Lieve mensen van de Hofkerk, gasten, gemeente van Jezus Christus,

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Lieve mensen van de Hofkerk, gasten, gemeente van Jezus Christus,"

Emmanuel Pauwels
7 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 ORDE VAN DIENST 20 maart 2016 Lezen: Lucas 19, Toen hij Betfage en Betanië bij de Olijfberg naderde, stuurde hij twee van de leerlingen vooruit 30 en zei tegen hen: Ga naar het dorp daarginds. Daar zullen jullie een vastgebonden veulen vinden, dat nog nooit door iemand bereden is. Maak het los en breng het hier. 31 Als iemand jullie vraagt: Waarom maken jullie het los? moeten jullie antwoorden: De Heer heeft het nodig. 32 De beide leerlingen gingen op weg en vonden het veulen, precies zoals Jezus had gezegd. 33 Toen ze het dier losmaakten, vroegen de eigenaars hun: Waarom maken jullie het los? 34 Ze antwoordden: De Heer heeft het nodig. 35 Daarna brachten ze het veulen naar Jezus. Ze wierpen hun mantels over het dier en lieten Jezus erop zitten. 36 Onderweg spreidden de leerlingen hun mantels voor hem op de grond uit. 37 Toen hij op het punt stond de Olijfberg af te dalen, begon de hele groep leerlingen vol vreugde en met luide stem God te prijzen om alle wonderdaden die ze hadden gezien. 38 Ze riepen: Gezegend hij die komt als koning, in de naam van de Heer! Vrede in de hemel en eer aan de Allerhoogste! 39 Enkele farizeeën in de menigte zeiden tegen Jezus: Meester, berisp uw leerlingen. 40 Maar hij antwoordde: Ik zeg u: als zij zouden zwijgen, dan zouden de stenen het uitschreeuwen. 41 Toen hij Jeruzalem voor zich zag liggen, begon hij te huilen over het lot van de stad. 42 Hij zei: Had ook jij op deze dag maar geweten wat vrede kan brengen! Maar dat blijft voor je verborgen, ook nu. 43 Want er zal een tijd komen dat je vijanden belegeringswerken tegen je oprichten, je omsingelen en je van alle kanten insluiten. 44 Ze zullen je met de grond gelijkmaken en je kinderen verdelgen, en ze zullen geen steen op de andere laten, omdat je de tijd van Gods ontferming niet hebt herkend. Overdenking doos ds. Jan Bos: Lieve mensen van de Hofkerk, gasten, gemeente van Jezus Christus, 1) Een dag met twee gezichten Deze palmzondag is een dag met twee gezichten. Een dag met een lach en een traan. We horen gejuich, maar ook geween. Het "ere zij God" klinkt maar ook het woord 'ontferming'. Er worden kinderen gedoopt vandaag, maar wij hangen daarna ook een schilderij van een kruis op. Een Palmzondag die ook een Passiezondag wordt genoemd. Een dag met twee gezichten. In deze overdenking leg ik dat uit vanuit drie gezichtspunten: vanuit Jezus, vanuit de discipelen en vanuit de ezel waar Jezus op rijdt. 2) Jezus Jezus nadert Jeruzalem. Heel het evangelie van Lucas is als een reisverslag van Jezus die maar 1 doel heeft: Jeruzalem. De stad van koning David. De stad van de vrede. De stad waar volgens de profetieën de ballingen weer naar terug zullen worden gebracht. En dat zal gebeuren als de Messias verschijnt op de Olijfberg. Deze berg nadert Jezus. Zijn doel komt dichterbij. Hij gaat de berg op om er daarna af te dalen. Hij gaat de stad in om er weer uit gegooid te worden.

moeten jullie antwoorden: De Heer heeft het nodig. 32 De beide leerlingen gingen op weg en vonden het veulen, precies zoals Jezus had gezegd.

2 Jezus schakelt zijn discipelen in bij deze intocht. Ze moeten Hem een plaats bereiden, op een ezel. Net zoals ze straks een plaats moeten bereiden voor de Pesachmaaltijd. Hij laat zich toejuichen, maar als hij dan de stad ziet begint hij te huilen: Hij voelt dat deze stad van de Vrede zijn naam totaal geen eer aandoet. De mensen zullen Hem niet erkennen als de boodschapper van vrede. Ze zullen Gods Ontferming en Liefde niet terugzien in deze man op een ezel. Daarom huilt Jezus. Zoals Hij ook nu zou huilen als Hij Jeruzalem zou zien, of Aleppo omdat de mensen er een potje van maken... Hij voorziet dat de stad het daarom niet zal volhouden te bestaan. De muren zullen vallen en vijanden zullen haar veroveren. Jeruzalem: symbool voor het doel van Jezus' leven: vrede. Jeruzalem, de eindbestemming van zijn reis. Jeruzalem, symbool voor het goede leven en een wereld van vrede. 3) De discipelen Het valt op dat Jezus niet zomaar de stad binnenloopt. Hij stuurt twee leerlingen weg om een ezel te halen. Hier voel ik mezelf in het verhaal getrokken. De leerlingn worden 'weggezonden' staat er. Dat is in het Grieks 'apostolein'. Het woord apostel komt hier vandaan. Wij mensen worden geroepen om iets voor de Heer te doen. We worden gezonden. We worden ingeschakeld. Het Rijk van God, de stad van de vrede is ook afhankelijk van onze medewerking. De leerlingen maken de ezel los, spreken haar baasjes toe, brengen de ezel naar Jezus, leggen hun jassen op de ezel en helpen Jezus in het zadel. Ook leggen ze hun jassen op de grond. Uit eerbied voor hun Heer. Ook zij voelen aan dat ze nu dichtbij het doel zijn. Ze voelen en hopen dat nu de vrede komt voor de stad. Zoals was voorspeld in de profeet Zacharia: zie uw konig komt, rijdend op een ezel." Het is opvallend dat in Lucas niet wordt gesproken over een menigte die palmtakken plukt en op de straat legt. Het gaat om de leerlingen. Hoe gaan zij met hun Heer om. Ze bereiden de weg, en de plaats op de ezel. Wij hebben een rol, een grote rol als het gaat om de komst van de Messias. Wij kunnen voorbereidingen treffen, alles uit de kast halen, Hem toeroepen en prijzen, loven en zingen. De leerlingen gebruiken woorden uit de pelgrimspsalm 118. De psalm die pelgrims zingenals zij Jeruzalem binnengaan. Maar ik hoor ook de woorden van het engelenkoor bij de geboorte: "Ere zij God in de hoge en vrede op aarde". De leeerlingen zijn in extase.

De mensen zullen Hem niet erkennen als de boodschapper van vrede. Ze zullen Gods Ontferming en Liefde niet terugzien in deze man op een ezel. Daarom huilt Jezus.

3 Ze voelen: nu gaat het gebeuren! Jezus zal ons gaan verlossen. Maar houden ze hun bijval en eerbetoon wel vol als ze straks in de stad zijn en als de Farizeeën moeilijk gaan doen? Als het tegenzit? 4) De ezel. Jezus komt de stad in. Hij schakelt zijn discipelen in. Maar ook maakt Hij gebruik van een ezel. Dat is misschien wel het meest opvallend. Die ezel staat ergens buiten de stad. Vastgebonden aan een hek staat er terloops. De echte bijbelkenner denkt meteen aan Genesis 49 waar staat dat Juda is als een ezel die vastgebonden is aan een wijngaard. In de bijbel is de wijngaard altijd symbool voor Israël. Staat de ezel hier dus voor het volk Israel? In elk geval is de ezel nog nooit bereden. Ook dat staat er niet voor niks. Bij Jezus is alles maagdelijk. Zijn geboorte uit een maagd, zijn intocht op een onbereden ezel, zijn begrafenis in een graf waarin nog nooit iemand heeft gelegen. Het drukt uit dat Jezus bijzonder is en uniek. En dat er een nieuw begin wordt gemaakt. Maar niet onbelangrijk: een onbereden ezel is niet meteen geschikt om op te rijden! Iemand in de voorbereidingsgroep die uit een paardenfamilie komt maakte mij daarop attent. Een ezel of een paard waar nog nooit iemand op heeft gereden zal zich niet zomaar laten berijden. In het begin zal zij erg koppig en bokkig zijn! Maar daar horen we niks van. We zien Jezus de stad binnenrijden op een gewillige en makke ezel. Daarover zo meer. Wat ook opvalt is dat de ezel gewoon meegenomen wordt. Er wordt niks gevraagd aan de eigenaar of zo. Het blijkt dat de ezel TWEE eigenaars heeft die zeggen: "waarom maken jullie onze ezel los"? Zouden ze dat zo vriendelijk hebben gevraagd of zou het zo vertaald moeten worden: "hé, wat moet dat met onze ezels?!" Het is een vreemd verhaal. De ezel heeft twee baasjes, maar nu krijgt hij zijn echte Baas. "De HEER heeft hem nodig" En... de ezel wordt losgemaakt, bevrijd... Ook dat is een woord dat bij Jezus past: hij maakt mensen vrij en los. De apostelen brengen de ezel bij Jezus. Alsof hij zijn Baasje al heel lang kent laat hij zich gewillig berijden. Een ezel.

Vastgebonden aan een hek staat er terloops. De echte bijbelkenner denkt meteen aan Genesis 49 waar staat dat Juda is als een ezel die vastgebonden is aan een wijngaard.

4 Daar zet je toch geen koning op? Dat is toch een aanfluiting? En koning zet je op een paard! Maar nee, Jezus is anders dan anders. Een ezel is kleiner dan een paard. Als je erop zit, zit je op ooghoogte, merkte iemand uit de voorbereidingsgroep op. En erg hard gaat het ook niet. Kwetsbaar is een ezel, zij draagt lasten, zij is klein maar fijn. Stug doorgaan. Die ezel blijft mij het meeste bij in dit verhaal. De onbereden ezel aan een hek, met twee baasjes. Door wie zal hij ooit bereden worden? Door welk baasje zal hij zich laten gezeggen? Het doet me denken aan Maarten Luther die 500 jaar geleden leefde en schreef: De mens lijkt op een rijdier. De duivel en God vechten om hem. Laat hij God op zijn rug dan komt hij in de hemel, laat hij de duivel op zijn rug dan komt hij in de hel. Ik vind dat een mooie vergelijking, ook al geloof ik zelf niet meer zo in hemel en hel. Door wie laat ik mij in mijn leven leiden? Wie heeft de teugels van mijn leven in de hand? En wil ik wel als een ezel zijn. klein, kwetsbaar? Wie is in mijn leven de baas? Laat ik kij losmaken en bereiden? Ga ik met Jezus rustig de stad van de vrede in, of ben ik koppig en bokkig? 5) David en Samuël Straks zullen we David en Samuël dopen. Hoe mooi is dat?! Twee kanjers uit het Oude Testament! De profeet Samuel en koning David, die ooit als eerste Jeruzalem binnenkwam! Door wie zullen zij zich laten leiden in hun leven? Door Jezus of door andere Heren en Bazen? Zullen zij zich ook laten uitzenden als apostelen? Zullen zij de weg voor Jezus bereiden? Jullie hebben als ouders alledrie kracht van God ervaren in je leven. Kracht die je geleid heeft en moed gegeven. Die leidende en sturende kracht wens ik ook Samuel en David toe. En ons allemaal. Amen

Die ezel blijft mij het meeste bij in dit verhaal. De onbereden ezel aan een hek, met twee baasjes. Door wie zal hij ooit bereden worden? Door welk baasje zal hij zich laten gezeggen?

Vergelijkbare documenten

Lied 550: 1 en 3 Lied 536: 1, 2, 3 en 4 Lied 438: 1 en 2 Lied 552: 1, 2 en 3

Lied 550: 1 en 3 Lied 536: 1, 2, 3 en 4 Lied 438: 1 en 2 Lied 552: 1, 2 en 3 Lezing: Lucas 19 : 29-40 De dienst wordt geleid door Dhr. Geert Stevens uit Aalden. De afkondigingen worden gelezen door Sandra