het landelijke aandeel. LC > 1 het aandeel van de betreffende praktijkvorm in de DHV is groter dan het landelijke aandeel. Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

30 Figuur 5.2: Mate waarin fysiotherapiepraktijken met één, twee of drie of meer fysiotherapeuten in de verschillende DHV-regio s voorkomen ten opzichte van het landelijk gemiddelde, op 1 januari 2004 Locatiecoëfficiënt fysiotherapiepraktijk met één fysiotherapeut naar DHV-regio Locatiecoëfficiënt fysiotherapiepraktijk met twee fysiotherapeuten naar DHV-regio Locatiecoëfficiënt van fysiotherapiepraktijken met één extramuraal werkende fysiotherapeut naar DHV-regio, op 1 januari 2004 meer dan gemiddeld Locatiecoëfficiënt van fysiotherapiepraktijken met twee extramuraal werkzame fysiotehrapeuten DHV-regio, op 1 januari 2004 meer dan gemiddeld gemiddeld gemiddeld minder dan gemiddeld minder dan gemiddeld Locatiecoëfficiënt fysiotherapiepraktijk met drie of meer fysiotherapeuten naar DHV-regio Locatiecoëfficiënt van fysiotherapiepraktijken met drie of meer extramuraal werkzame fysiotherapeuten naar DHV-regio, op 1 januari 2004 meer dan gemiddeld gemiddeld minder dan gemiddeld 30 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

31 6 Oefentherapeuten 6.1 Aantal oefentherapeuten Op 1 januari 2004 zijn er in Nederland circa oefentherapeuten werkzaam, waarvan 940 oefentherapeuten Cesar en 905 oefentherapeuten Mensendieck. Het merendeel van de oefentherapeuten (85%) is werkzaam in een zelfstandig gevestigde praktijk in de eerste lijn. Van deze groep is het grootste deel (37%) werkzaam in een solopraktijk. Circa 34% werkt in een duopraktijk en 29% in een groepspraktijk (tabel 6.1). Tabel 6.1: Absolute en relatieve verdeling van het aantal oefentherapeuten naar praktijkvorm en verstedelijkingsgraad, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Zeer sterk stedelijk , , , ,0 Sterk stedelijk , , , ,0 Matig stedelijk , , , ,0 Weinig stedelijk , , , ,0 Niet-stedelijk 44 46, , , ,0 Totaal , , , ,0 Wanneer gekeken wordt naar de regionale verschillen dan blijkt dat in Limburg en in Holland Noord het aandeel oefentherapeuten in een groepspraktijk het grootst is. Drenthe kent wat dat betreft het laagste aandeel (tabel 6.2). Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

32 Tabel 6.2: Absolute en relatieve verdeling van het aantal oefentherapeuten naar praktijkvorm en DHV-regio, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Amsterdam 26 23, , , ,0 Kennemerland/Haarlemmermeer 29 41, , , ,0 Holland Noord 34 30, , , ,0 Den Haag e.o , ,9 9 15, ,0 Rijnland & Midden Holland 16 19, , , ,0 Rotterdam e.o , , , ,0 Zuid-Holland Zuid 20 37, , , ,0 Zeeland 7 21, , , ,0 West Brabant 16 34, ,2 6 13, ,0 Noord-Brabant Noordoost 25 46, ,0 9 16, ,0 Limburg 27 37, , , ,0 Midden Nederland 94 42, , , ,0 Groot Gelre 62 42, , , ,0 Stedendriehoek 27 45, , , ,0 Zwolle/Flevoland 31 47, , , ,0 Twente 14 31, , , ,0 Drenthe 14 40, ,4 3 8, ,0 Friesland 13 26, , , ,0 Groningen 17 60,7 4 14,3 7 25, ,0 Westland/Schieland/Delfland 10 24, , , ,0 Midden Brabant 8 25, ,4 8 25, ,0 Zuidoost Brabant 25 37, , , ,0 Totaal , , , ,0 6.2 Aantal oefentherapiepraktijken De oefentherapeuten die in de eerstelijnsgezondheidszorg werkzaam zijn, werken in praktijken. In het grootste deel van deze praktijken (62%) werkt één oefentherapeut. In 26% van de praktijken zijn twee oefentherapeuten werkzaam en in 12% van de praktijken werken er drie of meer. Als vervolgens onderscheid wordt gemaakt naar verstedelijkingsgraad dan blijkt dat in niet-stedelijke gebieden het aandeel solopraktijken het hoogst is. Groepspraktijken komen we vooral tegen in matig en (zeer) sterk stedelijke gemeenten (tabel 6.3). 32 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

33 Tabel 6.3: Absolute en relatieve verdeling van het aantal oefentherapiepraktijken naar praktijkvorm en verstedelijkingsgraad, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Zeer sterk stedelijk , , , ,0 Sterk stedelijk , , , ,0 Matig stedelijk , , , ,0 Weinig stedelijk , ,5 27 9, ,0 Niet-stedelijk 86 72, ,2 7 5, ,0 Totaal , , , ,0 Uitgesplitst naar DHV-regio moet worden geconstateerd dat in de DHV-regio s Holland Noord en Rijnland & Midden Holland het aandeel groepspraktijken het hoogst is. Verder zien we dat Groningen eruit springt wat betreft het aandeel solopraktijken (tabel 6.4). Tabel 6.4: Absolute en relatieve verdeling van het oefentherapiepraktijken naar praktijkvorm en DHV-regio, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs % abs % abs % abs % Amsterdam 33 49, , , ,0 Kennemerland/Haarlemmermeer 37 66, ,0 5 8, ,0 Holland Noord 45 54, , , ,0 Den Haag e.o , ,4 2 4, ,0 Rijnland & Midden Holland 20 37, , , ,0 Rotterdam e.o , ,6 7 12, ,0 Zuid-Holland Zuid 24 63,2 9 23,7 5 13, ,0 Zeeland 15 57,7 7 26,9 4 15, ,0 West Brabant 24 58, ,2 3 7, ,0 Noord-Brabant Noordoost 31 70, ,7 3 6, ,0 Limburg 38 69,1 9 16,4 8 14, ,0 Midden Nederland , , , ,0 Groot Gelre 79 65, , , ,0 Stedendriehoek 32 68, ,4 4 8, ,0 Zwolle/Flevoland 40 70, ,1 5 8, ,0 Twente 20 58, ,4 3 8, ,0 Drenthe 19 65,5 9 31,0 1 3, ,0 Friesland 24 58, ,7 4 9, ,0 Groningen 20 80,0 3 12,0 2 8, ,0 Westland/Schieland/Delfland 16 55,2 9 31,0 4 13, ,0 Midden Brabant 9 47,4 8 42,1 2 10, ,0 Zuidoost Brabant 27 58, ,1 7 15, ,0 Totaal , , , ,0 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

34 Figuur 6.1: Aandeel oefentherapiepraktijken naar praktijkvorm en DHV-regio, op 1 januari 2004 Aandeel oefentherapiepraktijken met één oefentherapeut naar DHV-regio Aandeel oefentherapiepraktijken met twee oefentherapeuten naar DHV-regio Aandeel oefentherapeutenpraktijken met één oefentherapeut naar DHV-regio, op 1 januari 2004 >= 70% 60% - 70% 50% - 60% 40% - 50% < 40% Aandeel oefentherapeutenpraktijken met twee oefentherapeuten naar DHV-regio, op 1 januari 2004 >= 30% 25% - 30% 20% - 25% 15% - 20% < 15% Aandeel oefentherapiepraktijken met drie of meer oefentherapeuten naar DHV-regio Aandeel oefentherapeutenpraktijken met drie of meer oefentherapeuten naar DHV-regio, op 1 januari 2004 >= 20% 15% - 20% 10% - 15% 10% - 15% < 10% 34 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006

35 6.3 Locatiecoëfficiënt Uit de locatiecoëfficiënten van oefentherapiepraktijken blijkt dat solopraktijken meer dan gemiddeld voorkomen in Groningen. Duopraktijken zien we vooral in Midden Brabant en Rijnland & Midden Holland. Tot slot zien we dat er in Rijnland & Midden Holland en in Holland Noord sprake is van een oververtegenwoordiging van groepspraktijken (tabel 6.5). Tabel 6.5: Locatiecoëfficiënt van oefentherapiepraktijken naar praktijkvorm en DHVregio, op 1 januari 2004 Solopraktijk Duopraktijk Groepspraktijk Totaal abs LC abs LC abs LC abs LC Amsterdam 33 0,8 23 1,3 11 1,4 67 1,0 Kennemerland/Haarlemmermeer 37 1,1 14 1,0 5 0,8 56 1,0 Holland Noord 45 0,9 21 1,0 17 1,7 83 1,0 Den Haag e.o. 32 1,1 11 0,9 2 0,4 45 1,0 Rijnland & Midden Holland 20 0,6 22 1,6 12 1,9 54 1,0 Rotterdam e.o. 38 1,1 11 0,8 7 1,1 56 1,0 Zuid-Holland Zuid 24 1,0 9 0,9 5 1,1 38 1,0 Zeeland 15 0,9 7 1,0 4 1,3 26 1,0 West Brabant 24 0,9 14 1,3 3 0,6 41 1,0 Noord-Brabant Noordoost 31 1,1 10 0,9 3 0,6 44 1,0 Limburg 38 1,1 9 0,6 8 1,2 55 1,0 Midden Nederland 110 1,1 37 0,9 18 0, ,0 Groot Gelre 79 1,1 29 0,9 12 0, ,0 Stedendriehoek 32 1,1 11 0,9 4 0,7 47 1,0 Zwolle/Flevoland 40 1,1 12 0,8 5 0,7 57 1,0 Twente 20 0,9 11 1,3 3 0,8 34 1,0 Drenthe 19 1,1 9 1,2 1 0,3 29 1,0 Friesland 24 0,9 13 1,2 4 0,8 41 1,0 Groningen 20 1,3 3 0,5 2 0,7 25 1,0 Westland/Schieland/Delfland 16 0,9 9 1,2 4 1,2 29 1,0 Midden Brabant 9 0,8 8 1,6 2 0,9 19 1,0 Zuidoost Brabant 27 0,9 12 1,0 7 1,3 46 1,0 Totaal 733 1, , , ,0 Toelichting locatiecoëfficiënt (LC): LC < 1 het aandeel van de betreffende praktijkvorm in de DHV is kleiner dan het landelijke aandeel. LC = 1 het aandeel van de betreffende praktijkvorm in de DHV is gelijk aan het landelijke aandeel. LC > 1 het aandeel van de betreffende praktijkvorm in de DHV is groter dan het landelijke aandeel. Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL

36 Figuur 6.2: Mate waarin oefentherapiepraktijken naar praktijkvorm in de verschillende DHV-regio s voorkomen ten opzichte van het landelijk gemiddelde, op 1 januari 2004 Locatiecoëfficiënt oefentherapiepraktijk met één oefentherapeut naar DHV-regio Locatiecoëfficiënt oefentherapiepraktijk met twee oefentherapeuten naar DHV-regio Locatiecoëfficiënt van oefentherapiepraktijken met één oefentherapeut naar DHV-regio, op 1 januari 2004 meer dan gemiddeld Locatiecoëfficiënt van oefentherapiepraktijken met twee oefentherapeuten naar DHV-regio, op 1 januari 2004 meer dan gemiddeld gemiddeld gemiddeld minder dan gemiddeld minder dan gemiddeld Locatiecoëfficiënt oefentherapiepraktijk met drie of meer oefentherapeuten naar DHV-regio Locatiecoëfficiënt van oefentherapiepraktijken met drie of meer oefentherapeuten naar DHV-regio, op 1 januari 2004 meer dan gemiddeld gemiddeld minder dan gemiddeld 36 Inventarisatie mono- en multidisciplinaire samenwerkingsverbanden in de eerste lijn, NIVEL 2006