RAAD VAN DE EUROPESE UNIE. Brussel, 10 november 2003 (11.11) (OR. fr) 14576/03 Interinstitutioneel dossier: (COD) 2002/0141 AGRILEG 256 CODEC 1559

Transcriptie

1 RAAD VAN DE EUROPESE UNIE Brussel, 10 november 2003 (11.11) (OR. fr) 14576/03 Interinstitutioneel dossier: (COD) 2002/0141 AGRILEG 256 CODEC 1559 VOORSTEL van: de Commissie d.d.: 23 oktober 2003 Betreft: Gewijzigd voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad houdende vaststelling van specifieke voorschriften voor de organisatie van de officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong Hierbij gaat voor de delegaties het voorstel van de Commissie dat bij brief van mevrouw Patricia BUGNOT aan de heer Javier SOLANA, secretaris-generaal/hoge vertegenwoordiger, is toegezonden. Bijlage: COM(2003) 577 def /03 aa 1 DG B I NL

2 COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN Brussel, COM(2003) 577 definitief 2002/0141 (COD) Gewijzigd voorstel voor een VERORDENING VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD houdende vaststelling van specifieke voorschriften voor de organisatie van de officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong (ingediend door de Commissie overeenkomstig artikel 250, lid 2, van het EG-Verdrag)

3 TOELICHTING I. PROCEDURE 1. Op 11 juli 2002 heeft de Commissie haar voorstel voor een Verordening van het Europees Parlement en de Raad houdende vaststelling van specifieke voorschriften voor de organisatie van de officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong goedgekeurd [Document COM(2002) 377 def.]. Het voorstel werd diezelfde dag ter goedkeuring voorgelegd aan de Raad en het Europees Parlement, overeenkomstig artikel 251 van het Verdrag. 2. Op 5 juni 2003 heeft het Europees Parlement in eerste lezing advies uitgebracht over het voorstel. 3. Dit voorstel is een gewijzigde versie van het oorspronkelijke voorstel, waarin de door de Commissie aanvaarde amendementen van het Europees Parlement zijn verwerkt. 4. Het Europees Parlement heeft 136 amendementen op het oorspronkelijke voorstel goedgekeurd. De Commissie heeft in de plenaire vergadering van 6 juni 2003 aangegeven dat zij meer dan de helft van de amendementen geheel of gedeeltelijk kon aanvaarden, met enige redactionele aanpassingen. De amendementen die de Commissie niet kon aanvaarden zijn: 2, 4, 6, 10, 14, 15, 21 (punt 6), 25, 30, 31, 33, 36, 37, 38, 44, 46, 55, 58, 59, 60, 62, 63, 64, 65, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 75, 76, 77, 78, 80, 81, 83, 86, 87 (het middelste deel), 88 (eerste deel), 90, 100, 101, 102, 103, 105, 106, 107, 109, 112, 114, 117, 118, 119, 122 (eerste deel), 123, 125, 126, 127, 128, 129, 135, 136, 137, 139, 140, De amendementen die in het herziene voorstel zijn overgenomen zijn vet gedrukt en onderstreept. Een aantal amendementen is herschreven om de consistentie van de terminologie in het voorstel te waarborgen, dan wel om de tekst aan te passen aan de benadering van de Raad. De nummering van de artikelen is aangepast om rekening te houden met een aantal amendementen. II. DOELSTELLINGEN VAN HET VOORSTEL 6. Het voorstel betreft de herformulering en modernisering van specifieke communautaire voorschriften betreffende de officiële controles van levensmiddelen van dierlijke oorsprong. Het voorstel omvat specifieke voorschriften voor officiële controles op vlees en vleesproducten, levende tweekleppige weekdieren, visserijproducten en melk en melkproducten. Het voorstel is onderdeel van het pakket herformulering van communautaire hygiënevoorschriften, voorstel COM (2000) 438 def. 7. Het hoofddoel van het voorstel is de bestaande voorschriften meer op wetenschappelijke inzichten en risicobeoordeling te baseren, en ze in overeenstemming te berengen met de hygiënevoorschriften voor exploitanten zoals voorgesteld in de andere delen van het pakket herformulering van de hygiënevoorschriften. 2

4 III. OVERZICHT VAN DE AMENDEMENTEN VAN HET EUROPEES PARLEMENT Technische en redactionele amendementen 8. Een groot aantal van de voorgestelde amendementen is gericht op het verbeteren van het voorstel in technisch en redactioneel opzicht. Dit zijn de amendementen 1, 5, 7, 8, 9, 13, 14, 16, 17, 18, 20, 22, 23, 24, 26, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 50, 53, 54, 55, 56, 58, 59, 66, 67, 74, 76, 78, 79, 84, 104, 105, 106, 108, 110, 111, 112, 113, 114, 115, 117, 118, 129, De Commissie stemt in met de meeste van deze amendementen (in enkele gevallen met redactionele wijzigingen). Bepaalde amendementen verscherpen de voorschriften echter onnodig. In andere gevallen wordt een meer passende formulering voorgesteld, met het oog op de werkzaamheden in de Raad. Deze amendementen moeten derhalve worden verworpen. Dit zijn: 2, 14, 44, 46, 55, 58, 59, 67, 68, 69, 75, 76, 77, 78, 80, 105, 106, 112, 114, 117, 118, 119, 128, 129, 137. Overbrenging van vereisten van de bijlagen naar de artikelen (artikel 4) 10. Amendement 21 wil verzekeren dat alle basiseisen met betrekking tot officiële controles van vlees in de artikelen worden opgenomen. Dit zou de voedingsindustrie rechtszekerheid bieden. Amendement 21 is in principe aanvaardbaar, onder voorbehoud van redactionele wijzigingen. Punt 6 van het amendement kan echter niet worden aanvaard, aangezien het in strijd is met het beleid van de Commissie inzake het gebruik maken van eigen personeel voor bepaalde controleactiviteiten. Verband met de toekomstige Verordening betreffende officiële controles van diervoeders en levensmiddelen 11. De amendementen 4, 25 en 70 betreffen onderwerpen die al behandeld worden in het voorstel van de Commissie voor een verordening betreffende officiële controles van diervoeders en levensmiddelen [COM(2003)52 def.], met name de kosten, de beroepsmogelijkheden en in geringere mate ook de kwestie van sancties. Deze amendementen kunnen niet worden aanvaard, aangezien de betreffende punten geregeld dienen te worden in de voorgestelde Verordening betreffende officiële controles van diervoeders en levensmiddelen. Flexibiliteit voor kleine ondernemingen (considerans 9 en artikel 16) 12. Drie amendementen (3, 15 en 138) zijn gericht op het invoeren van meer flexibiliteit ten aanzien van officiële controles in kleine vleesverwerkende bedrijven. 3

5 13. De amendementen 3 en 138 zijn aanvaardbaar (onder voorbehoud van redactionele wijzigingen), aangezien zij verwijzen naar de flexibiliteit als overeengekomen in het kader van het politiek akkoord (op het niveau van de Raad) betreffende de andere onderdelen van het pakket herformulering van de hygiënevoorschriften [voorstel COM(2000) 438 def.]. Amendement 15 kan niet worden aanvaard aangezien het het begrip "kleine ambachtelijke bedrijven" invoert, een concept dat in strijd is met het algemene voedselveiligheidsbeleid van de Commissie. Comitologie ( Artikel 17, Artikel 18 en Bijlage 1, Hoofdstuk 3, Sectie IX.G) 14. Een aantal amendementen houdt verband met het thema comitologie. Amendement 38 schrapt de mogelijkheid van comitologie, maar die wordt gedeeltelijk opnieuw ingevoerd door 116, 120 en 131 (en enkele andere amendementen die hieronder besproken worden), en met name door amendement Amendement 38 kan niet worden aanvaard omdat het de Commissie de mogelijkheid ontneemt om uitvoeringsbesluiten te nemen en de bijlagen te amenderen. De amendementen 116, 120 en 131 kunnen in principe geheel of gedeeltelijk worden aanvaard, onder voorbehoud van redactionele wijzigingen. Amendement 130 wordt begroet aangezien het de Commissie opnieuw de mogelijkheid biedt om uitvoeringsbesluiten te nemen of bepaalde voorschriften via comitologie te wijzigen. Invoer (artikelen 8 t/m 15) 16. De amendementen 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36 en 37 voeren in de tekst eisen betreffende de invoer van producten in die voorheen in "Hygiëne 2" waren opgenomen. Dit komt in principe overeen met de benadering van de Commissie en de Raad. De gedetailleerde eisen in deze amendementen zijn echter niet altijd consistent met de benadering van de Commissie en de Raad, en overlappen hier en daar het voorstel van de Commissie inzake officiële controles van diervoeders en levensmiddelen. De amendementen 30, 31, 33, 36 en 37 kunnen derhalve niet worden aanvaard. De overige amendementen dienen ingrijpend herschreven te worden. Informatie over de voedingsketen (Bijlage I, Hoofdstuk 1, sectie I.2.A) 17. Een aantal amendementen is gericht op het invoeren van flexibiliteit in het systeem van informatie over de voedingsketen (informatie van het bedrijf die de dieren naar het slachthuis moet vergezellen). Dit zijn de amendementen 47, 48, 49, 51, 71, 72, 73, 101, 102, 103 en Amendementen 47, 48, 49 en 51 zijn aanvaardbaar. De amendementen 71, 72, 73, 101, 102, 103 en 107 echter zouden het systeem verwateren en ineffectief maken. Wat meer in het bijzonder de identificatie van dieren betreft: dieren waarvan de identiteit niet kan worden vastgesteld, zouden in principe niet voor menselijke consumptie geslacht moeten worden. Deze amendementen kunnen daarom niet worden aanvaard. 4

6 Gezondheidsmerk (Bijlage I, Hoofdstuk 1, Sectie I.2.G, paragraaf 3) 19. In het kader van het politiek akkoord in de Raad over "Hygiëne 2" is besloten dat gezondheidsmerken beperkt zullen worden tot rood vlees (pluimvee en konijnen dus niet) op het niveau van het slachthuis, aangezien men van mening was dat systematische officiële inspectie per karkas alleen op dit niveau noodzakelijk is. 20. De amendementen 60, 62, 63, 64 en 65 kunnen niet worden aanvaard aangezien zij niet bij deze benadering aansluiten. Amendement 61 kan, gedeeltelijk en onder voorbehoud van redactionele wijzigingen, worden aanvaard, aangezien het bepaalde aspecten van het gezondheidsmerken aanpast aan de praktijksituatie in slachthuizen. Visuele postmortem inspectie (Bijlage I, Hoofdstuk 3, Sectie IV.B, paragraaf 2) 21. Op basis van wetenschappelijk advies (van het SCVPH, het Wetenschappelijk Comité voor veterinaire maatregelen in verband met de volksgezondheid) was de mogelijkheid van visuele postmorteminspectie van bepaalde categorieën mestvarkens in de tekst van de Commissie opgenomen. Amendement 109 elimineert deze mogelijkheid en kan daarom niet worden aanvaard. Gebruikmaking van eigen personeel bij controleactiviteiten (Artikel 4) 22. De tekst van de Commissie voorziet in de mogelijkheid dat eigen personeel van het bedrijf bepaalde controleactiviteiten verricht. Enkele van de amendementen zijn erop gericht dit personeel duidelijk binnen de sfeer van de bevoegde autoriteit te brengen. De Commissie meent dat deze twee dingen gescheiden moeten worden gehouden. De amendementen 81, 83 en 87 (gedeeltelijk) kunnen daarom niet worden aanvaard. 23. De rest van amendement 87 kan echter worden aanvaard; de Commissie stemt er mee in een paar aanvullende eisen in te voeren voor vestigingen die eigen personeel gebruiken voor controleactiviteiten. Amendement 100 kan niet worden aanvaard aangezien het een deel van de noodzakelijke flexibiliteit inzake de opleiding van personeel wegneemt. 24. Een aantal amendementen perkt het gebruik van eigen personeel sterk in. Deze amendementen, namelijk 127, 135, 136, 139 en 140, kunnen niet worden aanvaard. Aanwezigheid van de officiële dierenarts (Bijlage I, Hoofdstuk 2, Sectie II, paragraaf 2(a), subparagraaf 1) 25. Amendement 85 kan worden aanvaard, onder voorbehoud van redactionele aanpassingen, aangezien het stelt dat de aanwezigheid van de officiële dierenarts in kleine slachthuizen gebaseerd dient te zijn op een analyse van de risico's. Dit komt overeen met het oorspronkelijke voorstel van de Commissie. 5

7 Opleiding (Bijlage I, Hoofdstuk 2, Sectie IV.A) 26. De Commissie Milieubeheer heeft een groot aantal amendementen goedgekeurd betreffende de opleidingseisen voor officiële dierenartsen en officiële assistenten. Dit zijn de amendementen 88, 89, 90, 91, 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98 en 99. Deze amendementen zijn bijna alle zeer technisch. Enkele zijn echter gericht op invoering van flexibiliteit ten aanzien van opleidingseisen voor dierenartsen die kleine ambachtelijke bedrijven controleren. 27. Vrijwel alle amendementen kunnen worden aanvaard aangezien zij technische specificaties bevatten die min of meer aansluiten bij het algemene voedselveiligheidsbeleid. De amendementen 88 (gedeeltelijk) en 90 kunnen niet worden aanvaard aangezien zij gericht zijn op meer flexibiliteit inzake deze opleiding van dierenartsen; deze flexibiliteit is al voldoende geregeld in het oorspronkelijke voorstel van de Commissie. Levende tweekleppige weekdieren en visserijproducten (Bijlage II, Sectie I, punt 4(b) en (c), en Bijlage III, punt 1) 28. Een aantal amendementen heeft specifiek betrekking op levende tweekleppige weekdieren en visserijproducten. De meeste daarvan betreffen het probleem van mariene biotoxines in weekdieren. Dit zijn de amendementen 6, 121, 122, 123, 124, 125 en 126. De amendementen 121 en 124 zijn welkom aangezien ze nuttige specificaties bevatten. 29. De amendementen 6, 122 (gedeeltelijk) en 123 kunnen niet worden aanvaard aangezien daardoor de bepalingen inzake mariene biotoxines onnodig verzwakt worden. Amendement 125 kan niet worden aangezien het een specificatie bevat die tot verwarring kan leiden. Amendement 126 kan niet worden aangezien het de vrijheid van handelen van de bevoegde autoriteit in geval van risico's onnodig beperkt. Divers 30. Dit betreft de amendementen inzake verschillende andere onderwerpen. De amendementen 11 en 12 betreffen de reikwijdte van de Verordening (artikel 1), 19 betreft het mededelen van de lijsten van erkende inrichtingen (artikel 3, paragraaf 3), 52 het welzijn van dieren (Bijlage I, Hoofdstuk 1, Sectie I.2.C), 57 noodslachtingen (Bijlage I, Hoofdstuk 1, Sectie I.2.D, punt 6), 82 de taken van officiële assistenten (Bijlage I, Hoofdstuk 2, Sectie I(b), 110 de erkende dierenarts (Bijlage I, Hoofdstuk 3, Sectie VII.B, punt 3), 132 en 133 "uitgesproken seksuele geur" in varkensvlees (Bijlage I, Hoofdstuk 1, Sectie II.E(p), en 134 de aanwezigheid van de bevoegde autoriteit in uitsnijderijen (Bijlage I, Hoofdstuk 2, Sectie II, punt 5). 6

8 31. Er zijn bepaalde technische wijzigingen in de tekst aangebracht om die meer in overeenstemming te brengen met het Interinstitutioneel Akkoord van 22 december 1998 betreffende de gemeenschappelijke richtsnoeren voor de redactionele kwaliteit van de communautaire wetgeving (PB C 73 van , blz. 1), dat is opgesteld naar aanleiding van Verklaring nr. 39 gehecht aan de Slotakte van het Verdrag van Amsterdam over de redactionele kwaliteit van de communautaire wetgeving. Overeenkomstig de punten (b) en (g) van dat Akkoord is de tekst herzien om rekening te houden met de gemeenschappelijke richtsnoeren en de in punt a) van het Akkoord genoemde gemeenschappelijke handleiding. Conclusie Overeenkomstig artikel 250, lid 2, van het EG-Verdrag wijzigt de Commissie haar voorstel zoals hierboven beschreven. 7

9 Gewijzigd voorstel voor een 2002/0141 (COD) VERORDENING VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD houdende vaststelling van specifieke voorschriften voor de organisatie van de officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong (voor de EER relevante tekst) HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE, Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, en met name op artikel 152, lid 4, onder b), Gezien het voorstel van de Commissie 1, Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité 2, Gezien het advies van het Comité van de Regio's 3, Volgens de procedure van artikel 251 van het Verdrag 4, Overwegende hetgeen volgt: (1) In Verordening (EG) nr..../... van het Europees Parlement en van de Raad van... inzake levensmiddelenhygiëne 5 zijn algemene hygiënevoorschriften vastgelegd die gelden voor alle levensmiddelen, terwijl specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong zijn vastgelegd in Verordening (EG) nr..../... van het Europees Parlement en van de Raad van... houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong 6. (2) In Verordening (EG) nr..../... van het Europees Parlement en van de Raad van... inzake officiële controles op diervoeders en levensmiddelen 7 zijn de algemene voorschriften vastgelegd voor de uitvoering van officiële controles op levensmiddelen. (3) Richtlijn 2002/99/EG van de Raad van 16 december 2002 stelt veterinairrechtelijke voorschriften voor de productie, de verwerking, de distributie en het binnenbrengen van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong vast PB C... van..., blz.... PB C... van..., blz.... PB C... van..., blz.... PB C... van..., blz.... PB C... van..., blz.... PB C... van..., blz.... PB C... van..., blz.... PB L 18 van

10 (4) Verordening (EG) nr. 1774/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 3 oktober 2002 stelt gezondheidsvoorschriften inzake niet voor menselijke consumptie bestemde dierlijke bijproducten vast 9. (5) Naast de algemene regels voor het verrichten van officiële controles op voedingsmiddelen dienen er ook specifieke voorschriften bepaald te worden voor officiële controles op producten van dierlijke oorsprong, om rekening te kunnen houden met specifieke aspecten in verband met dergelijke producten. (6) De voorschriften voor officiële controles op producten van dierlijke oorsprong dienen alle aspecten te bestrijken die van belang zijn voor de bescherming van de volksgezondheid en de gezondheid en het welzijn van dieren, en voor het voorzien van de consument van goede en gezonde levensmiddelen. Deze voorschriften dienen gebaseerd te zijn op de meest recente informatie en zullen dus moeten worden aangepast naarmate nieuwe gegevens beschikbaar worden. (7) De communautaire wetgeving betreffende voedselveiligheid dient te berusten op een degelijke wetenschappelijke basis. Met het oog daarop dient de Europese Autoriteit voor de Voedselveiligheid geraadpleegd te worden telkens wanneer dat noodzakelijk is. (8) De aard en de intensiteit van de officiële controles dienen gebaseerd te zijn op een beoordeling van de risico's voor de gezondheid van mens en dier, de aspecten in verband met het welzijn van dieren en met de geschiktheid van het product, gelet op de soort en categorie dieren, het type productieproces en de betreffende exploitant van een levensmiddelenbedrijf. (9) Officiële controles dienen rekening te houden met de nodige flexibiliteit voor traditionele productie, afgelegen gebieden, en structurele eisen, als bepaald in Verordening (EG) nr..../... [betreffende levensmiddelenhygiëne] en Verordening (EG) nr..../... [houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong]. Deze flexibele aanpak mag er echter niet toe leiden dat het algemene peil van hygiëne daalt. (10) Er dienen officiële controles van de productie van vlees te worden verricht om te verzekeren dat de hygiënevoorschriften worden nageleefd en dat vleesvoedselverwerkende bedrijven voldoen aan de in de communautaire wetgeving vastgelegde criteria en doelstellingen. Deze officiële controles dienen te bestaan uit audits van de activiteiten van de voedselproducenten, met inbegrip van goede hygiënische praktijken en op HACCP-procedures (Hazard Analysis and Critical Control Points), en uit inspectie-activiteiten. (11) Er dienen officiële controles van de productie van levende tweekleppige weekdieren en visserijproducten te worden verricht om te verzekeren dat aan de in de communautaire wetgeving vastgelegde criteria en doelstellingen wordt voldaan. Officiële controles van de productie van levende tweekleppige weekdieren dienen onder andere gericht te zijn op heruitzettings- en productiegebieden voor levende tweekleppige weekdieren, en op het eindproduct. 9 PB L 273 van , blz.1. 9

11 (12) Bovendien dienen er officiële controles van de productie van melk en melkproducten te worden verricht om te verzekeren dat aan de in de communautaire wetgeving vastgelegde criteria en doelstellingen wordt voldaan. Officiële controles van de productie van melk en melkproducten dienen onder andere gericht te zijn op de producerende bedrijven, op rauwe melk bij de inzameling, en op verwerkte melkproducten. (13) Om te verzekeren dat in de Gemeenschap ingevoerde producten van dierlijke oorsprong voldoen aan de communautaire wetgeving inzake levensmiddelen en diervoeders, in het bijzonder aan Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari , dan wel aan voorschriften die door de Gemeenschap als ten minste gelijkwaardig zijn erkend, is het nodig specifieke regels vast te leggen voor de organisatie van officiële controles op de invoer van deze producten. (14) De nodige maatregelen ter uitvoering van deze verordening dienen te worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden 11. Daar de nodige maatregelen ter uitvoering van deze verordening maatregelen van algemene strekking zijn in de zin van artikel 2 van Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden, dienen deze maatregelen volgens de regelgevingsprocedure van artikel 5 van dat besluit te worden vastgesteld, (15) Overeenkomstig het evenredigheidsbeginsel is het noodzakelijk en zinvol, voor de verwezenlijking van de doelstellingen van deze Verordening, om voorschriften vast te stellen betreffende technische kwesties in verband met officiële controles. Deze Verordening gaat niet verder dan nodig is om de nagestreefde doelstellingen te verwezenlijken, overeenkomstig Artikel 5, lid 3, van het Verdrag, HEBBEN DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD: HOOFDSTUK I ONDERWERP, WERKINGSSFEER EN DEFINITIES Artikel 1 Onderwerp en werkingssfeer Deze Verordening bevat specifieke voorschriften voor de organisatie van de officiële controles van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong, ter aanvulling op de voorschriften die zijn vastgelegd in Verordening (EG) nr..../... [van het Europees Parlement en de Raad van... inzake officiële controles op diervoeders en levensmiddelen] PB L 31 van , blz. 31. PB L 184 van , blz

12 Deze Verordening is alleen van toepassing op officiële controles van de activiteiten van exploitanten van levensmiddelenbedrijven en personen op wie Verordening (EG) nr..../... [houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong] van toepassing is. Deze Verordening is van toepassing onverminderd de diergezondheidsvoorschriften voor het binnenbrengen van voor menselijke consumptie bestemde producten van dierlijke oorsprong in Richtlijn 2002/99/EG. Artikel 2 Definities 1. Voor de doeleinden van deze Verordening zijn de in de volgende Verordeningen vastgelegde definities van overeenkomstige toepassing: a) Verordening (EG) nr. 178/2002 b) Verordening (EG) nr. / [inzake officiële controles op diervoeders en levensmiddelen], c) Verordening (EG) nr. / [inzake levensmiddelenhygiëne], d) Verordening (EG) nr. / [houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong], e) Verordening (EG) nr. 1774/ Daarnaast zijn de volgende definities van toepassing: a) "Officiële dierenarts": een dierenarts die, overeenkomstig artikel 8, lid 1, gekwalificeerd is om als zodanig op te treden en door de bevoegde autoriteit is aangesteld. b) "Erkende dierenarts": een dierenarts die door de bevoegde autoriteit is aangewezen om specifieke officiële controles uit te voeren namens de autoriteit. c) "Officiële assistent": een functionaris die, overeenkomstig artikel 8, lid 1, gekwalificeerd is om als zodanig op te treden, die door de bevoegde autoriteit is aangesteld en die werkt onder het gezag en de verantwoordelijkheid van een officiële dierenarts. d) "Gezondheidsmerk": een door of onder verantwoordelijkheid van de officiële dierenarts aangebracht merk dat aangeeft dat aan de voorschriften van deze Verordening is voldaan. 11

13 HOOFDSTUK II OFFICIËLE CONTROLES VAN INRICHTINGEN IN DE GEMEENSCHAP Artikel 3 Erkenning van inrichtingen 1. Waar communautaire of nationale wetgeving voorschrijft dat inrichtingen erkend moeten worden, dient de bevoegde autoriteit een bezoek ter plaatse te brengen. De bevoegde autoriteit mag inrichtingen alleen erkennen als aangetoond is dat die aan de relevante eisen van Verordening (EG) nr. / [inzake levensmiddelenhygiëne] en Verordening (EG) nr. / [houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong] en aan andere relevante eisen van de levensmiddelenwetgeving voldoen. Bij inrichtingen die met hun activiteiten beginnen, kan de bevoegde autoriteit een voorwaardelijke erkenning verlenen als bij een bezoek ter plaatse blijkt dat aan alle in deze Verordening genoemde eisen inzake infrastructuur en uitrusting is voldaan. De bevoegde autoriteit verleent alleen volledige erkenning als bij een herhaald bezoek binnen drie maanden na de voorlopige erkenning blijkt dat aan de overige voorschriften van de relevante wetgeving inzake diervoeders en levensmiddelen is voldaan. 2. Erkende inrichtingen ontvangen een erkenningsnummer, aangevuld met codes om de geproduceerde typen producten van dierlijke oorsprong aan te geven. Voor de groothandel kan het erkenningsnummer worden aangevuld met een tweede nummer dat de eenheden of groepen eenheden die producten van dierlijke oorsprong verkopen of produceren, aangeeft. 3. De lidstaten houden bijgewerkte lijsten bij van erkende inrichtingen, met de bijbehorende erkenningnummers. De lidstaten stellen deze lijsten ter beschikking van andere lidstaten en het publiek op een wijze die kan worden bepaald overeenkomstig de in artikel 19, lid 2 bedoelde procedure. Artikel 4 Vers vlees In aanvulling op de meer algemene voorschriften betreffende de officiële controle op levensmiddelen die in de communautaire wetgeving zijn vastgelegd, dragen de lidstaten er zorg voor dat producten van dierlijke oorsprong onderworpen worden aan de in de bijlagen I tot en met IV beschreven officiële controles. 12

14 De lidstaten dragen er zorg voor dat officiële controles van vers vlees worden uitgevoerd overeenkomstig Bijlage I. Met het oog daarop gelden de volgende voorschriften: 1. Officiële dierenartsen en officiële assistenten dienen gekwalificeerd te zijn en opleidingen te volgen overeenkomstig Sectie IV van Hoofdstuk 2 van Bijlage I. 2. De officiële dierenarts voert overeenkomstig Sectie I.I.1 van Hoofdstuk 1 van Bijlage I audits uit in slachthuizen, wildverwerkingsinrichtingen en uitsnijderijen die vers vlees op de markt brengen, in het bijzonder ten aanzien van: a) goede hygiënische praktijken; b) Op HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) gebaseerde procedures. 3. De officiële dierenarts voert, overeenkomstig Sectie I.I.2 van Hoofdstuk 1 van Bijlage I, en de specifieke eisen van Hoofdstuk 3 van Bijlage I, inspecties uit in slachthuizen, wildverwerkingsinrichtingen en uitsnijderijen die vers vlees op de markt brengen, in het bijzonder ten aanzien van: a) informatie over de voedingsketen; b) antemortemkeuringen; c) het welzijn van dieren; d) postmortemkeuringen; e) gespecificeerd risicomateriaal en andere dierlijke bijproducten; en f) laboratoriumtests. 4. Gezondheidsmerken op karkassen van tamme eenhoevigen, gefokte wilde zoogdieren met uitzondering van haasachtigen en groot wild, alsmede op halve en kwart karkassen en delen geproduceerd door halve karkassen in drie stukken voor de groothandel te snijden, worden in slachthuizen en wildverwerkende inrichtingen aangebracht overeenkomstig Sectie I.I.2 van Hoofdstuk 1 van Bijlage I. Gezondheidsmerken worden aangebracht door of onder verantwoordelijkheid van de officiële dierenarts wanneer bij de officiële controles geen gebreken zijn geconstateerd die het vlees ongeschikt voor menselijke consumptie maken. 5. Na de controles als bedoeld in lid 2 en 3 te hebben uitgevoerd, neemt de officiële dierenarts de nodige maatregelen overeenkomstig Sectie I.2.H en Sectie II van Hoofdstuk 1 van Bijlage I, met name ten aanzien van: a) de mededeling van de keuringsresultaten; b) beslissingen betreffende de informatie over de voedingsketen; c) beslissingen betreffende levende dieren; 13

15 d) beslissingen betreffende het welzijn van dieren; en e) beslissingen betreffende vlees. 6. Officiële assistenten mogen de officiële dierenarts bijstaan bij officiële controles die worden uitgevoerd overeenkomstig Sectie I van Hoofdstuk 2 van Bijlage I. In dat geval werken de officiële assistenten als onderdeel van een onafhankelijk team. 7. De lidstaten dragen er zorg voor dat zij over voldoende personeel beschikken om de officiële controles uit te voeren overeenkomstig Sectie I van Hoofdstuk 1 van Bijlage I en met de frequentie als aangegeven in Sectie II van Hoofdstuk 2 van die bijlage. 8. De bevoegde autoriteit volgt een risicogebaseerde benadering bij het bepalen van het aantal personeelsleden dat bij de slachtlijn in een bepaald slachthuis aanwezig dient te zijn. Het aantal personeelsleden dient voldoende te zijn om te verzekeren dat aan alle voorschriften van deze verordening wordt voldaan. 9. De lidstaten kunnen slachthuishuispersoneel toestaan te assisteren bij officiële controles, door bepaalde specifieke taken uit te voeren, onder toezicht van de officiële dierenarts, in verband met de productie van vlees van pluimvee, haasachtigen, mestvarkens en mestkalveren, overeenkomstig Sectie III van Hoofdstuk 2 van Bijlage I. 10. Het slachthuispersoneel dat de in lid 9 bedoelde taken uitvoert, dient: a) gekwalificeerd te zijn en opleidingen te volgen overeenkomstig Sectie IV.B van Hoofdstuk 2 van Bijlage I; b) onafhankelijk te handelen van slachthuispersoneel dat in de productie werkzaam is; en c) alle gebreken en tekortkomingen aan de officiële dierenarts te melden. 11. Overeenkomstig de procedure als bedoeld in artikel 19, lid 2, kunnen bepalingen worden goedgekeurd die lidstaten in staat stellen om de bepalingen van lid 9 ook van toepassing te verklaren op vlees van andere diersoorten. Artikel 5 Levende tweekleppige weekdieren Officiële controles van de productie en het in de handel brengen van levende tweekleppige weekdieren, stekelhuidigen, levende manteldieren en levende mariene buikpotigen worden uitgevoerd overeenkomstig Bijlage II. 14

16 Artikel 6 Visserijproducten Officiële controles van visserijproducten worden uitgevoerd overeenkomstig Bijlage III. Artikel 7 Rauwe melk en melkproducten Officiële controles van rauwe melk en melkproducten worden uitgevoerd overeenkomstig Bijlage IV. HOOFDSTUK III INVOER Artikel 8 Lijsten van derde landen en delen van derde landen van waaruit invoer van gespecificeerde producten van dierlijke oorsprong is toegestaan 1. Producten van dierlijke oorsprong mogen alleen worden ingevoerd vanuit een derde land of een deel van een derde land dat voorkomt op een lijst die is opgesteld en bijgewerkt overeenkomstig de procedure als bedoeld in Artikel 19, lid 2. Deze lijsten kunnen worden gecombineerd met andere lijsten die zijn opgesteld voor doeleinden van volksgezondheid en de gezondheid van dieren. 2. Bij het opstellingen en bijwerken van de in lid 1 bedoelde lijsten wordt met name rekening gehouden met: a) de wetgeving van het derde land inzake: i) producten van dierlijke oorsprong; ii) iii) het gebruik van diergeneesmiddelen, inclusief de voorschriften inzake het verbod op of de machtiging tot het gebruik daarvan, het in de handel brengen ervan, en de voorschriften inzake administratie en inspectie; de bereiding en het gebruik van diervoeders, met inbegrip van de procedures voor het gebruik van toevoegingsmiddelen en voor de bereiding en het gebruik van gemedicineerde diervoeders, en de hygiënische kwaliteit van de voor de bereiding van het voeder gebruikte grondstoffen en van het eindproduct. b) de organisatie van de bevoegde autoriteiten van het derde land, hun bevoegdheden en onafhankelijkheid, het toezicht dat op hen wordt uitgeoefend en de autoriteit die zij feitelijk hebben om naleving van de toepasselijke wetgeving af te dwingen; 15

17 c) de middelen, met inbegrip van diagnosefaciliteiten, waarover de bevoegde autoriteiten kunnen beschikken; d) de opleiding van personeel voor het verrichten van officiële controles; e) de omvang en werking van officiële controles op de invoer van dieren en producten van dierlijke oorsprong; f) de resultaten van officiële controles door de Gemeenschap in het derde land, met name de resultaten van de beoordeling van de bevoegde autoriteiten, en de actie die de bevoegde autoriteiten hebben ondernomen naar aanleiding van eventuele tot hen gerichte aanbevelingen na die officiële controles; g) het bestaan en de werking van gedocumenteerde controleprocedures en op prioriteiten gebaseerde controlesystemen; h) indien van toepassing, de situatie ten aanzien van diergezondheid en procedures voor het informeren van de Commissie en andere relevante internationale lichamen over uitbraken van dierziekten; i) de garanties die het derde land kan geven met betrekking tot de naleving van communautaire voorschriften, of van gelijkwaardige voorschriften; (j) de hygiënevoorschriften met betrekking tot productie, vervaardiging, hantering, opslag en verzending die feitelijk worden toegepast op voor de Gemeenschap bestemde producten van dierlijke oorsprong; k) de ervaring die bij het in de handel brengen van het product uit het derde land is opgedaan en de resultaten van eventueel verrichte invoercontroles; l) het bestaan en de uitvoering van, en de informatievoorziening over, een erkend programma voor de beheersing van zoönosen; m) het bestaan en de uitvoering van, en de informatievoorziening over een programma voor de controle op residuen. Artikel 9 Lijst van inrichtingen in derde landen van waaruit invoer van gespecificeerde producten van dierlijke oorsprong is toegestaan 1. Producten van dierlijke oorsprong mogen allen worden ingevoerd vanuit inrichtingen in derde landen die voorkomen op lijsten die opgesteld zijn en bijgehouden worden overeenkomstig dit artikel, behoudens het bepaalde in lid 4. 16

18 2. Een inrichting mag alleen op een lijst als bedoeld in lid 1 worden opgenomen als de bevoegde autoriteit van het derde land van oorsprong garandeert dat: a) de inrichting voldoet aan: i) de relevante communautaire voorschriften, met name aan de bepalingen van Verordening (EG) nr. / [houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong]; of ii) aan voorschriften waarvan bij de beslissing om dat derde land op te nemen op de relevante lijst op te nemen, overeenkomstig artikel 8, lid 1, vastgesteld is dat zij gelijkwaardig zijn aan de betreffende communautaire voorschriften; b) een officiële keuringsdienst in het derde land van oorsprong toezicht houdt op de inrichting; en c) deze dienst feitelijke bevoegdheden heeft om de inrichting ervan te weerhouden om naar de Gemeenschap te exporteren indien de inrichting de onder a) bedoelde voorschriften niet naleeft. 3. De bevoegde autoriteiten van derde landen die voorkomen op de in artikel 8, lid 1, bedoelde lijsten dienen te garanderen dat lijsten van inrichtingen vanwaar de gespecificeerde producten van dierlijke oorsprong naar de Gemeenschap verzonden mogen worden, opgesteld, regelmatig bijgewerkt en aan de Commissie doorgegeven worden. 4. In afwijking van lid 1 mogen gespecificeerde producten van dierlijke oorsprong afkomstig van inrichtingen die niet op een lijst als bedoeld in lid 1 voorkomen, worden ingevoerd in de volgende gevallen: a) wanneer in individuele gevallen wordt beslist, volgens de procedure als bedoeld in artikel 19, lid 2, dat de door het derde land geboden garanties ten aanzien van de invoer van gespecificeerde producten van dierlijke oorsprong voldoende zijn om te verzekeren dat aan de eisen van lid 2 wordt voldaan; en b) in de in Bijlage V genoemde gevallen. Artikel 10 Lijsten van productiegebieden in derde landen van levende tweekleppige weekdieren, stekelhuidigen, manteldieren en mariene buikpotigen van waaruit invoer is toegestaan 1. Levende tweekleppige weekdieren, stekelhuidigen, manteldieren en mariene buikpotigen mogen alleen worden ingevoerd uit productiegebieden in derde landen die voorkomen op lijsten die opgesteld zijn en bijgewerkt worden overeenkomstig Artikel 9. 17

19 2. De eis van lid 1 is niet van toepassing op mantel- en kamschelpen die buiten geclassificeerde productiegebieden zijn verzameld. Officiële controles ten aanzien van mantel- en kamschelpen dienen evenwel te worden uitgevoerd met inachtneming van Bijlage II, Sectie III. 3. Bij het opstellen van de in lid 1 bedoelde lijsten dient in het bijzonder rekening te worden gehouden met de garanties die de bevoegde autoriteit van het derde land kan geven met betrekking tot de naleving van de voorschriften van deze verordening betreffende de classificatie en officiële controle van productiegebieden. Voordat deze lijsten worden opgesteld, dient een communautair inspectiebezoek ter plaatse plaats te vinden, tenzij: a) het vastgestelde risico dit niet rechtvaardigt; en b) bij de beslissing om een bepaald productiegebied op een lijst als bedoeld in lid 1 te plaatsen vastgesteld is dat andere informatie erop wijst dat de bevoegde autoriteit de noodzakelijke garanties kan bieden. Artikel 11 Lijsten van fabrieksvaartuigen of vriesvaartuigen en door de gezagvoerder van dergelijke vaartuigen te ondertekenen document 1. Visserijproducten die worden ingevoerd van een fabrieksvaartuig of vriesvaartuig onder de vlag van een derde land moeten afkomstig zijn van vaartuigen die voorkomen op een overeenkomstig artikel 9 opgestelde en bijgehouden lijst. 2. Indien visserijproducten rechtstreeks vanaf een fabrieksvaartuig of vriesvaartuig in de Gemeenschap worden geïmporteerd, kan een door de gezagvoerder ondertekend document het ingevolge artikel 15 vereiste document vervangen. 3. De in dit hoofdstuk vastgelegde procedures zijn niet van toepassing op verse visserijproducten die rechtstreeks van een vissersvaartuig onder de vlag van een derde land in de Gemeenschap aan land gebracht worden. Officiële controles met betrekking tot dergelijke visserijproducten dienen te worden verricht overeenkomstig Bijlage III. 18

20 Artikel 12 Uitzonderingen op artikel 11, lid 2 In afwijking van artikel 9, lid 2, kan een fabrieksvaartuig of vriesvaartuig op de in artikel 9 bedoelde lijst worden opgenomen, 1. Op basis van een gezamenlijke mededeling van de bevoegde autoriteit van het derde land waarvan het vaartuig de vlag voert en de bevoegde autoriteit van een ander derde land, waaraan het eerstgenoemde land de verantwoordelijkheid voor inspectie van het vaartuig heeft gedelegeerd, onder de volgende voorwaarden: a) het vlagvoerende derde land komt voor op de lijst van derde landen, opgesteld overeenkomstig artikel 8, van waaruit invoer van visserijproducten is toegestaan; b) alle visserijproducten van het betreffende vaartuig die bestemd zijn om in de Gemeenschap in de handel gebracht te worden, worden rechtstreeks in het derde land van de vlag aan land gebracht; c) de bevoegde autoriteit van het vlagvoerende derde land heeft het vaartuig geïnspecteerd en verklaart dat het voldoet aan de communautaire voorschriften; en d) de bevoegde autoriteit van het vlagvoerende derde land zegt toe het vaartuig regelmatig te zullen inspecteren om te verzekeren dat het blijft voldoen aan de communautaire voorschriften. 2. Op basis van een gezamenlijke mededeling van de bevoegde autoriteit van het derde land waarvan het vaartuig de vlag voert en de bevoegde autoriteit van een lidstaat, waaraan het eerstgenoemde land de verantwoordelijkheid voor inspectie van het vaartuig heeft gedelegeerd, onder de volgende voorwaarden:: a) alle visserijproducten van het betreffende vaartuig die bestemd zijn om in de Gemeenschap in de handel gebracht te worden, worden rechtstreeks in de betreffende lidstaat aan land gebracht; b) de bevoegde autoriteit van de betreffende lidstaat heeft het vaartuig geïnspecteerd en verklaart dat het voldoet aan de communautaire voorschriften; en c) de bevoegde autoriteit van de betreffende lidstaat zegt toe het vaartuig regelmatig te zullen inspecteren om te verzekeren dat het blijft voldoen aan de communautaire voorschriften. 3. Gedetailleerde voorschriften voor de tenuitvoerlegging van deze artikelen kunnen worden vastgelegd overeenkomstig de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure. 19

21 Artikel 13 Kennisgeving van lijsten van inrichtingen, productiegebieden, en fabrieks- en vriesvaartuigen van waaruit gespecificeerde invoer is toegestaan 1. De Commissie zal de door de lidstaten voor de doeleinden van deze verordening aangewezen contactpunten regelmatig kennisgevingen sturen betreffende nieuwe of bijgewerkte lijsten, als bedoeld in artikel 9, lid 1, artikel 10, lid 1, en artikel 11, lid 1, die zij overeenkomstig Artikel 9, lid 3, heeft ontvangen van de bevoegde autoriteiten van derde landen. Indien geen van de lidstaten binnen vijf dagen na de kennisgeving door de Commissie bezwaar maakt tegen deze nieuwe of bijgewerkte lijsten, wordt invoer vanuit de inrichtingen of vaartuigen op die lijsten toegestaan tien dagen nadat de Commissie de lijsten openbaar heeft gemaakt. 2. Indien na de in lid 1 bedoelde kennisgeving een of meer lidstaten schriftelijke opmerkingen maken, of wanneer de Commissie van mening is dat wijziging van een lijst noodzakelijk is in het licht van relevante informatie in bijvoorbeeld communautaire inspectieverslagen of een kennisgeving van het systeem voor snelle waarschuwingen, informeert zij alle lidstaten en plaatst zij dit punt op de agenda van de volgende vergadering van de relevante sectie van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid, met het oog op een beslissing, indien nodig, overeenkomstig de procedure bedoeld in artikel 19, lid 2. Artikel 14 Bijgewerkte lijsten betreffende invoer De Commissie draagt er zorg voor dat bijgewerkte versies van alle lijsten bedoeld in artikel 8, lid 1, artikel 9, lid 1, artikel 10, lid 1, en artikel 11, lid 1, voor het publiek beschikbaar zijn. Artikel 15 Documenten 1. Zendingen van producten van dierlijke oorsprong dienen vergezeld te gaan van een document dat voldoet aan de in Bijlage VI aangegeven eisen wanneer die zendingen in de Gemeenschap worden ingevoerd. 2. Dit document moet attesteren dat de producten voldoen aan: a) de voorschriften voor dergelijke producten volgens Verordening Verordening (EG) nr..../... [betreffende levensmiddelenhygiëne] en Verordening (EG) nr..../... [houdende vaststelling van specifieke hygiënevoorschriften voor levensmiddelen van dierlijke oorsprong] of bepalingen die gelijkwaardig zijn aan die voorschriften ; en b) alle eventuele specifieke voorwaarden voor invoer die zijn vastgesteld overeenkomstig Artikel

22 3. Documenten kunnen gegevens bevatten die vereist zijn ingevolge andere communautaire wetgeving inzake volksgezondheid en diergezondheid. 4. Uitzonderingen op lid 1 kunnen worden vastgesteld overeenkomstig de procedure bedoeld in artikel 19, lid 2, als het mogelijk is de in lid 2 bedoelde garanties op andere wijze te verkrijgen. HOOFDSTUK IV UITVOERINGSBEPALINGEN Artikel 16 Flexibiliteit 1. Lidstaten kunnen nationale voorschriften goedkeuren ter aanpassing van de voorschriften in Bijlage I, op voorwaarde dat dergelijke nationale voorschriften niet in strijd zijn met de doelstellingen van de Verordening en: a) het voortgezette gebruik van traditionele methoden mogelijk maken in alle fasen van de productie, de verwerking of de distributie van levensmiddelen; of b) tegemoetkomen aan de behoeften van levensmiddelenbedrijven: i) met een gering productiecijfer; of ii) gevestigd in regio's met speciale geografische beperkingen. 2. De nationale voorschriften als bedoeld in lid 1 hebben met name betrekking op de volgende onderwerpen in Bijlage I: a) informatie over de voedingsketen als aangegeven in Sectie I.2.A van Bijlage I en in Sectie II.B van Bijlage I; en b) de aanwezigheid van de bevoegde autoriteit, afhankelijk van de risicoanalyse als aangegeven in Sectie II.2 van Hoofdstuk 2 van Bijlage I. 3. Een lidstaat die nationale voorschriften als bedoeld in lid 2 wil invoeren, stelt de Commissie en de andere lidstaten daarvan op de hoogte. Deze kennisgeving: a) omvat een gedetailleerde beschrijving van de voorschriften die naar het oordeel van de betreffende lidstaat aangepast dienen te worden, en de aard van de voorgestelde aanpassing; b) beschrijft de betrokken inrichtingen; c) licht de redenen van de aanpassing toe, indien relevant met een samenvatting van: i) de verrichte gevarenanalyse; en 21

23 ii) eventuele genomen maatregelen om te verzekeren dat de aanpassing de doelstellingen van deze verordening niet aantast; d) verschaft alle andere relevante informatie. 4. De andere lidstaten hebben drie maanden de tijd, met ingang van de datum van ontvangst van de in lid 1 bedoelde kennisgeving, om schriftelijk commentaar aan de Commissie te zenden. De Commissie kan en indien zij schriftelijke commentaren van een of meer lidstaten ontvangt, is zij daartoe verplicht de lidstaten raadplegen in het kader van het in artikel 19, lid 1, bedoelde Comité. De Commissie kan besluiten, overeenkomstig de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure, of de geplande maatregelen mogen worden uitgevoerd, indien noodzakelijk met passende wijzigingen. Indien nodig kan de Commissie voorstellen om algemene maatregelen goed te keuren met het oog op de in lid 1 genoemde doelstellingen en met betrekking tot de in lid 2 aangegeven onderwerpen, overeenkomstig de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure. 5. Een lidstaat kan nationale voorschriften die de eisen van Bijlage I aanpassen uitsluitend goedkeuren: a) ingevolge een besluit dat is genomen overeenkomstig lid 4, of b) indien een maand nadat de in lid 4 bedoelde periode van drie maanden verstreken is, de Commissie de lidstaat niet heeft medegedeeld dat: i) zij schriftelijk commentaar van andere lidstaten heft ontvangen; of ii) zij voornemens is om goedkeuring van een besluit als bedoeld onder a) voor te stellen. Artikel 17 Wijziging van de Bijlagen, uitvoeringsregels en overgangsmaatregelen Overeenkomstig de in artikel 19, lid 2, bedoelde procedure, en indien nodig na het advies van de Europese Autoriteit voor de voedselveiligheid te hebben ingewonnen: a) worden kunnen de bijlagen I tot en met IV aangepast of aangevuld worden om rekening te houden met wetenschappelijke en technische vooruitgang; b) worden kunnen de uitvoeringsregels vastgesteld worden die nodig zijn om een uniforme tenuitvoerlegging van deze Verordening te verzekeren; c) kunnen overgangsmaatregelen worden vastgelegd kunnen microbiologische criteria voor de controle van de hygiëne in productiefaciliteiten worden vastgelegd. 22

24 Artikel 18 Specifieke besluiten De in artikel 17, lid 2, bedoelde uitvoeringsregels kunnen meer in het bijzonder specificeren: 1. De tests om de prestaties van exploitanten van levensmiddelenbedrijven en hun personeel te toetsen; 2. De methode voor het doorgeven van keuringsresultaten; 3. Criteria om te bepalen, op basis van een risicoanalyse, wanneer de officiële dierenarts niet aanwezig hoeft te zijn in slachthuizen en wildverwerkende inrichtingen gedurende de antemortem- en postmortemkeuringen; 4. Voorschriften betreffende de inhoud van tests voor officiële dierenartsen en officiële assistenten; 5. Microbiologische criteria voor procescontrole in verband met hygiëne in inrichtingen; 6. Alternatieve procedures, serologische of andere laboratoriumtests die garanties bieden die tenminste gelijkwaardig zijn aan specifieke postmortemkeuringsprocedures als beschreven in Bijlage I, Sectie IV, en die dus kunnen vervangen indien de bevoegde autoriteit daartoe besluit; 7. Omstandigheden waarin bepaalde van de specifieke postmortemkeuringen als beschreven in Bijlage I, Sectie IV, niet noodzakelijk zijn, afhankelijk van het bedrijf, de regio of het land van oorsprong en op basis van de principes van risicoanalyse, 8. Voorschriften voor laboratoriumtests; 9. De op vlees toe te passen koudebehandeling in verband met cysticercose en trichinose; 10. De voorwaarden waaronder bedrijven en regio's officieel vrij van cysticercus of trichinae verklaard kunnen worden; 11. De toe te passen methoden bij het onderzoeken op de in Bijlage I, Sectie IV, Hoofdstuk IX genoemde aandoeningen; 12. Voor mestvarkens, criteria voor gecontroleerde onderbrenging en geïntegreerde productiesystemen; 13. Criteria voor de classificatie van productie- en heruitzettingsgebieden voor levende tweekleppige weekdieren in samenwerking met het betreffende communautaire referentielaboratorium, met inbegrip van: a) grenswaarden en analysemethoden voor mariene biotoxines, b) virustestprocedures en virologische normen, en 23

25 c) bemonsteringsplannen en de methoden en analysetoleranties die moeten worden toegepast om te controleren of aan de criteria wordt voldaan; 14. Gedetailleerde voorschriften voor de tenuitvoerlegging van de artikelen 11 en Organoleptische criteria voor de evaluatie van de versheid van visserijproducten; 16. Analytische grenswaarden, analysemethoden en bemonsteringsplannen voor de officiële controles op visserijproducten als voorgeschreven in Bijlage III, ook ten aanzien van parasieten en in het milieu aanwezige contaminanten; 17. De methode volgens welke de Commissie lijsten van derde landen en inrichtingen in derde landen openbaar zal maken, ingevolge de artikelen 8, 9, 10 en 11; 18. Modellen voor documenten en criteria voor het gebruik van elektronische documenten; 19. Criteria voor het bepalen van het risico dat bepaalde in de Gemeenschap ingevoerde producten van dierlijke oorsprong met zich brengen; 20. Speciale invoervoorwaarden voor bepaalde producten van dierlijke oorsprong, gelet op de daaraan verbonden risico's, de informatie die relevante derde landen hebben verstrekt en, waar nodig, de resultaten van communautaire controles in dergelijke derde landen. Deze speciale invoervoorwaarden kunnen worden ingesteld voor één enkel product van dierlijke oorsprong of voor een groep van producten. Zij kunnen van toepassing zijn op één bepaald derde land, op bepaalde regio's van een derde land, of op een groep van derde landen; en 21. De voorwaarden voor de invoer van producten van dierlijke oorsprong vanuit een derde land of een regio van een derde land ingevolge de tenuitvoerlegging van een akkoord betreffende gelijkwaardigheid, of een bevredigende audit, waarin erkend wordt dat de in dat derde land of die regio toegepaste maatregelen garanties bieden die gelijkwaardig zijn aan die in de Gemeenschap, indien het derde land daarvoor objectieve bewijzen voorlegt. Artikel 19 Regelgevingsprocedure 1. De Commissie wordt bijgestaan door het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid, dat is opgericht ingevolge artikel 58 van Verordening (EG) nr. 178/ In de gevallen waarin wordt verwezen naar dit lid, is de in zijn de artikelen 5 en 7 van Besluit 1999/468/EG van de Raad vastgestelde regelgevingsprocedure van toepassing, met inachtneming van de artikelen 7 en de bepalingen van artikel 8 van dat besluit. 24