Aan de horizon verschijnt een gouden randje.

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Aan de horizon verschijnt een gouden randje."

Christel de Ruiter
6 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Het geheim Wat heb jij te verbergen? Deze woorden, twintig jaar geleden door zijn therapeut uitgesproken, hameren sindsdien als kwelgeesten door zijn hoofd. Bert vertelde destijds dat hij vaak droomde dat hij dreigde te stikken. De therapeut vroeg of hij ooit iets benauwends had meegemaakt. Maar Bert kon zich niets herinneren. Wat heb jij te verbergen, Bert?! reageerde de therapeut vrij bot. Gelooft u mij soms niet? hakkelde Bert. Dat klopt, ik geloof je inderdaad niet. Zulke dingen droom je nooit zomaar! Ik dus wel! zei Bert stuurs en trok zijn jas aan. De tiende sessie was tevens zijn laatste. De grond scheurt open. Een schim zweeft in Bert zijn richting, vormt zich tot een gedaante en blijft dreigend voor hem staan. Zijn mond beweegt, bloeddoorlopen tanden worden zichtbaar. Krakend en knarsend komen woorden tot leven: Jij, jij ellendeling! Jij hebt geen enkel recht om te leven, om adem te halen. Jij hebt mij laten stikken. Wat doe jij hier nog, lafaard, stikken zal je! Dikke as, stinkend naar dood en verderf, dwarrelt over Bert heen. Stikken zal je!! Stikken!! Zweet gutst uit alle poriën van zijn lichaam. Zijn hoofd voelt als een vuurbal en zijn longen lijken fijn gedrukt te worden. Opgelucht beseft Bert dat hij in slaap gevallen was. Met één oog tuurt hij door een luchtgaatje van vijf millimeter doorsnee naar het wolkeloze, immense uitspansel. Een mengsel van ontzag, angst en wanhoop jaagt door zijn levende lichaam, zijn levend lijk.

2 Het was zijn diepste wens: een nacht in de grond te liggen. Hier op dit kerkhof, in deze kist waar een lijk in hoort te liggen, wilde hij zijn leven beschouwen, alleen, met zijn naakte zelf. Het liefst was hij ook nog fysiek naakt geweest, maar daarvan was hij teruggekomen. De kou zou zijn aandacht teveel hebben afgeleid. Voordat de begrafenisman de kist dichtschroefde gooide hij iets naar Bert toe met de woorden: Misschien handig voor het geval je vannacht het spoor bijster raakt! De rare grijns die hij erbij trok was voor Bert aanleiding dit voorwerp te negeren. Morgenochtend zullen de schroeven eruit gedraaid worden. De hele nacht zal Bert opgesloten blijven in de donkere aarde. Ondanks zijn dikke trui ligt Bert te rillen in zijn kist. Zijn knieën heeft hij tot zijn kin opgetrokken. Bert weet dat er iets niet klopt met hem, dat er diep van binnen iets zit weggestopt dat zijn angst in stand houdt.. Opnieuw kijkt hij door het luchtgaatje. Er zijn wolken gekomen. Tussen twee wolken door kan hij nog steeds sterren zien twinkelen. Tot zijn verbazing voelt hij zich rustig worden. Een soort van overgave lijkt er op hem neergedaald. Is dat het soms, wat de therapeut bedoelde? Bert herinnert zich zijn woorden: Laat je drijven op je eigen levensstroom. Zijn hoofd voelt kraakhelder en zijn hersens lijken ongecensureerd te kunnen denken. Hij kan zijn benen voelen, zijn buik, zijn armen, zelfs zijn ademhaling. Op deze duistere, mistroostige plek durft hij zichzelf, voor het eerst na zijn vijfde jaar, onder ogen te zien. Dan herinnert Bert zich het voorwerp dat de begrafenisman in de kist gooide. Met zijn handen tast hij de bodem af, raapt het voorwerp op, betast het, de vorm, het dekseltje, het oogje aan de bovenkant. De herinnering. Glashelder ziet hij het voor zich: Het kompas. Bert trilt van opwinding. Zijn hart bonkt alsof er

3 liters vers bloed in gepompt wordt. Het kompas van Frits. De dag dat hij verdween had Frits dit voor zijn verjaardag gekregen. Wat was hij er blij mee! Bert weet nog dat Frits het voorzichtig in zijn broekzak had gestopt toen ze boven op de zandberg gingen spelen. Bert huilt van ontroering. Deze nacht heeft hij een verloren deel van zichzelf teruggevonden. Het liefst wil hij nu uit de kist stappen. Hij hoeft zich niet langer te verbergen. Na veertig jaar gevangenschap zit zijn straf er eindelijk op. Hij mag weer leven en vrij ademhalen! Straks gaat hij het iedereen vertellen zonder zich schuldig te voelen. Tenslotte was hij toen nog maar een kind van vijf! Het geheim. Allemaal mogen ze het weten! Het sein staat op groen Om acht uur gaat de kist open Een gelukzalige glimlacht speelt rond zijn mond. Stevig klemt hij het kompas tegen zijn borst. Niet langer bezoedeld. Geen kortsluiting meer in zijn hoofd. Eindelijk verzoend met zichzelf Onafscheidelijk waren ze. Ze gingen samen naar school, zaten naast elkaar, deelden elkaars geheimen, alsof ze tweelingbroertjes waren. Bert voelde zich veilig en gelukkig. Er kon hem niets gebeuren. Tot op die middag in juli. Frits was die dag jarig. Na school wilden ze nog even spelen aan de rand van het dorp. Daar was een braakliggend terrein met hoge zandbergen. Toen ze een kuil aan het graven waren ging de berg plotseling schuiven. Bert zag Frits in het zand verdwijnen. In blinde paniek is hij met zijn handen gaan graven maar na tien minuten gaf hij het op. Thuis kon Bert niets vertellen ook al werd hij gek gevraagd over Frits. Nee, ik heb hem niet meer gezien, Frits wilde na school nog ergens naar toe. Nee, ik heb niet gevraagd waar hij heen ging. Nee, ik heb ook niet gekeken welke kant hij opging. Nee, ik ben in mijn eentje naar huis gelopen. Ja, ik had langzaam gelopen want het was warm. Nee, ik ben niemand onderweg tegengekomen.

4 Politie en brandweer hadden de omgeving afgezocht. Er werd gedoken en gedregd in de vijver. Ook werd er in het zand gezocht. Eerst met scheppen, daarna voorzichtig met een grijpmachine. Iedereen in het dorp was op zoek gegaan maar Frits werd nooit gevonden. Luguber genoeg werd op de plek waar Frits verdween, een kerkhof aangelegd. En op deze plek wilde Bert, zonder te beseffen waarom, een nacht doorbrengen. Duistere wolken zetten de eerste najaarsstorm in beweging. De takken van de bomen stoten massaal hun afgedankte bladeren af. Een verstikkende deken van rottende dood legt zich te ruste op de kist. Aan de horizon verschijnt een gouden randje.

5 Gebruiksvoorwaarden Het werk van schrijvers en dichters op Nederland Schrijft mag gratis worden gelezen en/of gedownload voor eigen gebruik. Iedere verspreiding, openbaarmaking, verveelvoudiging of bewerking is niet toegestaan.

Vergelijkbare documenten

Oud wit Prins de Vos. Ik wil je.

Oud wit Prins de Vos. Ik wil je. Oud wit Prins de Vos Ik wil je. Het is het eerste berichtje dat ik vandaag van hem ontvang. De uren waarin het stil blijf zijn ondragelijk. Pas als ik de trilling in mijn broekzak voel begint mijn hart