Georgsmarienhütte. ***** - 17 Km Hm - 5:30 uur

Transcriptie

1 Georgsmarienhütte Georgsmarienhütte - Dörenberg Hermannsturm - Am Urberg - Achter de welt - Baumannsknollen - Varusquelle - Varusturm - Bardenburg - Reremberg - Georgsmarienhütte ***** - 17 Km Hm - 5:30 uur In het gebied tussen Georgsmarienhütte en Bad Iburg liggen de hoogste toppen van het Tecklenburgerland. Het is dan ook de perfecte omgeving om eens lekker veel hoogtemeters te maken, al dan niet als training voor een Alpenvakantie. Daarbij is het ook nog eens een prachtige omgeving en is het vanuit de grensstreek snel te bereiken. Deze rondwandeling bevat een aantal van deze mooie bergtoppen, zodat de hoogtemeters oplopen tot 600. De route loopt ook nog eens langs twee uitzichttorens van elk 40 meter hoog, waarmee de totaal af te leggen hoogte 680m is geworden. Eerder hebben we hier al eens een kortere versie van deze route gedaan, deze keer gaan we voor een stevigere wandeltocht.

2 De paden bestaan uit slechts een klein stukje asfalt, het zijn vooral brede bospaden en enkele smalle paadjes waar we over gaan lopen. Ook is er een heuse Kammweg in de route opgenomen met prachtige uitzichten. Horeca is onderweg te vinden in Am Urberg en bij het Forsthaus Bardenburg. Vanaf Oldenzaal volgen we de A30 naar Osnabrück en gaan er bij afslag 18 af, rechtsaf naar Georgsmarienhütte. Dit is de L51 die we dan enkele kilometers volgen, door Georgsmarienhütte heen, en net voor we dit stadje weer verlaten gaat het rechtsaf de Hermann Löns Weg in. Bij deze afslag staat aan de hoofdweg een bordje naar de wandelparkeerplaats die we moeten hebben. Via smalle weggetjes gaan het dan door de Siedlung Dörenberg, tot we linksaf de Zum Brunnen in worden gewezen. Aan het einde, bij de bosrand, ligt een mooie ruime parkeerplaats. (Navigatie instellen op Zum Brunnen Georgsmarienhütte). Het zal de hele dag licht blijven vriezen en we kunnen langdurig maar lichte sneeuwval verwachten. Dus wordt er extra aandacht aan de verschillende lagen van de wandelkleding besteed voor we van start gaan. Als laatste gaan de rugzakken om en natuurlijk worden de wandelstokken nog eens goed afgesteld om de gladheid in combinatie met berghellingen aan te kunnen. Rechts van het informatiebord en recht tegenover het witte huisje gaan we het bos in om aan een prachtige wandeldag te beginnen. Op de kaart van het informatiebord hadden we al gezien dat de route die we thuis hebben zitten plannen in het eerste deel gelijk oploopt met de lokale A7 route. Voorlopig kunnen we de A7 markeringen dus gaan volgen. Het bos inlopend zien we de A7 gelijk al goed staan aangegeven, het bospad rechtdoor volgend, onder de berghelling langs, en daarna met een bocht naar links buigend. Daar stroomt rechts van het pad een klein beekje dat we weldra via een dam ook gaan oversteken. Aan de overzijde houden we links aan en volgen het watertje, waarna het heel licht de berg omhoog gaat. Bij het bankje na de dam komt een pad van rechts, daar zullen we aan het eind van de dag weer vandaan komen. Deze brede Forstweg blijven we aanhouden, ook bij de volgende Y-splitsing waar rechts een weg behoorlijk steil omhoog gaat. We blijven links het dalletje met onderin het water volgen. Bij de tweede splitsing gaan we dan wel rechtsaf. Nu moeten we ons wat meer gaan inspannen, het gaat steeds meer omhoog door het bos tot we bij een breed open gedeelte aankomen en er van links een pad bij komt. We gaan er rechtdoor met rechts een schitterende beboste berghelling, daarna wordt het bos dichter en wordt het pad steiler.

3 Na een tijdje neemt de hellinghoek verder toe en buigt het pad naar links, er volgt een pittig klimmetje tot bij een bankje. Daarna wordt het weer vlakker en volgen we het pad naar rechts tot deze eindigt bij een T-splitsing met een ander breed bospad. Daar gaan we linksaf over de hier vlak verlopende weg. We zijn dan al bijna boven op de 331m hoge Dörenberg, maar voor we het laatste stukje omhoog kunnen klimmen moeten we deze Forstweg langs de berghelling een tijdje blijven volgen tot aan een groot kruispunt. Op het kruispunt gaan we scherp rechtsaf en volgt de laatste etappe omhoog tot boven op de berg bij een volgend kruispunt. Aan de overzijde, iets links, gaat een smal paadje het bos in en daarna omlaag. Daar gaan we zo dadelijk verder, maar eerst houden we linksaf het brede pad nog even aan om de Hermannsturm te bezoeken. Deze zien we dan in de verte al staan en die moet natuurlijk wel even worden beklommen. Veel uitzicht hebben we niet, uit de dichte grauwe wolken vallen kleine sneeuwvlokjes omlaag wat ons blikveld behoorlijk beperkt. Het winterse sfeertje en de koude wind boven hebben echter toch ook hun charme, de extra 40 meter trappen klimmen hebben we er graag voor over. Wanneer we weer met beide benen op vaste grond staan, lopen we terug naar het laatste kruispunt waar we dan linksaf het smalle paadje opzoeken. Er volgt een stukje bos, daarna een open gedeelte waar we rechts langs de bosjes gaan afdalen, dan gaat het verder het bos in en dalen we steeds steiler af. De laatste meters zelfs behoorlijk steil, maar met hulp van de wandelstokken staan we even later weer op een brede bosweg. Precies bij een Y-splitsing. Hier moeten we het pad aan de overzijde hebben, die zich daar afsplitst en naar links omlaag loopt. 'An die Alte Heerstrasse' en 'Herrenrest' wordt daar aangegeven, en dat klopt met onze wandelkaart. Het wordt een lange gemoedelijke afdaling door het bos, alsmaar het pad volgend. Vlak voor we het Hotel Zum Dörenberg langs de L51 bereiken buigt het naar rechts af en komt er van links een pad bij. We gaan met de bocht mee en vinden enkele meters verderop weer een splitsing waar rechts een pad iets omhoog gaat. Daar moeten we heen, maar we lopen eerst nog even rechtdoor naar het hotel om daar de informatieborden die er volgens de wandelkaart moeten zijn te bestuderen. Terug bij de splitsing gaan we het pad omhoog en volgen dan de bosweg achter een Kapelletje langs weer het bos in. We gaan nu gelijk op met de Nordic Walking route 12, aangegeven op blauw/witte bordjes.

4 Bij de volgende splitsing houden we rechts aan en op de gelijk daarna volgende splitsing links. Het gaat nu nog slechts licht op en neer met een grote boog door het bos. Uiteindelijk draait het pad steeds meer naar links en dalen we af tot aan een kruising achter een tuin bij een woning in het bos. Hier slaan we rechtsaf en laten de 'route 12' los die er weer links afdaalt. Wij gaan rechtdoor en blijven op het brede pad. Eerst nog een recht stuk, daarna buigt het naar links en komt er later een nog een pad van rechts bij. We blijven echter links aanhouden en dalen daarmee al snel af naar de hoofdweg L96 net buiten Bad Iburg. Rechts gaat deze weg naar Hagen am T.W. Linksaf gaan we het fietspad op en steken verderop het beekje over. Bij de bushalte aan de overzijde van de weg steken we de L96 over naar de Robert Hülsemann Straße en lopen er omhoog naar de splitsing enkele meters verderop. Daar gaan we dan rechtsaf de asfaltweg omhoog met de naam Am Urberg, en daarna met de bocht mee naar links. Lang blijven we niet op het asfalt. Bij de volgende splitsing gaat links een wandelpad onderuit, en daar schuin rechts tegenover gaat een pad omhoog naar de 'Kammweg Urberg'. Deze moeten we nu hebben en verlaten daarmee het asfalt. Op dit gedeelte van de route kunnen we ons richten op de markeringen van de Ahornweg, een wit Ahornblad op een zwarte achtergrond. Eerst een paar traptreden van houten palen, dan een smal pad tussen twee tuinen door naar een langere trap die ons omhoog brengt naar de Kammweg. Achter de omheining van de tuin gaat het haaks linksaf achter meer tuinen langs. Verderop laten we de laatste afrasteringen achter ons en wordt het uitzicht vanaf deze hoge weg steeds mooier. Vooral terug kijkend naar het slot in Bad Iburg is een plaatje, ondanks dat het zicht nog steeds wordt belemmert door sneeuwval. Het Ahornblad volgend blijven we boven over de bergrug verder gaan. Soms met een open stuk waarbij we van het uitzicht kunnen genieten, daarna weer het bos in. Dan daalt het pad bij een splitsing met een pad naar links, en moeten we even afdalen in de richting van een weiland rechts om daarna weer links omhoog te kunnen klimmen. En weer gaat het dan over de Kamm verder, tot we bij een splitsing komen waarbij een routebord is geplaatst. De Ahorn gaat daar rechtsaf het open veld in, dat wordt ook onze route. We lopen op een paar huizen af die, zoals even later blijkt, aan een asfaltweggetje staan. Op het asfalt gaat het linksaf verder. Als we weer bij een kruispunt aankomen, hebben we links van ons een wit gebouw. Dit is het restaurant Zum Urberg, een van de horecagelegenheden op de route. We staan hier aan de achterzijde van het gebouw.

5 Op de kruising moeten we de tweede weg rechtsaf hebben. De eerste rechts is een asfaltweg naar een Wanderparkplatz, de tweede rechts is een klinkerweg naar een boerderij in de verte. Het lijkt een oprijlaan naar dit gebouw, maar loopt er vlak voor langs het bos in. Ook in het bos blijft het een klinkerweg die al snel weer aansluit op de hoofdweg L96. Deze gaan we weer oversteken, iets naar links, om daar de 'Achter de Welt' in te slaan. Deze asfaltweg gaat al snel licht stijgen, en brengt ons weer in een prachtig bosgebied. Verderop staan enkele huisjes, daarna steken we een kruispunt recht over, waarna er nog meer woningen staan op dit mooie stille plekje. Tegenover de laatste woning rechts ligt weer een Wanderparkplatz compleet met informatiebord. Dit is de parkeerplaats 'Achter de Welt'. We blijven rechtdoor het bos in lopen en negeren alle zijwegen, terwijl we alsmaar aan hoogte winnen op weg naar de Baumannsknollen. Een 245m hoge bergtop. Bijna boven aangekomen zien we een grote schuilhut bij een kruispunt van bospaden. Straks gaan we na deze hut iets naar rechts en omlaag. Maar eerst lopen we nog even iets links omhoog naar de bergtop, nog slechts een klein stukje klimmen, in de hoop daar een uitzichtpunt te vinden. Dat is er ook wel, maar de begroeiing is er zo hoog dat het uitzicht toch beperkt blijft. Bij de schuilhut komen we ook weer een bekende tegen, de Ahornweg komt hier van links en zal ons voorlopig weer de weg wijzen. We beginnen aan de afdaling en lopen weldra vlak boven de huizen van Georgsmarienhütte. Op de volgende splitsing gaan we rechts, de Ahorn staat er weer aangegeven, evenals een routebord naar de Varusturm. Daarna gaat het langere tijd rechtdoor, de zijwegen blijven we negeren, tot we na een stukje steiler afdalen op een asfaltweggetje uitkomen aan de rand van een woonwijk. De Ahorn gaat er links over het asfalt naar deze huizen, om daarna gelijk weer rechts tussen de huizen door omhoog te gaan. Het is maar een kort stukje door het dorp, want al snel gaat het weer het bos in. Het mooie wandelpad in het bos loopt rechtdoor naar de Varusturm, maar wij hebben nog een kleine omweg in de planning voor we naar deze uitzichttoren gaan. Er splitst zich een smaller pad af naar links die we willen nemen, op een bord bij deze afslag staan de Varusquelle en het Freibad aangegeven. Dat willen we nog bekijken voor we de Varusturm aan gaan doen. Er moet ook ergens een waterval zijn, maar die hebben we niet meer opgezocht. Via een smal paadje dalen we steeds verder af tot we bij het Freibad komen aan de rand van het bos en de woningen van Georgsmarienhütte. Bij dit prachtig gelegen zwembad kunnen we een Quelle gaan bekijken, maar alles is bevroren op deze winterse dag zodat het wat tegenvalt. Ook de hoge duiktoren lijkt misplaats zo midden in de ijsvlakte.

6 Boven het zwembad houden we dan rechts omhoog aan naar de Varusturm. Na een korte klim gaat het dan scherp rechtsaf langs de berghelling en onder de uitzichttoren langs. Wanneer we de Kammweg weer tegenkomen, slaan we weer scherp linksaf om dan even later recht op de Varusturm af te lopen. Natuurlijk klimmen we ook hier weer omhoog om de uitzichtmogelijkheden te bekijken, wat bij deze toren zeer de moeite waard is. Zo pal aan de rand van Georgsmarienhütte worden we verrast op een fantastisch kijkje over deze stad. Wanneer we weer beneden staan zoeken we de trap op die ons omlaag gaat brengen naar een wandelpad achter de toren langs. Vanuit de richting waar we vandaan zijn gekomen ligt de trap aan de rechter zijde. Beneden gaan we dan linksaf en lopen we snel weer een mooi dicht bosgebied in. Links tussen de bomen door vangen we af en toe een glimp op van de huizen in Georgsmarienhütte, dit pad loopt echt pal langs de stad. Bij het volgende kruispunt kunnen we linksaf de stad in, rechtdoor, of rechtsaf voor een afdaling over een smal paadje gaan. Dat gaat naar het Forsthaus volgens het richtingbord, en daar moeten we zo dadelijk aan langs lopen. Het is een korte maar leuke afdaling tot bij een kruising van bredere paden. We steken er recht over en houden de golvende helling links en verderop het bos aan de rechter zijde. Het gaat weer een beetje omhoog, wat ons nu zwaar begint te vallen na de laatste torenbeklimming. Gelukkig is het niet ver en al snel komt het Forsthaus in zicht. Op de splitsing slaan we linksaf en lopen dan voor het Gasthof langs. Een drankje zit er niet in, op het bord langs het pad staat dat ze vandaag een gesloten gezelschap hebben. Helaas, we moeten het blijven doen met het restant ijskoude water in de flessen. We passeren de parkeerplaats tot we bij het volgende kruispunt scherp rechtsaf omhoog kunnen. Dit pad zal ons naar de Bardenburg brengen. De eerste afslag links kunnen we negeren, daarna buigt het pad haaks naar links en gaan we daarna nog eens links een trap omhoog. We zijn dan bij de Bardenburg, een oude vesting bestaande uit wallen boven op de berg. Later komen we een informatiebord over deze vesting tegen met een duidelijke tekening van het complex, hier in het terrein herkennen we er niet veel in. Dit echter mede daar deze winterdag kort is en we er niet te lang naar willen zoeken.

7 Bovenaan de trap gaan we links, daarna gelijk weer rechts een recht pad op. We lopen dan weer over een bergrug en hebben al weer aardig wat hoogtemeters achter de rug. Daar gaan zo dadelijk nog meer hoogtemeters bij komen op weg naar de Reremberg. We blijven het pad nu alsmaar volgen en negeren de zijwegen. Hier lopen we ook weer op met de Ahornweg, deze borden kunnen we nu aanhouden om op de juiste route te blijven. Bij een splitsing met een pad naar links moeten we rechtdoor, duidelijk is daar te zien dat we weer behoorlijk gaan klimmen. Dit gaat rechtstreeks naar de top van de Reremberg, naar 243m. Boven is er weer een kruispunt waar we rechts aanhouden en aan de afdaling beginnen. Een prachtig golvend pad. Bij een open weiland rechts met daarbij een picknickbank gaan we de Ahornweg definitief verlaten. Daar slaan we linksaf om terug te keren naar het startpunt. Dit gaat richting de Musenberg over de X25. Dieper in het bos is er nog een T- splitsing waar we links aanhouden, daarbij de X25 en de lokale A8/9 volgend. Dit is een gedeelte van een Lehrpfad, maar de borden zijn verweert en de meesten bevatten geen informatie meer. Na een langere afdaling komen we weer bij een weide met daar achter een prachtig Fachwerkhaus. We blijven op het pad tot we een brede zandweg bereiken die we rechtsafslaand inlopen. Al snel lopen we recht op het Fachwerkhaus af, maar slaan er voor linksaf het pad omlaag waar het bos aan de linkerzijde weer begint. Het is dan nog maar een klein stukje tot een volgend kruispunt, daar moeten we rechtdoor de dam oversteken en dan links aanhouden om naar de parkeerplaats terug te keren. Dit is de zelfde dam waar we vanmorgen overheen zijn gekomen. De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt superfamilie.nl Het is toegestaan deze PDF routebeschrijving af te drukken of te downloaden naar een locale harde schijf voor enkel persoonlijk en non-commercieel gebruik. Voor meer informatie zie: Auteursrecht & Disclaimer