ONZE DIENSTREIS van JUNI 2016 STOND IN HET TEKEN VAN DE COMPUTERS

Transcriptie

1 ONZE DIENSTREIS van JUNI 2016 STOND IN HET TEKEN VAN DE COMPUTERS =Wij (Julien De Peusseleir, Yves Danneels en Bert De Wolf) landen op 1 juni s avonds in Kinshasa. De vier kisten met computers die door Yves zijn klaargemaakt en in februari naar Wereld Missiehulp in Boechout zijn gebracht voor transport per boot naar Matadi en Kinshasa, zijn spijtig genoeg nog steeds niet aangekomen. =Op 2 juni om 14u zullen we reeds vertrekken naar Kimpese (en Luozi), maar in de voormiddag gaan we poolshoogte nemen in de Procure van Scheut in KINSHASA. Net als we daar om 11u aankomen, worden de kisten uit de container gehaald en naar het magazijn gebracht. We kunnen onze ogen niet geloven. Onze vreugde is intens. We weten nu zeker dat we in Kidima en Lukula de pc s zullen hebben. Voor Luozi en Nzanza is het echter té laat. We kunnen zo n grote kist immers onmogelijk mee nemen. =We rijden naar Kimpese (220 km) om daar de nacht door te brengen in het centrum van Père Charles Kusika, zodat we op 3 juni vroeg in de morgen naar LUOZI kunnen vertrekken. Père Charles hoort dat we naar Luozi gaan zonder de computers. Prompt beslist hij dat zijn medewerker (Ambroise) naar Kinshasa moet gaan om daar de kist voor Luozi en Nzanza op te halen en meteen naar Kimpese te brengen. Op 3 juni s avonds zijn ze terug in Kimpese met de vracht. Op zaterdagmorgen vetrekken ze vroeg naar Luozi, waar ze na de middag aankomen, net als wij op het punt staan om de veerboot terug te nemen. Dit geeft ons de kans om de 7 computers nog vlug te installeren in een veilige ruimte van het klooster. Alles werkt. Ondertussen hebben we met Zr.Marcelline goede afspraken gemaakt over de beveiliging van het klaslokaal dat vanaf september de computers zal herbergen. LUOZI =Op zondag 5 juni laden we in Kimpese de computers voor Matadi-Nzanza in het busje van Ambroise die ons ter plaatse brengt in Matadi. We mogen deze man bijzonder dankbaar zijn. Hij heeft meer dan 900 km gereden om onze computers alsnog in de twee eerste scholen te brengen. Père Charles vroeg slechts 200 dollar voor deze enorme dienst. Ook in Matadi Nzanza is het enthousiasme groot. Eerlijkheidshalve zeggen we erbij dat de schok-dempende opvulling in de kist nl. rode T-shirts en voetballen en ook de geluidsversterking met micro zeker mee aanleiding gaven voor de grote vreugde. MATADI NZANZA

2 =Op dinsdag 7 juni zijn we in KIDIMA als daar tegen de middag de grote camion toekomt met daarin o.m. de drie overige kisten plus de zonnepanelen, batterijen, invertor en charge-controller. Deze materialen moeten immers in Kidima zijn voor de ingenieursstudenten daar zullen aankomen begin juli. Het is krachttoer geworden om toch een transporteur te vinden in Kinshasa. Met onze partners van Nsioni zelf bleek het niet mogelijk. De externe transporteur vroeg extra geld om bij de overheden in Kinshasa de nodige boorddocumenten te verkrijgen. Die moesten verhinderen dat onze kisten onderweg zouden geopend moeten worden aan de politieposten. Naderhand bleek dat toch één kist geopend was door de douane in Kinshasa en dat er een pakket schoolboeken en wat T-shirts waren ontvreemd. Gelukkig slaagden de dieven er niet in om er één of meer computers uit te nemen! KIDIMA =In Kidima gaan we onmiddellijk aan de slag om de 17 computers te installeren. We worden daarbij goed geholpen door de leerkrachten. Ook hier blijkt alles feilloos te werken. =Bij de zending waren ook 3 ijzeren kisten vol didactisch materiaal voor de nieuwe afdeling elektriciteit. Hugo had dit gekregen van het VTI in Dendermonde. De leerkrachten Elektriciteit waren natuurlijk in de wolken. s Anderendaags hadden wij met hen een vergadering over de mogelijke inrichting van een electro-atelier in een lokaal verderop. Samen plannen maken voor een heus atelier voor de afdeling elektriciteit KIDIMA =Nog steeds 7 juni: De zonnepanelen en batterijen kunnen niet uitgeladen worden in Kidima want ze zijn door de transporteur, om veiligheidsredenen helemaal achterin de camion geplaatst. We beslissen om ze dan maar naar Lukula te laten meevoeren en ze daar samen met de kist voor Lukula te laten uitladen. We zullen later wel een oplossing vinden om ze opnieuw naar Kidima te brengen.

3 =Twee dagen later zijn we in LUKULA. We bewonderen het nieuwe computerlokaal. Echt een pareltje. Ook hier wordt de derde kist geopend en alles wordt vrij vlug geïnstalleerd met medewerking van de leerkrachten. s Anderendaags demonstreren we het gebruik van de beamer: een hele openbaring. LUKULA beamer =De laatste kist is ondertussen afgeleverd in Nsioni (17 km voorbij Lukula en onze uitvalsbasis om naar Vaku en Kuimba te gaan.) We mogen logeren in het huis van Dr.Courtejoie die zelf drie maand in België is en we krijgen een Toyotajeep met chauffeur ter beschikking. Hiermee wordt het volgende probleem opgelost: hoe krijg je de computers in Vaku en Kuimba als die enkel bereikbaar zijn per moto? Met een goede jeep, een excellente chauffeur en een gerepareerde weg, gaat, als bij wonder, alles toch in orde komen. Met dank aan het droge seizoen! Het is immers een enorm verschil wanneer je niet moet rekenen met hevige onweders en stortbuien die je hele programma door elkaar kunnen gooien en de wegen onberijdbaar maken. In de kisten zitten naast computers, schermen en klavieren ook verdeelstekkers, T-shirts en voetballen =De weg naar VAKU heeft een ware metamorfose ondergaan. Honderden werklieden zijn bezig over de hele lijn. Drie vierde van het traject is reeds OK. Het laatste stuk is nog smal, geaccidenteerd en overgroeid, maar toch te doen. De computers zitten nu niet meer in schokvrije kisten, maar los in de jeep. Dit vormt een serieus risico. Toch blijken alle computers bij aankomst te werken. Enkel één toetsenbord doet het niet.

4 =Sr Hedwige, prefect secundair, gaat akkoord om de zeven pc s op te stellen in een zaaltje van het klooster. In de school zelf is er immers geen enkel veilig lokaal. Dit lijkt evident, maar dat is het niet. Kloosters zijn meestal gesloten terrein voor de leerkrachten. Hier krijgen we een belangrijk positief precedent. Het klooster mag dan al oud en wat bouwvallig zijn, het ontbreekt er niet aan grote interessante zaaltjes. We maken duidelijke afspraken over het plaatsen van antivol-roosters en metalen deuren in dit zaaltje. Dit is nu een prioriteit, want in Vaku wordt vaak gestolen (tijdens de vakantie). In Vaku zelf is niemand te vinden die deze klus kan klaren. We zullen dus afspraken moeten maken met de smid die de beveiliging van het computerlokaal in Lukula heeft vervaardigd. Yves meet alles op. VAKU =We organiseren hier in Vaku gedurende drie uur een heuse sessie voor alle leerkrachten die geïnteresseerd zijn. Het enthousiasme is groot. Ook bij ons zelf. De beginsituatie van de meeste deelnemers: niveau nul. Gelukkig zijn ook hier een paar uitzonderingen. Vooral Sr.Bérénice, die net een hogere opleiding Catechetiek heeft gevolgd in Kinshasa, maar ook één van de leerkrachten. Beiden staan een stuk verder en kunnen dus volop helpen bij de introductie. Dat er Ubuntu op de pc s staat en niet Windows is eventjes lastig voor deze mensen. Toch lukt het wonderwel. Deze sessie neemt veel twijfels weg: het was een juiste beslissing om ook naar deze uithoek computers te brengen. Zolang er geen computers zijn is er ook geen enkele stimulans om ook maar iets te vorderen. Nu ligt de weg toch (een beetje) open. Zr.Bérénice kent voldoende om de collega s met de computer te leren VAKU =Het volgend probleem dat zich aandient is de elektriciteitsvoorziening. Nu konden we telkens werken met stroom van de generator. Maar de brandstof is duur en zonnepanelen zijn een betere oplossing voor overdag. We zoeken meteen een goed dak om ze te plaatsen. =Na twee dagen keren we terug naar Nsioni van waaruit we s anderendaags naar Kuimba rijden. Met dezelfde jeep en een andere zeer goede chauffeur. We stoppen onderweg in het dorp Khienge om in opdracht van de familie Goffin uit Nijvel de plannen voor een nieuw te bouwen school af te geven. Links een deel van de oude school. Midden: het eerste nieuw gebouw: directielokaal, leraarszaaltje, bibliotheek. Van juli tot oktober 2016 zijn hier ondertussen 4 nieuwe klassen gebouwd in dezelfde stijl. meer info: We houden ook halt in Tsanga Nord (7 km voor Kuimba) om in opdracht van PVDD uit Lille de werking van de elektrische installatie het medisch centrum van de zusters te bekijken. De laatste 7 km zijn een verschrikking. We doen er bijna een uur over en de computers worden al te erg door elkaar geschud. Dit hadden we niet voorzien. Het gevolg is wel dat drie pc s van de zeven niet goed werken.

5 =In KUIMBA staat de overste van de communauteit, een andere Sr.Marcelline, ook toe dat we een zaaltje van het klooster inpalmen om de computers voorlopig te installeren en om enkele sessies te organiseren. Ook hier in Kuimba is het enthousiasme zeer groot. Ook hier blijken enkele mensen voldoende te kennen om de anderen een stuk op weg te helpen. Toch is hier het grootste probleem : VORMING. Oplossing: de leerkracht informatica en de secretaris (Gabriel) zullen tijdens deze vakantie een speciale opleiding volgen in het INPP van Tshela. Dit zijn we bij onze terugkeer nog gaan regelen in Tshela. Tot daar ons reisverslag vanuit het oogpunt: computers. Het was echt een wonder dat alles zo positief verlopen is. Redenen te over om tevreden terug te blikken op deze memorabele, erg nuttige reis. Wat brengt de toekomst? KALASI wil werk maken van elektriciteitsvoorziening via zonnepanelen en dit in alle scholen. Eerst komt KIDIMA aan de beurt. Dit is ondertussen gerealiseerd (zie rubriek GEREALISEERDE projecten). In de loop van 2017 zullen LUKULA en VAKU aan de beurt zijn. Als alles goed gaat zullen we ook zonnepanelen installeren op het nieuwe elektriciteitsatelier van KIDIMA. (verslag Bert De Wolf november 2016)