Eerste Kamer der Staten-Generaal

Transcriptie

1 Eerste Kamer der Staten-Generaal 1 Vergaderjaar Nr. 46* Wijziging betreffende een algemene nabestaandenverzekering (Algemene nabestaandenwet) Intrekking v«n de Algemene Weduwen en Wezenwet, invoering van de Algemene nabestaandenwet, alsmede de in het kader van die intrekkïng en invoering te treffen overgangsregelingen en de daarmee verband houdende wijzigingen van een aantal wetten en regelingen (Invoeringswet ) BRIEF VAN DE STAATSSECRETARIS VAN SOCIALE ZAKEN EN WERKGELEGENHEID Aan de Voorzitter van de Eerste Kamer der Staten-Generaal 's-gravenhage, 2 oktober 1992 Hierbij zend ik u de gevraagde overzichten met betrekking tot de Algemene nabestaandenwet () en de Invoeringswet (lanw). In het eerste overzicht zijn de inhoudelijke verschillen tussen de huidige en de voorgestelde weergegeven. Het tweede overzicht geeft de wijzigingen in het wetsvoorstel tijdens de behandeling in de Tweede Kamer weer. Tevens treft u aan het informatieblad dat wordt verstrekt aan mensen die bij het ministerie om inlichtingen over de inhoud van het wetsvoorstel vragen. Van de gelegenheid maak ik gebruik het volgende onder uw aandacht te brengen. Uw commissie heeft de datum voor de schriftelijke inbreng gesteld op 20 oktober a.s. Naar ik heb begrepen is daarbij uitgegaan van een verdere planning, die tijdige plenaire behandeling ten behoeve van invoering per mogelijk maakt. Uiteraard zal ik ook van mijn kant alles in het werk stellen om de schriftelijke voorbereiding zo voorspoedig mogelijk te laten verlopen. Zo streef ik naar beantwoording van de schriftelijke ronde binnen tien dagen. Aan een latere invoering van de dan 1 januari 1993 zijn niet alleen budgettaire conse quenties verbonden. Er speelt ook een tweetal andere aspecten mee, die van belang zijn. " De vorige stukken inzake deze wetsvoor stellen zijn verschenen onder de nrs 343 ( Algemene Nabestaandenwet) en 344 ( Invoeringswet ) van verga derjaar In het wetsvoorstel lanw zoals het er ligt, is bij de vormgeving van het overgangsrecht uitgegaan van een invoering per 1 januari Indien de invoering op een later tijdstip plaatsvindt, zou dit ten koste gaan van de in de lanw opgenomen termijnen voor het overgangsrecht, hetgeen F ISSN Sdu Uitgevenj Plantijnstraat 's Gravenhage 1992 Eerste Kamer, vergaderjaar , en , nr. 46

2 alleen zou kunnen worden gerepareerd door aanpassing van de lanw via een novelle. Voorts vergt de invoering van de een uitgebreide voorlichtings campagne. Met name de huidige gerechtigden zullen tijdig op de hoogte moeten worden gesteld van de komende wijzigingen. De daaraan verbonden voorbereidende werkzaamheden (opstellen van folders, drukwerk, mailing) zullen op korte termijn moeten worden gestart, wil die voorlichting tijdig beschikbaar zijn. De Sociale Verzekeringsbank die de voorlichtingscampagne uitvoert heeft daartoe een plan ontworpen, dat erin voorziet, dat half oktober met de voorbereiding gestart wordt en verzending van het voorlichtingsmateriaal eind november zal plaats vinden. Uiteraard wordt in alle voorlichtingsuitingen opgenomen, dat de mededelingen geschieden onder het uitdrukkelijke voorbehoud, dat de Eerste Kamer de wetsvoorstellen zal aanvaarden. Uitstel van de voorbe reidingen van het voorlichtingsmateriaal zou betekenen, dat de betrok kenen op een, naar mijn mening, te laat moment over de wijzigingen in de wet zouden kunnen worden geïnformeerd. Dit ware mijns inziens te vermijden. Om die reden verzoek ik u ermee in te stemmen, dat ik, behoudens uw tegenbericht, midden volgende week aan de Sociale Verzekeringsbank goedkeuring geef voor het starten van de voorberei dende werkzaamheden voor de voorlichting, met inbegrip van een verzending van het materiaal in de laatste week van november. De Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, E. ter Veld Eerste Kamer, vergaderjaar , en , nr. 46

3 OVERZICHT 1 Overzicht van de verschillen tussen de en de Algemeen In dit overzicht zullen de karakteristieke verschillen tussen de huidige en de voorgestelde worden beschreven. Allereerst wordt per element de belicht, vervolgens de waarna het overgangsrecht zal worden beschreven waarmee de huidige -gerechtigden onder de worden gebracht. 1. Voorwaarden voor recht op uitkering Onder de bestaat recht op uitkering tot het 65-ste jaar indien de nabestaande van een overleden verzekerde: a. een ongehuwd kind heeft, b. arbeidsongeschikt is, of c. 40 jaar of ouder is. Onder de bestaat recht op uitkering tot het 65-ste jaar indien de nabestaande van een overleden verzekerde: a. een ongehuwd kind heeft dat jonger is dan 18 jaar en dat niet tot het huishouden van een ander behoort, b. arbeidsongeschikt is, of c. 50 jaar of ouder is. Overgangsrecht Ten aanzien van alle nabestaanden die reeds recht op een -uit kering hebben wordt geregeld dat zij voldoen aan de voorwaarden voor het recht op. Zo zal een 42-jarige weduwe of weduwnaar met een recht op A\A/W een recht op krijgen, ook al voldoet zij of hij niet aan de leeftijdsgrens van 50 jaar in de. Voorts is geregeld voor degenen die na 1 januari 1993 hun partner verliezen, dat de leeftijdsgrens tijdelijk \s verlaagd. De leeftijdsgrens is voor 1993 gesteld op 45 jaar, voor 1994 op 46 jaar enzovoorts tot op januari 1998 de leeftijdsgrens van 50 jaar is bereikt. 2. Tijdelijke uitkering In de is geregeld dat de tijdelijke uitkering geldt voor de nabestaande die niet voldoet aan de voorwaarde voor het structurele recht op uitkering. De tijdelijke uitkering is afhankelijk van de leeftijd van de nabestaande en bedraagt tenminste zes maanden. Voor elk jaar dat de nabestaande ouder is dan 26 jaar, wordt de tijdelijke uitkering verlengd met een maand. De maximale duur van de tijdelijke uitkering bedraagt dus 19 maanden. In de leidt de toekenning van een tijdelijke uitkering tot intrekking van de AAW-uitkering voor de duur van die tijdelijke uitkering. In de heeft elke nabestaande recht op een tijdelijke uitkering van zes maanden. Na die zes maanden wordt beoordeeld of een nabestaande voldoet aan de voorwaarden voor het structurele recht op uitkering. Eerste Kamer, vergaderjaar , en , nr. 46

4 In de zal de AAW-uitkering niet worden ingetrokken voor de duur van de tijdelijke uitkering. Overgangsrecht Aangezien de duur van de tijdelijke uitkering op grond van de langer kan zijn dan die van de, is geregeld dat de betrokken nabestaande met een tijdelijke -uitkering dit recht houdt totdat de duur op grond van de is verstreken. 3. Gelijke behandeling mannen en vrouwen De huidige kent formeel geen gelijke behandeling van mannen en vrouwen. Door de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep van 7 december 1988 is die gelijke behandeling materieel wel gerealiseerd. In de is de gelijke behandeling van mannen en vrouwen geforma liseerd. Overgangsrecht is op dit punt niet nodig. 4. Gelijke behandeling gehuwd/ongehuwd samenwonenden De kent geen gelijke behandeling van gehuwd/ongehuwd samenwonenden. In de is de gelijke behandeling van gehuwd/ongehuwd samenwo nenden gerealiseerd. Dat heeft een tweeledig effect. Enerzijds wordt het recht op uitkering beëindigd indien een nabestaande duurzaam een gezamenlijk huishouden gaat voeren met een nieuwe partner: anderzijds kan een recht op uitkering ontstaan indien een partner uit een samen woonrelatie komt te overlijden. Overgangsrecht Onder de huidige komt het voor dat uitkeringsgerechtigden duurzaam een gezamenlijk huishouden zijn gaan vormen met een nieuwe partner. Onder de leidde dat niet tot intrekking van de uitkering. Daar de in een gelijke behandeling op dit punt voorziet zou dat ertoe leiden dat de -uitkering op 1 januari 1993 zou worden beëindigd. Om dat te voorkomen is geregeld dat het «samenwoon begrip» ten aanzien van de huidige -gerechtigden eerst op 1 januari 1994 wordt toegepast. Dat leidt ertoe dat deze personen hun recht op uitkering op die datum verliezen, wanneer ze dan nog steeds duurzaam een gezamenlijk huishouden voeren. 5. Pseudo-nabestaanden De kent een recht op uitkering toe aan de ex-echtgenoot (pseudo-nabestaande) van de overleden verzekerde indien die ex-echtgenoot zowel op datum van overlijden, als op de datum van echtscheiding voldoet aan de voorwaarden voor het recht op. In de bestaat geen recht op uitkering voor de pseudo nabestaande. Door het opnemen van de gelijke behandeling van gehuwden en ongehuwd samenwonenden zou dit recht op uitkering ook Eerste Kamer, vergaderjaar , en 22226, nr. 46

5 toekomen aan de ex-partner uit een samenwoonrelatie. Dit recht is uitvoeringstechnisch niet of nauwelijks vast te stellen. Overgangsrecht De pseudo-nabestaande met een -uitkering behoudt dit recht onder de. Er komen echter geen nieuwe pseudo-nabestaanden bij. 6. Uitkeringsniveau voor een nabestaande met een kind jonger dan 18 jaar. In de heeft een nabestaande met een kind jonger dan 18 jaar recht op een uitkering ter hoogte van 100% van het netto-minimumloon. Dit is sedert de Oort-operatie zo geregeld. Daarvoor had een dergelijke nabestaande recht op een uitkeringsniveau dat gekoppeld was aan het bruto-aow-pensioen voor een gehuwde. Netto kwam dit neer op ca. 92% netto-minimumloon. In de heeft een nabestaande met een kind jonger dan 18 jaar recht op een uitkering ter hoogte van maximaal 90% van het netto minimumloon. 0 vergangsrech t In het overgangsrecht is geregeld dat de nabestaande met een -uitkering van 100% netto-minimumloon niet ineens naar het 90%-niveau daalt. Geregeld is dat de 100%-uitkering blijft bevroren, totdat de 90%--uitkering dit niveau inhaalt als gevolg van index aanpassingen. Naar verwachting zal dit ongeveer 2,5 jaar in beslag nemen. 7. Inkomenstoets De kent geen inkomenstoets. De uitkering wordt onafhankelijk van het inkomen van de nabestaande verstrekt tot het 65-ste jaar. In de wordt een inkomenstoets geïntroduceerd. Deze inkomens toets is alleen van toepassing op de toeslag op de verlengde basis uitkering. De kent namelijk een uitkeringssysteem met basisuitke ringen en toeslagen. De basisuitkering is afhankelijk van de leefsituatie en bedraagt 50% netto-minimumloon voor een nabestaande met een kind jonger dan 18 jaar en 30%-netto-minimumloon voor de overige nabestaanden. Op die basisuitkering wordt een toeslag van 40% verleend. Tijdens de duur van de tijdelijke uitkering is die toeslag niet afhankelijk van het inkomen van de nabestaande. Tijdens de duur van de verlengde basisuitkering (tot het 65-ste jaar) is de toeslag afhankelijk van het inkomen uit of in verband met arbeid in het bedrijfs of beroepsleven van de nabestaande. Op het inkomen uit arbeid (bijvoorbeeld loon, winst uit onderneming) is een vrijlatingsregeling van toepassing. Deze vrijlating kent een voet ter grootte van 15% van het minimumloon. Indien het inkomen meer bedraagt dan 15% van het minimumloon, wordt van het meerdere nog eens eenderde gedeelte vrijgelaten. Op het inkomen in verband met arbeid (bijv. sociale verzekeringsuitkeringen, VUT-uitkeringen) geldt geen vrijlating. Niet in de inkomenstoets wordt betrokken het vermogen, inkomsten uit vermogen en het nabestaandenpensioen vanwege de werkgever van de overleden partner. Ook in de particuliere sfeer gesloten Eerste Kamer, vergaderjaar en nr 46

6 nabestaandenpensioenen en uitkeringen worden niet op de toeslag in mindering gebracht. 0 vergangsrech t Om de huidige -gerechtigde onder de inkomenstoets van de te brengen is het hiernavolgende overgangsrecht voorgesteld. In de eerste plaats wordt de nabestaande die recht heeft op een -uitkering en die op de dag van inwerkingtreding van de 60 jaar of ouder is, niet met de toepassing van de inkomenstoets geconfron teerd. Voor de overige nabestaanden met een -uitkering wordt de inkomenstoets gefaseerd ingevoerd. Uitgaande van invoering per 1 januari 1993 wordt de inkomenstoets in de periode van tot niet toegepast. In de periode van tot geldt een inkomensafhankelijke toeslag van 20%. De basisuitkering bedraagt over die periode voor een nabestaande met een kind jonger dan 18 jaar 70% van het minimumloon en voor de overige nabestaanden 50% van het minimumloon. Vanaf 1 januari 1997 komen de huidige -gerech tigden dan onder de volledige inkomenstoets van de te vallen (basisuitkering van 50% resp. 30% van het minimumloon en een toeslag van 40% minimumloon). 8. Wezenpensioenen De huidige kent een recht op wezenpensioen tot het bereiken van de 27-jarige leeftijd door de wees. In de wordt het recht op wezenpensioen beëindigd bij het bereiken van de 21-jarige leeftijd. Overgangsrecht Bij wijze van overgangsrecht is geregeld dat de wezen van 16 tot 27 jaar met een -uitkering hun recht behouden onder de huidige. Eerste Kamer, vergaderjaar , en 22226, nr. 46

7 OVERZICHT 2 Overzicht van inhoudelijke wijzigingen in de tijdens de Tweede Kamer-behandeling, Nota's van wijzigingen in de (22 013) In dit overzicht zijn uitsluitend de inhoudelijke wijzigingen opgenomen. De nota's van wijziging hebben tevens gediend om wijzigingen van redactionele aard aan te brengen. Nota van wijziging 22013, nr In onderdeel III is de duur van de tijdelijke basisuitkering terugge bracht van 12 maanden naar 6 maanden. Deze maatregel diende ter financiële compensatie voor een aantal versoepelingen in de en in het overgangsrecht zoals neergelegd in de lanw. Het ging daarbij om de verruiming van de vrijlatingsregeling, de tijdelijke verlaging van de leeftijdsgrens, de bevriezing van de uitkering voor nabestaanden met jonge kinderen in plaats van een verlaging ineens en de verhoging van de eindigingsleeftijd van het wezenpensioen van 18 tot 21 jaar. - In de onderdelen VI en VII is geregeld dat de eindiging van het recht op wezenpensioen is verhoogd van 18 tot 21 jaar. - In onderdeel IX is een bepaling opgenomen op grond waarvan de SVB bevoegd is zonder machtiging van betrokkene de -uitkering uit te betalen aan de bedrijfsvereniging. Dat kan slechts in de situatie dat er ten onrechte arbeidsongeschiktheidsuitkering is uitbetaald over een periode waarover recht op -uitkering bestaat. Nota van wijziging , nr Deze nota van wijziging bevat slechts redactionele aanpassingen. Nota van wijziging 22013, nr In deze nota is de versoepeling van de vrijlatingsregeling opgenomen. De oorspronkelijke vrijlating hield in dat allereerst een bedrag ter hoogte van 5% van het minimumloon (ML) werd vrijgelaten en van het meerdere 30%. De vrijlating was gemaximeerd op 15% ML. De gewijzigde vrijlating houdt in dat allereerst een bedrag ter hoogte van 15% ML wordt vrijgelaten en van het meerdere eenderde deel. De nieuwe vrijlating is niet gemaximeerd. Amendementen op de Aanvaard amendement - Amendement Kalsbeek-Jasperse/Doelman-Pel, 22013, nr. 14 Dit amendement strekt er toe om bij hertrouw of samenwonen van een nabestaande met een kind jonger dan 18 jaar een deel van de -uitkering te laten voortduren. Dit deel bedraagt 20% ML. Deze uitkering eindigt wanneer het jongste kind 18 jaar wordt, of wanneer het kind door de nieuwe partner wordt geadopteerd. Eerste Kamer, vergaderjaar , en , nr. 46

8 Verworpen amendementen - Amendement Groenman, , nr. 15 Dit amendement strekte ertoe de te baseren op het inkomens dervingsverschijnsel. Daarnaast voorzag dit amendement in een scheiding tussen de nabestaandenuitkering en een uitkering voor halfwezen. De rechten van de huidige -gerechtigden bleven onaangetast, omdat de inkomens dervingseis achteraf niet vast te stellen zou zijn geweest. Dit amendement is verworpen omdat een kamermeerderheid van oordeel was dat een inkomensdervingssysteem thuishoort in de particu liere sfeer. - Amendement Groenman , nr. 16 Met dit amendement werd beoogd een recht op uitkering op te nemen voor de nabestaande van een overledene met wie hij gehuwd was geweest. Dit amendement voorzag tevens in het schrappen van de gelijke behandeling van gehuwden en ongehuwd samenwonenden. Het recht op uitkering voor ex-partners uit een samenwoonrelatie zou uitvoe ringstechnisch te gecompliceerd zijn. Dit amendement is verworpen omdat een kamermeerderheid van oordeel was dat de dient te voorzien in een gelijke behandeling van gehuwden en ongehuwd samenwonenden. - Amendement Groenman, , nr. 17 Dit amendement strekte tot het schrappen van de gelijke behandeling van gehuwden en ongehuwd samenwonenden. Dit amendement is verworpen omdat een kamermeerderheid van oordeel was dat de dient te voorzien in een gelijke behandeling van gehuwden en ongehuwd samenwonenden. - Amendement Linschoten, 22013, nr. 18 Dit amendement strekt ertoe de mogelijkheid van een zgn. zusterpen sioen te openen. Dit amendement is verworpen omdat dit amendement er tevens toe zou leiden dat ingeval twee zusters die elk afzonderlijk recht hebben op een -uitkering die uitkering verliezen wanneer ze bij elkaar gaan wonen. Zij worden dan immers eveneens als gehuwd aangemerkt. - Amendement Linschoten, 22013, nr. 19 Dit amendement beoogde de duur van de tijdelijke uitkering van een half jaar terug te brengen naar één jaar, zoals oorspronkelijk was voorge steld. Dit amendement is verworpen vanwege de financiële consequenties. - Amendement Linschoten, , nr. 20 Dit amendement strekte ertoe de toetredingsleeftijd van de nabestaande zonder kinderen in 1993 te brengen op 45 jaar en elk kalen derjaar met 1 jaar te verhogen. Daardoor zou deze uitkeringsgrond na twintig jaar komen te vervallen. Ook arbeidsongeschiktheid zou na twintig jaar als uitkeringsgrond komen te vervallen. Tenslotte voorzag dit amendement in het terugbrengen van de verzor gingsleeftijd van kinderen van 18 jaar tot 12 jaar. Eerste Kamer, vergaderjaar , en , nr. 46

9 Dit amendement is verworpen omdat er in de Tweede Kamer geen zekerheid over bestond dat over twintig jaar geen behoefte zou bestaan aan een nabestaandenverzekering. - Amendemem Van der Vlies, 22013, nr. 21 Dit amendement strekte tot een verlaging van de toetredingsleeftijd van de nabestaande van 50 jaar tot 45 jaar. In samenhang daarmee werd vastgesteld de leeftijdseis voor postvezorgers te verlagen van 45 jaar tot 40 jaar. Dit amendement is verworpen vanwege de financiële consequenties. - Amendement Linschoten, , nrs. 24 en 25 De amendementen onder nr. 24, resp. nr. 25 strekken tot vervanging van de amendementen onder nr. 18, resp Amendement Kalsbeek-Jasperse/Brouwer, 22013, nr. 26 Dit amendement strekte ertoe de uitkering op grond van de te splitsen in een inkomensafhankelijke uitkering van 70% ML en een inkomensonafhankelijke halfwezenuitkering van 20% ML. Tegenover de vergroting van het inkomensafhankelijke deel stond een verruiming van de vrijlatingsregeling. Deze zou worden gesteld op in de eerste plaats vrijlating ter grootte van 50% ML en van het meerdere 35%. Dit amendement is om diverse redenen verworpen. Naar de mening van het CDA werd teveel afbreuk gedaan aan het verzekeringskarakter door op dit moment de volledige uitkering inkomensafhankelijk te maken. Daarnaast gold als argument dat door de ruime vrijlatingsgrens over een lang traject een marginale druk zou ontstaan die er in resulteerde dat er nauwelijks een stimulans werd geboden om meer inkomen te gaan verwerven. Naar de mening van de VVD-fractie was het amendement onwenselijk vanwege de nivellerende werking ten opzichte van het wetsvoorstel. Nota's van wijziging en amendementen op de lanw Algemeen In de lanw is onder meer het overgangsrecht geregeld om huidige -gerechtigden geleidelijk onder het -regime te brengen. Om die reden hebben de nota's van wijziging en de amendementen op de geleid tot amendementen op de lanw om het overgangsrecht in overeenstemming te brengen met het gewijzigde structurele recht op uitkering. Deze amendementen zullen hier niet opnieuw aan de orde komen. Kortheidshalve zal worden verwezen naar het amendement op de. Nota van wijziging, , nr. 7 - Onderdeel A. In dit onderdeel wordt de bevriezing van de uitkering van de huidige -gerechtigde met een kind jonger dan 18 jaar geregeld. Oorspron kelijk was voorgesteld die uitkering die thans gelijk is aan 100% netto-ml ineens terug te brengen naar 90% netto-ml. Nu is voorgesteld de 100%-uitkering zolang te bevriezen, tot het niveau gelijk is aan de 90% -uitkering die halfjaarlijks werd geïndexeerd. Eerste Kamer, vergaderjaar , en , nr. 46

10 - Onderdeel C In dit onderdeel wordt de tijdelijke verlaging van de toetredingsleeftijd van de arbeidsongeschikte nabestaande zonder kinderen geregeld. Oorspronkelijk was een toetredingsleeftijd van 50 jaar voorgesteld. Op aandringen van de Tweede Kamer is dat tijdelijk op 45 jaar gezet met een stapsgewijze jaarlijkse verhoging met 1 jaar totdat de structurele leeftijd van 50 jaar is bereikt. Voor de postverzorger is parallel daaraan een tijdelijke verlaging naar 40 jaar voorgesteld met een jaarlijkse verhoging tot 45 jaar. - Onderdeel F In dit onderdeel is een verrekeningsbepaling tussen SVB en bedrijfs vereniging opgenomen ingeval de SVB onverschuldigd heeft betaald over een periode waarover recht op AAW bestond. Deze bepaling is de spiegelbepaling van onderdeel IX van de nota wijziging op de onder stuk nr. 10. Nota van wijziging, 22226, nr. 10 In onderdeel A is geregeld dat de AAW-uitkering niet werd ingetrokken tijdens de duur van de tijdelijke -uitkering. Intrekking van de AAW-uitkering vindt eerst plaats wanneer recht ontstaat op een verlengde basisuitkering op grond van de. Nota van wijziging, , nr. 7 7 In deze nota van wijziging worden slechts redactionele en technische aanpassingen voorgesteld. Aanvaard amendement - Amendement Kalsbeek-Jasperse/Doelman-Pel, , nr. 13 Dit amendement vloeit voort uit amendemant , nr. 14 met betrekking tot de utkering van 20% ML bij hertrouw of samenwoning van de nabestaande. Verworpen amendementen - Amendement Groenman, , nr. 16 Dit amendement hangt samen met amendement Groenman, , nrs. 15 en Amendement Groenman, , nr. 16 Dit amendement hangt samen met amendement Groenman, , nr Amendement Linschoten, , nr. 17 Dit amendement hangt samen met amendement Linschoten, , nr Amendement Schutte, , nr. 18 Dit amendement strekte ertoe een geleidelijke overgang van de huidige leeftijdsgrens van 40 jaar in de naar de 50-jaarsgrens in de te bewerkstelligen. Gedurende tien jaren zou door middel van Eerste Kamer, vergaderjaar , en , nr

11 stapjes van 1 jaar naar de leeftijdsgrens van 50 jaar zijn gegroeid. Dit amendement is verworpen vanwege de financiële consequenties - Amendement Van der Vlies, , nr. 19 Dit amendement hangt samen met amendement Van der Vlies, 22013, nr Amendement Kalsbeek-Jasperse/Brouwer, , nr. 21 Dit amendement hangt samen met amendement Kalsbeek Jasperse/Brouwer, 22013, nr. 26. Eerste Kamer, vergaderjaar , en , nr