6.7. Boekverslag door T woorden 2 maart keer beoordeeld. Maatschappijleer. Voorwoord

Transcriptie

1 Boekverslag door T woorden 2 maart keer beoordeeld Vak Maatschappijleer Voorwoord Dit werkstuk gaat over het vreemdelingenbeleid in Nederland. Het leek ons interessant om uit te zoeken wat er nu eigenlijk gebeurd met mensen uit het buitenland die hier komen en wat de reden is van hun komst. Inleiding Elk jaar komen er duizenden mensen Nederland binnen. Maar wie heeft het recht hier te blijven en wie gaat er weer weg? Daar gaat het vreemdelingenbeleid over en dus ook dit werkstuk. We hebben hierbij de volgende hoofd- en deelvragen bij gemaakt: Hoofdvraag Wat is het vreemdelingenbeleid? Deelvragen Wie komen er binnen, waarvandaan en waarom? Wat is het verschil tussen een vreemdeling, een asielzoeker en een vluchteling? Hoe worden de vreemdelingen in Nederland opgevangen? Wie is hier illegaal, wie is hier legaal? Welke landen zijn veilig? Hoe zit het met gezinshereniging en gezinsvorming? Welke rechten en plichten hebben deze buitenlanders? Het doel van het beantwoorden van deze vragen is om erachter te komen wat er nu eigenlijk precies gebeurd met de mensen die ons land binnenkomen. We proberen op deze manier op een rijtje te krijgen wat er precies gebeurt en waarom. Door de bovenstaande deelvragen zo duidelijk mogelijk te beantwoorden met verschillende grafieken en tabellen hopen we dat dit dan ook duidelijk wordt. Pagina 1 van 9

2 Wie komen er binnen, waar vandaan, en waarom? Mensen vertrekken niet zomaar uit hun land. Vertrek uit hun eigen land is vaak een gevolg van oorlogen, gewapende conflicten, hongersnoden en schending van de mensenrechten. Ze voelen zich er niet veilig, of benadeeld, en verlaten uit wanhoop hun land, hopend op een betere toekomst ergens anders. Een andere reden is het verschil tussen arm en rijk. Redelijk veel mensen hopen dat ze in het buitenland een beter bestaan kunnen opbouwen doordat er daar betere sociale voorzieningen, meer werk en hogere lonen zijn. Daarnaast komen er veel mensen naar Nederland om te studeren of om zich te herenigen met hun gezin. Een vreemdelingenbeleid is dus nodig om de instroom van deze mensen in Nederland goed te laten verlopen, en om te voorkomen dat er teveel mensen in Nederland komen wonen die het eigenlijk helemaal niet nodig hebben. Hieronder zie je een grafiek met de hoeveelheden mensen die in Nederland geïmmigreerd zijn in Het is een top 10 van de landen waar de meeste vreemdelingen vandaan komen: Soms komen mensen naar een bepaald land omdat ze er familie hebben, of omdat het een buurland is. Een andere belangrijke reden is dat ze vaak een land zoeken waar het economisch goed mee gaat en waar ze de meeste kans hebben om te mogen blijven om een goede toekomst kunnen opbouwen. De Turken en Marokkanen die hier in de jaren 60 kwamen hadden geen speciale voorkeur voor ons land. Er was in die tijd in Nederland, (net als in andere Europese landen) een tekort aan arbeidskrachten en ze waren hier dus welkom. Anders ligt het met mensen uit voormalige rijksdelen Indonesië en Suriname. Hun komst hiernaar toe wordt door de geschiedenis bepaald. Ze voelen zich verbonden met Nederland of hadden er geen vertrouwen in dat hun land onafhankelijk zou slagen. Hier zie je een grafiek met de aantallen asielaanvragen in de verschillende landen van Europa: Wat is het verschil tussen een vreemdeling, een asielzoeker en een vluchteling? Een vreemdeling is iemand die niet de Nederlandse nationaliteit heeft. Dat is dus een heel groot begrip. Asielzoekers vallen ook onder vreemdelingen, zij verzoeken een ander land dan het land van herkomst om bescherming. Een vluchteling is een vreemdeling die volgens het vluchtelingenverdrag van Genève in eigen land gegronde vrees heeft voor vervolging vanwege een godsdienstige of politieke overtuiging, nationaliteit of ras, of het behoren tot een bepaalde sociale groep. Er zijn een aantal voorwaarden waaraan een vreemdeling moet voldoen: 1) Hij moet aantoonbaar over voldoende middelen van bestaan beschikken, 2) hij moet documenten kunnen overleggen waaruit zijn identiteit blijkt, 3) en hij mag geen crimineel verleden hebben. Pagina 2 van 9

3 Asielzoekers kunnen in aanmerking komen voor een verblijfsvergunning op grond van: 1) Het vluchtelingenverdrag van Genève en het Europees verdrag tot bescherming van de rechten van de mens, 2) klemmende redenen van humanitaire aard, bijvoorbeeld traumatische ervaringen, 3) als terugkeer naar het land van herkomst bijzonder moeilijk is vanwege de situatie daar, bijvoorbeeld als er sprake is van oorlog. Het vluchtelingenverdrag van Genève: Ruim honderd landen waaronder Nederland hebben in 1951 het vreemdelingenverdrag van Genève ondertekend. Hierin is vastgelegd wie als vluchteling moet worden beschouwd. Geen der verdragssluitende staten zal, op welke wijze dan ook een vluchteling uitzetten, of terugleiden naar de grenzen van een grondgebied waar zijn leven of vrijheid gedreigd zou worden op grond van zijn ras, godsdienst, nationaliteit, het behoren tot een bepaalde sociale groep of politieke overtuiging Hoe worden vreemdelingen in Nederland opgevangen? De procedure die asielzoekers moeten doorlopen bestaat uit verschillende stapjes. De 1e stap is bij het aanmeldcentrum: Aanmeldcentrum: Vreemdelingen die binnenkomen, en een asielaanvraag willen indienen moeten zich melden bij 1 van de 3 aanmeldcentra. Die bevinden zich bij de luchtgrens Schiphol, oostgrens Zevenaar, en zuidgrens Rijsbergen. De asielzoeker moet daar een officieel verzoek indienen en worden geregistreerd. Er worden vingerafdrukken en foto s genomen en er start een onderzoek naar de identiteit en de reisroute van de asielzoeker. In een aanmeldcentrum kunnen asielzoekers slapen, douchen, en krijgen ze een eenvoudige maaltijd. De asielzoeker heeft gedurende de hele procedure de beschikking over een rechtshulpverlener. (Advocaat, iemand van een bureau voor rechtshulp, of iemand van Vluchtelingen Werk Nederland.) Binnen 24 uur krijgt hij te horen of de aanvraag kansloos is. Asielzoekers waarbij wordt vastgesteld dat ze kansloos zijn, (1 op de 6) moeten Nederland direct verlaten. COA is verantwoordelijk voor de opvang van asielzoekers. Het opvang- en onderzoekscentrum: Als de asielzoeker na een nacht in het aanmeldcentrum in 1 van de 11 OC s aankomt, wordt hij medisch onderzocht en eventueel behandeld. Hij wordt verder gehoord over waarom hij asiel heeft aangevraagd. Hij moet de medewerkers van de IND (immigratie- en naturalisatiedienst) zo volledig mogelijk verslag doen van het land van herkomst en zijn vlucht. Ook kan hij documenten laten zien die van belang zijn voor de asielaanvraag. Voor de meeste asielzoekers zijn dit de zwaarste weken omdat ze zo haastig vertrokken zijn en ze soms al hun familieleden hebben achtergelaten. Bovendien hebben ze in het centrum geen privacy omdat ze met heel veel mensen in 1 grote ruimte zijn. Terwijl de IND de aanvraag onderzoekt, probeert het COA te verkomen dat de asielzoekers hun tijd doelloos doorbrengen. Ze doen huishoudelijke taken omdat ze medeverantwoordelijk zijn voor het Pagina 3 van 9

4 centrum. Verder krijgen ze les in Nederlands en andere dingen, en zijn er recreatieve activiteiten te doen. Door bezig te zijn vergeten ze soms even de problemen die ze hebben. Binnen een aantal maanden is er een tijdelijke beslissing over de asielaanvraag. Als de asielzoeker tijdelijk mag blijven gaat hij naar een asielzoekerscentrum (AZC). Als de beslissing negatief is moet de asielzoeker Nederland verlaten. Tegen een negatieve beslissing kan een asielzoeker bezwaar maken. Als de beslissing dan weer negatief is kan hij in beroep gaan bij de rechter. Tijdens de behandeling van het bezwaar en beroep mag hij in Nederland verblijven. Ook dan woont hij tijdelijk in een AZC. Het asielzoekerscentrum: Asielzoekers die voorlopig in Nederland mogen blijven verhuizen naar een asielzoekerscentrum of naar de Aanvullende Opvang (hotels en pensions die tijdelijk voor dit doel worden gebruikt) Hier valt de beslissing voor de degene die nog geen verblijfsvergunning hebben. Is de uitslag negatief moeten ze Nederland alsnog verlaten. Gemiddeld verblijft iemand 10 tot 12 maanden in een AZC. (Inclusief de tijd die nodig is om een huis te vinden.) Dat is vrij lang gezien de leefomstandigheden. In het centrum wonen veel mensen die steeds rekening met elkaar moeten houden. Daarnaast hebben ze ook vaak nog allemaal hun eigen taal, achtergrond en gewoontes hebben. De asielzoeker heeft ook nog geen zekere toekomst. Zeker niet als hij nog op een definitieve beslissing wacht. Dan mag hij namelijk ook nog niet werken. De mensen in het centrum doen niet de hele dag niets. De mensen in het centrum moeten helpen met bijvoorbeeld onderhouds- en keukenwerkzaamheden. De bewoners kunnen deelnemen aan taallessen en lessen maatschappijoriëntatie. Ze mogen ook vrijwilligerswerk doen bij niet-commerciële instellingen. Met behulp van vrijwilligers worden er sportactiviteiten georganiseerd. Kinderen hebben leerplicht, dus voor hen wordt een geschikte school gezocht. Zo kan men alvast wennen aan het dagelijks leven in Nederland, ze kunnen een beetje bijkomen en zich veilig voelen. Van asielzoeker naar inwoner: Als een asielzoeker een verblijfsstatus heeft gekregen, komt hij in aanmerking voor een normale woning. Hij moet het opvangcentrum verlaten. Gemeenten zoeken naar een woonruimte. In de gemeente waar de asielzoeker komt te wonen is hij verplicht deel te nemen aan taal- en inburgeringcursussen. Wie is hier illegaal, wie is hier legaal? Alle vreemdelingen die geen toestemming hebben om (voor langere tijd) in Nederland te verblijven, zijn illegaal. Het is noodzakelijk dat zo min mogelijk illegalen in het land te hebben, want illegalen kunnen bijvoorbeeld (weliswaar illegaal) werken, maar dat zorgt er intussen wel voor dat mensen die hier wel legaal zijn en een baan zoeken, niet aan het werk kunnen. Mensen die hier illegaal zijn, zijn hier vaak omdat ze een beter bestaan willen opbouwen. Hier hebben ze veel voor over, vandaar dat ze dus soms laag betaald werk aannemen en leven en werken onder slechte omstandigheden. Ondernemingen die illegalen laten werken, kunnen hiervoor dan ook zwaar gestraft worden. Pagina 4 van 9

5 Maar wie is hier dan wel legaal? Als eerste zijn natuurlijk alle mensen met een Nederlandse nationaliteit legaal in Nederland. Ook mensen met een (tijdelijke) verblijfsvergunning zijn hier (tijdelijk) legaal. Mensen die Nederlander willen worden, en dan dus hier legaal zijn, moet zijn verzoek indienen bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst. De Immigratie- en Naturalisatiedienst behandelt dan zo n verzoek. Je moet wel aan een aantal voorwaarden voldoen, voordat je een verzoek in kan dienen die daadwerkelijk in behandeling wordt genomen. Die voorwaarden zijn: * Iemand moet minimaal 18 jaar zijn (meerderjarig) * Iemand woont 5 jaar in Nederland of minstens 3 jaar getrouwd/ samenwonend zijn met een Nederlander * Iemand heeft al een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd * Iemand is al ingeburgerd en spreekt redelijk de Nederlandse taal (dit kan getoetst worden door een gemeente-ambtenaar d.m.v. een gesprek) * Iemand heeft geen crimineel verleden De Immigratie- en Naturalisatiedienst trekt dit na. Als alles in orde is kan iemand Nederlander worden, maar dit alleen als de koningin het Koninklijk Besluit ondertekend heeft. Degene die dan nu Nederlander is, mag gaan stemmen, heeft voor een groot aantal landen geen visum meer nodig en kan gaan eventueel gaan werken bij de politie, krijgsmacht of de rechterlijke macht. Hieronder een grafiek over het aantal naturalisaties ( Nederlander worden ) in Nederland. Voordat je een (tijdelijke) verblijfsvergunning krijgt, moet je dus door de procedure heen van het vreemdelingenbeleid. Je krijgt kort en simpel gezegd zo n (tijdelijke) vergunning nadat er is uitgezocht of je een goede reden hebt om in Nederland te verblijven. Als je eenmaal zo n vergunning hebt, kan je dus na een aantal jaren het verzoek indienen om Nederlander te worden. Er ook mensen uit landen die vrijwel direct een VVTV krijgen, oftewel een voorwaardelijk vergunning tot verblijf. Dit zijn mensen die, de afkorting zegt het al, tijdelijk een verblijfsvergunning krijgen tot het moment dat het weer veilig is in het land van herkomst. Dit geldt voor mensen uit o.a. Irak, Afghanistan en Rwanda. Voor landen binnen Europa gelden er iets andere regels voor de aanvraag van verblijfsvergunningen. Vanuit Nederland kan je ongehinderd naar Duitsland of België reizen. We kennen hier open grenzen. Je kan wel staande worden gehouden bij een grens en je moet je dan kunnen legitimeren, maar als alles in orde is, kan je zo doorreizen. Mensen uit bijv. Duitsland die langer in Nederland willen blijven dan 3 maanden, omdat ze bijvoorbeeld willen werken, moeten hiervoor een verblijfsvergunning aanvragen. Deze krijgen ze dan vrijwel direct en is minstens tot 5 jaar geldig. Mensen uit zo n Europees land zijn hier dus altijd die eerste 3 maanden legaal. Pagina 5 van 9

6 Deze bovenstaande regel geldt ook voor mensen uit Nederland die willen werken in bijv. Frankrijk of Duitsland. Zo n aanvraag gaat meestal vrij gemakkelijk, omdat iemand dus al een visum heeft uit een Europees land. Eigenlijk geldt dus: eenmaal een geldig Europees visum, dan kan je je vrijwel overal in Europa vestigen. Hieronder een tabel over mensen die zich in Nederland gevestigd hebben (dus een verblijfsvergunning hebben) uit een veilig land elders in Europa per Als iemand geen verblijfsvergunning krijgt, zal hij of zij moeten terugkeren naar het land van herkomst. Eerst wordt de vreemdeling gevraagd vrijwillig te vertrekken. Dit wordt zoveel mogelijk gestimuleerd. Zo is er een Terugkeerbureau, waar er dus voor begeleiding wordt gezorgd. Ook kijkt de overheid wat zij zelf kan doen om de terugkeer zo aangenaam mogelijk te maken. Zo kan een arm land meer financiële steun krijgen als dit ervoor zorgt dat er meer mensen terug kunnen naar dat land en er minder mensen uit dat land naar Europa komen. Wanneer iemand niet vrijwillig vertrekt, zet de politie of marechaussee hem het land uit. Wel moet hierbij duidelijk zijn wat de identiteit van zo n persoon is, anders mag hij het land van herkomst niet eens binnen. Als het moeilijk is om zijn identiteit te achterhalen, gaat hij naar een vertrekcentrum waar speciale medewerkers zitten om dit zijn vertrek te begeleiden. Mocht zelfs dit niet helpen en lijkt het erop dat de persoon in kwestie gaat onderduiken, moet hij vastgezet worden in een politiecel of gevangenis totdat zijn vliegtuig vertrekt. Hieronder een tabel over vrijwillige terugkeer met behulp van het Terugkeerbureau Welke landen zijn veilig? In veel landen is de situatie niet veilig; oorlog, (politieke) onderdrukking enz. De mensen die daar wonen zoeken een veilig land om te wonen. Eén van die veilige landen is Nederland, maar er zijn er natuurlijk veel meer. Mensen die vluchten voor de gevaarlijke situatie in hun land, zijn vluchtelingen. Zij mogen in principe alleen die veilige landen binnen als ze kunnen aantonen dat ze zelf gevaar lopen als ze in hun land blijven. Iemand die in Nederland asiel aanvraagt, wordt nagetrokken of hij dus daadwerkelijk een goede reden heeft om hier te komen. Ook wordt onderzocht of diegene misschien ook een asielaanvraag heeft gedaan in een ander veilig land. Zo n dubbele aanvraag mag namelijk niet en dan zal de asielaanvraag bij voorbaat al in één van die landen worden afgewezen. Deze regels zijn ook vastgelegd in het Verdrag van Génève. (Dit houdt kort gezegd in dat een land een vreemdeling niet zomaar terug mag sturen) Dit moet ervoor zorgen dat je bijv. als vluchteling niet direct terug wordt gestuurd nar een voor jou gevaarlijke situatie. Veilige landen van herkomst zijn (deze mensen krijgen dus in principe geen asiel) zijn o.a.: Pagina 6 van 9

7 Ghana, Roemenië, Bulgarije, Hongarije, Polen, Senegal, Slowakije en Tsjechië. Veilige landen om een asielaanvraag te doen zijn in Europa: Nederland, België, Frankrijk, Duitsland, Luxemburg, Spanje, Portugal, Zweden, Denemarken, Finland, Italië, Oostenrijk, Zwitserland, Noorwegen, Ierland, Engeland, Griekenland, IJsland, Polen en Tsjechië. -Tabel ingediende asielverzoeken in enkele Europese landen- -Tabel beslissing op asielverzoeken in Nederland- Hoe zit het met gezinshereniging en gezinsvorming? Er zijn veel vreemdelingen die zich in Nederland willen vestigen omdat ze zich willen herenigen met hun gezin of omdat ze een relatie met iemand hebben in Nederland. Er zijn hier wel wat belangrijke voorwaarden voor: * de persoon in Nederland moet voldoende inkomen hebben om degene(n) die overkomen te kunnen onderhouden * de woning moet groot genoeg zijn volgens Nederlandse maatstaven * het (overkomend) gezinslid mag geen crimineel verleden hebben. Het is een recht van de mens om een beschermend gezinsleven te leiden (artikel. 8 Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens). Daarom is een aanvraag voor een verblijfsvergunning van een overkomend gezinslid over het algemeen wel makkelijker (tenzij het land van herkomst moeilijk doet over het geven van een visum). Voor gezinsvorming moeten beide partners minimaal 18 jaar zijn. Iemand die zelf voor gezinshereniging naar Nederland is gekomen, mag pas na 3 jaar een buitenlandse partner laten overkomen. Welke rechten en plichten hebben deze buitenlanders? Mensen die hier komen mogen totdat het zeker is of ze terug moeten of een verblijfsvergunning krijgen, hebben in ieder geval recht op medische hulp, een dak boven het hoofd en juridische bijstand. Zo zorg je voor een eerste goede opvang. Mensen hebben de plicht om mee te werken aan de asielprocedure. Voor degene die in een asielzoekercentrum zitten, en dit is vaak ook het geval, gelden er ook bepaalde huisregels, zoals het schoonhouden van je eigen leefruimte en bepaalde rusttijden, waarop er dus totale stilte moet zijn in het centrum. Soms is er ook een plicht om je op bepaalde tijdstippen te melden, om te voorkomen dat je als illegaal aan het werk gaat. Pagina 7 van 9

8 Rechten hebben ze natuurlijk ook. In ieder geval hebben ze het recht om in Nederland te blijven tot ze een verblijfsvergunning of juist een afwijzing krijgen. Mensen in een AZC kunnen met vrijwilligerswerk fl.1,- p/u bijverdienen, tot fl.25,- per week. Buiten dit bedrag om krijgen ze wekelijks een klein bedrag aan zakgeld, waarmee ze eventueel dingen voor zichzelf kunnen kopen. Dit bedrag is niet echt hoog, want het eten en onderdak is al gratis voor deze mensen. Met vrijwilligerswerk buiten het centrum kan met de werkgever een onkostenvergoeding worden afgesproken. Soms mogen asielzoekers ook betaald werk verrichten. Minderjarige asielzoekers hebben leerplicht, oftewel recht op onderwijs. Mening van GroenLinks over het asielbeleid Groenlinks is voor een ruimhartig en humaan asielbeleid, waarin rechtszekerheid, zorgvuldigheid en een menselijke behandeling van asielzoekers centraal staat. De beslissingen moeten transparant zijn en er moet genoeg ruimte zijn voor hoor- en wederhoor. In het verkiezingsprogramma staat: -Het vredes- en veiligheidsbeleid wordt gericht op het voorkomen en beheersen van conflicten. Dat kan door: actieve vredesdiplomatie, ontwikkelingssamenwerking, beperking van wapenexport en het bevorderen van mensenrechten. -Alle slachtoffers van (dreigende) vervolging hebben recht op toegang tot de asielprocedure. Seksueel geweld op grond van geslacht of seksuele voorkeur vormen een zelfstandige grond voor asiel. Ook mensen uit een land waar geen formeel gezag, bijvoorbeeld slachtoffers van een burgeroorlog, kunnen in aanmerking komen voor erkenning als vluchteling. -De asielprocedures moeten binnen 6 maanden zijn afgerond. Er is altijd beroep mogelijk. Asielzoekers die anderhalf jaar nog geen uitsluitsel hebben over hun asielverzoek krijgen een verblijfsvergunning om redenen van humanitaire aard. -Gedurende de asielprocedure mogen asielzoekers werken en leren. Ook mogen zij over basisvoorzieningen beschikken, zoals bijvoorbeeld gezondheidszorg en onderwijs. -Een onafhankelijk instituut adviseert of een land veilig is. Dat wil zeggen dat uitgeprocedeerde asielzoekers naar zo n land kunnen worden teruggestuurd. Deze beoordeling vindt nu alleen plaats door het ministerie van buitenlandse zaken. Uitzetting vindt alleen plaats na garanties voor de veiligheid van de asielzoeker. -Een Europese verdelingsregeling zoals het Dublinverdrag, waarbij het land van binnenkomst Pagina 8 van 9

9 verantwoordelijk is voor het asielverzoek, is pas legitiem als er een uniform Europees asielbeleid bestaat. Zolang de verschillen per land nog zo groot zijn, dient Nederland elk asielverzoek in behandeling te nemen. Het Dublinverdrag mag in geen geval een scheiding van gezinsleden tot gevolg hebben. -Een verblijfsvergunning wordt verstrekt aan: -minderjarige asielzoekers die langer dan 1 jaar na hun procedure nog steeds in Nederland zijn, -asielzoekers op grond van gezinshereniging en gezinsvorming, -partners van asielzoekers na een jaar verblijf in Nederland, -mensen die kunnen aantonen langer dan 5 jaar in Nederland te verblijven. Als asielzoekers een verblijfsvergunning wordt verleend zal hun rechtspositie nauw aansluiten bij die van Nederlanders (qua arbeid, opleiding, voorzieningen, gezinshereniging.)bron: Slotwoord Aan het einde van dit werkstuk kunnen we een korte samenvatting maken wat ook gelijk het antwoord op de hoofdvraag geeft: Wat is het vreemdelingenbeleid? Het vreemdelingenbeleid kijkt welke vreemdelingen in Nederland kunnen blijven. Stapsgewijs wordt uitgezocht waarom een buitenlander naar Nederland is gekomen en wat de reden is van zijn verblijf. Het vreemdelingenbeleid is nodig om ervoor te zorgen dat niet iedereen zich zomaar in Nederland kan vestigen. Het zou verkeerd zijn wanneer iedereen in het buitenland naar Nederland kan komen als het eventjes niet helemaal lekker loopt in zijn of haar land. Daarom moet worden uitgezocht of iemand echt een gegronde reden heeft om niet in het land van herkomst te blijven. En daarvoor zorgt dus het vreemdelingenbeleid. Wij vinden het goed dat niet iedereen zomaar ons land binnen kan komen. Het mag niet zo zijn van: In Nederland gaat het goed, dus laten we daar maar gaan wonen. Ons land is niet groot en we vinden dat er dus goed moet worden uitgezocht of iemand echt gevaar loopt in zijn eigen land. Ook vinden we het wel goed dat iemand weer wordt terug gestuurd wanneer het weer veilig is in het land van herkomst, alhoewel daar ook wel weer een gevaar aan zit. Als bijv. Noord Irak veilig wordt verklaard wie zegt dat het dan ook daadwerkelijk veilig is? Bovendien voelen veel mensen zich dan inmiddels thuis in dit land en willen niet meer terug. Het blijft wat dat betreft een moeilijk punt die niet zo snel op te lossen valt. Pagina 9 van 9