ZANDLOPER. Fit for Action. Colofon. Uitgezonden personeel. LO/Sportorganisatie. Koninklijke Landmacht

Transcriptie

1 Colofon ZANDLOPER Koninklijke Landmacht LO/Sportorganisatie De Zandloper is een uitgave van en voor de LO/Sportorganisatie KL. Redactie(raad) Voorzitter kap Sjors Röttger (MDTN * ) Hoofd-/eindredacteur aooi Richard Wichhart (MDTN * ) Redacteur smi Mike Becker (MDTN * ) smi Richard Hesterman (MDTN * ) smi Jan Welling (MDTN * ) smi André Wijnberger (MDTN * ) sgt Sibyl Gassner (MDTN * ) dhr Taco Visser-TGTF (MDTN * ) dhr Paul Lindeboom (MDTN * ) Redactie-Kopijadres LO/Sportorganisatie KL Redactie Zandloper Bernhardkazerne MPC 53 B Postbus DA Amersfoort Tel: PTT MDTN * Mobiel Mail defensienetwerk Wichhart, REM LOSPORT BDFPL internet (werk) losportzandloper@mindef.nl internet (prive) richardwichhart@hotmail.com Kopij/brieven volgende uitgave dienen uiterlijk 17 september 2004 op het kopijadres te zijn. Vormgeving & lay-out Sectie Grafische Vormgeving, Frederikkazerne Den Haag Druk PlantijnCasparie Zwolle De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van de C-LO/Sportorganisatie. De redactie behoudt zich het recht voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaatsen. De inhoud van ingezonden brieven en artikelen blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen overgenomen worden mits de bron wordt vermeld. Uitgezonden personeel Smi Wiljan van Vijfeiken (buddy aooi Fred Timmermans, Weert) Rnr (NL) NSE SFOR 16 LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 85, 3509VP UTRECHT wiljansport@hotmail.com Terug: 2 november 2004, Eindhoven Sgt Douwe Pelger (buddy smi Marcel Blom, Bussum) Rnr (NL) INFBAT A-TEAM SFIR 4 NAPO 175, 3509VZ UTRECHT douwepelger@hotmail.com Terug: november 2004, Eindhoven Smi Oscar Prins (buddy smi Robert Meijer, Assen) Rnr (NL) INFBAT B-TEAM SFIR 4 NAPO 185, 3509VZ UTRECHT prinsiniraq@hotmail.com Terug: november 2004, Eindhoven Sgt Peter Hoezen (buddy sgt Rolf van der Velde, Assen) Rnr (NL) INFBAT C-TEAM SFIR 4 NAPO 180, 3509VZ UTRECHT deepseal22@hotmail.com Terug: november 2004, Eindhoven Sgt Chantal de Cock (buddy sgt Richard Balk, Hilversum) Rnr (NL) NSE SFOR 16 LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 83, 3509VP Utrecht ceeceejee@hotmail.com Terug: 5 november 2004, Eindhoven Sgt Hans Feenstra (buddy sgt Hinco Jan Kwast, Wezep) Rnr (NL) BLMF SPTSQNDET SFOR 16 LO/SPORT BANJA LUKA NAPO 85, 3509VP Utrecht feenstra2000@hotmail.com Terug: oktober/november 2004, Eindhoven Kap Ron Gits (buddy aooi Hans van Leeuwen, Harskamp) Rnr (NL) INFBAT CIMIC TEAM SFIR 4 NAPO 185, 3509VZ UTRECHT ronaldgits@hotmail.com Terug: oktober/november 2004, Eindhoven Maj Ruben Driever (buddy elnt Theo Vonk, Seedorf) Rnr HQ ISAF NAPO VP Utrecht drieverr@isaf-hq.nato.int Terug: februari 2005, Eindhoven Informatiebulletin van en voor de LO/Sportorganisatie Nummer 7, september 2004 Fit for Action

2 Inhoudsopgave Van de commandant 10. Het nieuwe LO/Sportembleem al wereldwijd te zien 14. Lkol Kees Meijll verlaat de LO/Sportorganisatie 13. Klaas Holt neemt afscheid Coverfoto: Meiden van de LO/Sportorganisatie Jaargang 11, nummer 7, september 2004 Van de commandant 3 Van uw Medezeggenschapscommissie 5 Mag een coach tevreden zijn? 6 KMS activiteitenweekend: schermen 7 LO/Sportbureau Eibergen Binationaal 8 LO/Sportgroep Münster 9 LO/Sport kort 10 De Pen 12 Kap Klaas Holt neemt afscheid 13 I had a dream Staf LO/Sport niet onsportief 16 Van uw Personeelsdienst 17 Vanuit een ander perspectief 18 Uitgezonden personeel 20 De installatie van het Dienstvak LO/Sport op 15 september is weer een hoogtepunt in het bestaan van onze organisatie. In een extra Zandloper zal daar nog uitgebreid aandacht aan worden besteed. In deze Zandloper wil ik wel ingaan op de verschillende verhalen die over het Dienstvak en het draagrecht van de daarbij behorende emblemen en kraagspiegels de ronde doen. Op personeelsgebied is inmiddels duidelijkheid gegeven aan collega BBT-ers over de mogelijkheid om in 2005 hun verblijf binnen onze organisatie te verlengen. Mij hebben daar direct en via de werkbezoeken vele vragen over bereikt. Ook die zal ik in dit artikel behandelen. Dienstvak LO/Sport en draagrecht emblemen Het Dienstvak LO/Sport, opgericht op 15 september 2004, is een registratieve verzameling van militaire specialisten op het gebied van Lichamelijke Oefening en Sport in de Koninklijke Landmacht. Daarmee zijn het baretembleem en de kraagspiegels dus meer dan alleen een dienstvak onderscheiding. Het zijn tevens de uiterlijke verschijningsvormen van het specialistisch vakmanschap in de Lichamelijke Oefening en Sport. Door de oprichting van het Dienstvak en de introductie van het daarbij behorende baretembleem en de kraagspiegels komt het tot op dat moment gebruikte onderscheidingsteken, het functionele mouwembleem, dan ook te vervallen. Het specialisme van de LO/Sport wordt in de OTAS aangegeven met een specifieke code: BOT/SPEC A714 voor LO/Sportofficieren of BOT/SPEC B714 voor LO/Sportonderofficieren. BBT LO/Sportinstructeurs hebben nog geen specifieke code (D714), maar daar wordt aan gewerkt. Algemeen personeel, werkzaam in de LO/Sportorganisatie blijft dan ook hun oorspronkelijke wapen- of dienstvakembleem dragen. Naast het baret-embleem en de kraagspiegels dragen HBO opgeleide LO/Sportofficieren op het DT tevens het daarbij behorende brevetembleem Hogere Bekwaamheid Militaire Lichamelijke Oefening en Sport. Wie hebben dus draagrecht? Gezien de bovenstaande omschrijving zijn dus de volgende personen vanaf 15 september 2004 registratief ingedeeld bij het Dienstvak LO/Sport: KL militairen die met succes de initiële opleiding, inclusief de Vak Technische Opleiding (VTO-1) hebben gevolgd en geplaatst zijn op een functie binnen de LO/Sportorganisatie of de LO/Sportgroep van de KMA, dan wel op een andere, als LO/Sportspecialist (A/B/D714) aangemerkte functie. Op deze algemene regel zijn uitzonderingen mogelijk. Enkele voorbeelden: Een aantal LO/Sportcollega s zitten op LO/Sport gerelateerde (wissel)functies bij het BIMS, TGTF of de KMar die (nog) niet als A/B/D714 functie zijn aangemerkt. Deze militairen worden of blijven, indien zij dat wensen, ingedeeld bij het Dienstvak van de LO/Sport. LO/Sport collega s die worden geplaatst, al dan niet op eigen verzoek, op een functie buiten de boven genoemde organisatiedelen, worden in beginsel registratief heringedeeld. Zij kunnen echter een rekest indienen door tussenkomst van de Dienstvakoudste, tevens Commandant LO/Sportorganisatie, om registratief ingedeeld te blijven bij het Dienstvak van de LO/Sport. Ook kan de dienstvakoudste aan een militair het recht ontzeggen om de Dienstvak uitmonsteringen te dragen. In alle gevallen zal de aard van de nieuwe functie en de relatie met het specialisme van de LO/Sport als belangrijkste criterium gelden bij de beoordeling van de diverse situaties. Deze verzoeken en de beslissing daarop zullen in een apart register worden bijgehouden door de Stafadjudant LO/Sport, zodat het overzicht van gerechtigden tot het dragen van de LO/Sport uitmonstering compleet is. Draagrecht versus draagplicht en rangsaanduidingen Voor een aantal collega s die een bijzondere binding voelen met hun wapen of dienstvak zal de overstap niet makkelijk zijn. Ik heb daar begrip voor, maar laat het duidelijk zijn dat ik geen uitzonderingen kan en wil toestaan. LO/Sportpersoneel dient vanaf 15 september zichtbaar te zijn als militair LO/Sport specialist door het dragen van het juiste baretembleem en kaagspiegels. Bovendien staat in het Voorschrift duidelijk omschreven hoe het juiste tenue gedragen moet worden en aangezien discipline hoog in ons vaandel staat, ga ik er van uit dat dit de laatste mee-stribbelaars wel over de streep zal trekken. Tot slot nog iets over de rangsaanduidingen. Diverse wapens hebben afwijkende rangsaanduidingen. Het doet mij vreugde te kunnen melden dat vanaf 15 september alle (opper)wachtmeesters worden bevorderd tot sergeant(-majoor) en de ritmeesters de stap mogen maken naar kapitein. Van harte, allemaal Draag ons embleem met de trots en uitstraling die het verdient. ZANDLOPER 03

3 Koninklijke Landmacht LO/Sportorganisatie De verlengingen van BBT-ers Een ander, niet minder belangrijk onderwerp, is de verlenging van BBT-ers in Er is toch wel de nodige onrust ontstaan over zowel de procedure als de uiteindelijke keuze. Ik hecht er dan ook waarde aan via de Zandloper daar de nodige informatie over te geven. Om te beginnen wil ik duidelijk stellen dat het altijd een vervelende beslissing is om afscheid te moeten nemen van collega s die zich een aantal jaren met hart en ziel hebben ingezet voor onze organisatie. Over het algemeen gaat het om vakbekwame en goed gemotiveerde mannen en vrouwen, die gemiddeld van een hoog kwalitatief niveau zijn. Daardoor zijn de marges waarbinnen een besluit moet worden genomen vaak zeer gering. Daarom gaan we ook niet over één nacht ijs en heeft de besluitvormende vergadering ook ruim twee dagdelen geduurd. Waarom worden niet alle contracten verlengd? Het is allereerst van belang om een goed beeld te geven van de uitgangssituatie. Er hebben ruim 65 BBT-ers aangegeven te willen verlengen, terwijl er aanvankelijk slechts voor twintig collega s ruimte zou zijn in Via een extra machtiging vanuit de Landmachtstaf is dit aantal opgevoerd kunnen worden tot 34 verlengingen. Dat brengt dus de kans op verlengen op ongeveer vijftig procent. De volgende vraag is dan waarom ervaren BBT-ers soms niet worden verlengd, terwijl er wel onervaren of zelfs nieuwe BBT-ers worden aangenomen? De reden daarvoor is gelegen in onze bestandsopbouw. We hebben ongeveer 150 BBT-ers in onze organisatie. Uit ervaring weten we dat de gemiddelde BBT-er zo tegen zijn dertigste levensjaar een besluit neemt over zijn toekomst. Blijf ik wel of niet in de KL of ga ik werken aan mijn maatschappelijke positie buiten defensie. Dit moment hangt vaak samen met de inschatting of er wel of niet kans bestaat op een BOT-verbintenis. De gemiddelde contractduur ligt daarom zo rond de zes jaar. Zetten we dat af tegen het aantal BBT-ers (150) dan kun je eenvoudig uitrekenen dat er 25 per jaar in opleiding moeten worden genomen om tijdig te verversen. Als je dan als organisatie ook nog eens grip wilt houden op de kwaliteit en dus een selectiemoment wilt inbouwen dan kom je al gauw op een noodzakelijke verversing van dertig BBT-ers per jaar. Dat is dan ook het aantal dat jaarlijks aan de KMS wordt opgeleid. Wat zijn de criteria voor verlenging? Vervolgens kan de vraag gesteld worden op basis van welke criteria dan wel of niet verlengd wordt. Die criteria zijn opgenomen in de bekende gele brief van12 mei Daarin staan de volgende criteria genoemd: 1. Kwaliteit te beoordelen door C-LO/Sportgroep en C-LO/Sportregio. 2. Specialisaties en eventueel lokaal belang door C-LO/Sportregio. 3. Belangstelling en potentie om over te gaan naar BOT. 4. Leeftijd met het oog op BOT en de noodzaak om tijdig te verversen (zie boven). Het is me overigens opgevallen dat een aantal BBT-ers niet op de hoogte waren van deze brief en criteria! Deze criteria zijn uitgebreid naast de lijst met kandidaten gelegd. Gebleken is toen dat het noodzakelijk was om een aantal van deze criteria verder aan te scherpen. Zo is bijvoorbeeld het besluit genomen om de mensen uit Seedorf allemaal te verlengen. Dat besluit hangt samen met de uitfasering van de 41e brigade in 2005 en 2006 en de sluiting van de legerplaats, waardoor het beter is om het huidige personeel te verlengen dan nieuw personeel voor een relatief korte tijd te plaatsen in Seedorf. Wordt de voorkeur gegeven aan vrouwen? Ook deze vraag is mij diverse malen gesteld. Het antwoord is eenvoudig: Ja, mits De LO/Sportorganisatie maakt deel uit de KL en de politiek heeft besloten om te streven naar een hoger percentage vrouwen binnen de organisatie. Ik deel dat standpunt van harte en wil dan ook een bijdrage leveren aan die doelstelling door minimaal tien procent vrouwen in onze organisatie te hebben, zo mogelijk in alle categorieën en rangen. Dat betekent dus minstens 35 vrouwen, waarvan er dan ook zo n 25 tot de trainingspakken zouden moeten behoren. Dat laatste aantal halen we nog niet en het is ook opvallend dat we op ongeveer veertig officieren nog geen enkele vrouw hebben. Bij het verlengen is ook hier rekening mee gehouden. Nu nog even terug naar het Ja, mits. Met dat mits wordt bedoeld dat de betrokken vrouw natuurlijk wel moet voldoen aan de algemeen geldende kwaliteitsnormen. Dat spreekt eigenlijk voor zich. Ik constateer dan ook met veel plezier dat in het algemeen onze LO/Sport vrouwen hun mannetje staan in onze organisatie en dat ze in vele gevallen een meer dan gemiddelde en zeer positieve bijdrage leveren aan zowel de kwaliteit van de LO/Sportgroepen als de sfeer daarbinnen en dat is heel wat in een toch wel door testosteron gedomineerd sportwereld Kol Rob Zimmermann Medezeggenschapscommissie Op 28 juni jl. is de MC voor de 47 ste keer bijeen geweest om haar taak binnen de LO/Sportorganisatie uit te voeren. Dit is al enige tijd geleden en ook de vakantie hebben de meeste van ons alweer achter de rug. Toch willen we u de items niet onthouden, hoewel het best kan zijn dat de voortschrijdende realiteit deze informatie alweer heeft ingehaald. Met betrekking tot de oprichting van de Gravendienst valt te melden dat het tempo waarin één en ander moest worden klaargestoomd, iets is verlaagd. Dit betekent dat we goed kunnen kijken hoe we deze taak in de LO/Sportorganisatie willen inbedden. De Gemeenschappelijke Medezeggenschap Raad (GMC) van het OTCo houdt zich ook bezig met het werken op hoogte. Zij zal hierover van gedachten wisselen met lkol Smits van bureau TROM. Ook onze MC is in deze GMC vertegenwoordigd. Een nieuwe regeling Orde, Rust en Discipline (ORD) is uit. Dit is bedoeld om de ORD, buiten de diensturen, op de kazerne s te waarborgen. In de eerder genoemde GMC is de vraag gesteld om eens te informeren bij de werkvloer waar de ARBO regels het werken veel moeilijker maken. Als u hierover een mening heeft nodigt de MC u uit deze mening met een MC lid te delen! De MC is akkoord gegaan met het concept Realisatie Memorandum (crm) LO/Sportorganisatie. De vermoedelijke ingangsdatum van de nieuwe organisatie is vastgesteld op 15 november van dit jaar. Het Plan van Aanpak (PvA) van de Risico Inventarisatie en Evaluatie (RI&E) van dhr. Smilde is door de MC besproken. Tegen de tijd dat u dit leest zal de uitvoering van dit plan wel al zijn begonnen. De MC heeft geparticipeerd in de fase waarin de BBTcontracten verlengd moesten worden en de overgang van BBT naar BOT moest worden besloten. De MC heeft bewust de procedure, die is gehanteerd, bewaakt. De MC heeft geen onvolkomenheden kunnen ontdekken in de gehanteerde procedures en is van mening dat er zuiver is gehandeld, zonder aanzien des persoons. Dat niet ieder tevreden is met het resultaat doet niets af van dit feit. Binnenkort zal een evaluatie plaatsvinden over het beleid aanname en verlenging waarin zal worden bekeken of het beleid aangepast dient te worden. Hierbij zal de MC wederom betrokken zijn. Tot zover weer voor deze keer! Smi Jan Welling, Secr MC LO/Sportorganisatie Henk Smilde ZANDLOPER 04 ZANDLOPER 05

4 Mag een coach tevreden zijn? Deze kop wil ik graag als aanhef gebruiken, want die verwijst naar een gedeelte uit een zin die in de Defensiekrant heeft gestaan, naar aanleiding van de WK-triatlon voor militairen. Het evenement werd dit jaar gehouden in Belfort (Frankrijk) van 4 tot en met 8 juni. De vraag blijft namelijk maar door mijn hoofd spelen en het leek mij goed om dit eens voor te leggen aan de lezers van de Zandloper. Ik hoop dan ook dat dit iets losmaakt bij collega trainers en coaches Voordat ik verder ga met dit laatste WK ga ik toch even terug in de historie van de militaire triatlonploeg. Het eerste officiële militaire evenement was een landenwedstrijd te Gent, België De eerste keer dat de Nederlandse ploeg mee deed, was op het eerste officiële WK in 1992 te Sembach Duitsland. Daarvoor was er geen ploeg actief. Het eerste succes onder de bezielende leiding van trainer/coach Ab Agterbos was dan ook direct de derde plaats in het mixed team (vier mannen en een vrouw) klassement. De jaren daarna heeft de mannenploeg met inbreng van onder andere Dennis Looze, Chris Brands, Dennis van Hinte, Roland Melis en ondergetekende, altijd bijzonder constant gepresteerd. Tweemaal een vierde plaats in het Landenklassement is, gezien de andere prestaties van de militaire equipes, nog steeds iets waar we gepast trots op zijn. Continuïteit In 2000 heb ik de functie van trainer coach van Ab Agterbos overgenomen. Mijn persoonlijke doelstelling was in ieder geval het team bij de beste tien van de wereld te brengen en te houden en jonge enthousiaste triatleten binnen mijn ploeg te halen om weer te bouwen aan de toekomst. Jonge atleten heb ik nu gelukkig, alleen met de veranderende taakstelling van de krijgsmacht is het lastig om ook continuïteit binnen de equipe te houden. Voor de komende twee jaar lijkt dat nu ook te lukken. Met een Bas Borreman, Matthijs van Scheijen en misschien ook nog Paul Verkleij, kan ik de komende twee jaar lekker bouwen aan een solide basis voor een optimale prestatie. Er is natuurlijk in de ontwikkeling van de sport ook veel gebeurd. Van puur individueel, is het bij de korte wedstrijden nu een stayerwedstrijd geworden. Het vervelende is dan ook dat je absolute zwemtoppers moet hebben om in de eerste groep te kunnen zitten. Helaas heeft de militaire ploeg geen atleten die 18 of sneller op de 1500 meter kunnen zwemmen. Maar ook aan het zwemmen wordt door onze atleten hard gewerkt om ook daar beter de aansluiting te krijgen. Mag een coach tevreden zijn met een plaats bij de beste zestig procent van het totaalveld Tijdens het laatste WK waar ik het in mijn eerste alinea al over gehad heb, is mijn persoonlijke doelstelling als coach jammer genoeg niet gehaald. Dit jaar was de lat gelegd op een plaats bij de eerste tien in het landenklassement. Maar na een zeer spannende wedstrijd op een zeer selectief parcours, vond ik mijn ploeg terug op een twaalfde plaats van de 21 landen. Mag een coach daarmee tevreden zijn? Doelstelling niet gehaald, maar gelukkig wel bij de beste zestig procent van het totaal klassement. Beloftes Bas Borreman draaide een solide wedstrijd. Paul Verkleij werd door goed knechtenwerk van Matthijs van Scheijen in de gelegenheid gesteld om in het totaalveld een prima vijfde looptijd te lopen. Als je dan ziet hoe die gasten zich staande houden op eigenlijk olympisch niveau dan is dat prachtig om mee te maken. Deze coach moest dan ook tevreden zijn met de prestaties van zijn equipe tijdens dit WK. Voor volgend jaar zal er keihard gewerkt moeten worden om in Amerika weer het beste uit de ploeg te halen. Dan moet blijken of de jonge atleten ook daadwerkelijk hun beloftes gaan waar maken, en er ieder geval voor zorgen dat de ploeg bij de beste zestig procent van het totaalveld zal blijven. Dat van die beloftes daar sta ik in ieder geval helemaal achter. Maar mag een coach tevreden zijn met een plaats bij de beste zestig procent van het totaalveld is voor mij een persoonlijk iets, waar ik beslist nog niet uit ben! Smi Rik van Trigt Schermen KMS VORMINGSACTIVITEITENWEEKEND Vrijdag 9 juli. De ochtend en de middag stonden in het teken van het opbouwen en indelen van de sporthal. Vanaf negen uur begon het allemaal te lopen. De verdeling van de werkzaamheden verliep ook prima naar wens. We hadden tapijtmatten en planten tot onze beschikking om de hal wat meer sfeer te geven. Ook een beamer hadden wij ter beschikking om een aantal foto s te laten zien van eerdere ontmoetingen. Nadat iedereen hard had gewerkt gingen we naar de voor een maaltijd tezamen met onze gasten. De KNAS (Koninklijke Nederlandse Schermbond) had een afvaardiging gestuurd om zes man te examineren voor zaalassistent; vier man van de Marine en twee van de KMS gingen op. Voorwaarde was dat men lid moest zijn van de KNAS en hierdoor vielen de twee kaderleden van de KMS automatisch af. Na het dineren begon voor ons het examen meester op den degen. We kregen uitleg van de examencommissie bestaande uit de maitres Ad Mol, Cok Peeks en Leo Sannen. Maitre Leo Sannen legde alles wat ons te wachten stond, haarfijn uit. Dertig minuten hadden we de tijd voor een theoriegedeelte. Het was aangepast in Jip en Janneke-taal volgens de Maitre en bevatte de laatste internationale wijzigingen van de FIE (Federation International de Escrime). Ongeveer de helft haalde de toets niet. Er volgde een vrij lang praktijkgedeelte onder leiding van Maitre Leo Sannen. Maitre Mol en Peeks noteerden de plus- en minpuntjes bij de kandidaten. De volgende dag krijgen we nog twee delen namelijk eigenvaardigheid en jureren. Tegen een uur of halfelf gingen we voor een biertje/wijntje naar de Bastion. Zaterdag 10 juli Zaterdagochtend moesten er nog een aantal zaken geregeld worden. Onder andere de logistieke klasse 1(koffie, cake, frisdrank, lunchpakketten enzovoort). Niet veel later kwamen de eerste schermers al binnen om zich te melden. Na een uitgebreide ontvangst en kennismaking kon het toernooi beginnen met een voorronde. Dit was nodig om een A-poule en een B-poule te creëren Helaas was er deze keer voor de AO van de KMS geen plek in de A-poule. Gezien de kwaliteiten en ervaring van de andere deelnemers was dit niet verwonderlijk. Wij hebben tenslotte maar acht middagen geschermd. Ondanks dit konden we ons toch prima staande houden tegen de andere ervaren schermers. De wedstrijden die ik gezien heb van mijn collega s waren allemaal hartstikke goed. De souplesse was niet altijd aanwezig maar het ontbrak niet aan strijdlust.. Alle resultaten zijn te zien op de KMSV-site (internet Tussen en tijdens de wedstrijden door werden we bekeken door de drie maitres. Bij de prijsuitreiking kregen de vier marinemensen die geslaagd waren voor zaalassistent te horen dat ze ook nog geslaagd waren voor hun brevet meester op den degen. Dik en dubbel feest. Nogmaals van harte. We sloten deze mooie dag af met een etentje in El Paso voor de Aspiranten (KMS) en een aantal genodigden onder andere de examencommissie. Tijdens dit etentje werd ook bekend gemaakt wie de geslaagden zijn voor meester op den degen. Ik kan dan met trots vertellen dat de kpl Michael Stiefel en de kpl Frans de Grauw en ondergetekende (na een her voor theorie) het examen met goed gevolg hebben afgesloten. Het weekend was erg gezellig en leerzaam. Het toernooi was ook geslaagd. Dit kan ik opmaken uit de positieve reacties van de gasten en de opmerking van de uitgenodigde schermers: Volgende keer komen we zeker weer naar de KMS. Ik wil dan ook de Aspiranten Onderofficier van de KMS een pluim geven voor de goede inzetten de geleverde prestaties. Klasse mannen! Kpl Jeroen Min, C-cie KMS ZANDLOPER 06 ZANDLOPER 07

5 LO/Sportbureau Eibergen Binationaal Er is ons vanuit de Regio gevraagd om ons werk bij de binationale eenheid van het CIS Bataljon in Eibergen eens te verduidelijken aan jullie collega s in de rest van het land. Een stukje geschiedenis: in 2001 is het Bataljon opgericht; het eerste Cis Coy gelegerd in Eibergen en het tweede Cis Coy gelegerd in Garderen. Het 1e Cis Coy in Eibergen is dus Binationaal dit betekent dat ongeveer de helft gevuld is met Duitsers. Het gehele Bataljon sport valt onder onze verantwoordelijkheid wat in de praktijk inhoudt dat van de zes pelotons er drie uitsluitend bestaan uit Duitse militairen. Daarnaast is er nog een Herstel- en een Stafpeloton die gevuld zijn met militairen van beide nationaliteiten. Communiceren Binnen het Bataljon is de voertaal Engels. Iedereen krijgt ook een basiscursus Engels als je in Eibergen geplaatst wordt. Iedereen weet echter dat hoge school Engels nog geen garantie is voor een soepele communicatie. De praktijk is voor ons als instructeur nog al eens verrassend. Een voorbeeld: je bereidt je voor op een les met alle vaktermen enzovoort in het Engels en als je dat dan communiceert met het peloton dan heeft driekwart het niet begrepen! Succes horen we je al denken. Non-verbaal Na verloop van tijd word je inventief en ontwikkel je een taal dat een mix is tussen Duits, Engels en Nederlands. Een leek zou er niets van begrijpen maar hier in Eibergen is het zeer effectief. Een andere oplossing is om een kaderlid (met een talenknobbel) al je uitleg in twee zinnen te laten vertalen. Vooral de begrijpende koppies na deze vertaling is een goed voorbeeld van non-verbale communicatie. Overschakelen naar het Duits is een oplossing maar we blijven echter natuurlijk wel Hollander en aanpassen heeft zijn grenzen (soms). De Bundeswehr kent niet het systeem van LO/Sportinstructeurs. Ieder kaderlid krijgt de mogelijkheid om een bevoegdheid te halen om de Duitse sporttesten (DSA en PFT) te mogen afnemen. Deze bevoegdheid kunnen ze verkrijgen en verlengen door zowel een fysieke als een schriftelijke test te ondergaan.. Europese medestrijders Het Deutse Sport Abzeigen (DSA) is te vergelijken met onze MLV, en de Physical Fitness Test (PFT) met onze FIT-test. Buiten het afleggen van de twee testen moet men minimaal twee maal per jaar de Amila mars volbrengen (20 kilometer; in 3 uur en 20 minuten). De beginsituatie van deze Europese medestrijders is toch wel anders alsmede hun mentale belastbaarheid. Ze kennen en kunnen bijvoorbeeld niet onze hindernisbaan- of de terreinwerklessen. Hierdoor heb je het gevoel weer van voren af aan te moeten beginnen. Wanneer er een nieuwe Duitse militair komt dan moet je de les hindernisbaan dus aanpassen. Zoals al eerder is gerefereerd, hebben daar ze geen hindernisbaan met hoge hindernissen. Je ziet dus ook veel Duitsers die problemen hebben met hoogte. Wanneer ze de eerste paar keren les krijgen van ons, kijken ze altijd eerst de kat uit de boom. Ze zijn het gewoon niet gewend om les te krijgen van een sergeant LO/Sportinstructeur. Werken met buitenlanders is een hele klus en een uitdaging Een ander probleem is het kader die de hierboven beschreven sportcertificaten heeft gehaald. DSA en PFT. Zij denken dat ze het allemaal weten en proberen de les te beïnvloeden. Dat zorgt, in het begin nogal eens voor problemen. Al met al een andere benadering en een moment van schakelen voor de instructeur. Tot slot, het werken met buitenlanders is een hele klus en een uitdaging. Als instructeur moet je natuurlijk boven de stof staan en je volledig storten op de structuur en werkwijze van de Bundeswehr. Ben je flexibel dan heb je een wereldtijd op de kazerne Kamp Holterhoek in Eibergen! Inmiddels heeft de collega Hans Falter een baan als onderwijzer bij een scholengemeenschap in Doetichem. Sgt Hans Falter en de Sgt Jan Kruk LO/Sportgroep Münster Hieronder kunt u het verhaal lezen over de LO/Sportgroep Münster in Duitsland. Ons LO/Sportgroepje bestaat uit twee man, te weten; de commandant, aooi Jan Hermans en ondergetekende sgt1 Arean Roodnat. Wat doen ze daar toch allemaal? is de meest gestelde vraag dus ga ik daar in dit verhaal op in. Als eerste is onze klant het hoofdkwartier, ook wel het GNC genaamd. Deze afkorting staat voor German Netherlands Corps. Wat het hoofdkwartier ongeveer inhoudt, staat hieronder beknopt beschreven. Het hoofdkwartier Headquarters 1 Corps (German/Netherlands) Het hoofdkwartier van het 1e Duits-Nederlandse Legerkorps in het Duitse Münster is één van NAVO s High Readiness Forces (Land) hoofdkwartieren (HRF(L) HQ). De inauguratie (inwijding, red.) vond plaats op 30 augustus 1995 toen 1 (GE) Korps en1 (NL) Korps samengingen. Duitsland en Nederland zijn de zogenaamde framework nations en delen de verantwoordelijkheden voor de commandovoering op gelijke basis. Heden ten dage is HQ 1 (GE/NL) Corps één van de zes NAVO HRF(L) hoofdkwartieren aangewezen om een Land Component Command te leveren voor de NATO Response Force. Multinationale karakter Binnen het Duits-Nederlandse raamwerk worden meer dan zestig functieplaatsen in het hoofdkwartier gevuld door internationaal personeel uit zeven NAVO lidstaten ((Denemarken, Italië, Noorwegen, Spanje, Turkije, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten). Twee binationale bataljons zijn toegewezen en ondergeschikt aan het hoofdkwartier. Dit zijn: the Staff Support Bataljon, gelegerd in Münster, en het CIS Bataljon gelegerd in Eibergen en Garderen. Het multinationale karakter van het hoofdkwartier bleek van nut tijdens het commando over de International Security Assistance Force (ISAF) in Kabul, Afghanistan, van 10 februari tot 11 augustus Operationeel bevel Het hoofdkwartier is in staat om binnen vijf tot dertig dagen te opereren als korps hoofdkwartier of als Land Component Command, over het gehele missie spectrum; high en low intensity operaties, waar ook ter wereld. HQ 1 (GE/NL) Corps staat onder operationeel bevel van het Operational Command van Allied Command Operations (ACO) en is bereid operaties uit te voeren die de goedkeuring hebben van de framework naties of de Noord-Atlantische Commissie. Voor het uitvoeren van joint operaties is er een permanente liaison met NATO luchtstrijdkrachten binnen het HQ aanwezig. Met deze structuur kan het hoofdkwartier op effectieve wijze operaties leiden met meer dan troepen uit Duitsland, Nederland, de NAVO strijdkrachten en andere troepen leverende landen. Onze populatie bestaat, naast het hoofdkwartier, uit de Nederlandse school, familieleden en de NSU (National Support Unit). In de Duitsland situatie is het normaal om met het hele gezin hier naartoe te verkassen en dus vermaken wij ook deze doelgroep. Wij verzorgen dan ook verschillende cursussen waar iedereen aan deelnemen kan (zowel militairen als gezinsleden). Op dit moment zijn we bezig met een skate-, mountainbike-, golf- en tenniscursus. Dit betekent zowel overdag als s avonds aan de bak. Naast deze cursussen, waarbij we de mensen kennis laten maken met de betreffende sport, wordt er iedere maand wel een tournooi en/of evenement georganiseerd. Samenwerking Omdat er bijna tweehonderd man binnenslapen moet er gewoon het nodige georganiseerd worden. Dit betekent ook een goede samenwerking met de O&O (Ontspanning en Ontwikkeling). Deze houdt afwisselend iedere maandag of een film, of een klaverjasavond en als ik iets nodig heb voor mijn tournooien (prijsjes en drankjes) dan kunnen we altijd terecht bij O&O. Naast onze reguliere LO/Sportlessen verzorgen wij op de woensdagmorgen zwemles aan de kinderen van de Nederlandse militairen. Deze school bestaat op dit moment uit 25 kinderen. Een keer per jaar hebben wij een grote sportdag. Dit jaar deden ook de internationaal geplaatsten mee. Dat was dus een enorme happening en ik mag gerust zeggen een enorm succes. Smi André Wijnberger, die intussen overgeplaatst is naar de Staf en met zijn steun echt fantastisch geholpen heeft. Met deze ontzettend gave vent heb ik hier een wereldtijd gehad en ik was dan ook blij dat hij er bij kon zijn. Nogmaals bedankt! (Volgend jaar weer?). Met Münsterse groet, sgt1 Arean Roodnat ZANDLOPER 08 ZANDLOPER 09

6 LO/Sport kort Het nieuwe LO/Sportembleem al wereldwijd te zien Majoor Ruben Driever is op vrijdag 13 augustus vanaf het militair vliegveld te Köln vertrokken voor zijn missie naar Kabul. Onze commandant Rob Zimmermann wilde toch nog even persoonlijk afscheid van hem nemen en had op 12 augustus een intiem afscheidsfeestje georganiseerd. Diverse collega's waren naar de Oranjekazerne gekomen en hadden de moeite genomen om Ruben, voorlopig even voor de laatste keer de hand te schudden. Natuurlijk werd er na een paar woordjes gebruik gemaakt van de vele hapjes en drankjes die geserveerd werden door collega's van de LO/Sportgroep Oranjekazerne. Maar Rubens hoogtepunt was toch wel het in ontvangst nemen van het nieuwe embleem van onze LO/Sportorganisatie. Het nieuwe embleem Trots als een aap met zeven vingers, spelde hij dan ook het nieuwe embleem direct op zijn baret en met verve tred vertrok hij de volgende dag naar Köln. Samen met Marja en hun drie kinderen Roel, Tim en Marrit en zijn zwager Bart hebben we Ruben uitgeleide gedaan. Ook aooi Lion de Frel had de moeite genomen om even wat Kölnisches Wasser te komen drinken en zonder vertraging, met het nieuwe embleem, vertrok Ruben pünktlich. Hotelkamertje Na de start bleek dat het vliegtuig wat mankementen had en de landing werd weer ingezet. Na het overstappen in een nieuw toestel kwam Ruben, na een goede vlucht, in Kabul aan. Dat ook daar het zonnetje scheen was wel duidelijk. Maar dat in de schaduw de thermometer op standje 47 terechtkwam, had ook Ruben niet verwacht. Dat daarna bij het betrekken van zijn hotelkamertje bleek dat ze vergeten waren een airco in te bouwen, was, ondanks het als eerste buiten de Nederlandse grens dragen van het nieuwe LO/Sportembleem, toch een kleine teleurstelling. Maar ja, tenslotte vertrekt ook niet iedereen op vrijdag de dertiende op uitzending. Elnt Theo Vonk, C-LO/Sportgroep Seedorf Majoor Ruben Driever LO/Sportmeidendag Nee, zeker niet alleen voor de gezelligheid, maar ook voor de organisatie Tijdens de meidendag is er ook dit jaar weer een aantal onderwerpen op tafel gekomen waarvan wij, de instructrices van de LO/Sportorganisatie, het idee hadden dat het nuttig zou zijn ze te bespreken. Daarbij kwam naast algemene onderwerpen ook een aantal vrouwelijke onderwerpen aan de orde. Door er met elkaar over te spreken kun je zeker profijt hebben van de ervaringen van collega s, en zo jezelf verbeteren. Maar inderdaad, het was ook zeker gezellig! Na het serieuze gedeelte in de Barracudazaal van het LTK in t Harde werd het toch wel tijd om wat leuks te gaan doen. Boogschieten, wat lasergamen en ook niet te vergeten een aantal opdrachten waarbij het samenwerken centraal stond. Na een middag vol met het nodige gesjoemel, bleken de twee teams elkaar niet veel te ontlopen in de behaalde punten, en werd de dag afgesloten met een barbecue. Namens de groep wil ik sgt1 Claudia van Kleeff, de organisatrice van deze dag, nogmaals bedanken. Sgt Irene de Vreede, LO/Sportgroep LTH in t Harde (Over)plaatsing Marien van den Eijnden Met ingang van 12 juli jl. is Marien van den Eijnden geplaatst op de Staf in de functie van Hoofd Bureau Doctrine LOFTS bij het K&OC. Deze Stafplaatsing is een onderdeel van zijn carrière en onontkoombaar voor onze LO/Sportofficieren. Niet dat Marien hier tegenop ziet, integendeel hij wil er vol tegenaan. Of Marien uiteindelijk behouden blijft voor de LO/Sportorganisatie is onzeker, want onze collega heeft de carrièrecursus Stafdienst afgerond met een aanbeveling. Tot nu toe uniek in onze sportgeschiedenis. Marien is begonnen als LO/Sportinstructeur in Bergen op Zoom. Na bijna drie jaar deze functie vervuld te hebben, begint hij met de OCO-opleiding. Na deze opleiding wordt hij geplaatst in Vught, voor de meeste LO/Sportofficieren een startfunctie en mag Marien tevens een periode waarnemend commandant LO/Sportgroep KMS spelen. Aansluitend wordt hij commandant LO/Sportgroep PMK Wezep en belandt als Stafofficier op de Regio Z&O NL. Na een onderbreking als commandant LO/Sportgroep KMS, komt Marien uiteindelijk in Oirschot terecht. Hier heeft hij vier jaar de scepter over deze LO/Sportgroep gezwaaid. Gebrevetteerd Na een jaar gestudeerd te hebben (gedeelte KMA en Stafdienst aan het IDL te Rijswijk) is Marien nu op de Staf te vinden. De aanbeveling bestaat overigens uit drie stappen, waarvan hij de moeilijkste en belangrijkste: het met goed gevolg de Stafdienst doorlopen, volbracht heeft. Bij het goed doorlopen van de twee andere stappen: deze huidige functie en uiteindelijk een algemeen assessment, volgt de Hogere Defensie Vorming (HDV). Een paarse opleiding, waarna Marien, bij slagen van de opleiding, als gebrevetteerd (de gouden zon) door het leven zal gaan. Uit de hoge hoed Voorlopig blijft Marien bij de LO/Sportorganisatie en wat er in de toekomst allemaal uit de hoge hoed komt, ziet onze collega vanzelf op zich afkomen. Wij wensen Marien in zijn nieuwe functie veel succes. Ingezonden Tot mijn spijt heb ik vorige maand te horen gekregen dat ik op 28 februari 2005 de LO/Sportorganisatie moet verlaten. Ik lees graag het blad de Zandloper om op te hoogte te blijven van de collega's in den landen en lees graag wat er speelt op sportgebied. Mijn vraag aan jullie is, of het mogelijk is om de Zandloper te blijven ontvangen ondanks ik de dienst uit ben. Ik heb met zoveel plezier gewerkt bij deze organisatie en wil daarom op de hoogte blijven, na mijn diensttijd, van wat er gebeurt binnen deze fijne organisatie. Hopelijk kunnen jullie daar een positief antwoord op geven? Met vriendelijke en collegiale groet. Sgt1 R. Thijssen, Instr. LO/Sport bureau GHK Uitstekende prestatie In het afgelopen voorjaar heeft de Maj Ronald Hagénus samen met zijn partner Ingrid, zich voorbereid op het grootste wandelevenement van Nederland, de Nijmeegse Vierdaagse. Na de benodigde kilometers te hebben afgelegd in met name het mooie Drenthe en uiteraard ook soms verrast te zijn door pittige regenbuien, was het dan eindelijk zover voor de week der waarheid. Vanuit Duiven vertrokken Ronald en Ingrid elke dag vol goede moed richting Nijmegen, om samen met andere enthousiaste wandelaars, dit evenement tot een goed einde te brengen. Mentale component Op vrijdag hebben ondergetekende en de aooi Hans van Batavia zich per fiets verplaatst over de route en in Beers de beide wandelaars ontmoet. Uiteraard zijn we een kort stuk richting Cuijck meegelopen, waarbij de mentale component niet is vergeten. Met niet aflatende ogen van de vakman, hadden wij ingeschat dat het bereiken van de finish zonder veel problemen haalbaar moest zijn. Traditioneel boeket Terug in Nijmegen hebben we ons geïnstalleerd op een markante plaats langs de "Via Gladiola", bepakt met versnapering en traditioneel boeket. Iets later dan was ingeschat konden we Ronald en Ingrid rond vier uur feliciteren met deze bijzondere prestatie! Na ons met enige moeite uit de gezellige menigte te hebben losgemaakt, konden we de thuisreis aanvaarden en terugkijken op een bijzondere dag. Maj Arnold Hofsté ZANDLOPER 10 ZANDLOPER 11

7 De pen De zin van de onzin Aooi Hans van Leeuwen is een fantastische vent. Zelfs zijn spraakwaterval went. Hans is een (ski)musketier, dus een goede vriend. Zelfs nadat hij mij van de pen bedient. Aooi Toon Berkers is een iets minder moedige musketier. Hij belde mij meteen op en smeekte mij van ginder tot hier. Niet de pen naar mij, Smitske. Please niet doen. Hij ergerde zich nu al geel en groen. Ik zie dat niet zitten, dus doe mij dat niet aan. Als ik aan de lezers denk, zal ik dat dan maar laten gaan. Zoals iedereen zit ik te denken wat ik schrijven zal. Als het te saai is wat een saaie bal. Op mijn verleden zit niemand te wachten. Jullie een boodschap meegeven, hoef je van mij niet te verwachten. Een kritische noot over een onderwerp uit onze organisatie. Of een pluim in vind ik beiden ook een ongewenste situatie. Maar wat dan wel, wat zal de lezer interesseren. Ik heb niet de intentie de lezer iets te leren. Dus schrijf ik zomaar wat onzin. Zodat jullie denken; misschien staat er toch nog iets leuks in. Na al die onzin zul je vermoeden dat er iets aan die Smits niet deugt. Dat klopt want ik bezit nog steeds het onbezonnen enthousiasme van de jeugd. Skiën is inderdaad mijn passie, het geeft mij het grootste plezier. Dat dank ik aan een geïnspireerde commandant en pionier. (rang) Gene Savelkoul, nam mij mee en zette mij daar ook voor. Want die Duitsers drinken behalve bier ook heel sterk spul. Daar verraste (rang) Tiny van Kuijk ons door te spelen op zijn viool. Na eerst een botsing werd (rang) Pierre Keunen mijn idool. Kap Klaas Holt neemt afscheid Onze oude Secretaris van de LO/Sportcommissie, kap Klaas Holt, kwam 14 september 1966, met iets minder babbels dan nu, op in Weert om een militaire opleiding te volgen op de Koninklijke Militaire School. Wat fijne collega s heb ik eigenlijk, dringt nu tot mij door. Ben ik wel te pruimen of is het omdat ik gewoon niet spoor. Ik geef er lekker niks om wat jullie van mij denken. Maar zeg het niet hardop want je kunt mij best wel krenken. "De zin van de onzin" wat bedoel ik daar dan mee. Dat maakt ieder voor zich uit, maar bedenk er maar eens twee. Binnenkort het werkbezoek van de commandant, da s interessant. Over medewerkers gaat het, dan leg ik op alle gebied het verband. Iedereen om je heen is een medewerker, zo niet moet je integreren. Ik kan dat smeuïg vertellen, dus zal dit hen wel interesseren. Ze gaan kennis maken met de klant en opnieuw rijexamen doen. Krav Maga introductie en bij "Barend en van Dorp" krijgen ze van katoen. Ik spring van de hak op de tak, anders krijgt mijn onzin toch nog zin. Maar heel misschien zit er toch nog wel wat bedoeling in. Ik prefereer het risico van het enthousiasme geheid. Boven de onverschilligheid van de wijsheid. En het gaat er niet om wat je bent of wie je kent. Maar eenvoudig wie je bent. Moeten we de zin van de onzin op personeel gebied zo laten. En moeten heel goede collega's onze organisatie gedwongen verlaten. Zoals een kanjer van een instructeur en collega (rang) Peter Verlegh. De pen naar een BBT-er. Peter voor jou het volgende overleg. Peter, ik kan niet alles begrijpen, ik ben ook maar een mens Alles zal goed komen, daar ben je veel te goed voor, dat is mijn wens. Collega Bart Smits En verder is alles kits Hij koos de opleidingsrichting van de Geneeskundige Troepen en werd aansluitend geplaatst op de Juliana van Stolbergkazerne in Amersfoort waar toen nog het OCMGD geplaatst was. Heel even maar, want Klaas wilde LO/Sportinstructeur worden en in 1970 volgde hij hiervoor de opleiding in Hooghalen. Zijn eerste plaatsing als LO/Sportinstructeur was de JWF-kazerne in Assen, waar het met hem direct mis ging. Coma Daags na de militaire schaatskampioenschappen op 28 januari 1971 ging Klaas, op zijn bromfiets, gebak halen voor zijn collega s. Op een éénrichtingsweg werd hij door een militaire vrachtwagen, die van de verkeerde kant de weg inreed en waar hij dus niet op gerekend had, aangereden. Valhelm was toen nog geen hoofdzaak en verplicht, gevolg: Klaas in coma, een verbrijzeld bovenbeen, een schedel- en een schedelbasis fractuur, een gebroken kaak en een zware hersenschudding en -kneuzing. Ziel en zaligheid Vier maanden bracht hij door in het ziekenhuis in Assen. Zijn vrouw Annelies schatte de situatie goed in, want zij vertelde de artsen dat hij LO/Sportinstructeur was en dit zijn ziel en zaligheid was. De behandeling werd aangepast en vooral het verbrijzelde bovenbeen werd onder rek hersteld. Klaas bleef gelukkig als LO/Sportinstructeur voor onze organisatie behouden. Een baan die alles gebracht heeft Aansluitend volgden verschillende plaatsingen: TSOC-N (Technisch Specialist Opleiding Centrum Noord, Willem Lodewijk van Nassaukazerne in Appingendam. Terug naar de JWF-kazerne, Generaal Spoorkazerne in Ermelo, WGF-kazerne en in 1994 de Kromhoutkazerne waar Klaas luitenant werd. Aansluitend wederom Generaal Spoorkazerne in Ermelo, t Harde, Opleidingsondersteuner op de Staf en als laatste Secretaris van de LO/Sportcommissie. Gemengde gevoelens Zijn gezondheid is op dit moment goed. Klaas en Annelies zien wel wat er op hen afkomt. Klaas is docent bij de Schaatsbond (KNSB) en geeft nog regelmatig cursussen. Reizen, zowel zomer- als wintervakanties zijn hun hobby, met Italië als favoriete land. Klaas neemt met gemengde gevoelens afscheid van de LO/Sportorganisatie. Een mooie baan die alles gebracht heeft wat hij wilde. Aooi Richard Wichhart ZANDLOPER 12 ZANDLOPER 13

8 I had LKOL KEES MEIJLL a VERLAAT dream... DE LO/SPORTORGANISATIE Stel je voor: je hebt een mooie baan als LO/Sportofficier en je bent tijdelijk tewerkgesteld buiten de LO/Sportorganisatie (KMA en BIMS). Op een gegeven moment krijg je het vooruitzicht voorgeschoteld om te zijner tijd commandant van de LO/Sportorganisatie te worden. Voordat het zover is moet je eerst nog drie jaar Hoofd Sectie Bedrijfsplanning zijn. Ondertussen laat je andere aantrekkelijke voorbijkomende functies buiten de LO/Sportorganisatie lopen (onder andere een functie bij CISM in Brussel). Een droom gaat immers binnenkort in vervulling en je gaat ervoor. Dan doet op het allerlaatste moment een (tijdelijke?) regeling: het niet meer mogen nadienen je de das om. Bovenstaand scenario overkwam lkol Kees Meijll. Op dit moment is hij alweer werkzaam in zijn nieuwe functie en heeft hij intussen de LO/Sportorganisatie verlaten. Ik zocht hem op in zijn woonplaats Breda en tevens zijn huidige werkplek. Zijn teleurstelling is hij alweer ruimschoots te boven. Zijn uitstraling laat zien dat hij goed in zijn vel zit. Later tijdens ons gesprek wordt mij duidelijk wat de reden hiervan is. Dienstplicht Lkol Kees Meijll komt na wat omzwervingen uit Den Haag naar beneden zakken en belandt uiteindelijk met zijn ouders in Breda. Volgt na de HBS het NWIT (de huidige NHTV) en doet eindexamen HBO. Op 21 jarige leeftijd rondt hij deze opleiding af en wordt, gesteund door talloze goedbedoelde adviezen KVV-er, voornamelijk om nog een studie op te kunnen pakken. Hooghalen Als pelotons commandant (PC) bij de AAT (Aan en Afvoertroepen) in Nunspeet doet hij veel zaken met het LO/Sportbureau en komt in contact met ene Rob Zimmermann, sportofficier op de GWK. Deze wijst hem op de mogelijkheden die er zijn om LO/Sportofficier te worden. Deze uitdaging, welke op dat moment ontbrak aan zijn functie, ziet Kees Meijll wel zitten. Hij solliciteert en in oktober 1973 volgt Kees Meijll de LO/Sportopleiding in Hooghalen. Hij wordt gekoppeld aan de DF-klas, met onder andere Piet Paul, Piet de Boer, Huub van Gulik en Desi Bouterse. ALO-opleiding Aansluitend wordt Kees Meijll als KVV (Kort Verband Vrijwilliger) LO/Sportofficier geplaatst in Assen. Een gecombineerde functie als Rayon- en Kazerneofficier. Na een mooie tijd, waarbij de leuke herinneringen aan het samenwerken met onder andere Klaas Holt mij niet onthouden worden, besluit Kees Meijll beroeps te worden. Dit lukt en in 1977 volgt Kees Meijll, samen met Teun Minke, de ALOopleiding in Den Haag. Een wereldtijd Na afronding van deze opleiding komt het OCLO (twee jaar docent / instructeur) in zicht en aansluitend Seedorf. Aan deze periode heeft Kees Meijll zijn beste herinneringen. Met Paul Vlieks als Regionaal Sportofficier runt hij de LO/Sportgroep Seedorf. Een wereldtijd; allemaal pioniers met een geweldige instelling waarbij het sociaal gebeuren centraal staat en het hele gezin betrokken wordt. Toen al bestond deze LO/Sportgroep uit 23 man en was de kreet clusterhoofd reeds ingeburgerd. Een lang gekoesterde wens In 1989 keerde het gezin Meijll terug naar Nederland. Hier spendeert hij zes jaar van zijn leven in verschillende functies in de omgeving van Harderwijk (Rayon- en Districtsportofficier). In 1995 komt Breda weer in zijn leven. Een lang gekoesterde wens. Het heerlijke zuiden en wat dichter bij de familie. Kees Meijll wordt als Hoofd Sectie LO/Sport geplaatst op de KMA (Koninklijke Militaire Academie), zoals we weten buiten de LO/Sportorganisatie en rechtstreeks onder de Gouverneur vallend. Ook hier wordt tijdens het interview stilgestaan bij deze periode. Wederom een geweldige tijd met veel verantwoordelijkheden en buitenlandse oefeningen en uitwisselingsprogramma s. Wat wel naar voren komt, is dat het gebrek aan collegialiteit onder het LO/Sportpersoneel hem zwaar valt. Niet te vergelijken met de oude Seedorfse situatie. Op de KMA hadden verschillende instructeurs alleen maar oog voor hun eigen belang en gunde men elkaar soms het licht in de ogen niet, aldus Meijll. Sprong in het diepe Aansluitend krijgt Kees Meijll de functie van Hoofd BIMS. Een drukke baan, met veel zelfstandigheid en verantwoordelijkheid. Hij werkt hard om de contacten met de equipes te verbeteren en het BIMS servicegerichter te laten zijn. Wederom een functie buiten de LO/Sportorganisatie en de oude, bestaande (werk)banden met de LO/Sportorganisatie beginnen, na zeven jaar, te vervagen. In deze periode vindt er een gesprek plaats met het management van de LO/Sportorganisatie. Kol Peter Rommelse en lkol Rob Zimmermann zien in Kees Meijll de opvolger van Rob Zimmermann om na hem commandant te worden van de LO/Sportorganisatie. Ondanks het feit dat hij het in zekere zin als een sprong in het diepe beschouwt kiest Kees voor de LO/Sportorganisatie en laat, zoals eerder gezegd, andere functies daarvoor lopen. Droom De functie Hoofd Sectie Bedrijfsplanning, tevens CS (Chef Staf), ervaart hij als een voortreffelijke springplank naar het commando over de LO/Sportorganisatie. In korte tijd probeert hij de achterstand in te halen, met name op gebied van bedrijfsvoering. Dit is niet in alle omstandigheden meegevallen. Door de aard van zijn functie (veelvuldig aanwezig op de Staf) was hij weinig in het land, wat hij als een gemis ervaart. Als toekomstig commandant wordt hij zowel binnen als buiten de LO/Sportorganisatie als zodanig geafficheerd. Dan komt de nekkende regeling om de hoek kijken waarbij er niet meer bijgetekend mag worden, wat tot voor kort zelfs nog werd gestimuleerd. Want Kees Meijll had anderhalf jaar moeten bijtekenen om drie jaar de functie van Commandant LO/Sportorganisatie te kunnen vervullen. Overigens heeft hij er alle begrip voor dat de mogelijkheid tot nadienen wordt opgeschort in een periode waarin vele militairen de Defensieorganisatie wegens overtolligheid moeten verlaten. Als het je echter persoonlijk raakt is dat heel teleurstellend, vooral als je daardoor het uitzicht op een aansprekende functie ontnomen wordt. Op het lijf geschreven Na het wegvallen van het perspectief commandant van de LO/Sportorganisatie besloot hij te proberen de organisatie te verlaten. Tot zijn reguliere FLO (november 2006) CS blijven achtte hij geen aanlokkelijk vooruitzicht. In mei dit jaar kwam de functie coördinator Defensie Topsport Selectie (DTS) bovendrijven. Een serie gesprekken volgde en een selectietraject werd doorlopen. Het leek hem de perfecte next-best -oplossing. Sinds 10 juli vervangt hij de huidige coördinator, lkol Hans van Zetten, die in verband met vakantie en de Olympische Spelen zeven weken niet beschikbaar was. In het najaar neemt hij de functie volledig over. Met name het overnemen van het complexe medianetwerk van lkol Van Zetten is een tijdrovende aangelegenheid waarvoor enkele maanden dienen te worden uitgetrokken. Paradepaardje Dat Kees perfect in zijn vel zit en de teleurstelling over het mislopen van het commando over de LO/Sportorganisatie geheel verwerkt heeft, is hem aan te zien. Met zijn woonplaats als standplaats regelt hij de coördinatie van de PRinzet van de veertien topsporters die Defensie rijk is. Overleg met de Directie Voorlichting, overleg met sportbonden, commandanten, persoonlijke trainers en coaches en mediacontacten maken het een zeer gevarieerde en levendige job. De DTS is het paradepaardje van de Staatssecretaris en is organisatorisch gekoppeld aan het BIMS. Een functie op het lijf geschreven van Kees Meijll. Buiten de vele voordelen van thuiswerken kleven er ook nadelen aan; Ze weten je 24 uur per dag te vinden. Het werk gaat continu door, ook tijdens ons interview bleef de telefoon rinkelen. Kees en zijn topsporters Ik kan zeker nog meerdere bladzijden wijden aan zijn huidige werkzaamheden. Veel is terug te vinden op de nieuwe website van de Defensie Topsport Selectie: Zeker is dat Kees er zin in heeft en samen met zijn topsporters voor de nodige PR zal gaan zorgen. De behaalde twee bronzen medailles voor militairen van de DTS zullen het bestaansrecht van die DTS alleen maar verder versterken. Wij wensen Kees Meijll veel succes met zijn nieuwe functie en zullen hem en zijn topsporters zeker blijven volgen. Aooi Richard Wichhart ZANDLOPER 14 ZANDLOPER 15

9 Staf LO/Sport niet onsportief Vanaf mei dit jaar heb ik een beetje in kunnen dribbelen op de Staf in Amersfoort, waar ik gedetacheerd ben tot het eind van dit jaar. Bureau Marketing en Externe Betrekkingen (MEB) met kap Sjors Röttger en aooi Richard Wichhart hadden hun bordje wat al te vol liggen en konden wel wat steun gebruiken. Na wat heen en weer gepraat ben ik in de gelegenheid gesteld om naast leuk en afwisselend werk op maar dertig kilometer van huis aan de slag te gaan. Tot nu toe een leerzame periode met de naderende Dienstvakdag als groot project waar veel tijd in gaat zitten. Ik vertel weinig nieuws als ik verklap dat onze commandant best wel hoge eisen stelt voor dit soort evenementen. Dit geldt voor het maken van uitnodigingen, het maken van een flyer of een filmpresentatie, kortom lekker aan de bak! Als 'jongste bediende' heb ik toch wel nog wat bewegingsdrang en bij mij is het beeld (in het verleden) ontstaan dat er niet veel wordt bewogen op de Staf, maar dat beeld is inmiddels wel veranderd. Zelf probeer ik iedere dag op een vaste tijd alles uit m'n vingers te laten vallen en te gaan lopen, fietsen, skaten of zwemmen. Tot nu toe lukt het vrij aardig om hierin wat continuïteit te bewaren, niet in de laatste plaats dankzij de medewerking van de LO/Sportgroep Bernhardkazerne. Dagelijks om elf uur staat Fred de Ruijter, Jan Welling, Frank v.d. Broek of Gert - Jan Humblet in de startblokken om inmiddels een groepje 'gebouw Y bewoners' te begeleiden. Leuke routes zijn ook onder begeleiding van Paul Lindeboom goed te doen, waarbij hij veel tips geeft hoe je op de fiets heuveltjes moet bestijgen of afdalen. Vorige week hebben we een primeur gehad, want kolonel Rob Zimmermann nam een looptraining voor zijn rekening. Een Fartlek uurtje was het gevolg in een zeer gemêleerd gezelschap, want zelfs prestatiemonster Rik van Trigt deed mee. Misschien dat ie het relativeren dan toch nog gaat leren die snelle rakker, want ook hij had het wel naar z'n zin. Naast dit groepje zijn er veel anderen individueel bezig zoals majoors Henk Stuut en Johan Groen, de kapiteins Ad Derksen, Ruud Dominicus en Rob Jansen, adjudanten Humphrey Broos, Richard Wichhart, Bart Haggeman net als onze burgers Ron Spijkerman, Ans van Nimwegen, Coen Stevelmans en ga zo maar door. Trainen Samen met Sjors Röttger heb ik een beetje getraind voor de triatlon in Veenendaal en de insiders weten dat dit de langstlopende triatlon van Nederland is. Al 22 jaar aaneengesloten wordt dit evenement georganiseerd en daar wij toevalligerwijs beiden in dit dorp wonen, leek ons dit een mooi target. 14 augustus was het zover en door de bekende blauwalg werd het zwemmen naar een verderop gelegen locatie gedaan. Om negen uur ging ons startsignaal de lucht in, Sjors koos voor een rustige start achteraan en ik ging er vanuit dat ik als oud zwemmer nog wel vooraan kon starten. Jammer dat ook dit in de loop der jaren wat minder wordt, maar na een kleine acht minuutjes was ook dit weer voorbij. Snel een beetje afdrogen en kleren aan, twintig kilometer trappen op de racefiets waar Sjors zijn teller nog even verloor, aansluitend nog vijf kilometer dribbelen. Tijden zijn natuurlijk niet belangrijk, we gaan nu verder met trainen voor wat langere fietstochten zoals de Knobbel toertocht en daarna zoeken we nieuwe ' doelen', want bewegen is belangrijker dan scoren! Paul Verkleij denkt er nog anders over en scoorde een prima vierde plek in een sterk deelnemersveld. Beeld Mijn sportieve beeld van de Staf is in ieder geval bijgesteld, want ook tijdens het fietsen met lkol Nico Spreij doe je nog wel eens leuke ideeën op voor fraaie ATB-tochten. Ook hier geldt dat het internet grenzen doet vervagen. Gevolg is dat we nu regelmatig met een groepje op ' ontdekkingstocht ' gaan en nieuwe gebieden op de fiets aandoen. Al met al luidt de boodschap dus dat onze Staf LO/Sportorganisatie ook sportief gezien best lekker bezig is, en misschien dat we nog wel naar meer saamhorigheid gaan! Het moge duidelijk zijn dat er vast collega s aan mijn aandacht zijn ontsnapt, die wil ik zeker niet tekort doen. Smi André Wijnberger, Redactielid Zandloper Van uw Personeelsdienst Eervol ontslag Kap K. Holt Sgt H.A. Falter Sgt R. Spruit Sgt B.H.A. van Erve Sgt M. de Groot Smi F.W.A. Brocks Sgt P.J.G. ten Brink Sgt M.C. Merx Bevorderingen Elnt F.H. de Ruijter Sgt1 W. Boot Sgt1 D.P. Klein Entink Kap H.H. van der Linde Kap H. van der Made Aooi M.W. Bosboom Kap J.H. Bouman Elnt J.F.B. Verstappen Overplaatsing binnen LO/Sportorganisatie Smi R.F.A.C. Dohmen GSK Smi E. Hoek LTK Smi W.G.P. Janssen PMK Smi O.R.J. Prins JWF Smi J.J. Stijger JPK Smi L. Wobbema JPK Kap H.H. van der Linde JWF Kap H. van der Made OK Kap J.M. Bouman SC Elnt J.F.B. Verstappen GMK Aooi R.H. Bernard KvOK Aooi M.W. Bosboom FvB Overplaatsing buiten LO/Sportorganisatie Dhr C.P. Stevelmans IC-gp t Harde Dhr J.C. Latumahina CDC Tlnt T.V.A. Koens OTCo Lkol C.W. Meijll BIMS Geplaatst binnen de LO/Sportorganisatie door niet LO/Sportpersoneel Dhr R.V. Tamaela MdwAdmost BOT OO 2004 Sgt1 M. Althuizen Sgt1 J.N.J. van Dongen Sgt1 M. Reijers Sgt1 J. Ribbers Sgt M. Panhuis BOT KMA 2004 Sgt1 C. Bakhuizen Onderstaande collega s zullen de functionaliteit bergredder in Bogojno waarborgen Smi J.T.B.G. Sanders van tot en met Elnt R.W.B. Kaag van tot en met Smi J.P. Tak van tot en met Chris Bakhuizen Marcel Bosboom Sanders, Kaag en Tak Henri van de Linde op uitzending. Hans Verstappen Hein van de Made ZANDLOPER 16 ZANDLOPER 17

10 Vanuit een ander perspectief Een perspectief, zou je kunnen zeggen, is het uitzicht dat je hebt vanaf een bepaald standpunt. Niet voor niets heet een standpunt in het Engels point of view : Een plek waar je stilstaat en om je heen kijkt. Iedereen die wel eens in de bergen gewandeld heeft, zal kunnen beamen dat elk nieuw standpunt nieuwe vergezichten biedt. Vanaf een hoge bergtop zie je de wereld in miniatuur: grazende koeien ter grootte van insecten, huizen en boerderijen in speelgoedformaat. Maar hoe boeiend zo n vergezicht ook is, vanuit dit standpunt ontgaat je niettemin veel. Je ziet bijvoorbeeld niet wat uitsluitend zichtbaar is vanuit een lager gelegen standpunt; de met bloemen bezaaide weiden in het dal, het kristalheldere water in de beek, de dromerige blik waarmee de roodbonte koe je aanstaart. Vanuit verschillende perspectieven zie je verschillende dingen. Wie in staat is om vanuit verschillende perspectieven naar de werkelijkheid te kijken, ziet dus letterlijk meer. HIB maatwerk Pilot 24 collega s hebben in het begin van 2004 deelgenomen aan de twee pilots HIB Maatwerk LO/Sport. Een vervolgopleiding waar we met complexere didactische werkvormen aan de slag gaan. Juist het maatwerk, het inslijpen en trainen in praktijksituaties die met name voor LO/Sportinstructeurs gelden, maken deze cursus zo bijzonder. In discussies en opdrachten konden deelnemers zich volledig in hun eigen rol (functiegedrag) inleven. Het kiezen van sportonderwerpen voor alle opdrachten gaf erg veel positieve reacties, zoals: Dit heb ik dus echt meegemaakt. Ik kan me goed voorstellen dat je zo reageert, wat zou ik gedaan hebben? Ik weet het niet. Aan het einde van elke periode hebben we de toepasbaarheid van deze onderwerpen getoetst aan de praktijk. Deelnemers hebben op alle niveaus gekeken naar de toepasbaarheid hiervan op hun eigen werkplek. We mogen wel zeggen dat beide cursussen erg succesvol waren voor zowel deelnemers als voor docenten. Opleidingshuis Tijdens de Initiële opleidingen 1 en 2 (12 en 22 weken) op de KMS krijg je te maken met de Elementaire Instructie bekwaamheid (EIB). Na de VTO-1 op de LO/Sportschool (11 weken) krijg je te maken met de Algemene Instructie Bekwaamheid (AIB) en de verplichte training on the job periode (6 maanden) op je eigen LO/Sportgroep. De verplichte VTO-2 opleiding bestaat uit twee delen; één deel op de LO/Sportschool (4 weken) en het tweede deel HIB maatwerk LO/Sport (2 weken) te Weert. HIB-modules worden landmachtbreed gegeven aan de D-Cie te Weert. Voor alle deelnemers aan reguliere cursussen gelden in alle modules dezelfde situatieschetsen en opdrachten. HIB MAATWERK is een speciaal voor LO/Sportpersoneel ontwikkelde cursus waar de HIB-modules casemethode /simulatiespel (case/sim), Leiderschap Training en Vorming (LTV) en Bedrijfsethiek (BEI) specifiek functiegericht gedoceerd worden. Juist dat functiespecifiek trainen van de taak van de LO/Sportinstructeurs maakt deze cursus zo uniek. Alle onderwerpen zijn letterlijk door onze opleidingsontwikkelaar naar sportspecifieke situaties geschreven. INHOUD: Casemethode en simulatiespel De casemethode is een didactische werkvorm waarbij individueel en in groepsverband praktijksituaties bestudeerd en besproken worden. Er wordt een duidelijk appél gedaan op samenwerking. De sociale en communicatieve vaardigheden worden geoefend in groepsdiscussies en presentaties. Het simulatiespel Het simulatiespel is een didactische werkvorm waarbij een praktijksituatie wordt nagebootst waarin deelnemers hun functiegedrag kunnen oefenen. Kenmerkend hierbij is dat de deelnemers met hoofd- en bijrollen oefenen in functiegedrag. Ze spelen als het ware zichzelf in een veilige situatie. Leiderschapstraining en vorming De LTV training richt zich op het functiegedrag en de daarbij behorende vakkennis, discipline en leiderschap. De 5.30 lijst met de basisvaardigheden voorbereidende, uitvoerende, evaluerende, sociale en communicatieve vaardigheden is uitgangspunt. Bedrijfsethiek Je kunt in je eigen (beroeps)situatie worden geconfronteerd met situaties, waarin je moet beslissen wat juist of onjuist gedrag is, of wat acceptabel en wat beter is. Een didactische werkvorm is: de wijze waarop jij als instructeur de leerlingen met de leerstof in aanraking brengt. Onderwerpen: Wij bezitten instructeurs die een grote mate van zelfstandig handelen binnen de LO-les hebben: Ze moeten hun gedrag kunnen reflecteren (welk point of view heb ik), aanpassen (waar kan ik staan) en het meest effectieve gedrag (waar heb ik het beste uitzicht) gaan toepassen. Een gesprek met een eenheidscommandant, omgaan met een te enthousiaste nieuwe collega een vastgeroeste oude: met alcohol en werk. In de LTV ga je op de hindernisbaan of touwbaan met instructeursgedrag aan de slag. Wat is het ethisch bewustwordingsmodel?, hoe ga je om met een dilemma?, zijn onderwerpen tijdens de BEI. Ze gaan letterlijk op een ander plaats staan om een betere kijk op de les te krijgen Er wordt wel wat van je verwacht, niet alléén op deze cursus, maar juist daarna tijdens het functioneren op jouw werkplek. Gemotiveerd zijn is dus van groot belang. De bereidheid van deelnemers om zich op een dusdanige wijze voor de taak in te zetten zodat gestelde doelen bereikt worden. Zweet in de bilnaad, rode wangen, diepe rimpels en een schaterlach. Je krijgt het niet zomaar, je moet er wel wat voor doen! Dat hebben alle deelnemers ook laten zien; de één had het wat gemakkelijker met de structuur en de opbouw, terwijl de ander een time-out moest aanvragen. Hieruit bleek ook weer dat, wij doeners, in discussies en onderwijsleergesprekken te snel naar de oplossing willen, terwijl de weg daar naartoe met vragen, doorvragen en toespitsen de ander juist stimuleert alles uit de kast te halen. Enthousiasme: De deelnemers en de cursusleiders waren zeer enthousiast over de cursus, met name: over de kwaliteit, de onderwerpen, de inzet en motivatie van deelnemers en het uiteindelijke functiegedrag tijdens de diverse spelen. De deelnemers waren het er over eens dat met name casemethode en simulatiespel, Leiderschap Training en Vorming goed toepasbaar zijn binnen de lessenreeksen op de sportgroep, al dan niet voor kaderleden of kaderopleidingen. De BEI is met name, binnen de sportgroep zelf toepasbaar, maar ook bij voldoende integratie bij eenheden. Vervolg: De D-cie op de KMS te Weert heeft voor volgend jaar drie opleidingen (36 opleidingsplaatsenplaatsen), in maart, mei en december gepland. Voor de VTO-2 leerlingen van 2003 en 2004 is dat een verplichte opleiding. Dit zijn in totaal negen (9) deelnemers. Voor de overige 27 opleidingsplaatsen geldt een prioriteitsvolgorde. LO/Sport-instructeurs kunnen zich daarvoor inschrijven. De prioriteit ligt bij LO/Sportinstructeurs die werken met kaderleden in opleiding zoals LO/Sportschool, KMS en KMA. Experience, not only learning is essential to wisdom Aooi Nico Spierenburg, Stoo Obeg K&OC LO/Sportorganisatie ZANDLOPER 18 ZANDLOPER 19