Nieuwsbrief najaar 2017

Transcriptie

1 Nieuwsbrief najaar 2017 Een beetje (veel) pech We schrijven 15 september De voorstellingen staan gepland op 10 en 11 november In het voorjaar, aan het begin van de repetities zijn er acht actrices en zes acteurs. Heerlijk nietwaar, eindelijk weer een toneel vol spelers? Iedereen kan een leuke rol krijgen en er moet zelfs wat extra's bijgeschreven worden. Leuk voor de regisseur om mee aan te slag te gaan. En dan geven half juni Hans Dekker en Carina Hoope hun rollen terug. Hans vanwege een te hoge werkdruk waardoor hij de repetities niet optimaal kan bijwonen. Jammer en pech dus. Carina daarentegen vindt haar rol en het stuk niet leuk genoeg om mee verder te gaan. Voor ons allemaal onbegrijpelijk en teleurstellend. Eind juni blijkt Ans Bakker te veel last van haar knie te hebben en door de drukte van een verhuizing staat haar rol ook op 'instorten'. Uiteindelijk valt op 1 september het besluit de rol terug te geven. Rick meldt een burnout, maar wil er toch voor gaan. Tweede week september ruilt hij zijn grote rol echter met die van Bart om zo zijn aandeel beter te kunnen overzien. De rol van Ans is overgenomen door Silvia van der Veer, die eigenlijk eerst een jaartje wilde kijken hoe het er allemaal aan toe gaat bij zo'n toneelvoorstelling, maar nu meteen in het diepe gegooid wordt. Els Tollenaar en Hans Sintemaartensdijk zijn als hele fijne (ex-)collega's en natuurlijk echte oude rotten in het vak bereid gevonden de rollen van Carina en Hans over te nemen. Wij zijn heel blij dit alles dankzij een aantal flexibele spelers toch nog weer opgelost is. Iedereen heeft er zin in! Het wordt een heerlijk stuk met onverwachte situaties en leuke, grappige typetjes.

2 In de hoofdrol: het decor! (1) Wat moet er allemaal gebeuren om de spelers van Rossenbacker te laten schitteren in het decor van het gekozen toneelstuk? Allereerst moet er in de kale zaal de vloer - het podium - worden geplaatst. Er is helaas geen theaterzaal in de Lelie met een vast podium, dus hoge tafels, lage tafels en grote vloerdelen zorgen er na een avondje sjouwen, passen en meten voor een stevige speelvloer. Dan moet er begonnen worden met de opbouw van het eigenlijke decor. De tekening ligt klaar, het 'boodschappenlijstje' in de hand. De panelen, deuren, ramen, meubels, latten, gordijnen, vloerbedekking en noem maar op worden uit de opslag gehaald. De vloerbedekking wordt uitgerold. De wanden worden gezet, de deuren afgehangen; ze moeten probleemloos open en dicht gaan. Daarna komt het schilderwerk, de plaatsing van de meubels en de afwerking van het geheel. Een hele klus die met een enthousiast ploeg gedaan wordt. Even een weekendje buffelen en er kan gespeeld worden. Heel veel dank telkens weer aan deze fijne ploeg harde werkers. 2

3 In de hoofdrol: het decor! (2) De uitdaging voor het ontwerpen van het decor is ten eerste te proberen het zo te maken dat het functioneel is voor het toneelstuk. Ten tweede is het leuk om telkens een ander beeld neer te zetten en soms ook extra trucjes te gebruiken zoals doorzichtig doek of draaipanelen, waardoor snel van decor gewisseld kan worden. Het is heel leuk om op onze website in de fotoalbums nog eens terug te kijken naar de vele decors van de stukken die gespeeld zijn, zoals: Op hoop van zegen (2010) - mooie doorzicht effecten Zusters in zaken (2012) Uit eten (2013) Zomer in Zeeland (2009) Drie is te veel (2005) Zie je op de Cuyp (2006) - een klooster - vier verschillende restaurants - een camping - alles zwart/wit - een bruine kroeg Heerlijk om te bedenken, te ontwerpen en op te bouwen. Twintig jaar decorontwerpen! 3

4 Uit de oude doos: het Theatermuseum te Amsterdam Aan de Herengracht 168 was sinds 1960 het Theatermuseum gevestigd. Een mooi grachtenhuis, gebouwd in 1638, met een prachtige hal en gang, robuuste uitgesneden houten trap. Hoge, voorname kamers met beschilderde landschapswanden waren een lust voor het oog. De verzameling bestond uit o.a. tekeningen, prenten, decorschetsen, portretten van acteurs en actrices. Ook mooie maquettes, decorontwerpen van vele toneelstukken, opera's en balletten, maar ook van revues en cabaretvoorstellingen. Zo'n vijftig jaar geleden had ik een museumkaart en stapte ik daar binnen. Overweldigend, zoveel toneel als je daar kon beleven. Natuurlijk nog niet zo interactief als vandaag in de moderne musea met videopresentaties en allerlei snufjes, maar toch! Ook was er een serie miniatuurtonelen, kindertheatertjes, schimmen en schuifprenten te bewonderen. Eén van de miniatuurtoneeltjes (een soort grote kijkdoos) was compleet met 'schuifpoppetjes' en 'zetstukken' waarmee diverse scènes gespeeld konden worden. Mechanisch kon dit spektakel getoond worden, compleet met belichting, heel bijzonder dus! Bijzonder was ook de kostuumafdeling met 500 toneel-, revue-, balleten operakostuums. Heel leuk was de 'paskamer' waar je uit een groot aantal kledingstukken mocht kiezen om te passen. Het koningskostuum uit King Lear van Shakespeare, een narrenpak uit het circus van Boltini, ik heb ze gepast. Even weg uit de werkelijkheid, want dat is toch toneel en theater. Mijn museumkaart - niet lachen - kostte slechts één gulden; het was een tienerkaart en ik heb er veel musea mee kunnen bezoeken. Vijfentwintig jaar geleden kostte de museumkaart voor volwassenen inmiddels ƒ 12,50. Anno 2017 betalen wij maar liefst 50,00. Helaas, het Theatermuseum is niet meer! Een jaar of vijf terug ging het dicht. Mij rest een nostalgische herinnering. 4

5 Kleding Kleren maken de man en de vrouw. Door de eeuwen heen zien wij veel verschillende kledingstijlen. Elk land en veelal ook provincies en landstreken hadden hun eigen klederdrachten. Kleding heeft ook een beschermende functie. In de middeleeuwen een harnas of maliënkolder als beveiliging en bescherming tegen wapens. Een stratenmaker heeft knielappen, een dokter een witte jas. Ook kan kleding modieus zijn, zeker voor de dames. Jurken, mantelpakjes van modehuizen maken de vrouw charmant of sexy. Zo'n verhaal over kleding is zeker ook van toepassing op het toneel. Kleding op de bühne kan bijvoorbeeld onmiddellijk laten zien in welke tijd of setting wij spelen. Zoals de kostuums in de musicals die wij samen met Toneelvereniging Willibrordus deden: A Christmas Carol (1999) en Oliver! (2003). Of de klederdrachtachtige kleding in Op Hoop van Zegen (2010), de habijten van de nonnen en de paarse 'jurk' van de monseigneur in Zusters in Zaken (2012) en de zomerkleding uit de sixties in Zomer in Zeeland (2009). Bijzondere kostuums ook in Haar van de Hakkenbar (2004), vooral van de clown. Ons nieuwe stuk geven wij ook iets extra's. De kleding zet de typetjes extra neer. Geen grote verkleedpartij, maar wel grappige toevoegingen aan de patiënten van dokter Prik, die allemaal zo zijn of haar eigenaardigheden hebben. In het spel en met extra rekwisieten, outfits en aankleding gaan de Rossenbackers er weer voor. Komt dat zien, gaat het bewonderen, laat u verrassen en geniet! Graag tot ziens op 10 of 11 november. 5