Epilepsie. Wat de docent moet weten.

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Epilepsie. Wat de docent moet weten."

Anna Desmet
7 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Epilepsie Wat de docent moet weten.

2 Sommige epileptische aandoeningen zijn moeilijker onder controle te brengen dan andere, maar de kans is groot dat de voorgeschreven medicijnen goed werken. Epilepsie is de algemene term voor meer dan 20 verschillende typen van epileptische aanvallen. Epilepsie is geen ziekte en het is ook geen verstandelijke afwijking. Tijdelijke verstoringen van elektrische impulsen in de hersenen resulteren in epileptische aanvallen. Cellen die samenwerken in de hersenen communiceren door middel van elektrische signalen. Abnormale ontladingen van elektrische energie van een bepaalde groep cellen naar verschillende delen van de hersenen hebben epileptische aanvallen ten gevolge. De hersenen controleren motorische bewegingen, gedachten, waarnemingen en emoties. Zij reguleren ook de onwillekeurige bewegingen van hart, longen, darmen en blaas. Een verstoring van enigerlei aard van bovengenoemde bewegingen kan verwacht worden gedurende een epileptische aanval. Het aantal epileptische aanvallen per dag is sterk persoonsgebonden. Het ene kind heeft dagelijks te maken met aanvallen terwijl andere kinderen er maar af en toe last van hebben. Sommige epileptische aanvallen bij kinderen zijn moeilijker onder controle te brengen dan andere, maar de kans is groot dat voorgeschreven medicijnen goed werken wanneer zij regelmatig worden ingenomen. Aanvallen kunnen van tien seconden tot vijf minuten duren. Als een aanval langer dan twee minuten duurt, dan is medische aandacht wellicht nodig. Medicijnen van nu kunnen epilepsie nog niet genezen. Onderzoek, echter, heeft aangetoond dat veel kinderen die gedurende een paar jaar met medicatie de aanvallen volledig onder controle weten te houden, een uitstekende kans hebben in de toekomst een leven te leiden zonder epileptisch aanvallen en zonder gebruik van medicijnen.

3 Soorten van aanvallen: Als de buitensporige elektrische ontlading zich beperkt tot één gebied van de hersenen, dan is de aanval partieel; als het totaal van de hersenen erbij betrokken is, beschouwt men dit als gegeneraliseerd. Partiële aanvallen De docent merkt korte onderbrekingen van het bewustzijn op, bijv. momenten dat het kind zit te staren of te dagdromen, verminderde bewustzijn van de omgeving, kleine spierbeweging in het gezicht, onregelmatige bewegingen van de ogen, doelloze activiteiten ( bijv. doelloos rondlopen, onzin praten, smakken met de lippen, aan kleren plukken.) De aanval duurt meestal 5 tot 15 seconden. Het kind verliest niet echt het bewustzijn, maar kan in verwarring zijn en niet weten wat er is gebeurd. Gegeneraliseerde aanvallen Docenten kunnen stuiptrekkingen waarnemen, verstijving van de spieren en schokkende bewegingen gepaard gaande met een wat moeilijke ademhaling en speeksel rond de mond. Als de leerling op de tong heeft gebeten dan kan het speeksel sporen van bloed vertonen. De stuiptrekkingen duren 2 tot 5 minuten. Factoren die van invloed zijn op het onder controle brengen van epilepsie Epilepsie is onder controle te brengen door middel van medicatie. Er is echter, een aantal factoren dat invloed uitoefent op de mate waarin het onder controle wordt gebracht. Terwijl de leerling verstandelijk en lichamelijk groeit, is het moeilijk om het juiste niveau van de medicatie te bepalen. De leerling heeft ook tijd nodig om te wennen aan de medicatie, in het bijzonder gedurende periodes van snelle groei. De leerling, het gezin, vrienden en de school hebben tijd nodig om zich in te stellen op een recente diagnose van epilepsie. Meestal kunnen leerlingen met epilepsie meedoen aan alle activiteiten van de klas. In sommige risicovolle situaties ( bijv. lichamelijke inspanningen) kan de arts beperkingen opgelegd hebben. Door veranderingen in het gedrag en door de frequentie van aanvallen te observeren en vast te leggen, kan de docent de leerling behulpzaam zijn bij het begrijpen van zijn/haar epilepsie. Sommige leerlingen leren uiteindelijk de tekenen van een beginnende aanval herkennen en kunnen de docent informeren over een op handen zijnde aanval.

4 Tijdens een partiële aanval: Er is geen eerste hulp nodig. Bescherm de leerling tegen gevaar, maar houd hem/haar niet met geweld in bedwang. Geef de leerling niet te drinken. Praat kalmpjes met de leerling. Stel hem/haar op zijn/haar gemak en wees behulpzaam. Tijdens een gegeneraliseerde aanval Blijf kalm. Je kan een aanval niet tegenhouden. Laat de aanval zijn verloop hebben; probeer niet om het kind in bedwang te houden. Leg betrokkene voorzichtig op de grond en maak de kleding los. Probeer harde, scherpe of warme voorwerpen die het kind kunnen verwonden te verwijderen en zorg voor een deken, jas of kussen onder het hoofd om de gevolgen van de aanval te verzachten. Leg de leerling op zijn/haar zijde zodat speeksel vrijelijk uit de mond kan lopen. Stop niets in de mond van de leerling. Laat de leerling na de aanval even rusten of slapen en hervat dan de normale activiteiten in de klas. Na de rustperiode kunnen de meeste mensen gewoon doorgaan met waarmee zij bezig waren; maar vergewis je eerst goed van de emotionele staat waarin de leerling zich bevindt voor je aanneemt dat hij/zij gewoon doorgaat met waarmee hij/zij bezig was. De leerling mag niet zonder begeleiding vertrekken als een toestand van versuftheid, zwakte of spiertrekkingen aanhoudt.

5 Hoe ga je ermee om in de klas De meeste mensen krijgen een gevoel van paniek of angst wanneer ze voor de eerste keer iemand zien die een epileptische aanval krijgt. Leerlingen zullen naar de docent kijken om te zien wat er moet gebeuren. Het is daarom belangrijk dat de docent dient als voorbeeld door kalm te reageren en de leerling met epilepsie de hulp te bieden die nodig is. Andere leerlingen zullen proberen zijn voorbeeld te volgen. Praat aan het begin van het jaar met de ouders en de leerling als de leerling nog steeds last heeft van aanvallen. Maak van tevoren plannen, bekijk wat de leerling specifiek nodig heeft, en heb oog voor ongewoon gedrag gerelateerd aan de medische situatie van de leerling. Epileptische aanvallen zijn van zeer individuele aard. Bespreek daarom met de ouders wat normaal en wat niet normaal is bij een leerling met epilepsie. Overleg hoe met een aanval aangepakt moet worden omgegaan mocht het in school gebeuren. Werk samen met een team docent, leerling, ouders, deskundigen. Zoek en verschaf steun door gedrag te observeren, indien hierom wordt gevraagd. Houd de ouders op de hoogte van alle epileptische symptomen en wanneer die waar werden genomen. Bespreek de meest passende wijze om andere kinderen te laten weten wat epilepsie is. Praat met de klas over epilepsie. Leg uit wat het is en wat er kan gebeuren tijdens een aanval. Het is misschien raadzaam om, indien nodig, een verpleegkundige uitleg te laten geven. Betrek de leerlingen bij het feitelijke proces; als zij eenmaal weten wat zij kunnen verwachten, dan kunnen zij ook meer behulpzaam zijn. Een leerling kan aangewezen worden om op te treden als buddy terwijl de leerling met epilepsie, na een aanval bezig is om zich weer aan te passen aan de situatie in de klas. Aangezien de normale lesgang voor een kind soms enigermate onderbroken wordt ten gevolge van het toedienen van medicatie of door de aanvallen zelf, kan speciale onderwijskundige hulp nodig zijn. In het geval van ernstige onderbrekingen van het leerproces in de klas kan het nodig zijn een individueel onderwijsplan te ontwikkelen. Besef goed dat een leerling soms het niveau van de medicatie reguleert en een wisselende mate van bijwerkingen kan ervaren ( bijv., alertheid, concentratie) gedurende deze regulering. Het is de verantwoordelijkheid van de ouders om de school van deze en andere veranderingen op de hoogte te houden. Toon begrip en acceptatie. De emotionele en onderwijskundige behoeftes van de leerling met epilepsie zijn dezelfde als die van enig andere leerling die zich aanpast aan een andere manier van leven. De leerling met epilepsie heeft steun nodig; de andere leerlingen moeten weten hoe ze die kunnen geven. Meer informatie over deze aandoening is te vinden op het Internet.

Vergelijkbare documenten

Stesolid (bij kinderen)

Stesolid (bij kinderen) 2 Uw kind wordt behandeld voor epilepsie. Soms is extra medicatie nodig bij aanvallen. Om uw kind bij een aanval te kunnen helpen, heeft de arts in overleg met u Stesolid voorgeschreven.