Te r u g b l i k. Twintig jaar Sint-Michielsbeweging. Hoe het begon. Renilde Moreels

Transcriptie

1 Te r u g b l i k Twintig jaar Sint-Michielsbeweging NIEUWE BEWEGINGEN, ENGAGEMENT, JONGERENVIERING Renilde Moreels Reeds twintig jaar richt de Sint-Michielsbeweging, midden in de steden, bronplaatsen op, waar jongeren af en toe samenkomen. Ze vieren er liturgie, verdiepen hun geloof, en worden gezonden om binnen hun eigen leefwereld door te geven wat ze ontvangen hebben. Renilde Moreels schetst een beknopte geschiedenis en biedt ons een kijk op de spiritualiteit van deze beweging. Hoe kan ik lid worden van de beweging? Deze vraag kreeg ik onlangs in de mailbox van de Sint-Michielsbeweging. Die vraag leek me vreemd. Je hoeft toch helemaal geen lid te worden, en al helemaal geen lidgeld te betalen. Je bent gewoon welkom. Je bent welkom om in ons huis binnen te komen, om in de Kerk binnen te komen. Zo gaan al twintig jaar jongeren, gezinnen, volwassenen en kinderen samen op weg, in het spoor van Jezus, in verschillende gemeenschappen en zendingen van de Sint-Michielsbeweging. Hoe het begon In 1993 begonnen twee jonge priesters met een jongerenviering in de Sint-Michielskerk in Kortrijk. Noël Bonte had tijdens zijn studies in Rome nieuwe bewegingen zoals Sant Egidio en Focolare leren kennen. Hij ontmoette er jonge mensen die evangelisch wilden leven, die samen kwamen voor gebed en engagement. Misschien is het dat wat we nodig hebben in België, dacht hij. Waar kunnen jonge mensen bij ons hun geloof vieren, beleven en

2 rondomgezin verdiepen? Waar kunnen zij terecht met hun vragen? Terug in België liet hij die droom niet los en zocht een compagnon om het project aan te vatten. Samen met Geert Goethals werd hij gezonden naar een pas vrijgekomen kerk en klooster van de jezuïeten in Kortrijk. Zo werd de Sint-Michielsbeweging geboren. Van in het begin werd ervoor gekozen om jonge mensen verantwoordelijkheden te geven, om hen te laten groeien in evangelisch leven, in geloof en engagement. De wekelijkse jongerenviering op zaterdagavond werd de kern van alle activiteiten. Vanuit de eucharistie worden we telkens opgeroepen om ons doopsel echt te beleven, om onze relatie met Jezus te verdiepen en ons zo in te zetten in de wereld. Jongeren willen we alle kansen schenken, daarbij geholpen en ondersteund door de gezinnen en volwassenen. Een waaier van activiteiten Doorheen die twintig jaar zijn tal van initiatieven ontstaan en soms ook weer losgelaten. De beweging breidde uit van Kortrijk, naar Waregem, Izegem, Brugge en Scheldewindeke. Elke zending heeft zijn accenten, de ene legt meer klemtoon op gezinnen, of op mensen in nood, of op jongeren. In Sint-Michiel Waregem komen gezinnen elke zon- en feestdag samen voor een eucharistieviering, met kinderwoorddienst en -opvang, met ontmoeting nadien. Die ontmoeting kan een zondags aperitief zijn, maar maandelijks ook een evangeliegesprek of getuigenis. In Sint-Michiel Izegem wordt voor heel wat activiteiten samengewerkt met het dekenaat. In het eigen Sint-Michielshuis is er elke vrijdag avondgebed en ontmoeting, en is er huiswerkklas voor sociaal zwakkere kinderen en het onthaalhuis voor mensen in nood. In het bisdom Gent is er sedert enige tijd een maandelijkse jongerenviering in Scheldewindeke. Jongeren bereiden die viering samen voor en sluiten ook graag aan bij de abdijweekends van de beweging of diocesane activiteiten. In Brugge en Kortrijk zijn er residerende priesters die naast hun andere taken herder zijn voor de Sint-Michielsbeweging. De Sint-Jakobskerk en de Sint-Michielskerk zijn dagelijks open voor gebed en stilte. In Brugge vormt een kern van jonge mensen het hart van de gemeenschap. Ze verzorgen de viering op zaterdag en de ontmoeting, houden studentenvieringen tijdens de week, werken samen met de federatie van de binnenstad, In Kortrijk is er een sterk gemeenschapshuis waar momenteel twaalf jonge mensen samenwonen. Studenten en werkenden, proberen samen te leven in een geest van respect en eenheid. Op woensdag hebben De wekelijkse jongerenviering op zaterdagavond werd de kern van alle activiteiten. Vanuit de eucharistie worden we telkens opgeroepen om ons doopsel echt te beleven, om onze relatie met Jezus te verdiepen en ons zo in te zetten in de wereld. [68]

3 Terugblik Twintig jaar Sint-Michielsbeweging ze bijvoorbeeld gemeenschapsavond, met een maaltijd, een viering en af en toe een verdiepingsmoment. In persoonlijke gesprekken worden de jongeren begeleid in hun geloofsgroei. De hoofdmoot van activiteiten ligt in het weekend. Op vrijdagavond zijn er de koorrepetities van het Sint-Michielskoor en Esperanza. Op zaterdag is het tijd voor de jongerenviering en de ontmoeting achteraf. In de namiddag komt de jongerenkern samen om alle activiteiten van de gemeenschap te plannen en vorm te geven. Er zijn de Don Bosco dagen voor vormelingen, +16 bijeenkomsten, voorbereidingen voor het zomerkamp, Voor de mensen in nood is er al vijftien jaar het onthaalhuis Emmanuel. Gezinnen in nood, meestal zonder papieren, worden onthaald en geholpen met voedselpakketten, administratieve ondersteuning en een luisterend oor en warm hart. Meer en meer ervaren we dat dit engagement de kern van ons christelijk geloof blootlegt: je naaste nabij zijn. Getuigen aan het woord Over onze beweging kunnen we veel zeggen of uitleggen, maar misschien is het beter om de mensen zelf aan het woord te laten. Wat betekent de beweging voor hen, voor hun gezin, voor hun geloof, voor hun levenshouding? Hoe helpt de beweging hen om Jezus en zijn Evangelie te ontdekken en te beleven? De vieringen spraken me aan. Ik ontmoette er priesters die tussen de mensen stonden. En ik had er toffe ontmoetingen met andere jongeren. Van de eerste keer werd ik aangesproken door een jongere, waardoor ik me van harte welkom voelde. De verbondenheid en de warmte binnen de gemeenschap waren voor mij treffend. Het samen bidden van het Onze Vader binnen de eucharistie is telkens een mooi moment. We geven allen elkaar de hand en vormen zo een grote kring rond het altaar. Op die momenten drukken we uit, wat ik als zo sterk ervaar: de grote verbondenheid binnen de gemeenschap. (Paul, 28 jaar) Al vele jaren zijn we actief in de Sint-Michielsbeweging, die we als een hechte geloofsgemeenschap ervaren, waar we Christus aanwezig weten. In mooie en moeilijke momenten van het leven is er een gemeenschap om vreugde en verdriet te delen en om samen te bidden. De Sint-Michielsbeweging ligt ons nauw aan het hart. Ondanks het soms drukke werk- en gezinsleven, willen we bewust tijd vrijmaken [69]

4 rondomgezin om ons te engageren. Om het avondgebed te helpen dragen, om mee te zingen in het koor, om de vorming te ondersteunen, om mensen nabij te zijn. (Stijn, 35 jaar) Op het moment van mijn vormsel was ik zeer trots om daar te mogen staan. Ik ben nog altijd zeer blij dat ik toen gekozen heb om tot de christelijke gemeenschap te behoren. Ik weet dat mijn geloof nog zal groeien, en dat ik me hierin nooit alleen zal voelen. Want de Sint- Michielsbeweging is voor mij een plaats van vertrouwen en van verbondenheid, een plaats waar ik telkens opnieuw kracht en vreugde vind. (Lotte, 17 jaar) Ik ging eens mee op abdijweekend, gewoon om te zien wat daar allemaal gebeurt... Tot mijn grote verbazing werd mijn diepste ziel getroffen en kwam ik er echt tot rust. Ik ontmoette er jongeren, die mij en mijn geloof verder deden groeien. Ik kreeg er ruimte om mij in de Bijbel te verdiepen en Jezus beter te leren kennen. (Angeline, 30 jaar) Op een dag kwam ze het Sint-Michielshuis binnen. Ze is een meisje uit het vierde leerjaar dat een achterstand vertoont voor wiskunde. Ze is veel ziek waardoor haar achterstand nog groter wordt. Mama is een alleenstaande moeder. Op school is het meisje heel schuchter en teruggetrokken. Elke woensdagnamiddag werk ik haar gedurende een uur bij voor wiskunde. Geleidelijk aan begint ze te vertellen. Na enkele weken maakt ze in de klas een paar keer een succeservaring mee. Ze is heel gelukkig en bloeit open. Haar klastitularis ziet haar veranderen van een schuchter meisje naar iemand die actief begint mee te werken. Ze krijgt zelfvertrouwen. De christelijke dienende liefde is voor mij een voorbeeld en een drijfveer. De fonkelende ogen van een zwakker kind dat plots vleugels krijgt, maken mij diep gelukkig. (Mieke, 46 jaar) Als je mij vraagt wie Jezus voor mij is, zou ik zeggen dat Hij Iemand is die mij bijstaat. Als ik mij niet goed voel, kan ik bidden en denken aan Jezus. Dat maakt mij rustiger en sterker. Ik kan Jezus ook danken omdat Hij er is voor mij. In Sint-Michiel leer ik ook wie Jezus voor ons kan zijn. De ontmoetingen met leeftijdsgenoten zijn belangrijke momenten voor me. Daarom kijk ik er elke week naar uit naar de jongerenviering te komen. (Bjorn, 20 jaar) We kennen de Sint-Michielsbeweging al van bij het begin. Na ons huwelijk kozen we er [70]

5 Terugblik Twintig jaar Sint-Michielsbeweging Wat je doet voor de minsten van de mijnen, heb je voor Mij gedaan. Het voelt ook altijd goed als je ziet hoe gelukkig je mensen kunt maken. Zo gaf ik onlangs een badpakje aan een mama voor de verjaardag van haar dochtertje en de mama sprong een gat in lucht en zei: Eindelijk kan mijn dochter mee zwemmen met de kinderen van haar klas. (Filip, 37 jaar) Naar gezinnen toe bewust voor om in Kortrijk te wonen om op die manier betrokken te blijven op de beweging. Het laatste jaar zijn het vooral de kinderen die steeds meer kiezen om naar de vieringen in Sint-Michiel te gaan en de zaterdagavond in de jongerenbar door te brengen. (Lieve, 38 jaar) Het onthaalhuis Emmanuel is voor mij een roeping om voor thuislozen te zorgen en hen te helpen hier in Kortrijk een thuis te vinden. Heel belangrijk voor mij is de zin uit het evangelie: Ik ging eens mee op abdijweekend, gewoon om te zien wat daar allemaal gebeurt... Tot mijn grote verbazing werd mijn diepste ziel getroffen en kwam ik er echt tot rust. Ik ontmoette er jongeren, die mij en mijn geloof verder deden groeien. Ik kreeg er ruimte om mij in de Bijbel te verdiepen en Jezus beter te leren kennen. De jongeren van nu groeien op in gezinnen die de beweging soms al lang kennen, jongeren van vroeger zijn ouder geworden en hebben nu hun eigen gezin. Ook zij verlangen naar verdieping en herbronning, om het vuur brandend te houden. Samen op vakantie of op weekend gaan: daar kunnen gezinnen echt van genieten. In de beginjaren organiseerde de beweging Zomerfestivals in Groenhove te Torhout: jongeren, gezinnen, ouderen, kinderen, iedereen samen. Het waren telkens vijf dagen vol gebedsmomenten, sport en spel, wandeltochten, bloemschikken, inleidingen en verwerkingsgroepen, kampvuur, verzoeningsviering, barbecue. Een heerlijke tijd. Daarna kwamen de Tesjoukadagen in Ter Loo in Loppem. Deze hadden ongeveer hetzelfde concept, maar enkel met gezinnen en volwassenen, de jeugd trok er intussen op uit op zomerkamp. Na een pauze van enkele jaren begon het vuur weer te branden om met de gezinnen op stap te gaan. De jeugd heeft zijn jaarlijkse zomerkamp LEEF, gezinnen kunnen tijdens de zomer aansluiten bij de vakanties van Gezinspastoraal. [71]

6 rondomgezin Terugblikkend op de voorbije twintig jaar hopen we dat Sint-Michiel blijvend mag betekenen: een plaats waar jonge mensen de vreugde van het evangelisch leven (her)ontdekken, een gemeenschap waar ze kunnen thuiskomen bij Christus, waar ze zich kunnen laven aan de bron en van waaruit ze gezonden zijn om zout voor de aarde, gist in het deeg te zijn, om elke dag opnieuw te proberen als christen te leven in onze wereld, overal waar ze komen. Tijdens het jaar verlangden we echter ook naar een tijd van herbronning, en dan liefst wat langer dan een namiddag of avond. Zo trekken we nu voor een weekend naar een abdij, om er stil te kunnen vallen, tijd te hebben voor elkaar en voor God. Voor gezinnen met kinderen en tieners is dit een heerlijke tijd. Met een eenvoudig gezang, aangeleerd door de kinderen, kan je een avondgebed echt een gebed van iedereen laten zijn. Ik dank voor het lekkere eten, ik dank voor de leuke vriendjes, zongen ze. Hun gebeden kwamen recht uit het hart. Tijdens de verdiepingsmomenten of inleidingen hebben de kinderen en de tieners een eigen programma, terwijl de andere activiteiten vaak samen gebeuren. Op het eind van zo n weekend zien we veel lachende gezichten. Kinderen hebben nieuwe vrienden gemaakt, ouders hebben genoten van de rust en het gebed. En als de kinderen tevreden naar huis gaan, zijn ook de ouders heel gelukkig. RENILDE MOREELS leerde de beweging kennen als jonge twintiger. Sinds 2007 is zij er werkzaam als stafmedewerker. De makkelijkste weg om de beweging te leren kennen is naar een viering te komen. Je bent welkom in Kortrijk (jongerenviering op zaterdagavond om 19u in de Sint-Michielskerk), in Waregem (gezinsviering op zondagmorgen om 10u30 in de kapel van de vroegere Karmel), in Izegem (avondgebed op vrijdagavond om 19u30 in de Papestraat 9), in Brugge (jongerenviering op zaterdagavond om 18u30 in de Sint-Jakobskerk), en in Scheldewindeke (gezins- en jongerenviering op de laatste zaterdag van de maand om 18u30 in de Sint-Kristoffelkerk). Op onze website vind je alle informatie over activiteiten, vieringen, foto s, : [72]