66ste jaargang, nummer 4, Stand van zaken Battlefield Management System (BMS) en de leopard 2A6. Vereniging Officieren Cavalerie

Transcriptie

1 66ste jaargang, nummer 4, 2005 Stand van zaken Battlefield Management System (BMS) en de leopard 2A6 Vereniging Officieren Cavalerie

2 Wij willen u en uw omgeving verlichten. Executive Search in Informatie- Communicatie-Technologie contact: Res Ritm Maurits van der Goes of maurits@aces.nl

3 Inhoudsopgave VOC OPGERICHT 25 JULI 1934 Activiteitenkalender 4 Mededelingen Verschijnt 1 x per kwartaal Korte berichten 4 66ste jaargang, nummer 4, december 2005 Ereleden oud res lkol J. Moes oud res maj E.J. Vinkhuyzen oud res elnt ir. J.J. Heyse Regelmatig terugkerende bijeenkomsten Van de voorzitter Dagelijks bestuur bgen jhr. J.H. de Jonge res ritm jhr. ir. M.O.M. van der Goes res elnt drs. R.J. Groot res ritm R.J Oostendorp res elnt F.J.A. Gerards voorzitter ondervoorzitter secretaris penningmeester ledenadministratie Personalia 6 Overige leden van het bestuur res lkol D.G.G.M. Alexander lkol A. Koppe maj H.A.R. Kampen oud res ritm F.C. Fontein Sentimental Journey Bergen-Hohne 7 Secretariaat res elnt drs. R.J. Groot Graaf Florislaan BW Bussum tel: secretariaat@voc-cavalerie.nl 8 Hammelburg 2005: Urban Recce 8 Ledenadministratie, aanmelding lidmaatschap res elnt F.J.A. Gerards Postbus AD BAARN fax ledenadministratie@voc-cavalerie.nl postrekening nummer t.n.v. VOC te Baarn. In Memoriam Aanmelden voor Waterloo De leden wordt verzocht aan dit adres opgave te doen van adreswijzigingen, benoemingen, bevorderingen, onderscheidingen, eervolle ontslagen enz. Inloggegevens voor het besloten (alleen voor leden) deel van de website kunnen alhier worden opgevraagd onder vermelding van uw naam, rang en geboortejaar. Opgave advertenties en banners Via ledenadministratie@voc-cavalerie.nl Het Regiment Huzaren Prins van Oranje 190 jaar. 101 tankbataljon Regiment Huzaren Prins Alexander Redactie ritm N.B. Hoogsteder (voorzitter) oud res elnt mr. ing. O.G. Maitimu ritm W.B. Schutrups (redactie coördinatie) De redactie dringt er bij de scribenten op aan de kopij aan te leveren per of diskette in MS Word. Overname van artikelen - met bronvermelding - is toegestaan. Stand van zaken BMS en de Leopard 2A6 Kaartleesit MCAM Kopij voor het volgende nummer inzenden uiterlijk 23 januari Redactieadres Opleidings en Trainingscentrum Manoeuvre Cavalerieschool t.a.v. Ritm W.B Schutrups Postbus 3003, 3800 DA Amersfoort telefoon: , fax: redactie@voc-cavalerie.nl Mil mail: OTCMan/Cavalerieschool Eenheid Correspondent 11 Tkbat maj G.H.E. Schrouff 42 Tkbat maj F. van der Weijden 103 ISTARbat maj H.F. Westhof 41 BVE ritm R.H.F. Theunissen 42 BVE ritm N.O. Roelen 43 BVE ritm K.R. Meijer Cav School maj P.P.B. Wijn Gev Train School lkol J.H. Kooij Kenniscentrum GM maj X.A.R.M.J. Horbach Web site: Webmaster maj H.A.R. Kampen webmaster@voc-cavalerie.nl 16 De zeventiende reünie van de 20 SROC 49/2 Terugblik op SYMPOSIUM VOC Cavalerie school diner Reünie 2005 Madrid lichting

4 Activiteitenkalender Koffietafel De Roskam Gorssel maj bd H.A.G. Nix ; Kolonel Six borrel Naarden res lkol mr. J.F. aanmelden: Lunch Pulchri Studio Den Haag Pulchri: of lkol bd W.F. Anthonijsz Reünie oud gedienden 11Tkbat Oirschot lkol bd A.Mantingh ; Ere Escorte/oefendag Almere res ritm M. van der Goes; Brabantse Lunch vanaf Boxtel res lkol mr. D. van Zuidam Koffietafel De Roskam Gorssel maj bd H.A.G. Nix ; VOA/VOC Borrel Oldebroek lezing Oldebroek maj bd W.L. Plink ; opgeven voor 21 januari Lunch Pulchri Studio Den Haag Pulchri: of lkol bd W.F. Anthonijsz Diner de Corps Offn RHPA Maarsbergen ritm W.B. Schutrups; ; Diner de Corps Offn RHvS Amersfoort maj bd H.N. Pieters; ; Brabantse Lunch vanaf Boxtel res lkol mr. D. van Zuidam feb-maart Brussel-Lunch Bereden Wapens Brussel oud res elnt D. Tromp; maart Gooische borrel Loosdrecht res ritm M.P. Oortman Gerlings; Koffietafel De Roskam Gorssel maj bd H.A.G. Nix ; Kolonel Six borrel Naarden res lkol mr. J.F. aanmelden: Lunch Pulchri Studio Den Haag Pulchri: of lkol bd W.F. Anthonijsz Lunch KR&ZV de Maas Rotterdam res elnt M.E.B.M. Schaub ; Ere Escorte/oefendag Bunschoten res ritm M. van der Goes; Brabantse Lunch vanaf Boxtel res lkol mr. D. van Zuidam Ere Escorte/oefendag Rotterdam res ritm M. van der Goes; VOC Algemene Ledenvergadering Amersfoort res ritm M. van der Goes; Sluitingsreunie Seedorf Seedorf zie vanaf 1/1/06 website VOC Koninginnegalabal Wassenaar res lkol R. Peters (Art); april-mei Brussel-VOC borrel bij Herman Verloop Brussel oud res elnt D. Tromp; Waterloo rit Brussel res maj H in den Kleef; indenkleef@planet.nl Hippische Mil Kampioenschappen SGW Maarsbergen res elnt Willemina van der Goes-Petter; wpetter@tiscali.nl VOC borrel en BBQ Maarsbergen res elnt Willemina van der Goes-Petter; wpetter@tiscali.nl Challenge Saumur Maarsbergen res elnt Willemina van der Goes-Petter; wpetter@tiscali.nl e Lustrumfeest Ere Escorte Den Haag res elnt H. Blaauw; pr@cavalerie.net ALGEMENE LEDENVERGADERING 15 APRIL 2006 Op 15 april 2006 wordt de Algemene Ledenvergadering gehouden in Amersfoort. Het detailprogramma en de mogelijkheid tot aanmelden verschijnen in het periodiek van maart DE VOC HELPT LEDEN AAN EEN BAAN! De krijgsmacht gaat over op een flexibel personeelssysteem. In de praktijk betekent het dat het verschil tussen Beroeps Bepaalde Tijd en Beroeps Onbepaalde Tijd wordt opgeheven. Derhalve zullen die leden, wier contract niet wordt verlengd, op zoek moeten gaan naar een baan buiten de krijgsmacht. Bij monde van de ondervoorzitter biedt de VOC ondersteuning bij die zoektocht. Per slot van rekening telt de VOC een groot aantal leden, die midden in het bedrijfsleven staan. Belangstellenden kunnen zich via de website van de VOC aanmelden op de pagina van de Eigen Gegevens. UW ADVERTENTIE IN DIT MEDIUM Door het plaatsen van uw advertentie in dit medium bereikt u ongeveer 2000 leden en bedrijven. Detailinformatie over format en prijzen is te verkrijgen bij jhr. ir. M.O.M. van der Goes op maurits@aces.nl. FOTOGRAFEN GEZOCHT! Twee jaar geleden nam Hans van Asperen afscheid als VOC fotograaf. Zijn foto s sierden de Mededelingen, werden ter beschikking gesteld aan de evenementen waar hij te gast was en werden in boekvorm aangeboden aan het Museum Nederlandse Cavalerie. Het is geen sinecure om hem te vervangen. Het bestuur stelt voor om een pool van fotografen te maken, die bij toerbeurt een fotografisch verslag van een specifiek evenement maken en roept daarom fotografen op die deel kunnen/willen maken van die pool. Aanmelding bij jhr. ir. M.O.M. van der Goes op maurits@aces.nl 4

5 ijeenkomsten terugkerende regelmatige Regelmatig terugkerende bijeenkomsten LUNCHES Amsterdam Vervallen. Brabantse Lunch Elke vierde woensdag van de maand v.a uur in auberge de Waag, Markt 32 te Boxtel. Info en opgave bij de res lkol mr. D. van Zuidam, tel: of Den Haag Elke tweede donderdag van de maand v.a uur in de Pulchri Studio, Lange Voorhout 15, tel: ; inlichtingen en opgave aldaar of bij lkol bd W.F. Anthonijsz, tel Rotterdam Elke derde woensdag in de derde maand van het kwartaal v.a uur in Roei en Zeilvereniging de Maas. Info res elnt M. Schaub, Zutphen Elke eerste donderdag van de maand v.a uur in de Roskam te Gorssel, info: maj bd H.A.G. Nix, tel: , BORRELS NEDERLAND Amersfoort-Bernhardkazerne Vereniging Officieren Cavalerie School (VOCS) organiseert de cavalerieborrel op de Bernhardkazerne. Uiteraard zijn ook VOC-leden van harte welkom. Opgave en inlichtingen bij maj J. van Bommel, tel: Amsterdam Kol Six borrel, elke eerste maandag van de oneven maand (m.u.v. de maand juli) in Eetcafe het Hert. Aanvang uur, aansluitend een gezamenlijke maaltijd rond uur. Info: res lkol mr. F.J. Verhaert, tel: Aanmelden per Tiel In principe om de maand op telkens wisselende lokaties. Informatie bij de oud res elnt G.E. van der Werff, tel: t Gooi Gooische borrel in mrt, juni en okt. De borrel wordt altijd gevolgd door een maaltijd. res ritm M.P. Oortman Gerlings; mp.oortman.gerlings@tip.nl Veluwe Vervallen. BORRELS BUITENLAND Australië Sydney bij de oud res elnt drs. H.A.J. Sprangers, tel: privé: , hsprang@dot.net.au België Brusselse VOC-borrel vindt plaats op uitnodiging en op wisselende locaties. Info bij oud res elnt D. Tromp, tromp.dick@i4surf.net Canada Kingston, Ontario bij oud res elnt W. Jeronimus, The Deerfield, suite 209, 115 Barret Court, Kingston, Ontario. tel: , fax: Curacao Willemstad bij oud res ritm F. Fontein, flexibel qua locatie, datum en tijd. De Ketel One Vodka en Ketel 1 jenever staan altijd koud. Tel: of , f.fontein@double-eaglebrands.com Frankrijk Mornac sur Suedre elke dinsdag bij oud res maj J.H. Goedkoop in Le Mornac, 21 rue des Halles, Mornac sur Suedre. tel: , le.mornac@wanadoo.fr Opgave: tel aanmelden 1 dag vooraf. Leden al of niet leden op doorreis zijn welkom bij kol bd mr. C.H. Blok, Château des Loges, Hauterive, Orne tel of, cornelis.blok@wanadoo.fr Indonesië Jakarta bij de oud res ritm mr. R.J. Treffers. Afspraken via Hr. Ms. Ambassade. tel: , fax: Iran Teheran bij de res ritm ir. P van Bers, tel: Irak - Bagdad Cavaleristen die op doorreis zijn in Irak worden van harte uitgenodigd in het voormalige paleis van Sadam Hoessein voor een borrel en een goed gesprek, 1e donderdag van de maand. ducobrongers@gmail.com Luxemburg Bij de oud res elnt jhr. T.C.H.N.G. van Rijckevorsel, tel (en fax) 00-(352) Spanje Madrid bij de oud res elnt mr. S. Baron van Heemstra, afspraken via Hr. Ms. Ambassade. tel Marbella bij de oud res elnt jhr. M.L. de Blocq van Scheltinga, adres: Finca Linda Vista, E Monda tel: (0034) of (0034) UK Londen in de Cavalry and Guards club, 127 Piccadilly. Afspraken met res elnt G.J. ter Brugge tel: of gerbrand.j.ter.brugge@morganstanley.com. USA New York info bij oud res elnt jhr. Job B.B. Sandberg, (office) tel: , job.sandberg@ingbank.com, (prive) tel: , jobsandberg@optonline.net. Lancaster (Pennsylvania) bij de oud res elnt W.R.H.M. van Huystee, tel: kantoor (717) en thuis (717)

6 Van de voorzitter Hier voor mij branden meer dan 600 lichtjes. En elk lichtje vertegenwoordigt een naam van een gesneuvelde militair. Militairen die geroepen werden van huis en haard werken voor vrede,veiligheid en recht werd door hen met hun leven betaald. En mogen wij als jongste generatie militairen laten zien in ons doen en laten, in ons werken voor vrede en veiligheid dat wij die vrijheid waard zijn. Dan pas doen we recht aan hen die zo ver van huis gestorven zijn, dan pas doen we recht aan hun dierbare nabestaanden dan pas doen we recht aan hun dierbare kameraden. Onze doden levend te houden. Zij moeten hun namen blijven behouden Hen vergeten betekent: Hen een tweede keer laten sterven. Dit is slechts een klein gedeelte van de toespraken en overdenkingen die uitgesproken werden op de jaarlijkse herdenking, op 7 december jongstleden, van gevallenen van de 7 December Divisie. Inmiddels bijna zestig jaar na hun verscheping naar Nederlands Indie, komen nog immer vele honderden veteranen van die divisie bijeen voor het herdenken van hun gevallen kameraden. Altijd met een indrukwekkende dienst in de Grote Kerk te Apeldoorn en vervolgens bij het monument van die divisie, waar de namen van hun gevallenen zijn bijgeschreven tot en met de laatste uit het jaar 2004, gesneuveld in Irak. Tijdens die overdenkingen dwaalden mijn gedachten af naar de dit jaar overleden leden van de V.O.C. Als je hun In Memoria nog eens leest, of anderszins hun achtergrond kent, valt opnieuw op wat een bijzondere mensen het waren. Sommige als jonge man begonnen in het verzet, sommige waren Engelandvaarder, een cavalerist die als officier-vlieger heeft gediend, een cavalerist die in Korea onderscheiden is vanwege bijzonder moedig gedrag onder vuur. En dan realiseer ik mij ook dat wij nog veel van dit soort bijzondere mannen binnen de V.O.C. in ons midden hebben. Cavaleristen van wie velen van ons de verhalen nog niet gehoord hebben. En dat is jammer want er is veel te leren van hen. Hun gedrevenheid, hun absolute wil om hun leven te riskeren om een hoger doel te bereiken. Zou dat misschien Advent zijn? De verwachting dat iets beters zoals vrede en gerechtigheid bereikt kan worden? En zou de Adventsgedachte ook kunnen betekenen dat de jongere generatie alles op alles zet om de achtergronden van die veteranen te vernemen? Wij kunnen van hen leren, sterker worden. Immers wij worden vandaag voor dezelfde dilemma s en uitdagingen geplaatst in ons werk voor vrede, veiligheid en recht. Ik wens u mede namens het bestuur- prettige en vooral zinvolle Kerstdagen toe. Mogen wij daarbij nog eens stil staan bij degenen die ons ontvallen zijn, bij hun dierbaren en bij onze veteranen die nog in ons midden zijn. Personalia Overlijdensberichten: Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden van, bgen bd J.L Hollertt, lid der vereniging. Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden van, bgen tit bd jhr. J.J.G. Beelaerts van Blokland, erelid van de vereniging. Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden van, lkol bd C.A.J. Mathon, lid der vereniging. Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden van, oud res elnt J.H.M. van Tilburg, lid der vereniging. Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden van, lkol bd J.A.C. Peterse, lid der vereniging. Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden van, lkol bd jhr. F.E.M. van de Poll, lid der vereniging. Het bestuur geeft met leedwezen kennis van het overlijden van, lkol bd C.M.C. Leuring, lid der vereniging. 6

7 Sentimental Journey Bergen-Hohne Door: ritm R.M.Ch.M. Koopman Op zaterdag 22 oktober jl., onder een stralende herfstzon, kwam een select gezelschap bijeen in Baan 41 bij de kazerne Hohne voor de Sentimental Journey door en rond het oefenterrein Bergen-Hohne. Dertien leden der vereniging, waarvan zes hun dames hadden meegebracht, met uiteenlopende militaire achtergronden en herinneringen aan hét tankoefenterrein van de Koninklijke Landmacht. Voor een enkeling was het zelfs bijna 50 jaar geleden sinds het laatste bezoek in militair verband! Bijeen waren de bgen jhr. en mevrouw De Jonge, lkol bd jhr. en mevrouw Goldman, lkol bd en mevrouw Rosendahl-Huber, lkol bd en mevrouw Mantingh, res lkol en mevrouw Van Schaik, oud res maj Leefers, oud res maj Toe Laer, oud res elnt jhr. en mevrouw Sandberg, oud res elnt Voortman, oud res elnt Riedijk, oud res elnt Trost, res elnt Brenninkmeijer en ondergetekende. Na een verkwikkende kop koffie was het tijd voor een officieel welkom door de voorzitter, bgen jhr. J.H. de Jonge en een uitleg van het programma. Vervolgens maakte het gezelschap zich gereed om met een bus aan de tour te beginnen. Allereerst werd de kazerne Hohne zelf bezocht. Weliswaar onder begeleiding van een Engelse korporaal en met de restrictie dat het nemen van foto s op het kazerneterrein verboden was! De korte rondrit leerde dat het geheugen van menigeen nog uitstekend functioneert; op exacte aanwijzingen van de inzittenden werd de buschauffeur over het terrein gedirigeerd. Hierna werd het tijd voor het echte werk: de Panzerringstraße en het oefenterrein zelf. Tijdens de stops bij achtereenvolgens Baan 9 en Siebensteinhaüser, de rit door het oefenterrein en de blik op de zgn. Hitler-bunker, kwamen de verhalen pas goed los. Met andere woorden: de stemming was uitstekend en dat zou ook na een bezoek aan Baan 20 en de helaas vervallen kazerne Langemannshof niet veranderen. Na een vlot verlopen verplaatsing naar het hotel in Munster en een gezellig samenzijn aldaar, werd het gezelschap verwacht in het Offizierheim te Munster voor het diner. In de schitterende ambiance van deze mess werd genoten van een drankje alvorens we ons aan tafel begaven, alwaar ons een uitstekend wildmenu werd voorgezet. Dit en ook de kwaliteit van de geschonken wijnen droegen bij aan een sfeervolle, maar vooral gezellige avond. Op de zondag stond nog een bezoek aan het Panzermuseum in Munster op het programma. Na een interessante en uitgebreide rondleiding door de Oberstleutnant Annuss van de Panzertruppenschule werd na een kop koffie en het uitwisselen van adressen afscheid van elkaar genomen. Hiermee kwam een einde aan een sentimental, but joyful weekeinde, iets wat gelet op het toekomstige gebruik van het oefenterrein door Nederlandse troepen, wellicht voor herhaling vatbaar is. 7

8 Hammelburg 2005: Urban Recce Verkenners van het 1e Verkpel oefenen het binnendringen van huizen in rood Door: elnt A.J. de Wit 41 BVE Pc 1e Verkpel Van 11 tot en met 18 oktober vond de oefening URBAN RECCE op het oefenterrein Hammelburg plaats. De indianen van 41 Brigade Verkenningseskadron maakten ditmaal het gelijknamige oefendorp onveilig. Het voormalig Duits dorpje is gelegen tussen Kassel en München, dichtbij Würtzburg aan de A7. Aangezien het toekomstig optreden voor verkenners zich meer in en rond oorden zal gaan afspelen werd het tijd om deze tak van sport eens te gaan beoefenen. Daarnaast werd tijdens deze anderhalve week een afwisselend schietprogramma afgelegd. Van s morgens vroeg tot s avond laat werden in en rond het oefendorp lessen gegeven en OVG 1 - skills en drills beoefend. Hierbij moet gedacht worden aan nachtelijke patrouilles met contact in het oord, contactdrills met voertuigen (MB s), binnendringen van huizen, Urban OP 2 en CLS acties in het tunnelsysteem. Tevens waren de Ortskampfbahn, Waldkampfbahn en infanteriekampfbahn opgenomen in het programma. Om het geheel nog realistischer te maken werd de oefening ondersteunt door het Saab-systeem 3. Voor de 5 verkenningsploegen begon de oefening al een week eerder met het voorbereiden van een urban observatie opdracht. De bevelsuitgifte voor deze opdracht vond plaats op 5 oktober waarna de ploegen tijdens een isolatiefase van 2 dagen de missie uitwerkten. Opdracht was om in het weekeinde van oktober een Urban Observationpost (Urban OP) in te richten in een aangewezen huis in Hammelburg en daar gedurende minstens twee dagen het Del Capriosyndicaat (leden van het logistiek peloton) onder waarneming te houden. Dit syndicaat hield zich bezig met wapensmokkel en maakte gebruik van verborgen wapenopslagplaatsen. Met de uitkomsten van onze observaties zou op de zondagavond een offensieve actie op het dorp plaatsvinden om deze wapenopslagplaatsen veilig te stellen en het syndicaat op te pakken. Het was voor het verrassingseffect dus zaak voor de ploegen om goed waar te nemen zonder zelf gezien te worden! Voorafgaande aan bovengenoemd weekeindprogramma werd er door leden van de staf en instructeurs uit de pelotons een les- en schietprogramma aangeboden. Deze begon meteen s avond op de dinsdag na aankomst met de Ortskampfbahn en een nachtelijke patrouille in het oord. Deze voetpatrouille met de ploeg startte aan de rand van het dorp waarna met behulp van nachtzichtapparatuur een parcours in het dorp afgelegd moest worden. Natuurlijk was dit parcours niet vrij van obstakels (concertina s ed) en vijand. Tijdens deze patrouille werd het de leden van de verschillende ploegen duidelijk dat verkennen in oorden ontzettend veel training vergt, een echte eye-opener dus. Dag twee en drie van de oefening zaten vol met lessen en schietoefeningen. Aan bod kwamen CQB 4 te voet en 4 8

9 bereden, Urban OP, Cordon en Search, CLS-actie in riool en binnendringen van huizen in groen en rood. Wanneer je opdracht als verkenner is om een Urban OP in te richten in een huis, ga je in principe altijd in groen een huis binnen, of te wel; stil en zonder vuur. Echter als er stront aan de knikker is, moet bliksemsnel overgeschakeld kunnen worden naar rood om zo het huis alsnog te zuiveren of om veilig af te kunnen breken, aldus wachtmeester vd Zee van het eerste verkenningspeloton. Hoogtepunt van deze twee dagen was de infanteriekampfbahn aan de rand van Hammelburg. De baan moest door de afzonderlijke pelotons genomen worden en het doel was om de lessen van de afgelopen dagen in de praktijk te brengen. Deze baan gaf echt een adrenalinekick, je moest met het peloton voorwaarts gaan over een baan vol met obstakels, en uiteindelijk een huis vol vijand zuiveren, terwijl overal om je heen lichtkogels en donderslagen afgingen, aldus de huz1 Jamai Fatigue. Opperwachtmeester Puts, LDO op deze infanteriekampfbahn: Alle pelotons heb ik met veel inzet en motivatie de baan zien nemen, er zijn natuurlijk wel een aantal punten ter verbetering, maar deze worden in de komende dagen wel bijgeschaafd. Tijdens deze eerste oefendagen werd 41 BVE bezocht door twee officieren van het Field Support Team (FST). Deze kwamen kijken naar mogelijkheden om in de toekomst samen te gaan werken wanneer het eskadron deel uitmaakt van 103 ISTAR-bataljon. Een van de mogelijke nieuwe taken voor het eskadron wordt namelijk het optreden als coverteam voor, en het beveiligen van Humint-operators 5 in uitzendgebieden. vatieopdracht in het oord en de daarop volgende offensieve actie. Het bleek behoorlijk moeilijk om het dorp te infiltreren en ongezien en ongehoord een Urban OP in te richten in het aangewezen huis, vooral omdat je telkens op je hoede moest zijn voor oefenvijand die op nog geen 100m van de achterdeur van jouw huis patrouille liep, aldus korporaal 1 Tittse. Tijdens de waarnemingsfase werd de oefening voor enkele uren stilgelegd om de staffunctionarissen gelegenheid te geven om een kijkje te nemen in de Urban OP s. Hierbij waren ook de majoor Hulzebos en de ritmeester Katoen aanwezig. Als hoofd van respectievelijk de Gevechts Trainingsschool en het Kenniscentrum in Amersfoort volgen zij de veranderingen binnen de verkenningswereld op de voet. De offensieve actie, waarvan de voorbereiding startte direct na terugkomst van de Urban OP, bleek een echte eindoefening in het klein. Op de zondagavond werd het dorp Hammelburg afgesloten van de buitenwereld door de drie verkenningspelotons dmv het vormen van een Cordon. Op het sein Cordon gesloten begon de search in het dorp. Doel was het veiligstellen van de wapenopslagplaatsen en het neutraliseren van het vijandige syndicaat. Natuurlijk ging dit niet zonder tegenstand zodat de pelotons al snel moesten overgaan in rood, oftewel: huizen zuiverend voorwaarts gaan. Hierbij bleek het Saab-systeem geen overbodige luxe! Na een korte nachtrust volgde op maandag de afsluiting van het programma. Zowel bij dag als nacht moesten een aantal huizen gezuiverd worden waarna met scherpe munitie opkomende doelen uitgeschakeld werden. Op deze baan werden de puntjes op de i gezet en de gehele oefening goed afgesloten, aldus de baancommandant elnt Plakke, tijdelijk plaatsvervangend eskadronscommandant. Na anderhalve week oefenenen werd het dinsdag de 18e oktober tijd om terug te keren naar Seedorf. Na het nodige onderhoud aan het materiaal vertrok iedereen met een voldaan gevoel uit Hammelburg. < Zoals hierboven vermeld, stond het weekeinde in het teken van de obser- Verkenners van het 3e Verkpel oefenen contactdrills met voertuigen in verstedelijkt gebied 1 OVG: Optreden in Verstedelijkt Gebied, 2 Urban Op: waarnemingspost in verstedelijkt gebied, 3 Saab-systeem: verbeterde versie van oudere Miles-syseem, 4 CQB: Close Quarter Battle, 5 HUMINT: Human Intelligence 9

10 In Memoriam Jonkheer Jan Jacob Gerard Beelaerts van Blokland Brigade-generaal tit bd der Cavalerie Officier in de Orde van Oranje Nassau met de zwaarden Bronzen kruis Chevalier de la Légion d Honneur Rechtsridder der Joanniterorden Erelid van de Vereniging Officieren Cavalerie Op 14 november j.l. is in zijn geboorteplaats Oosterbeek, op 95 jarige leeftijd overleden Jhr. J.J.G.Beelaerts van Blokland. Een autoriteit en markante persoonlijkheid is ons ontvallen. Een huzaar pur sang en WO II veteraan bij de Koninklijke Brigade Prinses Irene. Door zijn hele militaire- en post actieve leven liep als rode draad zijn speciale band met wijlen Z.K.H. Bernhard Prins der Nederlanden. De prins werd in 1936 voor kennismaking met het nederlandse leger ingedeeld in zijn peloton. Veel later, was Beelaerts de initiatiefnemer van het eerbetoon aan Z.K.H. Prins Bernhard in de jaren Dit heeft geresulteerd in een enorm feest ter gelegenheid van de 70e verjaardag van de prins in de tuin van het paleis. Veel cavaleristen maakten daar uit respect hun opwachting. Daarna werd dit iedere 5 jaar herhaald. Vanaf de capitulatie stond het voor de toenmalige luitenant vast dat hij naar Engeland moest oversteken. Plannen werden uitgewerkt om een alleenstaande Juncker van Schiphol te kapen. Daags voor het vertrek was de Juncker helaas verdwenen. Gelukkig ontdekte hij tijdens een fietstocht een watervliegtuig in de Minervahaven te Amsterdam. 6 mei 1941 klom de bemanning aan boord en na een enerverende vlucht werd Engeland bereikt. Daar meldde hij zich bij Koningin Wilhelmina. Hij werd bij de Koninklijke Brigade Prinses Irene geplaatst als commandant van het verkenningseskadron. Met deze brigade zou hij in Normandië(1944) landen en optrekken naar Nederland om een aandeel in de bevrijding ervan te hebben. Na de bevrijding van Nederland werd hij geplaatst bij de Staf van de Prins. Met steun van de Prins en de canadezen wijdde hij zich aan de oprichting van de Pantserschool te Bergen op Zoom. Daar heeft hij als een ware pionier mensen en materieel verzameld teneinde de Cavalerie op te richten. Militaire dumps waren voor hem en zijn personeel niet veilig en leverden een belangrijk aandeel in de verwerving van materieel. Hij heeft daar de Nederlandse cavalerie - beslissend voor de nieuwe na-oorlogse tijd- opnieuw op de kaart gezet. Na zijn bevordering tot Luitenant-kolonel op 1 mei 1954 werd hij belast met het commando over 101Verkenningsbataljon. Een volgend commando zou gaan over het Regiment Huzaren van Sytzama en wel van sep 1956 tot november 1959.Als kolonel voerde hij het commando over de 43e Pantserinfanteriebrigade van jan 61 tot dec 63. Zijn laatste functie vervulde hij als Landmacht, tevens luchtmachtattaché te Brussel. Op 25 augustus 1967 werd op het Hoytema van Konijnenburgplein afscheid genomen van de kolonel. Bij die gelegenheid ontving hij van de Inspecteur der Cavalerie, de Brigadegeneraal A.W.F. von Balluseck, de inspecteursmedaille in goud. Een carrière die uniek genoemd mag worden en waarop de kwalificatie: Never a dull moment zeker van toepassing is. Zijn betrokkenheid bij het Wapen bleek o.a. uit door zijn aanwezigheid bij veel regimentsactiviteiten. Daarbij mogen we niet vergeten dat hij bij een aantal gediend heeft, zoals: in 1928 bij het 4e Regiment Veldartillerie, in 1930 bij het 8e Regiment Veldartillerie, als dienstplichtige en als beroepsluitenant bij het 1e Regiment Huzaren in 1933, bij het 2e Regiment Huzaren in 1937, hoewel op dat moment geen Regiment toch vergelijkbaar de Koninklijke Nederlandse Brigade Prinses Irene in 1941, het Regiment Huzaren van Boreel in 1947 en het Regiment Huzaren van Sytzama in Met enthousiasme en élan was hij aanwezig bij de door deze eenheden georganiseerde evenementen. Generaal rust zacht. C-RHvS, lkol res E.A.Puik. 10

11 In Memoriam J.H.M. van Tilburg Oud reserve eerste luitenant der Cavalerie Op 3 oktober jl. is Jos naar zijn laatste rustplaats in Mook gebracht. Na afgestudeerd te zijn als ingenieur aan de HTS te Roermond, werd hij opgeleid aan de SROC op de Willem III kazerne. Zijn parate diensttijd heeft hij doorgebracht op de Boskamp als Pelotonscommandant bij 41 Tkbat, en hij heeft later zijn Centurion tanks aan mij overgedragen. In de loop van 1991 nam Jos weer contact op om zich te melden als vrijwilliger bij de Historische Verzameling Cavalerie. Wij hebben hem toen leren kennen als een no nonsens man. Naast de werkzaamheden bij het museum, ging zijn grote liefde uit naar de Centurion tank. Als geen ander wist hij zijn collegae tijdens het sleutelen te motiveren onder het motto: gaat niet - bestaat niet. Jos zat bij diverse organisaties in bestuursfuncties en had vele hobby s; zijn cavalerie was echter zijn passie. Vol enthousiasme kon hij vertellen over zijn actieve diensttijd waarin hij als jong kornet met zijn peloton de 12-uurs test door het stof heeft gereden; dat hij als een van de eerste meeging naar La Courtine en dat hij met wijlen Leo Buissink een ere-defilé heeft gereden op de Champs Elysée te Parijs. Tijdens de ritten naar Amersfoort hebben we vele uren zitten praten over onze mooie diensttijd en de museumwerkzaamheden. Wij allen zullen je aanwezigheid missen en nemen afscheid van je met je eigen woorden: goede reis en houdoe. T. Braam Oud res elnt der Cavalerie Carel Mathijs Cornelis Leuring Luitenant-kolonel der Cavalerie bd Silver star Kruis voor Recht en Vrijheid met gesp Korea 1950 Koreaanse Unit Citation Emblem Op 21 september j.l. is na een ernstige ziekte, op 79 jarige leeftijd, overleden de Lkol b.d. C.M.C.Leuring. Een markant officier binnen het regiment, hoewel dat niet door iedereen zo werd gezien. Gedecoreerd met een zeer hoge amerikaanse onderscheiding in Korea. Dit vond plaats op het gevechtsveld door zijn amerikaanse Divisiecommandant. De daarbij gestelde mutatie geef ik hierna weer: Heeft op 22 december 1951 in de omgeving van Kumwa in Korea met zijn peloton een vijandelijke opstelling veroverd. Vervolgens heeft hij met zijn peloton als voorste aanvalsgolf van een compagniesaanval een zwaar versterkte en overheersende vijandelijke opstelling bestormd. De vijand bood fanatiek weerstand en bestookte de aanvallers met zwaar mortiervuur en een regen van handgranaten, waardoor veel gewonden vielen. Hierdoor raakte het nevenpeloton gedesorganiseerd en viel terug op de vorige opstelling. De Tweede-luitenant Leuring, hoewel zelf pijnlijk gewond, verzamelde zijn peloton, leidde opnieuw de aanval en veroverde de vijandelijke opstelling. Eerst na de consolidatie liet hij toe dat hij werd geëvacueerd voor medische behandeling van zijn verwondingen. Kenmerkend voor hem was zijn stoïcijnse houding. Onderkoeld is een typering die daarbij in de buurt komt. In operationele zin een officier die getoond heeft over een grote dosis moed te beschikken. Vredesaangelegenheden hadden niet zijn primaire belangstelling. Opgeleid op de SROC bij de 32e cursus van november 1949 tot juli 1950, waarna hij naar Korea vertrok. Bij het regiment diende hij o.a. bij het 42e Eskadron Zware Tanks onder de toenmalige Ritmeester de Lange, als Ec-A Eskadron 11Tkbat RHvS, Ec StafEskadron 11Tkbat RHvS en Plv BC. Daar waar in zijn ogen het optreden van het bataljon belangrijk werd was hij altijd op de juiste plaats en tijd aanwezig met de juiste oplossing. Carel rust in vrede. C-RHvS, lkol res E.A.Puik. 11

12 Aanmelden voor Waterloo 2006 Door: oud res ritm. ir C.C.E. d`engelbronner en bgen bd P.J. Kautz Op 17 en 18 Juni 2006 zal weer de tweejaarlijkse herdenkingsrit van de veldslagen bij Quatre-Bras & Waterloo plaats vinden. Deelnemers zijn (reserve) officieren der Cavalerie van de toenmalige Geallieerden: Groot-Brittannië, Nederland/België & Duitsland en de tegenstander Frankrijk. Het is altijd een bijzonder gezellig, sportief en stijlvol weekeinde, ook voor echtgenotes en partners van de deelnemers. Het tenue is DT (met rijlaarzen, sporen en rijzweep) en voor het Galadiner in de Club der Gidsen GT (Attila) en avondkleding voor de dames (zie programma hieronder). Gezien de lengte van de rit op zondag, ± 6 1/2 uur, kunnen alleen goed geoefende ruiters deelnemen. Het aantal deelnemers wordt bepaald door het aantal beschikbare manegepaarden. Dit aantal is beperkt en het meenemen van een eigen paard is daarom uiterst welkom. Voor goede stalling wordt gezorgd. Het past ons in deze oproep tevens hulde te brengen aan de initiatiefnemer van de Waterloo Ride, de vorige maand overleden oud-voorzitter van de VOC bgen tit Jhr. Beelaerts van Blokland. Zelf nam hij 11 maal aan de rit deel. De Generaal stelde het nog altijd zeer op prijs een mondeling verslag van de Ride te krijgen en de foto s te bekijken. Het programma is te zien op Aanmelden Nederlandse deelnemers bij res maj.h.j.p.h. in den Kleef, indenkleef@planet.nl, gaarne vóór 1 maart in verband met reservering paarden en kamers Prins Albert Club. Cavalerie officiersdassen VAN SYTZAMA PRINS VAN ORANJE PRINS ALEXANDER BOREEL F. G. V A N D E N H E U V E L LATE VOGELS 1882 TOURNOOIVELD DEN HAAG Telefoon: (070) Fax: (070) shirtmakers@fgvandenheuvel.com 12

13 Het Regiment Huzaren Prins van Oranje 190 jaar. Viering met een reünie op 23 sep 2005 op de Bernhardkazerne Door: lkol bd E.J. Schoemaker De reüniecommissie had in de maanden voorafgaande aan de reünie een berg werk verzet. Vooral maj. H.G. Drenth, ritm bd R.A. van Uffelen en regimentsadjudant aooi A.F. Kleiberg. Op 23 september bleek het vele werk zijn vruchten af te werpen. De opkomst was groot en de organisatie liep gesmeerd. Na bij de voorpoort voorzien te zijn van een naambadge, consumptiebonnen en een regimentsaandenken, stroomde de grote en sfeervolle partytent, waarin een militair combo opgewekt muziek ten gehore bracht, langzamerhand vol met reünisten. Zelfs het weer was in de hand. In een met een oranje zon overgoten omgeving ontwikkelde zich de typische sfeer van een reünie. Ze waren er allemaal: alle geledingen (2 RH-59 Tkbat- 42 Tkbat), oudgedienden en actief dienenden, alle generaties (van tiener tot tachtiger), alle rangen (van generaal tot soldaat/huzaar), van bc tot tkc en van kok tot chauffeur. Bij elkaar zo n 520 mannen en vrouwen. In het welkomstwoord van de voorzitter van de reüniecommissie, lkol bd E.J. Schoemaker, werd met name de komst gemeld van een tweetal oorlogsveteranen (mei 1940) van het 2e Regiment Huzaren: oud-wmr G.C. Slotboom en oud-kpl C.A. Jongste. In het bijzonder verwelkomde hij mevr. H. Lichtenvoort Cats-Winkelmann, mevr. J.H.M. Bos-de Wild en mevr. P.C.Verhaar-van Roon, echtgenotes van overleden oudregimentscommandanten. De regimentscommandant, kol J.C.L. Bolderman, haalde in zijn toespraak het telegram aan dat hij kort daarvoor had ontvangen van elnt W.J. Holleman van het B-Esk 42 Tkbat te Kandahar in Afganistan. Vanaf die locatie wenste deze als Commandant Force Protection Peloton het regiment geluk met het 190-jarig bestaan en de reünisten een plezierige reünie. Voorts memoreerde de regimentscommandant een aantal historische momenten in het jongste bestaan van het regiment. Hij dankte de reüniecommissie voor de geleverde inspanning, sprak de hoop en verwachting uit dat een reünie als deze zeker voor herhaling vatbaar is en wenste een ieder een bijzonder aangename dag. Vervolgens gaf majoor Drenth nadere informatie omtrent een aantal aspecten van het programma voor die middag en avond. Naast het met een drankje aangenaam verpozen in de partytent of direct daarbuiten in de aangename oranjezon, maakten velen gebruik van de gelegenheid een (gratis) kijkje te nemen in het nabijgelegen Cavaleriemuseum en bij de static show van oude en nieuwe tanks. Ook de demo van door 42 Tkbat uitgestalde moderne wapens en verbindingsmiddelen, alsmede de beeldende informatie van de wijze van optreden in bijv. Afghanistan, trok veel belangstelling. Vanaf uur trok men in kleine groepjes naar de eetzaal om aldaar de rijstmaaltijd te gebruiken, waarna in de partytent de koffie en/of nog een drankje werd gebruikt. Langzaam dunde de menigte reünisten uit tot een paar enkelingen die nog lang niet waren uitgepraat. Een prima dag was ten einde gekomen. Op naar de viering van het 195-jarig of zelfs 200- jarig bestaan? Wie weet! De laatste grote reünie had plaats gevonden op 13 sep.1990 in t Harde. Het regiment vierde toen zijn 175 jarig bestaan en deed dat tezamen met 59 Tkbat, dat toen zijn 15-jarige parate bestaan vierde. In datzelfde jaar 1990 werd in de Johannes Postkaz te Havelte het voorheen mobilisabele 42 Tkbat opgewerkt tot een parate status, waarna het op 16 aug geschaard werd onder de standaard van het RHPO. Gedurende ruim twee jaar telde het regiment twee bataljons. Echter, in 1993 (Prioriteitennota) sloeg het noodlot toe. Het inmiddels achttienjarige parate 59 Tkbat werd per 31 december 1993 opgeheven. Good old 59 very heavy, inmiddels met de Leopard 2A4 uitgerust, hield op te bestaan. Vanaf dat moment werd 42 Tkbat de enige generator van de regimentsgeschiedschrijving en de operationele drager van de traditie van het regiment. Zoals het toenmalige 59 Tkbat zich destijds heeft voorbereid op een all-out war op de Noord-Duitse laagvlakte, zo is 42 Tkbat sedert zijn parate bestaan in zijn geheel of met delen, jaar na jaar vooral ingezet bij zgn. vredesmissies. In 1997 en 2000 draaide het bataljon als 42 NL Mechbat RHPO zijn tour of duty in Bosnie. Het was dan ook geen toeval dat op de dag van de viering van het 190-jarig bestaan van het regiment, een contingent van ca. 45 man van het bataljon zich in het verre Afganistan bevond. Ook zij werden bij de viering niet vergeten. 13

14 101 TANKBATALJON REGIMENT HUZAREN PRINS ALEXANDER Door: maj JA. de Jong, pbc 101 Tkbat Bataljonsdiner en reünie op 25 en 26 oktober Verdeeld over het Soesterbergse en het Seedorfse waren het negenenveertig prachtige jaren. Maar het einde komt nu toch wel snel in zicht. Met een ferme pas werd het jaar begonnen waarbij halverwege de hinkelpas begon en eind dit jaar de kruipolie toch wel zal zijn uitgewerkt. Voor het einde van dit jaar zullen de eigendommen van het bataljon zijn overdragen aan het regiment en wordt een halt toegeroepen aan een mooi bataljon. jonscommandanten, geflankeerd door de (oud) soms zeer oude BI s. Met in de zaal veel (mede)spelers van 101 Tankbataljon, officieren en onderofficieren van diverse wapens en dienstvakken. Een selectie uit het aanwezige gezelschap (niet op volgorde van rang of stand): genm bd F.A. van der Post, ritm bd J.J. Went, lgen A.J.G.M. Blomjous, ritm S.L.P. Kielliger, kol F.M. de Wit, kol R.H.M. Scheffer, kol W.Sleurink, ritm W.B. Schutrups, kol bd P.J.J.Th Aalders, ritm R.J. Meijering, kol bd P.H. Th van Een samenzijn dat na de dis een vervolg kreeg in de kantine en waar het maar steeds later en later werd. De volgende dag stond in het teken van de reünie. Met veel fysiek geweld was eerder die week een expotent opgezet op het Hoytemaplein. Deze vormde dan ook de spil rondom de activiteiten. Als parkeerruimte werd de achtbaan ingezet waarna de gasten via een corridor van twee boogtenten het plain sacre konden betreden. Het Bevopel creëerde een keurige erwtensoep en aan zoete en hartige spijzen was deze dag zeker geen gebrek. Om dit alles niet zomaar te laten gebeuren zijn gedurende het jaar diverse activiteiten ontplooid waarbij het zwaartepunt op het najaar kwam te liggen. U weet wel de blaadjes vallen dan van de bomen, het wordt eerder donker en de mensen worden wat emotioneler. Een groots bataljonsdiner op 25 oktober vormde de ouverture van een tweedaags-programma in Amersfoort. Aangezeten aan de hoofdtafel een selectief gezelschap van oud-batal- Vlodrop, de kol G.W. van Keulen en de stafadjudant A.P. Mulder. In de zaal op een prominente plaats de Regimentscommandant D.G.G.M. Alexander en de regimentsadjudant G. Enkelaar en natuurlijk ons eigen kader versterkt met personeel van 41 Herstelcie en 101 Herstelpeloton. Een gezellig samenzijn, met sfeer, zeker ook door de aangeboden waar, waarbij ik toch omzichtig het gevogelte heb onderzocht op symptomen van vogelgriep. De eerste gasten waren om uur aanwezig en de laatste gasten moesten met enige dwang om uur de richting van de uitgang worden gewezen. Een zeer gevariëerd aantal voertuigen zorgde voor een mooi carré en symboliseerde op deze wijze de grote diversiteit aan voertuigen die gediend hebben bij ons bataljon. Met dank aan de vrijwilligers en het museum voor het ter beschikking stellen. Gebruikmakend van de geboden gelegenheid werden onder toeziend oog van vele gasten zeventien militairen beëdigd op de standaard RHPA. De laatste beëdiging van het laatste staande deel van het Regiment en zoals wij dat gewend zijn ook dit keer vol verve uitgevoerd door onze regimentscommandant de lkol D.G.G.M. Alexander. 4 14

15 Doel en opzet was een gezellige dag (onder elkaar), een ontspannen sfeer en daarin durf ik te stellen zijn we zeker geslaagd, niet in de laatste plaats doordat de S2 een bijzondere band moet hebben gehad met iemand in hoger sferen, die verantwoordelijk wordt gehouden voor het weer. Met een paar stappen belandden we dan alweer op de SOB/SOMS IV in Bergen waar mn het Aesk nog een aantal exercitiën heeft gepleegd met als apotheose vrijdag 4 november waar het bataljon na het innemen van een bataljonsappel in gezelschap van de C41 Mechbrig en collegae nevenonderdelen getuigen mochten zijn van het laatste schot. Het weer zat mee, de wind stond goed, de kruittemperatuur perfect. 101 TANKBATALJON RHPA GEREED VOOR ACTIE Vrijdag 4 november 2005 zal een dag blijken die bij velen als een trieste dag in het geheugen gegrift zal staan. Blootgesteld aan ideale schietomstandigheden, de overste Broks citerend, rukten afvaardigingen van 101 Tkbat (en hen die zich aan het bataljon verbonden voelen) uit om deel te nemen aan en/ of aanwezig te zijn bij de laatste schoten van het in de nabije toekomst op te heffen 101 Tankbataljon. De lichte motregen mocht in theorie de schietresultaten ten goede komen, maar verhoogde in praktijk de emoties die bij alle belangstellenden in enige mate aanwezig was. Na een kort appèl op baan 8A door zorg van de waarnemend Bataljonsadjudant, adjudant Oesterholt, werden 3 tanks van het A eskadron voorgereden. De bemanningen bestonden uit afvaardigingen van het A eskadron, B eskadron en een afvaardiging van het gehele bataljon. Na in stelling te zijn gegaan nam de Bc lkol Broks het woord om het einde van de schietgeschiedenis van 101 Tkbat in te luiden. In de vorm van een radiobericht welk kenmerkend is voor een SOB, werd door de Bc verwoord hoe velen onder het bataljon deel namen aan de SOB en hoe zij daarin excelleerden. Na de melding: hier R 3 Tango s uitgeschakeld bunker leeg uit, steeg men in om de schoten te lossen. Door zorg van de twee eskadronsoppers en de waarnemend BA werden de (met teksten beschreven) oorlogsbrisanten naar de tanks gebracht waar zij werden ingeruild voor de Bataljonsvlaggen (fanions), die de tanks versierd hadden. Laatste Fase Het bataljon maakt zich op voor de laatste fase en met ons meerdere onderdelen, gelegerd op de kazerne in Seedorf. Tijdens een laatste brigadeappel op 20 december zullen de onderdelen worden overgedragen aan de nieuwe (moeder) eenheden. Het Aeskadron zal haar roots volgen in het Oirschotse als Ceskadron 11 Tkbat RHVS en het Beskadron trekt door als Ceskadron 42 Tkbat RHPO te Havelte. Beide eenheden zullen in het voorjaar verhuizen naar hun locaties in NL. Het Stafeskadron zal zich verder bekwamen en omvormen naar de Stafcie 45 Pantserinfanteriebataljon Oranje Gelderland en zal volgend jaar aanvang zomer als een trotse pauw neerstrijken op de Ermelose Heide. Makkers, met dank voor de ondersteuning en veel succes toegewenst. < 15

16 Stand van zaken BMS en de Leopard 2A6 OSIRIS in de Leopard 2A6. Door: maj P. Parlevliet, Stafofficier externe plannen C4I. Kenniscentrum GM, OTCMAN Algemeen Als tanker en groene ICT deskundige wil ik proberen de mogelijkheden, uitdagingen en de voortgang van het Battlefield Management System (BMS) in de Leopard 2A6 voor een zo breed mogelijk publiek uit te leggen. Er zijn in het VOC-blad reeds in 2000 door maj J. de Vries en in 2003 door maj R. Wilmsen artikelen geschreven over wat BMS zou kunnen zijn en hoe het ingezet zou kunnen worden. Ik ga in op de huidige stand van zaken en de uitdagingen die er nog liggen. Technologie De burgermaatschappij is door zaken zoals mobieltjes, internet, ADSL, GPS, VOIP, draadloos, TomTom en andere ontwikkelingen snel aan het veranderen. Wie heeft er tegenwoordig geen auto met routeplanner, een mobiel met fotocamera en een digitale agenda die we met de computer thuis en op het werk synchroniseren? Of spreek ik nu al voor sommigen onder u wartaal? De techniek die hierbij gebruikt wordt, is prachtig, uitdagend, breed toepasbaar, maar hoe krijgen we die nu effectief ingebed binnen onze militaire organisatie. De wegen voor invoering van een systeem binnen defensie zijn lang. Eerst moet iemand een idee tot een behoefte maken, dan een budget zien te krijgen, het project Europees aanbesteden, een prototype laten bouwen, testen, het systeem laten produceren en inbouwen, personeel opleiden, het beheer organiseren en ten slotte het systeem inbedden in het militaire systeem. Hoe groter het systeem hoe meer impact, hoe meer mensen hier inspraak in moeten hebben en des te langer het duurt voor de man in het veld er mee kan werken. Nationale ontwikkelingen Al vanaf 1990 zat Nederland met een aantal NAVO partners in een werkgroep 16 om overeenstemming te krijgen over het datamodel op het gebied van Army Tactical Command and Control Information Systems (ATCISS). In 1997 is de toenmalige Directie Materieel begonnen met het realiseren van een systeem gebaseerd op dit ATCISS datamodel; het Nederlandse Integrated Staff Information System (ISIS). ISIS heeft een digitale terreinkaart waarop men informatie kan plaatsen en visualiseren. Het wordt in het bijzonder gebruikt om informatie digitaal te verspreiden vanaf bataljonsniveau. Het systeem is met veel vallen en opstaan ontwikkeld. ISIS is nu een robuust systeem met een breed toepassingsgebied en een groot aantal gebruikers. Het koppelen van de informatienetwerken, het samenvoegen en correleren van informatie en het distribueren van data ( information management ) zijn essentieel voor een ongehinderde informatievoorziening. Alles staat of valt met goede verbindingen, het liefst natuurlijk via glasvezel of een satelliet. Voor deze breedband verbindingen is het Nederlandse verbindingssysteem TITAAN ontwikkeld dat gebruik maakt van hedendaagse technieken. Door de internationale militaire ontwikkelingen en het volwassen worden van ISIS ontstond de behoefte aan een informatieketen van het hoogste niveau (Divisie en Brigade) tot het laagste niveau (soldaten in het veld). De militair wil op de hoogte gehouden worden van zijn eigen positie, rol en status in relatie tot eigen, vijandelijke en neutrale eenheden in het operatiegebied, oftewel Situational Awareness (SA). Daarnaast wil hij neveneenheden kunnen zien, plannen maken, bevelen geven en die gemeenschappelijk delen. Binnen Nederland vult men deze informatiebehoefte in door een C2Framework, dit is een Command en Control (C2) systeem dat voorziet in de communicatielaag van hoog tot laag en via verschillende computer- en communicatiesystemen. Niet alleen het Nederlandse leger heeft toegang tot het gedigitaliseerde gevechtsveld, door uitwisseling van informatie tussen de verschillende C2systemen kunnen meerdere eenheden en naties beschikken over dezelfde SA. Pilot BMS Het Battlefield Management System (BMS) is de pilot van het te ontwikkelen OSIRIS. Het verschil tussen ISIS en BMS is vooral de GPS die de voertuigpositie automatisch doorgeeft en de informatie uitwisseling die geschiedt via de radio. Het is een Nederlands commandovoeringsysteem dat gebruikt wordt in het (hoog-)mobiele domein, vanaf het bataljonsniveau tot op het niveau van het enkele voertuig. Het systeem is bedoeld voor commandovoering en als navigatie- en communicatiemiddel. BMS is gepland in alle voertuigen die deel uitmaken van de manoeuvre eenheden, dus zowel voor de MB als de tank. Het BMS is een cruciaal onderdeel van de C2-keten om informatie te distribueren. De uitgestegen soldaat kan informatie met het BMSvoertuig uitwisselen (d.m.v. Xanthos) en het hogere niveau heeft behoefte aan de informatie die door het BMSvoertuig wordt gegenereerd. Alleen al de voertuigpositie en de vijandmeldingen leveren essentiële informatie voor de bevelvoering. De commandovoering vond altijd al via de bevelen en de radio plaats, nu komt daar met BMS een extra dimensie bij waardoor spraak wordt vervangen door digitale oleaten en opdrachten. Men krijgt digitale informatie die niet alleen de eigen positie op de kaart weergeeft, maar ook de posities van neveneenheden, plannen, hindernissen, terrein en mogelijke vijand. Een belangrijk doel van BMS is ook dat, door de ver- 4

17 BMS ingebouwd. beterde SA, de kans afneemt dat men bij gevechtsacties op eigen eenheden schiet. BMS bij 13 Mechbrig Zoals u hebt kunnen lezen in defensiebladen is de BMS pilot uitgevoerd bij diverse eenheden van 13 MechBrig ( De Digitale Brigade ). Hierbij was onder andere het 2e peloton van het A-esk 11 tkbat met BMS uitgerust. Het personeel van het 2e peloton heeft in de periode diverse oefeningen uitgevoerd met BMS, ook heeft men het gebruikt tijdens SFOR14. Het BMS was tijdens de pilot alleen geplaatst bij de tankcommandant. Voor het inbouwen van BMS moest een aantal systemen worden verplaatst naar de zijkant van de toren om het touchscreen scherm recht voor de commandant te kunnen plaatsen. De Leopard 2A6 was weliswaar bij aanschaf een bijzonder geavanceerde tank en hij kan zich ook nu nog uitstekend meten met zijn internationale partners, maar op digitaal gebied is er in 15 jaar veel veranderd. Op dit gebied is de tank niet modern, waardoor er moeilijk data uitwisseling met de huidige technieken mogelijk is. Het is nu niet mogelijk om voertuiginformatie, zoals snelheid en laserafstand, in het BMS te integreren. Ondanks de beperkte mogelijkheden en de minder gunstige positie van het BMS in de toren waren de ervaringen van de bemanningen positief en hoopgevend voor het vervolg. Eind juni 2005 is de BMS pilot afgesloten en zijn de tanks weer teruggebracht in de originele staat. TNO meerwaarde onderzoek Er is gedurende de pilotfase door TNO een meerwaarde onderzoek gedaan onder alle BMS gebruikers van 13Mechbrig, van tankcommandanten tot en met de bataljonsstaf. Voor de tankcommandanten uit de meerwaarde van het BMS zich vooral in: verbeterde oriëntatie en navigatie in het terrein; verbeterd inzicht in de posities van eigen eenheden; verbeterde afstemming met en rapportage aan het hogere niveau en verbeterde bijsturing en synchronisatie van voertuigen door het verbeterde inzicht in de situatie van eigen troepen en door het gemakkelijk door kunnen geven van posities van bijvoorbeeld mijnenvelden en routes. Deze verbeteringen zorgen op pelotonsniveau voor een snellere en eenvoudigere uitvoering van diverse basisgevechtstechnieken, zoals de tactische verplaatsing en het innemen van een opstelling. Bovendien vergroot het BMS het vertrouwen in eigen handelen. Het BMS bleek echter nauwelijks meerwaarde te hebben bij de basisgevechtstechnieken die een sterke en continue focus op het buitenbeeld vereisen, zoals de bereden aanval. Opvallend is dat de meerwaarde van het BMS voor het melden van vijand en daarmee het opbouwen van een vijandbeeld voor het pelotonsniveau tijdens de pilotfase zeer beperkt was. De vijandmelding invoeren in BMS bleek, in de context van een gevechtsactie, nog te veel tijd te kosten. Bovenstaande vier in het oog springende aspecten van meerwaarde zijn ook geconstateerd bij de uitvoering van taken tijdens operaties lager in het geweldspectrum, bijvoorbeeld tijdens een gebiedsbeveiliging. Door betere informatie over objecten in het gebied (scholen, gemeentehuizen) en een betere navigatie kan men effectiever optreden bij incidenten en calamiteiten. Door betere informatie rondom de veiligheid van routes en objecten, door zekerheid over de eigen positie en door het besef dat de operations room weet waar men zich bevindt, wordt bovendien de veiligheid en de perceptie van veiligheid vergroot. Ten slotte kan men op een efficiëntere manier de rapportage, van bijvoorbeeld patrouilles, naar het hogere niveau uitvoeren. Aanbeveling uit het TNO rapport is dat de meerwaarde van BMS voor de tank nog verder vergroot kan worden als de volgende verbeterpunten worden gerealiseerd: een hogere frequentie van positieupdates van eigen voertuigen; een betere ergonomische inbedding in het voertuig; integratie met de laserafstandmeter; aanpassing van procedures en werkwijze aan het gebruik van BMS; betere training en opleiding met name gericht op de afstemming van het gebruik van BMS op de procedures en werkwijze; het bieden van voertuigoriëntatie en/of kaartdraaimogelijkheden. Ontwikkelingen De ontwikkelingen van OSIRIS gaan door maar ook de ontwikkelingen van de Leopard 2A6 zelf. Bij Kraus Maffei Wegmann (KMW) beschikt men over een proefopstelling van een digitale toren, waarbij gekeken wordt hoe de informatie van de tank gekoppeld kan worden aan BMS. Ook wordt er nog gekeken naar mogelijkheden om te werken met kleinere displays op ande- 17 4

18 re plaatsen binnen de toren. Technisch is er veel mogelijk maar alle ontwikkelingen zijn sterk gebonden aan financiële plafonds. Technische uitdagingen Dataradio; helaas bleek het niet mogelijk om één radio te gebruiken voor zowel spraak als dataverkeer, dit leidde namelijk tot ongewenste vertragingen in de datastroom. Er loopt nu een project om een aparte (extra) data radio voor OSIRIS aan te schaffen en die in de voertuigen te plaatsen. Ook de ontwikkelingen van draadloze netwerken worden nauw gevolgd. Data-integratie; hoe krijgen wij de tank optimaal aangepast zodat de bemanningsleden minimale manuele input maar een maximale SA door OSIRIS kunnen krijgen. De ontwikkeling hiervan zal in nauwe samenhang moeten plaatsvinden met het onderzoek naar een nieuw systeemconcept voor de Leopard 2A6. Data optimalisatie; hoe wordt de grote stroom aan informatie zo gestructureerd en gepresenteerd dat de gebruiker hier optimaal mee kan werken. Simulatoren; hoe kunnen we OSIRIS integreren in TACTIS, het MCTC en overige simulatoren ten behoeve van training & opleiding. Aandachtspunten Wanneer we de technische oplossingen hebben gevonden en die in de tank zijn ingebouwd zijn we nog niet klaar. Het is nu al noodzakelijk om de doctrine, de opleidingen en de trainingen te herzien. Die moeten zodanig aangepast worden dat de militair optimaal gebruik kan maken van de nieuwe mogelijkheden. Alleen dan kan de digitale militair optimaal voorbereid deelnemen aan het operationele strijdtoneel waar dan ook ter wereld. Afkortingen: BMS : Battlefield Management System C2 : Command & Control C4I : Command, Control, Communications, Computing, & Information ISIS : Integrated Staff Information System MCTC : Mobile Combat Training Center NCW : Network Centric Warfare TACTIS : TACTische Indoor Simulatie TITAAN : Theatre Independent Tactical Army and Air Force Network Met dank aan de collega s van het kenniscentrum Grondgebonden Manoeuvre en medewerkers van TNO voor hun bijdrage. < Proefopstelling digitale toren. PERSBERICHT oefenrit MCAM KAARTLEESRIT MCAM De Militaire Commissie voor Automobiel & Motorwedstrijden (MCAM) organiseert op zaterdag 8 april 2006 een oefenrit kaartlezen voor al het burger en militair (inclusief Reserve en Natres) personeel van alle krijgsmachtdelen. De rit heeft een lengte van ongeveer 105 kilometer en voert in zijn geheel over verharde wegen. De oefenrit start om uur op de locatie van de Logistieke Divisie Rhenen (LDR-Klu) in de buurt van Rhenen. Deelname is in teamverband (een chauffeur en een kaartlezer) in een gevorderde- of beginnersklasse mogelijk. De kosten voor deelname aan de Oefenrit bedragen 7,50 per equipe. Tijdens deze Oefenrit geldt voor de beginners een aanzienlijk vereenvoudigd reglement worden. Omdat het een oefenrit is, zal er vooraf en tussen de trajecten uitleg gegeven worden met lichtbeelden over het aangepaste reglement, de kaartleessystemen en na afloop van een traject over de ideale route. Voor de gevorderden telt deze rit mee voor het Defensiekampioenschap Kaartlezen. De tweede rit die meetelt voor dit kampioenschap is de 18-uursrit op 6 en 7 oktober 2006 te Wezep. Een inschrijfformulier voor de Oefenrit kan per of telefonisch (alleen maandag en dinsdag) worden aangevraagd bij het secretariaat van de MCAM. adres A.BalmdePruis@mindef.nl, telefoon MDTN * / PTT

19 Reünie 2005 Madrid lichting 66-4 Door: oud res. elnt G.L.Reinderhoff Het is alweer enige tijd geleden dat er besloten werd om na Jakarta de volgende reünie van onze lichting te houden op 20, 21 en 22 mei in Madrid. Z n reis vereist toch een hele organisatie die in handen was van Matthijs Snouck Hurgonje, die dit geweldig heeft gedaan. Ik wil niet in herhalingen vervallen maar de woorden fantastisch en geweldig zullen veelvuldig in het verhaal voorkomen. Na bijna 40 jaar, eigenlijk ongelooflijk, zijn wij op een paar na nog steeds als peloton bij elkaar. De tand des tijds heeft natuurlijk ook aan ons geknaagd, maar toch moet ik zeggen dat wij er nog verdomd goed uitzien! Vrijdag 20 mei 2005 kwamen wij uit alle windstreken in Madrid aan en gingen gelijk door naar het hotel. Gepokt en gemazeld stonden wij op Appel dat plaatsvond voor het prachtige Mirasierra Suites Hotel. Het weer was prachtig en wij hadden er echt zin in. Ofschoon alles tot in de puntjes geregeld was door onze beide gastheren Schelto van Heemstra en Kors van Wijngaarden gaf het vervoer wat probleempjes. Maar nadat Kors, die vloeiend Spaans spreekt, de zaak naar rechts had gericht konden wij op weg naar de prachtige residentie van Kors en Harma van Wijngaarden.. Wat een ambiance en wat een prachtig uitzicht op Madrid. Onder het genot van drankjes en hapjes kon de avond niet meer stuk. Een voor de gelegenheid uitgenodigde marineman lieten we kennis maken met een paar cavaleriegebruiken. Het diner dat door Harma aan ons werd voorgeschoteld was absoluut van grote klasse. Zaterdag zijn wij s morgens begonnen met een bezoek aan het beroemde Museo Thyssen Bornemiza. Absoluut de moeite waard. Onze charmante gids Judith heeft in een kort tijdsbestek alle highlights laten zien en tegelijkertijd een college kunstgeschiedenis gegeven. Daarna hebben we door Madrid gewandeld en hebben Schelto en Kors ons een aantal kroegen laten zien. We bezochten o.a. een eeuwenoude sherry bodega om tenslotte de lunch te nuttigen in een restaurant waar beroemde stierenvechters ook kwamen. In dit restaurant worden de grootste biefstukken van Spanje geserveerd. s Avonds waren wij uitgenodigd om naar de residentie van de Nederlandse Ambassadeur te komen. Doordat het team van Real Madrid, dat zich in het zelfde hotel voorbereidde op de wedstrijd van die avond, op het zelfde moment wilde vertrekken als wij, stagneerde ons vertrek. Het peloton agenten dat de spelersbus begeleidde wilde ons niet voor laten gaan. Op de residentie werden wij door Schelto en Godeke geweldig onthaald met een borrel vooraf en aansluitend werd ons voor de tweede avond een geweldig diner voorgeschoteld. In het gezelschap van in Madrid bivakkerende cavaleristen werd een dronk op Hare Majesteit uitgebracht, waarna een zeer geanimeerd diner plaatsvond. Zondagochtend moest een aantal van ons helaas vroeg vertrekken en konden zij niet het beroemd Escoriaal klooster bezoeken. Een klein uur rijden van Madrid ligt op een berg het Escoriaal, het doel voor de zondagmiddag. Dit enorme klooster is gebouwd in de zestiende eeuw ter ere van de Heilige Laurentius maar is ook een voorbeeld van het rooms triomfalisme van Philips de Tweede, die de tempel van Salomo als voorbeeld liet nemen. Het is groot, heeft naast kapellen een grote kerk en hangt vol schilderijen (van Titiaan en anderen) en muurschilderingen die ondanks de open ramen door de hoge ligging na eeuwen in goede staat zijn. Philips de Tweede is er ziek naar toe gedragen (!) en kon vanuit zijn sponde in de kerk kijken en zo de mis bijwonen tot hij overleed. De priester-gids haalde nadat we een kelk bijzonder bewonderd hadden- uit een afgesloten kast de kelk van Philips zelf te voorschijn. Die hadden we graag als verlate oorlogsbuit meegenomen... In bouw en versiering van de kerk zijn veel moorse elementen. Ook het rooster waar Laurentius op werd gebraden komt men als symbool overal tegen. Na het bezoek hebben we in het dorp een geweldige Spaanse lunch genuttigd en zijn vertrokken naar de luchthaven. Het plezierige weekeinde is door de organisatie van de twee in Madrid wonende klasgenoten Kors en Schelto en misschien wel vooral door hun gades uitstekend verlopen. 19

20 De zeventiende reünie van de SROC 49/2 Door: C.C.A. Voskuil Op 2 november van dit jaar kwamen de oud-cursisten van de SROC 49/2 voor hun 17e reünie bijeen. Aanvankelijk trof men elkaar zo n eens in de vijf jaar. Tegenwoordig worden de bijeenkomsten jaarlijks gehouden. De organisatie berust steeds bij de oud-cursist Pieter Lindeman die voor iedere bijeenkomst door een van zijn collegae wordt bijgestaan. Nog onlangs werd Pieter voor deze en vergelijkbare inspanningen door de Inspectie der Cavalerie onderscheiden. Een betere leidsman, die de samenhang en verbondenheid bewaakt, kunnen de oud-cursisten zich niet wensen. Ditmaal was Emst de verzamelplaats. In dit landelijke plaatsje werden de oud-cursisten met grote hartelijkheid ontvangen door de generaal Raoul Hoondert en zijn echtgenote Judith. De generaal behoorde tot de weinigen van de lichting 49/2 die voor een militaire loopbaan koos. Er werd aan de gasten een voortreffelijke lunch aangeboden in Huize Hoondert een fraaie boerderij met uitzicht over akkers en velden, in de verte omzoomd door Veluwse bossen. Na de lunch ging het gezelschap naar het Artillerie Schietkamp de Knobbel dichtbij Oldenbroek in de gemeente t Harde. Voor de poort kwam een kleine colonne van legervoertuigen voorbij. Jonge mensen, geoefend op wapens waaraan in 1949 nog niet werd gedacht, levend en werkend in een wereld die de meeste oud-cursisten enigszins vreemd geworden was. Op het programma stond een bezoek aan het museum van de Gele Rijders en aan het Nederlands Artillerie Museum, beide ondergebracht in zorgvuldig gerestaureerde gebouwen uit lang vervlogen tijden, pronkstukken van ons cultureel erfgoed. Het museumbezoek werd ingeleid met een kort historisch overzicht van de ontwikkelingen bij het wapen der Artillerie en de raakvlakken die zijn aan te wijzen met de Cavalerie. Degenen die in de musea rondleidingen verzorgden, gaven blijk van deskundigheid en van het vermogen helder en boeiend uitleg te geven. In de rijke collecties bevonden zich belangrijke en vaak ook zeer fraaie stukken. Het was voor vele oud-cursisten een boeiende ontdekkingsreis in de geschiedenis van een voor de cavaleristen gastvrij legeronderdeel. Een gezamenlijke maaltijd volgde op het bezoek aan de musea. De kantine op het terrein van De Knobbel behoort naar het oordeel van de artilleristen tot de mooiste binnen de Nederlandse Kkrijgsmacht. Wat daarvan ook zij, de keuken is uitstekend. Er werd, naast alle overige gerechten, wild zwijn geserveerd. Na een middag museale studie van de meest uiteenlopende wapens met indrukwekkende vuurkracht lag de vraag aan de beheerder voor de hand: Zelf geschoten? Er kwam op deze vraag geen antwoord. Bij de aanvang van het diner werden door Pieter Lindeman twee cursisten die in het voorbije jaar overleden, kort herdacht: Henk Oortman Gerlings die tot het laatst toe van een sterke verbondenheid met de Cavalerie en met zijn vrienden van de SROC 49/2 blijk gaf, en Carel Leuring, ook een trouw cursist, die in de jaren vijftig vrijwillig dienst nam bij het Nederlandse Korea detachement en voor zijn moedig optreden een hoge Amerikaanse onderscheiding ontving. Er werd een korte stilte in acht genomen. Op de foto vlnr: Heren: Lindeman, van Lieshout, Hoondert, Beunk, Smirnoff, Colthoff, van Romondt Vis, de Muinck Keizer, Voskuil, van Meir, en Schimmel. De conversatie tijdens de maaltijd was als vanouds: een levendige mengeling van ernst en scherts. Bij het binnenbrengen van het wild zwijn reciteerde één der tafelgenoten de beginregels van Heine s Die beiden Grenadiere. Dat lokte een enigszins kritische reactie uit aan de andere zijde van de tafel: Waarom van die grote dichter dit toch wat brallerige vers? Citeer liever regels uit zijn oeuvre die beter passen bij het gezelschap rond deze tafel, zoals: 4 20