Imani Belgium vzw NIEUWSBRIEF

Transcriptie

1 Imani Belgium vzw NIEUWSBRIEF 25 december 2011 Vijfde jaargang - Nr.12 IN DIT NUMMER Voorwoord Eerste kennismaking Studentensponsoring Sophie getuigt Brief van Belinda Over Assisi Clinic Mang ang a kleuterschool Brief van Fenny V.U. Frans Van Miert Heieinde Oud-Turnhout Voorwoord. December, tijd om afscheid te nemen van het oude jaar en om hoopvol uit te kijken naar wat zal komen. Voor de jongeren kan het niet snel genoeg gaan. Volgens hen houdt het nieuwe jaar de belofte in dat al hun dromen en verwachtingen zullen uitkomen. Voor de ouderen onder ons is er weer dat jaartje meer op de teller van het leven. Traditioneel is dit ook de tijd om nog snel een en ander bij te stellen, te becijferen, te becommentariëren, uit te leggen en te argumenteren. Kortom, om de papierwinkel op orde te brengen en zo het nieuwe jaar te beginnen met een propere lei en veel goede voornemens. Het heeft natuurlijk alles te maken met administratie verplichtingen. Voor sommigen ook met het verlangen naar een bevestiging van de resultaten die de inzet gedurende het jaar heeft opgeleverd. Voor anderen het moment om een breuk te maken met een minder aangename periode en dus de gelegenheid om met frisse moed uit te zien naar betere tijden was voor Imani een zeer druk jaar met activiteiten allerhande. Soms ging dat niet zonder stress. Maar dankzij de hulp van heel veel trouwe sponsors en medewerkers kon, tot ieders tevredenheid, alles tot een goed einde gebracht worden. En dat was heel wat! Iedereen mag dus weer fier zijn op wat we samen in Kenia hebben kunnen realiseren. Liever dan een opsomming te geven, laten wij in deze nieuwsbrief enkele getuigen aan het woord. In hun eigen stijl doen zij hun verhaal en drukken zij hun waardering en dankbaarheid uit. Voor ons is dat reden genoeg om samen met jullie op dezelfde weg verder te gaan. Voor 2012 wensen wij jullie allen veel voorspoed en geluk, een goede gezondheid, veel energie, een flinke dosis optimisme en een gezond geloof in de medemens. Frans Van Miert 1

2 ONZE EERSTE KENNISMAKING MET AFRIKA/KENIA De verzending van de container met hulpgoederen naar Oyugis/Kenia was voor ons van doorslaggevende aard om voor de eerste keer mee te reizen naar Kenia. Samen met Frans hebben we veel tijd gestoken om de container vol te krijgen met allerlei spullen die bruikbaar waren voor onze projecten in Kenia. Toen we ongeveer wisten wanneer de container zou toekomen in Oyugis zijn we vertrokken de container achterna. Na een mislukte start ( vliegtuig overboekt ) kwamen we in Oyugis aan voor een ruim 3 weken durend avontuur. De eerste kennismaking met het gebied waar we werkzaam zijn is zowel voor Rita als voor mij erg confronterend geweest. De omstandigheden waarin de bewoners van dit landelijk gebied leven zijn alles behalve rooskleurig. Vele hutten zijn in zeer slechte toestand, geen water, geen elektriciteit, geen wegen, weinig eten, geen werk en leefomstandigheden waaraan wij als Europeanen zeker niet gewoon kunnen worden. We hebben nu met ons eigen ogen kunnen vaststellen dat alle middelen die wij ter beschikking stellen voor de verschillende projecten goed terecht komen en ook wel echt noodzakelijk zijn om het lot van deze mensen te helpen verbeteren. Ondanks dat alles wat wij doen maar een druppel is op een hete plaat zien we toch dat al het werk dat wij samen met het Imani team in Oyugis doen zijn vruchten begint af te werpen. Verschillende van de vrouwengroepen waarmee we samenwerken zijn erg actief en zij willen vooruit en dat geeft ons een goed gevoel. De ontmoeting met Sofie, onze contactpersoon ter plaatse, heeft op ons een grote indruk gemaakt. Ik zou haar durven vergelijken met Zuster Tereza. Zij is de steun en toeverlaat van de plaatselijke bevolking die met alle mogelijke problemen bij haar terecht kunnen en die samen met ons dan probeert de meest dringende nood te lenigen maar dat lukt natuurlijk niet altijd. De materialen die op de container zaten zijn allemaal goed terecht gekomen hetzij in ziekenhuizen, in scholen, bij de mensen zelf. De nieuwe klaslokalen van de Mananga Youth Group die nu per 1 januari in dienst worden genomen zien er met het meubilair schitterend uit. Ook de buitenkant, geschilderd met de verf van Frans Bernaerts, maken van deze school een echt pareltje. De dankbaarheid van de verschillende gezinnen, de verschillende groepen, de verschillende studenten en alle personen die wij persoonlijk bezochten is erg groot en dat geeft ons de kracht om verder te doen. Voor ons was dit een zeer leerrijke reis en realiseren wij ons, nu nog meer dan voorheen, in welke luxueuze omstandigheden wij hier in België mogen leven. Een vervolgreis zit er voor ons zeker nog in. Michel Van Riel De ganse dag zat hij daar, de kleine Obama, in de schaduw van de mangoboom, braaf op het stoeltje dat iemand hem had gegeven. Als in een onzichtbare glazen kooi die hij op straf van ik weet niet welke zware sanctie niet mocht verlaten. Vrouwen en mannen liepen langs hem heen, op en af, om de container te lossen. Hij moest dus wel bij een van hen horen. Een jonge studente komt de speelplaats van de kleuterschool opgewandeld. Het kleine ventje veert recht en spurt naar haar toe. Mama! 2

3 STUDENTEN SPONSORING PROGRAMMA EDUCATION.EDUCATION... EDUCATION... WE NEED EDUCATION dat zingen de kleintjes in ons schooltje!!! Niet alleen de allerkleinsten maar ook de jongeren need education! Met een tas vol brieven en kleine geschenken van de sponsors vertrekken we steeds naar Kenia om al onze studenten te ontmoeten. De meeste van hen hebben we kunnen spreken en allen zijn zeer dankbaar de kans te krijgen om naar de school te kunnen gaan. Tijdens ons verblijf hebben we weer vele andere mensen leren kennen. Vooral grootmoeders met kleinkinderen en weduwen met eigen kinderen en kinderen van overleden broer of zus. Kinderen met klinkende namen zoals Fidel Castro, Bill Clinton en Tukiko! Dezelfde problemen werden steeds herhaald, kinderen worden van school gestuurd of kregen hun certificaat niet wegens achterstallige betalingen van het schoolgeld. De schoolfee balance gaat dan gemiddeld over een bedrag van 50 euro. Daarom hebben we besloten meerdere studenten op te nemen in een vernieuwd studentenprogramma, om hen bij te staan in de betaling van het schoolgeld, d.w.z. dat ze 100 euro steun per schooljaar zullen krijgen. De studenten waarvan we het volledige schoolgeld inclusief zakgeld, uniformen en schoolgerief betalen blijven opgenomen in het programma omdat dit wezen zijn of waarvan de familie zeer arm is of zoals b.v. Maureen, een jong meisje die graag iets van haar leven wil maken, haar moeder is overleden en zij is verstoten door haar vader. Zij verdienen het : Onderwijs! Annemie Giedts Tukiko en Deborah Maureen HET KAN NATUURLIJK. Ook aan de meisjes van klas 7 en 8 van de Nyandiwa lagere school werd maandverband uitgedeeld. Enkel zij die het reeds nodig hadden werden gevraagd zich in de rij te zetten. Hela, Lisa, jij hebt er toch nog geen nodig Het kan elk moment gebeuren antwoordde het meisje laconiek. Plezant toch?

4 SOPHIE GETUIGT Dit laatste bezoek was apart, niet zoals vorige bezoeken. Dat kwam door de aankomst van de container en de drukke activiteiten die daarna volgden. Toen de container toekwam was er een mengeling van gevoelens en veronderstellingen omdat alleen het Imani team kon weten wat er in de container stak. Toch moesten we vaststellen dat wat leefde in onze verbeelding zeer veel verschilde van de echte inhoud. Assisi was de eerste groep om hun deel op te halen. Toen zij de hospitaalbedden zagen waren ze zo verbaasd dat zij eraan dachten om niet te delen met andere dispensaria. We hadden daar alle begrip voor want de bedden waren werkelijk zeer mooi. Toen zij dan later hun meubilair en uitrusting in de kliniek hadden geïnstalleerd ging het verhaal rond en de ganse Assisi gemeenschap zakte af naar de kliniek om het nieuwe meubilair te bekijken. De trip naar Agawo dispensarium was een nachtmerrie omwille van de felle regen en de overstroomde wegen. Ondanks dat, zullen de vrouwen van die gemeenschap niet meer over zulke wegen moeten reizen om te gaan bevallen in het district hospitaal. Zij beschikken nu over bedden die kunnen gebruikt worden om te bevallen. De patiënten zullen voor geruime tijd geen (latex) handschoenen moeten kopen als zij in het dispensarium verblijven, want Imani Belgium bracht grote hoeveelheden mee. Het Nualgosi dispensarium is gelegen in een zeer droog en achtergestelde streek, maar werd niet vergeten. Zoals Assisi en Agawo kregen ook zij hospitaalbedden en andere spullen. Puur geluk dat er net een kindje geboren was. Je kan je geen betere test bedenken dan snel een bed in elkaar te zetten om het door moeder en kind te laten uitproberen. De nieuwe klaslokalen zijn een meesterstuk, zelfs met ruime toiletten die nu af zijn en klaar om geschilderd te worden. Iedereen die passeert kijkt nieuwsgierig om. Ze kunnen niet geloven dat het een kleuterschool is. De klassen zijn buitengewoon in vergelijking met andere scholen. Met dank aan Imani Belgium voor de sponsoring, het tekenwerk, het nauwkeurig toezicht bij elke fase van de bouwwerken, voor de raad en de aanmoediging. De huizen voor Peres, de kinderen van Peres, de kinderen van Kennedy, Grace Ouko, Peter Kwanya, Pheabe Opiyo an Mary Awino waren voor mij een hele uitdaging. Ik moet toegeven dat ik werkelijk beschaamd was om te zien in wat voor een huis Peter leefde. Ik had het voordien niet gezien. Ik wist alleen dat de moeder een oudere zoon had die ergens in Mombasa verbleef, maar ik wist niet dat het Peter was die teruggekeerd was en onder een afdak van plastiek leefde. UITDAGINGEN Dit laatste bezoek liet mij een heleboel uitdagingen na. Als ik 's morgen opsta of als ik 's avonds thuis kom zijn er altijd wel één of meerdere vrouwengroepen, vrouwen of mannen rond mijn huis. Iedereen wil mij afzonderlijk spreken alsof ze een geheim willen vertellen. Tenslotte komt het er op neer dat ze persoonlijk hulp willen, of gezondheidszorg, of sponsoring voor hun studie, of huizen, of eten, of dat Imani met hun groep zou samenwerken, of zelfs een job bij Imani. De kinderen uit 4

5 de omgeving vragen mij ballonnen en ballen en ook wanneer jullie terug komen. Veel mensen kwamen om hulp te vragen voor geneeskundige behandeling. Wat mij het meest getroffen heeft is de vrouw die bij mij kwam met een vreemd opgezwollen onderbuik. Ze zei dat het al twee jaar zo was en dat ze moest geopereerd worden. Toen ze haar jurk voor mij open deed om het te tonen, het was zo jammerlijk, leek het op het hoofd van een baby zonder ogen of oren. Haar man had haar verwaarloosd en het hospitaal vroeg geld voor de operatie. De kwestie hier is niet enkel de vraag om geld. De kwestie is dat ingeval zij zou sterven na de operatie of wanneer er verwikkelingen zouden volgen, Imani de schuld zou krijgen in plaats van geprezen te worden om geprobeerd te hebben om hulp te bieden. Medische hulp is erg ingewikkeld. Ik heb haar aangeraden om naar Artsen zonder Grenzen in Homabay te gaan, maar ze ging weg met het gevoel dat ik haar niet wilde helpen terwijl we anderen wel helpen. Toen leden van groepen kwamen om hun spullen op te halen konden andere mensen niet begrijpen waarom Vrouwen groepen. Ze hebben ontdekt dat Imani via groepen werkt. Voordien waren er natuurlijk reeds groepen, maar sommigen zijn inderhaast gevormd om met Imani te kunnen samenwerken. Zelfs wanneer ik hen naar andere organisaties verwijs die beschikken over veel fondsen, terreinwagens en grote namen, dan lijkt het of ze dat niet als antwoord kunnen aanvaarden. Alles wat ze zeggen is: "Waarom weiger je met ons te werken?" Huizen. Iedereen wil nu een huis. Hun argumenten, hoewel niet met zoveel woorden gezegd, zijn: "Als Imani huizen bouwt voor mensen, waarom dan niet voor mij?". Een man kwam me vertellen dat hij en zijn vrouw tien kinderen hebben, en dat wanneer zij allen in huis zitten mensen van zo ver kwamen om dan te vertrekken met een zware lading, terwijl zij nabij woonden en niet gevraagd werden om dingen op te halen. Het blijft een zware taak om voortdurend uit te leggen hoe wij alleen maar met groepen werken en dat sommige dingen bestemd waren voor bepaalde mensen of groepen. Ook dat we maar een kleine organisatie zijn en dus onmogelijk met iedereen kunnen samenwerken. Zij konden ook moeilijk verstaan dat ik niet degene was die dingen weg te geven had, maar wel het Imani Team en Imani Belgium. De Mang'ang'a jeugdgroep kreeg plotseling een instroom van kandidaten die lid wilden worden. Toen de groep eerder al op muren advertenties plaatste voor de jongeren om toe te treden schenen ze het nut niet in te zien. Nu is het natuurlijk moeilijk om te oordelen wie oprecht interesse heeft om lid te zijn of wie er slechts bij wil zijn met de verwachting wat te krijgen. er niet genoeg plaats is. Dus zou ik voor hem een extra huis moeten bouwen. Toen ik hem onze manier van werken uitlegde zei hij dat hij nu klaar was om bij de vrouwen groep snit & naad te gaan omdat, toen hij jonger was, hij gedurende 23 jaar kleermaker is geweest. De invloed van Imani heeft zich werkelijk verspreid rond Karabok, Nyalgosi, Agawo en Nyatindo. Denk maar aan het uitdelen van maandverband aan de meisjes van Karabok tijdens de bijeenkomst van hun ouders. De helft van de vrouwen en meisjes dragen de Imani tas mee naar de kerk! En de opdruk over onderwijs wordt uitgeschreeuwd! De enige uitdaging is dat als ik geen huis kan bouwen, geen kind kan sponsoren, niemand kan laten hospitaliseren of eten geven, dan blijft er nog altijd de vraag: "Geef mij een tas." The roots of education are bitter but the fruit is sweet. 5

6 Eten. Voor mij is dat een echte uitdaging omdat zij, die om eten komen vragen, oud zijn, zwak en rondweg hongerig. Dat wil zeggen dat ik voor hen eerst iets te eten moet maken alvorens met hen te spreken. Toen uw team bij mij was, had ik elf zakken maïs opgeslagen om te verkopen in januari als de prijzen hoger zijn. Nu blijven er nog slechts vijf over omdat ik niet kan weigeren om het aan zulke mensen te geven. Ik klaag niet. Ik heb zulke situaties vroeger zelf meegemaakt toen ik ook niet wist waar onze volgende maaltijd vandaan moest komen. Maar op één of andere manier kwamen mensen altijd ter hulp, en ik en mijn kinderen hebben het overleefd. Imani heeft op kantoor talrijke bezoeken gehad van vertegenwoordigers van scholen die kwamen vragen voor maandverband voor hun studenten. En het was voor hen 7/12/2011 Beste allemaal, Hoe gaat het met jullie. Hoe gaat het met jullie broers en zusters. Ik hoop dat zij het wel stellen. Eerst wil ik zeggen dat met mij hier thuis alles in orde is. Ik wil jullie bedanken voor alles wat jullie voor mij gedaan hebben. De melk die jullie voor mijn kind kopen maakt het mij nu veel gemakkelijker en ook mijn moeder is daar zeer blij om. Nu ik haar melk kan geven en degelijk voedsel voelt mijn kindje zich zoveel beter dan voordat we van jullie hulp kregen. Mijn baby is nu fit en ziet er zo schattig uit dat iedereen wel fier zou zijn om haar te dragen. Ze begint nu ook met dingen te spelen omdat ze zich zo goed voelt. En ik zal jullie nog veel meer bedanken de dag dat jullie terugkomen om haar te zien. Mijn moeder voelt zich ook goed. Zij groet jullie en is zeer dankbaar voor de vele dingen die jullie voor mij, haar dochter, gedaan hebben. Mag de zegen van onze heer Jezus Christus met jullie allen zijn. Heel veel dank. Belinda Akoth Riaga moeilijk te begrijpen waarom we bij hen niet kunnen bedelen. De maandelijkse thuishulp aan families. De nieuwe families die we elke maand hulp geven is een andere uitdaging. Een week na de bedeling van november waren ze aan het wachten bij mij thuis, in het kantoor of ze stuurden iemand om te zeggen: "Het is op." Samuel, misschien herinner je hem, ging zelfs verder en verkocht het eten van zijn eigen kinderen om alcohol te kopen. Als we geen andere manier vinden om zijn kinderen van voedsel te voorzien, zullen we uiteindelijk voor een andere familie moeten kiezen. Als projectmanager wil ik deze gelegenheid aangrijpen om Imani Belgium te danken voor jullie geweldige steun die nog is toegenomen sedert het begin van onze samenwerking. Jullie hebben onze veldactiviteiten enorm verbeterd, jullie hebben ons dingen laten uitvoeren die zelfs grote organisaties in dit gebied niet konden waarmaken, die er zelfs niet aan gedacht hebben of het gewoon niet gedaan hebben, ondanks al hun grote mogelijkheden en opportuniteiten. Imani Kenia kijkt verder uit naar een gezonde samenwerking met Imani Belgium. WIJ BESTAAN OMDAT JULLIE ER ZIJN Redemptah Sophie A. Otieno Belinda is 17 jaar en is de oudste dochter uit een gezin van zeven kinderen. Haar moeder is weduwe en heeft wervelkolomtuberculose. Belinda gaat nog naar school en zit in het derde jaar middelbaar onderwijs in Nyandiwa. Zij is moeder van Michelle, een dochtertje van acht maanden. 6

7 Joan, de verpleegster van Assisi Clinic, doet haar relaas in een zeer sierlijk handschrift. 26 december ASSISI CLINIC De bouw van de kliniek bracht volgende verbeteringen voor de gemeenschap: 1. De kliniek wordt veel drukker bezocht en het aantal verhoogt nog elke maand. 2. PMTCT (Overdracht van moeder op kind) is verminderd in onze gemeenschap en er wordt zeer goed gereageerd op VCT-diensten (vrijwillige raadplegingen en testen I.v.m. HIV). 3. Er worden meer en meer besnijdenissen bij mannen gedaan waardoor in de gemeenschap het percentage va het algemeen voorkomen van HIV/AIDS teruggebracht zal worden tot 60 %. 4. Er worden op de site van Assisi opleidingen georganiseerd voor gezondheidswerkers om zo bewustzijn te kweken met betrekking tot problemen van gezondheid en hygiëne binnen de gemeenschap. Ter zelfder tijd worden huishoudelijke gegevens verzameld en wordt degelijke deskundige informatie gegeven. 5. Zwangere moeders worden aangemoedigd om regelmatig op consultatie te komen en ook hier wordt meer en meer gevolg aan gegeven. Wij zijn de weldoeners oprecht dankbaar voor de hulp aan onze gemeenschap door de bouw van de nieuwe Assisi kliniek. Onze enige wens is om een laboratorium te hebben om ook voor andere ziekten goede diensten te kunnen verlenen. OVER ASSISI CLINIC MANG ANG A KLEUTERSCHOOL Dit zegt alles!!! 7

8 BRIEF VAN FENNY ATIENO Ik neem deze gelegenheid te baat om jullie allen te danken voor de geweldige hulp die jullie ons gaven. Het nieuwe huis dat jullie voor ons lieten bouwen helpt ons op verschillende manieren. Ten eerste slapen we nu in een droge en geschikte plaats waar we vooraf nooit van hadden durven dromen. Ten tweede hebben we nu ook een plaats om bijvoorbeeld goederen en gereedschap op te bergen. Ook onze studieresultaten gaan er sterk op vooruit. We bidden de almachtige vader in de hemel om jullie nog veel dagen te geven zodat jullie ook nog andere mensen kunnen helpen die dezelfde problemen hebben als wij. Als ik in 2012 naar het eerste middelbaar ga, zal ik meer tijd aan mijn studie kunnen besteden, op school, maar ook thuis omdat we nu een geschikte plaats hebben waar we niet afgeleid worden. Thuis zal ik er alle tijd voor nemen zodat ik de beste resultaten kan bereiken. Hoewel mijn ouders financieel niet stabiel zijn, hebben jullie het toch geregeld om ons een woning te geven, waarvoor we jullie overvloedig danken. Wij zijn nu mensen die enige erkenning krijgen in de gemeenschap. Ik heb mijn houding veranderd en mijn hoofddoel is nu om uit te munten op academisch vlak. Bij gebrek aan geld konden sommige van mijn zusters niet naar school gaan. Er zijn seizoenen dat onze ouders het moeilijk hebben om ons te eten te geven. Gewoonlijk lukt het hen niet omdat ze arme ouders zijn. Wat ik wil zeggen is dat na mijn studie ik ook nog bij jullie zal zijn en dat ik mijn leven zal veranderen en ook dat van mijn familie. En ik weet dat met de hulp van de almachtige vader ik het zal waarmaken. Ook in het middelbaar dat ik nu ga volgen zal ik met dezelfde inzet verder werken tot ik het einddiploma behaal. Mijn wens is om naar gelijk welke universiteit te gaan, gelijk waar in Kenia of daarbuiten. Met de meeste hoogachting, Fenny Atieno. Fenny is twaalf jaar en zit in klas 8 van de lagere school. Zij heeft nog zes broertjes en zusjes. Ze heeft een zeer mooi handschrift en is zeer begaafd. Haar ouders zijn arme kleine boeren. Fenny krijgt volgend schooljaar steun om naar het middelbaar te gaan. UW HULP Voor giften met een fiscaal attest* O.S.J. Steunfonds vzw Fietelstraat Oudenaarde Rekening nummer IBAN BE BIC KREDBEBB Met vermelding : Imani-Kenia Voor giften zonder fiscaal attest Imani Belgium vzw Rekening nummer IBAN BE BIC GEBABEBB * vanaf een minimum bedrag per kalenderjaar zoals bepaald door het Ministerie van Financiën. Op dit ogenblik 40,00 per kalenderjaar. WORD LID Iedereen die ons werk in Kenia een warm hart toedraagt kan ons steunen door lid te worden van de vzw Imani Belgium word steunend lid en maak 30 euro over op rekening van O.S.J. Steunfonds vzw, Fietelstraat 139 te 9700 Oudenaarde met vermelding van 'Imani Belgium-100' gevolgd door uw naam word gewoon lid en maak 15 euro over op rekening van vzw Imani Belgium met vermelding "Lidgeld " Imani Belgium vzw Heieinde Oud-Turnhout info@imanibelgium.org