Nieuwsbrief Jorim Rietdijk

Transcriptie

1 Use this area to offer a short preview of your 's content. View this in your browser Maar een ding weet ik zeker-en daarbij vergeet ik wat achter mij ligt en strek ik me uit naar wat voor mij ligt- ik snel recht op mijn doel af; ik wil de prijs behalen die, nu God mij door Jezus Christus geroepen heeft, in de hemel voor mij klaarligt. Filippenzen 3:14 Nieuwsbrief Jorim Rietdijk Jaargang 8 Nummer 1 September 2016 Persoonlijk Lieve familie, vrienden en kennissen. Het is fijn om deze nieuwsbrief weer naar je te mogen versturen en te delen van een aantal dingen die de afgelopen maanden in mijn leven gebeurd zijn. Allereerst heb ik verteld in mijn vorige nieuwsbrief dat mijn contract beëindigd zou worden bij het leger des heils. Dit betekent dat ik een aantal maanden moet wachten om daarna mij weer te kunnen aanmelden voor een nieuw oproep contract als verpleegkundige bij het leger des heils. Dit

2 zou dan vanaf november 2016 weer kunnen, wat betekent dat ik in oktober contact op zal nemen om te zien of een nieuw contract mogelijk is. Ik vertrouw erop en bid er ook voor dat dit mogelijk zal zijn. Zo niet dan zal ik een andere plek moeten gaan zoeken waar ik een oproep contract kan krijgen. Mijn voorkeur heeft het leger des heils, omdat ik bekend ben met de doelgroep, het werken en omgaan met deze doelgroep en wat zeker belangrijk is ik heb daar ook veel geleerd. Zoals je weet woont mijn collega met zijn gezin sinds januari van dit jaar op aruba. Op veel zondagen preekte hij in verschillende kerken en gemeentes. Door zijn vertrek naar Aruba betekende het, dat hij veel van deze preekbeurten moest cancelen. Nu zijn er een aantal van deze gemeentes en kerken die ons al jaren trouw steunen met financiën voor ons werk op Aruba en Cuba. Zij hebben aan me gevraagd of ik deze diensten in de plaats van Peter wilde doen, wat betekent dat ik de mogelijkheid heb gehad om het afgelopen half jaar 6 keer te mogen preken in verschillende gemeentes. Nadat ik vorig jaar in mijn eigen gemeente gepreekt had, had ik er ook al een tijd voor gebeden, of het de tijd was om nieuwe stappen in geloof te zetten en uit te delen van al datgeen wat ik met name op het zendingsveld in de praktijk geleerd heb. Met name geestelijke groei, geestelijke volwassenheid en persoonlijke volwassenheid. De mensen waren zeer positief en binnen een aantal gemeentes hebben mensen ook tegen me gezegd om hiermee door te gaan. Nu zijn er ook mogelijkheden om tussen de reizen door die ik naar aruba maak, te blijven voorgaan in deze gemeentes. Een aantal jaar geleden had ik nooit kunnen bedenken dat ik ooit op een katheder zou staan, en dat terwijl ik niet eens dominee ben, ik vind het toch wel bijzonder. In augustus heb ik afscheid moeten nemen van mijn opa op de mooie leeftijd van 95 jaar!! De afgelopen jaren woonde mijn opa al in het verpleeghuis in Eindhoven en ging ik regelmatig met mijn vader bij hem op bezoek. Ook al besef je in de afgelopen jaren dat het moment een keer komt dat je afscheid moet nemen van je opa, toch ging het dan opeens allemaal heel snel. Gelukkig heb ik nog persoonlijk afscheid kunnen nemen van hem, was hij nog bij kennis toen ik kwam en kon ik nog dingen tegen hem zeggen. Hij was een gelovig man, gelukkig is lijden hem bespaard gebleven en is hij "Thuis met een hoofdletter" en dat geeft alttijd troost.

3 A ruba en Cuba Van 28 September tot en met 27 Oktober vertrek ik weer naar Aruba voor een zendingsreis. Ik heb er zin in en het voelt ook altijd weer een beetje spannend, omdat je nooit weet wat zo'n reis brengen zal. Ik zie er naar uit om naar het ziekenhuis te gaan en naar de wijk San Nicolas. Ik heb verwachting van de ontmoetingen met mensen die zullen plaats vinden. Ik besef dat dit iets is wat je niet van te voren kan regisseren, het is ook niet iets van dat zal ik wel even doen. Ik besef dat ik mensenlevens en hun omstandigheden niet kan veranderen. Maar ik geloof dat God het

4 kan en dat Hij dat doet door mij en jou Van 14 tot en met 21 oktober ga ik heen. Daar zie ik naar uit om te mogen met Peter en Joshua naar Cuba toe. geven, maar daardoor ook weer Joshua is de afgelopen tijd veel in geestelijk te mogen groeien. Cuba geweest voor zijn werk en de controles op de luchthaven zijn strenger geworden. Tot nu toe hebben we alle keren alle bijbels en materiaal het land in kunnen krijgen. Ook nu zullen we weer veel meenemen en daar is ook gebed voor nodig dat niets in beslag zal worden genomen. Verder is er in Cuba een raad van kerken, die alle bijbels en materiaal beheren die het land binnenkomt. Zij moeten dat verdelen over de kerken van dit land. We zijn er al achter gekomen dat dit niet eerlijk verloopt. Wel hebben we de afgelopen keren altijd ontzettend veel materiaal van hen gekregen (al moesten wij daar wel een geldbedrag voor neerleggen, wat in eigen zak verdwijnt). Maar wij hebben zo wel heel veel kerken kunnen zegenen hiermee, die anders niets of nauwelijks zouden ontvangen. Nu is het zo dat de contactpersoon daar gezegd heeft dat we deze keer niets zullen krijgen. Uiteraard zullen we er toch heen gaan en ook daarin is gebed nodig dat God het hart van deze man zal bewerken en dat hij bereid zal zijn om ons te helpen.

5 Evangelisatie Nederland Ik wil iets met je delen van een ontmoeting die ik had een aantal weken geleden tijdens een evangelisatie actie in Ridderkerk. Ik sprak met een jonge vrouw uit Syrië, een christen en twee jaar geleden is zij gevlucht naar Nederland. Dit vanwege het feit dat ze vermoord kon worden, omdat ze christen was. Ze wilde niet precies vertellen wat ze meegemaakt had, want dat vond ze te moeilijk. Maar vanuit wat ze vertelde kon ik wel opmaken dat ze verschrikkelijke dingen had gezien/meegemaakt. Dat die angst diep zat kon ik wel merken. In die middag waren wat verderop kinderen met een klappertjes pistool aan het spelen. Voor ons niets ongewoons, maar telkens als er een klappertje in de verte afging schrok ze en dook ze als het ware ineen. Ook tijdens het gesprek als er moslim mensen voorbij kwamen, was ze heel schichtig en begon ze gelijk te fluisteren, zodat ze niet zouden horen dat we over Jezus aan het spreken waren.tijdens dit gesprek besefte ik goed wat het betekent om vrijheid te hebben. Vrijheid die we nu nog hebben om openlijk met mensen te spreken, zonder bang te zijn dat we worden opgepakt en in de gevangenis worden gegooid. Het is wel mooi dat ik deze jonge vrouw kon bemoedigen. In Rotterdam is er een Syrische gemeente, waarvan ik ook iemand persoonlijk ken. Dus ik kon haar ook daar naar toe verwijzen, zodat ze ook mede christenen kan leren kennen. Wat me ook bij gebleven is, is het feit dat ze zei: dat toen ze naar Nederland moest vluchten er heel veel christenen zouden wonen in dit land en dat alles christelijk zou zijn. Ze was een beetje teleurgesteld, want in de twee jaar dat ze nu in Nederland is, heeft ze gezien dat dit niet zo is. Ik kan aan de ene kant denken dat is ook

6 naïef, maar aan de andere kant hoe komt het dat zij dit zo ziet? Wat zegt dit over ons als christenen? Hoe is ons getuigenis dan? Wat laten we zien aan de mensen van onze relatie met Jezus? Ik mocht haar gelukkig wel vertellen dat er in Nederland christenen zijn en vele organisaties die zich inzetten voor het koninkrijk van God in Nederland en dat is ook iets om dankbaar voor te zijn. Gebedspunten: Voor een veilige reis en tijd in Aruba en Cuba. Dat we al het bijbelmateriaal en laptops Cuba in kunnen krijgen. Dat de raad van kerken ons veel bijbels en ander materiaal zullen geven.

7 Dat ik opnieuw in november een contract zal krijgen bij het Leger des Heils. Dankpunten: Voor gezondheid en Zijn zorg voor mijn leven. Voor de financiën waardoor het mogelijk is dat ik deze reizen kan maken. Voor familie, vrienden en kennissen en voor hun steun en betrokkenheid in mijn leven. Colofon Jorim Rietdijk Stierstraat BK Dordrecht

8 Voor giften: Stichting WEN NL11INGB OVV Jorim Rietdijk Thuisfront commissie: Marinka Rietdijk Copyright * 2016,All rights reserved. Want to change how you receive these s? You can update your preferences or unsubscribe from this list

9