VOORWOORD. Nummer 8 24 februari 2007

Transcriptie

1 Nummer 8 24 februari 2007 T s j e r n e l s j e VOORWOORD Afgelopen dinsdag mochten onze gasten eens een keer zelf aapjes kijken. Op de tweede vakantiedag stond er namelijk een uitje naar Ouwehands Dierenpark op het programma. Nu konden zij eens een keer kijken in plaats van bekeken te worden. Dinsdag waren de rollen dus omgedraaid, maar normaal gesproken trekken de tsjernobylkinderen net als de apen en andere dieren in Ouwehand behoorlijk wat bekijks. Met hun mutsjes en hun vreemde taaltje trekken ze al snel de aandacht en van alle kanten worden hun blikken toegeworpen. Hoe zal dat voelen, hoe zullen zij dat beleven? Zullen ze net als de apen in de dierentuin ongestoord hun gang gaan of zullen ze zich er een beetje ongemakkelijk onder voelen? Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat je ongestoord je gang blijft gaan als je bij vreemde mensen in een ver land in huis bent en elke keer door Jan en alleman wordt aangegaapt. Toch heb ik niet het idee dat ze er onder gebukt gaan. Integendeel! Volgens mij storen ze zich niet zo aan de buitenwereld, wordt het gastgezin al behoorlijk als eigen beschouwd en nemen ze zo gewoon mogelijk deel aan het leven van alle dag en laten ze zich niet de kaas van het brood eten. Zo doen ze gewoon mee met de strijd om het beste plekje in de kerkbank Ach, misschien is het wel gewoon dat alles op den duur went. Zelfs dat je door een groot aantal mensen wordt bekeken, alsof je een groot wereldwonder bent. Maar ja, zelf zullen ze ook wel eens verbaasd die rare Nederlanders observeren.. Maar beide partijen zijn bijna uitgekeken, want komende week is alweer de laatste Bekijk ze nog maar eens goed en sla hun glunderde gezichtjes op in je geheugen, maar vooral in je hart! Met vriendelijke groeten, Mark Druijff In dit nummer: Voorwoord... 1 Van de redactie... 2 Van de werkgroep... 2 Ingezonden: Ina Hardeman... 7 Foto s

2 VAN DE REDACTIE Graag breng ik nog even onder de aandacht dat ik de kopij vóór woensdag in mijn bezit wil hebben. Het redactieadres: Oranjestraat BD ELST (0318) VAN DE WERKGROEP >>>>>>>>>>>>>> MEDEDELINGEN <<<<<<<<<<<<<<<< Lekkers voor afscheidsfeest: Wie wil er wat lekkers bakken voor het afscheidsfeest? Geen gebak maar bijv. (kruid)cake, boterkoek, tulband of iets dergelijks. Graag contact opnemen met Ina van Laar (72538 of ). Afscheidsdienst: Op D.V. zondag 4 maart zal om uur in de Hervormde Kerk aan de Rijksstraatweg een afscheidsdienst gehouden worden. Iedereen van harte uitgenodigd! Lekkers voor de terugreis: Op onze terugreis zouden wij graag wat lekkers mee willen nemen. Wie bakt er wat voor ons? Dit mag ook best een hartige taart zijn, want dat is zeker s nachts erg lekker, ook voor onze chauffeurs. Hierover kunt u ook weer contact met Ina opnemen. Evaluatie: De gastouders kunnen vast in hun agenda s noteren dat er woensdag 21 maart een gastouderavond in Het Visnet is. Op deze avond zal het project geëvalueerd worden. Afscheidsfeest De afscheidsmiddag/avond is, zoals jullie al wel gehoord hebben, volgende week zaterdag. Je moet er nog even niet aan denken, maar we hebben nog maar één week. Dit afscheidsfeest is voor alle gastgezinnen en de medewerkers die, op wat voor manier dan ook, hebben meegeholpen met het project. Als het goed is hebben jullie daar al een uitnodiging voor gehad. Laat ook even weten of je komt. Wie zou er iets willen bakken voor dit afscheidsfeest? Geen gebak maar wij denken meer aan bijv. cake, boterkoek, kruidcake of tulband. Als je ons wilt helpen, neem dan contact op met Ina van Laar of Wij wensen jullie nog een fijne week toe! Groetjes van Gretha, Ina en Clasina -2-

3 Bezoek aan de bakker Donderdag 15 februari, een mooie zonnige dag. Tijd voor een bezoek aan bakker De Jong op Remmerden. Als we aankomen worden we verwelkomd door de vrouw van de bakker, die ons deze middag zal gaan begeleiden. We moeten als eerste met z n allen langs lange tafels gaan staan, en daarna krijgen we allemaal een brok deeg. Hiervan mogen we koekjes maken. We krijgen allemaal verschillende vormpjes van dieren, daarmee kunnen we de koekjes uitsteken. Het wordt een gestamp op dat deeg om het plat te krijgen, ook krijgen we een roller om het plat te maken, helaas is hier er maar één van voor 20 personen, dus doen vele het gewoon met de hand. Lukt allemaal best. Dan krijgen we pinda s om de koeken mee te versieren en sommige stoppen gewoon het deeg er vol mee en gaan er dan pas koekjes van maken (ik zal geen namen noemen). Als dit allemaal is gedaan moeten de koekjes zo n 20 minuten in de over en kunnen de kinderen naar de wc of ze willen, zoals altijd, graag op de foto. Ze vragen of ze zelf ook foto s mogen maken en dat wordt door twee mensen toegelaten. Stralen doen ze dan, maar sommigen denken dus echt bij een foto schieten aan echt schieten en hierdoor mislukken heel wat foto s. Als de koekjes klaar zijn, krijgen de kinderen een gebaksdoos en mogen ze daar de koekjes in doen, alleen moeten de koekjes nog een uur afkoelen en een beetje harder worden. Ook krijgen de kinderen drie cadeautjes: een pen, een puzzelspel en een jojo, deze wordt meteen uitgeprobeerd, maar dat schijnt best nog moeilijk te zijn. En dan is het tijd om te gaan, de volgende groep arriveert op dat moment, dus moeten wij ervan door, op naar skola. Op school aangekomen krijgen de kinderen allemaal een zonnebril, die we cadeau hebben gekregen. Daarna worden er cadeautjes ingepakt voor de papa s en mama s (opa s en oma s) die ze zelf gemaakt hebben op school. Als dat gebeurd is, is de middag al weer om en mogen de kinderen weer naar huis. Al met al was het een geslaagde middag en voor herhaling vatbaar. Bedankt bakker De Jong. Groetjes van Gretha Verslag bezoek aan Den Haag en Scheveningen Het is zaterdagmorgen rond uur als we Hanna en Mikhail bij de fam. Hovestad ophalen. Vandaag laten we ze onze residentie zien. Volgens de weerberichten belooft het een zonnige dag te worden. Via de A12 rijden we direct Den Haag binnen en parkeren we de auto in een -3-

4 ondergrondse parkeergarage direct achter Het Binnenhof. Mikhails aandacht wordt direct getrokken door een beeld van Willem I te paard. Natuurlijk moet daarbij uitgelegd worden wie dat nu eigenlijk is. Ondertussen zijn Hanna, Ina en Matthias, (voor degene die hen niet kennen; mijn vrouw en onze zoon) verder gelopen naar het Mauritshuis. Als Mikhail en ik daar arriveren, worden ook daar weer foto s gemaakt. Het zullen zeker niet de laatste zijn vandaag! Gelijk daarnaast is het torentje van Balkenende te zien. Als we dit aan beide Wit-Russen vertellen, hoor ik een onderdrukt gegniffel. Zit in zo n klein torentje de minister president van een land? Op Het Binnenhof is het stil op deze morgen. Geen escortes met dure auto s; geen ministers; geen pers te bekennen. We informeren in de prachtige gewelven onder de Ridderzaal naar een rondleiding, maar deze gaat wel 75 minuten duren. Vandaag kan de verkorte rondleiding niet, zoals wel op de website staat aangegeven. Dit vinden onze vrienden te lang duren. Ze willen liever naar buiten, de stad bekijken. Zo gezegd, zo gedaan. We verlaten het regeringscentrum, nadat we ook nog even gekeken hebben bij het nieuwe gedeelte. Dit is met veel glas tegen het oude aangebouwd, waardoor oud en nieuw vloeiend in elkaar overlopen. Via de Buitenhof komen we in de Passage. Dit in Renaissancestijl gebouwde overdekte winkelcentrum is adembenemend mooi. Ook de etalages trouwens. Alleen zijn de prijzen in veel winkels voor ons soort mensen niet echt afgestemd op de inhoud van de portefeuille! Ondertussen zijn we de dames kwijtgeraakt. Zijn natuurlijk een kledingzaak ingedoken. En ja hoor, na een telefoontje staan ze plotseling heel onschuldig voor de winkel. De boefjes. We vervolgen onze weg naar de Spuistraat. Leuk dat er een draaiorgel wat Hollandse muzikale noten laat horen. We drinken bij de V&D een kopje koffie en thee. Hanna en Mikhail kijken hun ogen uit bij de paasartikelen, welke in veelkleurige stellages zijn uitgestald. Mikhail kan de verleiding niet weerstaan en koopt een konijn van chocolade, maar niet voordat hij heeft geïnformeerd of het konijn niet smelt onderweg. Via de Haagse Bluf, (Natuurlijk even uitgelegd wat Haagse Bluf is!) een bezienswaardig stukje Den Haag, waar naast oude panden, nieuwbouw in oude stijl is gecreëerd, lopen we -4-

5 naar de Groenmarkt om het oude stadhuis te bekijken. Via het Kerkplein, de Grote Halstraat, Molenstraat en natuurlijk niet te vergeten de Annastraat!!! (zie foto), komen we in de Hoogstraat en ten slotte op het Noord-einde. Daar poseren we even voor het werkpaleis van Koningin Beatrix. Op de Lange Voorhout komen we Louis Couperus tegen. Waarna we via de Voorhout bij de Hofvijver komen. Ons rondje is bijna compleet, maar ook hier maken we eerst nog enkele foto s. Het is trouwens genieten hier, met dit zachte lenteweer. Overal in de plantsoenen staan de krokussen volop in bloei. Het tweede punt op onze dagplanning is een bezoek aan Madurodam. Voor Mikhail wordt dat even druk werken. De boekjes met de Russische begeleidende tekst zijn op. Dat wordt vertalen Mikhail! Ondanks zijn pijnlijke keel, (Willie vertelde vanmorgen nog dat hij flink aan het gorgelen was geweest) wordt alles in het Russisch omgezet. We lopen de gehele route af. Wel fijn die boekjes, scheelt mij ook veel vertellen in het Engels. Hanna en Mikhail ontdekken op een gegeven moment een klompenfabriek. Nadat zij om de beurt een euro in een gleuf hebben gestopt, hoor je in de fabriek allerlei productiegeluiden. Even later rollen er uit het pand een paar klompjes in de laadbak van een vrachtauto, welke zijn vracht netjes aflevert bij de klant. Het zijn stenen klompjes met Delftsblauwe beschildering. Alsof het iets heel waardevols is, worden de klompjes bekeken en betast. Eerlijk gezegd, ze mogen er zijn! Aan het eind van de route wacht ons weer koffie en thee en nuttigen we de zelfmeegebrachte(!) koeken. We zijn nu eenmaal Hollanders, toch! Hanna en Mikhail vinden deze miniatuurwereld prachtig. Het leuke is, dat ze gaandeweg veel van Nederland zien. Landschappen, steden, de waterhuishouding met molens en sluizen, de provincievlaggen, enz. We besluiten het bezoek met de woorden: Now you have seen Holland in one day. = Теперь вы видели Голландию в одном дне. -5-

6 Op naar het derde punt van de dagplanning; Scheveningen. Zodra we de kust bereiken en de zee zichtbaar wordt, horen we enthousiaste kreten in de auto. Dit moet geweldig zijn als je voor het eerst de zee ziet. Het weer is nog steeds prachtig. De zee is rustig. En de lucht is helder, waardoor je ver de zee op kunt kijken. Schepen, zeilboten, alles is goed te zien. Maar druk is het wel op deze vrije zaterdag. Maar gelukkig hebben ze speciaal voor ons een parkeervak vrijgelaten! Het is ook nog eens gratis parkeren tot 1 maart. Dat klinkt wel even anders, dan die twee rekeningen van de parkeergarages van vanmorgen in Den Haag. We lopen heerlijk langs de waterlijn richting de pier. Dat het zeewater zout is, hadden ze wel gehoord, maar als ze het geproefd hebben, zeggen hun gezichten genoeg van hoe ze het vinden smaken! Beiden zijn echt onder de indruk en staan soms gewoon even stil om te genieten. De dames gaan inmiddels gearmd verder. Hanna verzamelt ook nog een zakje schelpen. Leuk om thuis te laten zien. Ook de pier wordt in zijn geheel afgelopen, zowel boven als beneden. Inmiddels zakt de zon prachtig boven de zee en kleuren mooie roodoranje vegen de lucht. De spiegeling op zee maakt het geheel helemaal af. Bij een souvenirwinkel koop ik twee kleurrijke fotoboeken van Nederland met Russisch bijschrift. Daar blijft het echter niet bij, want Mikhail heeft me deze dag al laten weten dat hij graag een Nederlandse vlag zou willen hebben. Of ik weet waar die te koop zijn? Nou Mikhail, die zijn hier te koop! Als ik Hanna voorzichtig vraag of ze misschien ook een vlag wil hebben, geeft ze gelijk aan dat ze niet de kleinste (A4) wil hebben, maar de middenmaat (A3). Wat hebben die Wit-Russen toch met Nederland?! Boek en vlag bied ik ze aan namens de gastouders en de werkgroepleden. Mikhail zoekt echter nog verder. Hij koopt een zilveren kettinkje met drie klompjes voor zijn dochter en een zilverarmbandje met klompje voor zijn kleindochter. We lopen nu van de pier af en gaan via de boulevard naar de auto. We rijden nog even langs de vissershaven van Scheveningen. En nadat Mikhail vertaald heeft wat hier te vinden is, draait Ina het raampje open om de vislucht naar binnen te laten. Nou, lekker is anders! We rijden heel Scheveningen door, passeren het Kurhaus aan de andere kant en rijden dan nog even langs wat eens het tijdelijke onderkomen van Milosovitz is geweest; de Scheveningse gevangenis. Ja, daar -6-

7 hadden ze wel over gehoord. Ze begrijpen ook de link met het Vredespaleis, waar het Europese tribunaal gezeten is. Vanmorgen zijn we daar nog even langs gereden. En zo komt er een einde aan ons bezoek aan een interessante en veelzijdige stad. Onderweg vallen er regelmatig stiltes. Een ieder zit moe, maar met een voldaan gevoel voor zich uit te kijken. Thuis aangekomen, blijkt het konijn van Mikhail niet gesmolten of kapot te zijn. Hanna had zich er al een hele voorstelling van gemaakt, hoe het konijn met hangende oren uit de auto zou komen. Ik vraag me af hoe hij heel in Belarus aan moet komen en geef hem het advies om het beest in een bakje te doen. Binnengekomen gaat Ina gelijk aan de slag met het bereiden van het eten. Ondertussen bekijk ik met Hanna enkele fotoalbums van onze kinderen. Mikhail vermaakt zich met Matthias met het zoeken van Mikhails favoriete muziek. Ook na het eten gaan ze hier nog mee door. Er wordt nog even gesjoeld, wat inmiddels een favoriet spel is geworden bij onze vrienden. En dan willen ze toch echt naar huis. Beiden geven bij het afscheid bij de voordeur van de fam. Hovestad aan, dat het een onvergetelijke dag is geworden. Dat is leuk om te horen. Ronald Tamerus Samenstelling werkgroep De werkgroep is ook per te bereiken: Voorzitter: Ruud Geers (Oranjestraat 75, ) Coördinatie gastgezinnen: Mieke Pitlo (Christinastraat 35, ) en Ronald Tamerus (Prinsenweg 28, ) Coördinatie activiteiten: Clasina Bootsman (Franseweg 91, ), Ina van Laar (Elsterstraatweg 85, ) en Gretha van Wolfswinkel (Franseweg 55a, ) Financiën en sponsors: Fred Kok (Beatrixstraat 38, ) INGEZONDEN Ina Hardeman Met de medechauffeurs stonden wij te wachten op de Wit-Russen. Wat verwacht je? Een rij mutsen en sjaals. Nee, wat komt daar naar buiten lopen; een rij zonnebrillen. Wat een komisch gezicht. Nou, hup kinderen inladen en op weg naar Remmerden, naar bakkerij De Jong. Nog even wachten want de andere groep was nog niet hele- -7-

8 maal klaar. Alle auto s weg, zo nu konden wij de auto s parkeren en naar binnen. Wat rook het lekker daar binnen. Allemaal jassen uit en koekjes bakken!! Iedereen kreeg een klomp deeg en dat moest je plat stampen. Er waren allerlei dierenfiguren om het deeg mee uit te drukken. Ze mochten er net zoveel maken als ze wilden. Als ogen en knopen of zoiets kregen ze pinda s, die vonden ze zo ook wel lekker volgens mij. Alle koekjes klaar, in de oven maar. Zo nu allemaal wat drinken en een saucijzenbroodje proberen. Wie hem niet zo lekker vond of hem zat was kon naar Albert gaan, want die had er een mond vol van, eh één mond Albert? Nou, en wachten maar, totdat de koekjes gaar waren. Nog even afkoelen en in een mooie doos en weer op weg naar Elst. Daar wachten de gastouders om zo n heerlijke eigen gebakken koekje te proeven. Al met al het was een zeer geslaagde middag. Bedankt Bakkerij De Jong! Groeten van Ina Hardeman. FOTO S Hieronder staan twee foto s van het bezoek aan bakkerij De Jong. Op internet ( zijn nog veel meer foto s van deze happening te bewonderen. -8-