PUBLIC. Brussel, 21 oktober 2009 (OR. en) RAAD VAN DE EUROPESE UNIE /09 Interinstitutioneel dossier: 2009/0159 (CNB) LIMITE ECOFIN 657 UEM 239

Transcriptie

1 Conseil UE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE Brussel, 21 oktober 2009 (OR. en) 14805/09 Interinstitutioneel dossier: 2009/0159 (CNB) LIMITE PUBLIC ECOFIN 657 UEM 239 INGEKOMEN DOCUMENT van: de heer Jordi AYET PUIGARNAU, directeur, namens de secretaris-generaal van de Europese Commissie ingekomen: 19 oktober 2009 aan: de heer Javier SOLANA, secretaris-generaal/hoge vertegenwoordiger Betreft: Aanbeveling voor een beschikking van de Raad met betrekking tot het standpunt dat de Europese Gemeenschap zal innemen bij de heronderhandeling van de monetaire overeenkomst met de Republiek San Marino Hierbij gaat voor de delegaties Commissiedocument COM(2009) 572 definitief. Bijlage: COM(2009) 572 definitief 14805/09 sd DG G I LIMITE NL

2 COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN Aanbeveling voor een Brussel, COM(2009) 572 definitief 2009/0159 (CNB) BESCHIKKING VAN DE RAAD met betrekking tot het standpunt dat de Europese Gemeenschap zal innemen bij de heronderhandeling van de monetaire overeenkomst met de Republiek San Marino NL NL

3 TOELICHTING Tussen de Europese Gemeenschap en Monaco, San Marino en Vaticaanstad zijn monetaire overeenkomsten gesloten teneinde de juridische continuïteit te verzekeren van de regelingen die vóór de invoering van de euro bestonden tussen deze landen enerzijds en Frankrijk en Italië anderzijds. Tien jaar nadat de door Monaco, San Marino en Vaticaanstad gebruikte oude munteenheden van Frankrijk en Italië door de euro werden vervangen, heeft de Raad de Commissie verzocht de werking van de bestaande monetaire overeenkomsten te evalueren 1. De resultaten van de evaluatie zijn goedgekeurd in de mededeling van de Commissie over de werking van de monetaire overeenkomsten met Monaco, San Marino en Vaticaanstad 2. De Commissie concludeerde dat de monetaire overeenkomsten in hun huidige vorm dienen te worden gewijzigd om tot een consequentere benadering te komen van de betrekkingen tussen de Gemeenschap en de landen die de overeenkomsten hebben ondertekend. In deze ontwerpaanbeveling voor een beschikking van de Raad wordt het standpunt vastgesteld dat de Gemeenschap zal innemen bij de heronderhandeling van de overeenkomst met de Republiek San Marino. De Commissie stelt voor opnieuw te onderhandelen over de volgende bepalingen en deze te wijzigen: Omzetting van toepasselijke EG-wetgeving De verplichtingen van Monaco, San Marino en Vaticaanstad welke uit hun respectieve monetaire overeenkomsten met de Gemeenschap voortvloeien, lopen zeer sterk uiteen. De monetaire overeenkomst met het Vorstendom Monaco bevat het grootste aantal verplichtingen. Anders dan de overeenkomst met Monaco, brengen de overeenkomsten met San Marino en Vaticaanstad geen specifieke verplichting met zich om EU-wetgeving op het gebied van de bescherming van eurocontanten tegen vervalsing en de samenwerkingswijzen met de Gemeenschap in dit verband in nationaal recht om te zetten. Teneinde gelijke voorwaarden tot stand te brengen en eurobankbiljetten en -munten afdoende bescherming tegen vervalsing te bieden, dient zowel San Marino als Vaticaanstad de desbetreffende Gemeenschapswetgeving toe te passen. De financiële instellingen die hun activiteiten ontplooien in de landen die een monetaire overeenkomst hebben ondertekend, kunnen toegang hebben tot interbancaire betalingssystemen en effectenafwikkelingssystemen in de Europese Unie. Het Vorstendom Monaco maakt effectief gebruik van deze mogelijkheid en dient daartoe de relevante communautaire financiële en bancaire wetgeving toe te passen. Gezien de omvang van de banksector in San Marino en de nauwe verwevenheid ervan met de in het eurogebied actieve banken (de financiële instellingen van San Marino hebben immers via Italiaanse banken toegang tot de betalingssystemen), dient de Republiek San Marino haar wetgeving voor het bankwezen en de financiële sector eveneens in overeenstemming te brengen met de 1 2 Conclusies van de Raad over de "Gemeenschappelijke richtsnoeren voor de nationale zijden en de uitgifte van voor omloop bestemde euromunten", 2922e zitting van de Raad Economische en Financiële Zaken van 10 februari COM(2009) 359 van 14 juli NL 2 NL

4 wetgeving die in de Gemeenschap van toepassing is. Gezien de omvang van de Gemeenschapswetgeving en de beperkte administratieve capaciteit van San Marino, dient het land een overgangsperiode van vijf jaar te worden toegestaan. Follow-upmechanismen Anders dan in de overeenkomst met Monaco, is in de met San Marino en Vaticaanstad ondertekende overeenkomsten niet in een follow-upprocedure voorzien. Bij gebreke van een periodieke formele follow-up brengen San Marino en Vaticaanstad niet op gezette tijden verslag uit over de tenuitvoerlegging van de overeenkomsten en worden zij evenmin naar behoren op de hoogte gebracht van de ontwikkelingen in de wetgeving op de gebieden die door de overeenkomsten worden bestreken. De Commissie stelt daarom voor een gemengd comité met de Republiek San Marino en een gemengd comité met Vaticaanstad in te stellen, naar analogie van het reeds bestaande gemengde comité met het Vorstendom Monaco. Het gemengd comité met de Republiek San Marino zou zijn samengesteld uit vertegenwoordigers van San Marino, Italië, de Europese Commissie en de Europese Centrale Bank. Het comité zou tot taak hebben de uitvoering van de overeenkomst te vergemakkelijken en te bespreken welke wijzigingen eventueel moeten worden aangebracht in de lijst van de Gemeenschapswetgeving die door San Marino dient te worden toegepast. De monetaire overeenkomst zou het comité tevens besluitvormingsbevoegdheid verlenen ten aanzien van een beperkt aantal uitgiften (bv. goedkeuring van de verandering van Munt die euromunten van San Marino slaat). Plafond voor de uitgifte van euromunten Om historische redenen werden de plafonds voor de jaarlijkse uitgiften van Monaco, San Marino en Vaticaanstad op twee verschillende wijzen vastgesteld (Monaco mag momenteel een jaarlijkse hoeveelheid munten uitgeven die maximaal 1/500ste bedraagt van de hoeveelheid munten die per jaar in Frankrijk worden geslagen, terwijl voor San Marino en Vaticaanstad vaste quota gelden), hetgeen tot zeer uiteenlopende resultaten heeft geleid. Teneinde een billijke behandeling van alle landen met een monetaire overeenkomst te garanderen, stelt de Commissie voor een nieuwe uniforme methode voor de berekening van de plafonds voor de uitgifte van euromunten in te voeren (die ook in alle toekomstige overeenkomsten zou worden gehanteerd). De nieuwe plafonds zouden uit een vast en een variabel deel bestaan: (1) het vaste deel dient erop gericht te zijn aan de vraag van muntverzamelaars te voldoen. Volgens de gangbare ramingen zou een totale waarde van ongeveer EUR moeten volstaan om aan de vraag van de verzamelaarsmarkt te voldoen 3 ; (2) het variabele deel zou in het geval van San Marino gebaseerd zijn op de gemiddelde uitgifte per hoofd van de bevolking van Italië. De gemiddelde hoeveelheid munten die in jaar (n-1) in Italië per hoofd van de bevolking wordt uitgegeven, zou worden vermenigvuldigd met het aantal inwoners van San Marino. 3 Zo heeft San Marino zich met enig succes geconcentreerd op het slaan van euromunten met een bepaalde denominatie: deze munten worden thans tegen hun nominale waarde voor transacties gebruikt. NL 3 NL

5 Regels voor het slaan van euromunten Krachtens de huidige monetaire overeenkomsten heeft alleen de nationale Munt van Italië het recht om de euromunten van San Marino en Vaticaanstad te slaan. Deze regel is ingevoerd om historische redenen op een moment waarop er nog geen eurocontanten in omloop waren en bijna alle landen van het eurogebied alleen in hun eigen behoeften aan euromunten voorzagen. De situatie ligt thans totaal anders: vandaag laat een aantal landen uit het eurogebied hun munten in een ander land uit het eurogebied slaan. De Commissie stelt daarom voor San Marino en Vaticaanstad de mogelijkheid te bieden hun euromunten te bestellen bij een andere EU-Munt die ervaring heeft met het slaan van euromunten. De verandering van Munt zou evenwel door het gemengd comité moeten worden goedgekeurd. Aanwijzing van de bevoegde rechterlijke instantie De monetaire overeenkomsten in hun huidige vorm verschaffen de Gemeenschap geen enkel drukkingsmiddel ingeval de landen die een monetaire overeenkomst hebben ondertekend, hun verplichtingen niet vervullen (bv. de toepasselijke Gemeenschapswetgeving niet tijdig omzetten), afgezien van de ultieme en daarom onwaarschijnlijke mogelijkheid om de overeenkomst unilateraal op te zeggen. De Commissie stelt bijgevolg voor het Europees Hof van Justitie aan te wijzen als de rechterlijke instantie die bevoegd is voor het beslechten van de geschillen die uit de toepassing van de monetaire overeenkomsten kunnen rijzen. NL 4 NL

6 Aanbeveling voor een 2009/0159 (CNB) BESCHIKKING VAN DE RAAD met betrekking tot het standpunt dat de Europese Gemeenschap zal innemen bij de heronderhandeling van de monetaire overeenkomst met de Republiek San Marino DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE, Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, en met name op artikel 111, lid 3, Gezien de aanbeveling van de Commissie 4, Gezien het advies van de Europese Centrale Bank 5, Overwegende hetgeen volgt: (1) Met ingang van de datum van de invoering van de euro is de Gemeenschap bevoegd voor monetaire en wisselkoersaangelegenheden. (2) Het is aan de Raad om besluiten te nemen over de regelingen voor de onderhandelingen over en de sluiting van overeenkomsten inzake aangelegenheden betreffende het monetaire of wisselkoersregime. (3) Op 29 november 2000 heeft de Italiaanse Republiek, namens de Gemeenschap, een monetaire overeenkomst met de Republiek San Marino gesloten. (4) Op 10 februari 2009 heeft de Raad in zijn conclusies de Commissie verzocht de werking van de bestaande monetaire overeenkomsten te evalueren en te bezien of de maxima voor de uitgifte van munten kunnen worden verhoogd. (5) In de mededeling over de werking van de monetaire overeenkomsten met Monaco, San Marino en Vaticaanstad 6 heeft de Commissie geconcludeerd dat de monetaire overeenkomst met de Republiek San Marino in zijn huidige vorm dient te worden gewijzigd om tot een consequentere benadering te komen van de betrekkingen tussen de Gemeenschap en de landen die een monetaire overeenkomst hebben ondertekend. (6) Er dient bijgevolg zo spoedig mogelijk opnieuw over de monetaire overeenkomst met San Marino te worden onderhandeld, zodat de nieuwe regeling op 1 januari 2010 in werking treedt, samen met de nieuwe regels voor het in omloop brengen van euromunten welke zijn neergelegd in de op 10 februari 2009 door de Raad in zijn PB C [...] van [...], blz. [...]. PB C [...] van [...], blz. [...]. COM(2009) 359. NL 5 NL

7 conclusies onderschreven aanbeveling van de Commissie van 19 december 2008 betreffende gemeenschappelijke richtsnoeren voor de nationale zijde en de uitgifte van voor circulatie bestemde euromuntstukken, HEEFT DE VOLGENDE BESCHIKKING VASTGESTELD: Artikel 1 De Italiaanse Republiek stelt de Republiek San Marino ervan in kennis dat het noodzakelijk is de bestaande monetaire overeenkomst tussen de Italiaanse Republiek, namens de Europese Gemeenschap, en de Republiek San Marino zo spoedig mogelijk te wijzigen en biedt aan te heronderhandelen over de desbetreffende bepalingen van de overeenkomst. Artikel 2 Bij de heronderhandeling van de overeenkomst met de Republiek San Marino streeft de Gemeenschap de volgende wijzigingen na: (a) (b) de overeenkomst wordt gesloten tussen de Gemeenschap en de Republiek San Marino. De tekst van de overeenkomst is een gecodificeerde tekst van de huidige overeenkomst en de wijzigingen; de Republiek San Marino verbindt zich ertoe door middel van directe omzettingen of eventuele gelijkwaardige instrumenten alle passende maatregelen te nemen: voor de toepassing van alle relevante communautaire bancaire en financiële wetgeving, met name die welke betrekking heeft op de werkzaamheden van en het toezicht op de betrokken instellingen; voor de toepassing van alle relevante Gemeenschapswetgeving betreffende de voorkoming van witwassen van geld, de preventie van fraude en vervalsing van contante en girale betaalmiddelen, medailles en penningen, en de statistische rapportageverplichtingen. De Republiek San Marino ziet erop toe dat alle relevante communautaire bancaire en financiële wetgeving uiterlijk op 1 januari 2015 op haar grondgebied ten uitvoer is gelegd. De overeenkomst bevat een bijlage met de termijnen voor de aanneming van de bovenbedoelde maatregelen; (c) de methode voor de berekening van de plafonds voor de uitgifte van euromunten door San Marino wordt herzien. Voor de berekening van het nieuwe uitgifteplafond wordt een methode gehanteerd waarbij een vast en een variabel deel worden gecombineerd: met het vaste deel wordt beoogd buitensporige speculatie door muntverzamelaars met muntstukken van San Marino te vermijden door aan de vraag van de verzamelaarsmarkt te voldoen, terwijl het variabele deel wordt berekend op basis van de gemiddelde muntuitgifte per hoofd van de bevolking van Italië in het jaar n-1, vermenigvuldigd met het aantal inwoners van San Marino; NL 6 NL

8 (d) (e) (f) er wordt een gemengd comité ingesteld om de bij de tenuitvoerlegging van de overeenkomst gemaakte vorderingen te monitoren. Het comité is samengesteld uit vertegenwoordigers van de Republiek San Marino, de Italiaanse Republiek, de Commissie en de ECB. Het beschikt over de mogelijkheid jaarlijks het vaste deel te herzien om met de inflatie en de ontwikkeling van de verzamelaarsmarkt rekening te houden. Het neemt zijn besluiten met eenparigheid van stemmen. Het gemengd comité stelt zijn reglement van orde vast; de euromunten van de Republiek San Marino worden geslagen door het Instituto Poligrafico e Zecca dello Stato. De Republiek San Marino beschikt echter over de mogelijkheid een andere contractant aan te wijzen onder de EU- Munten die euromunten slaan, mits het gemengd comité daarmee instemt. Met het oog op de goedkeuring door de Europese Centrale Bank van de totale omvang van de uitgifte wordt de hoeveelheid munten die de Republiek San Marino uitgeeft, opgeteld bij de hoeveelheid munten die wordt uitgegeven door het land van herkomst van de Munt die de munten ten behoeve van de Republiek San Marino slaat; het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen wordt aangewezen als de instantie die verantwoordelijk is voor het beslechten van geschillen die uit de toepassing van de overeenkomst kunnen rijzen. Indien de Gemeenschap of San Marino van mening is dat de andere partij een uit de monetaire overeenkomst voortvloeiende verplichting niet is nagekomen, kan de zaak aanhangig worden gemaakt bij het Hof van Justitie. Het arrest van het Hof is bindend voor de partijen, die gehouden zijn de maatregelen te nemen welke nodig zijn ter uitvoering van het arrest binnen de termijn die het Hof in zijn arrest heeft vastgesteld. Ingeval de Gemeenschap of San Marino nalaat om binnen de gestelde termijn de maatregelen te nemen welke nodig zijn ter uitvoering van het arrest, kan de andere partij de overeenkomst onmiddellijk opzeggen. Artikel 3 De onderhandelingen met de Republiek San Marino worden namens de Gemeenschap gevoerd door de Italiaanse Republiek en de Commissie. De Europese Centrale Bank wordt volledig betrokken bij de onderhandelingen die binnen haar bevoegdheidssfeer vallen. De Italiaanse Republiek en de Commissie leggen de ontwerpovereenkomst ter advies voor aan het Economisch en Financieel Comité. De Raad sluit de overeenkomst. Artikel 4 Deze beschikking is gericht tot de Italiaanse Republiek en de Commissie. NL 7 NL

9 Gedaan te Brussel, [ ] Voor de Raad De Voorzitter NL 8 NL