(MayDay = mechelse herder, geb )

Transcriptie

1 MAYDAY5 januari december 2013 (vervolg op Mayday4) (MayDay = mechelse herder, geb ) Petra Flipsen, dec.2013 Zo goed het ging in 2012 met de training, zo veel anders was het in Ik ben mezelf een aantal keren goed tegengekomen (hé, hallo!). Toch heb ik een geweldig jaar gehad, op het gebied van hondentraining. Veel mensen ontmoet, ervaringen opgedaan en veel geleerd ook. Eerst in december 2012, vlak voor de kerst, met de 1 e Hemmer Avond omloop meegedaan. Hierbij moesten ca. 2 km lopen. Op een paar plaatsen stond een pakwerker klaar. Zo moesten we de hond een caravan in sturen waarin de pakwerker huisde (ik kan dus niet meer normaal naar een camping) maar ook de manege in, waarin achter een stapel bananendozen de pakwerker verdekt stond opgesteld. Vanaf een afstandje kon je de hond de bak insturen om BAM door de dozen heen de pakwerker te stellen. Tussendoor een overval op de hond. Hierbij kwam de pakwerker plots vanachter een schuur te voorschijn en verderop stond nog een vierde pakwerker in een grote trailer (type Action) opgesteld. Ze ging overal dapper op af. Jammer was wel dat het pikkedonker was en de paadjes wat slecht verlicht waren, zodat we toch op deze kleine ronde bijna de verkeerde route namen. En wat een prutbende door die weilanden. Zomp zomp, glibber glibber. De fakkels maakten het wel sfeervol en ook op het veld was het gezellig met een kraampje hondenspullen, lekkere hondenkoekjes, kerstlampjes, glühwein en warme chocolademelk. Op het veld werd na afloop, toen iedereen de ronde had gelopen, nog een hindernisbaan genomen en dat was het meest spectaculair. In het begin stonden twee partytenten, met daaronder ballonnen en slingers te wapperen en verderop rare grote reclamepoppen, grote kisten waar de honden tussendoor moesten zigzaggen. Helemaal aan het eind stond de pakwerker te schreeuwen en uit te dagen, staand achter een (sloop-) auto die dwars stond geparkeerd. De honden moesten dus over een flinke afstand rennen en tot slot een sprong maken. Ook werden er op dat stuk schoten gelost. Veiligheidshalve was de auto bedekt met vloerbedekking, zodat er goed grip was. Honden die niet zo hoog durfden, konden de alternatieve route kiezen en dat was over de motorkap. Op het traject werd met een elektronisch oog de snelheid gemeten. Hoe snel mijn hond was weet ik niet meer, maar laatst hebben we nog gemeten en toen zat ze op een snelheid van 31 km per uur. Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat wij natuurlijk allang geoefend hadden. Dat neemt niet weg dat de deelnemers die uit den vreemde kwamen, hoog eindigden. Die hadden daar duidelijk al ervaring mee.

2 Die caravan heeft nog een poosje op het veld van de vereniging gestaan en die bleef aantrekkingskracht behouden. Ik ben blij dat hij nu afgevoerd is. In februari meegedaan met onze eerste indoor GG wedstrijd, manege Callantsoog. Misschien had ze de manege ervaring van december nog in haar koppie, maar het was in deze wedstrijd dat ze ineens heel jolig begon te rennen door de ring. Toen vond ik het nog wel grappig. In maart voor het eerst weer outdoor een GG wedstrijd van de NVBH bij KC Rotterdam, bij min10 graden C! Wat was het koud en wat heb ik een bewondering voor de keurmeesters. Die stonden plichtsgetrouw de hele dag buiten in de kou met een harde gure wind om de oren. Op het veld kon je niet verblijven, hoewel sommigen het aanvankelijk probeerden. De kantine van KC Rotterdam moet een record omzet hebben gedraaid, want we zaten allemaal binnen te kleumen bij de kachel.

3 Koud! Niet normaal. Vervolgens 1 april HC Oud Woensel. Deze vereniging ligt in een woonwijk, dat betekent katten, wat weer inhoudt dat MayDay s motivatie buiten het verenigingsterrein lag en niet in de ring. Medio april hadden we een thuiswedstrijd en dat begon ook weer ernstig verkeerd. Ze schiet de ring door richting bushokje, vindt vervolgens een flos die daar gewoon lag en kwam het heel enthousiast terugbrengen. Een mooi staaltje van onbedoeld zelfbelonend gedrag. Je verzint het gewoon niet. Maar ik was de puntjes weer kwijt. 9 mei nogmaals naar KC Rotterdam en 20 mei KC Scheldezoom in Bergen op Zoom. Dat was een eindje tuffen zeg. Maar ik was op tijd. Een prestatie op zich. Applaus voor mezelf. Hoogeveen, met lijnen op de grond. 16 juni KV Nieuwegein en 30 juni KC Hoogeveen. In Hoogeveen kreeg ik mijn zelfvertrouwen weer een beetje terug, 184 punten. Nog niet geweldig maar ik had wel het gedrag (uitbreken)doorbroken. Dat terwijl ze daar echt alle kanten op kon vliegen. Er was

4 trouwens ook een vliegveld vlakbij. Je kon de vliegtuigen bijna uit de lucht pakken. Hier ook weer de ringlijnen op de grond geprikt. Dat zie je steeds vaker. Op 14 juli een weekendje weg naar KC de Kempen. We (team Flipsen) deden mee met een Obediencewedstrijd Nederland Duitsland. Voor op de zaterdag was er een workshop georganiseerd. Uwe Werner, een Duitse keurmeester, gaf daar diverse tips. Ik was deelnemer zonder hond. De hond had een rustdag, want de dag erna was de wedstrijd. Ik heb met MayDay in een tentje geslapen op het terrein van KC de Kempen.

5 Ook op deze wedstrijd was ze gelukkig weer keurig binnen de lijntjes gebleven, dus een goed gevoel. Het was ook een bijzondere wedstrijdervaring. Je moest het hele programma achter elkaar lopen. De ene helft werd op veld A gedaan, dan je hond meenemen, onder appèl, naar veld B, voor het tweede gedeelte. Het vergt best veel concentratie. Zie voor meer informatie 21 juli KC Rotterdam, workshop GG door Birgit van Gestel. Het was 40 graden warmer dan in maart. Maar gelukkig was er ook gelegenheid voor een duik in de sloot. Effe afkoelen hoor. De workshop vond plaats onder een partytent, heel apart. Training op de vierkante meter. 28 juli KC Rotterdam weer een GG wedstrijd en 11 augustus KC de Kempen, de laatste voor het NK. Op 1 september zou het NK worden gehouden bij VVH Valkenswaard. Ik vroeg me echt af of ik wel mee kon doen en ook of ik wel mee zou doen als ik wel uitgenodigd werd. Uiteindelijk volgde er een uitnodiging van Cynophilia, want ik voldeed aan de kwalificatie eisen op basis van de wedstrijdpunten uit najaar En ja, als je wordt uitgenodigd, dan moest ik ook maar gaan, want misschien krijg je de kans niet meer. Dat had trouwens nog wat voeten in aarde. Ik had namelijk die week een mechelaar erbij gekregen en dat gaf nogal wat herrie als ik het spul uit moest laten s morgens. s Morgens zou uur zijn. Ik heb het als volgt aangepakt. De avond ervoor MayDay in de bijkeuken, en Ayla met Mystha, de nieuwe, achter in de kennelschuur gedaan. s Morgens meteen Mayday in de auto gestopt en deze op de parkeerplaats verderop gezet. Toen de andere dames uitgelaten (die twee samen maakten namelijk geen herrie) en die vervolgens in de bijkeuken geparkeerd. Ik kon toen via de kamerdeur naar buiten en zodoende zou Mystha gewoon denken dat ik in huis was. Ik was bang dat ze de boel bij elkaar zou blaffen als ik de hielen zou lichten. Nou, alles volgens plan gelopen en in alle rust vertrokken. In Den Bosch bij de Lucht Mayday uitgelaten en eten gegeven. De eerste etappe zat erop. Om moesten we lootjes trekken voor het startnummer. Dat waren Merci chocolaatjes met daarin je startnummer. Op een NK moet je het programma twee keer lopen, 1x s morgens en 1x s middags. Je loopt dus feitelijk twee hele wedstrijden. Bij iedere wedstrijd keuren er twee keurmeesters. Het cijfer voor de oefening is dan het gemiddelde van die twee cijfers. Een bemoedigend woordje van een van de keurmeesters, dhr. Van de Meulengraaf.

6 Afleiding genoeg zou je zeggen. Kijk nou toch. Ik kan de koekjes ruiken. Zit tijdens volgen. Los volgen middagwedstrijd, dit was om uur, we hadden er al een wedstrijddag opzitten, want we waren inmiddels al 10 uur op de been. Trots op mijn meisje.

7 In het middagprogramma, bij de allerallerlaatste oefening, het vakzenden, schoot ze door het afzetlint van de ring en dat werd een diskwalificatie. Het vak stond toen schuin opgesteld in de hoek van het veld en dat was anders dan s morgens (zie foto voor de ochtendopstelling). Jammer, daarmee alle punten kwijt. Hoe dan ook het was een geweldige ervaring. Ik zou best volgend jaar weer mee willen doen, maar dan moet echt de kwaliteit beter. Dus dat wordt de missie voor 2014! In de nieuwe competitie nu drie wedstrijden gelopen (27/10 Dronten, 13/11 Voorne Putten en 24/11 KC Delft. Een wedstrijd daarvan, in Dronten, een ZG gelopen (215). Hiermee dus wel de eerste kwalificatiepunten binnengehaald. In Delft een heel relaxte hond, vrolijk ook. Maar wat een slordig werk. voorlopig maar even wegwezen! Ik heb ook mijn trots. En, mevrouw Flipsen, wat heeft u nog meer gedaan? ik al wat over verteld. maar daar heb

8 In de zomerweken stage gelopen voor Kynologisch Instructeur bij de VDH Lelystad en de stageopdrachten uitgewerkt. Training met spiegels gezien, vooruitsturen met paaltje, een puppenbrug was er ook. Ik wist niet dat het bestond. MayDay heeft daar ook een paar manwerk gedaan, ik was er immers toch. Kortom veel nieuwe dingen gezien en geleerd. Tijdens de opleiding voor Kynologisch Instructeur moest ook af en toe het hondje mee. Praktijk examen gedaan op 13 oktober in Lelystad. De regen kwam met pijpenstelen naar beneden, lesgeven onder het afdak, en. geslaagd! Jippie, in the pocket. Op 13 april bij Kringgroep NVBH, te Almere geprobeerd het IPO 1 examen te halen en daarvoor op hun verenigingsveld een paar keer meegetraind. Bij het examen was het speuren voldoende, maar bij appèl nam ze de poten, nog voor ik kon beginnen. Dat betekent een diskwalificatie. Op 12 oktober bij HSV Venhuizen nogmaals examen, weer speuren voldoende, maar nu ook weer niet kunnen starten met appèl. Zonde. En dat vond de keurmeester ook. Ik moet het echt op gaan lossen, want zo schiet het niet op. Om toch maar positief te eindigen: op 19 oktober tijdens de door de fokker van MayDay georganiseerde kenneldag afspraken gemaakt m.b.t. meetrainen bij een andere vereniging om dingen die nu fout gaan te keren. D.w.z. we gaan niet iets afleren, maar iets nieuws aanleren. En dat is waar ik voor ga. Nou, dat was het weer. Keep your head up, keep your mind set. Vol goede moed springen we 2014 in! ( Wordt vervolgd) 9 december 2013 Petra Flipsen