Excursie Tsjechië 13 t/m 19 mei 2008

Transcriptie

1 Excursie Tsjechië 13 t/m 19 mei 2008 Dinsdag: heenreis Eindelijk was het dan zo ver. Al wekenlang werd er veel over Tsjechië gepraat en nu staan we met 60 leerlingen, hun ouders en enkele leerlingen buiten. Om 5 uur s morgens rijdt de bus weg en is de reis begonnen. We zijn allemaal goed gemotiveerd en hebben er zin. Onderweg wordt er veel DVD gekeken. In Duitsland werd nog één keer van chauffeur gewisseld. Af en toe maakten we een stop om even de benen te strekken en bij te komen. De reis verliep niet helemaal zonder problemen. In Tsjechië kwamen we anderhalf uur vast te staan door een ongeluk dat was gebeurd. Het warme buffet dat ons kort daarna ten deel viel maakte het wachten weer een beetje goed. We kwamen rond half twaalf aan bij ons hotel, een half uur later dan gepland. En nu begint de excursie pas echt. Woensdag: mountainbike Het is woensdag, mountainbikedag, met frisse moed en vol verwachting van wat komen zal, dalen we met de bus van het pension de berg af naar beneden. Omdat alle liften in Spindleruv Mlyn in onderhoud zijn is het mountainbiken verplaatst naar een dorpje in de buurt. Fietsen werden verdeeld en afgesteld op lengte, het schakelen werd uitgelegd en de valhelmen (die later niet onbelangrijk bleken te zijn) werden ook uitgedeeld. Nadat er een stukje op een pleintje heen en weer getest werd en er de nodige dingen nog ontdekt werden (zoals schakelingen die het niet deden of een wel erg zachte, zeg maar lege band) was het tijd voor het echte werk. Met de skilift naar boven, waar de groep in tweeën werd verdeeld: een groep gevorderden en een groep beginners. Naderhand bleken deze verschillen echter niet zo duidelijk te zijn. even uitrusten Berg op, helling op, berg af, helling af, pas op! bocht, pas op! steen! Het was flink pittig, vooral de hellingen op. Ik was een van die mensen die het niet haalde en dus af en toe moest afstappen om de rest omhoog te lopen. Maar, wat omhoog gaat komt ook weer beneden, en de afdalingen gingen na even wennen steeds sneller en harder, wat geeft dat een enorme kick!, niet normaal gewoon. Het weer was prima op één grote bui na.

2 Bij de meesten ging alles goed, maar er waren toch ook wat pechvogels die onderuit schoven en lelijk open lagen. Resultaat: twee bezoekjes aan het ziekenhuis in Vrlachbi, gelukkig niets gebroken. Anderen hadden minder pech en kwamen er met een paar schaafwonden vanaf. Opmerkelijk: de meeste valpartijen en lekke banden bij de groep van de zogenaamde gevorderden. De beginners waren keurig op tijd terug bij het pension, de groep gevorderden strandde in Vrlachbi en legde het laatste deel met de bus af. Zo kwam er een eind aan een mooie, zware maar echt vette mountainbike dag., met als aandenken vermoeide hoofden en lichamen vol spierpijn. Woensdagavond: poolen en darten Hoe vermaken we ons de eerste echte avond in Tsjechië? Dat is heel simpel. We gingen namelijk poolen, darten en bowlen. Na het avondeten vertrokken wij naar de bar waar je deze activiteiten kon doen. Door het bier en de wijn werd het in de loop van de avond voor sommigen steeds lastiger om zich nog te concentreren op het spelen, maar gezellig was het wel. Iedereen kan nu poolen, darten en bowlen. Het was een zeer gezellige avond en niemand had zin om terug naar het pension te gaan. Donderdag: bergwandeling Om een uurtje of 9 vertrokken we vanaf het hotel de bergen in om een wandeling te maken naar en over de Sniezka (hoogste berg van het Reuzengebergte). Het eerste stuk was een steil stuk klimmen over rotsen. Daarna werd de tocht wat makkelijker, omdat het klimmen en dalen minder steil was. Na een uurtje of wat lopen kwamen we in de sneeuw terecht op weg naar de Sniezka Gezien de zwaarte van het lopen in de sneeuw en de weersverwachtingen werd besloten om niet helemaal door te lopen naar de Sniezka, maar een alternatieve, maar ook bijzonder fraaie route terug naar Spindleruv Mlyn te nemen. Het bleek een juist besluit te zijn, want we werden getrakteerd op een zeer pittige regenbui. Om een uur of half vijf waren de eersten terug bij het pension. Donderdagavond: bowlen De reis ging vanavond naar Trutnov, waar we 10 bowlingbanen tot onze beschikking hadden. Toen we daar net begonnen waren speelde iedereen nog wel redelijk

3 serieus (zover dat kan dan) en probeerde te bowlen. Na verloop van tijd werd dit al minder en minder. Waar lag dit aan? Na wat biertjes werd, met name de terugreis, wat luidruchtiger dan gepland. De gezelligheid vierde dan ook hoogtij. Nadat iedereen bij thuiskomst naar bed was gegaan, hadden we eindelijk avond rust. Het was zo stil als een muis op openslaande deuren en een paar gillende mensen na. Vrijdagmorgen: kanoën en raften Vrijdag 16 mei zijn we gaan raften. Een ander deel van de groep wilde liever kanoën. Bij het raften zat je met 5 of 6 mensen in een boot. Ondanks het meer dan gunstige weer, bleef het aantal watergevechten zeer beperkt: Was het de vermoeidheid van de vorige nacht? Niet al te nat kwamen we bij de bus. Uiteindelijk was het weinig raften, omdat de rivier allesbehalve wild was, maar we hebben wel de nodige lol gehad. Vrijdagmiddag: klimmen in Harrachov Het was begonnen als een zonnige dag. Na het kanoën en raften stapten we in de bus richting het stadje Harrachov. Eenmaal aangekomen moesten we een stukje lopen om het klimcentrum te bereiken. We kregen een korte uitleg en daarna konden we gaan oefenen om de handelingen van het klimmen onder de knie te krijgen. Nadat we alles hadden gehad, mochten we het op grote hoogte proberen. Na 15 minuten ging op de hoogste klimtoren de tokkelbaan open. Om dit te bereiken moest je eerst 20 meter naar boven klimmen via een moeilijke baan. Ook deze middag werden we weer af en toe lastig gevallen door wat regen. klimmen in Harrachov

4 Vrijdagmiddag: bezoek Harrachov Na het klimmen volgde een bezoek aan Harachov, een stadje op de hellingen van het Reuzengebergte. Harrachov is een belangrijke wintersportplaats in het Reuzengebergte. Vanaf de winkelstraat is de 200 meter lange skischans te zien waar regelmatig wedstrijden worden gehouden. We kregen een uurtje vrij om de vele Vietnamese winkeltjes te bezoeken (waar nepspullen voor een habbekrats te koop zijn) of op een terras bij te komen van de inspanningen van de afgelopen dagen. Bij het instappen in de bus werden we streng gecontroleerd op de inkopen die we hadden gedaan. Tegen zeven uur reden we naar het hotel waar we op de heenreis ons diner hadden gebruikt. Ook nu stond er weer een heerlijk buffet op ons te wachten. Na een reis van ongeveer een uur kwamen we weer aan in ons pension waar nog enige tijd gezellig met elkaar hebben doorgebracht. Zaterdag: klimmen en mountainbiken De zaterdag werd in een wisselprogramma doorgebracht Het klimmen op een rots was heel apart. Er waren drie verschillende niveaus die je kon proberen. Het beklimmen van de rost leek gemakkelijk, maar als je eenmaal bezig was, moet je toch goed zoeken naar de juiste stenen om je handen of voeten op te zetten. Natuurlijk was je goed gezekerd en kon je niet hard vallen. Bij onze groep waren er maar een paar die niveau drie haalden. het klimmen Het mountainbiken was erg leuk om te doen. Alleen vond ik het wel erg zwaar, omdat we woensdag en donderdag al de hele dag hebben gewandeld en gemountainbiked. Omdat de vermoeienissen van de vorige dagen een rol begonnen te spelen was er een niet al te zware route bedacht. We waren dan ook mooi op tijd terug in ons pension.

5 Zaterdagavond: vlot bouwen / abseilen / boogschieten Om een uur of kwart voor zeven gingen we te voet naar het stuwmeer. Hier aangekomen konden we kiezen uit drie activiteiten: met een groep een vlot bouwen, abseilen van de 35 meter hoge dam van het stuwmeer of boogschieten. Van alle drie de mogelijkheden werd gebruik gemaakt. 2 groepen gingen een vlot bouwen en probeerden daarna hun bouwsel uit op het stuwmeer. Verder ging bijna iedereen wel boogschieten en/of abseilen. Pas toen het donker begon te worden hielden de laatsten het voor gezien en gingen weer te voet terug naar het pension. met het zelf gebouwde vlot het stuwmeer op Zondag: rodelen /sportmiddag Zondag 18 mei was onze laatste dag in Tsjechië. Nadat we s ochtends onze tassen ingepakt hadden en in de hal hadden gezet, gingen we met twee Tsjechische bussen naar de rodelbaan in Spindleruv Mlyn. Iedereen kon hier drie keer de rodelbaan op. Onder regenachtige omstandigheden werd hier met veel plezier en af en toe met heel veel snelheid gebruik van gemaakt. Na het rodelen was er voldoende tijd over voor een bezoekje aan Vrlachbi om de laatste inkopen te doen of om een heerlijke lunch te gebruiken. Om twee uur werden we verwacht in een sporthal in een plaatsje vlakbij Vrlachbi. Het bleek een prachtige, gloednieuwe sporthal te zijn. Omdat wij uitgegaan waren van een voetbalwedstrijd op gras, hadden we niet het juiste schoeisel bij ons: we deden het dus maar op blote voeten. We hebben hier met Tsjechische leerlingen een voetbaltoernooitje, volleybal en zaalhockey wedstrijdjes gespeeld. Over het algemeen waren wij de winnende partij. Om kwart over vier gingen we weer terug naar het pension voor ons laatste avondmaal daar. Zondag/Maandag: de terugreis Om acht uur begonnen wij, nadat wij afscheid hadden genomen van Andrew (die ons de gehele week met raad en daad terzijde had gestaan) aan onze terugreis. Het duurde wel weer een uurtje of drie voor we Tsjechië uit waren. Verder verliep de reis, zeer voorspoedig. Het grote verschil met de heenreis was wel dat de vermoeienissen van de afgelopen week overduidelijk hun tol eisten. In Zevenaar, waar een heerlijk ontbijt op ons stond te wachten, werd onze chauffeur afgelost. Na het ontbijt was het nog een goede anderhalf uur rijden naar Capelle waar we om ongeveer half twaalf

6 aankwamen. Moe, maar bijzonder voldaan gevoel stapten we hier uit. Een bijzondere week zat er op.