Vier maanden voedsel

Transcriptie

1 Vier maanden voedsel

2 Mensenkinderen Spoorlaan 1a 8071 BN Nunspeet Beste donateur, Meer dan gezinnen in Albanië, Armenië, Bulgarije en Moldavië hebben de afgelopen wintermaanden van Mensenkinderen voedselpakketten ontvangen. Vre-se-lijk Elk jaar ontvangen we medio maart vanuit onze veldlanden honderden foto s van de voedselpakkettenactie met daarbij tientallen verhalen van vrijwilligers en hun belevenissen. En elk jaar opnieuw ben ik enorm onder de indruk van de levensomstandigheden van de mensen die gedurende de vier wintermaanden elke maand een voedselpakket ontvangen. Talloze keren heb ik het met eigen ogen gezien hoe arme mensen moeten leven. En telkens probeer ik me voor te stellen hoe het moet zijn als je nauwelijks of geen eten meer in huis hebt, als je je kinderen niet kunt geven wat ze nodig hebben en als het dan ook nog bitterkoud is en je woont in een vervallen huis Eerlijk gezegd lukt het me niet om me in hun situatie volkomen in te leven, want hun armoede staat mijlenver van mijn comfortabele leven in Nederland af. Ik kan me hooguit enigszins inleven, maar hoe het werkelijk voelt en wat armoede werkelijk met je doet dat is nauwelijks te bevatten. Armoede is veelomvattend. Het is veel meer dan geen geld voor eten hebben. Armoede brengt heel veel angst en zorgen met zich mee. En nog veel en veel meer. Nee, het enige wat ik wel weet is dat armoede vre-se-lijk is. Hulp, hoop en uitzicht Op de foto s van de voedselpakkettenactie zag ik de armoedige omstandigheden waarin talloze mensen noodgedwongen moeten leven. Vreselijk. Gelukkig zag ik ook de blijdschap van mensen die voedselpakketten ontvingen, ik zag hoop in hun ogen omdat ze niet vergeten worden maar dat er mensen zijn die bewogen zijn met hun lot. U bent daar één van. Daarom ben ik enorm dankbaar dat we met uw steun de afgelopen winter vele arme mensen hulp, uitzicht en hoop hebben kunnen bieden door ze voedselpakketten te geven. Het is moeilijk uit te leggen hoeveel een voedselpakket voor deze mensen betekent. Maar neem van mij aan dat het voor hen een zeer kostbaar en zeer gewaardeerd geschenk is. Sommige mensen waren tot tranen toe geroerd toen ze het pakket in ontvangst namen. Daarom wil ik u heel hartelijk danken voor uw betrokkenheid en steun! Moge God u zegenen. Ds. Egbert van Beesten

3 Gagik Khanumyan De 63 jarige Gagik Khanumyan woont in de stad Stepanavan in een klein hutje. Hij is drie keer getrouwd geweest en heeft in totaal 4 zonen en is door zijn huwelijksproblemen aan de drank geraakt. Zijn kinderen hebben ongeveer een jaar geleden het contact met hem verbroken. Hij heeft voorheen een tijd in het buitenland gewoond. In 1980 werkte hij in een houtfabriek in Rusland. Daar kreeg hij een ongeluk met een elektrische cirkelzaag waardoor hij vier vingers verloor. Omdat hij niet meer kon werken, keerde hij terug naar Armenië. Maar niemand keek meer naar hem om, zelfs zijn vrienden en bekenden niet. Toen we hem ontmoetten zagen we dat hij erg stram en stijf was. Zijn benen waren bevroren geweest en als gevolg daarvan heeft hij hele stijve benen en een glimmende strakke huid. Het is voor deze man in zijn hutje een ongelooflijk geschenk dat Armine, de sociaal werkster van de Evangelische Kerk in Stepanavan, hem elke maand komt bezoeken en een pakket voedingsrijke levensmiddelen brengt. Gagik is uiterst dankbaar voor het pakket maar ook voor de liefdevolle aandacht.

4 Een hutje als woning

5 Benjamin Benjamin, een gepassioneerd christen, is één van de mensen die vier maanden lang van s ochtends vroeg tot s avonds laat in weer en wind (en heel veel sneeuw!), de voedselpakketten naar de mensen bracht. Daarvoor moest hij naar de meest afgelegen dorpjes in Armenië, over besneeuwde en gladde bergweggetjes. Maar Benjamin doet dit werk met heel veel toewijding, en daarbij weet hij zich gedragen door God.

6 Bevroren Dat het bitterkoud was in Armenië, bewijzen deze foto s van een man bij wie Benjamin een voedselpakket kwam brengen. Zijn vingers zijn door de kou bevroren. In Armenië wonen nog steeds enkele duizenden gezinnen in ijzeren containers. Na de aardbeving in 1988 zijn hun huizen verwoest en is er nooit hulp gekomen om hun verwoeste huizen weer op te bouwen. Deze gezinnen leven in barre omstandigheden en hebben geen middelen om zelf een nieuw huis te bouwen. De slechte economische omstandigheden in Armenië hebben tal van problemen tot gevolg: alcoholisme, prostitutie, mannen die op zoek gaan naar werk in Rusland en hun gezin in de steek laten, kinderen die opgroeien in een eenoudergezin. Uit alle verhalen blijkt hoe nodig de voedselhulp is voor arme mensen in Armenië. Iedereen is dankbaar voor de goedgevigheid van de mensen die voor de voedselpakketten gedoneerd hebben.

7 Hartverscheurdende verhalen Deze kinderen hebben al jarenlang hun ouders niet gezien. Die zijn gescheiden, en hun vader vertrok naar Rusland om daar werk te zoeken, maar ze hoorden nooit meer iets van hem. Hun moeder is alcoholverslaafd en wil niets meer met haar kinderen te maken hebben. De oma en een tante van de jongens proberen hen zo goed mogelijk op te vangen en te verzorgen, maar ze hebben het zelf ook niet breed en houden ook niet veel extra s over. De jongens waren blij en dankbaar toen ze een voedselpakket kregen! Grigore is helemaal alleen; hij heeft geen ouders meer, geen kinderen, geen broers of zussen. Toen hij nog heel klein was werd hij door zijn ouders in de steek gelaten. Nu woont hij in een klein hokje dat je niet eens een huis kan noemen, en alles wat hij heeft is een geïmproviseerd bed. Grigore heeft geen papieren, dus hij kan ook geen hulp van de regering verwachten. Hij heeft een handicap, er is iets niet goed met zijn benen. Maar hij is nooit naar een dokter geweest om te laten onderzoeken wat het is. Hij kan alleen maar overleven omdat mensen van de kerk naar hem omzien en zorgen voor eten en brandhout om een vuurtje mee te maken. Ecaterina was getrouwd met een agressieve man, en daar heeft ze veel van geleden. Hij was altijd heel hard voor haar, en vaak sloeg hij haar zo erg dat ze naar het ziekenhuis moest. Ze werd door haar man als slaaf behandeld. Wanneer je met haar praat krijg je enorm medelijden met haar. Je kunt de gebrokenheid en de angst in haar stem horen. Omdat ze al die jaren zoveel geslagen is werd haar zicht steeds minder, en nu is ze al zes jaar blind. Toch houdt ze haar huisje nog op orde en zorgt ze voor het eten, maar de pijn hangt altijd om haar heen. Ze is blij met het voedsel en vooral ook met de maandelijkse aandacht.

8 Natalia woont met haar twee dochters en haar kleinzoon in het oude huis van haar ouders. Ze is weduwe. Haar oudste dochter is gescheiden omdat haar man een gewelddadige alcoholist was. Hij stal dingen van Natalia en van de buren om zijn drank te kunnen betalen. Na twee jaar ellende ging Eugenia bij hem weg en nu woont ze weer bij haar moeder. Ze is afwashulp in een restaurant en Natalia past dan op haar zoontje. Van het geld dat Eugenia verdient moeten ze met zijn vieren zien te overleven, maar in december werd Eugenia ook nog ziek. Ze werd blind en verloor ook haar baan. Nu is het helemaal worstelen om te overleven, en ze waren dan ook blij met het voedselpakket. De benen van Berdaga Nicolae zijn jaren geleden geamputeerd. Het leven is heel erg zwaar voor hem. Zonder hulp zou hij het niet redden. Hij is enorm dankbaar voor de liefdevolle aandacht die hij vanuit de kerk ontvangt; en natuurlijk ook voor het maandelijkse voedselpakket!

9 Met voedselpakketten op de nek op weg naar afgelegen bergdorpen in Albanië In Albanië steunden we 375 gezinnen gedurende 4 maanden met een prachtig voedselpakket. Hiernaast een van de vele bedankbrieven die we ontvingen. Gegroet beste collega s van de voedselbank.. Ik Ik heb met jullie te doen tijdens deze duidelijke overvolle dagen. Jullie zijn super! Ik wilde jullie graag serieus iets zeggen: Elke keer als ik bij jullie kom, jullie zie waardeer ik opnieuw jullie steun en nauwe betrokkenheid op hulpbehoevende gezinnen, weduwen en wezen. De laatsten missen de vaderlijke warmte, een hoofd van het gezin en hebben geen zekerheid van dagelijks eten, en dat zelfs in deze winterse periode. Samen met jullie kunnen wij nu warme zorg bieden en helpen we hen dagelijks met voeding. Elke keer breekt m n hart en krijg ik tranen als ik de nood van de weduwen en wezen zie, hoe gebroken ze zijn en hoe ze hun waardigheid hebben verloren door honger of slechte voeding. Maar jullie hebben m n hartenwens als voorganger gehoord. Ik dank jullie samen met de 20 gezinnen die steun van jullie ontvangen uit het diepst van m n hart Hartelijk DANK. Man hoe goed hebben jullie gezorgd voor een goed gevuld pakket, met uiteenlopende producten en helemaal in de sfeer van de feestdagen ingepakt BRAVO. Plus, door jullie hebben veel kleine kinderen babyvoeding ontvangen, kinderen uit de gemeente Divjake en van de crèche in Lushnje. Het personeel en directie van de kindercreche bedankt jullie hartelijk, en iedereen is op de hoogte van jullie bijdrage. Nogmaals, hartelijk dank. Ik zie ernaar uit om de samenwerking voort te zetten. Hoogachtend, Voorganger en leraar Rodian Akulli

10 Bedankt voor uw steun!