Het motto van ons tehuis is: Ieder kind dient met liefde en respect behandeld te worden!

Transcriptie

1 Nieuwsbrief juli 2016 Het motto van ons tehuis is: Ieder kind dient met liefde en respect behandeld te worden! Van het tehuis Voor u ligt dan weer een nieuwsbrief, waarin wij u, zoals gebruikelijk, informeren over het reilen en zeilen in en over ons tehuis. We hebben het eerder al geschreven: een tehuis als het onze zou overbodig moeten zijn, maar zolang er kinderen zijn met een niet acceptabele thuissituatie en die tot onze doelgroep behoren, zullen wij blijven doorgaan. Het mooie werk dat ons bestuur, onze directrice, en de medewerkers met zoveel liefde en grote inzet doen, kan alleen slagen met de niet aflatende ondersteuning van individuele milde gevers en vaste donors en donateurs. Wees ervan overtuigd dat wij uw bijdrage aan de instandhouding van Tamra bijzonder waarderen. Elke gift, in welke vorm dan ook, appreciëren wij. DSB bank: ; Republic bank: Nederland: ABNAMRO : NL97 ABNA Educatie Kinderen komen uit een crisissituatie bij ons en het is onze taak hen een zo goed mogelijk leven te geven. Vrijwel allemaal gaan dan ook normaal naar school. De 21 kinderen van 5 tot 14 jaar doen het op school over het algemeen redelijk, zegt directrice Cristal Kensen-Noslin. Er zijn ook kinderen die, door wat hen is overkomen, geen interesse hebben in het leren. Het is onze taak deze kinderen extra te stimuleren. Alle kinderen moeten bij ons een gevoel van geborgen-zijn hebben. En dat kan door een ideale opvoedsituatie zo goed mogelijk na te bootsen. De kinderen leren met elkaar omgaan en er wordt huiswerkbegeleiding gegeven. We zijn sinds kort met een nieuw project gestart. De pupillen worden van maandag tot en met vrijdag elke middag in twee groepen opgedeeld. Een groep is buiten bezig, bijvoorbeeld in de moestuin, waar we zoveel mogelijk onze eigen groenten verbouwen. Het doel is hen systematisach te leren werken, en de andere groep is binnen bezig met een kringgesprek. De groepen wisselen dagelijks. 1

2 Mijn verhaal Er is vermoedelijk geen werelddeel waar voor korte of langere tijd geen Surinamer gewoond, gewerkt en/of gestudeerd heeft. Zo vinden wij op het Afrikaanse continent verschillende landgenoten. Sommigen wonen en werken er al jaren, weer anderen maken plannen om terug te keren naar het vaderland of hebben dat al gedaan. Tot deze laatste groep behoort Cristal Kensen-Noslin, die sinds 1 april dit jaar directrice is van Tamara. Ze heeft in Suriname op de Algemene Middelbare School haar middelbare schoolopleiding afgerond, en daar is ook de jeugdliefde begonnen, die later werd omgezet in een relatie, die uiteindelijk uitmondde in een huwelijk. Haar man is ict-er en in 2008 vertrok hij naar Zuid-Afrika om er te werken. Cristal ging hoe kon het ook anders - met hem mee en trad daar in dienst van de IBM, afdeling klantenservice, waar ze uitgroeide tot account- manager. Haar baan combineerde ze met de studie Hospitality management, die normaliter vier jaren duurt. Maar zij deed er 2½ jaar over. Ze is begin 2011 afgestudeerd. Intussen werd het gezin gezegend met een zoon die nu vijf jaar is. Toen hij twee zou worden besloten zijn ouders zich zes maanden in Suriname te komen oriënteren. Die periode werd verlengd tot een jaar en toen ging het gezin naar Zuid-Afrika terug om het definitieve opbreken te regelen. Als wij Cristal vragen waarom ze naar Suriname is teruggekeerd zegt ze: In het buitenland heb je veel vrienden, maar geen familie. En juist die miste wij. Terug in Switi Sranan begon Critsal voor zichzelf. In antwoord op de vraag hoe het is om terug te zijn antwoordt ze: Het is prettig weer thuis te zijn. Zo voelt het echt aan hoor! Je voelt je warm, je bent weer bij mama, 2

3 waarmee ze Suriname bedoelt. Ze werd op enig moment gepolst door onze bestuursvoorzitter Chas Warning om Maike Rockx-Rotsburg op te volgen als directrice van Tamara. Na lang nadenken besloot ze het te doen. Ik hou van kinderen, zegt ze. Veel mensen hebben haar geadviseerd om door haar benadering psychologie te gaan studeren en velen zeiden ook: Je begeleidt al volwassenen, waarom dan ook niet kinderen?! Ter verduidelijking van dit laatste: Cristal begeleidt als vrijwilliger bij het Surinaamsche Rode Kruis mensen met een traumatische ervaring. Als wij haar vragen hoe ze na bijna vier jaren aankijkt tegen haar nieuwe baan zegt ze: Iedereen komt met een eigen visie. Ze huldigt niet het standpunt dat Tamara een crisisopvang moet worden. Wanneer een kind hier weggaat moet het, hoe klein het ook is, kunnen terugkijken op een periode waarin het in positivisme is gegroeid. Zolang een kind kan dromen mag het niet worden tegengehouden om het positieve te bereiken. Het kind moet het gevoel hebben dat het een gouden toekomst kan hebben en dat probeer ik samen met mijn team te bereiken, zegt Cristal. Stagiare ontdekt bij Tamara haar talent voor muziektherapie Regelmatig komen vooral Nederlandse jongedames bij Tamara stage lopen. Ze vertrekken na drie tot vijf maanden met een tevreden gevoel en verrijkt met nieuwe ervaringen om met kinderen in een crisissituatie om te gaan. Een van die stagiaires is Jorieke Blokhuis die Maatschappelijke Dienstverlening studeert aan de Saxion Hogeschool in Eindhoven. Zij is hier vijf maanden geweest en mag een van de meest succesvolle stagiaires genoemd worden. Toen ze bij ons binnen kwam had ze geen ervaring of achtergrond om met kinderen om te gaan. Een van haar doelstellingen was om na te gaan of ze, na haar afstuderen, met kinderen als cliënt zou kunnen en/of willen omgaan. Ze heeft ontdekt dat ze dat wel kan, maar niet in een grote groep. Het ging eerst moeilijk om door te dringen tot de kinderen. Toen kreeg ze het idee om het te proberen met gitaar therapie. Ze kon gitaar spelen en kocht er hier 3

4 één en inderdaad, het lukte om met haar spel dichter bij de kinderen te komen en hen zover te krijgen dat ze vertelden wat hen is overkomen. In vrijwel elk gesprek bleek het grootste verlangen van het kind te zijn: terug naar huis. Door het succes met de gitaar hebben we haar geadviseerd om muziektherapeut te worden. Jorieke heeft haar stage bij Tamara officieel afgesloten bij de keti koti viering, waarbij ze elk kind een leuk presentje en lekkers heeft gegeven In haar vrije tijd vertoefde Jorieke graag in de natuur. Activiteiten Elders in deze nieuwsbrief is al melding gemaakt van het aantreden van onze nieuwe directrice per 1 april De medewerkers hadden op 3 juni in een teambuildingactiviteit te Gran Swietiedyarie in Para de gelegenheid haar beter teleren kennen en opnieuw hun collegialiteit tegenover elkaar te bevestigen. Samengevat: elkaar ondersteunen en opnieuw benadrukken hoe belangrijk samenwerken is. Er zijn door de dag heen diverse activiteiten uitgevoerd, zoals een kennismakingsspel via een karaktereigenschap. De deelnemers werden in groepen verdeeld die opdrachten, verstopt in de omgeving, moesten zien te vinden. Eén daarvan was een sketch van een probleem op de werkvloer en hoe men dacht dat te kunnen oplossen. Aan het einde van de dag werd het lied Together we aspire ofwel een gezamenlijk streven als tekst gepresenteerd. De grafische uitvoering, verzorgd door de directrice, werd door alle deelnemers ondertekend (zie foto). * Op 23 april is in verband met Sint Jorisdag samen met de scoutinggroep Ferrier Oranjedassers een sportdag georganiseerd voor onze kinderen. Er deden ongeveer 50 scouts van diverse niveaus, zoals welpen, voortrekkers en hopmannen mee. Er werden spelen en spellen met de kin deren gedaan en de gasten onthaalden hen met een versnapering en drinken. De scouts vertelden over Sint Joris die een draak versloeg om een dorp te bevrijden en over scouting. Er werden yells geroepen en padvindersliederen gezongen. * Op 26 juni hebben de mensen achter het project Giving back Suriname de kinderen ook een leuke dag bezorgd. Het project wordt gecoördineerd door een 4

5 groep vrienden-ondernemers die elk maand een ander kinderhuis bezoekt. * Vier dagen later, 30 juni, vierden de kinderen met hun leidsters en diens kinderen keti koti. Iedereen was gekleed in culturele kledij of droeg een andere cultuuruiting. Volwassenen hadden iets, dat ze zelf hadden bereid, meegenomen. Tijdens de viering werden odo s door onder andere de kinderen gepresenteerd. Personeelsnieuws Op 1 april is mevrouw Cristal Kensen-Noslin in dienst getreden als directrice, ter opvolging van mevr. Maike Rockx-Rotsburg. Op 1 juli is mevrouw Eugenia Darson, na 15 jaren in dienst te zijn geweest bij Tamara met pensioen gegaan. Wij danken haar in deze nieuwsbrief nogmaals voor haar bijzondere inzet en haar bijdrage aan ons kinderhuis en wensen haar een mooie, maar vooral gezonde pensioenperiode toe. Ze kreeg als aandenken van Tamara een klok. De afgelopen maanden hebben we ook jarigen gehad. In april waren dat de directrice en de pupillen Ragini, Chiguillio, Rihanna en Shanice en mevrouw Marjolein Derby. In mei vierden de medewerksters Diana Reding, Angelica Naarden, Jolanda Esajas en Kay Hunsel hun geboortedag en in juni de pupillen Robby, Cherany en Chivano. In juli waren jarig de pupillen Raisa en Gabian. Allen: alsnog van harte gefeliciteerd met de bede dat jullie een goed, succesvol, maar vooral gezond nieuw levensjaar mogen hebben. Donaties Ons tehuis is grotendeels afhankelijk van donaties en sponsors. In mei kregen we van 5

6 Traffic In Persons, een afdeling van het ministerie van Justitie en Politie en van de Ferrier Oranje dassers scoutinggroep en Meriam May elk een voedselpakket en van Walter Kensen, vader van onze directrice, verse vis en een flinke hoeveelheid noodles. In juni bood de familie Abdoel Amir snoepzakjes, krentenbollen en ijsjes aan en Cell City een flinke voorraad sap. Rudisa Agencies schonk wegwerpluiers en Gladys Bika een voedselpakket Vakantie-activiteiten Net als voorgaande jaren zal Kinderhuis Tamara ook in de grote vakantie die straks begint, voor de pupillen activiteiten organiseren. Het worden, zoals gebruikelijk, ontspannings- en ontspannende activiteiten, waarvan enkele ook een educatief karakter zullen hebben. Zo zullen er dagtochten worden georganiseerd. Er zal poptji patu, zoals we die nog kennen uit onze eigen jeugd, worden georganiseerd en de kinderen zal kookvaardigheid worden aangeleerd. Ook dit jaar zullen de leidsters tegen een redelijke vergoeding, eigen kinderen mogen meenemen. ============== Wij willen nogmaals iedereen, hier en in Nederland, die zich op welke wijze dan ook inzet om het werk van Tamara succesvol te laten verlopen, hartelijk dank zeggen. Wij danken vooral de sponsors die, ondanks de crisissituatie in het land, ons toch blijven steunen! U mag er zeker van zijn, dat elke gift, hoe klein dan ook, wordt gewaardeerd! 6