Verkondiging Maartenskerk 9 april 2017, Palmzondag Johannes 12, Teun Kruijswijk Jansen I Wij zouden Jezus wel willen zien, zeggen de Grieken

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Verkondiging Maartenskerk 9 april 2017, Palmzondag Johannes 12, Teun Kruijswijk Jansen I Wij zouden Jezus wel willen zien, zeggen de Grieken"

Oscar Smets
5 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Verkondiging Maartenskerk 9 april 2017, Palmzondag Johannes 12, Teun Kruijswijk Jansen I Wij zouden Jezus wel willen zien, zeggen de Grieken die naar Jeruzalem zijn gekomen voor het Paasfeest. Ik heb de afgelopen week met sommigen onder u over lopen piekeren. Wat betekent dat: wij zouden Jezus wel willen zien. Wij zouden dat misschien ook wel willen Je hebt over hem gehoord, vaak al jarenlang, vanaf je jongste herinneringen, gevoed door kinderbijbels, en de verhalen thuis, op school, in de kerk. Vrijdagmiddag vertelden we het verhaal van de intocht aan de kinderen die kwamen om de palmpaasstokken te maken. Van jongsaf aan krijg je zo een Jezus-beeld mee. Vandaag is het de opmaat voor de Stille Week. In onze gemeente kiezen we voor een dagelijkse bezinning. Vanmiddag kunt u bijvoorbeeld het Jezus-beeld van John Stainer hier horen en mee-beleven. Er zijn dagelijks vespers met woorden en liederen waar hij voor stond. en donderdagavond na onze viering kun je samen naar The Passion kijken. Een eigentijds beeld, dat leunt op de oude papieren, zoals de Mattheus- en de Johannes passies dat op een eigen manier al deden. Maar. wat krijgen we te zien? Komen we dichterbij Jezus, of blijven we eigenlijk op een afstand, omdat het zicht op Jezus niet zomaar open gaat, omdat hij te veraf blijft, of wij te bezet zijn, hoe graag we hem misschien ook nog echt willen zien? Wij zouden Jezus wel willen zien. Johannes noemt niet de motieven waarom die Grieken Jezus willen zien.

2 Wie daarnaar zoekt doet al snel aan Jezus tekort. Jezus draagt het geheim van Gods komen naar de mensen en staat daarmee boven de aantrekkingskracht die volksmenners, presidenten en TV-sterren hebben. Wij leven in een beeldcultuur, maar wat valt er van hem nou echt te zien? II Het bijzondere is dat dit van het begin af aan al gespeeld heeft. Als er iets over hem verteld wordt komt daarin het beeld van de verteller mee. De vier evangeliën geven bijvoorbeeld verschillende feiten als het om de intocht gaat. De een heeft het over groen dat van bomen geplukt wordt, en de ander laat de jassen op straat gelegd worden om over heen te lopen maar alleen Johannes spreekt van palmtakken en heeft het weer niet over jassen. Nu is het vreemde dat er in het vrij hoog gelegen Jeruzalem geen palmbomen groeiden en groeien! Johannes voegt dus iets toe: de palmtak hoorde van oudsher bij de liturgie van het Loofhuttenfeest. Was een teken van vreugde. Later, met name in de strijd van de Makkabeeën, lente 141 voor Christus, stond de tak voor de zegenrijke heerser en de behaalde zege. Tegenwoordig hoor je een sportcommentator over de palmares van de belangrijke sporter. De palmtak werd het klassieke teken van de overwinning. In de dagen van Jezus betekende het wuiven met palmtakken en vooral de begroeting daarmee onontkoombaar op nationalistische gevoelens. Vrijmaking van de Romeinse macht en herhaling van de vroegere, Makkabese bevrijding. De menigte die Jezus met palmtakken tegemoet komt, is uit op een politieke demonstratie en wil er de triomfantelijke intocht

3 van Jezus de Makkabeeër van maken. Hosanna de koning van Israel! De menigte, overtuigd door de opwekking van Lazarus, wil Jezus tot hun Messias uitroepen, en haalt daarvoor alles uit de kast. Dat gaat theologisch anders dan het volk het wilde zien. Jezus vindt, staat er, een ezeltje en gaat daarop zitten. Dat vinden is blijkbaar niet toevallig, maar zoals steeds als Johannes over vinden praat, een vinden dat geladen is. Een ezel is het rijdier van de armen, en stond in tegenspraak met het paard, het vervoermiddel in tijden van oorlog. In Psalm 147 wordt gesproken dat God, de Eeuwige, de kracht van het strijdros niet hoeft! Zo had het visioen van Zacharia de komst van de Messias voorzien: zie uw koning is rechtvaardig en deemoedig, rijdt op een ezel. Ik vaag de strijdwagens weg, de paarden uit Jeruzalem. Door op een ezeltje te rijden laat Jezus zien dat zijn koningschap niet van deze wereld is. III Wij zouden Jezus wel willen zien Het gaat dus om een andere koning. We zouden hem wel willen zien, maar zo eenvoudig is het niet. Het vraagt van ons dat wij ons eerst openstellen voor het geheim van God dat hij ons brengt. Dat er een snaar tot trillen wordt gebracht en wij echt geraakt mogen worden. Maar als wij al onze goede bedoelingen om ons voor hem open te stellen inbrengen, zullen we eerst moeten instemmen met wie hij werkelijk wil zijn. Een andere koning, die de weg van de vernedering durfde gaan. Die naast ons komt, niet in onze zelfvoldaanheid maar in onze bereidheid ons open te stellen voor waar Christus present is. In ons besef dat we ook met lege handen voor hem kunnen komen. Hij kent onze kracht en onze zwakte. Hij is met een sterk beeld van Henri Nouwen: de wounded

4 healer. Hij heelt, doordat hij naast ons mensen staat en gaat in onze gewondheid. In waar we het leven van onszelf of de ander mee dragen in z n kwetsbaarheid. Waar we ons leven delen in z n zwakheid, als deel en teken van de hoop op een levenskracht die alles aan kan. De leerling is degene die Jezus volgt op zijn neerwaartse pad en die zo samen met Hem een nieuw leven binnentreedt. Daarom is de stille Week zo zinvol: wij kiezen ervoor om een weg te gaan. En zo, in de bezigheden en drukte van de dagen toch bij Hem proberen te blijven. Om met Pasen het leven opnieuw, als andere, vrij gemaakte mensen, in te gaan. Wij zouden Jezus wel willen zien Tot besluit een gedicht van Ad den Besten. Het heet: Nooit meer als toen. Het is een gedicht dat, denk ik, goed bij deze preek past, maar is niet alleen voor zonen maar ook voor dochters bedoeld! Nooit meer als toen Christelijk wezen was toen nog gewoon. Wat je ook at of ademde, je longen, je hart en ziel waren ervan doordrongen,- overal god, en jij vanzelf zijn zoon. Zo vanzelfsprekend in de zon gezongen, zo ijl als toen, op zo verhoogde toon,

5 heb ik nooit meer,- nooit meer scheen god zo schoon, talend naar mij met duizend vuren tongen. Maar Hij is anders, leerde ik verstaan: geen god van grieken, maar een god van joden, niet schoon, niet schoon, - levende bij de doden; zijn zonen zijn zij die door het donker gaan, wier mond Hem nog van onder zand en zoden prijst als de zin, de zon van hun bestaan.

Vergelijkbare documenten

Palmpasen 25 maart 2018

Palmpasen 25 maart 2018 Meditatief orgelspel Inleidend woord De kaarsen worden ontstoken Kort moment van stilte 1 Psalm 118: 1 en 6 Votum, bemoediging en drempelgebed V: Onze hulp is in de naam van de