ignisious een wereltopper tussen de RecReaNteN

Transcriptie

1 NR 4 December 2013 Foto: Coen SChilderman ignisious een wereltopper tussen de RecReaNteN Jongens C en D kampioen van Nederland Sinterklaas bij PAC Het was een geweldig jaar voor PAC Interview Fred Moerman Marathon Berlijn Popfotograaf en marathonloper Onderlinge clubkampioenschappen

2 10% korting voor leden (ontvang 5% extra korting met onze klantenkaart) De Hardloopwinkel maakt loopanalyses Kinderhardloopschoenen en kinderspikes Sportbeha s, hartslagmeters, kleding en accessoires Koffie staat klaar Op vertoon van je atletiekunie pas Ontvang je bij elke aankoop een schoenen-/spikestas cadeau. Deze actie loopt tot en met Groenendaal 33 F SL Rotterdam - T: PAC ROTTERDAM.indd :01

3 InhoudsoPgAve Kort nieuws 4 Interview Barend de Wit 6 Popfotograaf en marathonloper 8 Oude clubrecords 10 Fred Moerman wordt 80 jaar 12 PAC in Turijn 16 De leukste van Intervieuw Cor Berrevoets 31 VOORWOORD Vers Fruit Sinds enige tijd staan er op de bar in het clubhuis schalen met fruit voor de pupillen en junioren. Het is een leuk en gezond initiatief van de barvrijwilligers, die het fruit met geld uit de fooienpot aanschaffen en gratis aanbieden. Het fruit vindt gretig aftrek en dat er dan wat minder chips wordt verkocht is geen ramp. Sporten is gezond en daar past gezonde voeding bij, extra vitaminen zorgen voor meer weerstand en dragen bij aan je gezondheid. Het is een klein maar mooi voorbeeld om aan te geven hoe er binnen de vereniging wordt meegedacht om het aanbod dat er is te verbeteren. Vanuit de diverse geledingen van de club worden er gelukkig met grote regelmaat voorstellen gedaan tot vernieuwing en verbetering. Of het nu gaat om het aanbieden van cursussen voor de looptrainers, zoals de Fartleck clinic die recentelijk werd aangeboden aan de looptrainers, of om het idee om een grote trainingstent op het bovenveld te laten plaatsen, zodat de jeugd- en baanatleten in de winter beschut kunnen trainen. Elke keer weer zijn er nieuwe plannen en vaak genoeg zijn er enthousiaste vrijwilligers, die zich op de uitvoering ervan storten. Wie zijn al die vrijwilligers? 07 De clubkampioenschappen 17 Volgend jaar gaan we ook een trainersdag houden, waar trainers van jeugd, baan en weg samen gaan brainstormen om ervaringen te delen en om nieuwe ideeën te ontwikkelen. Er zal niet alleen worden gepraat, maar er zullen ook praktijksessies worden aangeboden. De komende tijd willen we ook de structuur van de organisatie van de vereniging eens kritisch tegen het licht houden, hetgeen wellicht zal leiden tot voorstellen tot verbetering. Dat moet ook, want buiten de vereniging staan de ontwikkelingen niet stil. Zoals u misschien weet is de gemeente van plan om in de loop van volgend jaar het beheer van het complex aan ons over te dragen. Dat zal vrijwel zeker leiden tot een verhoging van onze kosten. In de besprekingen met de gemeente trekken we samen op met onze collegavereniging Rotterdam Atletiek, die zich voor dezelfde uitdaging geplaatst ziet. Tegelijkertijd geeft het eigen beheer ons de mogelijkheid om nieuwe activiteiten te ontplooien op ons complex. Samen met RA zijn we ook betrokken bij de ontwikkeling van een atletiekbaan en indoortrainingshal op Zuid. Op 28 november heeft de gemeenteraad besloten dat dit plan doorgaat. Ook daar ligt voor ons een uitdaging. Het regionale Atletiektrainingscentrum Rotterdam, een initiatief van PAC, RA en Rotterdam Topsport, draait nu bijna een jaar en begint nu een vastere structuur te krijgen. Deze maand wordt gestart met een trainingsgroep voor de middenlange afstand en wie weet zullen daar talenten van doorstromen naar de langere afstanden op de weg. Bij de diverse crosswedstrijden laten zich al diverse talenten gelden. Marathon Berlijn 22 Het afgelopen jaar zijn er met name op de baan weer veel sportieve successen behaald, zowel bij de jeugd als bij de senioren, met als hoogtepunt de zilveren medaille en het Nederlands record van verspringer Ignisious Gaisah op het WK in Moskou. Diverse jeugdatleten van PAC hebben de weg gevonden naar de nationale selecties en ook van hen zult u zeker nog horen. Al het voorgaande was niet mogelijk geweest zonder de nieuwe ideeën en initiatieven die alsmaar weer door onze leden en trainers worden ontwikkeld. Zonder nieuwe ideeën staan we stil, ze zijn als vitaminen voor de vereniging, ze zorgen ervoor dat PAC vitaal, bruisend en gezond blijft. Blijf vooral meedenken en doe suggesties! Appeltje iemand? Sint bij PAC 22 Martin Blok SecretariS Pac Voorzitter a.i. PAC & t NIEUWS 3

4 AfsCheId nel van vliet Nieuwjaarsreceptie Het bestuur van PAC nodigt haar leden uit voor de nieuwjaarsreceptie die zal plaatsvinden op donderdag 9 januari 2014, vanaf uur in het clubhuis aan het Langepad. Aansluitend, vanaf uur, wordt er voor de leden van PAC een feest georganiseerd. In November 1987 werd ik door het bestuur benaderd om secretaris te worden. Deze functie heb ik ruim negen jaar vervuld. Hierna heb ik op verzoek van het bestuur de financiële ledenadministratie overgenomen. Vanaf het begin in 1987 kwamen er tevens allerlei werkzaamheden op mijn pad, zoals jureren en bardiensten vervullen. Na mijn ziekenhuisopname in 2006 ben ik noodgedwongen met vele werkzaamheden moeten stoppen, echter de financiële ledenadministratie ben ik blijven verzorgen en ik heb dit in totaal negentien jaar gedaan. Alle werkzaamheden heb ik met plezier verricht, maar ik vind het nu tijd worden voor wat meer rust. Vandaar dat ik per 1 oktober 2013 ben gestopt. Graag wil ik iedereen, die mij de afgelopen jaren het vertrouwen hebben geschonken hiervoor bedanken en tot slot wens ik PAC een goede toekomst. Met vriendelijke groet, nel Van Vliet Tijdens de Algemene Ledenvergadering van PAC op 25 november 2013 werd Nel van Vliet benoemd tot Lid van verdienste. herinneringsmonument holland pop festival Op 21 september 2013 werd aan de Plaszoom het monument onthuld ter herinnering aan het Kralingse Pop Festival in Het beeld herinnert aan het eerste echte popfestival van Nederland, waar in juni 1970 zo n jongeren genoten van drie dagen muziek en vrijheid. Hardlopers op de Plaszoom zullen daar voortaan het monument passeren. De Plaszoom is voor veel hardlopers en zeker voor PAC een van de locaties waar langs de vele trainingskilometers en hardloopwedstrijden worden gelopen. met PAC op WInTersPorT In 2014 organiseert Jan de Vos voor de negentiende keer een PAC groepsreis naar de wintersport en wel van 22 t/m 30 maart Een nieuwe locatie op een sneeuwzekere hoogte in Frankrijk, St. Sorlin d Arves, ten oosten van Alp d Huez en de Galibier. We verblijven in hotel L Etendard waar we met een zeven dagen All Inclusive pakket en een skipas voor het hele gebied te gast zijn voor een basisprijs van 625. Voor nadere informatie kunt u een bericht sturen naar Jan de Vos. Jan de Vos (jandvos@gmail.com; ) In principe op dinsdag- en donderdagavond en op zaterdagochtend in bij PAC aanwezig. 4 december 2013

5 lid van verdienste ATleTIeKunIe WIm Kloos De 85-jarige Wim Kloos is op 8 september 2013 door de Atletiekunie beloond voor zijn vele vrijwilligerswerk met de benoeming tot lid van verdienste van de Atletiekunie. Wim is al vanaf de jaren zestig aan PAC verbonden. Hij is actief geweest als secretaris/penningmeester van de jurycommissie, penningmeester in het bestuur, als Super Lange Afstand -lid in het bestuur, lid van de technische commissie, trainer en nog veel meer. Tot op de dag van vandaag helpt hij mee met de organisatie van wedstrijden. Ook was hij veertien jaar lang vrijwilliger bij de Rotterdam Marathon. Hiervoor ontving hij een certificaat van erkentelijkheid. Wim Kloos liep zelf 65 marathons. Na de Maasstadloop werd Wim tot zijn grote verbazing naar voren geroepen. Marius Veenker reikte hem namens de Atletiekunie de erespeld uit. Hij roemde Wim om zijn doorzettingsvermogen en voor al het werk dat hij voor PAC heeft verricht. Dankwoord Wim Kloos, lid van verdienste Atletiekunie Mag ik de leden die hebben bijgedragen aan de totstandkoming van de benoeming tot lid van verdienste van de Atletiekunie hartelijk danken en in het bijzonder dank aan Henk Oele, Wing Tong en Marius Veenker. WIM KLOOS KorTIng op sportcompressiekousen bij sportkousen.nl Of je nu een beginnende of een gevorderde atleet bent, iedere sporter heeft wel eens last van spierpijn of blessures aan het onderbeen. Met sportcompressiekousen kun je deze klachten verminderen en zelfs voorkomen. De compressie stimuleert de doorbloeding en geeft stabiliteit aan je spieren. Sportcompressiekousen hebben een afnemend drukverloop van de enkel naar de knie. Dit zorgt voor een optimale afvoer van bloed en afvalstoffen richting je hart. Het is wetenschappelijk bewezen dat sporters beter presteren en sneller herstellen, wanneer ze sportcompressiekousen dragen. Betere prestaties Als je spieren koolhydraten verbruiken, ontstaat het restproduct melkzuur, waardoor je spieren verzuren. Hierdoor kun je je spieren minder intensief gebruiken. Compressiekousen zorgen voor een verbeterde pompwerking van je kuitspieren. Er stroomt meer zuurstof- en koolhydraatrijk bloed de spieren in en er blijft minder melkzuur in je kuitspieren achter. Het resultaat: betere prestaties en minder last van verzuring. Meer stabiliteit Compressie houdt de spieren en gewrichten stabiel en vermindert trillingen in de kuitspier. Hierdoor nemen klachten af en vermindert het risico op blessures. Het zorgt bovendien voor meer gevoel van zekerheid en coördinatie tijdens het rennen. Sneller herstel De betere doorbloeding van spieren heeft ook een positief effect op het herstel. Hardlopers die na het sporten hun compressiekousen nog een aantal uren dragen, herstellen sneller en hebben de volgende dag minder kramp. En met beter herstelde benen kun je opnieuw een intensieve training of wedstrijd aan. 10% korting op Sportkousen.nl Wil je ook profiteren van de voordelen van sportcompressie? Kijk dan op Deze webshop is onderdeel van Oldekamp Sport uit Spijkenisse, al meer dan 40 jaar specialist op het gebied van compressietechniek. Je vindt hier een uitgebreid assortiment sportcompressiekousen, braces en andere sportcompressiekleding. Leden van PAC krijgen bovendien 10% korting op het gehele assortiment van sportkousen.nl met de kortingscode Pac Rotterdam. Mariëlle BieSheuVel Online Marketeer, Oldekamp PAC & t NIEUWS 5

6 barend de WIT vertrokken Als JeugdTrAIner Barend de Wit werd al vroeg jeugdtrainer bij PAC, deed de cursus Jeugdatletiekleider (JAL) en gaf acht jaar training aan de jongens B-pupillen. Barend is onlangs gestopt als jeugdtrainer om elders zijn eigen succes in de sport te zoeken en om later weer sterk als trainer terug te komen. Zoals veel jeugdtrainers bij PAC is Barend zelf als kind met atletiek begonnen. De nu 24-jarige Barend was al vanaf zijn zesde jaar bij PAC te vinden en heeft zelf tot zijn zeventiende jaar aan atletiek gedaan. Toen hij zestien werd begon hij al met het geven van training aan de B-pupillen. Dat klopt. Zodra ik wist dat ik training kon gaan geven ben ik dit ook gaan doen, aldus Barend. Ga je verhuizen of ga je ergens anders training geven? En wanneer wil je weer terugkomen? Ik zie het meer als een pauze. Ik wil met mijn eigen sport, taekwondo, eens kijken hoe ver ik kan komen als ik me volledig daarop kan focussen. Ik heb bij PAC acht jaar lang met plezier training gegeven en vanaf mijn zesde tot zeventiende heb ik er zelf aan atletiek gedaan. Zoals ik er nu over denk, wil ik zeker wel terugkomen. Maar als het aan mij ligt liever wat later dan eerder, want dat zou betekenen dat ik dan met mijn eigen sport ben geslaagd. Hoe zijn dan je verwachtingen ten aanzien van taekwondo? De verwachtingen zijn hoog, ik probeer altijd het beste uit mezelf te halen door de lat hoog te leggen, om het maar in atletiektermen te houden. Het doel is dan ook de wereldtop te behalen en over drie jaar in Rio de Janeiro op de Olympische spelen goud te halen. Zo dat is al in Dat is nogal wat. Dat hoop ik. Wie weet is het doel wel veel verder, maar je moet voor jezelf een hoog doel stellen. Sinds mijn zeventiende doe ik aan taekwondo en ik weet wat ik kan. De ervaren mensen in de taekwondo vinden dat ik het in mij heb en er zeker voor moet gaan. Natuurlijk moet ik dat wel allemaal waarmaken in diverse selectiewedstrijden. Als ik in elk geval eerst maar in de selectie kan komen. In januari 2014 zijn er eerst NK-wedstrijden in mijn klasse (min 80 kg). Ik heb altijd geleerd hard te trainen om mijn doel te bereiken, zowel in de atletiek als met taekwondo. Blijf je naast het taekwondo nog wel hardlopen en kom je daarvoor wel naar het Langepad? Omdat ik zes keer per week train, meestal in de avond, heb ik eigenlijk geen tijd om daarnaast nog te blijven hardlopen. Als ik dit al doe, dan zal ik dit direct vanuit huis doen. Hoe kijk je terug op je trainerschap bij de jongens pupillen B? Vanaf het begin dat ik trainer werd van de jongens B-pupillen heb ik het erg naar mijn zin gehad. Daarbij had ik wel het geluk van mijn eigen atletiekervaring bij de jeugd. Ik heb PAC altijd een warme club gevonden en hier veel plezier gehad en kreeg er veel energie voor terug. Je ziet de vooruitgang in je groep en de prestaties waren er naar. Vooral de pupillencompetitie en de wintercrosswedstrijden waren erg leuk. Het was natuurlijk mooi als het goed ging en ook wel eens jammer als het iets minder ging. Maar het mooiste was toen in 2012 enkele jongens van mijn groep een record in hun categorie op de 4x40 meter estafette evenaarden. Dat record stond al elf jaar. Hoe hoop je later als trainer weer bij PAC terug te komen? Hoe dan ook in 2016 of in Maar als een succesvol atleet die zijn ervaringen kan delen met de jeugd, zodat zij hopelijk ook ooit het beste uit zichzelf zullen halen. enno Van WaardenBerg 6 december 2013

7 een KleurrIJK geheel! Een likje verf kan verfrissend werken. Het ziet er gelijk weer als nieuw (of in ieder geval anders) uit. Dat moeten ze bij het clubgebouw van PAC ook gedacht hebben. De laatste tijd hebben verschillende onderdelen van het clubgebouw een nieuw kleurtje gekregen. Zo zijn de toiletten nu ziekenhuiswit in plaats van verfrissend groen. Was er eigenlijk iets mis met de groene kleur? Wit is natuurlijk samen met groen en oranje wel een kleur dat voorkomt in het logo van PAC. Wat dat betreft lijkt het misschien een logische keus. Toch komt het nu een beetje saai en steriel over. Of heb ik dat alleen? Theoretisch gezien is wit eigenlijk ook helemaal geen kleur. Wit is een mengsel van alle kleuren. Het is er in ieder geval niet kleurrijker op geworden. Grijze muizen Is PAC nu gelijk een kleurloze vereniging en zijn de hardlopers grijze muizen? Dat zeker niet! Kijk alleen al naar de hardloopkleding van tegenwoordig. Loop maar eens een willekeurige hardloopwinkel in. De rekken hangen vol met kleurrijke kleding. Felgeel, fluorescerend roze, appeltjesgroen en vuurrood. Je valt dus als loper goed op en dat is wel zo veilig. Datzelfde zie je tegenwoordig ook terug in de schoenen. Een paar jaar geleden waren schoenen nog gewoon wit met hier en daar een kleurtje. Tegenwoordig kun je volgens mij elk kleurtje krijgen en is niks meer te gek. De verschillende merken verzinnen steeds weer iets nieuws. Schoenen die in verschillende kleuren zijn te krijgen, schoenen met reflectie en het ontwerpen van je eigen schoenen. En dat loopt allemaal door elkaar heen. Kleurrijker kan dus bijna niet! Kleurrijke achtergrond En daarnaast zijn de leden van PAC heel divers. Of je nu advocaat, vakkenvuller bij een supermarkt, arts, secretaresse, of student bent, je man of vrouw bent, jong of oud, getrouwd, samenwonend, een relatie hebt, of vrijgezel bent, je de middelbare school, MBO, HBO, of universiteit hebt afgerond, het maakt eigenlijk niet uit. Deze kleurrijke achtergrond speelt even helemaal geen rol. Tijdens een training of wedstrijd ben je namelijk hardloper. Iedereen is dan gelijk en het draait alleen maar om de sportieve uitdaging en de gezellige sociale contacten. Misschien heeft de ene loper iets meer aanleg voor het hardlopen en loopt daardoor iets sneller. Dat maakt echt niet uit. Iedereen kan zijn of haar plekje zoeken in een geschikte trainingsgroep en eigen doelen stellen. De training in de groep helpt dan om dat doel te behalen. Kleur aan geven Misschien is het gebruik van wit eigenlijk helemaal niet zo gek. Het bestaat immers uit verschillende kleuren (net zoals dat het geval is bij de leden van PAC), maar daar zie je in het eindresultaat helemaal niks meer van. Iedereen kan daar dan nog een kleur aan geven door zijn of haar karakter en kleding(stijl). PAC is dus juist een kleurrijk geheel en dat moeten we koesteren. Wat mij betreft hoe meer kleuren, hoe beter! dennis BruggeManS Wie zijn al die vrijwilligers? WIm WITvlIeT In deze rubriek maakt u kennis met vrijwilligers die zich inzetten voor onze vereniging. Wie zijn die mensen en wat doen zij? Wij stellen aan u voor: Wim Witvliet, de oudste vrijwilliger van PAC Onze vereniging heeft veel krasse leden die op hoge leeftijd trainen of actief zijn als vrijwilliger. Wim Witvliet is wel een zeer bijzondere vrijwilliger bij PAC. Op 93-jarige leeftijd is mijnheer Witvliet zoals de meesten hem noemen, nog zeer betrokken bij onze vereniging. Als het oudste lid van onze vereniging, helpt hij elk jaar actief mee bij de evenementen van PAC, zoals de Ekiden. Hij ontvangt bij de ingang van de atletiekbaan de deelnemende teams en verwijst ze naar een plek op het terrein. Wim stond met zijn kennis en inzicht aan de basis van de eerste Ekidenwedstrijden die bij PAC werden georganiseerd. Daarnaast is hij jurylid bij de onderlinge clubkampioenschappen. Toen dit jaar bekend werd gemaakt dat de Zuidersterloop weer zou worden georganiseerd, vroeg hij zich al voorzichtig af of men niet zou vergeten hem hiervoor te vragen en uiteraard stond hij op de dag van de wedstrijd klaar om de bekers aan de winnaars uit te reiken. Regelmatig bezoekt hij onze ledenvergadering en discussieert dan ook graag mee over de diverse onderwerpen die op de agenda staan. Met zijn schat aan ervaring is zijn inbreng zeer welkom. PAC & t NIEUWS 7

8 Rob bij Madonna een van zijn popfavorieten In deze rubriek gaan wij op zoek naar de kunstenaars binnen onze vereniging. Een atleet of atlete met passie voor zijn of haar sport en een passie voor kunst, met name handvaardigheid, mag daarover vertellen. Want, wat doet een PAC-lid als-ie niet hardloopt? Wat voor leven is er naast PAC? PoPfoTogrAAf en marathonloper rob verhorst PaSSie Voor kunst The Rolling Stones, David Bowie, Bob Marley, Madonna, Amy Winehouse, Prince en Sting zijn een paar van de groten uit de popmuziek die zijn gefotografeerd door Rob Verhorst. Ik spreek de fotograaf op de tentoonstelling in galerie Kralingen, waar een overzicht van zijn werk hangt. De liefde voor popmuziek zat er bij Rob al vroeg in. Zijn vader luisterde altijd naar Radio Luxemburg en nam hem in 1964 mee naar de rondvaart van de Beatles door de Amsterdamse grachten. Een ervaring die een verpletterende indruk op hem maakte. Sinds zijn pubertijd is Rob concerten, zoals van The Small Faces, Traffic en Rory Gallagher gaan bezoeken en die begon hij uit liefhebberij te fotograferen. Hij zorgde ervoor dat hij een redelijk goede camera met een goeie lens had en dat hij steeds vooraan stond. Nadat hij de Fotovakschool in Arnhem had afgerond, zorgde hij vervolgens voor een goede serie concertfoto s waarmee hij langs de tijdschriften en kranten ging. Dit om opdrachten los te krijgen. Zijn eerste foto werd in 1978 geplaatst in het toenmalige jongerenblad Hitkrant. Dit was een foto van Jerney Kaagman van de band Earth & Fire. Daarna is hij foto s gaan leveren aan onder andere Het Vrije Volk, Havenloods, OOR en Music Maker. Rob vertelt dat, wanneer een foto in een krant of blad was gepubliceerd, je de foto kon doorverkopen aan een ander blad. Zo bouwde hij langzaam maar zeker een naam op als fotograaf en ontwikkelde hij een samenwerkingsverband met journalisten en redacteuren van de bladen en kranten. 8 december 2013

9 Heel consequent heeft hij vijfendertig jaar alle grote en kleine concerten in Nederland en ook in het buitenland gefotografeerd. Nu heeft hij een immens archief en de laatste tijd kan hij zich dan ook steeds meer richten op het uitgeven van boeken, het houden van exposities en het geven van lezingen. Dit is een goed alternatief voor het fotograferen van optredens, want volgens Rob is dit de laatste tijd minder leuk, omdat je op grote afstand van het podium wordt gehouden en je na twee nummers moet wegwezen. Dit terwijl je vroeger gewoon heel het concert voor het podium kon staan. Wel fotografeert hij nog alles voor het Lowlands Festival, de Toppers, Frans Bauer en het North Sea Jazz Festival. In 1980 is Rob voor zichzelf gaan hardlopen en in 1986 is hij bij PAC gaan trainen voor de marathon. Zijn eerste marathon liep hij in 1987, in 3.15 uur. Zijn tweede in 1988 in 2.55 uur en in 1994 heeft hij dit weten op te rekken tot 2.48 uur. Intussen heeft hij er achttien gelopen en volgend jaar hoopt hij zijn negentiende marathon te lopen. Rob had liever gevoetbald. Maar dan heb je vaste trainingstijden en als je een week niet twee keer getraind hebt, sta je niet in de basis. Met hardlopen kun je om te trainen gemakkelijk uitwijken naar andere dagen. In de periode dat hij het drukst was met zijn werk, liep hij ook de beste marathons. Na het fotograferen, moest hij s nacht de donkere kamer in, om zijn films te ontwikkelen en foto s af te drukken. Aansluitend ging hij direct met de foto s door naar de krant. Dit onregelmatige werk was juist goed te combineren met hardlopen. En volgens Rob is altijd onregelmatig, ook regelmatig. Op de expositie in galerie Kralingen staan we stil bij een foto van Prince. Het is één van de foto s waarop de afgebeelde artiest juist niet pontificaal in beeld is. En toch vindt Rob dit één van zijn betere popfoto s. Prince is in silhouet te zien, met om zich heen verschillende kleuren. De zanger is bijna onderdeel van het decor. Rob zegt dat deze foto meer gaat om de sfeer, dan om de directe herkenning. Het is de visualisatie van Prince zijn wereld. Rob loopt verder en kijkt naar de foto s van zijn idolen Paul McCartney, Mick Jagger en Bob Marley. Ook deze krachtige beelden zijn onlosmakelijk verbonden met Rob s oeuvre van meer dan drie decennia popfotografie in Nederland. koert davidse medailles op nationale meerkamp voor C- en d Jongens Er ging op 22 september 2013 een kleine afvaardiging van PAC naar de Nationale meerkampen voor C- en D-junioren in Groningen. Twee van hen kwamen thuis met een medaille! Finnian van der Steenhoven werd tweede bij de junioren D en verbeterde daarbij het clubrecord meerkamp tot 4524 punten. Rafael Raap pakte het brons bij de junioren C. langs de KAnT van een enerverende maasstadloop Tevreden kunnen we terugkijken op de Maasstadloop die plaatsvond op zondag 8 september 2013 en werd georganiseerd door PAC in samenwerking met JCI Rotterdam. Er waren 656 deelnemers. De afstanden die konden gelopen waren de 5 en de 10 km. De 10 km is onlangs officieel gemeten en gecertificeerd! Het was een week waarin al veel regen was gevallen en ook op de dag van de wedstrijd kwam de regen nog met bakken uit de hemel. Maar bij de start werd het droog en scheen zelfs even de zon. Het is wel eens wat anders om niet mee te lopen maar een helpende hand te bieden bij de organisatie. Er zijn altijd vrijwilligers nodig bij de inschrijving en in het parcours en mensen die vroeg in de ochtend op het gecertificeerde parkoers de aanwijsborden moeten plaatsen. Daarnaast zijn er fietsers nodig. Voorfietsers die zorgen dat de voorste lopers zonder problemen in de juiste richting worden gewezen en achterfietsers die bij de achterste lopers blijven, zodat zij ook hun juiste weg kunnen vinden. Als voorfietser op het parcours van de 5 km met een sterke wegatleet in je spoor weet je dat je vlot moet kunnen fietsen en dat het wel zeker is dat je dan een tijd gaat neerzetten die je als loper lang niet meer hebt gelopen. De finish van mijn volger mocht er in elk geval zijn, 18:04 min. Zijn naam is Maurice van Veldhooven uit de Lier. Ook de tweede loper, Roberto Raymond zette een vlotte tijd neer, 18:21 min. Mijn werk als voorfietser was dus snel gedaan. Er bleef nog tijd over om een collega-vrijwilliger te helpen om enkele automobilisten tegen te houden, zodat alle lopers veilig richting atletiekbaan PAC & t NIEUWS konden lopen. Met mijn fotocamera in de aanslag liep ik verder het Langepad op de PAC-leden op de 10 km aan te moedigen. De zon was intussen weer aan het verdwijnen, donkere wolken kwamen terug en enkele foto s raakten onderbelicht en waren mislukt. Met flinke versnellingen op het laatste stuk lieten de 10-kmlopers zien waarvoor zij de laatste weken hadden getraind. Enkele loopvrienden stonden na afloop uiteindelijk wel duidelijk en vrolijk met hun herinneringsmedaille op de foto. Zij waren er blij mee. Diverse PAC-leden haalden dankzij een goede klassering in hun leeftijdscategorie het podium. Resultaten: 5 km: (M35) 2.Lars van Zwieten, (M50) 1. Heico Kerkmeester, (M50) 2. Robbert Kamphorst, (M60) 3. Jan de Vos, (V40) 1. Anieke Wierenga 10 km: (Msen) 2. Roeland Bornebroek, (M40) 1. Jeroen Schreuder, (M45) 2. Edwin Cornelisse, (M50) 2. Remco Lip, (M55) 2. Adrie Visser (M55), 2. Paul Streep, (M60) 3. Leo van Hoorn (M60), 3. Rosalie Ohm (Vsen). Tijdens de prijsuitreiking ging het weer beetje regenen, maar dit mocht de pret niet drukken. EnnO VAn WAARDEnBERG 9

10 het discusrecord van nico KrIATKoW De oudste clubrecords onder de loep In deze rubriek schenken we aandacht aan de oudste clubrecords van PAC. Uit de statistiek van onze vereniging blijkt dat veel clubrecords al jaren oud zijn. We nemen die oude records onder de loep en kijken terug naar de personen die deze clubrecords hebben behaald en wiens clubrecords sindsdien niet meer zijn verbeterd. We zijn beland bij de clubrecords in de zestiger jaren. Deze keer valt de eer te beurt aan een exatleet van onze vereniging die nog een oud clubrecord op zijn naam heeft staan. Het betreft hier Nico Kriatkow. Door prominente PAC-leden wordt hij herinnerd als een sterke knaap die goed overweg kon met kogel en discus. Nico Kriatkow staat al vijfenveertig jaar op de recordlijst van PAC. Hij bezit met het discuswerpen nog steeds het clubrecord van 47,92 m bij de jongens junioren A, dat is gevestigd op 9 juni 1968 te Leiden. De nu 63-jarige Kriatkow woont momenteel in Oud-Beijerland. Van zijn destijds gevestigde clubrecord op discus als A-junior weet Nico zich slechts te herinneren dat dit in Leiden was, maar hij stond er verder nooit meer bij stil. Kriatkow: Ik werkte daar ook wel hard voor. Gemiddeld trainde ik wel vijftien uur per week op de baan, bij de centrale training in Papendal en deed ik gewichttraining voor de regio Zuid- Holland in Delft. Ja, ik moest zo veel trainen, om me bij de Nederlandse selectie te plaatsen voor mijn buitenlandse ontmoetingen met andere atleten (Nico heeft vijftien jaar in de Nederlandse selectie gezeten). Vanaf mijn achttiende jaar werkte ik in een volledige baan en deed ik de trainingen die in de avond en de weekenden plaatsvonden. Ook hadden we veel reistijden met de fiets en het openbaar vervoer en soms mochten we met de trainer meeliften naar de atletiekbaan. Na beëindiging van zijn lidmaatschap bij PAC in 1975/1976, kwam hij nog bij diverse andere atletiekverenigingen terecht. Daarna kwam hij voor een aantal jaren terug bij PAC, waar hij deel uitmaakte van de Mastersploeg. Uiteindelijk kwam hij terecht bij AV Spirit in Oud-Beijerland, waar hij heeft bijgedragen aan het tot stand komen van de atletiek bij Spirit. Daar was Nico gedurende lange tijd trainer. Het blijkt dat Nico Kriatkow behalve bij PAC ook bij AV Spirit nog prijkt nog op de lijst met clubrecords en in de statistieken van het Nederlandse werpen komt zijn naam ook voor bij TeamVet. Ondanks dat Nico Kriatkow naar eigen zeggen als atleet meer had kunnen bereiken, heeft hij in de loop der jaren toch een mooie erelijst op zijn naam staan: - brons op discus (45,66m) op het NK in brons op discus (47,72m) op het NK in brons op discus (49,26 m) op het NK in brons op kogelstoten (14.02m) op het NK in brons op kogelstoten (15,36m) op het NK in zilver op kogelstoten (15,38m) op het NK in 1982 Het vele trainen en het zware krachtwerk heeft ook zijn tol geëist. Onlangs werd Nico aan zijn rug geopereerd, waarvan hij gelukkig herstellende is. Hij houdt zijn conditie nu op peil met fietsen en wandelen. enno Van WaardenBerg bijzondere TIenKAmP van Jeroen vis Mastersatleet Jeroen Vis verrichtte op 22 september 2013 een bijzondere prestatie door onder tijdsdruk zijn clubrecord op de tienkamp te verbeteren. Het ging hierbij echter om een tienkamp, waarbij alle tien de onderdelen in een uur moesten worden afgerond. Normaal gesproken wordt een tienkamp in twee dagen gedaan. Het ging Jeroen zo goed af, dat hij zijn kersverse meerkamprecord bij de masters met maar liefst 300 punten verbeterde. En dan te bedenken dat hij een week daarvoor ook al meedeed aan de twintigkamp, dat is op zich ook een bijzondere meerkamp. 10 december 2013

11 PAC & t NIEUWS 11

12 TrAIner fred moerman Fred Moerman wordt op 17 januari 2014 tachtig jaar. Fred heeft bij PAC al een lange staat van dienst, met een lidmaatschap van bijna 66 jaar, hij is al 57 jaar trainer, in de jaren vijftig was hij zelf topatleet en hij was degene die bij PAC het langeafstandlopen in gang heeft gezet. Terecht werd hij tijdens zijn carrière diverse malen geëerd. Hij is erelid van PAC. In 1990 werd hij lid in de orde van Oranje Nassau. Tijdens de ALV van PAC van 20 november 2006 kreeg hij de vrijwilligersprijs, de Baggermanbeker. 8 Jaar in jaar uit geeft Fred op dinsdag en donderdag trouw training aan zijn trimgroep. Fred is een voorbeeld van iemand met een groot doorzettingsvermogen. Fred: Je moet altijd blijven doorgaan. Waarom zou je iets opgeven als je dat nog steeds leuk vindt en goed kunt doen? Tot de fusie van onze vereniging in 1968 was Fred Moerman al trainer van Pro Patria. Daarna ook bij PAC. In 1973 startte Fred zijn gemengde trimgroep. Hij is tot en met heden trainer van die groep gebleven. Hoe kijk je terug op je carrière van bijna 66 jaar atletiek bij PAC? Ik heb mij in 1947 aangemeld als lid, ik was toen 13 jaar. Je moest echter 14 jaar zijn om aangenomen te kunnen worden. Per 1 januari 1948 werd ik dus officieel lid. Ik ben drie maal jeugdkampioen van Nederland geweest en heb ondanks mijn trainerschap nog kans gezien drie maal Nederlands kampioen op de 400 meter bij de heren te worden. Negen jaar achtereen heb ik in de nationale ploeg uit mogen komen (25 interlands). In 1955 heb ik voor de aardigheid deelgenomen aan de Nederlandse kampioenschappen op de tienkamp, volkomen ongetraind op diverse nummers behaalde ik zilver achter Eef Kamerbeek en vestigde een Rotterdams record op de tienkamp. In 1954 ben ik ook nog geselecteerd voor de 4 x 100 meter bij de Europese kampioenschappen in Bern. In 1956 heeft men mij gevraagd trainer te worden. Na lang aarzelen heb ik ja gezegd omdat er geen andere kandidaten waren. Jij werd al vroeg trainer, maar je was toen ook een goede atleet. Voelde jij je daardoor niet belemmerd in je ontwikkeling als atleet? Het is zeker nadelig geweest voor mijn atletiekcarrière. Ik was toen trainer op alle loopnummers. Noodgedwongen heb ik ook nog bijna twee jaar de damesploeg er bij getraind, omdat de damesploeg degradeerde naar de tweede klasse en de trainer Ton Eykenboom er plotseling geen heil meer in zag. Ik kreeg de ploeg op de rails en promoveerde naar de eerste klas. Ton Eykenboom wilde toen weer terugkomen als trainer en uiteraard heb ik daar graag toestemming voor gegeven want Ton was een uitstekende trainer. Hoe was het begin toen je trainer werd van de trimgroep? In 1973 ben ik met de trimgroep gestart, wat een groot succes werd. Na ongeveer twee jaar liep ik iedere dinsdag en donderdag met ruim honderd deelnemers. In juni 1976 heb ik een aanzet gegeven voor de marathontraining met het doel de Midwintermarathon in 1977 te lopen. We hadden bij PAC slechts twee marathonlopers. We zijn met een aantal 12 december 2013

13 WordT TAChTIg JAAr 0 mensen daarvoor gaan trainen. Dat jaar daarna is het door andere trainers overgenomen en is het uitgegroeid tot wat het nu is. Hoeveel leden zijn er nu nog in je trimgroep? Mijn trimgroep is tot het minimale geslonken, want er trainen nu nog zeventien personen. Vroeger had ik honderd mensen in mijn groep. Ik zou wel weer een grotere groep willen hebben. Af en toe komt er nog wel eens een nieuw lid bij, maar er gaan ook weer mensen van mijn groep door naar de andere loopgroepen. presteren. De meesten van mijn groep kunnen een redelijke 10 km binnen het uur lopen. Heb jij het nog steeds naar je zin bij PAC? Tot nu toe gaat het met mij zelf ook nog goed. Zolang mijn fysiek dat toelaat wil ik doorgaan. Je moet nooit opgeven waar je plezier in hebt. Laatst stond ik nog met veel genoegen discus te werpen tijdens de clubkampioenschappen. Ik geef nog steeds graag training en hoop er nog heel lang mee door te kunnen gaan. Als er mensen bijkomen in mijn groep is dat ook goed voor onze vereniging. Verder doe ik dit allemaal pro deo. Trainen is belangrijk. Je moet altijd zorgen dat je bezig blijft. Een mens heeft beweging nodig. Ben je blij met je nieuwe clubrecord op discus? Ja, het was 21,77 meter en het is nu 23,08 meter geworden. Dat was tijdens de onderlinge clubkampioenschappen op 5 oktober Dat is een nieuw clubrecord in mijn leeftijdsklasse mannen masters. Ondanks dat ik weer een jaar ouder ben is het mij gelukt dat record weer te verbeteren. Als het weer het toe laat neem ik voor het trainen meestal tien minuten de tijd om met de discus te trainen. Ik heb wel meer records in mijn leeftijdsklasse, maar ik ben daarin wel de enige dus dan is het niet bijzonder. Over het ouder worden en Joop Rüter. Als je tachtig wordt moet je niet stoppen met trainen. Wel de training aanpassen aan je leeftijd. Maar je moet wel bezig blijven. Joop Rüter is voor zijn leeftijd een geweldenaar. Ik bewonder hem om zijn inzet en zijn prestaties op hoge leeftijd. Als hij veel eerder met atletiek was begonnen had hij als atleet veel kunnen bereiken. Voor wat hij doet heb ik veel respect. Mijn records op discus stellen dan niet zo veel voor. Het is leuk voor mij zelf, maar omdat ik de enige ben in mijn categorie is dat niet bijzonder. De records van Joop zijn van grote klasse. enno Van WaardenBerg Waar ligt dat aan dat mensen toch naar een andere loopgroep willen? Mensen willen soms meer. Ze vinden dat ze dan genoeg conditie hebben en gaan dan naar een andere groep. Met elke nieuweling maak ik een praatje en vraag wat hun ambitie is. Verder houd ik ook telefonisch contact. Maak je ook speciale loopschema s? Ik maak geen loopschema s en van dat uurtje trimmen loop ik ongeveer 40 minuten en voor de rest doe ik oefeningen. Het is maar net hoe mijn pet staat. We trainen zowel tempolopen als intervaltraining. Als iemand een marathon wil doen verwijs ik die door de marathongroepen. Is het woord trimgroep nog steeds van toepassing? Ja, trimmen is trainen voor je gezondheid. Trimgroep is dus een uitstekende benaming. Trimmen betekent zich fit houden. De een loopt om te bewegen en ander om te medailles voor PAC-Jongens op de C-sPelen Tijdens de Nationale C-Spelen in augustus bij AAC in Amsterdam behaalden onze C-jongens junioren in totaal vier medailles. Er was een gouden medaille voor Ramsey Angela op de 300 m horden in een mooi clubrecord van sec. Hij kon zijn geluk niet op. Tevens won Ramsey op de 100 m horden een zilveren medaille in een nieuw persoonlijk record van 13,90 sec. Een mooie bronzen medaille was er voor Rafael Raap met het polsstokhoogspringen. Hij sprong een mooi pr van 3.16 m. Casper Ruegg won een bronzen medaille op de 800 m in een nieuw clubrecord van 2.02,91 min. De in Dubai wonende Casper is lid van PAC en kwam speciaal voor de Nederlandse kampioenschappen naar Nederland! Casper en Ramsey verdienden met hun prestaties een eervolle uitnodiging voor de interland tegen Westfalen twee weken later. Met hun team versloegen ze de Duitsers uiteindelijk met een groot verschil in punten. PAC & t NIEUWS 13

14 ZIlveren medaillewinnaar gaisah loyaal AAn PAC rotterdam Hij behoort sinds 2003 tot de absolute wereldtop in het verspringen, maar blijft al jaren de Rotterdamse atletiekvereniging PAC trouw, waar hij traint tussen de recreanten en amateurs. In de maand augustus behaalde de genaturaliseerde Nederlander na jaren van tegenslag het zilver bij de wereldkampioenschappen atletiek in Moskou. Ook die prestatie brengt hem niet op andere gedachten. Ik zal altijd een PAC-er blijven. Oktober, In de hoop op betere faciliteiten om zijn verspringdroom waar te kunnen maken boekt de achttienjarige Ignisious Gaisah een enkeltje van Ghana naar Nederland. Op een doordeweekse avond die maand betreedt Ignisious Gaisah voor het eerst het terrein van de oudste atletiekvereniging van Nederland, PAC Rotterdam. Hij loopt Henk Bahnert tegen het lijf en vertelt dat hij goed kan verspringen en bij PAC wil trainen. De langeafstandstrainer stuurt hem door naar sprinttrainer Monique Berrevoets. Het is het begin van een lange samenwerking. Dat zeggen er wel meer, zegt Berrevoets nu over de eerste kennismaking. Ik dacht: eerst zien, dan geloven. Na zijn eerste sprint en sprong was ik verbijsterd. Zo goed. Een groot talent. Ik heb direct verspringcoach Eric van der Steenhoven gebeld. Hij belde mij na de eerste training op en was ook onder de indruk. Wat je dan nog niet weet is of hij ook op mentaal gebied sterk genoeg is om de top te halen. Dat Gaisah ook over de mentale eigenschappen van een topsporter beschikt, heeft hij inmiddels wel bewezen. De indrukwekkende erelijst met wereldtitels, medailles en twee Olympische deelnames doet het niet vermoeden, maar zijn weg naar de top is geen gemakkelijke geweest. Een tegenwerkende Ghanese bond, het gemis van zijn twee in Ghana woonachtige kinderen, geldproblemen en het overwinnen van een zeer ernstige blessure (in 2008 scheurde hij zijn kniepees, waardoor hij lang zijn andere been voor de afzet gebruikte). Zijn prestaties in de zandbak heeft Gaisah te danken aan de steun van zijn coaches en zijn onverzettelijke drive om te slagen. Dat waardeer ik enorm aan hem, vertelt Berrevoets. Hij is enorm sympathiek, maar heeft ook een ongekende wil om te slagen. Hij geeft gewoon alles. Hij heeft door al die jaren heen nog nooit een eis gesteld aan de trainingen, ook niet toen hij wereldkampioen werd. Zijn coaches legden Gaisah ieder jaar weer de vraag voor of PAC wel de ideale omgeving is om tot topprestaties te komen. De dertigjarige atleet met een persoonlijk record van 8,43 m ziet echter geen noodzaak om te trainen met andere toppers in het verspringen. Die komt hij tijdens de wedstrijden wel tegen. Gaisah voelt zich thuis bij de Rotterdamse vereniging. Als ik hier de baan op loop, kijk ik om mij heen en zie ik alleen maar vriendelijke mensen. Dat is voor mij de ideale omgeving om te trainen. Bovendien ben ik niet vergeten wat deze club allemaal voor mij gedaan heeft. Ze hebben in 2004 zelfs speciaal voor mij de zandbak verlengd, omdat ik mij moest inhouden bij het springen. Vooral ook buiten de baan hebben mijn coaches Monique en Eric veel voor mij betekend, geeft de vorige maand tot Nederlander genaturaliseerde Gaisah aan. Daarom zie ik ze niet alleen als coach, maar ook als een tweede vader en moeder. Na de mislukte Olympische Spelen in Londen 2012 gaat Gaisah voor zijn sprinttrainingen naar Rotterdam Atletiek, maar hij zegt altijd loyaal te zullen zijn aan PAC. Misschien neem ik ooit de beslissing om in een warmer land te gaan trainen, maar als ik in Nederland ben dan ben ik een PAC-er. Sterker nog, hij doet in het PAC-tenue ook mee aan nationale wedstrijden. Of dat bijzonder is? Ja, waarschijnlijk wel. Maar voor mij is het heel normaal. Dat ik in internationale wedstrijden succes heb, betekent niet dat ik mij niet meer zal inzetten voor de club. PAC moet terug naar de hoogste divisie in de competitie en daar help ik graag bij. Dat is zo leuk aan onze vereniging, zegt Martin Blok, secretaris van PAC. Het maakt niet uit wie je bent, of hoe goed je bent. Iedereen kan hier meedoen. Dat er hier een absolute wereldtopper tussen de recreanten traint maakt het natuurlijk wel extra bijzonder. Ignisious is echt een rolmodel voor heel veel atleten bij deze club. Al die kleintjes kijken naar hem op. Dat de goedlachse Gaisah populair is, bleek wel tijdens de voor hem georganiseerde huldiging bij de vereniging kort na de wereldkampioenschappen in Moskou. Onder groot applaus ontving hij een meetlint (die had de beroepsverspringer gek genoeg nog niet) en wilde de een na de andere jeugdatleet met 14 december 2013

15 Dit artikel schreef Pim Bijl eerder in een iets andere versie in het AD Rotterdams Dagblad van 4 september PAC Weer succesvol op nationale estafette- KAmPIoensChAPPen hem op de foto. Onder hen ook de negentienjarige Lou-Aisa Dors, die door blessures het laatste jaar niet meer aan atletiek deed. Ze zag hem op televisie naar het zilver springen. Die prestatie zorgt bij mij voor veel motivatie. Hij is teruggekomen van een operatie en is nu tweede van de wereld. Dat geeft mij extra power om zelf ook weer te knokken, zodat ik weer kan trainen. Voor zijn verspringtrainer Eric van der Steenhoven was het behalen van de medaille fantastisch. Al vond ik het als trainer nog mooier om te zien dat alles verliep zoals we het wilden. De aanloop, de sprong, je zag terug waar we aan hadden gewerkt tijdens de trainingen. Al kan het altijd nog beter. Ik heb de beelden inmiddels tientallen keren bekeken. De laatste passen hield hij een beetje in. De kunst is om de snelheid juist vast te houden. Er zit nog rek in zijn prestaties. In het weekend van 28 en 29 september 2013 organiseerde AV Startbaan in Amstelveen de Nationale Estafettekampioenschappen. In dit estafetteweekend konden de ploegen van diverse verenigingen in alle categorieën hun krachten meten op verschillende estafettevormen. De estafetteteams van PAC hebben traditiegetrouw weer veel prijzen in de wacht weten slepen. Dit waren de prestaties: Meisjes junioren D: kampioen op de Zweedse estafette in 2:28:31 min Jongens junioren D: kampioen op de Zweedse estafette in 2:08:26 min Jongens junioren C: kampioen op 4 x 100 m in 46:62 s Meisjes junioren D: kampioen op 4 x 60 m in 31:30 s Meisjes junioren B: tweede plaats 4 x 200 m in 1:50:64 min. Jongens junioren B: derde plaats op de Zweedse estafette in 2:06:61 min Jongens junioren A: tweede plaats op 4 x 800 m in min Vrouwen: kampioen op 4 x 800 m in min. Jongens junioren B: derde plaats op 4 x 200 m in min. Bas Vroone, sinds zijn komst bij PAC jarenlang trainingsmaat van Gaisah, noemt het een eer om met hem getraind te hebben. Vergeet niet dat hij in Ghana een superster is die niet normaal over straat kan. Met hem trainen is echt geweldig. Een groot plezier. Hij heeft zoveel charisma en een bepaalde sfeer om zich heen, waardoor iedereen in de groep ook een stapje hoger wil. Dat merkt ook Van der Steenhoven, die Gaisah niet anders behandelt dan de met minder talent bedeelde atleten in de groep. Hij heeft geen aparte status. Dat zou hij ook niet willen. In het begin kijken nieuwe atleten wel even naar hem op, maar later weten ze niet beter. Ignisious is gewoon one of the guys. Een greep uit de erelijst van Ignisious Gaisah: - 2x wereldkampioen outdoor - 1x wereldkampioen indoor - 2x zilver bij wereldkampioenschappen outdoor - 1x brons bij wereldkampioenschappen outdoor - 1x goud bij de Gemenebestspelen - Nederlands recordhouder PiM Bijl PodIumPlAATsen voor PAC op de d-spelen Op 8 september 2013 werden bij atletiekvereniging Phanos in Amsterdam de Nationale D-spelen georganiseerd, het officieuze kampioenschap voor D-junioren. De junioren van PAC deden mee aan dit mooie evenement. Zij behaalden daar vijf gouden, een zilveren en een bronzen medaille. Dat was weer een prima prestatie van deze D-junioren: JJD2-Goud voor Finnian van der Steenhoven (12.43 sec) op 80 m horden JJD2-Goud voor Finnian met 5,34 m op verspringen MJD2-Goud voor Nicole Etman met 1,58 m op hoogspringen JJD2-Goud voor Max Polak op de 1000 m (2:56.81 min) MJD2-Brons voor Lucie Tiemeier op de 60 m (8.49 sec) JJD2-Goud voor Thorben Bos met speerwerpen met een afstand van 42,60 m JJD2-Zilver voor Daan Hoomoedt op hoogspringen met 1,60 m. PAC & t NIEUWS 15

16 sportmasseur of fysiotherapeut? Naar aanleiding van het stukje over sportmassage in het vorige clubblad wat adviezen en nauwkeurige indicaties welke wel en welke niet vallen onder het competentiemodel van de sportmasseur. Met andere woorden: bij welke klachten is behandeling door een sportmasseur zinvol en wanneer is behandeling door een fysiotherapeut of (sport)arts nodig? Er zijn vijf stadia van overbelasting, dan wel ontstekingreacties, van het bewegingsapparaat te onderscheiden: stadium 1: er zijn klachten na rust en/of de volgende morgen na een training en/of wedstrijd, die na enkele minuten of een goede warming up verdwijnen; stadium 2. er zijn klachten die na één of twee dagen niet helemaal verdwenen zijn, maar geen belemmering vormen voor een training of wedstrijd. In rust zijn er geen klachten; stadium 3. er blijven klachten bestaan die na drie of vier dagen nog niet volledig verdwenen zijn en die een volwaardige training of wedstrijd onmogelijk maken, dan wel met pijnklachten die aanhouden en niet geheel verdwijnen en ook in rust blijven bestaan. Nu begint het prestatieniveau af te nemen; stadium 4: de klachten zijn nu erger en houden langer dan veertien dagen aan. Nu kan er slechts getraind worden met veel pijn tijdens de training die daarna nog toeneemt. Er is tevens sprake van verlies aan kwaliteit van bewegen wat zich uit in compensatie- en ontwijkgedrag. Het prestatie- en belastbaarheidsniveau is nu verder afgenomen. Vaak is er nu ook sprake van klachten in rust en in de nacht. stadium 5: nu zijn de klachten zo erg dat er continu pijnklachten zijn, die ook in het dagelijks leven aanhouden en aanleiding kunnen geven tot arbeidsverzuim en het opgeven van sporten gedurende een langere periode. Behandeling door sportmasseur: voorkomen van klachten bij intensief trainen of in periode van opbouw van trainingsomvang; beginnende klachten van overbelasting, stadium 1 en 2. Behandeling door fysiotherapeut (en eventueel sportarts): overbelastingsklachten stadium 3 en 4: bij deze klachten hoort een sportmasseur de atleet door te verwijzen en de massage voorlopig te staken; overbelastingsklachten stadium 5: dit stadium is in het algemeen geen blessure meer die een fysiotherapeut alleen zal behandelen. Vaak zal eerst onderzoek door een sportarts of orthopeed nodig zijn. Bedenk dat een behandeling bij klachten niet alleen door massage of fysiotherapie te verhelpen is. Ook de trainingsbelasting, duur en intensiteit, zal aangepast moeten worden tot de klachten verdwenen zijn. Vertel de trainer dus altijd dat er klachten zijn. Ten slotte een richtlijn en een tijdslijn voor weefselhersteltijd: genezingsduur: Huid Spierbindweefsel Gewrichten, kapsel en banden Gewrichten, kraakbeen, meniscus Zenuwbanen, zowel centraal als perifeer 3 tot 14 dagen 2 tot 8 weken 3 tot 6 maanden 6 tot 12 maanden 1 tot 3 jaar Genezingsduur is daarbij erg afhankelijk van leeftijd, getraindheid, aanwezigheid van andere ziekten als diabetes, hart- en vaatziekten, leefstijl, therapietrouw en stress. han ruigrok, sportfysiotherapeut, loop- en hersteltrainer. PAC vertegen- WoordIgd bij World master games In TurIJn In Turijn (Italië) werden van 3 tot en met 10 augustus 2013 de World Master Games gehouden. Dit evenement wordt één keer per vier jaar gehouden. Masteratleten uit de hele wereld (20.000! in totaal) streden in hun sport om de eer. Atletiek was natuurlijk één van de sporten. De Nederlandse ploeg bestond uit twaalf atleten/atletes. Dolf van de Voort (39), trainend in de groep van Martien Droog (400PAC), was één van hen. Hij nam deel aan de 800 m (4/8 series, 5/8 finale) en de 1500 m (9/8 finale) in de leeftijdscategorie 35 tot en met 39 jaar. La passione non finesce mai (.. eeuwigdurende passie..) was de slogan van dit evenement. En dat was te zien in het centrum van Turijn: fanatieke en (merendeels) afgetrainde atleten, herkenbaar aan hun outfit en nationale kleuren. Na het verkrijgen van de accreditatie in het Games Center was mijn deelname definitief geregeld. Op 4 augustus liep ik de 800 m series in een niet aangename temperatuur van 37 graden en een felle zon. Ik finishte als zesde in mijn serie (tijd: ), net genoeg voor de finale. Op 5 augustus de finale. Wederom dezelfde hitte. Na een veel te lang verblijf in de call room, mocht ik eindelijk het stadion in. Ik kwam op het 200-meterpunt in 30 seconden als elfde door, en daarna werd het minder fijn. Uiteindelijk finishte ik als elfde van de twaalf (tijd: ). Ook was het een dag waarop ik oude bekenden tegenkwam, zoals Anatoliy uit Moermansk (Rusland), een 800 m-loper van mijn leeftijd. Nog steeds kon hij alleen langlaufen in de winter (en niet hardlopen vanwege te veel kou en sneeuw) en nog steeds won zijn vader, inmiddels 72 jaar oud, het verspringen en hinkstapspringen. En zo waren er nog veel meer bikkels. Op 9 augustus liep ik de 1500 m. Geen series, direct de finale met deelnemers uit onder andere Frankrijk, Italië, Nieuw Caledonië, Duitsland en Australië. In dezelfde hitte als enkele dagen eerder werd ik negende in Tevreden ging ik terug naar de camping, waar vele andere mastersatleten hun belevenissen vertelden. Gelukkig hoefde ik niet 27 kilometer te kanoën, zoals een vader (69) en dochter (42) uit Tsjechië, of zware gewichten te heffen, zoals een Let van 66. Nee, ik was er voor de atletiek en ik wist... mijn deelname aan dit toernooi was een prachtige ervaring! VOLGENDE (EUROPEAN) MASTER GAMES: 2015 NICE (FRANKRIJK). dolf Van de Voort 16 december 2013

17 WIe mag ZICh ClubKAmPIoen 2013 noemen Het ging een mooie dag worden, het was 5 oktober 2013, hoogste tijd voor de onderlinge Clubkampioenschappen bij PAC. Het was weer vroeg opstaan voor de jongste kinderen, maar er stond hen dan ook een mooie sportieve dag te wachten. Nadat de trainers alle startnummers hadden uitgedeeld konden ze aan de slag. Eerst nog even een korte opwarming, want we gingen starten met de 40 meter sprint, daarna verspringen, balgooien en ter afsluiting nog even een 600 meter hardlopen. Voor de mini s was het extra spannend. Er waren dit seizoen twee groepen die nu bij de wedstrijd samen kwamen om voor de prijzen te strijden. Voor veel van de mini s was het ook de eerste kennismaking met een echte wedstrijd. Er zijn, voor de trainers, verrassende prestaties geleverd. Kleine meisjes en jongens die tijdens deze wedstrijd verder gooiden, verder sprongen, maar ook verrassend sneller liepen. Het kon niet op. Voor de meeste kinderen die dit seizoen bij de C-pupillen hebben getraind, is een wedstrijd niet onbekend. Ze hebben mee kunnen doen aan een wintercross, een zomercompetitie en een aantal pupillen hebben een NK-estafette achter de rug, waar door de jongens een hele mooie zilveren medaille werd opgehaald, een topprestatie dus. Elke wedstrijd is een nieuwe uitdaging en dat zie je ook bij onze jongens en meisjes. Ze zetten bij alle onderdelen (ook zij hadden de 40 meter sprint, verspringen, balgooien en een 600 meter) hun beste beentje voor. Iedereen gaat voor een mooie prestatie, een eigen persoonlijk record, maar hé, wie wil er nu niet de beste van de club worden? dan begint het lange wachten op de uitslag. Voor de ouders en de kinderen die nu voor het eerst ons jaarlijkse clubkampioenschap meemaakten even wat onwennig. Wat is nu de bedoeling? Zij werden bijgepraat door andere ouders. Ondanks de donkere wolken die overdreven, bleef het droog en konden trainers de prijsuitreiking starten. Muisstil moest iedereen zijn, want de megafoon werkte niet optimaal. Iedereen die mee heeft gedaan kreeg een mooie medaille en voor de nummers één, twee en drie waren er nog bekers die mee naar huis gingen. Net als voorgaand jaar, kun je ook over dit jaar zeker zeggen dat iedereen er weer zin in had. Alle jongens en meisjes hebben hun beste beentje voor gezet. En wat mij, en misschien ook andere ouders blij verraste, is het feit dat er enthousiast is aangemoedigd. Alle vriendjes en vriendinnetjes werden aangemoedigd als ze zelf niet bezig waren. En zo zie je bij de jeugd dat het niet altijd gaat om de eerste prijs, maar om het leuk hebben en sportief bezig kunnen zijn bij de sport die ze (op dit moment) zo leuk vinden. Uitslag mini s meisjes 1e plaats Lotta Zuidgeest 2e plaats Zarah Baas 3e plaats Jada Vredebregt Uitslag mini s jongens 1e plaats Jarno van Daalen 2e plaats Barend van de Donk 3e plaats Nathan Kudlicka Uitslag C pupillen meisjes 1e plaats Paula Simons 2e plaats Lidwien Hemler 3e plaats Daantje Baltesen Uitslag C Pupillen jongens 1e plaats Mick van Kleeff 2e plaats Miquel de la Fuente 3e plaats Ridzerd Punt Tot de volgende clubkampioenschap en de aankomende wintercross! Wouter de jong (VADER VAN EEN MINI EN C-PUPIL) Aan het eind van de middag, zie je wel dat het een hoop van ze vraagt, een beetje moe zijn ze wel en En wie gingen er uiteindelijk met de bekers vandoor? PAC & t NIEUWS 17

18 hallo sportieve medemens Mijn laatste trainingsdagen met de donderdagse damesgroep vielen toch wel zwaar! Zeker nu ik weet, dat het bestaan van deze groep definitief voorbij is! Een tijdperk? Ja, daar kun je wel van spreken. Het is over en uit! Wat blijft, zijn de geweldige herinneringen! Mijn begin, 1974 was op de dinsdagavond bij Fred Moerman. Mede door een enkelblessure ontdekte ik de donderdagmiddaggroep, toen onder leiding van Ciska Fischbuch. In de wintermaanden vond ik dit prettig, edoch, de gezelligheid zorgde, dat ik er ben gebleven. Na jaren stopte Cisca, met de zaterdagtraining (zij trainde ons ook op maandagavond en donderdagmiddag). Na wat verschillende invalsters, mocht ik het stokje overnemen. Nee, dat ging niet vanzelf, uiteraard moest ik er wel cursussen voor volgen. Maar joh, geen bezwaar, want ik vond dit erg leuk! Soms liepen er wel dames mee! Ja, ja, dat ging goed! In 2003 ben ik gestopt, na 25 jaar! Ons bos is toch een luxe locatie om te trainen en om een ieder aan hun trekken te kunnen laten komen? Dat lukte best hoor. Degene die meer wilde, kon toch voor een andere groep kiezen? Daarna mocht ik de maandagavondgroep overnemen, toen ook nog met zaaltraining en soms gebruikte ik muziek. Was ook erg gezellig! Maar de animo om weer of geen weer buiten te blijven trainen, nam toe en om voor een enkeling een zaal te huren, was niet reëel. Dus over en uit en bleven we buiten trainen. In 2003 gestopt na 12 ½ jaar. Daarna volgde overname van deze donderdagmiddaggroep, in 1983 dus. Veel, heel veel, deden en deelden we met elkaar, waardoor het wel een grote familie lijkt? Nou Lijkt? Je kunt wel stellen dat het woordje is beter op zijn plaats is. Toch heb ik, na veel overwegingen, de beslissing genomen om te stoppen. Eens komt er een einde aan een tijdperk. Mijn sportfamilie laat ik los, met de hoop dat ze allen een nieuwe invulling zullen vinden! Vast en zeker hoor. Wat mij zo goed doet met het omzien is, dat er veel blijvend is, bijvoorbeeld de lief-en-leedpot. Er zijn groepjes ontstaan, onder andere een uitgaansgroep, een leesgroep, een vakantiegroep, een dagjes-uitgroep, een wandelgroep en een fietsgroep. Maar ook gewone vriendschappen zijn in de loop dezer jaren ontstaan! Tijdens mijn trainingen trachtte ik bruggetjes te slaan, zodat de dames elkaar ontdekten en leerden kennen in een andere hoedanigheid! Het werkte en best verrassend, ook voor mij. Ik zag mensen komen en gaan, maar ook veranderen, van stille en teruggetrokken tot openhartig! Van depressief tot vrolijk en sportief. Geweldig hé, dat het sporten zoveel kan bewerkstelligen. Met een pijnlijk, maar supertrots hart, neem ik afscheid van een geweldige, sportieve, sociale, nooit te vergeten damesloopgroep. In mijn hart zal ik jullie allemaal goed bewaren! Dank dames, voor deze geweldige onvergetelijke dertig donderse jaren!! Blijf gezond en blijf bewegen en heus we komen elkaar vast weer eens tegen! LIEFS VAn GRé veldloopstraat Ook iets gezien wat u opvalt? Deze foto is gemaakt in de Rotterdamse wijk Sportdorp. Het doet ons alvast denken aan de veldlopen en crosswedstrijden in de winter. Heeft u ook wel eens dat u zich op een plek bevindt waar u op een leuke manier aan uw favoriete atletieksport wordt herinnerd? Stuur uw foto naar de redactie: pacentnieuws@casema.nl. 18 december 2013

19

20 TrAInIngsWeeKend 2013 Cd-JunIoren Vrijdagavond, 11 oktober, om 18:30 uur was het eindelijk weer zo ver: de CD-junioren van PAC gingen weer op trainingsweekend. Niet naar het oude vertrouwde Baarn, maar naar een nieuw kamphuis, t Kuijpershoefke in Loon op Zand. van elk team zou battelen tegen de andere teams. De Cinnamon Challenge, gehurkt tegen de muur zitten, ballon blazen onder je shirt en nog veel meer passeerde allemaal de revue. Terwijl de junioren op het Langepad aankwamen, moesten zij meteen de meegenomen pasfoto inleveren bij Delano. Waarvoor was nog niet duidelijk, maar het spel was direct begonnen. Iets later dan de bedoeling was, vertrokken we met twee grote bussen richting Loon op Zand. Bij aankomst in het kamphuis was het tijd om even kort de huisregels uit te leggen en vervolgens kon iedereen zijn bedje gaan opmaken. Ondertussen was de leiding druk bezig het grote Battle Camp verder voor te bereiden. Alle pasfoto s van de junioren werden op een grote piramide geplaatst. Stond je bovenaan de piramide, dan kon je andere junioren inschakelen om jouw lunch te verzorgen, of om straffen die je kreeg voor jou uit te voeren. Door het hele kamp heen, hadden de junioren de mogelijkheid om elkaar uit te dagen tot battles, zo kon je een plekje stijgen of dalen op de piramide. Nadat het grote Battle Camp bekend was, begonnen we aan een spannend avondspel. De CD s gingen in groepjes het donkere bos in, waar ze spullen bij de andere groepjes moesten gaan stelen. Hoe meer spullen, hoe meer punten en een hogere plaats op de piramide. Eenmaal terug in het kamphuis kon iedereen alvast een pyjama aandoen. Voor het slapengaan zouden de hersens nog even getest worden met een breinbrekende quiz. Er kwamen vragen voorbij die met de trainers te maken hadden. Wie wist daar uiteindelijk het meeste van? Na de quiz was het dan eindelijk tijd om de slaapzak in te duiken, maar de junioren dachten daar heel anders over en het werd een lange nacht. Zaterdagochtend was een prachtige zonovergoten ochtend. Na een stevig ontbijt was het dan ook tijd om de trainingskleren aan te trekken en de omgeving te verkennen. De nabij gelegen Loonse en Drunense duinen hadden genoeg mooie plekken om een grote training op te zetten. In looppas gingen we dan ook op zoek naar een van de vele zandvlaktes om een groot aantal spelletjes te doen: optiltikkertje, drie is te veel en allerlei estafettes. Daarna was het al weer tijd om terug te gaan en het middageten op te zoeken. Alle junioren maakten een mooie rij, waarin ze twee-aan-twee stonden, om terug te gaan naar het kamphuis. Trainer Gavan had alleen nog een mooi spel vanuit defensie meegenomen: zodra hij riep Boom Boom Boom, moest iedereen zo snel mogelijk een boom zoeken en daarin gaan hangen. Iedereen ging er vol voor! Na de lunch was het tijd om voor het traditionele middagprogramma met verschillende kleine spelletjes. Van levend mastermind, een boomstammenrace, autoduwen, tot een hindernisbaan, niets was de junioren te gek, maar het mooiste moest nog komen. Na al deze spellen kreeg elke junior een panty, een krant en een ei. Met het ei in de panty op het hoofd, kon de Battle Royale beginnen. De Last Man standing zou bovenaan de piramide komen te staan! Alle junioren gingen er vol voor en degenen die af waren konden even lekker gaan glijden over de Slip n Slide. Na een stevige pastamaaltijd kwam het avondprogramma in zicht. Er werden allemaal kleine spelletjes gedaan, waarbij er telkens iemand Na al dit battelen was er bij veel junioren nog genoeg energie over. Tijdens deze spelletjes had de leiding in het bos een route met breaklights uitgezet en nu was het de taak aan de junioren om in het donker niet verdwaald te raken. Terwijl de leiding er nog een schepje bovenop deed door langs de route iedereen nog wat angst in te boezemen, kwam iedereen weer veilig terug bij het kamphuis. Het was al weer laat en dus was het bedtijd, maar wederom niet volgens de junioren. Zondag bij dageraad werd meteen duidelijk dat we de zon niet te zien zouden krijgen. Terwijl de junioren nog sliepen, was de leiding bezig om een mooi binnenprogramma in elkaar te zetten. Alle Oudhollandse spelletjes werden uit de hoge hoed getoverd en zo hebben we de zondag goed kunnen vullen met spijkerpoepen, koekhappen, blaasvoetbal, limbodansen en nog een aantal andere superleuke spelletjes. Na het opruimen van het kamphuis kwamen de bussen en was het trainingsweekend aan zijn einde beland. De hele terug reis werden we getrakteerd op het zangtalent van de meisjes junioren C en hun versie van Wrecking Ball (origineel van Miley Cyrus). Dank daarvoor meiden! De leiding wil alle junioren bedanken voor hun inzet tijdens dit weekend! Ook de keukenploeg verdient een bedankje voor hun harde werk! PePijn droog 20 december 2013