'Hermanns Denkmal' rondwandeling

Transcriptie

1 'Hermanns Denkmal' rondwandeling Holzhausen Ext - Burcht Falkenburg - Hermanns Denkmal - Berlebeck - Holzhausen Ext 6,5 uur - 20 Km hoogtemeters Deze wandelroute is een pittige. Niet alleen de kilometers, maar de combinatie met de hoogtemeters die we vooral in enkele tamelijk steile stukjes voor de kiezen krijgen. De heenweg bestaat vooral uit brede bospaden door afwisselende mooie bosgebieden en langs een hooggelegen burcht waarmee ze aan het restaureren zijn, om daarna een nog mooier gebied op te zoeken met als eindpunt het bijzondere 'Hermanns Denkmal'. Op de terugweg doen we enkele markante plekjes aan, langs mooie uitzichten, en lopen we door de leuke steegjes van een wonderschoon stadje: Berlebeck. De wandelroute begint in 'Holzhausen Externsteine'. Het dorpje is het gemakkelijkst te bereiken via Horn-Bad Meinberg, een stadje aan de hoofdweg 1 tussen Paderborn en Blomberg. Vanaf Paderborn, neem de eerste afslag linksaf bij Horn-Bad Meinberg, waarna je

2 50m verderop tegen de L828 aanrijdt. Deze rechtsaf het stadje in, en verderop links richting de duidelijk aangegeven 'Externsteine'. Voorbij de parkeerplaats Externsteine de eerste weg linksaf Holzhausen inrijden. Gelijk links ligt een mooie parkeerplaats. Bij het picknickbankje gaan de wandelschoenen weer aan terwijl we van een lekker voorjaars- zonnetje genieten. Dan lopen we de parkeerplaats af, terug richting de huizen, en daar gelijk linksaf. Er loopt een voetpad links van de weg met een greppel tussen wandelaar en verkeer. Bij de Y-splitsing links aanhouden, het wandelpad loopt dan verder van het asfalt af door de bosrand. Dit stukje is het wandelpad A1. Dan volgt in het bos een kruispunt. (Rechts is door de bomen een groot hotel zichtbaar) We steken er recht over en na weer enkele tientallen meters sluit het pad aan op een volgende parkeerplaats. Nu moeten we route A4 gaan volgen. Voorbij de parkeerplaats is die op de daaropvolgende splitsing rechtsaf aangegeven onder op het straatnaambord. Zo lopen we de Bärenkamp in. De straat lijkt te eindigen verderop tegen een berghelling, en net voor we daar zijn zien we ook de eerste berghellingen links tussen de soms mooie woningen door. Achteraan in de straat kunnen we een smal pad rechtdoor de berg op, of rechtsaf over asfalt. De routemarkeringen zijn daar niet erg duidelijk, maar de wandelkaart geeft uitsluitsel. Rechts over het asfalt langs de dorpsrand blijven lopen, daarna op de volgende splitsing linksaf. Nu begint het te stijgen richting het bos tussen nog enkele huizen door, en dan met een prachtig uitzicht rechts over een Alpenwei achtige omgeving. Achterom kijken is hier ook zeer de moeite waard. Dan gaat het rechtdoor het bos in en zullen we een langere tijd de lokale route A4 blijven volgen. In het bos volgt weldra een groot kruispunt van 'Forstwegen' met rechts op het hoekje een hele opvallende boom waar de A4 weer is aangegeven. We steken recht over en komen in een afwisselend stuk bos met vooral jonge aanplant.

3 Verderop buigt de weg naar rechts en komen we langs een rotswand. Waar het pad weer naar links gaat, is er weer een splitsing. Ondertussen staan we op 350m hoogte. Daar houden we rechts aan en komen dan nogmaals langs een steile wand. Daar zien we plots wat ritselen tussen de bladeren. Het is een veldmuisje, maar al snel zien we dat het niet alleen is. De hele wand daar zit vol met holletjes en de muisjes vliegen alle kanten op als we dichterbij komen. Dan wordt links voor ons in de verte een steile verhoging zichtbaar. Een klein rond en hoog bergtopje, boven het diepe Wiggengrund dal. Op dat topje hopen we de ruïne van de Falkenburg te vinden, maar voor we er zijn moeten we een stukje afdalen tot weer een groot kruispunt met links een schuilhut. Op de kruising gaat links een paadje de bergtop op naar de daarboven om de hoek zichtbare burcht. Maar helaas, de weg is versperd. Op een informatiebord staat te lezen dat deze burcht wordt gerestaureerd en op het moment niet toegankelijk is. Dat er gewerkt wordt is wel duidelijk; overal in het bos rond de heuvel staan bouwketen en voorraad containers. Bouwvakkers zijn er op deze paasdag niet, dus piep ik even tussen de hekken door om toch omhoog te klimmen voor een foto. Veel dichterbij kan ik niet komen, maar toch een foto... Natuurlijk zou ik graag van jullie wandelaars een keer foto's ontvangen van hoe de burcht er uitziet als deze wel weer is opengesteld, om die dan hier als aanvulling te plaatsen. Er rest ons niets dan verder te trekken. Op het kruispunt rechtdoor, nu het wandelpad A5 geheten. (Let op, ook naar rechts is A5) Het gaat nu dalen, terug naar 270m. Voorbij aan een weide midden in het bos, dan de weg scherp naar rechts blijven volgen en verder afdalend tot in de volgende bocht met een T- splitsing. Deze splitsing ziet er al voordat we er zijn van bovenaf heel mooi uit zoals het links onder ons het dal in loopt. We gaan er ook linksaf omlaag. Deze ongemarkeerde 'Forstweg' brengt ons via een prachtig dal omlaag naar 220m tot aan een drukke asfaltweg naar Berlebeck. Eerst langs het Forsthaus Falkenburg, en dan aan de asfaltweg rechts een groot wit restaurant: De 'Hirschsprung'.

4 Nu moeten we linksaf een stuk over de asfaltweg L937 en langs de beek links van de weg. Een hele mooie beek met veel cascade watervallen, ook al is het er wel opletten met het verkeer. We blijven links lopen, maar moeten verderop wel even oversteken om daar naar het watertje te gaan kijken. Het is de 'Berlebecke Quelle' waar aan de overkant goed zichtbaar het water uit de grond borrelt, het meertje vult, en dan overloopt in de beek aan de andere zijde. Na 800m licht stijgen volgt een scherpe bocht naar rechts. In die bocht komt links uit het dal het wandelpad 'X6/A2' op de asfaltweg uit, en gaat aan de overkant verder. Een beetje terug in de richting vanwaar we kwamen. Daar gaan we rechts omhoog en volgen deze 'X6'. Met Pasen 2010 was er nogal wat onderhoud gepleegd in het bos en de resten waren nog niet opgeruimd. We moesten de eerste 100m een beetje een eigen pad omhoog zoeken over de takken, maar dat zal daarna wel zijn opgeruimd. Het wordt dan wel heel erg mooi. Prachtige uitzichten over het daar vrij steile gebied, vooral ook achter ons als we steeds hoger klimmen. Zodra het wat vlakker wordt komen we zelfs door een stukje met wat heidepollen en hoge grassen. Wel vreemd in berglandschappen, maar soms is het pad zelfs een zandpad. Er volgt een T-splitsing. De 'X6' kunnen we daar linksaf blijven volgen, weer licht omhoog tot aan een volgende waar de A2 linksaf slaat. Wij moeten rechtdoor, en zien daar verderop links een schitterende Alpenwei. Daar het rond de middag loopt, besluiten we dat dit een mooie plaats is om de broodjes op te gaan eten. Achter een paar boomstammen, die ons tegen de vandaag frisse wind beschutten, houden we een half uurtje middagpauze. Als de buikjes weer vol zijn lopen we onderaan voorbij de groene berghelling die wel wat op een skipiste lijkt, en dan met de bocht mee naar rechts het bos weer in. (Daar links in de bosrand zien we een paar hele grote zandheuvels. Als er geen grote toegangsholen in zouden zitten, zou je denken aan mierenhopen. Wat mij het eerst te binnen schoot waren dassen. De foto ervan heb ik voorgelegd op het forum van waar meer forumleden aan de das dachten. Maar we zijn er niet voor 100% uitgekomen. Wel is vast komen te staan dat het geen vossenholen konden zijn).

5 Nu volgt een etappe van bijna 2Km door het bos, soms wat stijgend en dan weer iets dalend, steeds de 'X6' markeringen achterna. De zijwegen kunnen we verder negeren. Af en toe is er een leuke groene glooiing, maar het is vooral dicht bos. Als de 'A4' er van links bij komt, we zijn dan weer op 310m hoogte aangekomen, krijgen we rechts steeds meer open stukken met mooie uitzichten tussen de bomen door. Het duurt niet lang of de A4 verlaat ons weer en gaat scherp linksaf. Daar gaat ook de 'X6' linksaf, maar haaks. Wij kiezen de 'X6' route via het smalle paadje omhoog het bos in. Een lekker pittig stukje stijgen, maar niet al te lang voor we weer op een breder wandelpad aankomen. Naast de 'X6' staat er ook de 'H' van de Hermannsweg aangegeven, deze zal ons linksaf tot aan het 'Hermanns Denkmal' brengen. De naamgever van dit 'GR wandelpad'. Linksaf volgen we de 'H' markering het mooie brede pad op. Deze weg tot aan het verste punt van vandaag, het monument, zullen we daarna ook terug gaan lopen tot aan deze splitsing. Op de terugweg gaan we hier dan rechtdoor de 'H' volgen omlaag het dal in. Het gaat af en toe een beetje op en neer, maar verder een heel mooi pad om even lekker door te stappen. Al na enkele meters zien we rechts in de verte het 'Hermanns Denkmal' boven op een bergtopje staan. Daar willen we dus naar toe. Uiteindelijk begint het meer te dalen en komt er van links een pad bij. Het uitzicht rechts wordt dan ook beter, zodat we in een dal kijken met enkele woningen waar een tamelijk steile asfaltweg doorheen omlaag loopt. Door het pad te blijven volgen komen we ook zelf op deze asfaltweg uit. De 'H' wijst ons naar een wandelpad iets links aan de overzijde weer omhoog. Parallel aan de asfaltweg maar door het bos, komen we uit op een parkeerplaats. Voorbij de parkeerplaats steken we over en nemen het pad links omhoog langs de rijbaan. Daar gaat het dan heel pittig omhoog zo voelt het, en niet verwonderlijk. Verderop wordt het verkeer gewaarschuwd voor een afdaling van 20%. Zoals vaak neemt met het winnen aan hoogte ook het uitzicht weer toe. Links volgen een paar mooie vergezichten.

6 Boven op het topje bereiken we een hele grote parkeerplaats. Daar kunnen dagjesmensen die het monument bezoeken de wagen kwijt. (Dit is een betaalde parkeerplaats; Gratis kun je de wagen neerzetten op de parkeerplaats waar we zojuist langskwamen. Maar dan moet er wel een stukje bergop gelopen worden) Achter de parkeerplaats is de toegang tot het monument. Daar moeten we eerst langs de diverse attracties die rond deze locatie zijn geplaatst. Een restaurant, snackbar, souvenirshop, suikerspinkraam... Voorbij deze eet/drink gelegenheden is er links een klimpark. Hoog in de bomen gebouwd, waar met eigen of gehuurd klimtuig een parcours kan worden afgelegd. Leuk om een dagje uit van te maken. En dan... komt eindelijk het einddoel van deze dag in zicht. Op 386m hoogte staat het grote monument 'Hermanns Denkmal'. Natuurlijk houden we hier een wat langere pauze, en niet alleen om uit te rusten. Ook om goed rond te kunnen kijken en de toren te beklimmen. Voor 1,50 p/p mogen we naar boven om van het uitzicht te genieten. Helaas betrekt de lucht nu snel na een dag met veel zon, zodat het uitzicht snel minder wordt. Maar we hebben nog aardig zicht op de stad Detmold. Detmold is een heel bijzondere stad. Het is de stad met het best bewaard gebleven historische centrum en grootste aantal autentieke gebouwen (Baudenkmälern) van Duitsland. 415 in totaal, en het wordt ook wel het grootste openluchtmuseum van Duitsland genoemd. Als het tijd is om op te breken keren we terug via dezelfde route, via de Hermannsweg en 'X6'. Tot de splitsing waar we eerder via de 'X6' omhoog kwamen op de Hermannsweg. Daar gaat nu de 'X6' rechtsaf, maar wij blijven op de 'H' rechtdoor gaan, al snel afdalend. De 'H' brengt ons met een bocht naar links bij de parkeerplaats van een Hotel/Restaurant, Haus Hangstein. Voorbij het gebouw gaan we rechtsaf, het pad naast de asfaltweg. Verderop dan links aanhouden het stadje Berlebeck in. Rechts verschijnen weer prachtige vergezichten. Dan worden we overvallen door een regenbui, de eerste van een lang paasweekeinde, maar gelijk wel een heftige. Als het dan ook nog overgaat in een zware hagelbui, schuilen we snel tussen de bomen links en schieten naast de regenjas nog snel de plastic poncho's aan waarmee

7 ook de rugzakken droog blijven. Gelukkig is het van korte duur, 10 minuten later kunnen we verder terwijl het nog slechts licht regent. Hoog door het stadje brengt de 'H' ons via leuke straatjes naar een groot kruispunt. Daar dan schuin rechtsaf een straatje in dat later versmalt tot een steegje en verderop plots sterk afdaalt en naar rechts afbuigt. Rechts ligt er de Adlerwarte waar roofvogelshows worden gegeven. Bij de ingang van de Adlerwarte gaan we linksaf de traptreden nemend, daarna het asfaltpaadje steil omlaag tot deze beneden bij een restaurant uitkomt. Gedurende het hele stuk omlaag worden we verwend met wonderschone stadsgezichten die ons sterk aan dorpjes in Oostenrijk doen denken. Bij het restaurant weer links de staatweg op richting de brug over de beek, maar voor de brug linksaf omlaag over het oeverpad. Bij de volgende brug klimmen we weer omhoog en steken rechtsaf de brug en de hoofdstraat over. We lopen dan recht op een leuk strak vormgegeven kerkje af en gaan aan de linkerzijde ervan om de kerk heen. Daar gaat een smal zandpaadje steil omhoog naar een hoofdweg, en buigt dan linksaf voor de vangrail. Aan het einde van het pad rechtsaf omhoog, dat brengt ons op de hoofdweg die we er recht oversteken. We lopen het bos weer in. Nu gaan we de Stemberg beklimmen waarvoor we weer 150 hoogtemeters moeten overwinnen. In het bos het pad met de bocht mee naar links blijven volgen, daarna de eerste afslag scherp linksaf verder omhoog. Links om de berg gaat het steeds verder omhoog. Zodra het vlakker wordt is er links weer een uitzichtpunt en komen we bij een volgende splitsing. Hier scheiden zich de routes 'A1/H' waar we nu op liepen. We blijven de 'H' volgen, rechtsaf. Nu wordt het even heel steil, tot bovenaan weer een T-splitsing volgt. Daar linksaf het lange rechte pad op. En lang is het. We zijn op 350m hoogte aangekomen waar dit wandelpad 1300m rechtdoor over de bijna platte Stemberg loopt. Zijwegen zijn er nauwelijks en kunnen we negeren. Tot aan het grote kruispunt recht boven Holzhausen Externsteine bij de 'Vogeltaufe'.

8 Op dit kruispunt gaan we linksaf omlaag (eigenlijk haast rechtdoor) en zien dan links om het hoekje een informatiebord en een rustbankje. Rechts kijken we dan uit op het dorpje waar we vanmorgen uit zijn vertrokken, maar van de heel andere kant van de stad. Een prachtig uitzicht. En het wordt nog mooier terwijl we verder lopen. Het pad gaat omlaag via een bergrug door een prachtig landschap met heide en lage struiken, mooie groene weiden om ons heen, en een bijzonder goed gekozen plaats voor een picknickbank. Helemaal rechtdoor omlaag brengt ons in bewoonde wereld terug bij een asfaltweg door Holzhausen. We gaan op het asfalt rechtsaf, en verlaten dan de 'H' om over te stappen op de lokale 'A3' route. Deze gaat eenmaal in het dorp scherp linksaf. Dan zien we voor ons weer bossen opduiken, waar de A3 op een kruispunt bij de bosrand weer linksaf gaat. Daar verschijnt de Y-splitsing weer, de eerste splitsing van vanmorgen vanaf de parkeerplaats. Linksaf het bos aanhouden, dan oversteken en het wandelpad achter de greppel terug. De routes zijn zo nauwkeurig mogelijk opgetekend. Ik ben niet verantwoordelijk voor wijzigingen ter plaatse en/of (type-)fouten in de omschrijvingen. NEEM ALTIJD EEN GOEDE WANDELKAART MEE! En mail ons als je onjuistheden tegenkomt superfamilie.nl Het is toegestaan deze PDF routebeschrijving af te drukken of te downloaden naar een locale harde schijf voor enkel persoonlijk en non-commercieel gebruik. Voor meer informatie zie: Auteursrecht & Disclaimer

9