Nr voorjaar K w a r t a a l u i t g a v e m e t n i e u w s o v e r d e z w e r f d i e r e n v a n d e z e w e r e l d

Transcriptie

1 Nr voorjaar K w a r t a a l u i t g a v e m e t n i e u w s o v e r d e z w e r f d i e r e n v a n d e z e w e r e l d Vier jaar lang haalden de vrijwilligers van Ilioupolis alles uit de kast om dit dier te vangen voor sterilisatie. Samen met een ander zwerfhondje wierp zij maar liefst 85 pups. WereldAsielen schoot te hulp. Ze zijn er in Griekenland nog steeds van ondersteboven... Lees het complete verhaal op pagina 9. FOUTJE? SORRY! In december vragen wij iedereen om een bijdrage voor het nieuwe jaar. Zo weten we een beetje wat er de komende tijd wel of niet mogelijk is voor de buitenlandse zwerfdieren. Maar in de dure decembermaand komt ons verzoek soms ongelegen; dan wordt betaling uitgesteld en later vergeten. Na een paar maanden vragen we daarom per brief zo vriendelijk mogelijk: Maak alstublieft alsnog uw jaarbijdrage over. Zo ook afgelopen maart, maar toen ging er iets mis. Door een domme fout van ons ontvingen sommige donateurs ook deze brief, terwijl ze allang hadden betaald! Hiervoor duizendmaal excuus, want we begrijpen dat dit enorm vervelend is. WE WETEN DAT U NIET ALTIJD KUNT GEVEN Lees alstublieft deze informatie over de toezending van brieven, WereldKranten en acceptgiro s. 1

2 Donateurs ontvangen vier keer per jaar onze WereldKrant en informatie. Giftgevers ontvangen vier keer per jaar informatie en één keer de WereldKrant. Iedereen ontvangt hierbij altijd een acceptgiro. Oók als u met een automatische afschrijving betaalt en óók als u net een bijdrage heeft overgemaakt. Niet omdat we van u verwachten dat u iedere keer betaalt, maar omdat we héél veel portokosten besparen als we al onze post precies hetzelfde verzenden. U bepaalt dus helemaal zelf wanneer u wel of niet een bijdrage wilt en kunt doen. AEGINA, GRIEKENLAND Het Griekse eiland Aegina heeft geen eigen waterbronnen en daarom moet er iedere dag van het vasteland water per boot worden aangevoerd. Door slecht weer, stakingen of extreme droogte is er wel eens geen watertoevoer. Voor het asiel van de stichting Animal Protection is dat een ramp. Er is dan geen drinkwater voor de honden en er kan niet worden schoongemaakt. Met de hoeveelheid honden die er altijd verblijft, wordt het Wij willen water! dan al snel heel erg vies. Er was daarom ooit al eens geïnvesteerd in een paar tweedehands watertanks, die samen goed zijn voor liter water. Zo kunnen de dieren altijd rekenen op water! Maar eind vorig jaar bleek dat de tanks hun beste tijd hadden gehad. En omdat water zeker geen overbodige luxe is, was er dringend geld nodig voor nieuwe tanks. Gelukkig kwam er snel geld, want dankzij uw donaties Gloednieuwe watertanks. kon WereldAsielen zorgen dat er spiksplinternieuwe tanks kwamen. Mocht Griekenland komende zomer weer geteisterd worden door een hittegolf, de dieren op Aegina hebben water! BADAJOZ, SPANJE Najaar 2007 kwamen we in contact met de Spaanse Mariangeles die zich, geheel conform haar naam, als reddende engel opwierp voor ten dode opgeschreven honden. Iedere week haalt ze zo n tien à twaalf honden uit de perrera van de stad Badajoz. Dit is een zwerfdierenopvang waar zwerfhonden na twintig dagen worden afgemaakt als niemand ze ophaalt; zeg maar een dodingstation. Hoe Mariangeles destijds met de perrera in aanraking kwam, was bijzonder cru. Vier jaar geleden raakte ze haar blinde hondje kwijt. Het diertje was waarschijnlijk uit nieuwsgierigheid de straat opgegaan en vervolgens verdwaald. Een onbekende vond hem en bracht hem naar de plaatselijke perrera. Ondanks het feit dat het hondje gechipt was, liet de dierenarts hem meteen inslapen zonder ook maar Gelukkig is deze schat door Mariangeles uit de perrera gehaald. enige moeite te doen om de chip af te lezen. Omdat het diertje toch blind was, vond men het niet nodig om twintig dagen te wachten met het uitvoeren van het doodvonnis! Mariangeles was natuurlijk in alle staten. Niet alleen door het verlies van haar hondje, maar ook door de werkwijze van de perrera. Ze besloot toen er alles aan te doen om andere honden voor dit lot te behoeden. Sindsdien is ze iedere vrije dag naar de perrera gegaan om er schoon te maken, 2

3 de honden te voeren en te knuffelen. In de weekeinden en op feestdagen is er namelijk helemaal niemand aanwezig in de perrera, soms tot wel vier dagen lang. Dat betekent dat de dieren, voordat Mariangeles zich ermee ging bemoeien, gedurende die dagen niet te eten kregen terwijl hun hokken zich vulden met hun eigen uitwerpselen! En na twintig dagen in deze hel werden de stakkers, die niet waren opgehaald, vervolgens gedood. Ook daar heeft Mariangeles een stokje voor gestoken: ze haalt iedere hond daar weg voordat zijn tijd gekomen is. Omdat zij niet over een eigen hondenopvang beschikt, kan ze rekenen op de steun van een aantal andere Spaanse asielen. Deze hebben wel de faciliteiten om de honden op te vangen en verder te bemiddelen. Helaas liggen deze asielen helemaal in Madrid en Barcelona (respectievelijk op 400 en 1000 km van Badajoz ). Ze is dus veel geld kwijt aan transportkosten. Ze kan ook terugvallen Even voorstellen: de 3 musketiers op een hondenpension in Portugal, wat dichter in de buurt is (Badajoz ligt dichtbij de grens met Portugal), maar daar moet ze wel per dag betalen voor het verblijf van de honden. Daarbij komt nog de maandelijkse rekening van de dierenarts. Alle honden moeten gevaccineerd en gechipt worden en natuurlijk zijn er ook regelmatig dieren die medische hulp nodig hebben. Al deze kosten zijn natuurlijk veel te hoog voor een vrouw alleen. Daarom vonden wij dat we Mariangeles een steuntje in de rug moesten geven. In december konden we haar berichten dat we haar zouden helpen met de betaling van de facturen van de dierenarts. Ze was zo ontzettend blij! Een mooier kerstcadeau had ze niet kunnen krijgen, alsof ze de loterij had gewonnen We hopen Mariangeles te kunnen blijven steunen, want haar werk en aanwezigheid in de perrera is nu meer waard dan ooit. De gemeente besloot dat de perrera verbouwd moest worden, iets waar Mariangeles heel blij mee was. Maar op een dag vlak voor de verbouwing zou aanvangen, bleken alle dieren die op dat moment in de perrera verbleven door de dierenarts te zijn afgemaakt: omdat ze bij de verbouwing maar in de weg zouden zitten. Afschuwelijk natuurlijk en totaal niet volgens de afspraak. Mariangeles heeft haar verdriet en verontwaardiging niet onder stoelen of banken gestoken en daarmee heeft ze flink wat losgemaakt, vooral in het buitenland. Er is zoveel protest gekomen dat de stad nu bereid is zodanige veranderingen door te voeren dat de perrera meer op een asiel gaat lijken. Ze hebben Mariangeles zelfs een kantoor ter plaatse beloofd zodat ze de boel goed in de gaten kan houden. Als het goed is opent de perrera in deze nieuwe vorm één dezer dagen. Tijdens de verbouwing heeft Mariangeles honden opgevangen in haar eigen huis en dat van vriendinnen. Ter afsluiting het verhaal van Yoyo, één van de vele honden die dankzij Mariangeles zijn gered. Yoyo werd op straat gevonden met allemaal brandwonden over zijn lichaam. Hij had schurft en daarom had iemand hem waarschijnlijk behandeld met een chemisch goedje dat niet alleen de schurft wegbrandde, maar de hele huid! Het arme dier was er slecht aan toe. Niet alleen vanwege de brandwonden, hij had ook nog eens vergiftigingsverschijnselen door dat spul. Yoyo is 12 dagen onder intensieve behandeling bij een dierenarts geweest en ook daarna had hij nog veel zorg nodig. Maar hij is er helemaal bovenop gekomen en wie hem nu ziet herkent hem gewoon niet meer. Hij heeft weer een prachtige vacht en zijn angst is hij kwijt, Mariangeles is verbaasd hoe speels dit timide dier in relatief korte tijd is geworden. En: binnenkort gaat Yoyo naar een familie die hem voor de rest van zijn leven liefdevol zal verzorgen. Yoyo. Liefdevol opgevangen door Mariangeles. 3

4 Lissabon, Portugal In de vorige WereldKrant vroegen wij uw hulp voor een tweedehands bestelautootje voor Anabela, onze moedige vrijwilligster in Portugal. Dit omdat zij geen vervoer heeft en zieke en zwaargewonde zwerfdieren liftend naar dierenartsen moet brengen. Wij vertelden u hoe zij wekenlang vocht voor het leven van meer dan 100 dieren die in een achtergelaten asiel op de kadavers van hun maatjes probeerden te overleven. Het lukte Anabela het hele asiel leeg te halen en voor alle zwaar verwaarloosde dieren een veilig onderkomen te vinden. Maar... hoe ze het uiteindelijk zonder auto klaarspeelde, dat is nog steeds een raadsel. Wél weten we dat ze moest bedelen en soebatten om een lift, en dat mensen die beloofd hadden haar te zullen rijden, vaak gewoon niet kwamen opdagen zodat ze dan voor niets langs de weg stond met haar zieke dieren. We kregen veel reakties op onze oproep en deze bracht het mooie bedrag op van 1005,50 euro. Maar, u zult begrijpen dat we voor dit bedrag geen redelijk tweedehands bestelwagentje voor Anabela kunnen kopen, ook in Portugal niet. Daarom doen we nu opnieuw een oproep en stellen er zelf ook iets tegenover... Iedere donatie die vanaf nu binnenkomt voor Anabela s autootje wordt door WereldAsielen verdubbeld! Dus maakt u bijvoorbeeld 50 euro over, dan krijgt Anabela 100 euro voor haar auto. Wij hopen dat u massaal zult reageren want als er íemand het verdient geholpen te worden, dan is het wel deze moedige vrouw in Portugal. Zij verzorgt nog dagelijks op veel opvangadressen de verwaarloosde honden en katten uit het achtergelaten asiel, haalt aangereden dieren op, helpt kettinghonden die op het beton liggen aan een hondenhok en bekommert zich ook nog eens om een aantal kattenkolonies. Zo n fantastisch mens laten we toch niet langs de weg staan met haar zieke dieren. WereldAsielen verdubbelt uw bijdrage voor autootje Anabela Max, een van de 110 honden die Anabela uit het dodenasiel haalde. Hij zit nog steeds in opvang maar het gaat goed met hem. Anabela met enkele van haar zwerfdieren. Laten we haar helpen aan een tweedehands autootje zodat ze niet meer met haar zieke dieren langs de weg hoeft te staan. WereldAsielen verdubbelt elke bijdrage die vanaf nu voor haar binnenkomt! Iedereen die meehelpt alvast muito obrigada (ontzettend bedankt). Het gironummer van Wereld- Asielen is en vergeet u vooral niet bij uw overmaking te vermelden auto Anabela. 4

5 Een van de ontelbare katten die Anabela verzorgt. Deze knappe vent is inmiddels gecastreerd! Nog een slachtoffertje uit het vreselijke asiel in Vila Franca de Xira. UBEDA, SPANJE Ubeda ligt in de zuidelijke provincie Jaén en is een zeer onveilige plek voor zwerfhonden. Er vinden hier nog steeds illegale hondengevechten plaats en helaas worden zwerfhonden gezien als uitermate geschikt en goedkoop oefenmateriaal. Een aantal dierenvrienden kon in 2003 het dierenleed op straat niet langer aanzien en besloot een veilige plaats te creëren waar zwerfhonden opgevangen konden worden. De naam van dit project werd Sociedad Protectora de Animales Felican en er kwam een stuk grond vrij in de gemeente Santa Eulalia, vlakbij Ubeda. Helaas konden ze zich niet veroorloven om met planologische precisie een asiel op te bouwen, want er waren al snel meer bewoners dan dat er faciliteiten waren. Dit heeft wel tot gevolg dat na ruim 4 jaar intensieve bewoning door gemiddeld 100 honden er hoognodig herstellingswerkzaamheden aan de kennels gedaan moeten worden. Maar omdat er altijd te weinig middelen zijn, en voer en medicatie de Een aantal bewoners van Felican hoogste prioriteit hebben, blijft er geen geld over voor reparaties. WereldAsielen had daarom onlangs aangeboden een steentje bij te dragen. Helaas werden de plannen doorkruist door een brutale inbraak! We waren al met elkaar overeen gekomen dat de reparaties met degelijk materiaal uitgevoerd zouden worden, omdat we graag een permanente oplossing wilden bieden. Na het weekeinde zouden de inkopen gedaan worden. Helaas werd er in de nacht van 14 op 15 december 2007 ingebroken: met een auto werd de toegangspoort omver gereden, en vervolgens werden de sloten van de opslagruimte geforceerd. Bijna alles werd meegenomen: de hele voorraad voer (er was net een nieuwe voorraad ingeslagen ), medicatie, alle halsbanden en riemen, middelen tegen teken en vlooien, de microchiplezer, de weegschaal, etc. Om kort te zijn: alles behalve het brood. Gelukkig hebben de dieven de honden met rust gelaten, want dit asiel heeft helaas ook al mee moeten maken dat er honden werden gestolen. De inbraak was natuurlijk een enorme tegenvaller. Eindelijk zou het gaas tussen de kennels gerepareerd worden en dan gebeurt er zoiets! Natuurlijk besloten we onmiddellijk dat de nood van de dieren het zwaarst woog en dat 5

6 er allereerst nieuw voer en de noodzakelijke geneesmiddelen gekocht moesten worden. De reparaties moesten maar even wachten. Wel hebben we direct een extra donatie gedaan zodat de toegangspoort gerepareerd en extra verstevigd kon worden. Voorlopig worden de meeste voorraden nu elders opgeslagen, want het gevaar van een tweede inbraak zit er natuurlijk altijd in. Wat een troost dat alle dieren ongemoeid zijn gelaten! Volgens één van de vrijwilligers tekent deze inbraak de mentaliteit van een groot deel van de lokale bevolking. Er is totaal geen respect voor dieren en men begrijpt niet waarom de vrijwilligers van Felican al hun tijd en geld in de opvang van zwerfdieren steken. De gemeente is allang blij dat er nu een plaats is waar zwerfdieren naartoe gebracht kunnen worden. Ubeda heeft daarom geen dodingsstation en dat is natuurlijk heel wat waard. Maar de gemeente biedt verder geen hulp. De inbraak heeft toch nog iets positiefs gebracht: verschillende kranten en zelfs een lokaal tv-station hebben aandacht aan deze laffe daad besteed. Hopelijk zet dit de mensen aan het denken. Al met al is er dus nog steeds een hoop werk aan de winkel voor de mensen van Felican. Niet alleen de reparaties die nog gedaan moeten worden, er moet ook een goed sterilisatieprogramma op poten gezet worden. Helaas zijn er nauwelijks dierenartsen in de buurt te vinden die een vrouwtjeshond kunnen steriliseren(!). Onlangs nog zijn er 2 honden door de operatie overleden. Het gaat onze Nederlandse begrippen te boven dat een dierenarts niet eens een sterilisatie zou kunnen uitvoeren. Het geeft aan hoeveel belang er aan gehecht wordt in de streek: sterilisatie van gezelschapsdieren heeft daar absoluut geen prioriteit. Dit is ook de grootste frustratie van de vrijwilligers van Felican. Het is duidelijk dat de dieren en vrijwilligers van Felican onze hulp, en daarmee uw hulp, hard nodig hebben. Binnenkort hopen ze eindelijk te kunnen beginnen met de hoognodige reparaties. En zolang er nog geen zicht is op een lokale dierenarts die capabel genoeg is om Op de toekomst! sterilisaties uit te voeren, zullen we alles op alles zetten om elders een dierenarts te vinden die in Ubeda aan de slag wil gaan. Voor alle donateurs van WereldAsielen: een bijzonder bedankje uit Portugal. Anabela en Susan redden pasgeleden een gewonde hond uit het drukke verkeer in Lissabon. Susan, onze contactpersoon, schreef het volgende: Beste mensen van WereldAsielen, Dit moet ik even kwijt. Vandaag moest ik met Coração en Castaninha* naar de kliniek voor hun prikken. Heb Anabela opgehaald en onderweg zagen we in de chaos van Lissabon midden op de weg een broodmagere hond met wat een gebroken poot leek. We hebben hem gevangen, een riem omgedaan en meteen ook mee naar de kliniek genomen. Daar zijn röntgenfoto s gemaakt en Anabela met Dylan bij de dierenarts. inderdaad was daarop te zien dat het arme dier een fractuur had. Volgens de arts zwierf hij daar al lange tijd mee rond. De fractuur zou met rust kunnen gene- 6

7 zen. We hebben hem daarna naar een andere kliniek overgebracht om daar onder toezicht wat daagjes te blijven. Ook kijkt men daar nog een keer of hij toch niet beter geopereerd kan worden. We hebben het hondje Dylan genoemd. Ik weet dat jullie van geen bedankjes willen horen, maar soms moet ik jullie er toch een sturen omdat het op dit soort dagen weer eens overduidelijk is dat een dier in nood deze hulp aan jullie en jullie donateurs te danken heeft. En omdat Dylan niet achter de computer kan kruipen, doe ik het. Geweldig bedankt dus allemaal! *Coração en Castaninha zijn twee van de ruim 100 dieren die gered werden uit het dodenasiel in Vila Franca de Xira. Hier is goed te zien met wat voor lelijke wond Dylan al die tijd heeft rondgezworven. Dylan werd uiteindelijk toch geopereerd. WereldAsielen vergoedde de kosten. In de serre bij Susan mag hij herstellen. Ondanks zijn zere poot is hij de koning te rijk. Nu nog een goed tehuis. Zo nu en dan, als de nood erg hoog is bij een van onze projecten, vragen wij u in de WereldKrant om een vrijwillige extra bijdrage. Maar u kunt natuurlijk ook altijd zelf een project uitkiezen voor uw extraatje. Meld u er dan alstublieft wel duidelijk bij voor welk project uw extra bijdrage is bedoeld. Wij zorgen dan dat elke cent ook daadwerkelijk bij het project van uw keuze terecht komt. 7

8 KütahyA, TURKIJE Kütahya, een middelgrote stad in het westen van Turkije. De stad telt zo n inwoners en dankt zijn bekendheid voornamelijk aan zijn prachtig versierde tegeltjes. Ook hier treft men op straat grote groepen zwerfdieren aan. Zo n 17 jaar geleden sloeg een aantal inwoners de handen ineen en richtte een organisatie op om de dieren te helpen. Zij noemden hun organisatie Kütahya Doga ve Hayvan Sevenler Dernegi wat betekent Natuur- en Dierenbescherming Kütahya. Een paar jaar later lukte het deze mensen ook een asiel van de grond te krijgen, en zo kon de zwerfdierenhulp fors uitgebreid worden met sterilisatie-acties en de opvang van zieke en gewonde dieren. Sunay Birsen. Inmiddels bestaat de groep uit zo n 60 vrijwilligers, maar de grote motor achter dit mooie werk blijft toch wel Sunay Birsen, de vrouw die samen met haar zoon Levent hemel en aarde beweegt om de dieren in Turkije een beter leven te geven. Naast de zorg voor de vele honderden zwervertjes, bezoekt Oorzaak van de ernstige achteruitgang van het asiel was de uitkomst van de laatste verkiezingen in Kütahya. Die leverden een zeer dieronvriendelijke burgemeester op en dit had vergaande gevolgen voor het asiel en zijn bewoners. In 1995 was de opvang al overgenomen door de gemeente, maar toen werden de vrijwilligers nog toegelaten om voor de dieren te zorgen. Dit veranderde echter al ras toen de nieuwe burgemeester zijn intrede deed. De vrijwilligers werd de toegang tot het asiel ontzegd, gemeentepersoneel nam de taak over, en de situatie voor de dieren werd met de dag slechter. Doordat er in Turkije ook een nieuwe wet van kracht werd, waarin staat dat elke gemeente zelf verantwoordelijk is voor zijn zwerfdieren, en er dus voor moet zorgen dat ieder dier gesteriliseerd wordt en weer op zijn/haar oorspronkelijke plaats wordt teruggezet, greep de burgemeester zijn kans... De meeste dieren in het asiel waren al gesteriliseerd dus wat lette hem nog. Hij liet ze allemaal de straat op gooien en een groot aantal werd zogenaamd buiten de stad vrijgelaten. Het ging hier dus om dieren die al jaren in het asiel zaten en nooit geleerd hadden zelf voedsel te zoeken. Dat er in diezelfde wet staat dat de gemeenten ook voor voederplaatsen moeten zorgen, daar had de nieuwe burgemeester geen boodschap aan. Daarnaast bestond er een aan zekerheid grenzend vermoeden dat de dieren die buiten de stad vrijgelaten werden, vervolgens door diezelfde gemeente werden vergiftigd. De vrijwilligers lieten het er natuurlijk niet bij zitten, ze spoorden zoveel mogelijk van Dit jaar zullen Sunay en haar zoon Levent voorlichting geven aan zo'n schoolkinderen. WereldAsielen betaalde mee aan de folders die speciaal voor dit doel zijn gedrukt. zij ook onvermoeibaar scholen om de Turkse kinderen wat meer respect en liefde bij te brengen voor dieren. WereldAsielen kwam voor het eerst met Sunay en Levent in contact in juli 2007 toen Stichting Actie Zwerfhonden ons om hulp vroeg omdat er geen geld meer was voor eten voor de dieren. Het voer voor de hongerige dieren wordt uitgeladen. 8

9 De zakken worden weer ingeladen in de eigen auto en gaan op weg naar de voederplaatsen. Door de extreme kou en de vele sneeuw werd er extra bijgevoerd. hun gedumpte dieren op en startten een voedercampagne. Er werd in ploegjes gewerkt en op vaste plekken in de stad gevoerd. Ook als de weergoden hen niet zo goed gezind waren, trokken zij erop uit om de dieren te helpen. Maar op een dag in juli vorig jaar was het voer op en was er geen geld meer. Dit was het moment waarop Actie Zwerfhonden bij ons aan de bel trok. Omdat de mensen in Kütahya bij hen bekend waren, hoefde WereldAsielen niet eerst op onderzoek uit maar kon meteen een donatie sturen. Al vrij snel daarna kwamen er foto s binnen van het lossen van een aanzienlijke partij voer voor het huis van Sunay en Levent. De dieren hadden dus gelukkig weer te eten. Zo lang de nood hoog blijft in Kütahya blijven we hier, samen met Actie Zwerfhonden, helpen. Maar ondertussen blijft er natuurlijk ook druk uitgeoefend worden op de gemeente. De wet wordt hier met voeten getreden en dat klopt natuurlijk niet. De vrijwilligers hebben al een gesprek gehad met de gouverneur en de burgemeester, maar dat heeft nog weinig verbetering gebracht voor de dieren. WereldAsielen blijft de ontwikkelingen op de voet volgen en zal zo nodig haar stem laten horen. ILIOUPOLIS, GRIEKENLAND (vervolg voorpagina) 17 maart 2008 Een dag met een gouden randje voor de vrijwilligers op De Berg. Zoals wij al eerder schreven, is De Berg in Ilioupolis dé uitgelezen plek om je huisdier te dumpen. Jaarlijks worden daar vele honderden dieren uit de auto gezet, aan een boom gebonden, en nesten pups worden met dozen tegelijk achter de struiken gedropt. Tenminste, als de kleintjes geluk hebben, want veel liever nog zet men in Griekenland zo n doos met hummeltjes achter de achterwielen van een geparkeerde auto... Gelukkig is niet iedereen zo slecht en zijn er ook mensen die zich het lot van deze arme dieren wél aantrekken. Zoals bijvoorbeeld de vrouwen van De Berg die dagelijks deze zwervertjes verzorgen en elk dier zo snel mogelijk laten steriliseren. Dit om te voorkomen dat de kolonie zich ook nog eens uitbreidt. WereldAsielen financiert dit mooie werk en onderhoudt daarom wekelijks contact met de vrouwen. Zodoende kwamen wij ook aan de weet dat zij al lange tijd met een enorm probleem kampten. Het betrof twee ongesteriliseerde vrouwtjeshonden die men maar niet te pakken kreeg. Al vier jaar lang haalden de vrijwilligers alles uit de kast om deze dieren te vangen, maar al die tijd zonder resultaat. Inmiddels schreven deze twee hondendames het recordaantal van maar liefst 85(!) pups op hun naam, en kwamen er nog steeds uit alle hoeken en gaten nieuwe kleintjes wandelen. U kunt zich voorstellen wat een zorg dit voor de vrijwilligers 9

10 is, want in Griekenland is geen dier veilig en voor iedere hummel die wordt geboren moet dus zo snel mogelijk elders een goed tehuis worden gezocht. WereldAsielen opperde het idee om geld te sturen voor een vangkooi. Dit was een goede geste vonden de vrouwen, maar zo n kooi was in Griekenland niet te krijgen. Geen nood, dan bestelden we er een in Nederland. Maar dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan, want ook in Nederland was geen hondenvangkooi te vinden. Dan moesten we er maar een laten maken. Ook makkelijk gezegd, maar waar vond je een bedrijf dat dat wilde doen en de know how had? Na lang speuren kwam WereldAsielen uiteindelijk terecht in het dorpje Heelweg bij de firma Fokkink. We legden de mensen daar uit wat wij precies zochten, zij luisterden aandachtig, en een paar weken later stond er een prachtige hondenvangkooi klaar. Precies zoals wij hadden aangegeven, en ook nog op speciaal verzoek in de schutkleur groen gespoten, omdat dan hopelijk de kooi minder bedreigend over zou komen op de te vangen dieren. Maar... nu moest dat gevaarte (want dat is het!) nog naar Griekenland en ook dat bleek niet eenvoudig. Wekenlang werd er overal rongevraagd, er steeds op vertrouwend dat onze moeite op een dag beloond zou worden! En jawel dat gebeurde! Kortgeleden meldde zich opeens een aardige vrachtwagenchauffeur die op Griekenland rijdt, hij wilde de kooi wel meenemen. Helemaal gratis en voor niets, gewoon omdat hij veel van dieren houdt. Na een driemaal hoera voor deze redder in nood, werd de kooi nog dezelfde dag naar het zuiden van het land gereden, waar de truck met draaiende motor stond te wachten. En zo vertrok de vangkooi uiteindelijk toch naar zijn bestemming. Maar toen begon de spanning te stijgen... Zou hij werken, zouden de honden er wel in gaan? Op 15 maart kwam er een mailtje van de vrouwen van De Berg: kooi gearriveerd Op 16 maart kwam er weer een mailtje: we zijn zó nerveus, zou het écht lukken...? En op 17 maart weer een mailtje, maar dit keer met: YESSSSSSSSSSSSS! en toen wisten we hoe de vlag erbij hing. De missie was geslaagd! Het goede nieuws kwam binnen met de foto die nu op de voorpagina staat. Wat er precies gebeurde willen wij onze donateurs niet onthouden, want het is toch wel een héél bijzonder verhaal. Op 17 maart kwamen twee vrijwilligers met de kooi op De Berg aan. De een zette hem alvast op scherp, met natuurlijk extra lekkere happen erin, en de ander ging de auto parkeren. Ze hadden lunchpakketten en koffie bij zich, want ze waren voorbereid op toch minimaal een dag wachten, iets dat normaal is bij een vangaktie. Maar... nog voordat de auto goed en wel geparkeerd was, viel de deur van de kooi al dicht en zat een van de vrouwtjeshonden erin. Er waren precies drie minuten verstreken! De vrijwilligster die bij de kooi was gebleven, viel zowat flauw van blijdschap (haar eigen woorden) en belde meteen haar collega op de parkeerplaats. Maar die lachte haar hartelijk uit. Na een paar minuten een hond gevangen die al vier jaar iedereen te slim af was daar trapte ze écht niet in. Toen ze echter weer boven kwam en daar werkelijk het hondje aantrof, maakte zij spontaan een vreugdedans om de kooi heen en zong uit volle borst: DANK JULLIE WEL, LIEVE MENSEN VAN Twee van de 85 pups die de twee teefjes voortbrachten op De Berg. Dit zijn kinderen van Traps het eerst gevangen hondje. 10

11 WERELDASIELEN DAAR IN NEDERLAND! We verzinnen dit niet want haar collega tekende het voor ons op. Dit loflied uit Griekenland dragen wij graag op aan onze donateurs want u zorgde er immers voor dat WereldAsielen van uw bijdragen de kooi kon kopen. Het goede nieuws van de vangactie gaat nu als een lopend vuurtje rond en er is zóveel belangstelling voor de kooi dat WereldAsielen besloten heeft er nog een aantal te bestellen. Vooral ook voor zieke en gewonde dieren die zich niet laten pakken, is zo n kooi een uitkomst. En voor wie zich nu afvraagt hoe de hoofdrolspeelster uit dit succesverhaal heet, en hoe het met haar gaat, volgt hier het laatste nieuws. Het Engelse woord voor vangkooi is trap en daarom heeft het gevangen hondje de toepasselijke naam Traps gekregen. Haar collega, waar de komende dagen de kooi voor uitgezet gaat worden, krijgt de naam Trappy. Traps is nadat zij was gevangen meteen naar de dierenarts gebracht, waar zij werd ingeënt, ontwormd en tegen ongedierte behandeld. Ook is er voor verder onderzoek bloed afgenomen, maar dit is onder narcose gebeurd omdat ze nog zo bang is. En als klap op de vuurpijl bleek tijdens het medisch onderzoek dat Traps ook nog... loops was! Reden te meer voor onze vrijwilligers om dolgelukkig te zijn met deze vangst. Traps is in zeer goede handen nu, en of het ook allemaal gaat lukken met Trappy daarvoor moet u helaas wachten tot de volgende WereldKrant. OP DE VALREEP... Vlak voordat deze WereldKrant naar de drukker ging, kwam er een telefoontje uit Griekenland. Of we nog even wilden wachten, want de vrouwen hadden zojuist ook het tweede hondje gevangen. Ze zaten nog met haar bij de dierenarts maar als we even geduld hadden dan stuurden ze ook van Trappy een foto. Speciaal om de donateurs van WereldAsielen te bedanken. Welnu, op zo n verzoek konden we natuurlijk geen nee zeggen. Hier is ze dus, de tweede dame van De Berg! Trappy......en twee van haar ongeveer 40 kinderen. 11

12 DE BELASTINGDIENST BETAALT MEE! WereldAsielen heeft donateurs die jaar in jaar uit 100 euro of meer overmaken voor de buitenlandse zwerfdieren. Speciaal die donateurs wijzen we graag op de mogelijkheid om de belastingdienst hieraan mee te laten betalen! Nalaten en schenken fiscaal gunstig. Als u een bijzondere schenking aan de zwerfdieren wilt doen, betaalt de belastingdienst er flink aan mee, omdat WereldAsielen een erkend goed doel is. Wilt u meer weten over onderstaande bijzondere schenkingen? Download de informatie van wereldasielen.nl of laat ons weten waar we het naartoe kunnen sturen. In ieder geval kunt u het dan allemaal eens op uw gemak bekijken. Periodieke of éénmalige schenking: de belasting betaalt mee! Bij een periodieke schenking maakt u voor een periode van vijf jaar of meer jaarlijks een door u gekozen bedrag over. Afhankelijk van uw inkomen betaalt de belasting hieraan 33 tot 52% mee. Wij zorgen voor de verplichte notariële akte, zodat u hier geen kosten aan heeft en er de deur niet voor uit hoeft. Het minimumbedrag is F 100,- per jaar. U kunt ook kiezen voor een éénmalige schenking. Hiervoor gelden wat minder riante meevallers van de belastingdienst, maar het blijft voordelig. Legaat en erfenis: belastingvrij voor WereldAsielen! Bij een legaat laat u in uw testament een door u gekozen vast bedrag na aan de zwerfdieren. Bij een erfenis benoemt u WereldAsielen tot (mede)erfgenaam van uw nalatenschap. Uw notaris kan u hierover nader informeren. WereldAsielen is geheel vrijgesteld van belasting voor legaten en erfenissen (voor erfgenamen bedraagt het tarief 41 tot 68 procent). WE GAAN VOOR GOUD! Stuur ons alstublieft uw afgedankte gouden, zilveren of van andere edelmetalen gemaakte sieraden. Dankzij een goede inruilprijs kunnen we hiermee heel veel extra s voor de zwerfdieren doen. Verstuur zeer waardevolle spullen liefst aangetekend. Als u wilt, vergoeden wij u deze kosten. Gebruik bij voorkeur iets stevigs om het in te pakken (luchtkussenenvelop, doosje), sluit dit extra goed af en vermeld ook duidelijk uw afzendadres. Het adres waar u uw pakketje naartoe kunt sturen is: Stichting WereldAsielen/Noodhulp voor Dieren, Postbus 1408, 3500 BK Utrecht. Namens de vele zwerfdieren onze welgemeende dank! STEUN AAN ANDERE PROJECTEN In iedere WereldKrant staan artikelen over onze projecten, maar niet alle projecten kunnen iedere keer uitgebreid aan bod komen. Ze ontvangen echter wel regelmatig steun van ons (eigenlijk: van u). Onder andere voor sterilisaties, voer, medische behandelingen, onderdak, enzovoort. Kijk ook eens op DOEL Stichting WereldAsielen steunt zwerfdierenprojecten overal ter wereld. Stichting WereldAsielen helpt vooral kleinschalige projecten van mensen die tegen de verdrukking in hun uiterste best doen voor in nood verkerende honden, katten, vogels, ezels, enzovoort, in een omgeving die door ar moede, natuurgeweld, desinteresse of oorlog wordt geteisterd. COLOFON Stichting WereldAsielen Nederland Postbus 1408, 3500 BK Utrecht T (030) info@wereldasielen.nl Nederland: Postbank België: KBC Bank