Sulcus nervi ulnaris syndroom

Transcriptie

1 Sulcus nervi ulnaris syndroom

2

3 In deze folder vindt u informatie over het Sulcus nervi ulnaris syndroom, de oorzaken, behandelingsmogelijkheden en het herstel na de operatie. Heeft u na het lezen van deze folder nog vragen, dan kunt u daarmee altijd terecht bij uw behandelend arts of de verpleegkundige van de afdeling. 1

4 Algemeen Het sulcus nervi ulnaris syndroom is een aandoening van een van de drie armzenuwen (de nervus ulnaris) of elleboogzenuw. De aandoening wordt ook wel ulnaris neuropathie of cubitale tunnel syndroom genoemd. Wanneer de nervus ulnaris wordt geïrriteerd, is dat meestal ter hoogte van de elleboog. Daar loopt deze zenuw aan de binnenzijde vlak onder de huid en langs een benig uitsteeksel (bekend als het telefoonbotje ) en is daar kwetsbaar voor beschadiging. De naam sulcus nervi ulnaris syndroom verwijst naar de groeve waarin de elleboogzenuw verloopt. Soms komt ulnaropathie aan beide armen voor. Klachten Door een beknelling of voortdurende irritatie van de zenuw heeft u een pijnlijk tintelend gevoel in de pink en in een deel van de ringvinger. Een ieder kent deze ervaring tijdelijk bij het ongelukkig stoten van de elleboog waarbij de zenuw geraakt wordt. U kunt ook gevoelsvermindering in uw pink en ringvinger en krachtsverlies in uw hand ervaren. Deze hand wordt dan dunner. Dat kan misleidend zijn, omdat de pijnklachten en tintelingen dan vaak afnemen. In het verst gevorderde geval veranderen de vingers van stand door het krachtverlies van de kleine handspieren (klauwhand). Vaak zijn de tintelingen en de pijn dan al verdwenen. De tintelingen treden voortdurend op en kunnen verergeren door het bewegen van de elleboog. Deze tintelingen zijn hinderlijk. Als u merkt dat u last heeft van 2

5 gevoelstoornissen en krachtsvermindering, moet u contact opnemen met uw arts. Deze klachten kunnen al in een vroeg stadium optreden. Oorzaak Meestal is er geen aanleiding aan te geven voor de voortdurende irritatie van de zenuw ter hoogte van het kwetsbare punt in de elleboog. De klachten kunnen ontstaan door regelmatige krachtige buig- en strekbewegingen van de elleboog, bijvoorbeeld bij het bedienen van apparaten. Bij sommige patiënten is de zenuw extra beweeglijk en glijdt hij bij het buigen van de elleboog telkens over het botuitsteeksel (epicondylus medialis). Ook kan de zenuw in de verdrukking komen door een te nauwe bindweefselband. Deze band loopt over de zenuw, van het botuitsteeksel naar de punt van de elleboog (olecranon). Er kan ook een zenuwbeschadiging optreden door uitwendig letsel, voortdurende druk of door een eerder letsel zoals een botbreuk. Onderzoek De arts vermoedt op grond van de klachten het sulcus nervi ulnaris syndroom. Bij lichamelijk onderzoek kan de arts gevoelsstoornissen in de pink en de aangrenzende helft van de ringvinger bemerken en soms ook krachtvermindering van de kleine handspieren. Het sluiten en spreiden van de vingers is dan niet goed meer mogelijk. De handspieren kunnen dunner worden (atrofie) zodat de hand knokkelig wordt en er sleuven tussen de middenhandsbeentjes ontstaan. Vaak is de zenuw in de elleboog drukgevoelig en kan de arts pijnlijke tintelingen opwekken door te kloppen op de zenuw. Pijnlijke tintelingen in de hand komen ook voor bij de beknelling van een zenuw door een nekhernia, door slijtage artrose) van nekwervels, of door nauwe ruimtelijke verhoudingen in de schouder (het scalenus syndroom of halsrib syndroom). De arts doet neurologisch onderzoek om deze oorzaken uit te sluiten. Voor deze aandoeningen is namelijk een andere behandeling nodig. Om de diagnose te bevestigen vraagt de arts een spieronderzoek aan (EMG = electromyografie). Op de EMG is dan een vertraging van de zenuwgeleiding te zien over het deel van de nervus ulnaris rond de elleboog. De arts kan hiermee de vermoede diagnose bevestigen en daarnaast een beknelling van de zenuw op 3

6 een andere plek uitsluiten. Wanneer de arts een botafwijking vermoedt, wordt er een röntgenfoto van de elleboog gemaakt. Behandeling Wanneer het sulcus nervi ulnaris syndroom bij u is vastgesteld, zal de neurochirurg de behandelingsmogelijkheden met u bespreken. Soms is er geen behandeling nodig of kunt u door het vermijden van te intensieve armbewegingen afwachten of de klachten verdwijnen. Bij blijvende hinderlijke tintelingen en pijn in de pink en de ringvinger kan een operatie nodig zijn. Daarbij legt de neurochirurg de zenuw vrij ter hoogte van de elleboog en verplaatst deze iets naar de buigzijde waar hij in het weke weefsel wat vrijer ligt (ulnaristranspositie). Soms kiest de neurochirurg ervoor om de zenuw alleen maar vrij te leggen en niet te verplaatsen (ulnaris neurolyse), waarbij de bindweefselband wordt doorgesneden. Het Radboudumc kiest bij voorkeur voor deze ingreep. Uit onderzoek van neurochirurg prof. dr. Bartels blijkt namelijk dat hiermee de meest gunstige resultaten met de minste complicaties kunnen worden behaald. De ingreep kan vaak onder plaatselijke verdoving van uw arm plaatsvinden. Het is ook mogelijk om de ingreep onder narcose te laten doen. Wanneer u bloedverdunnende medicijnen gebruikt, moet u hiermee voor de operatie stoppen. Overleg hiervoor met uw arts. Wanneer u geen tintelingen meer heeft, maar wel voornamelijk gevoelstoornissen en krachtsvermindering, heeft een operatie weinig effect meer, zeker wanneer de klachten al langere tijd bestaan. Over het algemeen is minstens 6 maanden na de operatie pas duidelijk wat het uiteindelijke effect van de ingreep is. Na de operatie De operatie kan in dagbehandeling, poliklinisch of tijdens een (korte) opname plaatsvinden. Na de operatie krijgt u doorgaans een draagdoek aangemeten. Na een paar uur is de verdoving uitgewerkt. Als u pijn heeft, kunt u hiervoor paracetamol innemen. U kunt uw vingers en uw hand gewoon bewegen. Geef uw elleboog gedurende ongeveer twee weken rust om de wond te laten genezen. De wond moet droog 4

7 blijven. Wanneer u heel veel pijn aan de wond heeft, of er komt vocht uit de wond, neem dan contact op met de huisarts of de behandelend neurochirurg. Na ongeveer 14 dagen worden de hechtingen verwijderd, dit kan de huisarts doen. Gevolgen van de operatie De tintelingen in de vingers nemen geleidelijk af. Bij gevoelsvermindering en zeker bij krachtverlies in de hand kunt u doorgaans slechts weinig of geen verbetering verwachten. De onaangename sensaties verdwijnen vaak wel. Het litteken rond de elleboog is ongeacht de hechtmethode wat minder fraai maar wordt in de loop van de tijd acceptabel. Complicaties Bij alle ingrepen, dus ook bij ulnaristranspositie en neurolyse, kunnen complicaties optreden. Deze komen slechts zelden voor en bestaan uit infecties en nabloedingen. Het meest voorkomend is dat de operatie niet tot het gewenste doel leidt en de tintelingen en pijn blijven bestaan. Soms is een nieuwe operatie nodig, maar het kan ook zijn dat er letsel in de zenuw aanwezig is waaraan operatief niets gedaan kan worden. 5

8 Adres Polikliniek Neurochirurgie/Plastische chirurgie Geert Grooteplein-Zuid 10, route 725, Poliplein C0, Balie B 6525 GA Nijmegen Contact: Adres Verpleegafdeling Neurochirurgie/Plastische Chirurgie C2 Geert Grooteplein-Zuid 10, route 736, Zone C2N 6525 GA Nijmegen Contact Postadres Radboudumc Secretariaat Neurochirurgie/Plastische chirurgie Postbus HB Nijmegen Contact of Radboud universitair medisch centrum